2015.12.14 - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB2/4511-892/15-4/MG
z 14 grudnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 5 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 30 września 2015 r. (data wpływu 5 października 2015 r.), uzupełnionym na wezwanie tut. organu Nr IPPB2/4511-892/15-2/MG z dnia 20 listopada 2015 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku poboru podatku u źródła w Polsce od odsetek na rachunkach wypłacanych lub stawianych do dyspozycji na rzecz Dyplomatów pochodzących z krajów, z którymi Rzeczpospolita Polska zawarła umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania (pytanie Nr 1) – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 października 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku poboru podatku u źródła w Polsce od odsetek na rachunkach wypłacanych lub stawianych do dyspozycji na rzecz Dyplomatów pochodzących z krajów, z którymi Rzeczpospolita Polska zawarła umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania (pytanie Nr 1).

Wniosek obarczony był brakami formalnymi, w związku z czym tut. organ podatkowy pismem z dnia 20 listopada 2015 r. wezwał Wnioskodawcę do ich uzupełnienia poprzez:

Uiszczenie dodatkowej kwoty opłaty w wysokości 560 zł, ponieważ złożony wniosek dotyczy obowiązku ewentualnego pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego od wypłacanych lub stawionych do dyspozycji podatnika odsetek na rachunkach bankowych w sytuacji, gdy podatnicy będący Dyplomatami pochodzą z 8 krajów, z którymi Rzeczpospolita Polska podpisała umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz krajów, z którymi Rzeczpospolita Polska nie podpisała umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, a ponadto wniosek ten dotyczy stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, natomiast opłata została uiszczona w wysokości 160 zł, a winna być w wysokości 720 zł. Ewentualnie wskazanie, w odniesieniu do którego z wymienionych państw, z którym Rzeczpospolita Polska podpisała umowę o unikaniu podwójnego opodatkowania ma być wydana interpretacja indywidualna.

Wnioskodawca uzupełnił braki formalne wniosku w terminie.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Bank S.A. (dalej: Bank, Wnioskodawca) w ramach wykonywanej działalności gospodarczej oferuje usługę prowadzenia rachunków bankowych. Od środków pieniężnych ulokowanych na rachunkach bankowych Bank nalicza i wypłaca odsetki, a następnie jako płatnik podatku dochodowego od osób fizycznych (pdof) pobiera zryczałtowany podatek dochodowy.

Wśród Klientów Banku są osoby fizyczne posiadające status członków personelu dyplomatycznego/przedstawicieli dyplomatycznych (dalej: Dyplomaci) w rozumieniu postanowień Konwencji Wiedeńskiej o stosunkach dyplomatycznych, sporządzonej w Wiedniu dnia 18 kwietnia 1961 r. (Konwencja Wiedeńska, Dz. U. 1965 Nr 37, poz. 232).

Klienci Banku będący Dyplomatami pochodzą z krajów z którymi Rzeczpospolita Polska zawarła umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, w tym: Związku Australijskiego, Republiki Greckiej, Republiki Włoskiej, Republiki Węgierskiej, Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, Syryjskiej Republiki Arabskiej, Republiki Turcji oraz Mongolii.

Klientami Banku są również Dyplomaci z krajów z którymi Rzeczpospolita Polska nie zawarła umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, np: Islamskiej Republiki Afganistanu oraz Demokratycznej Republiki Konga.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy od odsetek wypłacanych lub stawianych do dyspozycji na rachunkach bankowych prowadzonych na rzecz Dyplomatów pochodzących z krajów, z którymi Rzeczpospolita Polska zawarła umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, w tym: Związku Australijskiego, Republiki Greckiej, Republiki Włoskiej, Republiki Węgierskiej, Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, Syryjskiej Republiki Arabskiej, Republiki Turcji, Mongolii oraz innych krajów z analogicznymi zapisami umownymi, jak w powyżej wskazanych, w przypadku gdy rachunki te prowadzone są jak dla osób prywatnych, Bank powinien jako płatnik pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od osób fizycznych?
Czy od odsetek wypłacanych lub stawianych do dyspozycji na rachunkach bankowych prowadzonych na rzecz Dyplomatów pochodzących z krajów z którymi Rzeczpospolita Polska nie zawarła umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, np: Islamskiej Republiki Afganistanu oraz Demokratycznej Republiki Konga, w przypadku gdy rachunki te prowadzone są jak dla osób prywatnych, Bank powinien jako płatnik pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od osób fizycznych?

Interpretacja indywidualna wydana została w zakresie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w odniesieniu do pytania Nr 1. W odniesieniu do pytania Nr 2 została wydana odrębna interpretacja indywidualna.

Stanowisko Wnioskodawcy,

Ad. 1.

W opinii Wnioskodawcy Bank nie powinien pobierać zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu wypłaty lub postawienia do dyspozycji odsetek na rachunkach bankowych prowadzonych na rzecz Dyplomatów pochodzących z krajów, z którymi Rzeczpospolita Polska zawarła umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Zgodnie z art. 30a ust. 1 pkt 3 updof, pobiera się 19% zryczałtowany podatek dochodowy, z odsetek lub innych przychodów od środków pieniężnych zgromadzonych na rachunku podatnika lub w innych formach oszczędzania, przechowywania lub inwestowania, prowadzonych przez podmiot uprawniony.

Powyższa regulacja powinna być stosowana z uwzględnieniem art. 30a ust. 2 updof, który zobowiązuje do stosowania w pierwszej kolejności umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub niepobranie (niezapłacenie) podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania dla celów podatkowych miejsca zamieszkania podatnika uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji.

Na podstawie art. 3 ust. 3 updof „od podatku dochodowego od dochodu uzyskanego ze źródeł przychodów położonych za granicą wolni są członkowie personelu przedstawicielstw dyplomatycznych i urzędów konsularnych oraz inne osoby korzystające z przywilejów i immunitetów dyplomatycznych lub konsularnych na podstawie umów lub powszechnie uznanych zwyczajów międzynarodowych, jak również członkowie ich rodzin pozostający z nimi we wspólnocie domowej, jeżeli nie są obywatelami polskimi i nie mają stałego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.”

W związku z powyższym należy uznać, iż w odniesieniu do odsetek wypłacanych na rzecz Dyplomatów na Banku nie ciąży obowiązek opodatkowania dochodów ze źródeł położonych w Polsce. Mając na uwadze zawarte przez Rzeczpospolitą Polskę umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, należy zwrócić uwagę na zapis stanowiący iż „przepisy umowy nie naruszają przywilejów podatkowych, przysługujących funkcjonariuszom dyplomatycznym lub urzędnikom konsularnym na podstawie ogólnych zasad prawa międzynarodowego lub postanowień umów szczególnych”.

W konsekwencji, w kwestii opodatkowania Dyplomatów należy uwzględnić Konwencję Wiedeńską z dnia 18 kwietnia 1961 r. (dalej: Konwencja Wiedeńska). Zgodnie art. 34 Konwencji Wiedeńskiej „Przedstawiciel dyplomatyczny jest zwolniony od wszelkich opłat i podatków, osobistych i rzeczowych, zarówno państwowych, regionalnych, jak komunalnych, z wyjątkiem:

podatków pośrednich tego rodzaju, które zazwyczaj wliczane są w cenę towarów lub usług;
opłat i podatków dotyczących prywatnego mienia nieruchomego położonego na terytorium państwa przyjmującego, chyba że posiada on je w imieniu państwa wysyłającego dla celów misji;
należności spadkowych pobieranych przez państwo przyjmujące, z zastrzeżeniem postanowień ustępu 4 artykułu 39;
opłat i podatków dotyczących prywatnego dochodu mającego swe źródło w państwie przyjmującym oraz podatków dotyczących kapitału zainwestowanego w przedsiębiorstwach handlowych znajdujących się w państwie przyjmującym;
opłat i podatków należnych z tytułu wyświadczonych usług;
należności rejestracyjnych, sądowych, hipotecznych oraz stemplowych dotyczących mienia nieruchomego, z zastrzeżeniem postanowień artykułu 23.”

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, iż Dyplomaci nie podlegają w Polsce opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym od osób fizycznych w zakresie odsetek uzyskiwanych od środków zgromadzonych na rachunkach bankowych, gdyż katalog wyłączeń z preferencji przewidzianych Konwencją Wiedeńską nie obejmuje podatku od odsetek od rachunków bankowych.

Jednocześnie zwolnienie z podatków od odsetek od środków zgromadzonych na rachunkach bankowych potwierdza pismo Ministra Finansów z dnia 12 marca 2002 roku o sygnaturze PB5/RB-033-132-470/02. W piśmie stwierdza się, iż dochody z tytułu odsetek osób fizycznych posiadających status dyplomaty bądź będących pracownikami przedstawicielstw dyplomatycznych innych krajów nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym dochody z tytułu odsetek Dyplomatów (osób fizycznych posiadających status dyplomaty bądź będących pracownikami przedstawicielstw dyplomatycznych innych krajów) nie podlegają opodatkowaniu, o którym mowa w art. 30a ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych a na Banku nie ciążą z tego tytułu obowiązki płatnika.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 2a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361 z późn. zm.) osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Stosownie do art. 4a ww. ustawy, przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego wynika, że Bank w ramach wykonywanej działalności gospodarczej oferuje usługę prowadzenia rachunków bankowych. Od środków pieniężnych ulokowanych na rachunkach bankowych Bank nalicza i wypłaca odsetki, a następnie jako płatnik podatku dochodowego od osób fizycznych pobiera zryczałtowany podatek dochodowy. Wśród klientów Banku są osoby fizyczne posiadające status członków personelu dyplomatycznego/przedstawicieli dyplomatycznych (Dyplomaci) pochodzący ze Związku Australijskiego, Republiki Greckiej, Republiki Włoskiej, Republiki Węgierskiej, Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, Syryjskiej Republiki Arabskiej, Republiki Turcji oraz Mongolii, tj. z krajów z którymi Rzeczpospolita Polska zawarła umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania. Bank wypłaca lub stawia do dyspozycji odsetki od środków zgromadzonych na rachunkach bankowych prowadzonych na rzecz Dyplomatów pochodzących z tych państw.

W związku z powyższym powstała wątpliwość, czy Bank powinien pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od odsetek wypłaconych lub stawianych do dyspozycji na rzecz Dyplomatów, od środków pieniężnych, w przypadku gdy rachunki prowadzone są jak dla osób prywatnych.

Zgodnie z art. 3 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od podatku dochodowego od dochodu uzyskanego ze źródeł przychodów położonych za granicą wolni są członkowie personelu przedstawicielstw dyplomatycznych i urzędów konsularnych oraz inne osoby korzystające z przywilejów i immunitetów dyplomatycznych lub konsularnych na podstawie umów lub powszechnie uznanych zwyczajów międzynarodowych, jak również członkowie ich rodzin pozostający z nimi we wspólnocie domowej, jeżeli nie są obywatelami polskimi i nie mają stałego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Powyższy przepis ma zastosowanie do dochodów zza granicy, czyli tych, które osoby te uzyskują spoza Polski. Na osobach tych ciąży zatem obowiązek opodatkowania przychodów ze źródeł położonych w Polsce.

Zgodnie z art. 41 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4-5a i 13 oraz art. 30a ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 4d, 5 oraz 10.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek dochodowy od uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez osoby, o których mowa w art. 3 ust. 2a (tj. osoby posiadające w RP ograniczony obowiązek podatkowy), przychodów m.in. z tytułu odsetek innych niż wymienionych w art. 30a ust. 1 - pobiera się w formie ryczałtu w wysokości 20% przychodu.

Jednocześnie w myśl art. 29 ust. 2 ww. ustawy, przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub niepobranie (niezapłacenie) podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania dla celów podatkowych miejsca zamieszkania podatnika uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji.

Sposób opodatkowania odsetek reguluje również art. 30a ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowiąc, że od uzyskanych dochodów (przychodów) pobiera się 19% zryczałtowany podatek dochodowy, z odsetek lub innych przychodów od środków pieniężnych zgromadzonych na rachunku podatnika lub w innych formach oszczędzania, przechowywania lub inwestowania, prowadzonych przez podmiot uprawniony na podstawie odrębnych przepisów, z zastrzeżeniem art. 14 ust. 2 pkt 5, z zastrzeżeniem art. 52a.

Z porównania treści art. 29 i art. 30a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że art. 30a ust. 1 pkt 3 jest przepisem szczególnym w stosunku do art. 29 w zakresie opodatkowania odsetek, ponieważ, o ile w art. 29 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ustawodawca posłużył się ogólnym pojęciem „odsetki”, o tyle w art. 30a ww. ustawy przewidział szczególny sposób opodatkowania niektórych rodzajów tychże odsetek m.in. odsetek od środków pieniężnych zgromadzonych na rachunku podatnika.

Mając na uwadze powyższe przepisy, w myśl art. 30a ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek dochodowy od uzyskanych przychodów z odsetek od środków pieniężnych zgromadzonych na rachunku podatnika pobiera się w wysokości 19% zarówno w sytuacji kiedy podatnikiem jest osoba posiadająca nieograniczony, jak i ograniczony obowiązek podatkowy.

W świetle art. 30a ust. 2 ww. ustawy, przepisy ust. 1 pkt 1-5 stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub niepobranie (niezapłacenie) podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania dla celów podatkowych miejsca zamieszkania podatnika uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji.

Dochody uzyskiwane w Polsce przez osoby posiadające ograniczony obowiązek podatkowy podlegają opodatkowaniu z uwzględnieniem konwencji międzynarodowych. Tak więc obowiązek płacenia podatków od dochodów ze źródeł przychodów położonych w Polsce jest modyfikowany umowami międzynarodowymi.

Z wniosku wynika, że Bank wypłaca lub stawia do dyspozycji odsetki od środków zgromadzonych na rachunkach bankowych prowadzonych na rzecz członków personelu dyplomatycznego/przedstawicieli dyplomatycznych m.in. Australii, zatem w przypadku udokumentowania miejsca zamieszkania podatnika uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji zastosowanie znajdą postanowienia umowy zawartej między Polską a Australią.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 umowy z dnia 7 maja 1991 r. między Rzecząpospolitą Polską a Australią w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu (Dz. U. z 1992 r. Nr 41, poz. 177), odsetki, które powstają w jednym z Umawiających się Państw i wypłacane są osobie uprawnionej do ich otrzymywania, a mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Odsetki takie mogą być także opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie, w którym powstają, i zgodnie z prawem tego Państwa, lecz podatek ustalony w ten sposób nie może przekroczyć 10% kwoty brutto tych odsetek (art. 11 ust. 2 ww. umowy).

Użyte w art. 11 ust. 1 powołanej umowy sformułowanie „mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie” oznacza, że odsetki będą zawsze opodatkowane w Polsce, o ile polskie ustawy podatkowe przewidują ich opodatkowanie. Z kolei ust. 2 powołanej Umowy tego artykułu ma zawsze zastosowanie, kiedy prawo Umawiającego się Państwa, przewiduje opodatkowanie odsetek. W umowie użyto bowiem sformułowania „mogą być także opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie, w którym powstają”, nie ustanowiono natomiast zapisu, że podlegają opodatkowaniu „tylko w tym Umawiającym się Państwie, w którym powstają”. Oznacza to, że odsetki mogą podlegać opodatkowaniu zarówno w Australii i w Polsce.

Aby uniknąć podwójnego opodatkowania należy zastosować art. 24 ust. 2 ww. umowy, zgodnie z którym z uwzględnieniem istniejącego ustawodawstwa australijskiego (które nie narusza zawartej tutaj zasady) dotyczącego zaliczania jako kredytu na poczet podatku australijskiego podatku zapłaconego w kraju poza Australią, polski podatek zapłacony na podstawie polskiego ustawodawstwa i zgodnie z niniejszą umową, pobierany bezpośrednio lub przez potrącenie z tytułu dochodu osiąganego ze źródeł w Polsce przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Australii, będzie zaliczany na poczet podatku australijskiego w odniesieniu do tego dochodu.

Określona powyżej metoda nazywana jest metodą proporcjonalnego odliczenia.

Zgodnie z art. 27 umowy między Rzecząpospolitą Polską a Australią w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, postanowienia niniejszej umowy nie naruszają przywilejów podatkowych przysługujących pracownikom dyplomatycznym i konsularnym na podstawie ogólnych zasad prawa międzynarodowego lub postanowień umów szczególnych.

Sytuację podatkową personelu przedstawicielstw dyplomatycznych i konsularnych regulują następujące Konwencje:

Wiedeńska o stosunkach dyplomatycznych sporządzona w Wiedniu dnia 18 kwietnia 1961 r. (Dz. U. z 1965 r., Nr 37, poz. 232),
Wiedeńska o stosunkach konsularnych sporządzona w Wiedniu dnia 24 kwietnia 1963 r. (Dz. U. z 1982 r., Nr 13, poz. 98).

Zgodnie z postanowieniami art. 34 lit. d) ww. Konwencji Wiedeńskiej o stosunkach dyplomatycznych oraz art. 49 lit. d) ww. Konwencji Wiedeńskiej o stosunkach konsularnych przedstawiciele dyplomatyczni, członkowie personelu administracyjnego i technicznego misji, urzędnicy konsularni i pracownicy konsularni oraz członkowie ich rodzin zwolnieni są od wszelkich opłat i podatków, osobistych i rzeczowych, zarówno państwowych, regionalnych, jak komunalnych, z wyjątkiem opłat i podatków dotyczących prywatnego dochodu mającego źródło w państwie przyjmującym oraz podatków dotyczących kapitału zainwestowanego w przedsiębiorstwach handlowych, znajdujących się w państwie przyjmującym.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że przepisy polskiego prawa podatkowego, jak też umowy międzynarodowe, których stroną jest Polska, nie zwalniają z opodatkowania dochodów uzyskanych z tytułu odsetek od rachunków bankowych, otrzymanych przez dyplomatów akredytowanych w Polsce.

W konsekwencji Bank, jako podmiot wypłacający lub stawiający do dyspozycji na rzecz Dyplomatów pochodzących z Australii odsetki na rachunkach bankowych prowadzonych na rzecz tych Dyplomatów zobowiązany jest do pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego w wysokości 19% zgodnie z dyspozycją przywołanego powyżej art. 41 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W sytuacji uzyskania od tych osób certyfikatów rezydencji podatkowej, należy uwzględnić zapisy umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, której stroną jest Rzeczpospolita Polska i Australia.

W związku z powyższym osobie uprawnionej do odsetek, Bank ma prawo obniżyć stawkę podatku do wysokości 10% kwoty brutto tych odsetek, zgodnie z treścią art. 11 ust. 2 Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Australią w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu. Natomiast osobie uprawnionej do tych odsetek, tj. rezydentowi podatkowemu Australii, będzie przysługiwało prawo zaliczenia na poczet podatku australijskiego w odniesieniu do tego dochodu podatku zapłaconego w Polsce.

Bank wypłaca także lub stawia do dyspozycji odsetki od środków zgromadzonych na rachunkach bankowych prowadzonych na rzecz członków personelu dyplomatycznego /przedstawicieli dyplomatycznych pochodzących z Grecji, zatem w przypadku udokumentowania miejsca zamieszkania podatnika uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji zastosowanie znajdą postanowienia umowy zawartej między Polską a Grecją.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 umowy z dnia 20 listopada 1987 r. między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Republiki Greckiej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz. U. z 1991 r. Nr 120, poz. 524), odsetki, które powstają w Umawiającym się Państwie i wypłacane są osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą podlegać opodatkowaniu w tym drugim Państwie. Jednakże odsetki takie mogą być także opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie, w którym powstają, i zgodnie z prawem tego Państwa, ale jeżeli odbiorca odsetek jest ich właścicielem, podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 10 procent kwoty brutto tych odsetek. Właściwe władze Umawiających się Państw ustalą na drodze wzajemnego porozumienia sposób stosowania tego ograniczenia (art. 11 ust. 2 ww. umowy).

Użyte w art. 11 ust. 1 powołanej umowy sformułowanie „mogą podlegać opodatkowaniu w tym drugim Państwie” oznacza, że odsetki będą zawsze opodatkowane w Polsce, o ile polskie ustawy podatkowe przewidują ich opodatkowanie. Z kolei ust. 2 powołanej Umowy tego artykułu ma zawsze zastosowanie, kiedy prawo Umawiającego się Państwa, przewiduje opodatkowanie odsetek. W umowie użyto bowiem sformułowania „mogą być także opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie, w którym powstają”, nie ustanowiono natomiast zapisu, że podlegają opodatkowaniu „tylko w tym Umawiającym się Państwie, w którym powstają”. Oznacza to, że odsetki mogą podlegać opodatkowaniu zarówno w Grecji i w Polsce.

Aby uniknąć podwójnego opodatkowania należy zastosować art. 24 ust. 2 ww. umowy, zgodnie z którym w przypadku Grecji podwójnego opodatkowania unikać się będzie w sposób następujący:

Jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę osiąga dochód lub posiada majątek, który zgodnie z postanowieniami niniejszej umowy może być opodatkowany w Polsce, to Grecja zezwoli:

na potrącenie od podatku dochodowego tej osoby kwoty równej podatkowi dochodowemu zapłaconemu w tym drugim Państwie;
na potrącenie od podatku od majątku tej osoby kwoty równej podatkowi od majątku zapłaconemu w tym drugim Państwie.

Jednakże w każdym przypadku potrącenie takie nie może przekroczyć tej części podatku od dochodu i majątku, która została obliczona przed dokonaniem potrącenia i która odpowiednio przypada na dochód lub majątek, który może być opodatkowany w tym drugim Państwie.

Zgodnie z art. 28 umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Republiki Greckiej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, przepisy niniejszej umowy nie naruszają przywilejów podatkowych, przysługujących funkcjonariuszom dyplomatycznym lub urzędnikom konsularnym na podstawie ogólnych zasad prawa międzynarodowego lub postanowień umów szczególnych.

Sytuację podatkową personelu przedstawicielstw dyplomatycznych i konsularnych regulują następujące Konwencje:

Wiedeńska o stosunkach dyplomatycznych sporządzona w Wiedniu dnia 18 kwietnia 1961 r. (Dz. U. z 1965 r., Nr 37, poz. 232),
Wiedeńska o stosunkach konsularnych sporządzona w Wiedniu dnia 24 kwietnia 1963 r. (Dz. U. Z 1982 r., Nr 13, poz. 98).

W związku z powyższym Bank, jako podmiot wypłacający lub stawiający do dyspozycji na rzecz Dyplomatów pochodzących z Grecji odsetki na rachunkach bankowych prowadzonych na rzecz tych Dyplomatów zobowiązany jest do pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego w wysokości 19% zgodnie z dyspozycją przywołanego powyżej art. 41 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W sytuacji uzyskania od tych osób certyfikatów rezydencji podatkowej, należy uwzględnić zapisy umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, której stroną jest Rzeczpospolita Polska i Grecja.

W konsekwencji osobie uprawnionej do odsetek, Bank ma prawo obniżyć stawkę podatku do wysokości 10% kwoty brutto tych odsetek, zgodnie z treścią art. 11 ust. 2 Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Grecją w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku. Natomiast osobie uprawnionej do tych odsetek, tj. rezydentowi podatkowemu Grecji, będzie przysługiwało prawo potrącenia od podatku dochodowego tej osoby kwoty równej podatkowi dochodowemu zapłaconemu w Polsce, z zastrzeżeniem, że potrącenie takie nie może przekroczyć tej części podatku od dochodu, która została obliczona przed dokonaniem potrącenia i która odpowiednio przypada na dochód, który może być opodatkowany w tym drugim Państwie.

We wniosku wskazano, że Bank wypłaca lub stawia do dyspozycji odsetki od środków zgromadzonych na rachunkach bankowych prowadzonych na rzecz członków personelu dyplomatycznego/przedstawicieli dyplomatycznych pochodzących z Włoch, zatem w przypadku udokumentowania miejsca zamieszkania podatnika uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji zastosowanie znajdą postanowienia umowy zawartej między Polską a Włochami.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 umowy z dnia 21 czerwca 1985 r. między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Republiki Włoskiej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania (Dz. U. z 1989 r. Nr 62, poz. 374), odsetki, które powstają w Umawiającym się Państwie i wypłacone są osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Jednakże odsetki takie mogą być także opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie, w którym powstają, i zgodnie z prawem tego Państwa, lecz jeżeli ich odbiorca jest ich właścicielem, podatek ustalony w ten sposób nie może przekroczyć 10% kwoty brutto tych odsetek (art. 11 ust. 2 ww. umowy).

Użyte w art. 11 ust. 1 powołanej umowy sformułowanie „mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie” oznacza, że odsetki będą zawsze opodatkowane w Polsce, o ile polskie ustawy podatkowe przewidują ich opodatkowanie. Z kolei ust. 2 powołanej Umowy tego artykułu ma zawsze zastosowanie, kiedy prawo Umawiającego się Państwa, przewiduje opodatkowanie odsetek. W umowie użyto bowiem sformułowania „mogą być także opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie, w którym powstają”, nie ustanowiono natomiast zapisu, że podlegają opodatkowaniu „tylko w tym Umawiającym się Państwie, w którym powstają”. Oznacza to, że odsetki mogą być opodatkowane zarówno we Włoszech i w Polsce.

Aby uniknąć podwójnego opodatkowania należy zastosować art. 23 ust. 3 ww. Umowy, zgodnie z którym ustala się, że będzie się unikać podwójnego opodatkowania zgodnie z następującymi postanowieniami niniejszego artykułu we Włoszech:

Jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę we Włoszech posiada części dochodu, które podlegają opodatkowaniu w Polsce, Włochy, przy obliczaniu podatków dochodowych wymienionych w artykule 2 niniejszej umowy, mogą uwzględnić do podstawy, od której te podatki są wymierzane, te części dochodu, chyba że poszczególne przepisy niniejszej umowy inaczej przewidują.

W takim wypadku Włochy potrącą od podatków w ten sposób obliczonych podatek dochodowy zapłacony w Polsce, lecz w wysokości nie przekraczającej tej części wymienionego podatku włoskiego wymierzanego od wymienionych części dochodu, wchodzących w skład całkowitego dochodu.

Jednakże nie zezwoli się na potrącenie podatku, jeśli część dochodu podlega opodatkowaniu we Włoszech końcowym podatkiem u źródła wymierzanym zgodnie z prawem włoskim na żądanie odbiorcy takiego dochodu.

Zgodnie z art. 27 umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Republiki Włoskiej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania, postanowienia niniejszej umowy nie naruszają przywilejów podatkowych przysługujących pracownikom dyplomatycznym lub konsularnym na podstawie ogólnych zasad prawa międzynarodowego lub postanowień umów szczególnych.

Sytuację podatkową personelu przedstawicielstw dyplomatycznych i konsularnych regulują następujące Konwencje:

Wiedeńska o stosunkach dyplomatycznych sporządzona w Wiedniu dnia 18 kwietnia 1961 r. (Dz. U. z 1965 r., Nr 37, poz. 232),
Wiedeńska o stosunkach konsularnych sporządzona w Wiedniu dnia 24 kwietnia 1963 r. (Dz. U. Z 1982 r., Nr 13, poz. 98).

W konsekwencji Bank, jako podmiot wypłacający lub stawiający do dyspozycji na rzecz Dyplomatów pochodzących z Włoch odsetki na rachunkach bankowych prowadzonych na rzecz tych Dyplomatów zobowiązany jest do pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego w wysokości 19% zgodnie z dyspozycją przywołanego powyżej art. 41 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W sytuacji uzyskania od tych osób certyfikatów rezydencji podatkowej, należy uwzględnić zapisy umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, której stroną jest Rzeczpospolita Polska i Włochy.

Zatem osobie uprawnionej do odsetek, Bank ma prawo obniżyć stawkę podatku do wysokości 10% kwoty brutto tych odsetek, zgodnie z treścią art. 11 ust. 2 Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Włochami w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania. Natomiast osobie uprawnionej do tych odsetek, tj. rezydentowi podatkowemu Włoch, będzie przysługiwało prawo potrącenia od podatków w ten sposób obliczonych podatek dochodowy zapłacony w Polsce, lecz w wysokości nie przekraczającej tej części wymienionego podatku włoskiego wymierzanego od wymienionych części dochodu, wchodzących w skład całkowitego dochodu.

Bank wypłaca również lub stawia do dyspozycji odsetki od środków zgromadzonych na rachunkach bankowych prowadzonych na rzecz członków personelu dyplomatycznego /przedstawicieli dyplomatycznych Węgier, zatem w przypadku udokumentowania miejsca zamieszkania podatnika uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji zastosowanie znajdą postanowienia konwencji zawartej między Polską a Węgrami.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 konwencji z dnia 23 września 1992 r. między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Węgierską w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz. U. z 1995 r. Nr 125, poz. 602), odsetki, które powstają w Umawiającym się Państwie i wypłacane są osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Jednakże odsetki takie mogą być również opodatkowane w Umawiającym się Państwie, w którym powstają, i zgodnie z ustawodawstwem tego Państwa, ale jeżeli odbiorca odsetek jest ich właścicielem, podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 10 procent kwoty brutto tych odsetek (art. 11 ust. 2 ww. konwencji).

Użyte w art. 11 ust. 1 powołanej konwencji sformułowanie „mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie” oznacza, że odsetki będą zawsze opodatkowane w Polsce, o ile polskie ustawy podatkowe przewidują ich opodatkowanie. Z kolei ust. 2 powołanej Umowy tego artykułu ma zawsze zastosowanie, kiedy prawo Umawiającego się Państwa, przewiduje opodatkowanie odsetek. W umowie użyto bowiem sformułowania „mogą być również opodatkowane w Umawiającym się Państwie, w którym powstają”, nie ustanowiono natomiast zapisu, że podlegają opodatkowaniu „tylko w tym Umawiającym się Państwie, w którym powstają”. Oznacza to, że odsetki mogą być opodatkowane zarówno na Węgrzech i w Polsce.

Aby uniknąć podwójnego opodatkowania należy zastosować art. 24 ust. 2 ww. konwencji, zgodnie z którym, jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w jednym Umawiającym się Państwie uzyskuje dochody, które zgodnie z postanowieniami artykułów 10, 11 i 12 mogą być opodatkowane w drugim Umawiającym się Państwie, to Państwo pierwsze zezwoli na potrącenie od podatku dochodowego tej osoby kwoty równej podatkowi zapłaconemu w tym drugim Państwie. Takie potrącenie nie może jednak przekroczyć części podatku obliczonego przed dokonaniem potrącenia, która przypada od wszystkich dochodów pochodzących z tego drugiego Państwa.

Zgodnie z art. 27 konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Węgierską w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, postanowienia niniejszej konwencji nie naruszają przywilejów podatkowych przysługujących pracownikom dyplomatycznym lub konsularnym na podstawie ogólnych zasad prawa międzynarodowego lub postanowień umów szczególnych.

Sytuację podatkową personelu przedstawicielstw dyplomatycznych i konsularnych regulują następujące Konwencje:

Wiedeńska o stosunkach dyplomatycznych sporządzona w Wiedniu dnia 18 kwietnia 1961 r. (Dz. U. z 1965 r., Nr 37, poz. 232),
Wiedeńska o stosunkach konsularnych sporządzona w Wiedniu dnia 24 kwietnia 1963 r. (Dz. U. Z 1982 r., Nr 13, poz. 98).

W konsekwencji Bank, jako podmiot wypłacający lub stawiający do dyspozycji na rzecz Dyplomatów pochodzących z Węgier odsetki na rachunkach bankowych prowadzonych na rzecz tych Dyplomatów zobowiązany jest do pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego w wysokości 19% zgodnie z dyspozycją przywołanego powyżej art. 41 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W sytuacji uzyskania od tych osób certyfikatów rezydencji podatkowej, należy uwzględnić zapisy umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, której stroną jest Rzeczpospolita Polska i Węgry.

