2015.09.25 - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP2/4512-642/15-3/AOg
z 25 września 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony  przedstawione we wniosku z dnia 3 lipca 2015 r. (data wpływu 6 lipca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności wniesienia aportem Nieruchomości przez osobę fizyczną do spółki – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 lipca 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności wniesienia aportem Nieruchomości przez osobę fizyczną do spółki.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni jest polskim rezydentem podatkowym i posiada w Polsce tzw. nieograniczony obowiązek podatkowy.

Wnioskodawczyni nie prowadzi indywidualnej działalności gospodarczej ani też nie jest zarejestrowanym podatnikiem VAT.

Wnioskodawczyni w przyszłości dostanie od matki w drodze darowizny niezabudowane działki wchodzące w skład nieruchomości rolnej (dalej: Nieruchomość), które wejdą w skład majątku prywatnego Wnioskodawczyni.

Nieruchomość w przeszłości była objęta decyzją o warunkach zabudowy, jednakże wygasła ona z chwilą uprawomocnienia się decyzji o podziale Nieruchomości na działki.

Nieruchomość aktualnie nie posiada żadnej decyzji o warunkach zabudowy ani nie jest objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Wnioskodawczyni nie będzie wynajmowała Nieruchomości otrzymanej w drodze darowizny ani nie będzie dokonywała żadnych czynności związanych z obrotem nieruchomościami, nie będzie podejmowała żadnych działań marketingowych, ani nie będzie zlecała analiz rynku nieruchomości. Wnioskodawczyni nie będzie inicjować również żadnych czynności związanych z uzbrojeniem Nieruchomości, zapewnieniem przyłączy energetycznych, gazowych, wodociągowych czy też wytyczeniem dróg wewnętrznych lub ustanowieniem służebności.

Wnioskodawczyni w przyszłości zamierza wnieść (aportować) otrzymaną w ramach darowizny Nieruchomość do spółki osobowej jako wkład niepieniężny.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy w przypadku wniesienia (aportu) nabytej w drodze darowizny przez Wnioskodawczynię Nieruchomości do spółki osobowej jako wkładu niepieniężnego, Wnioskodawczyni zostanie uznana za podatnika podatku od towarów i usług?
Czy w przypadku uznania Wnioskodawczyni za podatnika podatku od towarów i usług wniesienie (aport) Nieruchomości do spółki osobowej jako wkładu niepieniężnego będzie korzystało ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy,

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawczyni, dokonując wniesienia (aportu) Nieruchomości jako wkładu niepieniężnego do spółki osobowej, Wnioskodawczyni nie będzie uznana za podatnika podatku od towarów i usług, a w konsekwencji wniesienie Nieruchomości do spółki osobowej jako wkładu niepieniężnego nie będzie podlegało opodatkowaniu tym podatkiem.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zdaniem Wnioskodawczyni, w związku z powyższymi przepisami, opodatkowanie wniesienia Nieruchomości jest możliwe tylko wtedy, gdy wnoszący nieruchomość w odniesieniu do danej transakcji spełnia ogólne kryteria uznania za podatnika VAT. Jeśli aport wnosi osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej czynność ta pozostaje poza zakresem ustawy o VAT.

W świetle definicji zawartej w art. 15 ustawy o VAT dla uznania określonych zachowań danego podmiotu za działalność gospodarczą istotne znaczenie ma ich zorganizowany charakter. Przy czym, taka działalność wystąpi również w przypadku wykorzystywania towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zatem dostawa towarów (w tym gruntów) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy, można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika.

Działalność gospodarcza powinna więc cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania.

Definicja działalności gospodarczej na gruncie podatku od towarów i usług została także wyjaśniona w wyroku Trybunału Sprawiedliwości UE z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych C-180/10 oraz C-181/10. W orzeczeniu tym wskazano, że „czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Jak wynika z orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości UE, sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Inaczej jest natomiast w przypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Takie aktywne działania mogą polegać na przykład na uzbrojeniu terenu, wydzieleniu dróg wewnętrznych albo na działaniach marketingowych. Działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykle formy ogłoszenia, stanowią o takiej aktywności w zakresie obrotu nieruchomościami. Działania takie nie należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym, w związku z czym, w takiej sytuacji dostawy terenu budowlanego nie można uznać za czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności należy uznać ją za podmiot „prowadzący działalność” w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od wartości dodanej.”

W świetle orzecznictwa TSUE należy więc stwierdzić, że Wnioskodawczyni w odniesieniu do czynności wniesienia (aportu) Nieruchomości jako wkładu niepieniężnego do spółki nie będzie działała w charakterze podatnika VAT, ponieważ jak wskazała w opisie zdarzenia przyszłego, nie podejmowała żadnych aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami i nie angażowała środków podobnych do wykorzystywanych przez profesjonalistów.

wyrok WSA w Poznaniu z dnia 10 października 2013 r., sygn. akt I SA/Po 379/13;

wyrok NSA z dnia 11 października 2013 r., sygn. art. I FSK 1032/12;

interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 17 marca 2015 r., sygn. IRTPP2/4512-61/15-4/PRP;

interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 10 marca 2015 r., sygn. IPPP2/443-1251/14-2/MT;

interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 4 marca 2015 r., sygn. ITPP3/443-706/14/MD;

interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 6 lutego 2015 r., sygn. IPPP2/443-1158/14-2/MM;

interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 6 lutego 2015 r., sygn. IPPP3/443-1162/14-2/RD;

interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 2 września 2013 r., sygn. IPTPP4/443-364/13-4/OS;

interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 8 sierpnia 2013 r., sygn. ITPP3/443-241/13/MD;

interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 12 lipca 2013 r., sygn. IPPP1/443-615/13-2/IGo.

Podsumowując, w przypadku wniesienia (aportu) Nieruchomości Wnioskodawczyni nie będzie działała w charakterze podatnika VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o VAT, a w konsekwencji powyższego wniesienie (aport) tej Nieruchomości jako wkład niepieniężny do spółki osobowej nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Ad. 2

W przypadku uznania Wnioskodawczyni za podatnika podatku od towarów i usług w związku z wniesieniem (aportem) Nieruchomości do spółki osobowej, czynność ta, zdaniem Wnioskodawczyni, będzie podlegała zwolnieniu w rozumieniu art. 43 ust. 1 pkt 9.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl postanowienia art. 2 pkt 6 ustawy o VAT przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;
wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;
wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;
wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;
ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;
oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;
zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

W świetle powołanych przepisów nieruchomości spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, co oznacza, że wniesienie (aport) ich do spółki osobowej stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 i jest opodatkowana, zgodnie z obowiązującymi przepisami, stawką w wysokości 23%.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż terenu budowlane.

Tereny budowlane w myśl art. 2 pkt 33 ustawy o VAT to grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Z cytowanych przepisów wynika, że opodatkowaniu podlegają te dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czy w przypadku gruntów niezabudowanych, tylko te, które stanowią tereny budowlane w myśl art. 2 pkt 33 ustawy o VAT. Dostawa gruntów niezabudowanych będących np. gruntami rolnymi, które nie są terenami budowlanymi jest zwolniona z podatku od towarów i usług.

Tak więc, w przypadku gdy teren nie ma ustalonego planu zagospodarowania przestrzennego oraz w obrocie prawnym nie funkcjonuje decyzja o warunkach zabudowy, dostawa gruntów niezabudowanych jako terenów innych niż terenu budowlanego podlega zwolnieniu zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT. Mając więc na uwadze przestawiony opis zdarzenia przyszłego Wnioskodawczyni stoi na stanowisku, że w przypadku uznania jej za podatnika podatku od towarów i usług wniesienie (aport) Nieruchomości do spółki osobowej jako wkład niepieniężny będzie zwolnione z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT.

Stanowisko Wnioskodawczyni znajduje swoje potwierdzenie, m.in. w:

Interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 24 kwietnia 2015 r., sygn. IBPP2/4512-79/15/AB

Interpretacji ogólnej Ministra Finansów z dnia 14 czerwca 2013 r. nr PT10/033/12/207/WLI/13/RD 58639.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy, należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Zgodnie z przepisem art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Pojęcie „transakcji zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Aport to wkład na utworzenie lub powiększenie majątku spółki, który daje prawo do udziału w jej zyskach. Przedmiotem aportu mogą być pieniądze (aporty pieniężne), rzeczy lub prawa (aporty rzeczowe) oraz umiejętności i kompetencje techniczne, czy zawodowe.

W konsekwencji, wniesienie aportu (wkładu niepieniężnego) do spółki prawa handlowego lub cywilnego spełnia definicję dostawy towarów - następuje tutaj przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel i rezultat takiej działalności.

Zgodnie z ust. 2 tego artykułu, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, a także osób wykonujących wolne zawody.

Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Aby dostawę towarów uznać za działalność gospodarczą, należy wykazać, że w momencie jej realizacji podatnik zachowywał się jak profesjonalny handlowiec, a sprzedawane towary zostały nabyte w celu wykorzystania w działalności gospodarczej. Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług – w świetle powyższych przepisów - jest łączne spełnienie dwóch przesłanek: po pierwsze czynność powinna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – musi być zrealizowana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zatem należy stwierdzić, że nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Z uwagi na treść cytowanych przepisów, wniesienie aportu rzeczowego nie zawsze stanowi czynność opodatkowaną podatkiem VAT. Wnoszenie aportów nie stanowi takiej czynności przede wszystkim wówczas, gdy są one wnoszone przez podmioty niebędące podatnikami VAT lub przez podmioty będące, co prawda takimi podatnikami, lecz niedziałające jako podatnicy w odniesieniu do tej czynności.

Przyjęcie, że dany podmiot dokonując czynności wniesienia aportem Nieruchomości do spółki działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy działalność ta w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że czynności przybierają formę zorganizowaną może być np. nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność handlową wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Problem odnoszący się do rozstrzygnięcia, czy dostawa działek była sprzedażą majątku osobistego, czy też stanowi sprzedaż realizowaną przez podatnika prowadzącego w tym zakresie działalność gospodarczą, był przedmiotem orzeczenia z dnia 15 września 2011 r. TSUE w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10.

Z tezy powyższego orzeczenia wynika m.in., że „osoby fizycznej, która prowadziła działalność rolniczą na gruncie nabytym ze zwolnieniem z podatku od wartości dodanej i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego niezależnej od woli tej osoby w grunt przeznaczony pod zabudowę, nie można uznać za podatnika podatku od wartości dodanej w rozumieniu art. 9 ust. 1 i art. 12 ust. 1 dyrektywy 112, zmienionej dyrektywą 2006/138/WE, kiedy dokonuje ona sprzedaży tego gruntu, jeśli sprzedaż ta następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym tej osoby”. Trybunał zwrócił uwagę, że inaczej jest w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Przykładowo podane zostały działania polegające na uzbrojeniu terenu albo na działaniach marketingowych. Działania takie nie należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Trybunał orzekł ponadto, że liczba i zakres transakcji sprzedaży nie ma charakteru decydującego i nie może stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Trybunał stwierdził, że dużych transakcji sprzedaży można dokonywać również jako czynności osobistych. Zatem jak wynika z powyższego, kryterium decydującym o zaliczeniu transakcji sprzedaży nieruchomości przez osoby fizyczne do działalności gospodarczej jest podejmowanie aktywnych działań angażujących środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców. W konsekwencji, dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej, pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. W przypadku gdy brak jest przesłanek świadczących o aktywności sprzedawcy w przedmiocie zbycia gruntu, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem – zbycie działki budowlanej nie stanowi działalności handlowej podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, lecz mieści się w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Zauważyć należy, że określenie, czy dana osoba fizyczna sprzedając działki budowlane działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec), wymaga ustalenia, czy jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np. nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawczyni nie prowadzi indywidualnej działalności gospodarczej ani też nie jest zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT.

Wnioskodawczyni w przyszłości dostanie od matki w drodze darowizny niezabudowane działki wchodzące w skład nieruchomości rolnej, które wejdą w skład majątku prywatnego Wnioskodawczyni.

We wniosku wskazano, że Nieruchomość w przeszłości była objęta decyzją o warunkach zabudowy, jednakże wygasła ona z chwilą uprawomocnienia się decyzji o podziale Nieruchomości na działki.

Wnioskodawczyni w przyszłości zamierza wnieść (aportować) otrzymaną w ramach darowizny Nieruchomość do spółki osobowej jako wkład niepieniężny.

Z uwagi na przedstawione okoliczności sprawy oraz obowiązujące przepisy prawa stwierdzić należy że Wnioskodawczyni dokonując czynności wniesienia aportem Nieruchomości do spółki nie będzie działać w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą. W konsekwencji czynność wniesienia aportem do spółki osobowej przedmiotowej Nieruchomości nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Końcowo tut. Organ uznaje, że w związku z uznaniem stanowiska Strony za prawidłowe w zakresie pytania nr 1, ocena stanowiska w zakresie pytania nr 2 staje się bezprzedmiotowa.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin