Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP1/4512-849/15-4/MK
z 14 października 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 10 sierpnia 2015 r. (data wpływu 14 sierpnia 2015 r.) uzupełnionym pismem z dnia 2 października 2015 r. (data wpływu 7 października 2015 r.) w odpowiedzi na wezwanie organu z dnia 24 września 2015 r. (skutecznie doręczone 28 września 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia paliwa, które jest następnie odsprzedawane Klientom - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 sierpnia 2015 r. wpłynął wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia paliwa, które jest następnie odsprzedawane Klientom. Wniosek uzupełniony został pismem z dnia 2 października 2015 r. (data wpływu 7 października 2015 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 24 września 2015 r., (skutecznie doręczone 28 września 2015 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Sp. z o.o. (dalej: Wnioskodawca lub Spółka) jest spółką kapitałową z siedzibą w Polsce, której głównym przedmiotem działalności jest produkcja i dostawa cementu, betonu towarowego i kruszyw. Spółka należy do międzynarodowej grupy C., będąc jednocześnie jednym z czołowych producentów ww. produktów w kraju. Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: podatek VAT).

Wnioskodawca w ramach swych działań marketingowych zamierza zaproponować niektórym Klientom, nabywającym w Spółce materiały budowlane, uczestnictwo w programie, w zakresie, którego Klienci będą mieli możliwość zakupu paliwa w atrakcyjnych cenach. Odbywać to się ma w ten sposób, że Klienci korzystając z kart przekazanych im przez Wnioskodawcę, które wystawione są przez podmiot trzeci posiadający koncesję na obrót paliwami (dalej Koncern paliwowy), będą mogli zaopatrywać się w paliwo bezpośrednio na określonych stacjach benzynowych lub też klienci za pośrednictwem Wnioskodawcy będą odbierać hurtowe ilości paliwa od wybranego Koncernu paliwowego. Stroną umowy z Koncernem paliwowym będzie Wnioskodawca. Koncern paliwowy udostępni Wnioskodawcy karty uprawniające do transakcji bezgotówkowych w zakresie nabywania paliw na wskazanych stacjach benzynowych (dalej karty paliwowe), które zostaną przekazane Klientom Wnioskodawcy. Klienci Wnioskodawcy przy użyciu karty paliwowej będą dokonywali zakupu paliwa na wskazanych stacjach benzynowych. Stacja benzynowa może należeć do Koncernu paliwowego lub być podmiotem odrębnym, z którym Koncern paliwowy zawarł stosowne umowy.

Przy użyciu kart paliwowych można będzie dokonywać nabycia paliwa do różnych typów pojazdów w tym:

1. samochodów osobowych;
   
2. innych niż samochody osobowe pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, w których liczba miejsc (siedzeń) łącznie z miejscem dla kierowcy wynosi:
   
   1. 1-jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 425 kg;
      
   2. 2-jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 493 kg;
      
   3. 3 lub więcej - jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 500 kg.
      - wykorzystywanych wyłączenie w działalności gospodarczej i spełniających kryteria uprawniające do pełnego odliczenia podatku od towarów i usług przy nabyciu paliwa lub przeznaczanych do użytku mieszanego niespełniających kryteriów uprawniających do pełnego odliczenia podatku od towarów i usług
3. innych pojazdów
   
   

Koncern paliwowy za ustalone okresy rozliczeniowe będzie przesyłał Spółce rozliczenie nabycia paliw przez klientów Spółki i wystawiał fakturę VAT na rzecz Spółki za dostawy paliwa. Na podstawie zestawienia przekazanego przez Dostawcę Spółka będzie dokonywała rozliczeń z klientami.

W niniejszym wniosku Spółka pragnie potwierdzić, że w opisanym stanie faktycznym (zdarzeniu przyszłym):

1. będzie przysługiwało jej prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku VAT wynikającego z faktur na nabycie paliwa odsprzedanego Klientom wystawionych na rzecz Spółki przez Koncern paliwowy;
   
2. będzie zobowiązana do wystawienia faktury na rzecz Klienta z tytułu dostawy paliw ze stawką VAT przewidzianą dla tego produktu w ustawie o podatku od towarów i usług?
   
