Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB3/4510-265/15-4/PK1
z 3 czerwca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 24 lutego 2015r. (data wpływu: 2 marca 2015 r.), uzupełnionym w dniu 27 maja 2015 r. (data wpływu: 1 czerwca 2015 r.) na wezwanie organu z dnia 21 maja 2015 r. nr IPPB3/4510-265/15-2/PK1 (data doręczenia: 25 maja 2015 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie sposobu zaliczania do kosztów uzyskania przychodów składników majątkowych w postaci samochodów osobowych określonych w art. 4a pkt . 9a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz łodzi motorowej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 marca 2015 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie sposobu zaliczania do kosztów uzyskania przychodów składników majątkowych w postaci samochodów osobowych określonych w art. 4a pkt . 9a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz łodzi motorowej. W związku z brakami w zakresie opisu stanu faktycznego w dniu 21 maja 2015 r., pismem o nr IPPB3/4510-265/15-2/PK1 wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku (data doręczenia wezwania: 25 maja 2015 r.). W dniu 27 maja 2015 r. (data wpływu: 1 czerwca 2015 r.) wniosek został uzupełniony.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka, jako Wykonawca, prowadzi roboty budowlane, na podstawie zawartej umowy z Zamawiającym. Przewidywany okres trwania umowy to około 20 miesięcy.

Poszczególne etapy umowy zostały wycenione i będą fakturowane.

Nadzór nad kontraktem ze strony Zamawiającego jest sprawowany przez Głównego Inżyniera wraz z zespołem.

Wymogi Zamawiającego zakładają, że Wykonawca zobowiązuje się zapewnić na wyłączny użytek inżyniera oraz jego zespołu dwa, nowe w momencie rozpoczęcia budowy, samochody o określonym w kontrakcie standardzie, oraz, jeśli pojawi się taka konieczność, łódź motorową.

Samochody, w mysi art. 4a pkt 9a są samochodami osobowymi.

W myśl zapisów kontraktu, po zakończeniu inwestycji pojazdy przejdą na własność Zamawiającego.

W uzupełnieniu wskazano:

Spółka zawarła z Zamawiającym kontrakt - umowę o usługi budowlane. Jednym z załączników tej umowy jest Plan Płatności, który zawiera kwoty należne Wykonawcy za ukończenie poszczególnych kamieni milowych wraz z szacunkowymi wartościami. Jednym z punktów jest - „Zapewnienie pojazdów do użytku inżyniera i jego personelu” - nie jest to najem, dzierżawa, czy też umowa określona w art. 17a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym. Zgodnie z umową jest to przekazanie do wyłącznej dyspozycji Inżynierowi pojazdów do wykonywania prac na potrzeby zawartego kontraktu. Natomiast po zakończeniu kontraktu, zgodnie z zapisami zawartymi w umowie, środki te przechodzą na własność Zamawiającego.

Zawarty kontrakt między Zamawiającym a Wykonawcą jest umową o usługi budowlane i jest to usługa całkowicie odpłatna. Jednym z warunków Zamawiającego jest zapewnienie zaplecza materiałowego, jak również pojazdów, czy łodzi do dyspozycji inżyniera. Dlatego też Zamawiający w Harmonogramie Płatności podał szacunkową wartość składników majątkowych obejmującą zarówno wartość za korzystanie z nich w trakcie trwania projektu, jak i jego wartość po zakończeniu. Na podstawie przytoczonego zapisu z umowy, należy stwierdzić, że cena składników majątkowych przekazanych na rzecz Zamawiającego jest wliczona w koszt usługi.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy zakup samochodów i łódki stanowi zakup środków trwałych podatnika podlegających amortyzacji, stanowiącej koszt uzyskania przychodów czy raczej powinien być traktowany jako część inwestycji i rozliczany (stanowić koszt podatkowy) proporcjonalnie do wartości kolejnych przekazywanych etapów?

Zdaniem Wnioskodawcy, w myśl art. 16a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, amortyzacji podlegają środki trwałe, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1.

Według zapisów kontraktu, samochody i łódka nie są wykorzystywane przez podatnika, dlatego też w naszej ocenie, nie powinny być kwalifikowane jako środek trwały ani być amortyzowane.

Mając na uwadze powyższe nie mają zastosowania przepisy ograniczające koszt podatkowy odpisów z tytułu zużycia samochodu osobowego, do wartości stanowiącej równowartość 20.000 euro przeliczonej na złote według kursu średniego euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z dnia przekazania samochodu do używania.

Z uwagi na to, że dostarczenie pojazdów stanowi element umowy zawartej pomiędzy Zamawiającym a podatnikiem (wykonawcą), w naszej ocenie, wartość pojazdów powinna być zaliczana jako koszt podatkowy przez okres trwania kontraktu, w proporcji do zafakturowanej wartości kolejnych etapów względem całkowitej wartości kontraktu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.