Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB2/415-1107a/14/MU
z 27 lutego 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 25 listopada 2014 r. (data wpływu 3 grudnia 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia 3 lutego 2015 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym kwoty dofinansowania ze środków Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych wypoczynku dziecka pracownika - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 grudnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym kwoty dofinansowania ze środków Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych wypoczynku dziecka pracownika. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 3 lutego 2015 r.

We wniosku tym oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Zgodnie z Regulaminem Gospodarowania Środkami Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych Oddziału Regionalnego uprawnionym do korzystania ze świadczeń socjalnych finansowanych z funduszu przysługuje m.in. dofinansowanie do wypoczynku dzieci. Dofinansowanie przyznawane jest na wniosek pracownika i dotyczy dzieci w wieku do 18 lat, a jeżeli kształcą się w szkole, do ukończenia 25 lat.

Dofinansowanie przysługuje do wypoczynku w formie zimowiska, kolonii, obozu, wczasów, wycieczki szkolnej lub innego wyjazdu zorganizowanego, organizowanego przez Biuro Kadr lub wypoczynku zorganizowanego zakupionego indywidualnie. Dopłata do wypoczynku, w tym do wycieczek, przysługuje uprawnionym po przedstawieniu dowodów opłat wystawionych przez podmioty uprawnione do organizowania i prowadzenia działalności wypoczynkowej tzn. biura podróży, agencje turystyczne, domy wczasowe, ośrodki rekreacyjno-wypoczynkowe, szkoły, itp. Wysokość dofinansowania uzależniona jest od sytuacji życiowej, rodzinnej i materialnej pracownika. Pracodawca od dokonanych dopłat do wypoczynku zorganizowanego w formie wycieczki dla dziecka pracownika, niezależnie od wieku dziecka, pobiera podatek dochodowy od osób fizycznych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy kwota dofinansowania z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych do wycieczki dziecka pracownika (do lat 18), zorganizowanej przez podmiot uprawniony do organizowania i prowadzenia działalności wypoczynkowej, podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym czy może korzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 78 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Czy w związku z tym Wnioskodawca jako płatnik jest zobowiązany do obliczenia, pobrania i odprowadzenia zaliczki na podatek dochodowy od kwoty dofinansowania?

Zdaniem Wnioskodawcy dofinansowanie z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych do wycieczki dziecka pracownika (do lat 18) zorganizowanej przez podmiot uprawniony do organizowania i prowadzenia działalności wypoczynkowej podlega opodatkowaniu, ponieważ art. 21 ust. 1 pkt 78 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie wymienia wycieczki jako formy wypoczynku zwolnionej z opodatkowania. W związku z tym Wnioskodawca uważa, że jako płatnik ma obowiązek pobrać i odprowadzić zaliczkę na podatek dochodowy od kwoty dofinansowania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Art. 11 ust. 1 ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2014 r., stanowi, że przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Jednakże, na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 78 ustawy, wolne od podatku dochodowego są dopłaty do wypoczynku zorganizowanego przez podmioty prowadzące działalność w tym zakresie, w formie wczasów, kolonii, obozów i zimowisk, w tym również połączonego z nauką, pobytu na leczeniu sanatoryjnym, w placówkach leczniczo-sanatoryjnych, rehabilitacyjno-szkoleniowych i leczniczo-opiekuńczych, oraz przejazdów związanych z tym wypoczynkiem i pobytem na leczeniu - dzieci i młodzieży do lat 18:

1. z funduszu socjalnego, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych oraz zgodnie z odrębnymi przepisami wydanymi przez właściwego ministra niezależnie od ich wysokości,
2. z innych źródeł - do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 760 zł.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że dopłaty do wypoczynku podlegają zwolnieniu od podatku dochodowego, jeżeli spełnione są łącznie następujące warunki:

• wypoczynek jest zorganizowany,
  
• organizatorem wypoczynku jest podmiot prowadzący działalność w tym zakresie,
  
• forma wypoczynku nie odbiega swoim charakterem od wymienionych form wypoczynku, takich jak wczasy, kolonie, obozy lub zimowiska, przy czym może to być również wypoczynek połączony z nauką, pobyt na leczeniu sanatoryjnym, w placówkach leczniczo-sanatoryjnych, rehabilitacyjno-szkoleniowych, leczniczo-opiekuńczych,
  
• dopłata dotyczy dzieci i młodzieży uczestniczących w wypoczynku, które nie ukończyły 18 roku życia.
  
  

Obowiązek zorganizowana wypoczynku przez podmioty prowadzące działalność w tym zakresie oznacza, że zasadnicze znaczenie ma formalno-prawne umocowanie danego podmiotu do wykonywania czynności związanych z organizowaniem wypoczynku, określone w dokumentach stanowiących podstawę funkcjonowania danego podmiotu. Istotne jest przy tym, czy podmiot świadczący tego typu usługi wypoczynkowe czyni to zgodnie ze specjalnymi regulacjami dotyczącymi organizowania wypoczynku dla dzieci i młodzieży.

W świetle powyższego należy zauważyć, że stosownie do § 2 rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 21 stycznia 1997 r. w sprawie warunków jakie muszą spełniać organizatorzy wypoczynku dla dzieci i młodzieży szkolnej, a także zasad jego organizowania i nadzorowania (Dz. U. Nr 12, poz. 67 z późn. zm.), organizatorami wypoczynku mogą być szkoły i placówki, osoby prawne i fizyczne, a także jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej.

Do podmiotów prowadzących działalność w zakresie wypoczynku zaliczyć można zarówno te podmioty, które świadczą usługi wypoczynkowe w ramach prowadzonej działalności gospodarczej np.: biura turystyczne, biura podróży jak również i te, które zajmują się statutowo tego rodzaju działalnością, m.in. szkoły i placówki, kościoły, stowarzyszenia, organizacje charytatywne, fundacje, których działalnością statutową może być organizowanie wypoczynku zorganizowanego.

Tak więc, zasadnicze znaczenie ma formalno-prawne umocowanie danego podmiotu do wykonywania czynności związanych z organizowaniem wypoczynku, określone w dokumentach stanowiących podstawę funkcjonowania danego podmiotu, tj. czy podmiot organizujący wypoczynek dla dzieci statutowo zajmuje się tego typu działalnością, czy też czyni to w ramach działalności gospodarczej.

W przepisach prawa podatkowego nie zostało zdefiniowane pojęcie wycieczki. Natomiast zgodnie z definicją słownikową zawartą w Słowniku Języka Polskiego (zgodnie z internetowym słownikiem Wydawnictwa PWN S.A- http://sjp.pwn.pl) wycieczka to wędrówka lub wyjazd w celach turystycznych. Mając na uwadze ww. definicję słownikową należy stwierdzić, iż wycieczka to w istocie forma wypoczynku.

Jednocześnie należy podkreślić, że wymienione przez ustawodawcę w przepisie art. 21 ust. 1 pkt 78 ustawy formy wypoczynku w postaci wczasów, kolonii, obozów czy zimowisk mają na celu uwypuklenie warunku uczestniczenia w formach wypoczynku zorganizowanego przez uprawnione podmioty na zasadach określonych w rozporządzeniu w sprawie warunków jakie muszą spełniać organizatorzy wypoczynku dla dzieci i młodzieży szkolnej, a także zasad jego organizowania i nadzorowania. Intencją ustawodawcy jest bowiem wyłączenie z zakresu przedmiotowego zwolnienia dopłat do niezorganizowanych form wypoczynku, takich na przykład jak wczasy potocznie nazywane „pod gruszą”.

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że dofinansowanie do wypoczynku dziecka do lat 18 ze środków Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych, zorganizowanego w formie wycieczki przez podmiot uprawniony do organizowania i prowadzenia działalności wypoczynkowej na zasadach określonych w rozporządzeniu w sprawie warunków jakie muszą spełniać organizatorzy wypoczynku dla dzieci i młodzieży szkolnej, a także zasad jego organizowania i nadzorowania mieści się w zakresie art. 21 ust. 1 pkt 78 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w konsekwencji Wnioskodawca nie jest obowiązany pobierać od niego zaliczki na podatek dochodowy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.