   
   

W uzupełnieniu wniosku z dnia 2 października 2015 r. wskazano:

Umowa pomiędzy Wnioskodawcą i Koncernem określa (lub określać będzie) m.in.:

1. sieci stacji paliw, na których można dokonać zakupów z wykorzystaniem Kart Paliwowych (tj. stacje, na których Karty są akceptowane);
2. asortyment możliwy do nabycia przy użyciu Kart Paliwowych;
3. sposób dokonywania rozliczeń zakupów, dokonanych za pomocą Kart Paliwowych;
4. miesięczną deklarację ilościową w zakresie szacunkowych zakupów paliw (benzyn, ON, LPG na stacjach);
5. rabaty, jakich Koncern udziela Spółce za każdy litr paliwa zakupiony w danej sieci stacji paliw, na podstawie deklaracji zawartej w stosownym wniosku. Rabat przyznawany jest w stosunku do ceny obowiązującej na danej .stacji paliw, poprzez to zdaniem Wnioskodawcy Koncern wpływa na cenę paliwa dostarczanego przy użyciu kart paliwowych;
6. rabaty, jakich Dostawca udziela Spółce z tytułu zakupu produktów pozapaliwowych i innych usług (np. myjnia, odkurzanie);
7. opłaty pobierane przez Dostawcę z tytułu wydania i obsługi Kart Flotowych;
8. okresy rozliczeniowe i sposób wystawiania faktur z tytułu sprzedaży paliwa.
9. termin oraz formę, w jakiej Wnioskodawca może wnosić do Dostawy reklamacje dotyczące towarów nabytych przy użyciu kart paliwowych
   
   

Natomiast umowa pomiędzy Wnioskodawcą a Klientem będzie określać, m.in.:

1. sieci stacji paliw, na których można dokonać zakupów z wykorzystaniem Kart Paliwowych (tj. stacje, na których Karty są akceptowane);
2. asortyment możliwy do nabycia przy użyciu kart paliwowych;
3. sposób dokonywania rozliczeń zakupów, dokonanych za pomocą Kart Flotowych;
4. rabaty, jakich Wnioskodawca udziela Klientowi za każdy litr paliwa zakupiony w danej sieci stacji paliw. Rabat przyznawany będzie w stosunku do ceny obowiązującej na danej stacji paliw, (co do zasady jego wysokość będzie utrzymywać się na poziome wysokości rabatu przyznanego Wnioskodawcy przez Koncern), poprzez to zdaniem Wnioskodawcy Wnioskodawca będzie wpływał na cenę paliwa dostarczanego przy użyciu kart paliwowych;
5. rabaty, jakich Wnioskodawca udziela Klientowi z tytułu zakupu produktów pozapaliwowych i innych usług (np. myjnia, odkurzanie);
6. opłaty pobierane przez Wnioskodawcę za wydane Klientowi Karty Paliwowe;
7. okresy rozliczeniowe, i sposób wystawiania faktur z tytułu sprzedaży paliwa.
8. termin oraz formę, w jakiej Klient może wnosić do Wnioskodawcy reklamacje dotyczące towarów nabytych przy użyciu kart paliwowych.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku VAT wynikającego z faktur wystawionych na rzecz Wnioskodawcy przez Koncern paliwowy za nabycie paliwa, które zostało odsprzedane Klientom?
2. Czy Wnioskodawca będzie zobowiązany do opodatkowania podatkiem od towarów i usług ze stawką podstawową (obecnie 23%) dostawy paliwa na rzecz Klientów?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Wnioskodawca będzie miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur otrzymanych od Koncernu paliwowego z tytułu nabycia, przy użyciu Kart paliwowych paliwa na stacjach benzynowych, które zostało jednocześnie odsprzedane przez Wnioskodawcę jego Klientom bez względu na to, do jakiego typu samochodu Klient Wnioskodawcy nabył paliwo. Zdaniem Spółki, Wnioskodawca nabywa paliwo do dalszej odsprzedaży, a nie do konkretnego typu samochodu w związku z tym przysługiwać mu będzie pełne prawo do odliczenia podatku VAT z faktur wystawionych przez Koncern paliwowy.

Zdaniem Wnioskodawcy, będzie on zobowiązany do opodatkowania dostawy paliwa na rzecz Klientów stawką podatku przewidzianą dla dostawy paliwa (obecnie 23%).

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Przechodząc do kwestii prawa do odliczenia, zgodnie z zasadą neutralności podatku od wartości dodanej, podatnik musi mieć zapewnioną możliwość odzyskania podatku naliczonego związanego ze swoją działalnością opodatkowaną. Zgodnie z regulacjami art. 86a ustawy o VAT, podatnikowi przysługuje ograniczone do 50% prawo do odliczenia podatku w odniesieniu do wszystkich wydatków związanych z pojazdami samochodowymi o charakterze samochodów osobowych przeznaczonymi do użytku mieszanego, w tym (od 1 lipca 2015 r.) do wydatków związanych z zakupem paliwa do takich samochodów.

W opisanym w stanie faktycznym zdarzeniu przyszłym, zdaniem Spółki, Spółka nabędzie paliwo od Koncernu paliwowego i dokona jego odsprzedaży na rzecz Klienta, w ramach transakcji, o której mowa w art. 7 ust. 8 ustawy o VAT. Zgodnie z art. 7 ust. 8 ustawy o VAT, w przypadku gdy kilka podmiotów dokonuje dostawy tego samego towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności nabywcy, uznaje się, że dostawy dokonał każdy z podmiotów biorących udział w tych czynnościach. W kontekście powyższego istotne jest uznanie, że na każdy z podmiotów uczestniczących w takiej transakcji następuje przeniesienie praw do rozporządzania rzeczą jak właściciel, czyli w istocie - przeniesienie (uznanie, że dokonało się przeniesienie) praktycznej kontroli nad rzeczą i możliwości korzystania z niej oraz ustalania warunków takiego korzystania.

Należy przy tym, podkreślić, że sam fakt, że podmiot będący jedynie pośrednikiem w łańcuchu nigdy nie otrzymał fizycznie towaru (usługi) nie ma żadnego znaczenia z punktu widzenia zasad opodatkowania VAT.

Zdaniem Spółki w opisanym stanie faktycznym (zdarzeniu przyszłym) dochodzi do nabycia paliwa przez Wnioskodawcę w celu jego dalszej odsprzedaży. W związku z tym Spółka nie dokonuje zakupu paliwa do określonego typu pojazdu, a dla dalszej odsprzedaży i w konsekwencji nabywa prawo do pełnego odliczenia VAT z faktury wystawionej przez Koncern paliwowy. Jednocześnie Wnioskodawca z tytułu sprzedaży paliwa na rzecz Klienta dokonującego zakupu paliwa na stacji benzynowej przy użyciu karty paliwowej jest zobowiązany do opodatkowania tej dostawy podatkiem VAT według stawki obowiązującej dla dostaw paliwa (obecnie 23%) i wystawienia faktury na rzecz Klienta za dostawę paliwa.

Wnioskodawca prosi o potwierdzenie stanowiska Spółki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.) – zwanej dalej ustawą – opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy – przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Na mocy art. 2 pkt 6 ustawy – przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Ponadto w świetle art. 2 pkt 22 ustawy – pod pojęciem sprzedaży rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Stosownie do art. 7 ust. 8 ustawy – w przypadku gdy kilka podmiotów dokonuje dostawy tego samego towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności nabywcy, uznaje się, że dostawy towarów dokonał każdy z podmiotów biorących udział w tych czynnościach.

Należy zauważyć, że w określeniu „jak właściciel” zawiera się możliwość uznania za dostawę owego faktycznego przeniesienia władztwa nad rzeczą. Podkreślenia wymaga, że dostawa, w rozumieniu ustawy, nie może być utożsamiana z dostawą w rozumieniu Kodeksu cywilnego. W rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług „dostawa” oznacza wszelkiego rodzaju rozporządzanie towarem. Zauważyć należy również, że dostawa w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług nie wiąże się z przeniesieniem własności towarów.

Zarówno przepisy ustawy, jak i przepisy wykonawcze do tej ustawy, nie regulują zagadnienia odsprzedaży towaru. Uznaje się, że odsprzedaż towaru jest dostawą towaru realizowaną bezpośrednio przez podatnika (art. 7 ust. 1 ustawy) lub realizowaną na zasadach określonych w art. 7 ust. 8 ustawy. W rezultacie w obu ww. przypadkach dostawy ostateczne obciążenie podatkiem VAT spoczywa nie na pierwotnym nabywcy towaru, lecz na ich rzeczywistym użytkowniku. Powyżej wskazany przepis art. 7 ust. 8 ustawy definiuje tzw. transakcje (dostawy) łańcuchowe. Warunkiem niezbędnym do ich zaistnienia jest to, że towar zostaje wydany przez pierwszy podmiot ostatniemu w kolejności podmiotowi, przy czym podmioty pośredniczące w ogóle nie wchodzą w fizyczne posiadanie przedmiotu dostawy. Przepis ten bazuje na fikcji prawnej, zgodnie z którą, dla potrzeb podatku VAT przyjmuje się, że dostawy towarów dokonuje każdy podmiot uczestniczący w transakcji łańcuchowej, pomimo że fizyczne wydanie towaru ma miejsce tylko jeden raz. Zatem, każdy z podmiotów uczestniczących w takiej transakcji, na którego następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, musi posiadać praktyczną kontrolę nad tym towarem, możliwość korzystania z niego oraz ustalenia warunków takiego korzystania.

W przypadku zatem, gdy kolejny w łańcuchu podmiot ma prawo do kształtowania ceny towaru, warunków jego nabycia, ale także przykładowo obciążony zostaje ponoszeniem obowiązków reklamacyjnych w stosunku do np. wadliwego towaru, to uznać należy, że podmiot taki posiada prawo do faktycznego rozporządzania rzeczą jak właściciel. W tym kontekście duże znaczenie mają postanowienia umowne pomiędzy dostawcą towaru (tu w postaci paliwa) i emitentem karty paliw (Spółką). Jeżeli zatem z treści umowy wynika, że drugi w łańcuchu podmiot będzie miał wpływ na wspomniane wyżej istotne elementy kształtujące obrót danym towarem, to wówczas należy uznać, że rozporządza on daną rzeczą jak właściciel, czyli – biorąc pod uwagę analizowaną kwestię – jest czynną stroną transakcji, w ramach której kolejna w szeregu dostawa, tj. dostawa na rzecz Klientów, będzie dokonana (uznana za dokonaną) przez Spółkę. Podkreślenia w tym aspekcie wymaga również to, że ust. 8 art. 7 ustawy posługuje się wprost stwierdzeniem, że „uznaje się, że dostawy towarów dokonał każdy z podmiotów biorących udział w tych czynnościach”, czyli uznaje się, że prawo do rozporządzania towarami jak właściciel miał każdy z podmiotów występujących w ww. łańcuchu, tj. uznaje się, że podmiot taki miał możliwość władania rzeczą w sensie ekonomicznym, np. czerpania z niej pożytków. Dostawa łańcuchowa nie musi zatem oznaczać (i nie oznacza) faktycznego wydania towaru na każdym etapie łańcucha, ani nie musi oznaczać, że podmiot uznany za rozporządzający powinien rzeczywiście rozporządzać rzeczą w tym znaczeniu, że przykładowo winien być świadomy wszystkich czynności związanych z dysponowaniem towarem, tj. np. kiedy i kto faktycznie obraca (obracał) rzeczą. Termin „uznaje się” oznacza bowiem, że bez względu na faktyczne działania, przyznawane jest im – niejako a priori – takie, a nie inne znaczenie.

Natomiast jeżeli w ramach umowy zawarta byłaby klauzula, iż Spółka, przykładowo, pobiera od nabywcy opłaty za wydanie oraz obsługę karty, przy czym jednocześnie nie posiada żadnych uprawnień decyzyjnych co do istotnych elementów związanych z dostawą towarów, np. nie kształtuje ceny towaru oraz nie ponosi odpowiedzialności za wady produktu, należałoby w takim stanie faktycznym przyjąć, iż Spółka nie jest podmiotem, którego można by określić jako dostawcę (paliwo przekazywane jest bezpośrednio pomiędzy stacją paliw i nabywcą – klientem), zaś transakcja pomiędzy Spółką i nabywcą nie nosi znamion dostawy (Spółka, z przyczyn, o których mowa wyżej, nie dysponuje paliwem jak właściciel, zatem nie może przekazać tego prawa, tj. odsprzedać paliwa, na rzecz swoich kontrahentów). Przy takim założeniu faktury nie powinny być wystawiane przez dostawcę (stację paliw) na Spółkę, gdyż to nie ona jest nabywcą towaru.

Z opisu przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca w ramach swych działań marketingowych zamierza zaproponować niektórym Klientom, nabywającym w Spółce materiały budowlane, uczestnictwo w programie, w zakresie, którego Klienci będą mieli możliwość zakupu paliwa w atrakcyjnych cenach. Odbywać to się ma w ten sposób, że Klienci korzystając z kart przekazanych im przez Wnioskodawcę, które wystawione są przez podmiot trzeci posiadający koncesję na obrót paliwami (dalej Koncern paliwowy), będą mogli zaopatrywać się w paliwo bezpośrednio na określonych stacjach benzynowych lub też klienci za pośrednictwem Wnioskodawcy będą odbierać hurtowe ilości paliwa od wybranego Koncernu paliwowego. Stroną umowy z Koncernem paliwowym będzie Wnioskodawca. Koncern paliwowy udostępni Wnioskodawcy karty uprawniające do transakcji bezgotówkowych w zakresie nabywania paliw na wskazanych stacjach benzynowych (dalej karty paliwowe), które zostaną przekazane Klientom Wnioskodawcy. Klienci Wnioskodawcy przy użyciu karty paliwowej będą dokonywali zakupu paliwa na wskazanych stacjach benzynowych. Stacja benzynowa może należeć do Koncernu paliwowego lub być podmiotem odrębnym, z którym Koncern paliwowy zawarł stosowne umowy.

Umowa pomiędzy Wnioskodawcą i Koncernem określa (lub określać będzie) m.in.:

1. sieci stacji paliw, na których można dokonać zakupów z wykorzystaniem Kart Paliwowych (tj. stacje, na których Karty są akceptowane);
2. asortyment możliwy do nabycia przy użyciu Kart Paliwowych;
3. sposób dokonywania rozliczeń zakupów, dokonanych za pomocą Kart Paliwowych;
4. miesięczną deklarację ilościową w zakresie szacunkowych zakupów paliw (benzyn, ON, LPG na stacjach);
5. rabaty, jakich Koncern udziela Spółce za każdy litr paliwa zakupiony w danej sieci stacji paliw, na podstawie deklaracji zawartej w stosownym wniosku. Rabat przyznawany jest w stosunku do ceny obowiązującej na danej .stacji paliw, poprzez to zdaniem Wnioskodawcy Koncern wpływa na cenę paliwa dostarczanego przy użyciu kart paliwowych;
6. rabaty, jakich Dostawca udziela Spółce z tytułu zakupu produktów pozapaliwowych i innych usług (np. myjnia, odkurzanie);
7. opłaty pobierane przez Dostawcę z tytułu wydania i obsługi Kart Flotowych;
8. okresy rozliczeniowe i sposób wystawiania faktur z tytułu sprzedaży paliwa.
9. termin oraz formę, w jakiej Wnioskodawca może wnosić do Dostawy reklamacje dotyczące towarów nabytych przy użyciu kart paliwowych.
   
   

Natomiast umowa pomiędzy Wnioskodawcą a Klientem będzie określać, m.in.:

1. sieci stacji paliw, na których można dokonać zakupów z wykorzystaniem Kart Paliwowych (tj. stacje, na których Karty są akceptowane);
2. asortyment możliwy do nabycia przy użyciu kart paliwowych;
3. sposób dokonywania rozliczeń zakupów, dokonanych za pomocą Kart Flotowych;
4. rabaty, jakich Wnioskodawca udziela Klientowi za każdy litr paliwa zakupiony w danej sieci stacji paliw. Rabat przyznawany będzie w stosunku do ceny obowiązującej na danej stacji paliw, (co do zasady jego wysokość będzie utrzymywać się na poziome wysokości rabatu przyznanego Wnioskodawcy przez Koncern), poprzez to zdaniem Wnioskodawcy Wnioskodawca będzie wpływał na cenę paliwa dostarczanego przy użyciu kart paliwowych;
5. rabaty, jakich Wnioskodawca udziela Klientowi z tytułu zakupu produktów pozapaliwowych i innych usług (np. myjnia, odkurzanie);
6. opłaty pobierane przez Wnioskodawcę za wydane Klientowi Karty Paliwowe;
7. okresy rozliczeniowe, i sposób wystawiania faktur z tytułu sprzedaży paliwa.
8. termin oraz formę, w jakiej Klient może wnosić do Wnioskodawcy reklamacje dotyczące towarów nabytych przy użyciu kart paliwowych.
   
   

Powyższe okoliczności wskazują, że Spółka posiadać będzie prawo do rozporządzania paliwem jak właściciel, gdyż będzie ona miała wpływ na istotne elementy kształtujące obrót tym towarem. Zatem w analizowanej sytuacji nabywać ona będzie paliwo od Koncernu paliwowego, w ramach zawartych z nim umów. Transakcje pomiędzy Koncernem paliwowym a Spółką stanowić będą odpłatną dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Natomiast transakcje dokonywane pomiędzy Spółką a Klientami stanowić będą odsprzedaż paliwa, tj. także odpłatną dostawę towarów, podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT. Ponieważ będzie ona przenosić prawo do rozporządzania nabytym paliwem na konkretnego Klienta - będzie on rzeczywistym użytkownikiem paliwa.

Zatem w przedmiotowej sprawie Spółka dokonywać będzie odsprzedaży nabytego paliwa – jako towaru handlowego – na rzecz Klientów.

Stawka podatku – na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług – wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże w myśl art. 146a pkt 1 tej ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Kwestie dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego regulują przepisy art. 86 ust. 1 ustawy, zgodnie z którym w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy – kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Jak wynika z przepisu art. 86 ust. 1 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego, że zakupy są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku. Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Z uwagi na powołane przepisy oraz opis zdarzenia przyszłego, transakcje pomiędzy Koncernem paliwowym a Spółką, jak również pomiędzy Spółką a jej Klientami stanowić będą odpłatne dostawy towarów podlegające opodatkowaniu na mocy art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Wnioskodawca z tytułu sprzedaży paliwa na rzecz Klienta dokonującego zakupu paliwa na stacji benzynowej przy użyciu karty paliwowej jest zobowiązany do opodatkowania tej dostawy podatkiem VAT według stawki 23%.

W kwestii prawa do odliczenia podatku VAT należy stwierdzić, że są spełnione przesłanki, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy, warunkujące prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, gdyż Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT, a wydatki poniesione na nabycie paliwa mają związek z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT. Nie znajdzie również zastosowania w sprawie art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy.

Zatem Wnioskodawca uprawniony będzie do odliczenia 100% podatku naliczonego z faktury wystawionej przez Koncern paliwowy, na podstawie przepisu art. 86 ust. 1 ustawy.

W związku z tym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.