2015.09.15 - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB6/4510-131/15-2/TO
z 15 września 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 25 czerwca 2015 r. (data wpływu 29 czerwca 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

amortyzacji nabytego w drodze aportu w ramach ZCP niezarejestrowanego znaku towarowego, będącego przedmiotem prawa autorskiego, amortyzowanego jako to prawo w księgach wnoszącego aport, oraz prawa do zaliczania do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych w sytuacji, o której mowa w pkt 1 i 2 – jest prawidłowe;

ustalenia wartości początkowej wartości niematerialnej i prawnej w postaci prawa autorskiego w sytuacji, o której mowa w pkt 1 i 2 – jest prawidłowe;

ustalenia momentu ujęcia w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych prawa ochronnego do znaku, w sytuacji opisanej w pkt 3, jeśli znak w momencie jego przyjęcia w drodze aportu w ramach ZCP, znajdował się w procedurze rejestracji w Urzędzie Patentowym lub OHIM – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 czerwca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie: amortyzacji nabytego w drodze aportu w ramach ZCP niezarejestrowanego znaku towarowego, będącego przedmiotem prawa autorskiego, amortyzowanego jako to prawo w księgach wnoszącego aport, oraz prawa do zaliczania do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych w sytuacji o której mowa w pkt 1 i 2 oraz ustalenia wartości początkowej wartości niematerialnej i prawnej w postaci prawa autorskiego w sytuacji, o której mowa w pkt 1 i 2, ustalenia momentu ujęcia w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych prawa ochronnego do znaku, w sytuacji opisanej w pkt 3, jeśli znak w momencie jego przyjęcia w drodze aportu w ramach ZCP, znajdował się w procedurze rejestracji w Urzędzie Patentowym lub OHIM, a także ustalenia wartości początkowej prawa ochronnego do znaku, będącej podstawą odpisów amortyzacyjnych dokonywanych przez Spółkę, które dla Wnioskodawcy będą stanowiły koszty uzyskania przychodu,w sytuacji przedstawionej w pkt 3.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenia przyszłe.

Wnioskodawca jest spółką komandytowo-akcyjną (zwany będzie dalej także jako: Spółka lub SKA). Spółka, z dniem 1 stycznia 2014 r. w związku z przepisami przejściowymi (art. 4 ustawy z dnia 8 listopada 2013 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o podatku tonażowym, która została ogłoszona w Dzienniku Ustaw pod poz. 1387) oraz zmianą jej roku obrotowego nie stała się podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych. Rok obrotowy Spółki po dokonanej zmianie roku w 2013 r., kończy się 31 października 2015 r. W związku z powyższym SKA na dzień złożenia niniejszego wniosku nie jest podatnikiem podatku dochodowego. Niemniej jednak zdarzenie przyszłe, którego dotyczy niniejszy wniosek będzie miało miejsce już w dacie, kiedy Spółka stanie się podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych, zatem jest ona uprawniona do wystąpienia z niniejszym zapytaniem.

W przyszłości planowane jest nabycie przez SKA, w drodze aportu, zespołu składników majątkowych i niemajątkowych stanowiących zorganizowaną część przedsiębiorstwa (dalej: ZCP) od osoby fizycznej, która stanie się akcjonariuszem SKA w zamian za wniesiony wkład niepieniężny w postaci ZCP. W skład przedmiotowego ZCP wejdzie znak towarowy. Możliwe jest, że będzie to niezarejestrowany ani nie zgłoszony do Urzędu Patentowego RP ani do Urzędu Harmonizacji Rynku Wewnętrznego (OHIM). Możliwe też jest, że znak ten będzie, na dzień aportu zgłoszony do przynajmniej jednego z ww. urzędów. Zatem przedmiotem wkładu może być też prawo ze zgłoszenia znaku towarowego (niezarejestrowane na dzień aportu).

Znak towarowy (niezarejestrowany na dzień aportu, bez względu na to, czy będzie już zgłoszony do ww. urzędów, czy też nie) będzie stanowił przedmiot prawa autorskiego (w szczególności jego warstwa graficzna).

Podsumowując, w ramach ZCP do SKA mogą zostać wniesione prawa, które na dzień aportu będą stanowić:

Niezarejestrowany i niezgłoszony znak towarowy (ani jako krajowy ani jako wspólnotowy), którego warstwa graficzna stanowi utwór w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wprowadzony do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych wnoszącego aport jako autorskie prawo majątkowe i amortyzowany, gdzie odpisy amortyzacyjne stanowiły koszty uzyskania przychodów

lub

Niezarejestrowany ale zgłoszony znak towarowy (jako krajowy i/lub jako wspólnotowy), którego warstwa graficzna stanowi utwór w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wraz z prawami z ww. zgłoszeń, wprowadzony do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych wnoszącego aport jako autorskie prawo majątkowe i amortyzowany, gdzie odpisy amortyzacyjne stanowiły koszty uzyskania przychodów

lub

Niezarejestrowany ale zgłoszony znak towarowy (jako krajowy i/lub jako wspólnotowy), którego warstwa graficzna stanowi utwór w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wraz z prawami z ww. zgłoszeń, wprowadzony do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych wnoszącego aport jako autorskie prawo majątkowe, amortyzowany, ale bez możliwości zaliczania odpisów amortyzacyjnych do kosztów uzyskania przychodów.

Po otrzymaniu aportu, w odniesieniu do otrzymanego w formie wkładu niepieniężnego niezarejestrowanego znaku towarowego wraz z prawami autorskimi do jego warstwy graficznej oraz/lub wraz z prawami ze zgłoszeń znaku towarowego, co do których proces rejestracji nie zostanie zakończony do dnia aportu, Spółka SKA będzie kontynuowała ten proces jako nowy właściciel praw ze zgłoszonego znaku towarowego (decyzja przyznająca prawa ochronne do znaku towarowego zostanie zatem wydana już na nowego właściciela, tj. na Spółkę SKA).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy w sytuacji, o której mowa w pkt 1 i 2 przedstawionego zdarzenia przyszłego, nabyty w drodze aportu w ramach ZCP niezarejestrowany znak towarowy, będący przedmiotem prawa autorskiego, amortyzowany jako to prawo w księgach wnoszącego aport, będzie podlegać amortyzacji w księgach Wnioskodawcy jako wartość niematerialna i prawna - autorskie lub pokrewne prawo majątkowe i będzie mógł być nadal amortyzowany w ten sam sposób, tj. jako autorskie lub pokrewne prawo majątkowe po jego zarejestrowaniu, a odpisy amortyzacyjne będą mogły być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów?
Jaka będzie wartość początkowa wartości niematerialnej i prawnej w postaci prawa autorskiego w sytuacji, o której mowa w pkt 1 i 2 przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz w pyt. 1?
Od jakiego momentu, w sytuacji opisanej w pkt 3 przedstawionego zdarzenia przyszłego, Spółka będzie uprawiona do ujęcia w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych prawa ochronnego do znaku, jeśli znak w momencie jego przyjęcia w drodze aportu w ramach ZCP przez Spółkę będzie znajdował się w procedurze rejestracji w Urzędzie Patentowym lub w OHIM?
Jaka będzie wartość początkowa prawa ochronnego do znaku, będąca podstawą odpisów amortyzacyjnych dokonywanych przez Spółkę, które dla Wnioskodawcy będą stanowiły koszty uzyskania przychodu, w sytuacji przedstawionej w pkt 3 zdarzenia przyszłego oraz w pyt. 2?

Zdaniem Wnioskodawcy,

Ad. 1.

Zdaniem Wnioskodawcy, nabyty w drodze aportu w ramach ZCP niezarejestrowany znak towarowy, będący przedmiotem prawa autorskiego, podlegać będzie amortyzacji w księgach Wnioskodawcy jako wartość niematerialna i prawna - autorskie lub pokrewne prawo majątkowe i będzie mógł być nadal amortyzowany po zarejestrowaniu w ten sam sposób, tj. jako prawo autorskie.

Ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych zawiera zamknięty katalog wartości niematerialnych i prawnych (WNiP). Zgodnie z art. 16b ust. 1 ustawy o CIT, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania:

spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego,
spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego,
prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
autorskie lub pokrewne prawa majątkowe,
licencje,
prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1117, z późn. zm.),
wartość stanowiącą równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know-how),

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Tym samym, aby nabyty w drodze aportu w ramach ZCP niezarejestrowany znak towarowy, będący przedmiotem prawa autorskiego mógł być amortyzowany jako wartość niematerialna i prawna, muszą zostać spełnione następujące warunki:

możliwość kwalifikacji niezarejestrowanego znaku towarowego, będącego przedmiotem prawa autorskiego do jednej z kategorii wartości niematerialnych i prawnych, wymienionych w art. 16b ust. 1 ustawy o CIT;

niezarejestrowany znak towarowy, będący przedmiotem prawa autorskiego musi zostać nabyty przez podatnika;

niezarejestrowany znak towarowy, będący przedmiotem prawa autorskiego musi być wykorzystywany w prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej;

przewidywany okres wykorzystania przez podatnika niezarejestrowanego znaku towarowego, będącego przedmiotem prawa autorskiego wyniesie minimum rok.

Zdaniem Wnioskodawcy, niezarejestrowany znak towarowy, którego warstwa graficzna stanowi utwór w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, stanowić będzie wartość niematerialną i prawną zaliczoną do katalogu określonego w art. 16b ust. 1 - tj. autorskie prawo majątkowe, o którym mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT.

Zgodnie bowiem z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór). Na mocy art. 1 ust. 2 pkt 1 tej ustawy, przedmiotem prawa autorskiego są w szczególności utwory wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi. Wnioskodawca wskazuje również na treść art. 1 ust. 4 tej ustawy, w myśl którego ochrona przysługuje twórcy niezależnie od spełnienia jakichkolwiek formalności.

Biorąc powyższe pod uwagę należy uznać, że niezarejestrowany znak towarowy może stanowić utwór w odniesieniu do którego przysługują prawa ochronne wynikające z przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, niezależnie od objęcia lub nieobjęcia ich ochroną wynikającą z rejestracji w Urzędzie Patentowym (tak też J. Barta, System Prawa Prywatnego. Tom 13. Prawo autorskie, Warszawa 2008, s. 27-28).

W świetle powyższego należy uznać, iż niezarejestrowany znak towarowy słowno-graficzny, którego warstwa graficzna stanowi przedmiot prawa autorskiego, jest podlegającą amortyzacji wartością niematerialną i prawną, o której mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT.

Zarejestrowanie znaku towarowego w Urzędzie Patentowym, pozostaje bez wpływu na powyższe stanowisko przedstawione przez Wnioskodawcę. Należy zatem uznać, iż po zarejestrowaniu znaku spółka nadal będzie mogła kontynuować amortyzację znaków ujętych w ewidencji jako prawo autorskie.

Niniejsze stanowisko potwierdzają również interpretacje podatkowe organów podatkowych np. interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 26 lipca 2013 r. IPPB1/415 623/13-2/EC, jak i w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 4 maja 2011 r., nr IPPB3/423-219/11-3/PK1, czy interpretacji z dnia 20 sierpnia 2010 r., nr IPPB3/423-336/10-5/MS, podobnie w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 2 lutego 2010 r., nr ITPB3/423-679c/09/MT.

Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy, nabyty w ramach przedsiębiorstwa niezarejestrowany znak towarowy, którego warstwa graficzna stanowi przedmiot ochrony prawa autorskiego, może być uznany za wartość niematerialną i prawną w myśl art. 16b ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT - autorskie lub pokrewne prawo majątkowe. Amortyzacja będzie możliwa od miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpi wprowadzenie prawa do znaku towarowego jako prawa autorskiego do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych Wnioskodawcy niezależnie od tego, czy znak towarowy zostanie w przyszłości zarejestrowany w Urzędzie Patentowym lub w OHIM.

Ad. 2.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku nabycia przez niego w ramach wkładu niepieniężnego zorganizowanej części przedsiębiorstwa, w skład której wejdzie prawo do niezarejestrowanego znaku towarowego, będącego przedmiotem prawa autorskiego Wnioskodawca, zgodnie z art. 16g ust. 10a w zw. z ust. 9 ustawy o CIT, będzie miał prawo do ustalenia wartości początkowej ww. niezarejestrowanego znaku jako prawa autorskiego w wysokości wartości początkowej określonej w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podmiotu wnoszącego aport. Zatem, w sytuacji opisanej w pkt 1 i 2 zdarzenia przyszłego, w której niezarejestrowany znak towarowy (bez względu na to czy będzie on zgłoszony do właściwych urzędów celem rejestracji czy też nie) będzie wprowadzony do ewidencji ST oraz wartości niematerialnych i prawnych osoby wnoszącej aport, oraz będzie przez nią amortyzowany, wartość początkowa tego prawa u Wnioskodawcy powinna być określona w tej samej wysokości, w jakiej została określona u wnoszącego ZCP do Spółki tytułem wkładu niepieniężnego.

Ad. 3.

Zdaniem Spółki, zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy CIT, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16 ustawy CIT.

Zgodnie z art. 16b ust. 1 pkt 6 ustawy CIT, amortyzacji podlegają nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1117, ze zm., dalej jako: „ustawa PWP”) o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.

W katalogu wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, przy spełnieniu określonych przesłanek, wymienione zostały m. in. prawa określone w ustawie PWP. Ustawa PWP normuje m. in. stosunki w zakresie wynalazków, wzorów użytkowych, wzorów przemysłowych, znaków towarowych, oznaczeń geograficznych i topografii układów scalonych.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy PWP, na warunkach w niej określonych udzielane są patenty oraz dodatkowe prawa ochronne na wynalazki, prawa ochronne na wzory użytkowe i znaki towarowe, a także prawa - rejestracji na wzory przemysłowe, topografie układów scalonych oraz oznaczenia geograficzne.

Znakiem towarowym, zgodnie z art. 120 ustawy PWP, może być każde oznaczenie, które można przedstawić w sposób graficzny, jeżeli oznaczenie takie nadaje się do odróżnienia towarów jednego przedsiębiorstwa od towarów innego przedsiębiorstwa. Znakiem towarowym może być w szczególności wyraz, rysunek, ornament, kompozycja kolorystyczna, forma przestrzenna, w tym forma towaru lub opakowania, a także melodia lub inny sygnał dźwiękowy. Jednocześnie zgodnie z art. 121 ustawy PWP na znak towarowy może być udzielone prawo ochronne.

Art. 16 Rozporządzenia Rady Wspólnot Europejskich nr 207/2009 z 26 lutego 2009 r. w sprawie wspólnotowego znaku towarowego (Dz. U. UE L 2009, nr 78, poz. l) nakazuje traktować wspólnotowe znaki towarowe tak jak znaki krajowe. Oznacza to, że amortyzacji podlegają także prawa ochronne na wspólnotowe znaki towarowe.

Zgodnie z wyżej powoływanymi przepisami, podatnik może dokonywać odpisów amortyzacyjnych od praw określonych w ustawie Prawo własności przemysłowej, jak również praw ochronnych na wspólnotowe znaki towarowe, zaliczonych do wartości niematerialnych i prawnych, gdy spełnione są następujące warunki:

prawo do znaku towarowego zostanie nabyte przez podatnika,

prawo do znaku towarowego nadaje się do gospodarczego wykorzystania,

przewidywany okres ekonomicznej użyteczności prawa do znaku towarowego wynosi co najmniej rok,

prawo do znaku towarowego jest przeznaczone do używania na potrzeby podatnika.

Odnosząc zaprezentowane zdarzenie przyszłe do wymienionych wyżej warunków stwierdzić należy, że:

Ad. 1) przedmiotowy znak zostanie nabyty przez Spółkę,

Ad. 2) znak będzie nadawał się do gospodarczego wykorzystania w dniu jego przyjęcia do używania,

Ad. 3) przewidywany okres używania znaku będzie dłuższy niż rok,

Ad. 4) znak będzie wykorzystywany przez Spółkę na potrzeby związane z prowadzoną przez nią działalnością gospodarczą.

W odniesieniu do praw ze zgłoszeń znaków towarowych Spółka stoi na stanowisku, że w przypadku niezakończenia procedury rejestracji znaku towarowego (uzyskania certyfikatu potwierdzającego uzyskanie praw ochronnych do znaku towarowego) przed dniem dokonania aportu ZCP do Spółki, Spółka będzie uprawniona do rozpoznawania odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej praw do znaku towarowego, (który w majątku wnoszącego aport stanowił wartości niematerialną i prawną wprowadzoną do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych od którego to prawa odpisy amortyzacyjne nie stanowiły kosztów uzyskania przychodów u podmiotu wnoszącego aport) jako kosztów uzyskania przychodów w podatku dochodowym od osób prawnych począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym składnik majątku wprowadzony zostanie do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych (ujawniony w ewidencji) prowadzonej przez Spółkę. Jednocześnie taki składnik majątku nie zostanie wprowadzony do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych wcześniej niż w miesiącu, w którym wydana zostanie decyzja o udzieleniu Spółce praw ochronnych na ten znak towarowy. Stanowisko zgodne ze stanowiskiem Wnioskodawcy w tym zakresie zaprezentowane zostało w szeregu aktualnych orzeczeń sądów administracyjnych, m. in. w wyroku NSA z dnia 15 stycznia 2015 roku, II FSK 3176/12, czy w wyroku WSA w Poznaniu, z dnia 4 czerwca 2014 roku, I SA/Po 1276/13.

Jednocześnie należy stwierdzić, że w momencie wydania decyzji przez Urząd Patentowy lub OHIM prawo ochronne do znaku towarowego zostanie przez Spółkę nabyte. Prawo to powstanie bowiem w wyniku konstytutywnej decyzji jednego lub obu ww. urzędów.

Zgodnie z art. 16h ust. 1 pkt 1 Ustawy CIT, odpisów amortyzacyjnych od wartości niematerialnych i prawnych dokonuje się, co do zasady, od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym wartości te wprowadzono do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych (lub ujawniono je), do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór.

Jednocześnie zgodnie z art. 16d ust. 2 Ustawy CIT, wartości niematerialne i prawne wprowadza się do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych najpóźniej w miesiącu przekazania ich do używania. Późniejszy termin wprowadzenia uznaje się za ujawnienie środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej.

Wnioskodawca nie będzie wprowadzał do ewidencji wnip znaku towarowego, albowiem na dzień aportu nabędzie jedynie znak towarowy niezarejestrowany (prawo ze zgłoszenia oraz prawo autorskie do tego znaku), nie nabędzie natomiast prawa ochronnego. Zatem nie byłoby zasadne wprowadzenia do ewidencji prawa, które nie istnieje.

Mając na uwadze powyższe, należy stwierdzić, iż miesiącem, w którym Spółka będzie mogła rozpocząć amortyzowanie praw do zarejestrowanego w Urzędzie Patentowym RP lub w OHIM znaku towarowego, który na dzień wniesienia aportu stanowił jedynie znak towarowy chroniony prawem autorskim jako znak graficzny będzie miesiąc następujący po miesiącu wprowadzenia (ujawnienia) prawa do zarejestrowanego znaku towarowego w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych Spółki. Jednocześnie takie prawo ochronne do znaku towarowego nie zostanie wprowadzone do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych wcześniej niż w miesiącu, w którym wydana zostanie decyzja o udzieleniu Spółce praw ochronnych na ten znak towarowy.

Ad. 4.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku nabycia przez niego w ramach wkładu niepieniężnego zorganizowanej części przedsiębiorstwa, w skład której wejdzie prawo do niezarejestrowanego znaku towarowego, w przypadku wprowadzenia (ujawnienia) prawa ochronnego do znaku towarowego będzie on uprawniony do dokonywania odpisów amortyzacyjnych od prawa ochronnego na znak towarowy od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu ujawnienia tego prawa w ewidencji wnip i zaliczania tych odpisów amortyzacyjnych do kosztów uzyskania przychodów.

Wnioskodawca, zgodnie z art. 16g ust. 10a w zw. z ust. 9 ustawy o CIT, będzie miał prawo do ustalenia wartości początkowej ww. prawa ochronnego w wysokości wartości początkowej określonej w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podmiotu wnoszącego aport. Zatem, w sytuacji opisanej w pkt 3 zdarzenia przyszłego, w której niezarejestrowany znak towarowy (bez względu na to czy będzie on zgłoszony do właściwych urzędów celem rejestracji czy też nie) będzie wprowadzony do ewidencji ST oraz wartości niematerialnych i prawnych osoby wnoszącej aport jako prawo autorskie, choć odpisy amortyzacyjne nie będą stanowić u wnoszącego kosztów uzyskania przychodów, wartość początkowa prawa ochronnego na znak towarowy u Wnioskodawcy powinna być określona w tej samej wysokości, w jakiej została określona u wnoszącego ZCP do Spółki tytułem wkładu niepieniężnego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych zdarzeń przyszłych w zakresie:

amortyzacji nabytego w drodze aportu w ramach ZCP niezarejestrowanego znaku towarowego, będącego przedmiotem prawa autorskiego, amortyzowanego jako to prawo w księgach wnoszącego aport, oraz prawa do zaliczania do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych w sytuacji, o której mowa w pkt 1 i 2 – jest prawidłowe;

ustalenia wartości początkowej wartości niematerialnej i prawnej w postaci prawa autorskiego w sytuacji, o której mowa w pkt 1 i 2 – jest prawidłowe;

ustalenia momentu ujęcia w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych prawa ochronnego do znaku, w sytuacji opisanej w pkt 3, jeśli znak w momencie jego przyjęcia w drodze aportu w ramach ZCP, znajdował się w procedurze rejestracji w Urzędzie Patentowym lub OHIM – jest nieprawidłowe.

Ad. 1.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r. poz. 851, z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Na mocy powołanej regulacji, podatnik ma prawo do odliczenia dla celów podatkowych wszelkich wydatków, pod warunkiem, iż nie zostały one wymienione w art. 16 ust. 1 ww. ustawy, oraz że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na możliwość powstania przychodu. Przepis ten konstytuuje więc zasadę, stosownie do której, pomiędzy kosztem podatkowym oraz przychodami podatnika musi wystąpić związek przyczynowo-skutkowy.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych, wydatki na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nie są jednorazowo zaliczane do kosztów uzyskania przychodów. Ustawodawca postanowił bowiem w treści art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. b ww. ustawy, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części. Wydatki te po ich zaktualizowaniu, zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o dokonane odpisy amortyzacyjne, są jednak kosztem uzyskania przychodów, w przypadku odpłatnego zbycia środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych.

Natomiast, kosztem uzyskania przychodów, stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.

Zgodnie z art. 16b ust. 1 ww. ustawy, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania:

spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego,
spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego,
prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
autorskie lub pokrewne prawa majątkowe,
licencje,
prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. – Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2013 r. poz. 1410),
wartość stanowiącą równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (knowhow)

Aby więc prawa do znaków towarowych mogły zostać uznane za wartości niematerialne i prawne w rozumieniu art. 16b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, muszą spełniać następujące warunki:

prawa do znaków towarowych muszą zostać nabyte przez podatnika;

prawa te można zakwalifikować do jednej z kategorii wartości niematerialnych i prawnych, wymienionych w art. 16b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych;

muszą się nadawać do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania;

muszą być wykorzystywane w prowadzonej działalności gospodarczej albo oddane do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1;

przewidywany okres wykorzystywania winien wynosić dłużej niż rok.

Jak wynika z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca nabędzie w drodze aportu ZCP, niezarejestrowany i niezgłoszony znak towarowy (ani jako krajowy ani wspólnotowy) lub niezarejestrowany ale zgłoszony znak towarowy (jako krajowy i/lub wspólnotowy), którego warstwa graficzna stanowi utwór w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wprowadzony do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych wnoszącego aport jako autorskie prawo majątkowe, amortyzowany, gdzie odpisy amortyzacyjne stanowiły koszty uzyskania przychodów.

Po otrzymaniu aportu, Wnioskodawca (jako nowy właściciel praw ze zgłoszonego znaku towarowego) będzie kontynuował proces rejestracji w przypadku nabytych w formie wkładu niepieniężnego niezarejestrowanych znaków towarowych wraz z prawami autorskimi do jego warstwy graficznej oraz/lub wraz z prawami ze zgłoszeń znaku towarowego, co do których proces rejestracji nie zostanie zakończony do dnia aportu. Decyzja przyznająca prawa ochronne na znak towarowy zostanie wydana już na nowego właściciela tj. Wnioskodawcę.

Odnosząc zatem wyżej wskazane przepisy, do przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że niezarejestrowany znak towarowy, którego warstwa graficzna (jak wskazał Wnioskodawca) stanowi utwór w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, może stanowić wartość niematerialną i prawną, o której mówi art. 16b ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie bowiem z art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2006 r., nr 90, poz. 631 z późn. zm.) przedmiotem prawa autorskiego jest utwór, rozumiany jako każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia. W szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (art. 1 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy). Jednocześnie, na podstawie art. 120 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2013 r. poz. 1410), znakiem towarowym może być każde oznaczenie, które można przedstawić w sposób graficzny, jeżeli oznaczenie takie nadaje się do odróżnienia towarów jednego przedsiębiorstwa od towarów drugiego przedsiębiorstwa.

W związku z powyższym, należy wskazać, że nabyty w drodze aportu ZCP, niezarejestrowany i niezgłoszony znak towarowy (ani jako krajowy ani wspólnotowy) lub niezarejestrowany ale zgłoszony znak towarowy (jako krajowy i/lub wspólnotowy), którego warstwa graficzna stanowi utwór w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wykorzystywany przez Wnioskodawcę w prowadzonej działalności, stanowi wartość niematerialną i prawną, podlegającą amortyzacji, niezależnie od tego, czy znak towarowy zostanie w przyszłości zarejestrowany w urzędzie Patentowym lub w Urzędzie Harmonizacji Rynku Wewnętrznego (OHIM).

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie amortyzacji nabytego w drodze aportu w ramach ZCP niezarejestrowanego znaku towarowego, będącego przedmiotem prawa autorskiego, amortyzowanego jako to prawo w księgach wnoszącego aport, oraz prawa do zaliczania do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych w sytuacji, o której mowa w pkt 1 i 2 (pytanie nr 1) jest prawidłowe.

Ad. 2.

Organ podatkowy podziela pogląd wyrażony przez Wnioskodawcę w zakresie ustalenia wartości początkowej wartości niematerialnej i prawnej w postaci prawa autorskiego w sytuacji, o której mowa w pkt 1 i 2 (pytanie nr 2).

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, w zakresie pytania nr 2 odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Ad. 3.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych zawiera zamknięty katalog wartości niematerialnych i prawnych.

Zgodnie z art. 16b ust. 1 ww. ustawy, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania:

spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego,
spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego,
prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
autorskie lub pokrewne prawa majątkowe,
licencje,
prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. – Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2013 r. poz. 1410),
wartość stanowiącą równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (knowhow)

Aby więc prawo ochronne na znak towarowy mogło zostać uznane za wartość niematerialną i prawną w rozumieniu art. 16b ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych musi spełniać następujące warunki:

prawo ochronne na znak towarowy musi zostać nabyte przez podatnika;

musi się nadawać do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania;

prawo ochronne na znak towarowy musi być wykorzystywane w prowadzonej działalności gospodarczej albo oddane do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1;

przewidywany okres jego wykorzystywania winien wynosić dłużej niż rok.

W zakresie praw ochronnych na znaki towarowe podkreślić należy, że zgodnie z art. 6 ust. 1 w związku z art. 162 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2013 r. poz. 1410), prawem zbywalnym są patenty oraz dodatkowe prawa ochronne na wynalazki, prawa ochronne na wzory użytkowe i znaki towarowe, a także prawa z rejestracji na wzory przemysłowe, topografie układów scalonych oraz oznaczenia geograficzne.

W myśl art. 120 ustawy Prawo własności przemysłowej, znakiem towarowym może być każde oznaczenie, które można przedstawić w sposób graficzny, jeżeli oznaczenie takie nadaje się do odróżnienia towarów jednego przedsiębiorstwa od towarów innego przedsiębiorstwa. Znakiem towarowym może być w szczególności wyraz, rysunek, ornament, kompozycja kolorystyczna, forma przestrzenna, w tym forma towaru lub opakowania, a także melodia lub inny sygnał dźwiękowy.

W celu uzyskania pełnej ochrony prawnej w odniesieniu do przedmiotów własności przemysłowej dla większości z nich wymagane jest:

dokonanie ich zgłoszenia do Urzędu Patentowego RP;

wydanie przez ten organ decyzji w sprawie udzielenia patentu, praw ochronnych lub praw z rejestracji.

Jak już wskazano, w przeciwieństwie do środków trwałych, ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych przewiduje zamknięty katalog wartości niematerialnych i prawnych, na nabycie których wydatki rozpoznawane powinny być jako koszt podatkowy w formie odpisów amortyzacyjnych. Oznacza to, iż prawa, które w dacie nabycia nie spełniają warunków określonych w art. 16b ust. 1 ww. ustawy nie mogą zostać uznane za wartości niematerialne i prawne. Tym samym nie podlegają amortyzacji dla celów podatkowych.

Jakkolwiek ustawa Prawo własności przemysłowej wprost wskazuje na możliwość przeniesienia prawa ze zgłoszenia, na które nie zostało jeszcze udzielone prawo ochronne, niemniej przedmiotem takiego przeniesienia nie jest prawo ochronne na znak towarowy, ale ekspektatywa takiego prawa. Art. 16b ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie przewiduje możliwości amortyzowania takiej swoistej ekspektatywy. Amortyzowaniu podlega tylko prawo do znaku towarowego i to pod warunkiem jego nabycia, użyteczności do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania w przewidywalnym okresie dłuższym niż rok oraz wykorzystywania na potrzeby związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Nie ma więc podstaw do przypisywania użytemu w art. 16b ust. 1 pkt 6 ww. ustawy, praw określonych w ustawie Prawo własności przemysłowej innego zakresu znaczeniowego niż stanowi ta ustawa (tj. prawa ochronnego na znak towarowy).

Mając na uwadze treść art. 16 ust. 1 Rozporządzenia Rady (WE) z dnia 26 lutego 2009 r. w sprawie wspólnotowego znaku towarowego (Dz. Urz. UE L 2009 Nr 78, poz. 1, z późn. zm.), który stanowi, że jeżeli art. 17 - 24 nie stanowią inaczej, wspólnotowy znak towarowy jako przedmiot własności traktowany jest w całości i na całym terytorium Wspólnoty tak jak krajowy znak towarowy zarejestrowany w państwie członkowskim, w którym według rejestru wspólnotowych znaków towarowych:

właściciel ma swoją siedzibę lub swoje miejsce zamieszkania w dacie dokonywania oceny;
jeżeli lit. a) nie stosuje się, właściciel znaku ma przedsiębiorstwo w dacie dokonywania oceny.

W związku z tym, powyższe uwagi dot. praw ochronnych na znaki towarowe zarejestrowane na zasadach określonych w ustawie Prawo własności przemysłowej mają odniesienie do praw ochronnych na wspólnotowe znaki towarowe zarejestrowane w Urzędzie Harmonizacji Rynku Wewnętrznego (OHIM).

Jak wynika z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca nabędzie w drodze aportu ZCP, niezarejestrowany ale zgłoszony znak towarowy (jako krajowy i/lub wspólnotowy), którego warstwa graficzna stanowi utwór w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wprowadzony do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych wnoszącego aport jako autorskie prawo majątkowe, amortyzowany, ale bez możliwości zaliczania odpisów amortyzacyjnych do kosztów uzyskania przychodów.

Odnosząc zatem wyżej wskazane przepisy, do przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego należy podkreślić, że elementarnym warunkiem uznania za wartości niematerialne i prawne w myśl art. 16b ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, praw ochronnych na znak towarowy jest jego zarejestrowanie przez podmiot wnoszący aport przed ich nabyciem przez Wnioskodawcę, a nie uzyskanie przez Spółkę stosownej decyzji z Urzędu Patentowego lub Urzędu Harmonizacji Rynku Wewnętrznego (OHIM), po nabyciu w drodze aportu prawa ze zgłoszenia znaku towarowego jak będzie to miało miejsce w przedmiotowej sprawie. Brak jest zatem podstaw do uznania, że prawa ochronne na znak towarowy, które Wnioskodawca uzyska w przyszłości będą podlegać amortyzacji podatkowej, ponieważ nie stanowią one wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 6 ww. ustawy. Zatem, nie ma podstaw prawnych do ustalenia momentu ujęcia tych praw ochronnych na znak towarowy w ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych.

W analizowanym przypadku, Wnioskodawca nabędzie tytułem aportu prawo ze zgłoszenia znaku towarowego do Urzędu Patentowego lub Urzędu Harmonizacji Rynku Wewnętrznego (OHIM), a nie prawo ochronne na ten znak towarowy. Dopiero po otrzymaniu aportu, mocą decyzji Urzędu Patentowego lub Urzędu Harmonizacji Rynku Wewnętrznego (OHIM), Spółka uzyska prawo ochronne na znaki towarowe – prawo to powstanie więc z chwilą wydania Spółce ww. decyzji. Należy zatem uznać, że przedmiotowe prawa ochronne na znaki towarowe nie zostaną „nabyte” w rozumieniu art. 16b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Wobec tego prawo ze zgłoszeń znaków towarowych nie jest wartością niematerialną i prawną w rozumieniu art. 16b ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zatem nie podlega amortyzacji oraz ujęciu w ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia momentu ujęcia w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych prawa ochronnego do znaku, w sytuacji opisanej w pkt 3, jeśli znak w momencie jego przyjęcia w drodze aportu w ramach ZCP, znajdował się w procedurze rejestracji w Urzędzie Patentowym lub OHIM (pytanie nr 3) jest nieprawidłowe.

Ad. 4.

Ze względu na fakt, iż tut. Organ uznał stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 3 za nieprawidłowe, odpowiedź na pytanie nr 4 dot. ustalenia wartości początkowej prawa ochronnego do znaku, będącej podstawą odpisów amortyzacyjnych dokonywanych przez Spółkę, które dla Wnioskodawcy będą stanowiły koszty uzyskania przychodu, w sytuacji przedstawionej w pkt 3, stała się bezprzedmiotowa.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę wyroków sądowych, interpretacji organów podatkowych należy stwierdzić, że zostały wydane w indywidualnej sprawie i nie są wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Interpretacja dotyczy zdarzeń przyszłych przedstawionych przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin