Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB4/4511-591/15-2/MS
z 27 lipca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 23 kwietnia 2015 r. (data wpływu 15 maja 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu z tytułu sprzedaży nieruchomości - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 maja 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu z tytułu sprzedaży nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Do stycznia 2015 roku Wnioskodawczyni była współwłaścicielką, w udziale wynoszącym 1/2 zabudowanej nieruchomości, zwanej dalej „Nieruchomością”. Udział wynoszący 1/2 w prawie wieczystego użytkowania gruntu oraz we w własności budynku Wnioskodawczyni nabyła, będąc panną, w marcu 1999 roku w drodze darowizny od swoich rodziców. Na podstawie ostatecznej decyzji Burmistrza Gminy z marca 2000 roku prawo użytkowania wieczystego działki zostało przekształcone w prawo własności. Nieruchomość stanowi majątek odrębny Wnioskodawczyni. Wnioskodawczyni jest zamężna, ale umów małżeńskich rozszerzających wspólność ustawową z mężem, obywatelem polskim, nie zawierała. W styczniu 2015 roku, tj. po upływie 14 lat licząc od końca roku w, którym nastąpiło nabycie przez Wnioskodawczynię udziału w Nieruchomości, Wnioskodawczyni zawarła umowę renty odpłatnej. Na mocy przedmiotowej umowy własność udziału w wysokości 1/2 w Nieruchomości została przeniesiona na nabywców, w osobach brata Wnioskodawczyni oraz jego małżonki, którzy udział w Nieruchomości nabyli na zasadach wspólności ustawowej, w zamian za rentę w wysokości 2.000 złotych miesięcznie płatną na rzecz Wnioskodawczyni przez okres lat dwudziestu. Renta podlega corocznej waloryzacji dokonywanej w oparciu o wskaźnik wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych za rok ubiegły ogłoszony przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego.

Zbycie udziału w Nieruchomości nie nastąpiło w wykonaniu działalności gospodarczej. Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawczyni powzięła wątpliwość, czy zawarta przez Nią transakcja podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, czy też jest z tego opodatkowania zwolniona.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Jakie skutki na gruncie podatku dochodowego od osób fizycznych powoduje odpłatne zbycie udziału w nieruchomości nabytego przed 14 laty w zamian za ustanowienie renty odpłatnej na okres lat 20?

Zdaniem Wnioskodawczyni.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób ; fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie: nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości (w tym lokalu będącego przedmiotem odrębnej własności), spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej, prawa wieczystego użytkowania gruntów, - jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

W świetle powyższego, każda czynność prawna, której przedmiotem jest odpłatne zbycie nieruchomości lub praw wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy stanowi źródło przychodów w rozumieniu tego przepisu, jeżeli zostanie dokonana w określonym czasie, tj. przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym : nastąpiło nabycie lub wybudowanie i nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej.

W opisie stanu faktycznego Wnioskodawczyni wskazała, że w 2015 r. zawarła umowę renty odpłatnej, na mocy której w zamian za przeniesienie na nabywców udziału w wysokości 1/2 w Nieruchomości będzie otrzymywała rentę w wysokości 2.000 zł miesięcznie, waloryzowanej corocznie w oparciu o średnioroczny wskaźnik wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych za rok ubiegły, przez okres lat dwudziestu.

Renta jest instytucją prawa uregulowaną przepisami ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 121). Zgodnie z treścią przepisu zawartego w art. 903 Kodeksu cywilnego, istota umowy renty polega na zobowiązaniu się jednej ze stron do świadczeń okresowych w pieniądzu lub rzeczach oznaczonych co do gatunku na rzecz drugiej strony lub też na rzecz osoby trzeciej w związku z dyspozycją art. 393 Kodeksu cywilnego. W umowie renty nie można skutecznie zamieścić ani skutecznego zobowiązania się do innych (tj. i innych niż pieniężne lub oznaczone co do gatunku) świadczeń, nawet o charakterze okresowym, ani też zobowiązania się do nieczynienia. Jednakże osoba zobowiązująca się do świadczenia renty może się zobowiązać w sposób wskazany powyżej w zamian za nabycie prawa niemogącego być przedmiotem świadczenia renty, np. w zamian za przeniesienie własności nieruchomości. Renta może być ustanowiona w umowie zarówno na czas określony, jak i nieokreślony, w tym na czas życia osoby uprawnionej.

Należy zauważyć, że ustawodawca w przepisie art. 10 ust. 1 pkt 8 posłużył się pojęciem „odpłatne zbycie”, nie zawężając katalogu odpłatnych czynności prawnych, w wyniku których dochodzi do przeniesienia własności nieruchomości bądź prawa jedynie do umowy sprzedaży czy zamiany. Zatem pod pojęciem odpłatnego zbycia rozumie się każdą czynność, w wyniku której dochodzi do przeniesienia prawa własności z dotychczasowego właściciela na nowy podmiot i przeniesienie tego prawa ma charakter odpłatny. Powyższe oznacza, że na podstawie umowy o rentę dożywotnią w zamian za przeniesienie własności nieruchomości również dochodzi do odpłatnego zbycia nieruchomości, a uzyskany w wyniku tej czynności prawnej przychód podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W myśl przepisu art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej, którą zgodnie z ust. 3 tegoż artykułu określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia.

W ocenie Wnioskodawczyni, otrzymywana przez Wnioskodawczynię renta z tytułu odpłatnego zbycia udziału w Nieruchomości stanowi zapłatę ustalonej przez strony ceny, odpowiadającej sumarycznej wysokości renty ustanowionej w umowie renty odpłatnej, tj. iloczynowi miesięcznej kwoty renty i liczby miesięcy w okresie, na który renta została ustanowiona i tym samym nie stanowi dla Wnioskodawczyni źródła przychodu podlegającego opodatkowaniu. W konsekwencji Wnioskodawczyni nie musi rozliczać się z urzędem skarbowym na koniec każdego roku z otrzymywanej renty ani odprowadzać z tego tytułu podatku dochodowego, ponieważ zbycie udziału w nieruchomości w drodze zawarcia umowy renty stanowi odpłatne zbycie i jako takie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości.

W ocenie Wnioskodawczyni, zawarcie umowy odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości w zamian za rentę wypłacaną przez okres 20 lat, jest odpłatnym zbyciem nieruchomości w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i w związku z jego dokonaniem po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie udziału w nieruchomości nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, późn.) – podlegającym opodatkowaniu źródłem przychodu jest, z zastrzeżeniem ust. 2, odpłatne zbycie:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
   
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
   
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

W opisie stanu faktycznego Wnioskodawczyni wskazała, że do stycznia 2015 roku była współwłaścicielką, w udziale wynoszącym 1/2 zabudowanej nieruchomości. Udział wynoszący 1/2 w prawie wieczystego użytkowania gruntu oraz we w własności budynku Wnioskodawczyni nabyła, będąc panną, w marcu 1999 roku w drodze darowizny od swoich rodziców. Na podstawie ostatecznej decyzji Burmistrza z marca 2000 roku prawo użytkowania wieczystego działki zostało przekształcone w prawo własności. Nieruchomość stanowi majątek odrębny Wnioskodawczyni. W styczniu 2015 roku nastąpiło nabycie przez Wnioskodawczynię udziału w nieruchomości, Wnioskodawczyni zawarła umowę renty odpłatnej. Na mocy przedmiotowej umowy własność udziału w wysokości 1/2 w Nieruchomości została przeniesiona na nabywców, w osobach brata Wnioskodawczyni oraz jego małżonki, którzy udział w Nieruchomości nabyli na zasadach wspólności ustawowej, w zamian za rentę w wysokości 2.000 złotych miesięcznie płatną na rzecz Wnioskodawczyni przez okres lat dwudziestu. Okolicznością, którą należy w rozpatrywanej sprawie rozważyć jest ustalenie, czy odpłatne zbycia udziałów w nieruchomości w zamian za rentę jest odpłatnym zbyciem nieruchomości w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wątpliwość Wnioskodawczyni budzi bowiem fakt, czy otrzymywanie comiesięcznej odpłatnej renty przez okres dwudziestu lat stanowi przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Renta jest instytucją prawa uregulowaną przepisami ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 121). Zgodnie z treścią przepisu zawartego w art. 903 Kodeksu cywilnego – istota umowy renty polega na zobowiązaniu się jednej ze stron do świadczeń okresowych w pieniądzu lub rzeczach oznaczonych co do gatunku na rzecz drugiej strony lub też na rzecz osoby trzeciej – w związku z dyspozycją art. 393 Kodeksu cywilnego. W umowie renty nie można skutecznie zamieścić ani skutecznego zobowiązania się do innych (tj. innych niż pieniężne lub oznaczone co do gatunku) świadczeń, nawet o charakterze okresowym, ani też zobowiązania się do nieczynienia. Jednakże osoba zobowiązująca się do świadczenia renty może się zobowiązać w sposób wskazany powyżej w zamian za nabycie prawa niemogącego być przedmiotem świadczenia renty, np. w zamian za przeniesienie własności nieruchomości. Renta może być ustanowiona w umowie zarówno na czas określony, jak i nieokreślony, w tym na czas życia osoby uprawnionej.

Należy zauważyć, że ustawodawca w przepisie art. 10 ust. 1 pkt 8 posłużył się pojęciem „odpłatne zbycie”, nie zawężając katalogu odpłatnych czynności prawnych, w wyniku których dochodzi do przeniesienia własności nieruchomości (udziału w nieruchomości) bądź prawa jedynie do umowy sprzedaży czy zamiany. Zatem pod pojęciem odpłatnego zbycia rozumie się każdą czynność, w wyniku której dochodzi do przeniesienia prawa własności z dotychczasowego właściciela na nowy podmiot i przeniesienie tego prawa ma charakter odpłatny. Oznacza to, że na podstawie umowy o rentę w zamian za przeniesienie własności udziału w nieruchomości również dochodzi do odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości, a uzyskany w wyniku tej czynności prawnej przychód podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, jeżeli zbycie zostanie dokonane przed upływem 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce nabycie udziału w nieruchomości.

W myśl przepisu art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości (udziału w nieruchomości) jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej, którą zgodnie z ust. 3 tegoż artykułu określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia.

Przychód dla celów podatkowych – stosownie do cytowanego art. 19 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – stanowi wartość rynkowa wszystkich zbywanych na podstawie umowy renty odpłatnej rzeczy lub praw majątkowych, określona na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia – pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Treść ww. przepisu wskazuje w jaki sposób określić przychód nawet jeśli w umowie nie zostanie określona cena.

Powyższe uregulowania oznaczają, że uzyskiwane przez Wnioskodawczynię świadczenia w postaci renty wypłacanej co miesiąc nie stanowią dla Wnioskodawczyni przychodu do opodatkowania. Należy bowiem podkreślić, że wypłacana renta stanowi niejako składnik ceny udziału w nieruchomości zbytego przez Wnioskodawczynię. Oznacza to, że opodatkowanie renty spowodowałoby podwójne opodatkowanie tej samej czynności tym samym podatkiem dochodowym od osób fizycznych, raz co do zasady z tytułu odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości, drugi raz z tytułu opodatkowania wypłacanej comiesięcznie renty, którą Wnioskodawczyni otrzymuje z tytułu odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości na podstawie przepisów dotyczących przychodu z innych źródeł. Byłoby to w sposób oczywisty sprzeczne z zasadą zakazu podwójnego opodatkowania tego samego przychodu tym samym podatkiem.

Otrzymywana przez Wnioskodawczynię renta z tytułu odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości nie stanowi dla Wnioskodawczyni źródła przychodu podlegającego opodatkowaniu, a tym samym w konsekwencji Wnioskodawczyni nie musi rozliczać się z urzędem skarbowym na koniec każdego roku z otrzymywanej renty ani odprowadzać z tego tytułu podatku dochodowego, ponieważ zbycie udziału w nieruchomości w drodze zawarcia umowy odpłatnej renty stanowi odpłatne zbycie nieruchomości i jako takie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości.

Zatem, skutki podatkowe zbycia udziału w nieruchomości w drodze zawarcia umowy odpłatnej renty należy rozpatrywać w oparciu o przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, że zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Przy czym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości jej części lub udziału w nieruchomości nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie – nie jest źródłem przychodu, zaś przychód tak uzyskany w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Istotne więc – w tym przypadku – jest ustalenie momentu nabycia przez Wnioskodawczynię nieruchomości.

We wniosku Wnioskodawczyni wskazała, że udział wynoszący 1/2 w prawie wieczystego użytkowania gruntu oraz we w własności budynku Wnioskodawczyni nabyła w 1999 roku w drodze darowizny od swoich rodziców. Na podstawie ostatecznej decyzji Burmistrza w 2000 roku prawo użytkowania wieczystego działki zostało przekształcone w prawo własności.

Przez pojęcie darowizny rozumieć należy typ umowy nazwanej, opisany w ustawie Kodeks cywilny. Zgodnie z przepisem art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Umowa darowizny jest czynnością jednostronnie zobowiązującą, nakładającą obowiązek wykonania darowizny jedynie na darczyńcę.

Z kolei prawo wieczystego użytkowania gruntu jest specyficzną formą władania nieruchomością.

Zgodnie z art. 235 § 1 ustawy Kodeks cywilny, budynki i inne urządzenia wzniesione na gruncie Skarbu Państwa lub gruncie należącym do jednostek samorządu terytorialnego, bądź ich związków przez wieczystego użytkownika stanowią jego własność. To samo dotyczy budynków i innych urządzeń, które wieczysty użytkownik nabył zgodnie z właściwymi przepisami przy zawarciu umowy o oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste. Paragraf 2 cytowanego przepisu stanowi jednak, że przysługująca wieczystemu użytkownikowi własność budynków i urządzeń użytkowanym gruncie jest prawem związanym z użytkowaniem wieczystym. Jak wynika z powyższego, prawo własności budynku wybudowanego na gruncie oddanym w użytkowanie wieczyste jest ściśle związane z tym prawem, jednakże oba te prawa stanowią oddzielny przedmiot władania.

Użytkowanie wieczyste jest prawem rzeczowym, którego przedmiotem może być grunt stanowiący własność Skarbu Państwa, gminy lub związku międzygminnego. Jest to prawo na rzeczy cudzej, jednak zakres i sposób określenia treści tego prawa zbliża je bardziej do prawa własności, niż praw rzeczowych ograniczonych. Ponadto na podstawie wyraźnych odesłań w art. 234 i 237 Kodeksu cywilnego do ww. prawa stosuje się odpowiednio przepisy o własności nieruchomości. Z powyższych względów prawo użytkowania wieczystego nie zostało wymienione w art. 244 ww. ustawy, wśród innych praw rzeczowych ograniczonych, lecz zostało uregulowane odrębnie, jako tytuł II księgi drugiej Kodeksu cywilnego.

Granice prawa użytkowania wieczystego są wyznaczane przez ustawy, zasady współżycia społecznego oraz umowę o oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste. Uprawnienie do wyłącznego korzystania z gruntu przez użytkownika wieczystego gruntu jest skuteczne wobec osób trzecich, a także właściciela gruntu, chyba że umowa o której mowa wyżej zawiera odrębne uregulowania dotyczące uprawnień właściciela.

Użytkowanie wieczyste jest prawem zbywalnym, podlega dziedziczeniu oraz egzekucji. Użytkownik wieczysty może więc rozporządzać swoim prawem zarówno w drodze czynności prawnej inter vivos, jak i mortis causa – za życia i na wypadek śmierci. Nie można być natomiast jednocześnie właścicielem i użytkownikiem wieczystym gruntu, ponieważ nabycie prawa własności przez użytkownika wieczystego gruntu prowadzi do wygaśnięcia użytkowania wieczystego.

Możliwe jest jednak przekształcenie prawa użytkowania wieczystego, przysługującego osobom fizycznym będącym dotychczasowymi użytkownikami wieczystymi, w prawo własności.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z 29 lipca 2005 r. o przekształceniu prawa wieczystego użytkowania w prawo własności nieruchomości (Dz. U. z 2005 r. Nr 175, poz. 1459, z późn. zm.), decyzję o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości wydaje:

• starosta wykonujący zadania z zakresu administracji rządowej – w przypadku nieruchomości stanowiących własność Skarbu Państwa, w tym również nieruchomości, w stosunku do których prawo własności Skarbu Państwa wykonują inne państwowe osoby prawne;
• wójt, burmistrz, prezydent miasta, zarząd powiatu albo zarząd województwa – odpowiednio w przypadku nieruchomości stanowiących własność jednostek samorządu terytorialnego.
  
  

Prawo użytkowania wieczystego przekształca się w prawo własności nieruchomości z dniem, w którym decyzja, o której mowa w ust. 1, stała się ostateczna. Decyzja ta stanowi podstawę wpisu do księgi wieczystej (art. 3 ust. 2 omawianej ustawy).

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy, stwierdzić należy, że przekształcenie prawa wieczystego użytkowania gruntu w prawo odrębnej własności w 2000 r. nie należy rozpatrywać jako nabycia tej nieruchomości.

Za datę nabycia nieruchomości, od której liczony jest 5-letni termin, określony w przepisie art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie można uznać bowiem momentu przekształcenia prawa wieczystego użytkowania gruntu w prawo własności. Jest to bowiem tylko zmiana formy prawnej faktycznego prawa do nieruchomości. Nabycie prawa do nieruchomości następuje w chwili zawarcia umowy o ustanowieniu prawa wieczystego użytkowania gruntu.

W przedmiotowej sprawie nabycie prawa do nieruchomości nastąpiło w 1999 r. w drodze darowizny od rodziców.

Stwierdzić należy, że w sytuacji, w której Wnioskodawczyni nabyła udział w 1/2 w prawie użytkowania wieczystego gruntu oraz we własności budynku, a następnie nastąpiło ustanowienie na jej rzecz prawa odrębnej własności tej nieruchomości, za datę nabycia nieruchomości, od której liczy się 5-letni termin określony w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy uznać datę nabycia nieruchomości w darowiźnie, czyli 1999 rok.

Wobec powyższego faktu bieg terminu pięcioletniego, określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy, w przypadku zbycia udziału w nieruchomości na podstawie umowy renty odpłatnej, winien być liczony od końca 1999 r., jeżeli wielkość udziałów Wnioskodawczyni w nieruchomości nie zmieniała się od tej daty.

Zatem, jako że od momentu nabycia udziałów w nieruchomości, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym to nabycie nastąpiło do dnia zbycia w wyniku umowy renty odpłatnej upłynęło ponad pięć lat, to świadczenie otrzymywane przez Wnioskodawczynię tytułem renty w zamian za odpłatne zbycie nieruchomości nie będzie stanowić dla Wnioskodawczyni źródła przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.