INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 30 stycznia 2012r. (data wpływu do tut. organu 1 lutego 2012r.), uzupełnionym pismem, które wpłynęło do tut. organu w dniu 23 marca 2012r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku ewidencjonowania sprzedaży usług regularnego przewozu osób przy zastosowaniu kas fiskalnych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 lutego 2012r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku ewidencjonowania sprzedaży usług regularnego przewozu osób przy zastosowaniu kas fiskalnych. Wniosek został uzupełniony pismem, które wpłynęło do tut. organu w dniu 23 marca 2012r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny (ostatecznie sformułowany w piśmie, które wpłynęło w dniu 23 marca 2012r.):

Wnioskodawca nie jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT. Prowadzi działalność w charakterze regularnych przewozów osób na terenie jednego miasta zgodnie z rozkładem wydanym przez Y zatwierdzony przez Urząd Miasta.

Wnioskodawca świadczy usługi sklasyfikowane pod symbolem PKWiU – 49.39.11.0 – prawne rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008r.

Wnioskodawca stosuje urzędowe ceny za przejazdy, które są ustalane przez Radę Miasta i Gminy.

Do tej pory nigdy nie stosował kasy rejestrującej. W 2011r. nie wykonywał żadnych usług, natomiast w 2012r. chciałby wznowić działalność.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w piśmie, które wpłynęło w dniu 23 marca 2012r.):

Czy (wykonywanie) wykonując regularny przewóz osób zgodnie z klasyfikacją PKWiU 49.39.11.0 Wnioskodawca będzie mógł korzystać ze zwolnienia z ewidencji sprzedaży za pomocą kasy rejestrującej...

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zgodnie z ustawą fiskalną – podmiot gospodarczy prowadzący działalność na terenie jednego miasta – przewóz komunikacyjny w oparciu o odpowiednie pozwolenia wydane przez miasto – posiadający cenę upublicznioną lub cenę urzędowa i nie jest płatnikiem VAT jest zwolniony z kasy fiskalnej – tak mówi prawo – kasa fiskalna dla Wnioskodawcy jest problemem, bo ma bardzo stare auto 30 lat i nie da się zabudować czytnika kilometrów. W związku z tym musiałby zmienić auto, a to jest w przypadku komunikacji miejskiej zupełnie nieopłacalne.

Zdaniem Wnioskodawcy jest zwolniony z posiadania kasy fiskalnej, ponieważ prawo mówi: wszyscy są równi wobec prawa – a skoro wszystkie podmioty gospodarcze w komunikacji miejskiej mają bilety i nikt nie ma kasy fiskalnej, to Wnioskodawca wykonując taka samą czynność w oparciu o takie same pozwolenia powinien mieć taki sam status prawny, czyli bilety.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Obowiązek stosowania kas rejestrujących wynika bezpośrednio z art. 111 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t. j. z 2011r. Dz. U. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT.

W myśl art. 111 ust. 1 ustawy, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani do prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Zgodnie z art. 111 ust. 8 ustawy o VAT, Minister właściwy do spraw finansów publicznych może zwolnić, w drodze rozporządzenia, na czas określony, niektóre grupy podatników oraz niektóre czynności z obowiązku, o którym mowa w ust. 1, oraz określić warunki korzystania ze zwolnienia (…).

W myśl § 2 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 lipca 2010r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. Nr 138, poz. 930), zwanym dalej rozporządzeniem, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania do dnia 31 grudnia 2012r. – sprzedaż w zakresie czynności wymienionych w załączniku do rozporządzenia.

Powyższe zwolnienie jest zwolnieniem przedmiotowym, tj. dotyczącym niektórych czynności wykonywanych przez podatnika.

W poz. 16 ww. załącznika do rozporządzenia wskazano, że czynnością zwolnioną z obowiązku ewidencjonowania jest transport lądowy pasażerski, rozkładowy: międzymiastowy i specjalizowany – dot. wyłącznie przewozów miejskich rozkładowych pasażerskich, innych niż kolejowe, za które pobierane są ceny urzędowe ustalone przez gminę (Radę m.st. Warszawy) lub związek komunalny – symbol PKWiU 49.39.1.

Z przedstawionego we wniosku zaistniałego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca w 2012r. zamierza wznowić działalność gospodarczą w zakresie usług sklasyfikowanych pod symbolem PKWiU 49.39.11.0 – Transport drogowy pasażerski, rozkładowy, międzymiastowy ogólnodostępny. Do tej pory nigdy nie stosował kasy rejestrującej.

Wnioskodawca prowadzi działalność w charakterze regularnych przewozów osób na terenie jednego miasta zgodnie z rozkładem zatwierdzony przez Urząd Miasta. Wnioskodawca stosuje urzędowe ceny za przejazdy, które są ustalane przez Radę Miasta i Gminy.

Mając na uwadze treść przytoczonych przepisów oraz opis stanu faktycznego stwierdzić należy, iż Wnioskodawca będzie mógł korzystać do dnia 31 grudnia 2012r. ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania przy zastosowaniu kas rejestrujących obrotów z tytułu świadczenia usług przewozu sklasyfikowanych pod symbolem PKWiU 49.39.11.0, za które pobiera ceny urzędowe ustalone przez Radę Miasta i Gminy na podstawie § 2 ust. 1 pkt 1 w związku z poz. 16 załącznika do ww. rozporządzenia.

Mając na uwadze powyższe, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Należy podkreślić, iż obowiązek stosowania kas rejestrujących wynika bezpośrednio z przepisów prawa podatkowego, które to przepisy mają ogólne i jednakowe zastosowanie do wszystkich podatników. Na obowiązek instalacji kasy nie mogą mieć wpływu warunki techniczne w postaci starego samochodu oraz sytuacji finansowej Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.