2015.09.29 - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB2/4511-670/15-2/PW
z 29 września 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 5 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 2 lipca 2015 r. (data wpływu 23 lipca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kwalifikacji przychodu uzyskanego z udziału Wnioskodawcy w programie motywacyjnym – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 lipca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kwalifikacji przychodu uzyskanego z udziału Wnioskodawcy w programie motywacyjnym.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Podatnik, będąc pracownikiem spółki M. Sp. z o.o. (dalej: „Spółka”) w latach 2007-2014 uczestniczył w programie motywacyjnym (dalej: „Program”) prowadzonym przez grupę kapitałową M. Corporation z siedzibą na terenie Stanów Zjednoczonych (dalej „M. Corporation”). Otrzymywane przez Podatnika w ramach Programu nagrody nie były uznawane za przychody ze stosunku pracy i nie pobierano od nich zaliczek na podatek dochodowy.

Uczestnictwo pracowników grupy M. Corporation w Programie zależało wprost od własnego uznania M. Corporation, która decydowała o nim przede wszystkim w oparciu o szeroko pojęte znaczenie pracownika dla funkcjonowania M. Corporation. Istota Programu związana była z nieodpłatnym objęciem nagród, które po spełnieniu określonych warunków zostawały przekształcane w akcje M. Corporation. Zarówno akcje, jak i opcje na akcje były przyznawane przez M. Corporation - spółkę matkę dla spółki M. Sp. z o.o.

W konsekwencji, pracownik objęty programem akcyjnym mógł otrzymać na swój rachunek brokerski akcje, które po upływie okresu vestingu (okres niezbywalności), podlegały konwersji na zbywalne akcje.

Funkcjonowanie Programu regulowały wewnątrzkorporacyjne zasady Programu, które stanowiły między innymi, że nagród przyznawanych w ramach Programu nie należy utożsamiać z jakąkolwiek formą wynagrodzenia za pracę. Ponadto wskazania wymaga także regulacja zaznaczająca, że samo uprawnienie do objęcia wyemitowanych akcji w przyszłości nie posiadało wartości materialnej i w przypadku braku emisji akcji - nie mogło być przez pracownika egzekwowane.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy prawidłowe jest stanowisko Podatnika, zgodnie z którym zarówno nabycie, jak i objęcie przez pracowników akcji zagranicznej spółki, nie stanowi przychodu ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy.

Nabycie, jak i objęcie przez pracowników akcji zagranicznej spółki nie stanowi przychodu ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych

W myśl art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodami z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 20 ust. 3 oraz art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Z kolei zgodnie z brzmieniem art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

W ocenie Podatnika, ani w momencie przyznania pracownikowi nagrody w postaci prawa do objęcia w przyszłości akcji, ani w i momencie przyznania akcji, nie uzyskuje on z tego tytułu przychodu. W żadnym z tych momentów Podatnik nie uzyskał jakiegokolwiek ww. świadczenia, nie powstał więc również przychód ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Podatnika, w świetle powyższych przepisów przekazanie pracownikowi uprawnień do uczestnictwa w Programie, dzięki którym uzyskał możliwość nabycia akcji po spełnieniu szeregu warunków określonych w Programie nie będzie skutkować u niego powstaniem przychodu. Przyznanie opcji czy akcji stanowi jedynie potencjalną możliwość uzyskania korzyści w przyszłości. Trudno w takim przypadku mówić o powstaniu przychodu podatkowego. Nabyte akcje mogły być następnie odpłatnie zbyte. Środki pieniężne uzyskane przez Podatnika z tego tytułu, zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 7 w związku z art. 17 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - powinny stanowić przychód z kapitałów pieniężnych.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłami przychodów są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a)-c). Natomiast zgodnie z treścią art. 17 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, przychody z:

odpłatnego zbycia udziałów w spółkach mających osobowość prawną oraz papierów wartościowych,
realizacji praw wynikających z papierów wartościowych, o których mowa w art. 3 pkt 1 lit. b). ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi.

W konsekwencji - samo przyznanie opcji czy akcji nie rodzi skutku w postaci powstania przychodu, w tym ze stosunku pracy, zaś przychód powstanie dopiero w momencie ewentualnego zbycia nabytych akcji i stanowić będzie, zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródło przychodów z kapitałów pieniężnych.

