Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP2/443-1669/14/KT
z 17 marca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 3 listopada 2014 r. (data wpływu 8 grudnia 2014 r.), uzupełnionym w dniu 23 lutego 2015 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• miejsca świadczenia wykonywanych przez Spółkę usług na rzecz podatników z Unii Europejskiej – jest prawidłowe,



• możliwości zastosowania zwolnienia przy imporcie usług pocztowych od podatnika niemieckiego – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 grudnia 2014 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 23 lutego 2015 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie miejsca świadczenia wykonywanych przez Spółkę usług na rzecz podatników z Unii Europejskiej oraz możliwości zastosowania zwolnienia przy imporcie usług pocztowych od podatnika niemieckiego.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu, przedstawiono następujące stany faktyczne.

Spółka jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Świadczy odpłatne usługi polegające na umieszczaniu na stronach internetowych informacji o podmiocie gospodarczym oraz jego znaku towarowym, tak więc usługi wykonywane przez nią, z założenia, przeznaczone są wyłącznie dla podmiotów gospodarczych.

Spółka pozyskuje dane potencjalnych klientów z bazy danych podmiotów gospodarczych posiadających zarejestrowany znak towarowy (z Polski, krajów Unii Europejskiej i spoza niej) i na ich adresy przesyła oferty usług. Baza danych nie zawiera numerów VAT UE. Podmioty zainteresowane ofertą dokonują wpłaty na konto Spółki, a ona świadczy wyżej opisaną usługę.

Kontakt pomiędzy podmiotami ogranicza się do: wysłania oferty przez Spółkę, wpływu na konto bankowe należności od nabywcy, wykonania usługi oraz wystawienia i wysłania faktury do nabywcy. Podmioty zagraniczne z krajów UE, nabywające usługi, w przeważającej większości nie podają swoich numerów identyfikacji podatkowej dokonując wpłaty, jednak ich nazwy widniejące na przelewach bankowych wskazują na to, że występują w charakterze przedsiębiorców.

Nabywcy usług świadczonych przez Spółkę są podatnikami nieposiadającymi stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju (Polski). Spółka nie posiada stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium państwa usługobiorcy, posiada stałe miejsce prowadzenia działalności wyłącznie w Polsce. Nie jest zarejestrowana jako podatnik podatku od wartości dodanej na terytorium państwa usługobiorcy. Jest podatnikiem podatku od towarów i usług zarejestrowanym wyłącznie w Polsce.

Spółka wysyła przesyłki listowe do ww. podmiotów za pośrednictwem Poczty Polskiej oraz poczty niemieckiej – D. Post.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy miejscem świadczenia wyżej opisanych usług, w przypadku świadczenia ich na rzecz podatników z Unii Europejskiej niepodających numeru VAT UE, jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej?



2. Czy Spółka, rozliczając import usług z tytułu nabycia w Niemczech usług pocztowych, winna zastosować stawkę podatku właściwą dla danej usługi w Polsce − zwolnienie od podatku i wykazać jedynie w deklaracji VAT wartość nabytej usługi w poz. 27 i 29, nie wykazując kwoty podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad 1.

Zgodnie z art. 28a ustawy o podatku od towarów i usług, na potrzeby stosowania rozdziału 3:

1. ilekroć jest mowa o podatniku − rozumie się przez to:
   1. podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,
   2. osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;
2. podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.

Mając na uwadze powyższy przepis należy zauważyć, że jedynym kryterium jaki musi spełnić podmiot, aby zostać uznanym za podatnika, jest samodzielne wykonywanie przez niego działalności gospodarczej. Numer VAT UE nie jest wyznacznikiem statusu podatnika.

Rodzaj świadczonych przez Spółkę usług wskazuje natomiast, że korzystają z nich wyłącznie podmioty prowadzące działalność gospodarczą.

Zdaniem Spółki, świadczone przez nią usługi winny zostać opodatkowane zgodnie z przepisem art. 28b ustawy o podatku od towarów i usług, tj. w miejscu, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej. Fakt niepodawania przez podmioty zagraniczne numeru VAT UE nie świadczy o tym, że nie są podatnikami w rozumieniu przepisu art. 28a tej ustawy. Usługi te winny zostać wykazane przez Spółkę w deklaracji VAT-7 w poz. 11, natomiast w związku z brakiem numeru VAT UE nie powinny zostać wykazane w poz. 12.

Ad 2.

Spółka, nabywając usługi pocztowe od podatnika niemieckiego, jest zobowiązana rozpoznać import usług na podstawie przepisu art. 2 ust. 9 oraz art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku od towarów i usług.

Art. 43 ust. 1 pkt 17 tej ustawy stanowi, że zwalnia się od podatku powszechne usługi pocztowe świadczone przez operatora obowiązanego do świadczenia takich usług, oraz dostawę towarów ściśle z tymi usługami związaną.

W związku z powyższym, mając na uwadze fakt, że świadczącym usługę jest D. Post − wywodzący się z niemieckiej poczty państwowej, Spółka stoi na stanowisku, że będąc zobowiązana do rozliczenia podatku wynikającego z transakcji nabycia usług pocztowych od ww. podmiotu, winna wskazać usługę jako zwolnioną od podatku od towarów i usług i wykazać w deklaracji VAT w poz. 27 i 29 jedynie wartość nabytej usługi, nie wykazując kwoty podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych stanów faktycznych jest:

• prawidłowe – w zakresie miejsca świadczenia wykonywanych przez Spółkę usług na rzecz podatników z Unii Europejskiej,



• nieprawidłowe – w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia przy imporcie usług pocztowych od podatnika niemieckiego.

W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Według postanowień art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ww. ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – w myśl ust. 2 powyższego artykułu − obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W przypadku usług, dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług, istotne jest ustalenie miejsca ich świadczenia, bowiem od określenia miejsca świadczenia zależy miejsce ich opodatkowania.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ww. ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2−4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

W świetle regulacji ust. 2 tego artykułu, w przypadku gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

W przypadku gdy podatnik będący usługobiorcą nie posiada siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, o którym mowa w ust. 2, miejscem świadczenia usług jest miejsce, w którym posiada on stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu (art. 28b ust. 3 ustawy).

W myśl art. 28a ustawy, na potrzeby stosowania przepisów regulujących miejsce świadczenia przy świadczeniu usług:

1. ilekroć jest mowa o podatniku − rozumie się przez to:
   1. podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,
   2. osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;
2. podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.

Wyżej wskazany przepis wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy o podatku od towarów i usług. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalenia miejsca świadczenia usług. Podatnikiem, według tej regulacji, jest osoba wykonująca samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy. Za podatników są uznawane również podmioty wykonujące działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich.

Przytoczone przepisy art. 28b ust. 1 i ust. 2 ustawy pozostają w zgodzie z treścią art. 44 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347, str. 1, z późn. zm.), w myśl którego miejscem świadczenia usług na rzecz podatnika działającego w takim charakterze jest miejsce, w którym podatnik ten posiada siedzibę swojej działalności gospodarczej. Jeżeli jednak usługi te są świadczone na rzecz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika znajdującego się w miejscu innym niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej. W przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, miejscem świadczenia usług jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą ma stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu.

Jak wynika z treści art. 2 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług, przez import usług rozumie się świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4.

W myśl art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. usługodawcą jest podatnik nieposiadający siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, a w przypadku usług, do których stosuje się art. 28e, podatnik ten nie jest zarejestrowany zgodnie z art. 96 ust. 4,
2. usługobiorcą jest:
   1. w przypadku usług, do których stosuje się art. 28b − podatnik, o którym mowa w art. 15, lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, zarejestrowana lub obowiązana do zarejestrowania zgodnie z art. 97 ust. 4,
   2. w pozostałych przypadkach − podatnik, o którym mowa w art. 15, posiadający siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, posiadająca siedzibę na terytorium kraju i zarejestrowana lub obowiązana do zarejestrowania zgodnie z art. 97 ust. 4.

Na podstawie art. 41 ust. 1 tej ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2–12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do treści art. 146a pkt 1 ustawy w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r., w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

I tak, w myśl art. 43 ust. 1 pkt 17 ww. ustawy, zwalnia się od podatku powszechne usługi pocztowe świadczone przez operatora obowiązanego do świadczenia takich usług, oraz dostawę towarów ściśle z tymi usługami związaną.

Powyższe uregulowanie stanowi implementację prawa unijnego, gdyż w świetle art. 132 ust. 1 lit. a) ww. Dyrektywy 2006/112/WE Rady, państwa członkowskie zwalniają świadczenie usług przez pocztę państwową i dostawę towarów z tymi usługami związaną, z wyjątkiem przewozu osób i usług telekomunikacyjnych.

Cytowany przepis umiejscowiony został w rozdziale 2 tego aktu, zatytułowanym „Zwolnienia dotyczące określonych czynności wykonywanych w interesie publicznym”, co oznacza, że usługi pocztowe na gruncie Dyrektywy VAT podlegają zwolnieniu od podatku wyłącznie, gdy są wykonywane w interesie publicznym, tzn. wypełniają obowiązki, jakie ciążą na danym państwie wobec jego obywateli.

W myśl art. 2 ust. 1 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2013 r. ustawy z dnia 23 listopada 2012 r. Prawo pocztowe (Dz. U. z 2012 r. poz. 1529), usługę pocztową stanowi, wykonywane w obrocie krajowym lub zagranicznym, zarobkowe:

1. realizowane łącznie lub rozdzielnie przyjmowanie, sortowanie, doręczanie przesyłek pocztowych oraz druków bezadresowych;
2. przemieszczanie przesyłek pocztowych oraz druków bezadresowych, jeżeli jest wykonywane łącznie z przynajmniej jedną spośród czynności, o których mowa w pkt 1;
3. przesyłanie przesyłek pocztowych przy wykorzystaniu środków komunikacji elektronicznej, jeżeli na etapie przyjmowania, przemieszczania lub doręczania przekazu informacyjnego przyjmują one fizyczną formę przesyłki listowej;
4. prowadzenie punktów wymiany umożliwiających przyjmowanie i wymianę korespondencji między podmiotami korzystającymi z obsługi tych punktów;
5. realizowanie przekazów pocztowych.

Na podstawie art. 3 pkt 13 ustawy, operator wyznaczony, to operator pocztowy obowiązany do świadczenia usług powszechnych.

Według pkt 30 tego artykułu, usługi wchodzące w zakres usług powszechnych, to usługi pocztowe obejmujące przesyłki listowe i paczki pocztowe, o wadze i wymiarach określonych dla usług powszechnych, oraz przesyłki dla ociemniałych, nieświadczone przez operatora wyznaczonego w ramach obowiązku świadczenia usług powszechnych; do usług wchodzących w zakres usług powszechnych nie zalicza się usług pocztowych polegających na przyjmowaniu, sortowaniu, przemieszczaniu i doręczaniu przesyłek kurierskich.

W myśl art. 46 ust. 1 tej ustawy, do świadczenia usług powszechnych na terytorium całego kraju jest obowiązany operator wyznaczony.

Zgodnie z ust. 2 tego artykułu, obowiązek, o którym mowa w ust. 1, obejmuje świadczenie usług powszechnych:

1. w sposób jednolity w porównywalnych warunkach;
2. przy zapewnieniu na terytorium całego kraju rozmieszczenia:
   1. placówek pocztowych operatora wyznaczonego zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 47 pkt 3 oraz
   2. nadawczych skrzynek pocztowych odpowiedniego do zapotrzebowania na danym terenie;
3. z zachowaniem wskaźników czasu przebiegu przesyłek pocztowych;
4. po przystępnych cenach;
   
5. z częstotliwością zapewniającą co najmniej jedno opróżnianie nadawczej skrzynki pocztowej i doręczanie przesyłek pocztowych, co najmniej w każdy dzień roboczy i nie mniej niż przez 5 dni w tygodniu z wyłączeniem dni ustawowo wolnych od pracy;
   
6. w sposób umożliwiający uzyskanie przez nadawcę dokumentu potwierdzającego odbiór przesyłki rejestrowanej.
   

Uregulowanie art. 48 ww. ustawy wskazuje, że operator wyznaczony nie może odmówić zawarcia umowy o świadczenie usługi pocztowej dotyczącej świadczenia usługi powszechnej, z zastrzeżeniem art. 16 ust. 1 i ust. 2 pkt 1.

Zgodnie z art. 178 ust. 1 ustawy, Poczta Polska S.A. pełni obowiązki operatora wyznaczonego w okresie 3 lat od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.

Z powyższych przepisów ustawy Prawo pocztowe wynika obowiązek nałożony na operatora wyznaczonego − którym w okresie 3 lat od dnia wejścia w życie tej ustawy jest Poczta Polska S.A. − do świadczenia powszechnych usług pocztowych.

Analizując treść art. 43 ust. 1 pkt 17 ustawy o podatku od towarów i usług należy zauważyć, że kreuje on zwolnienie o charakterze przedmiotowo-podmiotowym. Zwolnienie to obejmuje nie wszystkie podmioty świadczące powszechne usługi pocztowe, ale tylko te, które posiadają status operatora wyznaczonego zobowiązanego do świadczenia powszechnych usług pocztowych. Na gruncie przepisów prawa pocztowego status podmiotu działającego w takim charakterze przypisany jest Poczcie Polskiej S.A. Konstrukcja powołanego art. 43 ust. 1 pkt 17 ustawy o podatku od towarów i usług wpisuje się w wyznaczony zapisami Dyrektywy 2006/112/WE Rady cel zwolnienia tego rodzaju czynności, którym jest zapewnienie usług pocztowych o określonej jakości, odpowiadających potrzebom społeczeństwa.

Stosownie do art. 99 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2−10, art. 130c i art. 133.

W myśl ust. 2 tego artykułu, mali podatnicy, którzy wybrali metodę kasową, składają w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy kwartalne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym kwartale.

Zgodnie z art. 100 ust. 1 pkt 4 tej ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, zarejestrowani jako podatnicy VAT UE, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym zbiorcze informacje o dokonanych usługach, do których stosuje się art. 28b, na rzecz podatników podatku od wartości dodanej lub osób prawnych niebędących takimi podatnikami, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej, świadczonych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, innych niż zwolnionych od podatku od wartości dodanej lub opodatkowanych stawką 0%, dla których zobowiązanym do zapłaty podatku od wartości dodanej jest usługobiorca − zwane dalej „informacjami podsumowującymi”.

Należy jednak zwrócić uwagę na zapisy zawarte w art. 97 ustawy o podatku od towarów i usług. W myśl ust. 1 ww. artykułu, podatnicy, o których mowa w art. 15, podlegający obowiązkowi zarejestrowania jako podatnicy VAT czynni, są obowiązani przed dniem dokonania pierwszej wewnątrzwspólnotowej dostawy lub pierwszego wewnątrzwspólnotowego nabycia zawiadomić naczelnika urzędu skarbowego w zgłoszeniu rejestracyjnym, o którym mowa w art. 96, o zamiarze rozpoczęcia wykonywania tych czynności.

Zgodnie z ust. 3 tego artykułu, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio również do podatników, o których mowa w art. 15, innych niż wymienieni w ust. 1 i 2, którzy:

1. nabywają usługi, do których stosuje się art. 28b, jeżeli usługi te stanowiłyby u nich import usług;
2. świadczą usługi, do których stosuje się art. 100 ust. 1 pkt 4, dla podatników podatku od wartości dodanej lub osób prawnych niebędących takimi podatnikami, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej.

Zgodnie z objaśnieniami do deklaracji dla podatku od towarów i usług (VAT-7 VAT-7K), w poz. 11 wykazuje się dostawę towarów oraz świadczenie usług poza terytorium kraju, w stosunku do których przysługuje podatnikowi prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, o którym mowa w art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy, lub prawo do zwrotu kwoty podatku naliczonego, o którym mowa w art. 87 ust. 5 ustawy. W pozycji tej nie uwzględnia się wartości dostaw towarów i świadczonych usług dokonywanych w ramach działalności gospodarczej zarejestrowanej poza terytorium kraju.

W poz. 12 wykazuje się świadczenie usług, o których mowa w art. 100 ust. 1 pkt 4 ustawy.

W poz. 27 i 28 wykazuje się łączną kwotę podstawy opodatkowania i podatku należnego od importu usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy.

W poz. 29 i 30 wykazuje się łączną kwotę podstawy opodatkowania i podatku należnego od importu usług, dla których miejsce świadczenia określa się na podstawie art. 28b ustawy, nabywanych od podatników podatku od wartości dodanej w rozumieniu ustawy, tj. podatników podatku od wartości dodanej nakładanego na terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej innym niż terytorium kraju.

Analiza okoliczności faktycznych sprawy w kontekście obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa pozwala stwierdzić, że skoro usługobiorcami świadczonych przez Spółkę usług polegających na umieszczaniu na stronach internetowych informacji o podmiocie gospodarczym oraz jego znaku towarowym – jak wynika z okoliczności sprawy − są podatnicy w rozumieniu art. 28a ustawy o podatku od towarów i usług, którzy mają siedzibę w kraju innym niż Polska, miejscem świadczenia i opodatkowania przedmiotowych usług − zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy − jest terytorium kraju Unii Europejskiej, w którym usługobiorca posiada siedzibę. W konsekwencji, usługi te nie podlegają opodatkowaniu na terytorium Polski.

Usługi te winny zostać wykazane przez Spółkę w deklaracji VAT-7 w poz. 11, o ile w stosunku do tych usług przysługuje jej prawo do obniżenia kwoty podatku należnego lub prawo do zwrotu kwoty podatku naliczonego. Usługę tę, przy uwzględnieniu treści art. 97 ust. 3 pkt 2 w związku z ust. 1 ustawy, Spółka – wbrew jej zdaniu – powinna również wykazać w poz. 12 deklaracji.

Natomiast w odniesieniu do nabycia usług pocztowych od podatnika niemieckiego wskazać należy, że czynność ta stanowi import usług, gdyż z tytułu ich świadczenia podatnikiem jest Spółka, jako usługobiorca. Ponieważ dokonuje nabycia tych usług od podmiotu zagranicznego, który, jak wskazano, nie pełni funkcji operatora wyznaczonego do świadczenia powszechnych usług pocztowych na terytorium Polski, nie jest spełniona przesłanka podmiotowa do zastosowania zwolnienia od podatku. Tym samym nabywane przez Spółkę od D. Post usługi pocztowe – wbrew stanowisku zaprezentowanemu we wniosku − nie podlegają zwolnieniu z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 17 ustawy, ale są opodatkowane podstawową stawką podatku w wysokości 23%, na podstawie art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług. W konsekwencji, w deklaracji VAT-7 Spółka winna wykazać wartość nabytej usługi w poz. 27 i 29 oraz kwoty podatku od towarów i usług w poz. 28 i 30.

Końcowo zaznaczyć należy, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionych we wniosku i jego uzupełnieniu stanów faktycznych, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zaistniałych stanów faktycznych przedstawionych przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację − w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.