Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB1/415-1247/14/AK
z 6 marca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 15 grudnia 2014 r. (data wpływu 22 grudnia 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatku poniesionego na zakup okularów - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 grudnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatku poniesionego na zakup okularów.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą pod firmą Specjalistyczny Gabinet Lekarski. Jest lekarzem anestezjologiem na co dzień uczestniczącym w wykonywaniu zabiegów operacyjnych. W dniu 5 listopada 2014 r. zakupił dwie pary okularów, z czego jedna z nich jest parą tzw. zapasową. Okulary te są Wnioskodawcy niezbędne do pracy, zakłada je bowiem głównie na sali operacyjnej. Posiadają one specjalnie dobrany zakres ogniskowych pozwalający na osiągnięcie odpowiedniej ostrości wzroku w zakresie 30 cm – 1,5 m. Jest to konieczne szczególnie podczas wykonywania czynności wymagających szczególnej precyzji jak np. w przypadku intubacji noworodków czy zakładania centralnego dostępu naczyniowego. Opisane powyżej specjalistyczne okulary są Wnioskodawcy niezbędne do pracy i znacznie ją ułatwiają, bowiem posiadając je Wnioskodawca nie musi mieć kilku par, które jest zmuszony zmieniać podczas zabiegu operacyjnego, a wystarczy jedna. Okulary opisane powyżej są niezbędne do dalszego wykonywania pracy, również ze względu na wiek i związaną z nim fizjologię wzroku oraz wrodzoną wadę jaką jest astygmatyzm.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy zakup specjalistycznych okularów Wnioskodawca może potraktować jako koszt uzyskania przychodów?

Zdaniem Wnioskodawcy, zakup specjalistycznych okularów należy zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów. Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Ustawodawca w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych nie wymienia kosztów uzyskania przychodów w sposób enumeratywny. Stworzenie nawet otwartego katalogu nie byłoby nawet możliwe, bowiem z uwagi na zmieniające się ciągle warunki społeczno - gospodarcze szybko przestawałby być aktualny. Jak wynika z literatury przedmiotu, wobec braku jednolitej definicji kosztu uzyskania przychodu stworzonej przez ustawodawcę, doktryna wypracowała ogólne przesłanki, których zaistnienie umożliwia zaliczenie wydatku do kosztów podatkowych. Pierwszą przesłanką jest bez wątpienia niewymienienie kosztu w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jest ona w przypadku Wnioskodawcy spełniona.

Następną przesłanką jest bezpośredni związek kosztu z prowadzoną działalnością, którego poniesienie miało lub mogło mieć bezpośredni wpływ na wielkość osiągniętego przychodu dla danego rodzaju prowadzonej działalności gospodarczej (wyrok NSA z dnia 20 lutego 2001 r., III SA 3269/99, M. Pod. 2001, nr 9, s. 2). Tę przesłankę także należy w przypadku Wnioskodawcy uznać za spełnioną, bowiem dzięki zakupionym okularom będzie mógł nie tylko prowadzić działalność w dotychczasowym zakresie, ale także z uwagi na możliwość wykonywania najbardziej precyzyjnych zabiegów, które w Jego specjalizacji są uznawane za najtrudniejsze - będzie mógł pozyskiwać także nowe zlecenia.

Zwraca się również uwagę na to, że pomiędzy dokonaniem kosztu a możliwością uzyskania przychodu musi zaistnieć związek przyczynowy. Wnioskodawca wskazuje, że istnieją jednak sytuacje, w których ów związek przyczynowo-skutkowy nie jest wyraźny. Należy je rozwiązywać w oparciu o zasadę zdrowego rozsądku, a każda sytuacja wymaga odrębnego potraktowania (wyrok NSA z dnia 16 grudnia 1999 r., SA/Bk 1619/98, LEX nr 39745).

W ocenie Wnioskodawcy związek przyczynowy między zakupem okularów specjalistycznych a wykonywaniem zabiegów operacyjnych w sposób właściwy i bezpieczny, nie tylko istnieje, ale i jest oczywisty.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z póżn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera wykazu wydatków, który przesądzałby o ich zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, zatem przyjmuje się, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów. W takim ujęciu kosztami tymi będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty.

Należy podkreślić, że o tym co jest celowe i potrzebne w prowadzonej działalności, decyduje podmiot prowadzący działalność gospodarczą, a nie organ podatkowy. Na podatniku spoczywa zatem obowiązek wykazania związku poniesionych kosztów z działalnością gospodarczą, w tym okoliczności, iż ich poniesienie ma wpływ na wysokość osiągniętych przychodów, zwłaszcza w sytuacji wystąpienia sporu w tej kwestii.

Aby wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu winien, w myśl powołanego przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:

• pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
• nie znajdować się na liście wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
• być właściwie udokumentowany.

Do kosztów uzyskania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej spełniających powyższe kryteria nie można jednak zaliczyć wydatków osobistych osoby prowadzącej działalność gospodarczą.

Jak wynika z opisu stanu faktycznego przedawnionego przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku, prowadzi On pozarolniczą działalność gospodarczą pod firmą Specjalistyczny Gabinet Lekarski. Jest lekarzem anestezjologiem na co dzień uczestniczącym w wykonywaniu zabiegów operacyjnych. Okulary te są Wnioskodawcy niezbędne do pracy, zakłada je bowiem głównie na sali operacyjnej. Okulary opisane powyżej są niezbędne do dalszego wykonywania pracy, również ze względu na wiek i związaną z nim fizjologię wzroku oraz wrodzoną wadę jaką jest w astygmatyzm.

Odnosząc się do przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego stwierdzić należy, że wydatek na zakup specjalistycznych okularów ma na celu ochronę Jego zdrowia. Wydatki uwarunkowane stanem zdrowia osoby prowadzącej działalność gospodarczą należą do wydatków o charakterze osobistym. W sytuacji zaistnienia wady wzroku, czy też jej pogłębiania się, osoba fizyczna jest zmuszona do poczynienia zakupu specjalistycznych okularów niezależnie od tego czy prowadzi działalność gospodarczą, czy też działalności takiej nie prowadzi. Tak więc, bezpośrednim celem, jaki jest związany z ponoszeniem tego rodzaju wydatków, jest ochrona wzroku, a nie osiągnięcie przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej. Pomimo wskazania, że Wnioskodawca będzie używał specjalistycznych okularów w pracy przy wykonywaniu operacji, powyższy zakup jest uwarunkowany stanem zdrowia Wnioskodawcy, tzn. wiekiem i związaną z nim fizjologią wzroku oraz wrodzoną wadą jaką jest astygmatyzm, a więc jest wydatkiem o charakterze osobistym, niezależnym od prowadzenia działalności gospodarczej.

Zdaniem tut. organu poniesienie wydatków na zakup specjalistycznych okularów nie ma wpływu na wysokość przychodów uzyskiwanych ze świadczenia usług wykonywanych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, ani też związku z prowadzoną działalnością jako źródłem przychodów.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.