Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB2/4514-312/15-4/PW
z 29 września 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 7 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 17 lipca 2015 r. (data wpływu 20 lipca 2015 r.) uzupełnionym pismem z dnia 21 września 2015 r. (data wpływu 24 września 2015 r.) na wezwanie z dnia 9 września 2015 r. Nr IPPB2/4514-312/15-2/PW, o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych otrzymania dywidendy - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 lipca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych otrzymania dywidendy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest spółką prawa fińskiego oraz fińskim rezydentem podatkowym.

Wnioskodawca posiada 100% udziałów w S (dalej: S). S jest spółką prawa fińskiego oraz fińskim rezydentem podatkowym.

S jest 100% udziałowcem spółek będących polskimi rezydentami podatkowymi - S K Sp. z o.o. (dalej: K) oraz S SSC Sp. z o.o. (dalej: SSC).

Planowana jest wypłata dywidendy przez S na rzecz Wnioskodawcy. Dywidenda zostanie wypłacona w formie rzeczowej w drodze transferu 100% udziałów, które S posiada w K i w SSC.

Wypłata dywidendy przez S do Wnioskodawcy regulowana będzie prawem fińskim.

Przedmiotem dywidendy będą udziały (prawa majątkowe) w polskich spółkach: K i SSC.

Pismem z dnia 9 września 2015 r., Nr IPPB2/4514-312/15-2/PW wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania poprzez:

• przedłożenie pochodzącego z organu rejestrowego spółek Republiki Finlandii urzędowo poświadczonego (klauzulą apostille) dokumentu (wyciąg/wypis z rejestru przedsiębiorstw / umowy / statutu Spółki GO) wraz z tłumaczeniem przysięgłym, potwierdzającym zasady reprezentacji Spółki.
  
  

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 14 września 2015 r.

Pismem z dnia 21 września 2015 r. (data nadania) Wnioskodawca uzupełnił wniosek w wyznaczonym terminie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy wypłata dywidendy przez S na rzecz Wnioskodawcy w formie rzeczowej w drodze transferu udziałów, które S posiada w K i w SSC będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych?

Zdaniem Wnioskodawcy.

Wypłata dywidendy przez S na rzecz Wnioskodawcy w formie rzeczowej w drodze transferu udziałów, które S posiada w K i w SSC nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

UZASADNIENIE

Zgodnie z art. 1 ust 4 ustawy o PCC opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych (dalej: PCC) podlegają czynności cywilnoprawne, jeżeli ich przedmiotem są prawa majątkowe wykonywane na terytorium Polski.

Udziały K i SSC stanowią prawa majątkowe wykonywane na terytorium Polski. Ich przeniesienie przez S na Wnioskodawcę w drodze wypłaty dywidendy będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem PCC pod warunkiem, iż stanowi czynność enumeratywnie wskazaną w art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy o PCC.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy o PCC, podatkowi temu podlegają następujące czynności cywilnoprawne:

• umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych;
  
• umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku;
  
• umowy darowizny - w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy;
  
• umowy dożywocia;
  
• umowy o dział spadku oraz umowy o zniesienie współwłasności - w części dotyczącej spłat lub dopłat;
  
• ustanowienie hipoteki;
  
• ustanowienie odpłatnego użytkowania, w tym nieprawidłowego, oraz odpłatnej służebności;
  
• umowy depozytu nieprawidłowego;
  
• umowy spółki.
  
  

umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku;

Ustawa o PCC wprowadza zasadę enumeratywnego określenia czynności cywilnoprawnych podlegających PCC. Oznacza to, że czynności wymienione w ustawie o PCC jako podlegające opodatkowaniu tym podatkiem tworzą zamknięty katalog. Inne (nawet podobne) czynności, które nie zostały wyraźnie wskazane w tym katalogu nie podlegają opodatkowaniu PCC.

Fakt objęcia PCC wyłącznie czynności zawartych w zamkniętym katalogu określonym w art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy o PCC był wielokrotnie podkreślany przez sądy administracyjne w wydawanych orzeczeniach oraz organy podatkowe w interpretacjach indywidualnych prawa podatkowego. Przykładowo:

Orzeczenie Naczelnego Sądu Administracyjnego z 29 października 2009 r., sygn.: II FSK 870/08:

„(...) przepis art. 1 Ustawy o PCC ustanawia zamknięty katalog czynności cywilnoprawnych podlegających opodatkowaniu. Prawną konsekwencją tego faktu jest obciążenie podatkiem tylko tych czynności, które zostały w nim expressis verbis wymienione”.

Orzeczenie WSA w Krakowie z 21 stycznia 2011 r, sygn.: I SA/Kr 999/10:

„W ocenie Sądu analiza sposobu redakcji art. 1 ust. 1 pkt 1 nakazuje opowiedzieć się za restrykcyjną jego wykładnią. Ustawodawca w postanowieniach analizowanego przepisu użył bowiem zwrotu, który przesądza o tym, że został skonstruowany zamknięty katalog czynności cywilnoprawnych podlegających opodatkowaniu omawianym podatkiem. Użyty w treści tego przepisu wyraz "następujące" wyraźnie wskazuje, że podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają tylko te czynności, które zostały w nim wymienione. (...) Za niedopuszczalne uznać więc należy objęcie obowiązkiem podatkowym czynności prawnych niewymienionych w analizowanym przepisie, choćby wykazywały podobieństwa do czynności w nim przewidzianych. Są one bowiem odrębnymi typami czynności”.

Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 14 marca 2014 r., sygn.: IPPB2/436-64/14-2/MZ:

„Szczegółowe określenie zakresu przedmiotowego ma określone konsekwencje. Ustawodawca, wprowadzając zasadę numerus clausus czynności podlegających opodatkowaniu, wyłączył od opodatkowania inne podobne, które nie zostały wyraźnie wskazane w przepisie. Oznacza to, że czynności nie wymienione w ustawowym katalogu nie podlegają opodatkowaniu, nawet gdy wywołują skutki w sferze gospodarczej takie same bądź podobne do tych, które zostały w nim wyliczone”.

Wypłata dywidendy w formie transferu udziałów nie spełnia przesłanek żadnej z czynności wymienionych w zamkniętym katalogu art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy o PCC podlegających opodatkowaniu podatkiem PCC.

Wypłata dywidendy w postaci udziałów nie stanowi umowy sprzedaży.

Umowa sprzedaży została zdefiniowana w art. 535 KC. Zgodnie z tym przepisem przez umowę sprzedaży należy rozumieć czynność, w której sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę.

Zgodnie z definicją zawartą w KC, sprzedaż jest czynnością, w której dochodzi do świadczeń ekwiwalentnych. Inaczej mówiąc, warunkiem koniecznym sprzedaży jest wzajemność świadczeń po obu stronach umowy sprzedaży - z jednej strony następuje przeniesienie własności, z drugiej zaś zapłata ceny. Jednocześnie, umowa sprzedaży jest umową konsensualną tzn. do jej zawarcia dochodzi poprzez zgodne oświadczenie woli stron, których intencją jest zawarcie umowy sprzedaży. Powyższe wnioski są również powszechnie akceptowane przez doktrynę (np. Zdzisław Gawlik, Kodeks cywilny - Komentarz Tom III. Zobowiązania - część szczególna - komentarz do art. 535, Lex 2014 oraz Kodeks cywilny. Komentarz. Tom II pod red. K. Pietrzykowskiego - komentarz do art. 535, C.H. Beck 1998).

W przypadku wypłaty dywidendy przesłanki zawarcia umowy sprzedaży nie są spełnione.

Wypłata dywidendy jest świadczeniem jednostronnym spółki na rzecz jej udziałowca. Udziałowiec otrzymujący dywidendę nie wykonuje żadnego świadczenia wzajemnego. Tym samym, wypłata dywidendy nie stanowi świadczenia ekwiwalentnego.

Ponadto, w przypadku wydania udziałów w ramach dywidendy nie dochodzi do czynności konsensualnej, gdyż nie występuje zgodne oświadczenie woli stron. Decyzja o podziale zysku i o wypłacie dywidendy jest podejmowana jednostronnie przez właściwe organy spółki.

W konsekwencji należy uznać, iż wypłata dywidendy w formie transferu udziałów stanowi odrębną instytucję w stosunku od umowy sprzedaży.

Reasumując, wypłata dywidendy przez S na rzecz Wnioskodawcy w formie transferu udziałów, które S posiada w K i w SSC, jako niewymieniona w zamkniętym katalogu art. 1 ust 1 pkt 1 ustawy o PCC nie będzie podlegała opodatkowaniu PCC.

Wnioskodawca zaznacza, iż w stanowisko zbieżne z zaprezentowanym powyżej było wielokrotnie prezentowane przez organy podatkowe w interpretacjach indywidualnych prawa podatkowego wydawanych w odniesieniu do podobnych stanów faktycznych. Przykładowo:

Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 14 marca 2014 r., sygn.: IPPB2/436-64/14-2/MZ:

„Z uwagi na brak fundamentalnych elementów umowy sprzedaży (tj. brak ekwiwalentności świadczeń oraz zgodnych oświadczeń woli stron) wypłata dywidendy rzeczowej w formie udziałów w V. nie może zostać uznana za umowę sprzedaży praw majątkowych i jako taka nie podlega opodatkowaniu PCC”.

Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 27 listopada 2014 r., sygn.: IPPB2/436-658/14-3/AF:

„Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że czynność wypłaty dywidendy przez Wnioskodawcę na rzecz G. w formie rzeczowej (dokonanej zgodnie z prawem angielskim, w którym rozumienie tej instytucji prawnej nie różni się co do istoty od jej rozumienia w polskim porządku prawnym) w drodze transferu akcji, które Wnioskodawca posiada w P. oraz w L., nie została wymieniona w art. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Zatem, powyższa czynność nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych”.

Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 3 października 2012 r., sygn.: IPPB2/436-357/12-2/AF:

„Reasumując, należy stwierdzić, iż czynność wypłaty dywidendy przez Wnioskodawcę na rzecz wspólnika w formie rzeczowej w drodze transferu udziałów, nie została wymieniona w art. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. A zatem, powyższa czynność nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych”.

Podobnie: interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 28 maja 2014 r., sygn.: IPPB2/436-213/14-4/AF, interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 13 listopada 2012 r., sygn.: IPPB2/436-446/12-2/MZ, interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 25 sierpnia 2011 r., sygn.: IBPBII/1/436-277/11/AŻ.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2015 r., poz. 626) podatkowi temu podlegają następujące czynności cywilnoprawne:

1. umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych,
2. umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku,
3. (uchylona),
4. umowy darowizny – w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy,
5. umowy dożywocia,
6. umowy o dział spadku oraz umowy o zniesienie współwłasności – w części dotyczącej spłat lub dopłat,
7. (uchylona),
8. ustanowienie hipoteki,
9. ustanowienie odpłatnego użytkowania, w tym nieprawidłowego, oraz odpłatnej służebności,
10. umowy depozytu nieprawidłowego,
11. umowy spółki;

Podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają też zmiany ww. umów, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych oraz orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne (art. 1 ust. 1 pkt 2 i 3 ww. ustawy).

Ustawodawca wprowadził zasadę enumeratywnego określenia czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Szczegółowe określenie zakresu przedmiotowego ma określone konsekwencje. Ustawodawca, wprowadzając zasadę numerus clausus czynności podlegających opodatkowaniu, wyłączył od opodatkowania inne podobne, które nie zostały wyraźnie wskazane w przepisie. Oznacza to, że czynności niewymienione w ustawowym katalogu nie podlegają opodatkowaniu, nawet gdy wywołują skutki w sferze gospodarczej takie same bądź podobne do tych, które zostały w nim wyliczone.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest spółką prawa fińskiego oraz fińskim rezydentem podatkowym.

Wnioskodawca posiada 100% udziałów w S . S jest spółką prawa fińskiego oraz fińskim rezydentem podatkowym.

S jest 100% udziałowcem spółek będących polskimi rezydentami podatkowymi - S K Sp. z o.o. oraz S SSC Sp. z o.o.

Planowana jest wypłata dywidendy przez S na rzecz Wnioskodawcy. Dywidenda zostanie wypłacona w formie rzeczowej w drodze transferu 100% udziałów, które S posiada w K i w SSC.

Wypłata dywidendy przez S do Wnioskodawcy regulowana będzie prawem fińskim.

Przedmiotem dywidendy będą udziały (prawa majątkowe) w polskich spółkach: K i SSC.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że czynność wypłaty dywidendy na rzecz Wnioskodawcy w formie rzeczowej (regulowanej prawem fińskim) w drodze transferu udziałów, nie została wymieniona w art. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Zatem, powyższa czynność nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Końcowo - odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji organów podatkowych oraz wyroków sądów administracyjnych, które przemawiają za słusznością stanowiska przedstawionego we wniosku, należy stwierdzić, że powołane orzeczenia dotyczą konkretnych spraw podatników osądzonych w określonym stanie faktycznym i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące. Natomiast Organy podatkowe mimo że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami innych organów podatkowych oraz sądów, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, że nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.