Realne przysporzenie majątkowe Podatnik może bowiem otrzymać dopiero w momencie sprzedaży nabytych akcji. Sprzedaż akcji przez Podatnika będzie pierwszym i jedynym momentem, w którym należy rozpoznać dochód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych (nie licząc potencjalnych wypłat dywidend). Dochód ten, zgodnie z przepisem art. 30b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych będzie traktowany jako dochód z kapitałów pieniężnych opodatkowany 19% stawką podatku.

W orzeczeniu NSA o sygn. II FSK 1410/10 Sąd zauważył, iż z art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika jednoznacznie, że stanowi on o przychodach z określonych (w nim) stosunków prawnych, w tym - istotnego dla sprawy niniejszej - stosunku pracy. W przywołanej regulacji prawnej prawodawca nie użył sformułowań w rodzaju: "przychody związane ze stosunkiem pracy, towarzyszące stosunkowi pracy, osiągnięte przy okazji stosunku pracy". Jeżeli więc uczestnicząc w określonym stosunku pracy osoba fizyczna osiągnie przychód pozostający w jakimś związku faktycznym z wykonywaniem pracy, ale nie stanowiący przychodu ze stosunku prawnego w postaci stosunku pracy, nie będzie to przychód, o którym mowa w art. 12 ust. 1 Ustawy o PIT.

Powyższe potwierdza także orzeczenie NSA z dnia 21 maja 2014 roku, o sygn. II FSK 1428/12, w którym czytamy: „Jakkolwiek definicja przychodu ze stosunku pracy ma charakter otwarty, nie można zakwalifikować do tego źródła każdego przychodu, który uzyskuje pracownik nie ze stosunku pracy, a w związku ze stosunkiem pracy. Art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 2 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.) stanowi bowiem o przychodach ze stosunku pracy, a nie przychodach związanych, towarzyszących albo osiągniętych przy okazji stosunku pracy. Jeżeli zatem pracownik osiągnie przychód pozostający w związku faktycznym z wykonywaniem pracy, ale nie stanowiący przychodu ze stosunku pracy, nie będzie to przychód, o którym jest mowa w art. 12 ust. 1 ustawy.”

Biorąc powyższe od uwagę, Podatnik stoi na stanowisku, iż akcje uzyskane z Programu stanowiły przychód z kapitałów pieniężnych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a do niniejszego stanu faktycznego zastosowanie znajdzie art. 24 ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie, z którym dochód stanowiący nadwyżkę pomiędzy wartością rynkową akcji objętych przez osoby uprawnione na podstawie uchwały walnego zgromadzenia, a wydatkami poniesionymi na ich objęcie, nie podlega opodatkowaniu w momencie objęcia tych akcji.

W tym miejscu Podatnik powołuje się na pogląd wyrażony przez Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku o sygn. II FSK 1410/10, iż art. 24 ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych znajduje zastosowanie do akcji spółek zagranicznych. Zdaniem sądu kasacyjnego, trafnie zauważa Sąd pierwszej instancji, że konstatacja, iż przy redagowaniu przywoływanego zapisu prawnego posłużono się sformułowaniem „uchwała walnego zgromadzenia” nie jest wystarczającym argumentem pozwalającym przyjąć, jakoby przepis ten dotyczył wyłącznie spółek prawa polskiego. [...] Podnieść natomiast należy, że w omawianym zapisie prawnym nie ma odwołania do jakichkolwiek regulacji prawa polskiego, na przykład poprzez przywołanie Kodeksu spółek handlowych. Z wykładni językowej art. 24 ust. 11 nie wynika [...] pewny i jednoznaczny wniosek, że przepis ten nie dotyczy akcji spółek zagranicznych (niekrajowych).

Powyższe potwierdza także najnowsze orzecznictwo NSA, przykładowo - wyrok NSA z dnia, 19 lutego 2014 r. o sygn. II FSK 650/12 czy wyrok NSA z dnia 21 maja 2014 roku sygn. II FSK 1428/12.

Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 21 lutego 2012 r. sygn. Akt II FSK 1268/11 uznał, że warunkowe otrzymanie przez polskiego podatnika akcji francuskiej spółki matki w ramach programu pracowniczego nie skutkuje powstaniem przychodu z innych źródeł. Przychód podatkowy powstanie, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a) ustawy o PIT, dopiero przy sprzedaży tych akcji. W momencie otrzymania akcji (w wyniku nieodpłatnego przekazania w ramach programu motywacyjnego) przysporzenie jest potencjalne. Przyjęcie stanowiska, że do osiągnięcia przychodu po stronie nabywcy dochodzi już w momencie nieodpłatnego przekazania (z ograniczonymi prawami), bez gwarancji, że pracownik zostanie ich pełnoprawnym właścicielem, powodowałoby, że mógłby zostać opodatkowany przychód, którego podatnik w ogóle nie uzyskał (np. w przypadku zwolnienia z pracy nie miałby praw do akcji). NSA powołał się na inne orzeczenia, które potwierdzały taką interpretację, przepisów ustawy, np. wyroki NSA z: 5 października 2011 r., sygn. akt II FSK 517/10; 27 kwietnia 2011 r., sygn. akt II FSK 2176/09 i II FSK 1410/10; 20 maja 2011 r., sygn. akt II FSK 31/10).

Trafnie powyższe wywody podsumowuje orzeczenie NSA z 13 lutego 2014 roku, sygn. II FSK 601/12, wskazujące: „Wobec treści art. 17 ust. 1 pkt 9, art. 20 ust. 1, art. 23 ust. 1 pkt 38 i art. 24 ust. 11 ustawy z dnia 2 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.) należy wnioskować, że objęcie akcji (nieodpłatnie, częściowo nieodpłatnie) jest neutralne podatkowo w dacie tego zdarzenia, ale podlega opodatkowaniu w momencie odpłatnego zbycia udziałów (akcji), stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a tej ustawy. Dopiero w tym momencie ujawnia się bowiem rzeczywisty przychód z objęcia akcji.”

Dodatkowo należy wskazać, iż podobne stanowisko prezentują organy podatkowe w wydawanych interpretacjach przepisów prawa podatkowego. Przykładowo:

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach wydał 13 kwietnia 2015 roku interpretację indywidualną (sygn. IBPBII/2/4511-45/15/MW), w której potwierdza stanowisko, że przychód po stronie pracowników powstanie jedynie w momencie ewentualnej wypłaty przez spółkę świadczenia pieniężnego w ramach programu motywacyjnego. Będzie to bowiem w tym wypadku stanowić przychód z kapitałów pieniężnych w rozumieniu art. 17, ust. 1, pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegający opodatkowaniu zgodnie z art. 30b, ust. 1 ww. ustawy, tj. z zastosowaniem 19-procentowej stawki podatkowej. Jak stwierdza organ w powyższym rozstrzygnięciu: „(...) Nabycie akcji wirtualnych w ramach planu motywacyjnego nie stanowi nieodpłatnego świadczenia w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wynika to z faktu, że nie jest to związane z żadnym przysporzeniem w majątku osoby otrzymującej akcję wirtualną. Dodatkowo należy podkreślić, że w momencie nabycia akcji nie można stwierdzić, czy ich realizacja przyniesie pracownikom wymierne korzyści ekonomiczne, a tym bardziej - oszacować wartości tej korzyści. Nabycie akcji wirtualnej stwarza jedynie możliwość uzyskania w przyszłości korzyści majątkowych.

Należy więc uznać, że przyznanie pracownikom akcji wirtualnych spowoduje powstanie po ich stronie przychodu podlegającego opodatkowaniu dopiero w momencie realizacji praw wynikających z akcji wirtualnych. Będzie on w konsekwencji stanowić przychód z kapitałów pieniężnych w rozumieniu art. 17, ust. 1, pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegający opodatkowaniu z zastosowaniem 19-procentowej stawki podatkowej, zgodnie z art. 30b, ust. 1 ww. ustawy.”
Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego Warszawa-Śródmieście w interpretacji prawa podatkowego z dnia 4 kwietnia 2006 r. sygn. akt 1435/F03/415-30/06/KSW stwierdził, iż „przyznanie opcji, jak i realizacja praw z opcji na akcje nie stanowi przychodu w świetle ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W momencie zawarcia umowy opcji między Spółką a stroną nie dochodzi do żadnych przesunięć majątkowych. Zatem nie można mówić o powstaniu przychodu po którejkolwiek ze stron”.
Naczelnik Urzędu Skarbowego w Wołominie w interpretacji z dnia 14 lipca 2006 r. sygn. akt 1442/DP-11/415-111/MG/06 stwierdził, |iż „w świetle przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (jednolity tekst: Dz. U. Nr 14 poz. 176 z późn. zm.) uzyskanie przez pracownika opcji na nabycie akcji Spółki macierzystej z siedzibą w Stanach Zjednoczonych oraz jej następna realizacja poprzez nabycie akcji nie powoduje powstania obowiązku podatkowego u podatnika”.
Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie w interpretacji prawa podatkowego sygn. Akt. 1471/DPF/415/26/06/PP z dnia 12 maja 2006 r. uznał, iż „przychód pracownika powstanie w dacie sprzedaży przez niego akcji banku nabytych w ramach planu akcyjnego, a dochód będzie opodatkowany 19% zryczałtowanym podatkiem dochodowym, wykazanym w zeznaniu rocznym PIT-38 stosownie do art. 45 ust. 1a u.p.d.o.f. W konsekwencji na Banku nie ciąży, obowiązek pobierania i odprowadzania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych w związku z udziałem pracowników w omawianym pracowniczym planie akcyjnym”.

Podobne stanowisko znaleźć można również interpretacjach Izby Skarbowej w Poznaniu z 4 czerwca 2009 r. (ILPB1/415-344/09-2/AG) i z 14 sierpnia 2009 r. (ILPB1/415-604/09-2/TW). Stanowisko Podatnika potwierdzają także orzeczenia sądów administracyjnych.
Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 7 grudnia 2011 r., sygn. akt I SA/Po 756/11 potwierdza, że moment uzyskania dochodu z akcji nie jest tożsamy z momentem ich nabycia, bez względu na formę tego nabycia (w tym przypadku w wyniku nieodpłatnego przekazania akcji w ramach programu motywacyjnego). Jak stwierdza to orzeczenie: „Cechą papierów wartościowych, jakimi są akcje jest to, iż generują one dochód w przyszłości: w postaci dywidendy, czy też – w przypadku ich odpłatnego zbycia - w postaci różnicy pomiędzy przychodem ze sprzedaży a kosztami poniesionymi na nabycie akcji. W momencie zaś otrzymania akcji na preferencyjnych warunkach przysporzenie, jakie z tego tytułu uzyskuje dana osoba, niezależnie od źródła i przyczyny uzyskania tego przysporzenia, jest jedynie potencjalne. Stanowisko uznające jedynie potencjalny charakter dochodu potwierdza także treść art. 23 ust. 1 pkt 38 ustawy o u.p.d.o.f., który stanowi, iż nie uznaje się za koszty uzyskania przychodów wydatków na objęcie lub nabycie udziałów albo wkładów w spółdzielni, udziałów (akcji) w spółce mającej osobowość prawną oraz innych papierów wartościowych, a także wydatków na nabycie jednostek uczestnictwa w funduszach kapitałowych; wydatki takie są jednak kosztem uzyskania przychodu przy ustalaniu dochodu z odpłatnego zbycia tych udziałów (akcji), wkładów oraz innych papierów wartościowych, w tym dochodu z tytułu wykupu przez emitenta papierów wartościowych, a także umorzenia jednostek uczestnictwa.”

Sąd w tym orzeczeniu zaznaczył nadto, że sprzedaż akcji nabytych nieodpłatnie przez uczestników programu pracowniczego oznacza niższy koszt uzyskania przychodów, a więc w konsekwencji - zwiększenie podstawy opodatkowania i wyższy podatek dochodowy. Tak więc korzyść, którą uczestnik programu uzyskuje w postaci nieodpłatnego nabycia akcji zostanie uwzględniona przy opodatkowaniu w momencie realizacji dochodu, czyli przy sprzedaży nabytych w ten sposób akcji.
Wskazany wyżej wyrok WSA w Warszawie w wyroku z dnia 15 września 2009 r. (III SA/Wa 570/09), w którym Sąd stwierdził, że „(...) korzyść, którą uzyskuje podatnik (pracownik Spółki) w postaci objęcia lub nabycia na preferencyjnych zasadach akcji zostanie uwzględniona przy opodatkowaniu, jednakże o czym była już mowa, w momencie realizacji dochodu czyli przy sprzedaży objętych lub nabytych w ten sposób akcji”.
Wyrok WSA w Warszawie z dnia 23 września 2009 r., sygn. III SA/Wa 411/09, w którym Sąd stwierdził, że „akcje są papierami wartościowymi inkorporującymi zarówno prawa, jak i obowiązki wobec spółki, będącej emitentem akcji. W momencie otrzymania akcji na preferencyjnych warunkach przysporzenie, jakie z tego tytułu uzyskuje dana osoba, niezależnie od źródła i przyczyny uzyskania tego przysporzenia, jest jedynie potencjalne. Cechą akcji jest to, iż generują one przychód dopiero w przyszłości w postaci dywidendy lub też w przypadku odpłatnego ich zbycia - w postaci różnicy pomiędzy przychodem ze sprzedaży a kosztami poniesionymi na ich nabycie”.

Mając powyższe na względzie, w przedmiotowym stanie faktycznym objęcie akcji w ramach Programu nie skutkowało powstaniem, przychodu ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Na wstępie Organ zaznacza, że niniejsza interpretacja została wydana tylko w zakresie wyznaczonym pytaniem zadanym przez Wnioskodawcę we wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji prawa podatkowego.

W myśl przepisu art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłami przychodów są stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Na podstawie art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodami z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3 i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Stosownie do art. 12 ust. 4 ww. ustawy za pracownika w rozumieniu ustawy uważa się osobę pozostającą w stosunku służbowym, stosunku pracy, stosunku pracy nakładczej lub spółdzielczym stosunku pracy.

Osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej „zakładami pracy”, są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej (art. 31 ww. ustawy).

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że podatnik, będąc pracownikiem spółki M. Sp. z o.o. w latach 2007-2014 uczestniczył w programie motywacyjnym prowadzonym przez grupę kapitałową M. Corporation z siedzibą na terenie Stanów Zjednoczonych. Otrzymywane przez Podatnika w ramach Programu nagrody nie były uznawane za przychody ze stosunku pracy i nie pobierano od nich zaliczek na podatek dochodowy.

Przesłanką zakwalifikowania przychodu do źródła określonego, jako „stosunek pracy” jest to, aby przychód stanowił wynagrodzenie w rozumieniu przepisów Kodeksu pracy, czyli musi wiązać się z wykonywaniem określonej pracy na rzecz podmiotu wypłacającego to świadczenie. Świadczenie, które nie wynika ze stosunku pracy, tj. jak w niniejszej sprawie - nie jest elementem umowy o pracę zawartej przez Wnioskodawcę ze spółką M. Sp. z o.o., nawet jeżeli jako kryterium stanowiące podstawę jego przyznania zostało określone znaczenie pracownika dla funkcjonowania M. Corporation, nie może stanowić podstawy do uznania takiego świadczenia jako pochodzącego ze stosunku pracy.

Zatem w związku z uczestnictwem Wnioskodawcy w Programie, a co za tym idzie w związku z nabyciem/objęciem akcji zagranicznej spółki, Wnioskodawca nie uzyskał przychodu ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy również wskazać, że mając na uwadze pytanie, wyznaczające zakres interpretacji, tutejszy Organ nie rozpatrywał innych kwestii przedstawionych przez Wnioskodawcę.

Końcowo - odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji organów podatkowych oraz wyroków sądów administracyjnych, które przemawiają za słusznością stanowiska przedstawionego we wniosku, należy stwierdzić, że powołane orzeczenia dotyczą konkretnych spraw podatników osądzonych w określonym stanie faktycznym i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące. Natomiast Organy podatkowe mimo że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami innych organów podatkowych oraz sądów, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, że nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin