Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB4/4511-649/15-7/IM
z 1 września 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 1 czerwca 2015 r. (data wpływu 2 czerwca 2015 r.) uzupełniony pismem z dnia 12 sierpnia 2015 r. (data nadania 13 sierpnia 2015 r., data wpływu 14 sierpnia 2015 r.) na wezwanie z dnia 7 sierpnia 2015 r. Nr IPPB4/4511-649/15-2/IM (data nadania 7 sierpnia 2015 r., data doręczenia 10 sierpnia 2015 r.), uzupełniony pismem z dnia 20 sierpnia 2015 r. (fax – data nadania 20 sierpnia 2015 r., data wpływu 20 sierpnia 2015 r., za pośrednictwem poczty – data nadania 20 sierpnia 2015 r., data wpływu 21 sierpnia 2015 r.) stanowiącym odpowiedź na wezwanie telefoniczne z dnia 18 sierpnia 2015 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych uzyskania odszkodowania za przejęcie dekretem z dnia 26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m. st. Warszawy nieruchomości:

• w części dotyczącej zastosowania zwolnienia wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – jest nieprawidłowe
• w pozostałym zakresie – jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 2 czerwca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych uzyskania odszkodowania za przejęcie dekretem z dnia 26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m. st. Warszawy nieruchomości.

Z uwagi na braki formalne, tut. organ pismem z dnia 7 sierpnia 2015 r. Nr IPPB4/4511-649/15-2/IM (data nadania 7 sierpnia 2015 r., data doręczenia 10 sierpnia 2015 r.) wezwał Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku. Pismem z dnia 12 sierpnia 2015 r. (data nadania 13 sierpnia 2015 r., data wpływu 14 sierpnia 2015 r.) Wnioskodawczyni uzupełniła wniosek w terminie.

W związku z dalszymi wątpliwościami tut. organ wezwał Wnioskodawczynię telefonicznie w dniu 19 sierpnia 2015 r. (na tę okoliczność została sporządzona notatka służbowa) do uzupełnienia braków poprzez doprecyzowanie stanu faktycznego. Pismem z dnia 20 sierpnia 2015 r. (fax – data nadania 20 sierpnia 2015 r., data wpływu 20 sierpnia 2015 r., za pośrednictwem poczty – data nadania 20 sierpnia 2015 r., data wpływu 21 sierpnia 2015 r.) Wnioskodawczyni uzupełniła powyższe.

We wniosku i uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

W 2014 roku Wnioskodawczyni otrzymała odszkodowanie za przejętą dekretem z dnia 26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m. st. Warszawy (Dz. U. Nr 50, poz. 279) nieruchomość położoną w W., która obecnie stanowi własność Skarbu Państwa. Postępowanie o odszkodowanie prowadzone było przez Biuro Gospodarki Nieruchomościami Urzędu Miasta.

Po rozpatrzeniu wniosku w sprawie odszkodowania za nieruchomość Prezydent Miasta wykonując zadanie z zakresu administracji rządowej, na podstawie art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 15 marca 2002 r. o ustroju m. st. Warszawy (Dz. U. Nr 41, poz. 361 z późn. m.), art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (tj. Dz. U. z 2013 r., poz. 267) oraz art. 4 pkt 9b, art. 11 ust. 1, art. 129 ust. 5 pkt 3, art. 132 ust. 1a i 5 oraz art. 215 ust. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2010 r., Nr 102, poz. 651 z późn. zm.) orzekł:

1. ustalić odszkodowanie;
2. przyznać odszkodowanie oraz wypłacić odszkodowanie w całości jednorazowo.
   
   

Ad. 1. W sporządzonej w 2014 r. aktualizacji operatu szacunkowego rzeczoznawca majątkowy - uwzględniając cel wyceny i aktualne ceny gruntów na rynku nieruchomości - określił wartość nieruchomości.

Ad. 2. Odszkodowanie zostało wypłacone jednorazowo w całości przez Prezydenta Miasta, działającego jako organ wykonujący zadanie z zakresu administracji rządowej.

W uzupełnieniu z dnia 12 sierpnia 2015 r. oraz z dnia 20 sierpnia 2015 r. Wnioskodawczyni wyjaśniła, że nie jest pierwotnym właścicielem nieruchomości odebranej na podstawie dekretu z dnia 26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze W. Wnioskodawczyni nabyła prawa do odszkodowania w drodze spadku. Tytuł własności nieruchomości warszawskiej zapisany był na imię babki Wnioskodawczyni, zmarłej dnia 1 listopada 1976 r. Spadek po babce nabyły jej córki, Wnioskodawczyni zaś nabyła spadek po jednej z nich - zmarłej w dniu 16 lipca 2010 r.

Następstwo prawne zostało udowodnione na podstawie:

• postanowienia Sądu Rejonowego z dnia 2 czerwca 1992 r., zgodnie z którym spadek po babce Wnioskodawczyni nabyły jej dwie córki,
• aktu poświadczenia dziedziczenia z dnia 16 listopada 2010 r. sporządzonego przed notariuszem, na podstawie którego spadek po matce Wnioskodawczyni nabyła wraz z bratem.
  
  

Wnioskodawczyni posiada „Zaświadczenie” wydane przez Sąd Rejonowy z 22 września 1994 r. stwierdzające, że prawo własności do działki wpisane było na rzecz babki Wnioskodawczyni, ze spadku po jej krewnym (Wnioskodawczyni nie potrafi określić stopnia pokrewieństwa - był to mężczyzna o nazwisku panieńskim babki), na podstawie wniosku z dnia 17 lipca 1946 roku. W wymienionym dokumencie znajduje się również informacja, że „na mocy art. 1 dekretu z dnia 26 października 1945 roku (Dz. U. Nr 50, poz. 279) wszystkie grunty położone na terenie W. w granicach administracyjnych w chwili wejścia w życie tego dekretu (a więc również grunty objęte powyższą księgą wieczystą) przeszły z dniem 21 listopada 1945 r. na własność Skarbu Państwa”.

Wnioskodawczyni dysponuje również kopią „Świadectwa” Wydziału Hipotecznego Sądu Okręgowego z dnia 16 lipca 1946 r. potwierdzającego przepisanie tytułu własności działki - nieruchomości (uregulowanej prawnym wpisem na krewnego babki Wnioskodawczyni na mocy aktu z 6 lipca 1936 r.) na imię babki Wnioskodawczyni z tytułu spadku.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy przychód uzyskany z tytułu odszkodowania jest wolny od podatku dochodowego?

Zdaniem Wnioskodawczyni.

Powołując się na art. 21 ust. 1 pkt 3 oraz pkt 29 Ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361) Wnioskodawczyni przedstawiła swoje stanowisko w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego twierdząc, że przychód uzyskany z tytułu odszkodowania otrzymanego przez Wnioskodawczynię od Prezydenta Miasta za nieruchomość stanowiącą obecnie własność Skarbu Państwa - jest wolny od podatku dochodowego.

Na tle przedstawionego przez Wnioskodawczynię stanu faktycznego, stwierdzam, co następuje.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają zatem wszelkie dochody osiągane przez podatnika, z wyjątkiem tych dochodów, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę jako zwolnione od podatku, bądź od których zaniechano poboru podatku, w drodze rozporządzenia wydanego przez Ministra Finansów.

Na mocy art. 10 ust. 1 pkt 9 tej ustawy, źródłami przychodów są inne źródła.

Zgodnie z art. 20 ust. 1 ww. ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Użycie w powyższym przepisie sformułowania „w szczególności” wskazuje, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł będziemy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

Na podstawie art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 20 ust. 3 i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Odszkodowanie stanowi co do zasady przychód w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie oznacza to jednak, że wszystkie odszkodowania podlegają opodatkowaniu. Niektóre z nich, wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych określonym w art. 21 ust. 1 ww. ustawy, korzystają ze zwolnienia od podatku dochodowego. Jednakże należy podkreślić, że korzystanie z każdej preferencji podatkowej, w tym zwolnienia od podatku, jest możliwe wyłącznie w sytuacji, gdy spełnione są wszelkie przesłanki określone w przepisie stanowiącym podstawę prawną danej preferencji.

Stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, z wyjątkiem:

1. określonych w prawie pracy odpraw i odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia umowy o pracę,
2. odpraw pieniężnych wypłacanych na podstawie przepisów o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników,
3. odpraw i odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia funkcjonariuszom pozostającym w stosunku służbowym,
4. odszkodowań przyznanych na podstawie przepisów o zakazie konkurencji,
5. odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą,
6. odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzeniem działów specjalnych produkcji rolnej, z których dochody są opodatkowane według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, lub na zasadach, o których mowa w art. 30c,
7. odszkodowań wynikających z zawartych umów lub ugód innych niż ugody sądowe.
   
   

Należy zaznaczyć, że zwolnieniem określonym w art. 21 ust. 1 pkt 3 cyt. ustawy objęte są tylko odszkodowania (zadośćuczynienia), których wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw.

Zgodnie natomiast z art. 21 ust. 1 pkt 29 ww. ustawy wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane z tytułu odszkodowania wypłacanego stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami lub z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości na cele uzasadniające jej wywłaszczenie oraz z tytułu sprzedaży nieruchomości w związku z realizacją przez nabywcę prawa pierwokupu, stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami; nie dotyczy to przypadków, gdy właściciel nieruchomości, o której mowa w zdaniu pierwszym, nabył jej własność w okresie 2 lat przed wszczęciem postępowania wywłaszczeniowego bądź odpłatnym zbyciem nieruchomości za cenę niższą o co najmniej 50% od wysokości uzyskanego odszkodowania lub ceny zbycia nieruchomości na cele uzasadniające jej wywłaszczenie lub w związku z realizacją prawa pierwokupu.

Treść zacytowanego przepisu wskazuje, że podstawowym warunkiem uprawniającym do skorzystania z przedmiotowego zwolnienia jest uzyskanie przychodu między innymi z tytułu odszkodowania wypłacanego stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami.

Należy mieć również na względzie, że zwolnienie przewidziane w przepisie art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie przysługuje, jeżeli łącznie spełnione zostają następujące warunki:

• nabycie nieruchomości nastąpiło w okresie 2 lat przed wszczęciem postępowania wywłaszczeniowego lub odpłatnym zbyciem,
  
• cena jej nabycia była o co najmniej 50% niższa od wysokości odszkodowania lub ceny zbycia.
  
  

Zatem w przypadku, gdy spełniony zostanie tylko jeden z warunków albo żaden z nich, wówczas uzyskany przychód będzie korzystał ze zwolnienia.

Podstawę prawną przyznawania i ustalania odszkodowań za wywłaszczone nieruchomości stanowi ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2010 r. Nr 2102, poz. 651, z późn. zm.).

Z brzmienia art. 215 ust. 1 ww. ustawy wynika, że przepisy ustawy dotyczące odszkodowań za wywłaszczone nieruchomości stosuje się odpowiednio do odszkodowania za gospodarstwo rolne na gruntach, które na podstawie dekretu z dnia 26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m. W. przeszły na własność państwa, jeżeli ich poprzedni właściciele lub następcy prawni tych właścicieli, prowadzący gospodarstwo, zostali pozbawieni faktycznego władania wspomnianym gospodarstwem po dniu 5 kwietnia 1958 r.

Natomiast ust. 2 powołanego artykułu stanowi, że przepisy ustawy dotyczące odszkodowania za wywłaszczone nieruchomości stosuje się odpowiednio do domu jednorodzinnego, jeżeli przeszedł on na własność państwa po dniu 5 kwietnia 1958 r., oraz do działki, która przed dniem wejścia w życie dekretu wymienionego w ust. 1 mogła być przeznaczona pod budownictwo jednorodzinne, jeżeli poprzedni właściciel bądź jego następcy prawni zostali pozbawieni faktycznej możliwości władania nią po dniu 5 kwietnia 1958 r. W ramach przyznanego odszkodowania poprzedni właściciel bądź jego następcy prawni mogą otrzymać w użytkowanie wieczyste działkę pod budowę domu jednorodzinnego.

Z przedstawionego we wniosku i uzupełnieniach stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni w 2014 r. otrzymała odszkodowanie za przejętą dekretem z dnia 26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m. st. Warszawy (Dz. U. Nr 50, poz. 279) nieruchomość położoną w W., która obecnie stanowi własność Skarbu Państwa. Po rozpatrzeniu wniosku w sprawie odszkodowania za nieruchomość Prezydent Miasta wykonując zadanie z zakresu administracji rządowej, na podstawie art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 15 marca 2002 r. o ustroju m. st. Warszawy (Dz. U. Nr 41, poz. 361, z późn. zm.), art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (tj. Dz. U. z 2013 r., poz. 267) oraz art. 4 pkt 9b, art. 11 ust. 1, art. 129 ust. 5 pkt 3, art. 132 ust. 1a i 5 oraz art. 215 ust. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2010 r., Nr 102, poz. 651, z późn. zm.) orzekł w decyzji o odszkodowaniu i ustaleniu wysokości odszkodowania. Odszkodowanie zostało wypłacone jednorazowo w całości. Wnioskodawczyni nabyła prawo do odszkodowania w drodze spadku na podstawie aktu poświadczenia dziedziczenia z dnia 16 listopada 2010 r. po zmarłej w dniu 16 lipca 2010 r. matce, która nabyła nieruchomość w drodze spadku po babce Wnioskodawczyni zmarłej w dniu 1 listopada 1976 r. Babka Wnioskodawczyni nabyła tytuł własności działki - nieruchomości z dnia 16 lipca 1946 r. drodze spadku po swoim krewnym, posiadającym tytuł prawny do nieruchomości na mocy aktu z 6 lipca 1936 r.

Z przedstawionego powyżej opisu stanu faktycznego wynika, że odszkodowanie otrzymane przez Wnioskodawczynię przyznawane jest na podstawie art. 215 ust. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami, która odwołuje się w cytowanym wyżej ust. 1 art. 215 ustawy do dekretu z dnia 26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m. W.

Należy zatem uznać, że wypłacone Wnioskodawczyni odszkodowanie, w oparciu o przepisy ww. ustawy, spełnia przesłanki do skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, na mocy powołanego powyżej art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i tym samym nie będzie podlegało zwolnieniu przewidzianemu w art. 21 ust. 1 pkt 3.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.