Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPP3/4512-178/15-4/BM
z 26 sierpnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) w zw. z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważniania do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 15 maja 2015 r. (data wpływu 25 maja 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 21 lipca 2015 r. (data wpływu 24 lipca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia pojazdu samochodowego oraz paliwa do tego pojazdu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 maja 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia pojazdu samochodowego oraz paliwa do tego pojazdu.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 21 lipca 2015 r. (data wpływu 24 lipca 2015 r.) w zakresie doprecyzowania opisu stanu faktycznego oraz własnego stanowiska.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 27.12.2014 Wnioskodawca zakupił ciągnik samochodowy marki IVECO DAILY o maksymalnej masie całkowitej 3500 kg.

Według obowiązujących przepisów pojazdy, których dotyczą odliczenia VAT muszą być zgodne z art. 2 pkt 34 ustawy o VAT oraz art. 2 pkt 33 ustawy Prawo o ruchu drogowym pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony. Zakupiony pojazd nie przekracza 3,5 tony, ale jego masa jest równa 3,5 t. W opinii Urzędu Skarbowego pojazdy te muszą posiadać badanie ze stacji kontroli pojazdów mówiące o możliwości odliczenia VAT w 100% od zakupu pojazdu oraz zużywanego paliwa. Jednak żadna stacja kontroli pojazdów nie chce wydać zaświadczenia, które spełniałoby warunki określone w art. 86a ustęp 9 pkt 1a ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011 roku nr 177 poz. 1054 z późniejszymi zmianami), ponieważ ich zdaniem takie zaświadczenia są wydawane dla pojazdów do 3,5 t, które posiadają wydzieloną część ładunkową. To auto posiada siodło do zaczepiania naczepy, która jest integralną częścią tego pojazdu.

Ponadto Wnioskodawca nadmienił, iż zakupiony pojazd wraz z nieodłączną naczepą służy wyłącznie do przewozu towaru, którym handluje firma Wnioskodawcy.

Pojazd ten ma jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą. Maksymalnie może jechać nim jeden pasażer + kierowca.

Pojazd jest wykorzystywany wyłącznie do działalności firmy.

Wg Wnioskodawcy pojazd spełnia warunki dla pojazdu specjalistycznego, służącego do przewozu towaru.

Wnioskodawca wskazał, iż jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług od 2009 roku. Faktury dotyczące zakupu pojazdu oraz paliwa wystawiane są na Wnioskodawcę. Pojazd jest wykorzystywany wyłącznie do czynności związanych z działalnością gospodarczą i opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Wydatki na zakup pojazdu oraz paliwa dotyczą tylko sprzedaży opodatkowanej podatkiem od towarów i usług.

Rodzaj pojazdu - ciągnik samochodowy, typ - IVECO, DAILY.

Pojazd samochodowy, którego dotyczy wniosek posiada kabinę kierowcy z jednym rzędem siedzeń i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielny element pojazdu (art. 86a ust. 9 pkt 2 ustawy o VAT). Wymagania określone w art. 86a ust. 9 ustawy o VAT nie zostały stwierdzone na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, ponieważ dla rodzaju pojazdu jakim jest ciągnik samochodowy nie może być wydane takie zaświadczenie. Stacja kontroli pojazdów nie wydała Wnioskodawcy stosownego zaświadczenia, dotyczącego art. 86a.

Wg dowodu rejestracyjnego; F1 maksymalna masa całkowita - 3 500 kg, F2 dopuszczalna masa całkowita pojazdu - 3 500 kg, F3 dopuszczalna masa zespołu pojazdów - l0 000 kg.

Dopuszczalna ładowność - nie dotyczy (ciągnika samochodowego), natomiast jest określony największy dopuszczalny nacisk osi - 25,48 kN.

Nie jest prowadzona ewidencja przebiegu pojazdu, ponieważ pojazd służy wyłącznie do przewozu towarów związanych z działalnością gospodarczą. Informacja VAT-26 nie została złożona w Urzędzie Skarbowym.

Wnioskodawca wskazał, że pojazd jest wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej. Pojazd nie nadaje się do użytku prywatnego, jest to ciągnik samochodowy (jest on zaprojektowany co do zasady ciągania naczepy połączonej z tym pojazdem za pomocą siodła).

W odpowiedzi na pytanie, czy Wnioskodawca wprowadził procedury, w których został określony sposób używania pojazdu wykluczający jego użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą Wnioskodawca stwierdził, że są wprowadzone procedury określające sposób używania pojazdu.

Pojazd jest użytkowany wyłącznie w godzinach pracy pracowników co potwierdza zainstalowany tachograf.

Na pytanie, w jaki sposób Wnioskodawca nadzoruje używanie pojazdu i w czym to się przejawia, Wnioskodawca odpowiedział: kontrola zapisów z tachografu.

Z pojazdu korzystają pracownicy Wnioskodawcy. Jest on wykorzystywany do przywozu towaru handlowego od dostawców oraz przewozu towaru do klientów Wnioskodawcy. Pojazd jest garażowany w godzinach pracy i po godzinach w dwóch miejscach wykonywania działalności w S. ul…., ul. K. lub w siedzibie firmy. Tereny na których jest garażowy pojazd jest monitorowany. Wprowadzony jest obowiązek zostawiania pojazdu po godzinach na parkingu przedsiębiorstwa lub siedziby firmy, bez możliwości jego pobrania. Nie istnieje nadzór nad użytkowaniem pojazdu w trakcie wykonywania obowiązków służbowych. Pojazd wyposażony jest w tachograf, który rejestruje funkcję czasu: przejechaną przez pojazd drogę, jego chwilową prędkość, jak również tzw. aktywność kierowcy, czyli okresy jego pracy, dyżuru przy pojeździe czy odpoczynku. Ilość zużytego paliwa monitorowana jest na podstawie przebiegu kilometrów oraz normy zużycia paliwa.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

W związku z powyższym, czy Wnioskodawca może odliczyć podatek VAT w 100% od zakupionego pojazdu oraz paliwa, które zużywa?

Zdaniem Wnioskodawcy, Wnioskodawca może odliczyć podatek VAT w 100% od zakupionego pojazdu oraz paliwa, które zużywa, ponieważ spełnia warunki określone w art. 86a ust. 4 pkt 2 i ust. 9 pkt 2.

Pojazd ten służy Wnioskodawcy wyłącznie do prowadzenia działalności gospodarczej. Posiada on jeden rząd siedzeń ma tylko 2 miejsca (kierowca + pasażer). Zakupiony ciągnik samochodowy wykorzystywany jest wyłącznie do ciągania naczepy połączonej z tym pojazdem za pomocą siodła.

Pojazd konstrukcyjnie zbudowany jest jak ciągnik siodłowy stąd zapis w dowodzie rejestracyjnym i karcie pojazdu. Dopuszczalna masa całkowita pojazdu to 3500 kg. Wszystkie pytane stacje okręgowych kontroli pojazdu są zdania, że w przypadku ciągników samochodowych żadne zaświadczenie związane z VAT nie może być wydane, ponieważ nie mieści się ten pojazd w klasyfikacji podlegającej do wydania takowego zaświadczenia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r., o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Przez pojazdy samochodowe, stosownie do art. 2 pkt 34 ustawy, rozumie się pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

Zgodnie z art. 86a ust. 1 ustawy, w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku:

1. wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika;
2. należnego z tytułu:
   1. świadczenia usług, dla którego zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 podatnikiem jest ich usługobiorca,
   2. dostawy towarów, dla której zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 podatnikiem jest ich nabywca,
   3. wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów;
3. należnego, w przypadku, o którym mowa w art. 33a;
4. wynikającej z otrzymanego dokumentu celnego, deklaracji importowej w przypadku, o którym mowa w art. 33b, oraz z decyzji, o których mowa w art. 33 ust. 2 i 3 oraz art. 34.
   
   

Stosownie do art. 86a ust. 2 ustawy, do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

1. nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów oraz nabycia lub importu ich części składowych;
2. używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, związane z tą umową, inne niż wymienione w pkt 3;
3. nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.
   
   

Na mocy art. 86a ust. 3 ustawy, przepis ust. 1 nie ma zastosowania:

1. w przypadku gdy pojazdy samochodowe są:
   1. wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika lub
   2. konstrukcyjnie przeznaczone do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą, jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;
2. do towarów montowanych w pojazdach samochodowych i do związanych z tymi towarami usług montażu, naprawy i konserwacji, jeżeli przeznaczenie tych towarów wskazuje obiektywnie na możliwość ich wykorzystywania wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.
   
   

Mocą art. 86a ust. 4 ustawy, pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

1. sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub
2. konstrukcja tych pojazdów wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.
   
   

W myśl art. 86a ust. 5 ustawy – warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu nie stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych:

1. przeznaczonych wyłącznie do:
   1. odprzedaży,
   2. sprzedaży, w przypadku pojazdów wytworzonych przez podatnika,
   3. oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze

– jeżeli odprzedaż, sprzedaż lub oddanie w odpłatne używanie tych pojazdów stanowi przedmiot działalności podatnika;

2. w odniesieniu do których:
   1. kwotę podatku naliczonego od wydatków z nimi związanych podatnik oblicza zgodnie z ust. 1 lub
   2. podatnikowi nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków z nimi związanych.
   
   
   

Ewidencja przebiegu pojazdu jest prowadzona od dnia rozpoczęcia wykorzystywania pojazdu samochodowego wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika do dnia zakończenia wykorzystywania tego pojazdu wyłącznie do tej działalności (art. 86a ust. 6 ustawy).

Zgodnie z art. 86a ust. 7 ustawy, ewidencja przebiegu pojazdu powinna zawierać:

1. numer rejestracyjny pojazdu samochodowego;
2. dzień rozpoczęcia i zakończenia prowadzenia ewidencji;
3. stan licznika przebiegu pojazdu samochodowego na dzień rozpoczęcia prowadzenia ewidencji, na koniec każdego okresu rozliczeniowego oraz na dzień zakończenia prowadzenia ewidencji;
4. wpis osoby kierującej pojazdem samochodowym dotyczący każdego wykorzystania tego pojazdu, obejmujący:
   1. kolejny numer wpisu,
   2. datę i cel wyjazdu,
   3. opis trasy (skąd - dokąd),
   4. liczbę przejechanych kilometrów,
   5. imię i nazwisko osoby kierującej pojazdem

- potwierdzony przez podatnika na koniec każdego okresu rozliczeniowego w zakresie autentyczności wpisu osoby kierującej pojazdem, jeżeli nie jest ona podatnikiem;

5. liczbę przejechanych kilometrów na koniec każdego okresu rozliczeniowego oraz na dzień zakończenia prowadzenia ewidencji.
   
   

Na podstawie art. 86a ust. 9 pkt 1, pkt 2 i pkt 3 ustawy, do pojazdów samochodowych, o których mowa w ust. 4 pkt 2, należą:

1. pojazdy samochodowe, inne niż samochody osobowe, mające jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą:
   1. klasyfikowane na podstawie przepisów o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van lub
   2. z otwartą częścią przeznaczoną do przewozu ładunków;

2. pojazdy samochodowe, inne niż samochody osobowe, które posiadają kabinę kierowcy z jednym rzędem siedzeń i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu;
3. pojazdy specjalne, które spełniają również warunki zawarte w odrębnych przepisach, określone dla następujących przeznaczeń
   1. agregat elektryczny/spawalniczy,
   2. do prac wiertniczych,
   3. koparka, koparko-spycharka,
   4. ładowarka,
   5. podnośnik do prac konserwacyjno-montażowych,
   6. żuraw samochodowy

- jeżeli z dokumentów wydanych zgodnie z przepisami o ruchu drogowym wynika, że dany pojazd jest pojazdem specjalnym.

Zgodnie z ust. 10 pkt 1 powołanego artykułu, spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 9:

1. pkt 1 i 2 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację, oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu zawierającego odpowiednią adnotację o spełnieniu tych wymagań;
2. pkt 3 stwierdza się na podstawie dokumentów wydanych zgodnie z przepisami o ruchu drogowym.
   
   

Stosownie do art. 86a ust. 12 ustawy, podatnicy wykorzystujący wyłącznie do działalności gospodarczej pojazdy samochodowe, dla których są obowiązani prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu, mają obowiązek złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego informację o tych pojazdach w terminie 7 dni od dnia, w którym poniosą pierwszy wydatek związany z tymi pojazdami.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy nowelizującej, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika do dnia 30 czerwca 2015 r., paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu:

1. samochodów osobowych;
2. innych niż samochody osobowe pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, w których liczba miejsc (siedzeń) łącznie z miejscem dla kierowcy wynosi:
   1. 1 - jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 425 kg,
   2. 2 - jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 493 kg,
   3. 3 lub więcej - jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 500 kg
   
   
   

Zgodnie z ust. 2 ww. artykułu, przepis ust. 1 nie dotyczy pojazdów samochodowych, które są wykorzystywane przez podatnika wyłącznie do działalności gospodarczej.

Przepis art. 2 pkt 36 ustawy z dnia 20 czerwca 1997r. Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2012r. poz. 1137, z późn. zm.) stanowi, że pojazd samochodowy - pojazd silnikowy, którego konstrukcja umożliwia jazdę z prędkością przekraczającą 25 km/h; określenie to nie obejmuje ciągnika rolniczego. Natomiast stosownie do art. 2 pkt 42a ustawy Prawo o ruchu drogowym - ciągnik samochodowy - pojazd samochodowy przeznaczony konstrukcyjnie wyłącznie do ciągnięcia przyczepy; określenie to obejmuje ciągnik siodłowy i ciągnik balastowy.

Z opisu sprawy wynika, iż w dniu 27.12.2014 Wnioskodawca, będący zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, zakupił ciągnik samochodowy marki IVECO DAILY o maksymalnej masie całkowitej 3500 kg. Rodzaj pojazdu - ciągnik samochodowy, typ - IVECO, DAILY. Zakupiony pojazd nie przekracza 3,5 tony, ale jego masa jest równa 3,5 t. To auto posiada siodło do zaczepiania naczepy, która jest integralną częścią tego pojazdu. Zakupiony pojazd wraz z nieodłączną naczepą służy wyłącznie do przewozu towaru, którym handluje firma Wnioskodawcy. Pojazd ten ma jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą. Maksymalnie może jechać nim jeden pasażer + kierowca. Pojazd jest wykorzystywany wyłącznie do działalności firmy.

Pojazd samochodowy, którego dotyczy wniosek posiada kabiną kierowcy z jednym rzędem siedzeń i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielny element pojazdu (art. 86a ust. 9 pkt 2 ustawy o VAT). Wymagania określone w art. 86a ust. 9 ustawy o VAT nie zostały stwierdzone na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, ponieważ dla rodzaju pojazdu jakim jest ciągnik samochodowy nie może być wydane takie zaświadczenie. Stacja kontroli pojazdów nie wydała Wnioskodawcy stosownego zaświadczenia, dotyczącego art. 86a.

Wg dowodu rejestracyjnego; F1 maksymalna masa całkowita - 3 500 kg, F2 dopuszczalna masa całkowita pojazdu - 3 500 kg, F3 dopuszczalna masa zespołu pojazdów - l0 000 kg.

Dopuszczalna ładowność - nie dotyczy (ciągnika samochodowego), natomiast jest określony największy dopuszczalny nacisk osi - 25,48 kN.

Pojazd jest użytkowany wyłącznie w godzinach pracy pracowników co potwierdza zainstalowany tachograf.

Z pojazdu korzystają pracownicy Wnioskodawcy. Jest on wykorzystywany do przywozu towaru handlowego od dostawców oraz przewozu towaru do klientów Wnioskodawcy.

Faktury dotyczące zakupu pojazdu oraz paliwa wystawiane są na Wnioskodawcę. Pojazd jest wykorzystywany wyłącznie do czynności związanych z działalnością gospodarczą i opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Wydatki na zakup pojazdu oraz paliwa dotyczą tylko sprzedaży opodatkowanej podatkiem od towarów i usług.

W ocenie tut Organu rozważenia wymaga, czy pojazd, będący przedmiotem wniosku jest pojazdem samochodowym, którego dotyczą przepisy art. 86a ustawy. Mając na uwadze powyżej przytoczoną definicję pojazdu samochodowego – w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług – art. 2 pkt 34 tej ustawy a także definicję ciągnika samochodowego w rozumieniu ustawy Prawo o ruchu drogowym, stwierdzić należy, iż skoro ciągnik samochodowy jest przeznaczony wyłącznie do ciągnięcia naczepy oraz – jak wskazał Wnioskodawca – naczepa stanowi integralną część pojazdu, zatem w tym przypadku należy uwzględnić dopuszczalną masę całkowitą dla zespołu pojazdów (pojazd samochodowy i naczepa). Jak wskazano we wniosku dopuszczalna masa całkowita zespołu pojazdów wynosi 10.000 kg. Uwzględniając powyższe należy stwierdzić, że pojazd ten nie jest pojazdem, o którym mowa w art. 2 pkt 34 ustawy.

Zatem w stosunku do powyższego pojazdu prawo do odliczenia podatku naliczonego należy oceniać na podstawie art. 86 ustawy, nie zaś na podstawie art. 86a ustawy.

Zgodnie z regulacją art. 86 ust. 1 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

W przedmiotowej sprawie są spełnione przesłanki, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy, warunkujące prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z wydatkami dotyczącymi pojazdu, objętego zakresem pytania. Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT, a pojazd jest wykorzystywany wyłącznie do czynności związanych z działalnością gospodarczą i opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Mając na względzie powołane przepisy prawa oraz opis sprawy należy stwierdzić, że Wnioskodawcy – zarejestrowanemu czynnemu podatnikowi VAT, na podstawie przepisu art. 86 ust. 1 ustawy – przysługuje pełne prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków związanych z nabyciem pojazdu oraz paliwa do napędu ww. pojazdu.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.