Zatem osobie uprawnionej do odsetek, Bank ma prawo obniżyć stawkę podatku do wysokości 10% kwoty brutto tych odsetek, zgodnie z treścią art. 11 ust. 2 konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Węgierską w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku. Natomiast osobie uprawnionej do tych odsetek, tj. rezydentowi podatkowemu Węgier, będzie przysługiwało prawo potrącenie od podatku dochodowego kwoty równej podatkowi zapłaconemu w Polsce. Takie potrącenie nie będzie mogło jednak przekroczyć części podatku obliczonego przed dokonaniem potrącenia, która przypada od wszystkich dochodów pochodzących z Polski.

Bank wypłaca również lub stawia do dyspozycji odsetki od środków zgromadzonych na rachunkach bankowych prowadzonych na rzecz członków personelu dyplomatycznego /przedstawicieli dyplomatycznych Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, zatem w przypadku udokumentowania miejsca zamieszkania podatnika uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji zastosowanie znajdą postanowienia konwencji zawartej między Polską a Wielką Brytanią i Irlandią Północną.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 konwencji z dnia 20 lipca 2006 r. między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobieganiu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych (Dz. U. z 2006 r. Nr 250, poz. 1840), odsetki, które powstają w Umawiającym się Państwie i są wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Jednakże, takie odsetki mogą być także opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie, w którym powstają, i zgodnie z prawem tego Państwa, ale jeżeli osoba uprawniona do odsetek ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, to podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 5 procent kwoty brutto tych odsetek. Właściwe organy Umawiających się Państw ustalą, w drodze wzajemnego porozumienia, sposób stosowania tego ograniczenia (art. 11 ust. 2 ww. konwencji).

Użyte w art. 11 ust. 1 powołanej konwencji sformułowanie „mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie” oznacza, że odsetki będą zawsze opodatkowane w Polsce, o ile polskie ustawy podatkowe przewidują ich opodatkowanie. Z kolei ust. 2 powołanej Umowy tego artykułu ma zawsze zastosowanie, kiedy prawo Umawiającego się Państwa, przewiduje opodatkowanie odsetek. W umowie użyto bowiem sformułowania „mogą być także opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie”, nie ustanowiono natomiast zapisu, że podlegają opodatkowaniu „tylko w tym Umawiającym Państwie”. Oznacza to, że odsetki mogą być opodatkowane zarówno w Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej ale także w Polsce.

Aby uniknąć podwójnego opodatkowania należy zastosować art. 22 ust. 1 lit. a) konwencji, zgodnie z którym, z uwzględnieniem postanowień ustawodawstwa Zjednoczonego Królestwa w zakresie zaliczania na poczet podatku Zjednoczonego Królestwa podatku podlegającego zapłaceniu na terytorium poza Zjednoczonym Królestwem (które nie naruszają ogólnej zawartej tutaj zasady), podatek polski płacony, bezpośrednio lub przez potrącenie, na podstawie ustawodawstwa Polski i zgodnie z niniejszą Konwencją, z tytułu przychodów, dochodów lub należnych zysków ze źródeł położonych w Polsce (z wyłączeniem, w przypadku dywidend, podatku płaconego od zysków, z których dywidenda jest wypłacana) będzie zaliczony na poczet podatku Zjednoczonego Królestwa obliczonego w stosunku do tych przychodów, dochodów lub należnych zysków, w stosunku do których podatek polski został obliczony.

Zgodnie z art. 27 konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobieganiu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych, żadne postanowienia niniejszej Konwencji nie naruszają przywilejów podatkowych przysługujących pracownikom stałych lub dyplomatycznych misji lub urzędów konsularnych na podstawie ogólnych zasad prawa międzynarodowego lub postanowień umów szczególnych.

Sytuację podatkową personelu przedstawicielstw dyplomatycznych i konsularnych regulują następujące Konwencje:

Wiedeńska o stosunkach dyplomatycznych sporządzona w Wiedniu dnia 18 kwietnia 1961 r. (Dz. U. z 1965 r., Nr 37, poz. 232),
Wiedeńska o stosunkach konsularnych sporządzona w Wiedniu dnia 24 kwietnia 1963 r. (Dz. U. Z 1982 r., Nr 13, poz. 98).

W konsekwencji Bank, jako podmiot wypłacający lub stawiający do dyspozycji na rzecz Dyplomatów pochodzących ze Zjednoczonego Księstwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej odsetki na rachunkach bankowych prowadzonych na rzecz tych Dyplomatów zobowiązany jest do pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego w wysokości 19% zgodnie z dyspozycją przywołanego powyżej art. 41 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W sytuacji uzyskania od tych osób certyfikatów rezydencji podatkowej, należy uwzględnić zapisy konwencji w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, której stroną jest Rzeczpospolita Polska i Wielka Brytania i Irlandia Północna.

Zatem osobie uprawnionej do odsetek, Bank ma prawo obniżyć stawkę podatku do wysokości 5% kwoty brutto tych odsetek, zgodnie z treścią art. 11 ust. 2 konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobieganiu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych. Natomiast osobie uprawnionej do tych odsetek, tj. rezydentowi podatkowemu Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, będzie przysługiwało prawo zaliczenia podatku polskiego na poczet podatku Zjednoczonego Królestwa obliczonego w stosunku do tych przychodów, w stosunku do których podatek polski został obliczony.

We wniosku wskazano, że Bank wypłaca lub stawia do dyspozycji odsetki od środków zgromadzonych na rachunkach bankowych prowadzonych na rzecz członków personelu dyplomatycznego/przedstawicieli dyplomatycznych pochodzących z Syrii, zatem w przypadku udokumentowania miejsca zamieszkania podatnika uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji zastosowanie znajdą postanowienia konwencji zawartej między Polską a Syryjską Republiką Arabską.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 konwencji z dnia 15 sierpnia 2001 r. między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Syryjskiej Republiki Arabskiej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu (Dz. U. z 2004 r., Nr 193, poz. 1972), odsetki powstające w Umawiającym się Państwie i wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Jednakże takie odsetki mogą być także opodatkowane w Umawiającym się Państwie, w którym powstają i zgodnie z ustawodawstwem tego Państwa, ale jeżeli osoba uprawniona do odsetek ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, to podatek tak wymierzony nie może przekroczyć 10 procent kwoty brutto tych odsetek (art. 11 ust. 2 ww. umowy).

Użyte w art. 11 ust. 1 powołanej konwencji sformułowanie „mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie” oznacza, że odsetki będą zawsze opodatkowane w Polsce, o ile polskie ustawy podatkowe przewidują ich opodatkowanie. Z kolei ust. 2 powołanej Umowy tego artykułu ma zawsze zastosowanie, kiedy prawo Umawiającego się Państwa, przewiduje opodatkowanie odsetek. W umowie użyto bowiem sformułowania „mogą być także opodatkowane w Umawiającym się Państwie, w którym powstają”, nie ustanowiono natomiast zapisu, że podlegają opodatkowaniu „tylko w Umawiającym się Państwie, w którym powstają”. Oznacza to, że odsetki mogą być opodatkowane zarówno we Włoszech i w Syrii.

Aby uniknąć podwójnego opodatkowania należy zastosować art. 22 ust. 1 konwencji, zgodnie z którym, jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie osiąga dochód, który zgodnie z postanowieniami niniejszej Konwencji może być opodatkowany w drugim Umawiającym się Państwie, to pierwsze Umawiające się Państwo zezwoli na odliczenie od podatku dochodowego tej osoby kwoty równej podatkowi dochodowemu zapłaconemu w drugim Umawiającym się Państwie; takie odliczenie nie może jednak przekroczyć tej części podatku od dochodu obliczonego przed dokonaniem odliczenia i która przypada odpowiednio na dochód, który może być opodatkowany.

Zgodnie z art. 26 konwencji między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Syryjskiej Republiki Arabskiej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, postanowienia niniejszej Konwencji nie naruszają przywilejów podatkowych przysługujących członkom misji dyplomatycznych, urzędów konsularnych i członkom stałych misji przy organizacjach międzynarodowych na podstawie ogólnych zasad prawa międzynarodowego lub postanowień umów szczególnych.

Sytuację podatkową personelu przedstawicielstw dyplomatycznych i konsularnych regulują następujące Konwencje:

Wiedeńska o stosunkach dyplomatycznych sporządzona w Wiedniu dnia 18 kwietnia 1961 r. (Dz. U. z 1965 r., Nr 37, poz. 232),
Wiedeńska o stosunkach konsularnych sporządzona w Wiedniu dnia 24 kwietnia 1963 r. (Dz. U. Z 1982 r., Nr 13, poz. 98).

W konsekwencji Bank, jako podmiot wypłacający lub stawiający do dyspozycji na rzecz Dyplomatów pochodzących z Syryjskiej Republiki Arabskiej odsetki na rachunkach bankowych prowadzonych na rzecz tych Dyplomatów zobowiązany jest do pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego w wysokości 19% zgodnie z dyspozycją przywołanego powyżej art. 41 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W sytuacji uzyskania od tych osób certyfikatów rezydencji podatkowej, należy uwzględnić zapisy konwencji o unikaniu podwójnego opodatkowania, której stroną jest Rzeczpospolita Polska i Syria.

Zatem osobie uprawnionej do odsetek, Bank ma prawo obniżyć stawkę podatku do wysokości 10% kwoty brutto tych odsetek, zgodnie z treścią art. 11 ust. 2 konwencji między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Syryjskiej Republiki Arabskiej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu. Natomiast osobie uprawnionej do tych odsetek, tj. rezydentowi podatkowemu Syrii, będzie przysługiwało prawo odliczenie od podatku dochodowego tej osoby kwoty równej podatkowi dochodowemu zapłaconemu w Polsce. Jednakże takie odliczenie nie będzie mogło przekroczyć tej części podatku od dochodu obliczonego przed dokonaniem odliczenia i która przypada odpowiednio na dochód, który może być opodatkowany.

Bank wypłaca również lub stawia do dyspozycji odsetki od środków zgromadzonych na rachunkach bankowych prowadzonych na rzecz członków personelu dyplomatycznego /przedstawicieli dyplomatycznych Turcji, zatem w przypadku udokumentowania miejsca zamieszkania podatnika uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji zastosowanie znajdą postanowienia umowy zawartej między Polską a Turcją.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 umowy z dnia 3 listopada 1993 r. między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Tureckiej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz. U. z 1997 r. Nr 11, poz. 58), odsetki, które powstają w Umawiającym się Państwie i są wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Jednakże odsetki takie mogą być także opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie, w którym powstają, i zgodnie z prawem tego Państwa, lecz jeżeli odbiorca jest ich właścicielem, podatek ustalony w ten sposób nie może przekroczyć 10 procent kwoty brutto tych odsetek (art. 11 ust. 2 ww. umowy).

Użyte w art. 11 ust. 1 powołanej konwencji sformułowanie „mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie” oznacza, że odsetki będą zawsze opodatkowane w Polsce, o ile polskie ustawy podatkowe przewidują ich opodatkowanie. Z kolei ust. 2 powołanej Umowy tego artykułu ma zawsze zastosowanie, kiedy prawo Umawiającego się Państwa, przewiduje opodatkowanie odsetek. W umowie użyto bowiem sformułowania „mogą być także opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie, w którym powstają”, nie ustanowiono natomiast zapisu, że podlegają opodatkowaniu „tylko w tym Umawiającym się Państwie, w którym powstają”. Oznacza to, że odsetki mogą być opodatkowane zarówno w Turcji i w Polsce.

Aby uniknąć podwójnego opodatkowania należy zastosować art. 23 ust. 2 ww. umowy, zgodnie z którym, w przypadku Turcji podwójnego opodatkowania unikać się będzie w następujący sposób: Jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Turcji osiąga dochód lub posiada majątek, który zgodnie z postanowieniami niniejszej umowy może być opodatkowany w Polsce, to Turcja zezwoli, z zastosowaniem tureckiego prawa podatkowego odnośnie do zaliczania podatków zagranicznych, na odliczenie od podatku dochodowego lub od majątku danej osoby kwoty równej podatkowi od dochodu lub od majątku zapłaconemu w Polsce. Takie odliczenie nie może jednak przekroczyć tej części podatku obliczonego w Turcji przed dokonaniem odliczenia, która odnosi się do dochodu lub majątku podlegającego opodatkowaniu w Polsce.

Zgodnie z art. 27 umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Tureckiej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, postanowienia niniejszej umowy nie naruszają przywilejów podatkowych przysługujących pracownikom dyplomatycznym lub urzędnikom konsularnym na podstawie ogólnych zasad prawa międzynarodowego lub postanowień umów szczególnych.

Sytuację podatkową personelu przedstawicielstw dyplomatycznych i konsularnych regulują następujące Konwencje:

Wiedeńska o stosunkach dyplomatycznych sporządzona w Wiedniu dnia 18 kwietnia 1961 r. (Dz. U. z 1965 r., Nr 37, poz. 232),
Wiedeńska o stosunkach konsularnych sporządzona w Wiedniu dnia 24 kwietnia 1963 r. (Dz. U. Z 1982 r., Nr 13, poz. 98).

W konsekwencji Bank, jako podmiot wypłacający lub stawiający do dyspozycji na rzecz Dyplomatów pochodzących z Turcji odsetki na rachunkach bankowych prowadzonych na rzecz tych Dyplomatów zobowiązany jest do pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego w wysokości 19% zgodnie z dyspozycją przywołanego powyżej art. 41 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W sytuacji uzyskania od tych osób certyfikatów rezydencji podatkowej, należy uwzględnić zapisy umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, której stroną jest Rzeczpospolita Polska i Republika Turecka.

Zatem osobie uprawnionej do odsetek, Bank ma prawo obniżyć stawkę podatku do wysokości 10% kwoty brutto tych odsetek, zgodnie z treścią art. 11 ust. 2 umowy między między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Tureckiej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku. Natomiast osobie uprawnionej do tych odsetek, tj. rezydentowi podatkowemu Turcji, będzie przysługiwało prawo odliczenia od podatku dochodowego danej osoby kwoty równej podatkowi od dochodu zapłaconemu w Polsce. Takie odliczenie nie będzie mogło jednak przekroczyć tej części podatku obliczonego w Turcji przed dokonaniem odliczenia, która odnosi się do dochodu lub majątku podlegającego opodatkowaniu w Polsce.

Bank wypłaca również lub stawia do dyspozycji odsetki od środków zgromadzonych na rachunkach bankowych prowadzonych na rzecz członków personelu dyplomatycznego /przedstawicieli dyplomatycznych Mongolii, zatem w przypadku udokumentowania miejsca zamieszkania podatnika uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji zastosowanie znajdą postanowienia umowy zawartej między Polską a Mongolią.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 umowy z dnia 18 kwietnia 1997 r. między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Mongolii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania oraz zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku (Dz. U. z 2002 r. Nr 206, poz. 1746) odsetki, które powstają w Umawiającym się Państwie i są wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Umawiającym się Państwie. Jednakże takie odsetki mogą być także opodatkowane w Umawiającym się Państwie, w którym powstają, i zgodnie z prawem tego Umawiającego się Państwa, ale jeśli odbiorca jest osobą uprawnioną do otrzymania tych odsetek, to podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 10% kwoty brutto tych odsetek (art. 11 ust. 2 ww. umowy).

Użyte w art. 11 ust. 1 powołanej umowy sformułowanie „mogą być opodatkowane w tym drugim Umawiającym się Państwie” oznacza, że odsetki będą zawsze opodatkowane w Polsce, o ile polskie ustawy podatkowe przewidują ich opodatkowanie. Z kolei ust. 2 powołanej Umowy tego artykułu ma zawsze zastosowanie, kiedy prawo Umawiającego się Państwa, przewiduje opodatkowanie odsetek. W umowie użyto bowiem sformułowania „mogą być także opodatkowane w Umawiającym się Państwie, w którym powstają”, nie ustanowiono natomiast zapisu, że podlegają opodatkowaniu „tylko w Umawiającym się Państwie, w którym powstają”. Oznacza to, że odsetki mogą być opodatkowane zarówno w Mongolii i w Polsce.

Aby uniknąć podwójnego opodatkowania należy zastosować art. 24 ust. 2 ww. umowy, zgodnie z którym, w Mongolii podwójnego opodatkowania unikać się będzie w następujący sposób: jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Mongolii osiąga dochód z Polski, to kwota podatku przypadająca do zapłacenia w Polsce na mocy postanowień niniejszej umowy może być odliczona od podatku mongolskiego nałożonego na tę osobę. Kwota odliczenia nie może jednak przekroczyć kwoty podatku mongolskiego od tego dochodu obliczonej zgodnie z ustawodawstwem i przepisami podatkowymi Mongolii.

Zgodnie z art. 28 umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Mongolii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania oraz zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku, postanowienia niniejszej umowy nie naruszają przywilejów podatkowych, przysługujących przedstawicielom dyplomatycznym lub urzędnikom konsularnym na podstawie ogólnych zasad prawa międzynarodowego lub postanowień umów szczególnych.

Sytuację podatkową personelu przedstawicielstw dyplomatycznych i konsularnych regulują następujące Konwencje:

Wiedeńska o stosunkach dyplomatycznych sporządzona w Wiedniu dnia 18 kwietnia 1961 r. (Dz. U. z 1965 r., Nr 37, poz. 232),
Wiedeńska o stosunkach konsularnych sporządzona w Wiedniu dnia 24 kwietnia 1963 r. (Dz. U. Z 1982 r., Nr 13, poz. 98).

W konsekwencji Bank, jako podmiot wypłacający lub stawiający do dyspozycji na rzecz Dyplomatów pochodzących z Mongolii odsetki na rachunkach bankowych prowadzonych na rzecz tych Dyplomatów zobowiązany jest do pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego w wysokości 19% zgodnie z dyspozycją przywołanego powyżej art. 41 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W sytuacji uzyskania od tych osób certyfikatów rezydencji podatkowej, należy uwzględnić zapisy umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, której stroną jest Rzeczpospolita Polska i Mongolia.

Zatem osobie uprawnionej do odsetek, Bank ma prawo obniżyć stawkę podatku do wysokości 10% kwoty brutto tych odsetek, zgodnie z treścią art. 11 ust. 2 umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Mongolii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania oraz zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku. Natomiast osobie uprawnionej do tych odsetek, tj. rezydentowi podatkowemu Mongolii, będzie przysługiwało prawo odliczenia od podatku mongolskiego nałożonego na tę osobę kwoty podatku przypadającego do zapłacenia w Polsce. Kwota odliczenia nie będzie jednak mogła przekroczyć kwoty podatku mongolskiego od tego dochodu obliczonej zgodnie z ustawodawstwem i przepisami podatkowymi Mongolii.

Na podstawie art. 42 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) - na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby.

W myśl natomiast art. 42 ust. 1a ww. ustawy, w terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 41, są obowiązani przesłać do urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, roczne deklaracje, według ustalonego wzoru (PIT-8AR). Przepis art. 38 ust. 1b stosuje się odpowiednio.

Ponadto stosownie do art. 42 ust. 2 pkt 2 ww. ustawy, w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym, płatnicy, o których mowa w ust. 1, są zobowiązani przesłać podatnikom, o których mowa w art. 3 ust. 2a oraz urzędom skarbowym, którymi kierują naczelnicy urzędów skarbowych właściwi w sprawach opodatkowania osób zagranicznych - imienne informacje sporządzone według ustalonego wzoru, również gdy płatnik w roku podatkowym sporządzał i przekazywał informacje w trybie przewidzianym w ust. 4.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, natomiast w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin