Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP1/443-1446/14/AP
z 26 lutego 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 23 października 2014 r. (data wpływu 18 listopada 2014 r.), uzupełnionym w dniu 16 lutego 2015 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku sprzedaży gruntu niezabudowanego - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 listopada 2014 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 16 lutego 2015 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku sprzedaży gruntu niezabudowanego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Jest Pani podatnikiem podatku VAT w rolnictwie od 1 sierpnia 2011 r. W skład nieruchomości wchodzą m.in. niezabudowane działki o nr …, …, …, …, …, które według złożonego do aktu wypisu i wyrysu z rejestru gruntów wydanego 19 marca 2014 r. przez Starostwo Powiatowe stanowią lasy, grunty orne i sady na gruntach ornych. Natomiast z zaświadczenia wydanego w dniu 16 lutego 2015 r. przez Wójta Gminy wynika, iż dla ww. działek nie ma obowiązującego planu zagospodarowania przestrzennego. Zgodnie, zaś ze studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego działki nr …, …, … przewidziane są jako grunty rolne, natomiast działki nr … oraz …. przewidziane są jako lasy, oznaczone symbolem „KP-KL”.

W dniu 22 sierpnia 2014 r. sprzedała Pani z nieruchomości objętej księgą wieczystą KW nr … własność niezabudowanych działek nr … i …. Ww. działki otrzymała Pani w dniu 18 grudnia 1991 r. od rodziców, którzy przekazali Pani gospodarstwo rolne w zamian za emeryturę rolniczą. Również w dniu 22 sierpnia 2014 r. sprzedała Pani z nieruchomości objętej księgą wieczystą KW nr … własność niezabudowanych działek nr … oraz … i …. Niniejsze działki kupiła Pani w dniu 5 listopada 1997 r. na powiększenie istniejącego gospodarstwa rolnego. Wszystkie wymienione działki nr …, …, …, …, … wykupione zostały na rzecz Skarbu Państwa przez osobę działającą jako Starosta Powiatu A., na podstawie art. 6 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 roku o gospodarce nieruchomościami. Nieruchomości te zostały przeznaczone na cele publiczne z przeznaczeniem na modernizację wału przeciwpowodziowego Niziny C. Umówiona cena sprzedaży wynosi 25.900 zł.

Dodała Pani, że dostawa gruntów nie ma charakteru częstotliwego (było to zdarzenie jednorazowe). Działki, które nabyła Pani w drodze kupna, tj. działki nr … oraz … i … były użytkowane rolniczo, od momentu ich nabycia do momentu zbycia. Na dzień zakupu ich cena wynosiła 40.000.000 zł/ha. W tym samym roku nastąpiła denominacja i wartość tych gruntów po denominacji wyniosła 4.000 zł/ha. Natomiast cena sprzedaży 1 ha działek kształtowała się na poziomie ok. 155.800 zł. Zatem cena nabycia tych gruntów była niższa o co najmniej 50% od ceny ich zbycia.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy jako podatnik VAT „w rolnictwie” może być Pani zwolniona z odpłatnego zbycia ww. nieruchomości?

Stanowisko Wnioskodawcy powołując się w poz. 61 wniosku ORD-IN na art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług uważa Pani, że nie powinna płacić podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Pod pojęciem towaru – w myśl art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Grunty spełniają powyższą definicję towarów, wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 cyt. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

1. przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;
2. wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;
3. wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;
4. wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;
5. ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;
6. oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;
7. zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

Zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wyznacza nie tylko czynnik przedmiotowy – opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług, ale także czynnik podmiotowy – czynności muszą być wykonywane przez podatnika.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 powołanej wyżej ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem był podatnikiem podatku od towarów i usług.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pojęcie działalności gospodarczej zostało zdefiniowane w ust. 2 ww. artykułu – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Na mocy art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 str.1 ze zm.), działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców i osób świadczących usługi włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów. Za działalność gospodarczą uznaje się również wykorzystywanie, w sposób ciągły, własności dóbr materialnych lub niematerialnych do celów zarobkowych.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Co do zasady stosownie do treści art. 41 ust. 1 ww. ustawy, stawka podatku wynosi 22% z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Natomiast zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23 %.

Z cytowanych powyżej przepisów wynika, iż grunty są towarami w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, natomiast sprzedaż gruntu stanowi dostawę towaru i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, według stawki określonej w art. 41 ust. 1 tej ustawy.

Od zasady opodatkowania dostawy gruntu według stawki podstawowej przewidziano jednak pewne wyjątki. Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług ujęte zostały między innymi w art. 43 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

I tak, w myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Jednocześnie zgodnie z art. 2 pkt 33 ustawy przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Z opisu przedstawionego we wniosku wynika, iż jest Pani zarejestrowanym podatnikiem VAT prowadzącym działalność rolniczą. W skład należących do Pani nieruchomości wchodzą m.in. niezabudowane działki o nr …, …, …, …, …. Część działek (tj. nr … i … otrzymała Pani od rodziców, a działki nr …, … i … nabyła Pani na powiększenie istniejącego gospodarstwa rolnego). Grunty niniejsze według wypisu i wyrysu z rejestru gruntów wydanego 19 marca 2014 r. przez Starostwo Powiatowe stanowią lasy, grunty orne i sady na gruntach ornych. W dniu 22 sierpnia 2014 r. dokonała Pani sprzedaży ww. działek na rzecz Skarbu Państwa. Grunty te zostały wykupione na cele publiczne z przeznaczeniem na modernizację wału przeciwpowodziowego.

Przenosząc powołane przepisy prawa na grunt niniejszej sprawy trudno uznać Panią za podatnika podatku od towarów i usług, w związku z dokonaną sprzedażą niezabudowanych działek gruntu. Pomimo, iż grunt spełnia definicję towaru, o którym mowa w art. 2 pkt 6 ustawy, to w opisanych okolicznościach sprawy, nie można uznać, że dokonując sprzedaży tego gruntu działała Pani w charakterze handlowca. Nabyte grunty – jak wskazano – były wykorzystywane wyłącznie w działalności rolniczej. Z treści wniosku nie wynika również, aby wykonywała Pani czynności mające na celu przygotowanie przedmiotowych gruntów do sprzedaży. Grunty wykupione zostały na rzecz Skarbu Państwa i przeznaczone zostały na cele publiczne. Powyższe okoliczności wykluczają zatem handlowy cel transakcji. W konsekwencji sprzedając nieruchomości gruntowe, korzystała Pani z przysługującego jej prawa do rozporządzania własnym majątkiem. Zatem sprzedaż nieruchomości gruntowych należących do majątku prywatnego, oznacza działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania. W odniesieniu do tych czynności nie wystąpi Pani w charakterze podatnika, w rozumieniu art. 15 ust. 1 ww. ustawy, a czynności te będą mieścić się w zakresie zarządu majątkiem prywatnym.

Reasumując należy stwierdzić - mając również na uwadze aktualne orzecznictwo sądowe [w tym wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby (C-180/10) i Emilian Kuć, Halina Jeziorska-Kuć (C-181/10)] - że sprzedaż nieruchomości gruntowych, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż brak jest normatywnych przesłanek, aby uznać Wnioskodawcę za podatnika tego podatku.

Podkreślić należy, iż powyższe orzeczenie TSUE wyznacza aktualnie kierunki interpretacyjne i stanowi podstawę orzeczeń Naczelnego Sądu Administracyjnego i Wojewódzkich Sądów Administracyjnych, np. NSA z dnia 18 października 2011 r. (sygn. akt I FSK 1536/10), z dnia 9 listopada 2011 r. (sygn. akt I FSK 1658/11), z dnia 9 listopada 2011 r. (sygn. akt. I FSK 1656/11) oraz WSA z dnia 1 grudnia 2011 r. (sygn. akt I SA/Po 670/11), z dnia 14 grudnia 2011 r. (sygn. akt I SA/Po 730/11), które zapadły na tle wyroku Trybunału.

Z powyższych wyroków wynika, że podejmowanie zorganizowanych działań, takich jak podział gruntu na mniejsze działki, uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych, uzyskanie przed sprzedażą decyzji o warunkach zabudowy, wykonywanie czynności marketingowych, świadczy o tym, że czynności te przybierają formę zawodową (profesjonalną).

Zatem mając powyższe na względzie, z uwagi na fakt, iż w związku ze sprzedażą na rzecz Skarbu Państwa niezabudowanych działek gruntu, wykorzystywanych wyłącznie w działalności rolniczej, nie wykonywała Pani takich zorganizowanych działań, zbycie niniejszych działek, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Wskazać trzeba, że z uwagi na powołanie się przez Panią we wniosku na przepisy regulujące kwestię zwolnienia od podatku dostawy nieruchomości, tj. art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług, stanowisko uznano za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.