Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB2/4511-636/15-2/MG
z 25 sierpnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 26 czerwca 2015 r. (data wpływu 29 czerwca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu ustalenia kosztów uzyskania przychodów z tytułu sprzedaży lub zbycia akcji polskiej spółki kapitałowej poprzez ich wniesienie do FIZ nabytych w wyniku potrącenia zobowiązania z tytułu zapłaty z inną wierzytelnością - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 czerwca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu ustalenia kosztów uzyskania przychodów z tytułu sprzedaży lub zbycia akcji polskiej spółki kapitałowej poprzez ich wniesienie do FIZ nabytych w wyniku potrącenia zobowiązania z tytułu zapłaty z inną wierzytelnością.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i podlega obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.); (dalej: Ustawa PIT). Wnioskodawca będzie wspólnikiem spółki kapitałowej z siedzibą na Cyprze (dalej: „Spółka”). W przyszłości może dojść do sytuacji, w której Wnioskodawca zakupi od Spółki posiadane przez nią akcje polskiej spółki kapitałowej za cenę odpowiadającą wartości rynkowej tych akcji. Przed zakupem akcji Wnioskodawca zawrze ze Spółką umowę pożyczki, w ramach której Spółka zobowiąże się przenieść na własność Wnioskodawcy określoną ilość pieniędzy (zobowiąże się udzielić pożyczki), a Wnioskodawca zobowiąże się zwrócić tę samą ilość pieniędzy (zobowiąże się zwrócić pożyczkę).

Do dnia zakupu akcji polskiej spółki kapitałowej przez Wnioskodawcę od Spółki, Spółka nie zrealizuje swojego zobowiązania wynikającego z zawartej umowy pożyczki (po stronie Wnioskodawcy będzie występowało roszczenie o przeniesienie przez Spółkę pieniędzy w kwocie ustalonej w umowie pożyczki). Nie jest zatem wykluczone, że w ramach rozliczenia transakcji sprzedaży akcji polskiej spółki kapitałowej nastąpi potrącenie wzajemnych wierzytelności wynikających z transakcji sprzedaży oraz umowy pożyczki.

Należności Spółki z tytułu sprzedaży akcji zostaną potrącone z wierzytelnością Wnioskodawcy do przekazania mu środków pieniężnych z tytułu pożyczki. Nie dojdzie zatem do faktycznego przepływu środków pieniężnych z tytułu zapłaty ceny zakupu akcji, choć cena sprzedaży zostanie faktycznie uregulowana (w związku ze wskazanym wyżej potrąceniem). W konsekwencji po stronie Wnioskodawcy wystąpi zobowiązanie do spłaty udzielonej na jego rzecz pożyczki.

W przyszłości może dojść do sytuacji, w której nabyte akcje polskiej spółki kapitałowej zostaną zbyte przez Wnioskodawcę, w tym akcje te mogą zostać wniesione do Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego (dalej: FIZ) na pokrycie emitowanych przez FIZ certyfikatów inwestycyjnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy kosztem uzyskania przychodu z tytułu sprzedaży lub zbycia akcji polskiej spółki kapitałowej poprzez ich wniesienie do FIZ będzie cena zakupu akcji uregulowana poprzez potrącenie zobowiązania z tytułu zapłaty z inną wierzytelnością?

Zdaniem Wnioskodawcy, kosztem uzyskania przychodu z tytułu sprzedaży lub zbycia akcji polskiej spółki kapitałowej poprzez ich wniesienie do FIZ będzie cena zakupu owych akcji wynikająca z umowy sprzedaży uregulowana poprzez potrącenie zobowiązania z tytułu zapłaty z inną wierzytelnością.

Objęte przez Wnioskodawcę akcje mogą zostać w przyszłości zbyte. Zbycie może polegać na odpłatnej sprzedaży lub na opłaceniu przedmiotowymi akcjami certyfikatów inwestycyjnych wyemitowanych przez FIZ. Przepis art. 128 ust. 1 ustawy ustawa z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych (tekst jednolity: Dz. U. z 2014 r. poz. 157) przewiduje możliwość dokonania wpłat na certyfikaty inwestycyjne między innymi papierami wartościowymi (akcjami). Wobec powyższego, Wnioskodawca będzie mógł dokonać wpłaty na pokrycie wyemitowanych certyfikatów inwestycyjnych CIZ posiadanymi akcjami. W rezultacie będzie miało miejsce odpłatne zbycie akcji.

Odpłatne zbycie akcji skutkuje powstaniem przychodu po stronie zbywającego (Wnioskodawcy). Opodatkowaniu podlega dochód z odpłatnego zbycia, a więc nadwyżka przychodu nad kosztami jego uzyskania w roku podatkowym.

Zgodnie z art. 22. ust.1 Ustawy PIT kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zgodnie natomiast z art. 23 ust. 1 pkt 38 Ustawy PIT do kosztów uzyskania przychodów nie zalicza się wydatków na objęcie lub nabycie udziałów albo wkładów w spółdzielni, udziałów (akcji) w spółce mającej osobowość prawną oraz innych papierów wartościowych, a także wydatków na nabycie tytułów uczestnictwa lub jednostek uczestnictwa w funduszach kapitałowych; wydatki takie są jednak kosztem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia tych udziałów (akcji).

Należy zauważyć, iż przepis ten nie wyłącza definitywnie z kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na objęcie lub nabycie udziałów (akcji), a jedynie odracza moment ich rozpoznania. Oznacza to, że Wnioskodawca będzie uprawniony do rozpoznania kosztów uzyskania przychodów związanych z nabyciem akcji polskiej spółki kapitałowej dopiero w momencie ich zbycia. Użyte w przepisie pojęcie „wydatki na objęcie lub nabycie udziałów (akcji)” należy rozumieć jako wszelkie wydatki warunkujące objęcie lub nabycie udziałów (akcji), czyli wszelkie wydatki bez których objęcie lub nabycie nie byłoby skuteczne.

Przepisy Ustawy PIT nie zawierają definicji „wydatków na nabycie akcji/udziałów” w spółce. Dla ustalenia znaczenia tego sformułowania należy posłużyć się wykładnią językową, która w braku definicji legalnej nakazuje nadawać interpretowanym zwrotom prawnym znaczenie tożsame do potocznego znaczenia danego zwrotu. Zgodnie z definicją wskazaną w „Uniwersalnym słowniku języka polskiego” pod redakcją profesora Stanisława Dubisza (Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2003) wyraz „wydatek” oznacza - „sumę, która ma być wydana albo sumę wydaną na coś”. Uwzględniając powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, wydatek to kwota (suma), która ma być wydana na dany cel, a „wydatek na nabycie akcji/udziałów” w spółce to kwota (suma), która ma być wydana na dany, konkretny cel, jakim jest owo nabycie. Taką kwotę (sumę) stanowi bez wątpienia cena wskazana w umowie sprzedaży.

Mając na uwadze powyższe, niewątpliwie do wydatków poniesionych na nabycie akcji należy przede wszystkim zaliczyć uregulowaną przez Wnioskodawcę cenę zakupu. Nie powinno przy tym mieć znaczenia, że zobowiązanie do opłacenia ceny zakupu ulegnie potrąceniu z wierzytelnością przysługującą Wnioskodawcy wobec podmiotu sprzedającego akcje (Spółki). Fakt potrącenia nie ma bowiem wpływu na możliwość rozpoznania kosztów uzyskania przychodów. Aby zaliczyć wydatek do kosztów uzyskania przychodów musi on faktycznie zostać poniesiony w sensie realnym, tzn. musi nastąpić uszczuplenie zasobów finansowych, z których wydatek jest dokonywany. W przedmiotowej sprawie taka sytuacja nastąpi, bowiem Wnioskodawca utraci prawo do wystąpienia z roszczeniem o zapłatę Wierzytelności wobec Spółki (wypłatę kwoty udzielonej mu pożyczki).

Zgodnie z art. 498 ustawy z dnia 23 kwietnia 1994 r. Kodeks cywilny (tekst jednolity: Dz. U. z 2014 r., poz. 121, gdy dwie osoby są jednocześnie względem siebie dłużnikami i wierzycielami, każda z nich może potrącić swoją wierzytelność z wierzytelnością drugiej strony, jeżeli przedmiotem obu wierzytelności są pieniądze lub rzeczy tej samej jakości oznaczone tylko co do gatunku, a obie wierzytelności są wymagalne i mogą być dochodzone przed sądem lub przed innym organem państwowym. Wskutek potrącenia obie wierzytelności umarzają się nawzajem do wysokości wierzytelności niższej. Potrącenie pełni zatem w praktyce funkcję zapłaty, co oznacza, że dzięki kompensacie dochodzi do zapłaty długów (zobowiązań).

Warto również wspomnieć, iż w literaturze potrącenie nazywane jest również mianem uproszczonej, podwójnej zapłaty (Kodeks cywilny. Komentarz. Zobowiązania - część ogólna, Rzetecka-Gil A., Lex 2011). Uregulowanie wzajemnych należności w drodze kompensaty stanowi uregulowanie należności w rozumieniu przepisów prawa podatkowego. W tym zakresie utrwalona została linia interpretacyjna i orzecznicza: np. wyrok NSA oz. w Białymstoku z 21 września 1999 r. sygn. akt SA/Bk 742/98, interpretacja wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 12 sierpnia 2011 r. sygn. IPPB3/423-468/11-2/DP oraz interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 3 listopada 2009 r. sygn. IBPB1/2/423-892/09/AM. Z powołanych przykładowych pism wynika, że potrącenie jest co do zasady uznawane za formę uregulowania zobowiązań lub należności rodzącą takie same skutki podatkowe jak zapłata). Ponadto zgodnie z art. 503 Kodeksu Cywilnego, przepisy o zaliczeniu zapłaty stosuje się odpowiednio do potrącenia.

Powszechnie uznaje się również na gruncie prawa podatkowego, że uregulowanie zobowiązań następuje w jakiejkolwiek formie, w tym w wyniku potrącenia wierzytelności; przykładowo art. 24c ust. 7 Ustawy PIT, czy art. 15a ust. 7 oraz art. 26 ust. 7 Ustawy CIT. Uzależnienie uznania za koszt uzyskania przychodów ceny zakupu od dokonania fizycznej zapłaty wypaczałoby charakter transakcji, które są rozliczane poprzez potrącenia wzajemnych należności i zobowiązań. W przedstawionej sytuacji nabywca (Wnioskodawca) poniesie faktyczny koszt zakupu akcji w formie uszczuplenia swojego majątku o wartość przysługującej mu wierzytelności do wydania przedmiotu pożyczki (w kwocie odpowiadającą cenie zakupu akcji).

Przyjęcie odmiennej interpretacji, zgodnie z którą brak fizycznej zapłaty oznacza, że faktyczne uszczuplenie majątku Wnioskodawcy nie byłby uznawane za koszt, powodowałoby trudne do zaakceptowania skutki podatkowe i wymuszałoby dokonanie wzajemnych przepływów finansowych rodzących dodatkowe, niepotrzebne koszty.

Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy kosztem uzyskania przychodu z tytuły sprzedaży akcji lub ich odpłatnego zbycia poprzez opłacenie akcjami certyfikatów inwestycyjnych będzie cena zakupu przedmiotowych akcji wynikająca z umowy sprzedaży, bez względu na to czy zostanie ona uregulowana w formie przekazania sprzedającemu środków pieniężnych, czy poprzez potrącenie wierzytelności Spółki z wierzytelnością przysługującą Wnioskodawcy wobec Spółki.

Analogiczne stanowisko zostało przedstawione w indywidualnych interpretacjach prawa podatkowego wydanych przez Ministra Finansów, przykładowo indywidualna interpretacja prawa podatkowego wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 1 października 2013 r., sygn. ITPB1/415-707/13/AD oraz z dnia 22 stycznia 2014 r., sygn. IPPB2/415-769/13-2/MK.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52 i 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W świetle z art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłami przychodów są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a) - c).

Stosownie do treści art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, przychody z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych.

Zgodnie z art. 30b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że od dochodów uzyskanych z odpłatnego zbycia papierów wartościowych lub pochodnych instrumentów finansowych, w tym z realizacji praw wynikających z tych instrumentów, z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) oraz z tytułu objęcia udziałów (akcji) za wkład niepieniężny w postaci innej niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, podatek dochodowy wynosi 19 % uzyskanego dochodu.

Zgodnie natomiast z art. 30b ust. 2 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dochodem, o którym mowa w ust. 1, jest różnica między sumą przychodów uzyskanych z tytułu odpłatnego zbycia udziałów (akcji) a kosztami uzyskania przychodów, określonymi na podstawie art. 22 ust. 1f oraz art. 23 ust. 1 pkt 38 i 38c.

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 38 Ustawy o PIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na objęcie lub nabycie udziałów albo wkładów w spółdzielni, udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych, a także wydatków na nabycie tytułów uczestnictwa w funduszach kapitałowych; wydatki takie są jednak kosztem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia tych udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych, w tym z tytułu wykupu przez emitenta papierów wartościowych, a także z odkupienia albo umorzenia tytułów uczestnictwa w funduszach kapitałowych, z zastrzeżeniem ust. 3e.

Użyte przez ustawodawcę określenie „wydatków na nabycie” oznacza wydatki bezpośrednio warunkujące nabycie m.in. akcji, tj. takie, bez których poniesienia skuteczne nabycie akcji nie byłoby możliwe. Takie wydatki zalicza się do kosztów uzyskania przychodów, ale dopiero z chwilą odpłatnego zbycia akcji.

Z powyższego przepisu wynika, że dopiero z chwilą odpłatnego zbycia akcji, ustala się koszty, które warunkują ich nabycie. W praktyce istotną przesłanką zaliczenia poniesionego przez podatnika wydatku do kosztów uzyskania przychodu jest istnienie związku przyczynowo-skutkowego miedzy tym wydatkiem, a osiągniętym przychodem. Zatem kosztem uzyskania przychodu z tytułu zbycia akcji będą wydatki faktycznie poniesione na ich nabycie.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że nabycie przez Wnioskodawcę akcji polskiej spółki kapitałowej nastąpi w ramach rozliczenia transakcji ich sprzedaży poprzez potrącenie wzajemnych wierzytelności wynikających z przedmiotowej transakcji sprzedaży oraz zawartej ze Spółką kapitałową mającą siedzibę na Cyprze akcje umowy pożyczki. Treścią umów pomiędzy Wnioskodawcą a spółką będzie kompensata świadczeń pieniężnych istniejących pomiędzy stronami, która polega na realizacji wypłaty pożyczki przez spółkę sprzedającą akcje na rzecz Wnioskodawcy z jednej strony i zapłacie ceny nabycia akcji przez Wnioskodawcę na rzecz spółki sprzedającej z drugiej strony. Opisane czynności nie będą miały wpływu na obowiązek zwrotu pożyczki przez Wnioskodawcę na rzecz spółki. Wnioskodawca pozostanie dłużnikiem spółki w związku z zawartą umową pożyczki. W przyszłości może dojść do sytuacji, w której nabyte akcje polskiej spółki kapitałowej zostaną zbyte przez Wnioskodawcę, w tym akcje te mogą zostać wniesione do Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego na pokrycie emitowanych przez FIZ certyfikatów inwestycyjnych.

W związku z powyższym powstała wątpliwość czy kosztem uzyskania przychodu z tytułu sprzedaży lub zbycia akcji polskiej spółki kapitałowej poprzez ich wniesienie do Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego będzie cena zakupu akcji uregulowana poprzez potrącenie zobowiązania z tytułu zapłaty z inną wierzytelnością.

Przepis art. 498 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 ze zm.) stanowi, że gdy dwie osoby są jednocześnie względem siebie dłużnikami i wierzycielami, każda z nich może potrącać swoją wierzytelność z wierzytelności drugiej strony, jeżeli przedmiotem obu wierzytelności są pieniądze lub rzeczy tej samej jakości oznaczone tylko co do gatunku, a obie wierzytelności są wymagalne i mogą być dochodzone przed sądem lub przed innym organem państwowym. Wskutek potrącenia obie wierzytelności umarzają się wzajemnie do wysokości wierzytelności niższej.

Zauważyć należy, że istotą umownego potrącenia jest ograniczenie obrotu środkami pieniężnymi, co następuje w drodze umorzenia wzajemnych wierzytelności przez zaliczenie, w wyniku czego osoby mające wobec siebie nawzajem wierzytelności z tych samych lub różnych stosunków zobowiązaniowych nie otrzymują efektywnie należnych im świadczeń, lecz na skutek potrącenia każda z nich zostaje zwolniona ze swego zobowiązania albo całkowicie, albo też do wysokości należności niższej (art. 498 § 2 Kodeksu cywilnego).

Potrącenie jest więc formą wykonania zobowiązania, do którego, w myśl art. 503 Kodeksu cywilnego, stosuje się przepisy o zaliczeniu zapłaty.

Organ podatkowy zauważa, że w postępowaniu dotyczącym wydawania interpretacji indywidualnych nie jest zobowiązany do oceny tej czynności prawnej z uwzględnieniem jej celu i zamiarów, tak by ustalać w postępowaniu podatkowym charakter nabytych akcji. Wnioskodawca we wniosku wskazał, że akcje zostaną objęte w wyniku zapłacenia ceny w postaci umownego potrącenia wzajemnych wierzytelności (zobowiązań), tym samym organ przyjął, że konwersja była alternatywą zapłaty powyższego w formie pieniężnej.

Mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe należy stwierdzić, że mimo że faktycznie pomiędzy stronami nie dojdzie do przepływu środków pieniężnych, to Wnioskodawca nabędzie akcje za środki pochodzące z udzielonej mu pożyczki. Bowiem nabycie przez Wnioskodawcę akcji polskiej spółki kapitałowej nastąpi w ramach rozliczenia transakcji sprzedaży ww. akcji poprzez potrącenie wzajemnych wierzytelności, tj. kompensaty świadczeń pieniężnych istniejących pomiędzy stronami, która będzie polegać na realizacji wypłaty pożyczki przez spółkę sprzedającą akcje na rzecz Wnioskodawcy z jednej strony i zapłacie ceny nabycia akcji przez Wnioskodawcę na rzecz spółki sprzedającej z drugiej strony.

W przyszłości nabyte w powyższy sposób akcje mogą zostać przez Wnioskodawcę wniesione do Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego na pokrycie emitowanych przez FIZ certyfikatów inwestycyjnych.

Stosownie do art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych (t.j. Dz. U. z 2014 r. poz. 157 ze zm.) – fundusz inwestycyjny jest osobą prawną, której wyłącznym przedmiotem działalności jest lokowanie środków pieniężnych zebranych w drodze publicznego, a w przypadkach określonych w ustawie również niepublicznego, proponowania nabycia jednostek uczestnictwa albo certyfikatów inwestycyjnych, w określone w ustawie papiery wartościowe, instrumenty rynku pieniężnego i inne prawa majątkowe.

Zgodnie z brzmieniem art. 7 ust. 1 ustawy o funduszach inwestycyjnych – wpłaty do funduszu inwestycyjnego dokonywane są w formie pieniężnej, a w myśl art. 7 ust. 2 ww. ustawy – do funduszu inwestycyjnego mogą być wniesione:

1. zdematerializowane papiery wartościowe – jeżeli statut funduszu tak stanowi lub
2. inne niż zdematerializowane papiery wartościowe, udziały w spółkach z ograniczoną odpowiedzialnością lub prawa, o których mowa w art. 147 ust. 1 pkt 1 lit. a i b oraz pkt 2 – jeżeli ustawa oraz statut funduszu tak stanowią.
   
   

Definicja papierów wartościowych została zawarta w art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (t.j. Dz. U. z 2014 r. poz. 94 ze zm.). Stosownie do tego przepisu przez papiery wartościowe rozumie się:

• akcje, prawa poboru w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz.U. z 2013 r. poz. 1030), prawa do akcji, warranty subskrypcyjne, kwity depozytowe, obligacje, listy zastawne, certyfikaty inwestycyjne i inne zbywalne papiery wartościowe, w tym inkorporujące prawa majątkowe odpowiadające prawom wynikającym z akcji lub z zaciągnięcia długu, wyemitowane na podstawie właściwych przepisów prawa polskiego lub obcego,
  
• inne zbywalne prawa majątkowe, które powstają w wyniku emisji, inkorporujące uprawnienie do nabycia lub objęcia papierów wartościowych określonych w lit. a, lub wykonywane poprzez dokonanie rozliczenia pieniężnego (prawa pochodne);
  
  

Zgodnie z zapisem art. 7 ust. 3 ustawy o funduszach inwestycyjnych – ilekroć w ustawie jest mowa o wpłatach, rozumie się przez to również wniesienie do funduszu praw majątkowych, o których mowa w ust. 2.

Stosownie do treści art. 28 ust. 2 ustawy o funduszach inwestycyjnych – w przypadku wpłat do funduszu inwestycyjnego, dokonywanych w innych niż zdematerializowane papierach wartościowych, udziałach w spółkach z ograniczoną odpowiedzialnością lub w prawach, o których mowa w art. 147 ust. 1 pkt 1 lit. a i b oraz pkt 2, osoba zapisująca się na certyfikaty inwestycyjne przenosi, w drodze umowy, zgodnie z odrębnymi przepisami, prawa z tych papierów, udziałów lub prawa, o których mowa w art. 147 ust. 1 pkt 1 lit. a i b oraz pkt 2, na towarzystwo oraz składa u depozytariusza kopię tej umowy, a w przypadku papierów wartościowych, także te papiery lub, jeżeli papiery wartościowe nie mają formy dokumentu, dokument potwierdzający ich posiadanie wydany na podstawie właściwych przepisów.

Z powyższego wynika, że wniesienie akcji do funduszu inwestycyjnego jest równoznaczne z wpłatą do funduszu.

W konsekwencji wniesienie akcji do funduszu inwestycyjnego powoduje zmianę ich właściciela – właścicielem staje się bowiem fundusz inwestycyjny – stąd mamy do czynienia ze zbyciem wniesionych akcji, ponieważ w zamian za wniesione akcje dotychczasowy właściciel otrzyma od funduszu certyfikaty inwestycyjne.

Zatem w przedstawionym zdarzeniu przyszłym wniesienie przez Wnioskodawcę akcji polskiej spółki kapitałowej do funduszu inwestycyjnego zamkniętego będzie równoznaczne z ich odpłatnym zbyciem. Nastąpi bowiem przeniesienie własności wnoszonych akcji, a Wnioskodawca otrzyma w zamian certyfikaty inwestycyjne określonej wartości.

Wartość otrzymanych certyfikatów inwestycyjnych odpowiadająca wartości wnoszonych przez Wnioskodawcę akcji polskiej spółki kapitałowej stanowić będzie podlegający opodatkowaniu przychód, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jak wskazano powyżej od dochodów uzyskanych z odpłatnego zbycia akcji, podatek dochodowy wynosi 19% uzyskanego dochodu (art. 30b usty. 1 ww. ustawy). Dochodem jest różnica między sumą przychodów uzyskanych z tytułu odpłatnego zbycia akcji a kosztami uzyskania przychodów określonymi na podstawie art. 22 ust. 1f oraz art. 23 ust. 1 pkt 38 i 38c. (art. 30b ust. 2 pkt 4 ww. ustawy).

Koszty uzyskania przychodów z tytułu odpłatnego zbycia udziałów lub akcji ustala się w zależności od sposobu w jaki nabyto te udziały i akcje.

W przedstawionym zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca w rzeczywistości poniesie koszt na nabycie akcji w wysokości ceny nabycia określonej w umowie sprzedaży, a kwota ta zostanie potrącona ze środków pieniężnych, które Spółka kapitałowa mająca siedzibę na Cyprze winna wypłacić Wnioskodawcy w ramach udzielonej Wnioskodawcy pożyczki. Zatem uznać należy, że ponosząc wydatek na nabycie opisanej we wniosku kompensaty zobowiązań pieniężnych pomiędzy Wnioskodawcą a spółką, Wnioskodawca poniesie faktyczny koszt zakupu akcji polskiej spółki kapitałowej.

W konsekwencji wydatek na nabycie przez Wnioskodawcę akcji poniesiony poprzez potrącenie wzajemnych wierzytelności wynikających z transakcji sprzedaży akcji oraz umowy pożyczki w momencie ich zbycia będzie stanowił koszt uzyskania przychodów na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W odniesieniu do powołanych we wniosku interpretacji indywidualnych organów podatkowych - wskazać należy, że orzeczenie te nie są wiążące dla tutejszego organu. Interpretacje organów podatkowych dotyczą tylko konkretnej, indywidualnej sprawy, osadzonej w określonym stanie faktycznym i tylko w tej sprawie rozstrzygnięcie w każdej z nich zawarte jest wiążące. W związku z tym, organy podatkowe mimo, iż w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami – nie tylko innych organów podatkowych, jednak nie stosują wprost tych rozstrzygnięć także i z tego powodu, że nie stanowią one materialnego prawa podatkowego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.