2015.09.30 - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP2/4512-582/15-4/AOg
z 30 września 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony  przedstawione we wniosku z dnia 17 czerwca 2015 r. (data wpływu 22 czerwca 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 21 września 2015 r. (data wpływu 24 września 2015 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 10 września 2015 r. nr IPPP2/4512-582/15-2/AOg, o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT wniesienia aportem przedsiębiorstwa do spółki oraz stanowienia przez opisany w drugim wariancie zespół składników majątkowych zorganizowanej części przedsiębiorstwa –jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 czerwca 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT wniesienia aportem przedsiębiorstwa do spółki oraz stanowienia przez opisany w drugim wariancie zespół składników majątkowych zorganizowanej części przedsiębiorstwa, uzupełniony pismem z dnia 21 września 2015 r. (data wpływu 24 września 2015 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 10 września 2015 r. nr IPPP2/4512-582/15-2/AOg.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jako osoba fizyczna prowadzi przedsiębiorstwo (w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego) w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej pod firmą D.. Przedmiotem działalności jest transport drogowy towarów.

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług oraz podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych. Wnioskodawca dokonuje ewidencji zdarzeń gospodarczych w podatkowej księdze przychodów i rozchodów. Wnioskodawca zamierza wnieść swoje przedsiębiorstwo jako wkład niepieniężny do utworzonej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w zamian za objęcie udziałów w niniejszej spółce.

Pod pojęciem przedsiębiorstwa Wnioskodawcy występują następujące składniki: nazwa przedsiębiorstwa, wartości niematerialne i prawne, środki trwałe (m.in. samochody ciężarowe, naczepy oraz ciągnik) prawo do korzystania z ruchomości (tj. samochodów, ciągników, naczep) wynikające z zawartych umów leasingu, zobowiązania, wierzytelności dokumenty i księgi związane z prowadzeniem działalności, wyposażenie biura, prawo do korzystania z nieruchomości wynikające z umowy najmu. Do spółki z o.o. zostaną również przeniesione pracownicy Wnioskodawcy, którzy pracują w jego przedsiębiorstwie. Powyższe wyliczenie nie ma charakteru wyczerpującego i może obejmować również inne składniki przedsiębiorstwa Wnioskodawcy.

WARIANT 2

Możliwy jest również 2. wariant, w którym Wnioskodawca wniesienie do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością wszystkie powyższe składniki przedsiębiorstwa, z wyłączeniem niektórych umów leasingu dot. ruchomości (dot. samochodów, ciągników, naczep) oraz składników które są przedmiotem tych umów leasingu, zawartych przez Wnioskodawcę, które pozostaną w działalności gospodarczej do momentu jej likwidacji i zamknięcia.

Niniejsza sytuacja może wystąpić gdyby przeniesienie praw do poszczególnych umów leasingu na spółkę z o.o. wiązało się z koniecznością ponownego uiszczenia czynszu inicjalnego od zawartych umów. Kwestia niniejsza będzie przedmiotem negocjacji pomiędzy Wnioskodawcą a leasingodawcami. W takiej sytuacji jednoosobowa działalność gospodarcza będzie w dalszym ciągu prowadzona przez Wnioskodawcę do czasu wygaśnięcia lub rozwiązania umów leasingu, przy czym wszystkie pozostałe umowy leasingu dot. ruchomości (samochodów, ciągników, naczep) zostaną wniesione do spółki w ramach zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy wniesienie przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego prowadzonego w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej aportem do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością nie stanowi podstawy opodatkowania podatkiem do towarów i usług dla wnoszącego lub tej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością i czy nie będzie konieczności w związku z tym zapłaty podatku od towarów i usług przez Wnioskodawcę lub spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością?
Czy przedstawiony w Wariancie 2. zespół składników (nieobejmujący niektórych umów leasingu i rzeczy będących przedmiotem tych umów), który Wnioskodawca planuje wnieść do spółki z o.o. będzie stanowił zorganizowaną część przedsiębiorstwa, o którym mowa w art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, a tym samym czy wniesienie wskazanego zespołu składników materialnych i niematerialnych nie stanowi podstawy opodatkowania podatkiem do towarów i usług dla wnoszącego lub tej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością i czy nie będzie konieczności w związku i tym zapłaty podatku od towarów i usług przez Wnioskodawcę lub spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością w sytuacji, gdy przedmiot aportu nie obejmie części umów leasingu zawartych przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej?

Zdaniem Wnioskodawcy,

AD 1.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że wniesienie przedsiębiorstwa prowadzonego w formie jednoosobowej działalności gospodarczej do spółki z o.o. nie stanowi podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług dla wnoszącego aport lub spółki z o.o. i nie będzie konieczności w związku z tym zapłaty podatku od towarów i usług przez Wnioskodawcę lub spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością, gdyż czynność ta nie podlega przepisom ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku do towarów i usług.

Zgodnie z art. 6 pkt 1 niniejszej ustawy przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Tym samym wniesienie aportem wkładu niepieniężnego w postaci przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego do spółki z o.o. nie będzie podlegało podatkowi od towarów i usług.

AD 2.

Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 15 maja 2012 r., sygn. akt I FSK1223/11 wskazał, że „pojęcia przedsiębiorstwo i zorganizowana część przedsiębiorstwa zawarte w art. 6 pkt 1 ustawy o VAT należy rozumieć w sposób funkcjonalny, a nie tylko werbalny; tzn. analizując, czy dany zespól aktywów (przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa), który jest przedmiotem zbycia, pozwalał na prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej, której służy. Dlatego też za całkowicie prawidłowy uznać należy wniosek Sądu pierwszej instancji, że użyte w art. 6 ust 1 ustawy o VAT pojęcie „przedsiębiorstwo” obejmuje każdy zespół składników materialnych i niematerialnych służących do realizacji określonych zadań gospodarczych, bez względu na to, czy obejmuje on całość, czy jedynie część majątku określonego podmiotu.” Tym samym, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że również w przypadku wyłączenia z przedmiotu aportu części umów leasingu zawartych przez Wnioskodawcę w ramach działalności gospodarczej, wniesienie pozostałych składników majątku do spółki z o.o. będzie stanowiło aport zorganizowanej części przedsiębiorstwa, który nie będzie stanowił podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług dla wnoszącego aport lub spółki z o.o. i nie będzie konieczności w związku z tym zapłaty podatku od towarów i usług przez Wnioskodawcę lub spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością, gdyż czynność ta nie będzie podlegała przepisom ustawy o podatku do towarów i usług.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że opisany zespół składników materialnych i niematerialnych, będących przedmiotem planowanego aportu, nieobejmujący niektórych umów leasingu i rzeczy będących przedmiotem tych umów (wariant nr 2 opisanego zdarzenia przyszłego):

nie jest wyodrębniony w przedsiębiorstwie Wnioskodawcy, w tym znaczeniu, że nie ma obecnie swojego miejsca w strukturze przedsiębiorstwa jako wydział, czy oddział, tj. nie istnieje formalno-prawne wydzielenie zespołu składników w strukturach przedsiębiorstwa Wnioskodawcy, jednakże wydzielenie to funkcjonuje w sposób faktyczny i realny poprzez możliwość przypisania określonych umów, zdarzeń gospodarczych, dokumentów oraz operacji do niniejszego zespołu składników,

Wnioskodawca zamierza również dokonać formalnego wyodrębnienia zespołu składników materialnych i niematerialnych, praw i zobowiązań wynikających z umów leasingu w ramach prowadzonego przedsiębiorstwa poprzez sporządzenie oświadczenia o ich wydzieleniu z istniejącego przedsiębiorstwa, co w rzeczywistości będzie polegało na wyłączeniu z przedsiębiorstwa niektórych umów leasingu ruchomości oraz składników, które są przedmiotem tych umów po przeprowadzeniu negocjacji z leasingodawcami, jeżeli przeniesienie praw do poszczególnych umów leasingu na sp. z o.o. będzie wiązało się z koniecznością ponownego uiszczenia czynszu inicjalnego od zawartych umów. Wyodrębnione umowy leasingu oraz składniki związane z tymi umowami nie będą przenoszone do sp. z o.o. w ramach aportu. Wnioskodawca wskazuje jednocześnie, że przepisy regulujące prowadzenie jednoosobowej pozarolniczej działalności gospodarczej nie dają podstaw do formalnoprawnego wydzielenia zorganizowanej części przedsiębiorstwa w strukturach działalności Wnioskodawcy, jak ma to miejsce np. w działalności spółek kapitałowych, stąd wydzielenie (w opisanym zdarzeniu przyszłym część przedsiębiorstwa, która pozostała po wyodrębnieniu niektórych umów leasingu i składników będących przedmiotem tych umów) to winno opierać się w szczególności na jego realnym i faktycznym charakterze.

będzie wyodrębniony finansowo w przedsiębiorstwie Wnioskodawcy. Tym samym, możliwe będzie przyporządkowanie poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do części przedsiębiorstwa będących przedmiotem aportu,

będzie wyodrębniony funkcjonalnie w przedsiębiorstwie Wnioskodawcy, tj. będzie stanowić funkcjonalnie odrębną całość i obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych w sposób ciągły i zorganizowany.

będzie posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Zespół składników materialnych i niematerialnych oraz prawa i zobowiązania wynikające z umów, a także pracownicy oraz dokumenty księgowe i podatkowe (część przedsiębiorstwa będąca przedmiotem aportu) będzie przeznaczona do realizacji określonych celów gospodarczych, która mogłaby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania, osiągające zysk, zatrudniające pracowników, wykonujące kontrakty w ramach działalności i samodzielnie spłacająca zobowiązania.

stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków, rzeczy i osób (pracowników), że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu, tj. podejmowania działań w sposób zorganizowany zapewniający ciągłość funkcjonowania i nastawiony na osiąganie zysków poprzez maksymalizację przychodów i minimalizacje kosztów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy, należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Zgodnie z przepisem art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Stosownie do art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Pojęcie „transakcji zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu. Zbycie przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów, a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej.

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy, powinien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma on zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji „przedsiębiorstwa”, zatem dla potrzeb przepisów ustaw podatkowych należy stosować definicję zawartą w art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 121).

Zgodnie z tym przepisem, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
koncesje, licencje i zezwolenia;
patenty i inne prawa własności przemysłowej;
majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
tajemnice przedsiębiorstwa;
księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

W myśl art. 2 pkt 27e ustawy, przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Podstawowym wymogiem jest więc to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako: dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze.

Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalne niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. To oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Zatem, aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym. Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach takich, by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Reasumując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy więc do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są wszystkie następujące przesłanki:

istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań,

zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,

składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,

zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Zaznaczenia wymaga, że definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w przepisie art. 2 pkt 27e ustawy, nie jest definicją samoistną, lecz należy rozpatrywać ją m. in. w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 ustawy, który wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie składników majątkowych i niemajątkowych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy zaś zbycia poszczególnych składników majątkowych przedsiębiorstwa.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jako osoba fizyczna prowadzi przedsiębiorstwo (w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego) w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej. Przedmiotem działalności jest transport drogowy towarów.

We wniosku wskazano, że możliwy jest również 2. wariant, w którym Wnioskodawca wniesienie do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością wszystkie powyższe składniki przedsiębiorstwa, z wyłączeniem niektórych umów leasingu dot. ruchomości (dot. samochodów, ciągników, naczep) oraz składników które są przedmiotem tych umów leasingu, zawartych przez Wnioskodawcę, które pozostaną w działalności gospodarczej do momentu jej likwidacji i zamknięcia.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii:

opodatkowania podatkiem VAT wniesienia przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego, prowadzonego w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej, aportem do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (wariant nr 1),
stanowienia przez zespół składników (nieobejmujący niektórych umów leasingu i rzeczy będących przedmiotem tych umów), który Wnioskodawca planuje wnieść do spółki z o.o., zorganizowanej części przedsiębiorstwa, o którym mowa w art. 6 pkt 1 ustawy o VAT i ewentualnego opodatkowania tej transakcji podatkiem VAT (wariant nr 2).

Ad.1

Z okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca planuje wniesienie przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego, prowadzonego w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej, aportem do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Zgodnie z treścią art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, przepisów tej ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa. W konsekwencji wniesienie przedsiębiorstwa przez Wnioskodawcę aportem do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością nie stanowi podstawy opodatkowania podatkiem do towarów i usług dla wnoszącego. Nie będzie więc konieczności zapłaty podatku VAT przez Wnioskodawcę.

Należy w tym miejscu zaznaczyć, że tut. Organ nie może udzielić Wnioskodawcy odpowiedzi na pytanie dotyczące skutków podatkowych planowanej transakcji dla spółki przejmującej aport, gdyż Wnioskodawca nie jest podmiotem zainteresowanym w sprawie. W tej kwestii zostanie wydane odrębne postanowienie.

Ad. 2

W celu rozstrzygnięcia wątpliwości Wnioskodawcy, dotyczących wariantu 2 planowanej transakcji należy przeanalizować, czy opisany zespół składników majątkowych stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa. Z przedstawionych okoliczności wynika, że Wnioskodawca rozważa przeniesienie ww. składników majątkowych, za wyłączeniem niektórych praw i obowiązków wynikających z zawartych przez niego umów leasingu. Wyłączenie będzie oznaczało brak możliwości korzystania z ruchomości będących przedmiotami tych umów m.in. samochodów, ciągników i naczep. Wnioskodawca zaznaczył we wniosku, że przedmiotu aportu nie będzie stanowić tylko część umów leasingu, pozostałe natomiast zostaną wniesione do spółki przejmującej aport.

Przedmiotem aportu pozostaną więc: nazwa przedsiębiorstwa, wartości niematerialne i prawne, środki trwałe (m.in. samochody ciężarowe, naczepy oraz ciągnik), zobowiązania, wierzytelności dokumenty i księgi związane z prowadzeniem działalności, wyposażenie biura, prawo do korzystania z nieruchomości wynikające z umowy najmu. Do spółki z o.o. zostaną również przeniesieni pracownicy Wnioskodawcy, którzy pracują w jego przedsiębiorstwie. Powyższe wyliczenie nie ma charakteru wyczerpującego i może obejmować również inne składniki przedsiębiorstwa Wnioskodawcy. W wypadku ziszczenia się wariantu nr 2 Wnioskodawca będzie dalej prowadził działalność, do czasu wygaśnięcia lub rozwiązania umów leasingu.

Z okoliczności sprawy wynika ponadto, że opisany zespół składników majątkowych pod względem organizacyjnym wydzielony jest w sposób faktyczny i realny poprzez możliwość przypisania określonych umów, zdarzeń gospodarczych, dokumentów oraz operacji do niniejszego zespołu składników,

Ponadto Wnioskodawca zamierza również dokonać formalnego wyodrębnienia zespołu składników materialnych i niematerialnych, praw i zobowiązań wynikających z umów leasingu w ramach prowadzonego przedsiębiorstwa poprzez sporządzenie oświadczenia o ich wydzieleniu z istniejącego przedsiębiorstwa, co w rzeczywistości będzie polegało na wyłączeniu z przedsiębiorstwa niektórych umów leasingu ruchomości oraz składników, które są przedmiotem tych umów po przeprowadzeniu negocjacji z leasingodawcami, jeżeli przeniesienie praw do poszczególnych umów leasingu na sp. z o.o. będzie wiązało się z koniecznością ponownego uiszczenia czynszu inicjalnego od zawartych umów. Wyodrębnione umowy leasingu oraz składniki związane z tymi umowami nie będą przenoszone do sp. z o.o. w ramach aportu.

Opisany majątek będzie wyodrębniony także pod względem finansowym w przedsiębiorstwie Wnioskodawcy. Tym samym, możliwe będzie przyporządkowanie poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do części przedsiębiorstwa będących przedmiotem aportu.

W stosunku do przedmiotu wniosku będzie miało miejsce także wyodrębnienie funkcjonalne, tj. będzie on stanowić funkcjonalnie odrębną całość i obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych w sposób ciągły i zorganizowany.

Ponadto ww. zespół składników majątkowych będzie posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Zespół składników materialnych i niematerialnych oraz prawa i zobowiązania wynikające z umów, a także pracownicy oraz dokumenty księgowe i podatkowe (część przedsiębiorstwa będąca przedmiotem aportu) będzie przeznaczona do realizacji określonych celów gospodarczych, która mogłaby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania, osiągające zysk, zatrudniające pracowników, wykonujące kontrakty w ramach działalności i samodzielnie spłacająca zobowiązania.

Przedmiot planowanego aportu stanowi więc na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków, rzeczy i osób (pracowników), że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu, tj. podejmowania działań w sposób zorganizowany zapewniający ciągłość funkcjonowania i nastawiony na osiąganie zysków poprzez maksymalizację przychodów i minimalizacje kosztów.

Z uwagi na przedstawione we wniosku okoliczności oraz obowiązujący stan prawny stwierdzić należy, że opisany w wariancie nr 2 zespół składników materialnych i niematerialnych spełnia przesłanki określone w art. 2 pkt 27e ustawy, na podstawie których można go uznać za zorganizowaną część przedsiębiorstwa. W stosunku do przedmiotu wniosku zajdzie w sposób faktyczny wyodrębnienie organizacyjne (istnieje możliwość przypisania określonych umów, zdarzeń gospodarczych, dokumentów oraz operacji do niniejszego zespołu składników), finansowe (ze względu na możliwe przyporządkowanie poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do części przedsiębiorstwa będących przedmiotem aportu), oraz funkcjonalne (majątek będzie stanowić funkcjonalnie odrębną całość i obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych w sposób ciągły i zorganizowany). W konsekwencji na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy, przeniesienie działu na odrębną spółkę w wyniku podziału przez wydzielenie będzie czynnością niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin