Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP1/443-1493/14/EK
z 26 lutego 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 25 listopada 2014 r. (data wpływu 28 listopada 2014 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia podmiotowego w podatku od towarów i usług - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 listopada 2014 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia podmiotowego w podatku od towarów i usług.

We wniosku przedstawiono następujący zdarzenie przyszłe.

Od dnia 10 września 2013 r. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą sklasyfikowaną „pod PKD 82.19.Z.”, tj. wykonywanie fotokopii, przygotowywanie dokumentów i pozostała specjalistyczna działalność wspomagająca prowadzenie biura. Wnioskodawca korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, tj. „Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku”. „Wnioskodawca nie złożył w Urzędzie Skarbowym VAT-R informującego o korzystaniu ze zwolnienia”. Od 1 stycznia 2015 r. Wnioskodawca zamierza rozszerzyć zakres wykonywanych usług, sklasyfikowanych „pod PKD 69.20.Z.”, tj. działalność rachunkowo-księgowa; doradztwo podatkowe. Usługi będą polegały na kompleksowej obsłudze klientów w zakresie prowadzonych przez nich działalności gospodarczych, tj. prowadzenie „książki przychodów i rozchodów”, rejestrów podatku VAT, ewidencji dla potrzeb zryczałtowanego podatku dochodowego, rozliczanie oraz sporządzanie deklaracji VAT, rozliczanie zaliczki na należny podatek dochodowy, prowadzenie karty wynagrodzeń pracowników zatrudnionych przez zleceniodawcę, sporządzanie dokumentów ZUS oraz obliczanie zaliczki na podatek dochodowy od zatrudnionych pracowników, prowadzenie ewidencji środków trwałych, rozrachunków z ZUS. Wnioskodawca nie zamierza wykonywać usług o charakterze doradczym, ponieważ nie posiada uprawnień doradcy podatkowego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy jeżeli przewidywana przez Wnioskodawcę wartość sprzedaży (uwzględniając działalność rachunkowo-księgową), nie przekroczy w roku podatkowym 150.000 zł, może korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT?

Stanowisko Wnioskodawcy.

Ponieważ wartość sprzedaży nie przekroczy kwoty 150.000 zł i Wnioskodawca nie zamierza świadczyć usług doradczych, może korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, tj. „Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku”.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 177, poz. 1054 ze zm.) - w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r. - zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Przez sprzedaż - zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy - rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Z kolei przepis art. 113 ust. 2 ustawy stanowi, że do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

1. wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju oraz sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju;
   
2. odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku
   na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:
   
   
   
   1. transakcji związanych z nieruchomościami,
      
   2. usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,
      
   3. usług ubezpieczeniowych,
      



1. jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;



3. odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.
   

Na podstawie art. 113 ust. 4 ustawy, podatnicy, o których mowa w ust. 1 i 9, mogą zrezygnować ze zwolnienia określonego w ust. 1 i 9 pod warunkiem pisemnego zawiadomienia o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego przed początkiem miesiąca, w którym rezygnują ze zwolnienia, a w przypadku podatników rozpoczynających w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, którzy chcą zrezygnować ze zwolnienia od pierwszej wykonanej czynności - przed dniem wykonania tej czynności.

Zgodnie z art. 113 ust. 13 ustawy, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:

1. dokonujących dostaw:
   
   
   
   1. towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy,
      
   2. towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów
      o podatku akcyzowym, z wyjątkiem:
      
      
      
      1. energii elektrycznej (PKWiU 35.11.10.0),
         
      2. wyrobów tytoniowych,
         
      3. samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych
         przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym,
         do środków trwałych podlegających amortyzacji,
      
      
      
   3. budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b,
      
   4. terenów budowlanych,
      
   5. nowych środków transportu;
   
   
   
2. świadczących usługi:
   
   
   
   1. prawnicze,
      
   2. w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą
      i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego
      ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,
      
   3. jubilerskie;
   
   
   
3. nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju.
   

Zatem w art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. a, lit. b ustawy o podatku od towarów i usług, wskazano, że wyłączenie ze zwolnienia od podatku dotyczy: usług prawniczych, doradztwa z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego.

Zauważyć należy, że ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do tej ustawy nie definiują pojęcia doradztwa. W potocznym rozumieniu termin „doradztwo” obejmuje szereg usług doradczych, tj.: podatkowe, prawne, finansowe techniczne, inżynierskie i inne. Zgodnie z Małym Słownikiem Języka Polskiego PWN, Warszawa 1994 „doradzać” znaczy udzielić porady, podać, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie. Tak więc doradztwo jest udzieleniem fachowych zaleceń, porad, zwłaszcza ekonomicznych. Zatem użyty w ustawie o podatku od towarów i usług termin „usługi w zakresie doradztwa” należy rozumieć szeroko. Jednym z rodzajów doradztwa jest doradztwo podatkowe.

Jak stanowi art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 5 lipca 1996 r. o doradztwie podatkowym (Dz. U. z 2011 r. Nr 41, poz. 213 ze zm.), w brzmieniu obowiązującym od 10 sierpnia 2014 r. czynności doradztwa podatkowego obejmują:

1. udzielanie podatnikom, płatnikom i inkasentom, na ich zlecenie lub na ich rzecz, porad, opinii i wyjaśnień z zakresu ich obowiązków podatkowych i celnych oraz w sprawach egzekucji administracyjnej związanej z tymi obowiązkami;
2. prowadzenie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, ksiąg rachunkowych, ksiąg podatkowych i innych ewidencji do celów podatkowych oraz udzielanie im pomocy w tym zakresie;
3. sporządzanie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, zeznań i deklaracji podatkowych lub udzielanie im pomocy w tym zakresie;
4. reprezentowanie podatników, płatników i inkasentów w postępowaniu przed organami administracji publicznej i w zakresie sądowej kontroli decyzji, postanowień i innych aktów administracyjnych w sprawach wymienionych w pkt 1.

Zgodnie z art. 2 ust. 2 ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 10 sierpnia 2014 r., zawodowe wykonywanie czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 4, zastrzeżone jest wyłącznie dla podmiotów uprawnionych w rozumieniu ustawy.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 10 sierpnia 2014 r., podmiotami uprawnionymi do zawodowego wykonywania czynności, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 1, są:

1. osoby fizyczne wpisane na listę doradców podatkowych;
2. adwokaci i radcowie prawni;
3. biegli rewidenci.

W myśl art. 3 ust. 2 podmiotami uprawnionymi do zawodowego wykonywania czynności, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 4, są:

1. osoby fizyczne wpisane na listę doradców podatkowych;
2. adwokaci i radcowie prawni.

Wobec powyższego, biorąc pod uwagę, że ustawodawca zrezygnował z generalnej zasady identyfikowania usług za pomocą klasyfikacji statystycznych w celu dokonania oceny, czy usługi wypełniania deklaracji, zeznań podatkowych lub prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów zalicza się do usług w zakresie doradztwa, które nie korzystają ze zwolnienia podmiotowego wynikającego z art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT, należy posiłkować się regulacjami powołanej wyżej ustawy z dnia 5 lipca 1996 r. o doradztwie podatkowym. Podkreślić przy tym należy, że art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. b ustawy o VAT obejmuje wszystkie czynności doradztwa podatkowego, niezależnie od tego przez jaki podmiot są świadczone (w szczególności czy przez doradców podatkowych, czy inne osoby).

Jednocześnie należy wskazać na zmiany wprowadzone z dniem 10 sierpnia 2014 r. przepisami ustawy z dnia 9 maja 2014 r. o ułatwieniu dostępu do wykonywania niektórych zawodów regulowanych (Dz. U. poz. 768). Zgodnie ze znowelizowanymi przepisami zawodowe wykonywanie niektórych czynności doradztwa podatkowego (takich jak: prowadzenie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, ksiąg rachunkowych, ksiąg podatkowych i innych ewidencji do celów podatkowych oraz udzielanie im pomocy w tym zakresie oraz sporządzanie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, zeznań i deklaracji podatkowych lub udzielanie im pomocy w tym zakresie) nie jest już uzależnione od posiadania określonych uprawnień czy też statusu podmiotu.

W związku z tym, jeżeli dany podmiot świadczy usługi wskazane w art. 2 ww. ustawy o doradztwie podatkowym, to zastosowanie znajdzie art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. b ustawy o VAT, wyłączający możliwość korzystania ze zwolnienia podatkowego.

Zatem w przypadku świadczenia usług prowadzenia w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, ksiąg rachunkowych, ksiąg podatkowych i innych ewidencji do celów podatkowych oraz udzielania im pomocy w tym zakresie a także sporządzania w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, zeznań i deklaracji podatkowych lub udzielania im pomocy w tym zakresie nie ma możliwości korzystania ze zwolnienia podmiotowego, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy.

W świetle powyższego należy uznać, iż podmioty wykonujące usługi polegające na udzielaniu pomocy w prowadzeniu księgi przychodów i rozchodów lub sporządzaniu deklaracji/zeznań podatkowych, zgodnie z art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. b ustawy o VAT (w związku z art. 2 ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy o doradztwie podatkowym) mają obowiązek rejestracji do celów VAT.

Mając na uwadze przedstawione okoliczności sprawy oraz powołane uregulowania prawne należy stwierdzić, że skoro w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca będzie wykonywał czynności wymienione w art. 2 ww. ustawy o doradztwie podatkowym, to zgodnie z art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. b ustawy o VAT, Wnioskodawca nie będzie mógł skorzystać ze zwolnienia podmiotowego od podatku od towarów i usług na podstawie ust. 1 tego artykułu.

Z tych też względów stanowisko Wnioskodawcy, należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.