2015.10.27 - Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPP3/4512-326/15-4/JM
z 27 października 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 31 lipca 2015 r. (data wpływu 12 sierpnia 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 15 października 2015 r. (data wpływu 16 października 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego dla usług montażu zestawów solarnych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 sierpnia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego dla usług montażu zestawów solarnych.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 15 października 2015 r. (data wpływu 16 października 2015 r.) w zakresie doprecyzowania opisu stanu faktycznego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny (ostatecznie przedstawiony w uzupełnieniu wniosku).

Gmina Miasto jest czynnym i zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Gmina przystąpiła do realizacji projektu o nazwie „” współfinansowanego ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2007-2013. W ramach projektu zostaną wykonane prace polegające na montażu zestawów solarnych na budynkach będących własnością osób fizycznych, osób prawnych i gminy. Do projektu przystąpiły spółdzielnie i wspólnoty mieszkaniowe oraz Klasztor. Projektem objęto domy mieszkalne, w których prowadzona jest działalność gospodarcza.

Według ustaleń przewidziano następujące warunki finansowania projektu:

ze środków europejskich zostanie sfinansowane nie więcej niż 85% kwoty całkowitych wydatków kwalifikowalnych projektu,

wkład własny gminy będzie wynosił nie mniej niż 15% kwoty całkowitych wydatków kwalifikowalnych projektu.

W ramach realizacji projektu Gmina zawiera umowy cywilnoprawne z właścicielami nieruchomości, na podstawie których zobowiązuje się do montażu zestawów solarnych w budynkach będących ich własnością. W zamian właściciele budynków będą partycypować w kosztach realizacji projektu w wysokości 15% kwalifikowalnych kosztów inwestycji.

Zgodnie z zawartą umową, właściciele nieruchomości zobowiązują się do wpłaty zaliczek na poczet przyszłej dostawy zestawu solarnego w wysokości:

I rata – 1080 zł brutto w terminie do dnia 31 marca 2015 r.,

II rata w wysokości wynikającej z różnicy pomiędzy wartością udziału mieszkańca ustaloną po przeprowadzeniu postępowań o udzielenie zamówień publicznych w ramach projektu a wpłaconą zaliczką, w terminie 14 dni od daty otrzymania przez właściciela wezwania do dokonania wpłaty z podaniem kwoty.

Ostateczne rozliczenie kosztów realizacji projektu nastąpi po jego zakończeniu i rozliczeniu finansowym z Instytucją Zarządzającą Regionalnym Programem Województwa na lata 2007-2013.

Jednocześnie w odrębnej umowie właściciele nieruchomości użyczyli Gminie bezpłatnie, na okres pięciu lat, swoją nieruchomość celem zamontowania na niej zestawów solarnych.

Zamontowane w budynku wyposażenie i urządzenia wchodzące w skład zestawu solarnego pozostaną własnością Gminy przez co najmniej 5 lat od dnia zatwierdzenia końcowego wniosku o płatność z realizacji projektu.

Po zakończeniu montażu zestawu solarnego i odbiorze robót w poszczególnych budynkach Gmina nieodpłatnie użyczy wyposażenie i urządzenia wchodzące w skład zestawu solarnego do korzystania zgodnie z jego przeznaczeniem do zakończenia okresu trwania umowy.

Instalacje solarne w poszczególnych obiektach będą wykonywane sukcesywnie. Gmina zleciła projekt i montaż instalacji firmie wyłonionej w drodze przetargu. Przy czym, po wykonaniu robót budowlano-montażowych, w danym obiekcie odbędzie się odbiór instalacji, przy udziale przedstawiciela Gminy, wykonawcy oraz właściciela nieruchomości. Fakt ten zostanie potwierdzony protokołem odbioru. Firma wykonująca montaż po zakończeniu prac we wszystkich budynkach zgłosi Gminie ten fakt. Odbiór końcowy, według zawartej umowy, nastąpi w terminie 14 dni od zgłoszenia zakończenia robót. Zamontowane zestawy będą stanowiły własność Gminy.

Po okresie trwałości projektu określonym w umowie o dofinansowanie Projektu kompletny zestaw solarny zostanie przekazany właścicielowi budynku na własność. Na tę okoliczność zostanie sporządzona umowa przenosząca, w której znajdzie się potwierdzenie faktu przekazania zestawu.

Wpłaty dokonywane przez właścicieli nieruchomości stanowiące partycypację w kosztach Projektu są obowiązkowe. Zgodnie z postanowieniami umowy nie dokonanie przez właściciela nieruchomości wpłat będzie równoznaczne z rezygnacją z udziału w projekcie i rozwiązaniem umowy. Brak wpłat wyklucza właściciela nieruchomości z udziału w Projekcie.

Wszystkie wpłaty zostaną dokonane przed przekazaniem zestawów solarnych na własność.

Przeniesienie własności uwarunkowane jest dokonaniem wszystkich wpłat.

W odpowiedzi na następujące pytanie tut. Organu zawarte w wezwaniu: „Czy dla usług montażu zestawów solarnych wykonanych przez Wnioskodawcę częściowo określana jest zapłata dla tej części?” Wnioskodawca wskazał, że zgodnie z umową zawartą z właścicielem nieruchomości pierwszą wpłatę należało uiścić w terminie do 31 marca 2015 r. przy czym wpłata ta nie została związana z jakąkolwiek przyjętą częściowo usługą. Wpłata ta miała charakter zaliczki. Kolejna wpłata jest uiszczana na skutek wezwania skierowanego do właściciela nieruchomości po zaprojektowaniu zestawu solarnego i oszacowaniu wstępnych kosztów indywidualnej instalacji. Po wpłacie dokonywany jest montaż zestawu solarnego i odbiór wykonanej instalacji. Ewentualna dopłata przewidziana została bezpośrednio przed przekazaniem zestawu solarnego na własność, co nastąpi po upływie pięciu lat od zakończenia realizacji Projektu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Jaką datę należy przyjąć za dzień wykonania przez Gminę usługi montażu zestawów solarnych w celu prawidłowego rozpoznania daty powstania obowiązku podatkowego?

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie przedstawionym w uzupełnieniu wniosku) usługa montażu zestawów solarnych stanowi usługę budowlano-montażową.

W przypadku tego rodzaju usług ustawodawca wprowadził dwa różne sposoby rozpoznania obowiązku podatkowego, w zależności od rodzaju podmiotu, na rzecz którego świadczona jest usługa.

W przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika podatku od towarów i usług lub osoby prawnej niebędącej podatnikiem, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, co wynika z art. 19a ust. 5 pkt 3 lit. a. Przy czym zgodnie z art. 106i ust. 3 pkt 1, w tym przypadku Gmina ma obowiązek wystawienia faktury w terminie 30 dni od wykonania usługi.

W sytuacji nie wystawienia faktury lub wystawienia faktury z opóźnieniem, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą upływu terminu wystawienia faktury określonego w art. 106i ust. 4, a w przypadku gdy nie określono takiego terminu, z chwilą upływu terminu płatności.

Kwestię powstania obowiązku podatkowego w przypadku świadczenia usług budowlano-montażowych na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności reguluje art. 19a ust. 1. W tym przypadku obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wykonania usługi.

Z kolei art. 19a ust. 8 stanowi, że jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, (...) obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty.

Jak wynika z powołanych przepisów prawa dla prawidłowego ustalenia daty powstania obowiązku podatkowego istotnym jest określenie momentu wykonania usługi. Zdaniem Ministerstwa Finansów wyrażonym w opracowaniu dot. zmian w ustawie o podatku od towarów i usług z dniem 1.01.2014 r. o wykonaniu usług budowlanych lub budowlano-montażowych będzie decydować faktyczne wykonanie tych usług, nie zaś przyjęcie tych usług na podstawie protokołów zdawczo-odbiorczych.

Protokół zdawczo-odbiorczy potwierdza fakt wykonania tych usług, jednak nie przesądza o terminie i zakresie ich wykonania. W licznych interpretacjach wyrażany jest pogląd, że przez wykonanie usługi należy rozumieć faktyczne jej wykonanie – czyli zrealizowanie przez usługodawcę wszystkich czynności składających się na tę usługę.

W analizowanym przypadku wykonawcą usługi jest Gmina, która zobowiązała się zamontować i przekazać na własność kompletną instalację solarną. Tak więc, w analizowanym przypadku wykonanie usługi nastąpi z chwilą faktycznego przekazania przez Gminę kompletnej instalacji solarnej na rzecz właściciela obiektu budowlanego.

Reasumując, w przypadku wykonania instalacji na rzecz innego podatnika podatku VAT lub osoby prawnej nie będącej podatnikiem (spółdzielnia mieszkaniowa, wspólnoty mieszkaniowe, klasztor, osoby fizyczne prowadzące działalność) obowiązek podatkowy powstanie z chwilą wystawienia faktury, z uwzględnieniem konsekwencji przewidzianych w art. 19a ust. 7. W tym przypadku Gmina ma obowiązek wystawienia faktury w terminie 30 dni od dnia zawarcia umowy przenoszącej własność instalacji solarnej na właściciela obiektu.

W pozostałych przypadkach (osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej) obowiązek podatkowy powstanie z chwilą wykonania usługi czyli w dacie przekazania na własność instalacji solarnej.

Oczywistą sprawą pozostaje fakt, że w każdym przypadku jeżeli przed przekazaniem instalacji na własność nastąpi zapłata całości lub części należności na poczet ceny usługi, obowiązek podatkowy powstanie z chwilą otrzymania zapłaty w odniesieniu do otrzymanej kwoty. Sam fakt zobowiązania podmiotu uczestniczącego w Projekcie do wpłaty drugiej raty zaliczki nie będzie miał znaczenia dla daty powstania obowiązku podatkowego. Art. 19 ust. 2a ustawy o podatku od towarów i usług w analizowanym przypadku nie znajdzie zastosowania, z tego powodu, że właściciel obiektu zostanie zobowiązany do zapłaty kolejnej zaliczki przed montażem zestawu solarnego, a więc nie można tu mówić o częściowym wykonaniu usługi. Podobnie będzie w sytuacji zobowiązania podmiotu do sfinansowania wydatków niekwalifikowalnych Projektu przypadających na dany budynek, ponieważ nastąpi to w dacie rozliczenia Projektu, po faktycznym montażu kolektorów. Tak więc, nie będzie można związać tego faktu z wykonaniem jakiejkolwiek części usługi. W obu przypadkach obowiązek podatkowy powstanie z chwilą zapłaty zaliczki w stosunku do otrzymanej kwoty.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że w analizowanej sprawie podtrzymuje swoje stanowisko, uzupełniając je w kontekście przedstawionego w niniejszym piśmie opisu stanu faktycznego sprawy.

W ocenie Wnioskodawcy wykonywana usługa montażu zestawów solarnych nie jest usługą przyjmowaną częściowo.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.) zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Stosownie do art. 8 ust. 2a ustawy, w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 ustawy. Zauważyć również należy, iż usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z powyższego wynika, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez „podatników” w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Należy zauważyć, że w myśl art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże, w świetle unormowań prawa wspólnotowego w przypadku, gdy organy władzy publicznej bądź urzędy obsługujące te organy podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań, lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Zgodnie z art. 19a ust. 1 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

W myśl art. 19a ust. 8 ustawy, jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, wkład budowlany lub mieszkaniowy przed ustanowieniem spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty, z zastrzeżeniem ust. 5 pkt 4.

Stosownie do art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Z opisu sprawy wynika, że Gmina jest czynnym i zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Gmina przystąpiła do realizacji projektu o nazwie „” współfinansowanego ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2007-2013. W ramach projektu zostaną wykonane prace polegające na montażu zestawów solarnych na budynkach będących własnością osób fizycznych, osób prawnych i gminy. Do projektu przystąpiły spółdzielnie i wspólnoty mieszkaniowe oraz Klasztor. Projektem objęto domy mieszkalne, w których prowadzona jest działalność gospodarcza.

Według ustaleń przewidziano następujące warunki finansowania projektu:

ze środków europejskich zostanie sfinansowane nie więcej niż 85% kwoty całkowitych wydatków kwalifikowalnych projektu,

wkład własny gminy będzie wynosił nie mniej niż 15% kwoty całkowitych wydatków kwalifikowalnych projektu.

Zgodnie z zawartą umową, właściciele nieruchomości zobowiązują się do wpłaty zaliczek na poczet przyszłej dostawy zestawu solarnego w wysokości:

I rata – 1080 zł brutto w terminie do dnia 31 marca 2015 r.,

II rata w wysokości wynikającej z różnicy pomiędzy wartością udziału mieszkańca ustaloną po przeprowadzeniu postępowań o udzielenie zamówień publicznych w ramach projektu a wpłaconą zaliczką, w terminie 14 dni od daty otrzymania przez właściciela wezwania do dokonania wpłaty z podaniem kwoty.

Ponadto właściciele nieruchomości zostali zobowiązani do sfinansowania wydatków niekwalifikowalnych, czyli nieprzewidzianych kosztów nieobjętych refundacją ze środków Unii Europejskiej przypadających na dany budynek. W odrębnej umowie właściciele nieruchomości użyczyli Gminie bezpłatnie, na okres pięciu lat, swoją nieruchomość celem zamontowania na niej zestawów solarnych. Zamontowane w budynku wyposażenie i urządzenia wchodzące w skład zestawu solarnego pozostaną własnością Gminy przez co najmniej 5 lat od dnia zatwierdzenia końcowego wniosku o płatność z realizacji projektu. Po zakończeniu montażu zestawu solarnego i odbiorze robót w poszczególnych budynkach Gmina nieodpłatnie użyczy wyposażenie i urządzenia wchodzące w skład zestawu solarnego do korzystania zgodnie z jego przeznaczeniem do zakończenia okresu trwania umowy. Instalacje solarne w poszczególnych obiektach będą wykonywane sukcesywnie. Gmina zleciła projekt i montaż instalacji firmie wyłonionej w drodze przetargu. Po wykonaniu robót budowlano-montażowych, w danym obiekcie odbędzie się odbiór instalacji, przy udziale przedstawiciela Gminy, wykonawcy oraz właściciela nieruchomości. Fakt ten zostanie potwierdzony protokołem odbioru. Po okresie trwałości projektu określonym w umowie o dofinansowanie Projektu kompletny zestaw solarny zostanie przekazany właścicielowi budynku na własność. Na tę okoliczność zostanie sporządzona umowa przenosząca, w której znajdzie się potwierdzenie faktu przekazania zestawu. Wpłaty dokonywane przez właścicieli nieruchomości stanowiące partycypację w kosztach Projektu są obowiązkowe. Zgodnie z postanowieniami umowy nie dokonanie przez właściciela nieruchomości wpłat będzie równoznaczne z rezygnacją z udziału w projekcie i rozwiązaniem umowy. Brak wpłat wyklucza właściciela nieruchomości z udziału w Projekcie. Wszystkie wpłaty zostaną dokonane przed przekazaniem zestawów solarnych na własność. Przeniesienie własności uwarunkowane jest dokonaniem wszystkich wpłat. Zgodnie z umową zawartą z właścicielem nieruchomości pierwszą wpłatę należało uiścić w terminie do 31 marca 2015 r. przy czym wpłata ta nie została związana z jakąkolwiek przyjętą częściowo usługą. Wpłata ta miała charakter zaliczki. Kolejna wpłata jest uiszczana na skutek wezwania skierowanego do właściciela nieruchomości po zaprojektowaniu zestawu solarnego i oszacowaniu wstępnych kosztów indywidualnej instalacji. Po wpłacie dokonywany jest montaż zestawu solarnego i odbiór wykonanej instalacji. Ewentualna dopłata przewidziana została bezpośrednio przed przekazaniem zestawu solarnego na własność, co nastąpi po upływie pięciu lat od zakończenia realizacji Projektu.

W pierwszej kolejności należy wskazać, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega konkretna czynność (dostawa towaru lub usługa), a nie zapłata. Wyjątkiem jest uiszczenie zaliczki na poczet przyszłej dostawy towarów czy świadczenia usług.

W niniejszej sprawie czynnością, jakiej Gmina dokona na rzecz właściciela nieruchomości, biorącego udział w projekcie, będzie wykonanie usługi polegającej na montażu zestawów solarnych na budynkach, na poczet wykonania której Gmina pobiera określoną w umowie wpłatę, zgodnie z zawartą z uczestnikiem umową. Wykonanie przez Gminę usługi nastąpi po upływie 5-letniego okresu trwałości projektu, kiedy to instalacje solarne zostaną przekazane uczestnikom projektu na własność bez dodatkowego wynagrodzenia.

Nie można zatem uznać, że wpłaty wnoszone przez właścicieli nieruchomości deklarujących uczestnictwo w projekcie pozostają „w oderwaniu” od czynności, które zostaną wykonane przez Gminę – zachodzi bowiem związek pomiędzy dokonywanymi wpłatami a zobowiązaniem się Gminy do wykonania określonych czynności. Należy zauważyć, że we wskazanej sytuacji istnieje bezpośredni związek pomiędzy dokonywanymi wpłatami a zindywidualizowanym świadczeniem na rzecz uczestnika programu, które ma zostać wykonane przez Wnioskodawcę. Należy również zauważyć, że stosownie do art. 8 ust. 2a ustawy, Gmina zawierając umowę z wykonawcą na montaż instalacji solarnych oraz umowy z uczestnikami, wchodzi w rolę świadczącego usługę. Tym samym wpłaty otrzymywane przez Gminę od uczestników będą stanowiły wynagrodzenie z tytułu świadczonych przez nią usług na rzecz uczestników projektu. Oznacza to, że dokonane wpłaty, o których mowa we wniosku, stanowią zaliczki na poczet przyszłej usługi, której zakończenie nastąpi po upływie 5-ciu lat od zamontowania zestawów solarnych.

W związku z powyższym dokonywane przez uczestników wpłaty z tytułu uczestnictwa w projekcie dotyczą świadczenia usługi montażu zestawów solarnych, co wskazuje, że świadczenia, co do których Gmina zobowiązała się w ramach podpisanych z uczestnikami umów stanowią odpłatne świadczenie usług, które zgodnie z przywołanym na wstępie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Do zagadnienia opodatkowania podatkiem od towarów i usług czynności wykonywanych na rzecz uczestników przez Gminę w ramach projektu trzeba odnieść się w sposób całościowy. Działania Gminy wykonywane po 5 latach nie stanowią odrębnej czynności. W konsekwencji stwierdzić należy, że w przedmiotowej sprawie czynnością podlegającą opodatkowaniu nie będzie samo przekazanie przez Gminę po 5 latach od zakończenia projektu prawa własności kolektorów lecz świadczenie przez Gminę usługi montażu zestawów solarnych, której zakończenie nastąpi po upływie tego okresu.

Z konstrukcji podatku od towarów i usług wynika, że podatnik, który wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, zobowiązany jest opodatkować daną czynność w momencie powstania obowiązku podatkowego. Powołany wyżej przepis art. 19a ust. 1 ustawy formułuje zasadę ogólną, zgodnie z którą obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towaru bądź wykonania usługi co oznacza, że podatek staje się wymagalny w rozliczeniu za okres, w którym dokonana została dostawa towarów bądź świadczenie usług i powinien być rozliczony za ten okres. Jednakże, w sytuacji, gdy dana usługa jest przyjmowana częściowo – obowiązek podatkowy powstaje w chwili wykonania części usługi, dla której to części określono zapłatę. Jeżeli przed wykonaniem usługi podatnik otrzyma całość lub część zapłaty, obowiązek podatkowy powstanie z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty. Jednocześnie powyższe przepisy uniezależniają powstanie obowiązku podatkowego od wystawienia faktury.

W opisie sprawy Wnioskodawca wskazał, że wpłaty dokonywane przez właścicieli nieruchomości stanowiące partycypację w kosztach Projektu są obowiązkowe. Brak wpłat wyklucza właściciela nieruchomości z udziału w Projekcie. Wszystkie wpłaty zostaną dokonane przed przekazaniem zestawów solarnych na własność. Przeniesienie własności uwarunkowane jest dokonaniem wszystkich wpłat.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że w rozpatrywanej sprawie dojdzie do sytuacji, w której Wnioskodawca otrzyma płatność przed wykonaniem usługi. Zastosowanie więc znajdzie powołany art. 19a ust. 8 ustawy, zgodnie z którym jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, wkład budowlany lub mieszkaniowy przed ustanowieniem spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty (…). Otrzymanie zatem przez Wnioskodawcę, przed wykonaniem usług budowlanych lub budowlano-montażowych, I raty oraz II raty, powoduje powstanie obowiązku podatkowego z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek eleme

ntu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin