Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB4/4511-79/15/KW
z 9 lipca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) w zw. z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 15 kwietnia 2015 r. (data wpływu 21 kwietnia 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 25 czerwca 2015 r. (data wpływu 29 czerwca 2015 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z pracy na pokładzie statku morskiego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 kwietnia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z pracy na pokładzie statku morskiego. Wniosek uzupełniono w dniu 29 czerwca 2015 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym, zamieszkałym wraz z całą rodziną na terenie Polski. Zgodnie z podpisanym przez niego kontraktem marynarskim z zakładem „S.S.” z siedzibą w Singapurze, wykonuje usługi jako Starszy Mechanik na nieokreślonych statkach lub lokalizacjach należących do przedsiębiorstwa „S.”, do których zakład go skieruje.

Zgodnie z pisemnym powiadomieniem, otrzymanym przez Wnioskodawcę w związku z reorganizacją firmy, od 1 kwietnia 2014 r. Wnioskodawca jest pracownikiem zakładu „S.C.S.” z siedzibą w Singapurze, przeniesionym na dotychczasowych warunkach zatrudnienia z wcześniejszej jednostki organizacyjnej, zakładu o nazwie „S.S.” o tej samej siedzibie i wymienionej w Głównym Oświadczeniu Zatrudnienia. Główne Oświadczenie Zatrudnienia stwierdza, że firma odprowadza z wynagrodzenia Wnioskodawcy wszystkie niezbędne kwoty wymagane do uregulowania podatków narodowych, ubezpieczeń społecznych i innych należności ustawowych w każdym miejscu pracy Wnioskodawcy.

W kalendarzowym roku podatkowym 2014 Wnioskodawca pracował na statku, którego portem macierzystym jest R., W. M., pływającym pod flagą brytyjską, a właścicielem statku jest „S.O.R.” z siedzibą w Zjednoczonym Królestwie Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej. Armatorem i faktycznym zarządcą statku jest „S.I.C.” z siedzibą w Zjednoczonym Królestwie Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, główną siedzibą i faktycznym zarządem przedsiębiorstwa jest „S.P.E.” z siedzibą w Zjednoczonym Królestwie Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej.

Statek operował poza miejscami położonymi na wyłącznym terytorium Wielkiej Brytanii lub Polski, oraz służył do transportu morskiego materiałów konstrukcyjnych i ich podwodnej instalacji poza miejscami położonymi na wyłącznym terytorium Wielkiej Brytanii lub Polski.

Wynagrodzenie Wnioskodawcy za pracę najemną w charakterze Starszego Mechanika na statku, którego armatorem i operatorem statku jest zakład „S.I.C.” z siedzibą w Zjednoczonym Królestwie Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, a główna siedziba i faktyczny zarząd przedsiębiorstwa „S.” jest „S.P.E.” z siedzibą w Zjednoczonym Królestwie Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, przekazywano na konto Wnioskodawcy przez zakład „S.C.S.” z siedzibą w Singapurze.

Świadczenie usług objętych warunkami zawartego kontraktu odbywało się poza terytorium Polski, wymaga co najmniej 183 dni w pracy w roku i odbywa się w systemie rotacyjnym – 28 lub 42 dni pracy, 28 lub 42 dni urlopu.

Poza dochodami z wyżej wymienionego kontraktu marynarskiego Wnioskodawca nie uzyskał żadnych innych dochodów za granicą i na terytorium Polski, oraz nie skorzystał i nie planuje korzystać z formy preferencyjnego rozliczenia rocznego łącznie ze współmałżonką.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, że siedziba i faktyczny zarząd przedsiębiorstwa „S.”, które eksploatuje statek znajduje się w Zjednoczonym Królestwie Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy do dochodów uzyskanych za granicą Polski, powstałych z opisanej umowy zatrudnienia zawartej z zakładem „S.C.S.” z siedzibą w Singapurze, za pracę na statku zarządzanym i eksploatowanym przez zakład „S.I.C” z siedzibą w Zjednoczonym Królestwie Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, którego faktycznym zarządem jest przedsiębiorstwo „S.P.E” z siedzibą w Zjednoczonym Królestwie Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, będzie miał zastosowanie artykuł 14 punkt 3 Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych (Dz. U. Nr 250, poz. 1840)?
2. W przypadku potwierdzenia stosowania artykułu 14 punkt 3 ww. umowy i braku dochodu w Polsce, oraz niekorzystaniu z preferencyjnej formy rozliczenia rocznego z małżonkiem, czy nie będzie wymagane odprowadzenie podatku od uzyskanego wynagrodzenia w polskim urzędzie podatkowym, oraz czy obowiązujące prawo polskie nie nakłada obowiązku wykazania tychże dochodów?

Ad. 1)

Zdaniem Wnioskodawcy, ze względu na marynarską najemną umowę zatrudnienia zawartą z zakładem „S.C.S.” z siedzibą w Singapurze, która nie posiada i nie eksploatuje własnych statków, a kieruje tylko do pracy na statki zarządzane i eksploatowane w transporcie międzynarodowym przez zakład „S.I.C.” z siedzibą w Zjednoczonym Królestwie Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, którego główną siedzibą i faktycznym zarządem przedsiębiorstwa jest „S.P.E.” z siedzibą w Zjednoczonym Królestwie Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, będą miały zastosowanie przepisy artykułu 14 ust. 3 Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych.

W uzasadnieniu tego stanowiska Wnioskodawca wskazuje, że zgodnie z art. 3 ust. 1 i 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy). Jednakże zgodnie z Komentarzem do Modelowej Konwencji OECD (pkt 9) w zakresie art. 15 ust. 3, do wynagrodzeń załóg statków morskich lub statków powietrznych eksploatowanych w transporcie międzynarodowym stosuje się zasadę, która zgodna jest z zasadą odnoszącą się do dochodów z żeglugi morskiej, zatem podlegają one opodatkowaniu w państwie, w którym znajduje się faktyczny zarząd przedsiębiorstwa.

Dlatego też, dla rozstrzygnięcia jaką umowę międzynarodową należy zastosować do osoby wykonującej pracę na pokładzie statku morskiego istotne jest w jakim państwie znajduje się miejsce faktycznego zarządu przedsiębiorstwa eksploatującego ten statek.

Ad. 2)

Zdaniem Wnioskodawcy, zastosowanie artykułu 14 ust. 3 ww. Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych, i jednoczesny brak innych dochodów zagranicznych oraz innego dochodu w Polsce, i niekorzystanie z preferencyjnej formy rozliczenia rocznego z małżonkiem, nie nakłada obowiązku odprowadzania podatku od uzyskanego wynagrodzenia w polskim urzędzie podatkowym.

W uzasadnieniu tego stanowiska Wnioskodawca wskazuje, że w myśl art. 14 ust. 3 ww. Konwencji wynagrodzenie otrzymywane za pracę najemną, wykonywaną na pokładzie statku morskiego eksploatowanego w transporcie międzynarodowym przez przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa może być opodatkowane w tym Państwie.

Przepis art. 3 ust. 1 lit. g) ww. Konwencji definiuje określenia „przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa” i „przedsiębiorstwo drugiego Umawiającego się Państwa” jako przedsiębiorstwo prowadzone przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w jednym Umawiającym się Państwie i przedsiębiorstwo prowadzone przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, co w przypadku przedstawionego zdarzenia przyszłego pracy najemnej wykonywanej na pokładzie statku eksploatowanego przez zakład „S.I.C.” oznacza przedsiębiorstwo „S.P.E.” z siedzibą w Zjednoczonym Królestwie Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej.

Użyty w art. 14 ust. 3 ww. Konwencji zwrot „może być opodatkowane w tym Państwie” oznacza brak wyłączności do opodatkowania tego dochodu przez państwo, w którym podatnik ma miejsce zamieszkania.

Jako że dochód osoby mającej miejsce zamieszkania w Polsce z tytułu pracy wykonywanej na pokładzie statku morskiego eksploatowanego przez przedsiębiorstwo mające miejsce faktycznego zarządu i siedzibę na terytorium Wielkiej Brytanii, może być opodatkowany zarówno w Wielkiej Brytanii, jak i w państwie rezydencji tj. w Polsce, to celem zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu stosuje się określoną w art. 22 ust. 2 lit. a) ww. Konwencji metodę zapobiegania podwójnemu opodatkowaniu, stanowiącą, że jeśli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga dochód, który zgodnie z postanowieniami umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania może być opodatkowany w Wielkiej Brytanii, to Polska zwolni taki dochód z opodatkowania, ale w przypadku posiadania innych dochodów może przy obliczaniu podatku od pozostałej części dochodu lub majątku takiej osoby stosować stopę podatkową, która byłaby zastosowana w razie, gdyby zwolniona część dochodu lub majątku nie podlegała takiemu zwolnieniu.

W myśl art. 27 ust. 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1 wymienionej ustawy, oprócz dochodów podlegających opodatkowaniu, zgodnie z ust. 1, osiągał również dochody z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub ze źródeł przychodów znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zwolnione od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych umów międzynarodowych - podatek określa się w następujący sposób:

1. do dochodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym dodaje się dochody zwolnione od tego podatku i od sumy tych dochodów oblicza się podatek według skali określonej w ust. 1,
2. ustala się stopę procentową tego podatku do tak obliczonej sumy dochodów,
3. ustaloną zgodnie z pkt 2 stopę procentową stosuje się do dochodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Jednakże, zasadę opodatkowania przedstawioną w wyżej powołanym art. 27 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stosuje się wyłącznie w przypadku, jeżeli podatnik oprócz dochodów zwolnionych z opodatkowania na podstawie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, osiągnął inne dochody podlegające opodatkowaniu w Polsce na ogólnych zasadach albo chciał skorzystać z preferencyjnego rozliczenia rocznego np. łącznie z małżonkiem.

Jeśli zaś nie powstanie obowiązek rozliczenia się z podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu dochodu uzyskanego w związku z pracą na pokładzie statku, którego faktyczny zarząd znajdował się w Wielkiej Brytanii, tym samym, nie wystąpi obowiązek składania zeznania podatkowego w Polsce.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.) osoby fizyczne jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 3 ust. 1a ww. ustawy za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ww. ustawy).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym, zamieszkałym wraz z całą rodziną na terenie Polski. Od 1 kwietnia 2014 r. Wnioskodawca jest pracownikiem zakładu „S.C.S.” z siedzibą w Singapurze, przeniesionym na dotychczasowych warunkach zatrudnienia z wcześniejszej jednostki organizacyjnej, zakładu o nazwie „S.S.” o tej samej siedzibie i wymienionej w Głównym Oświadczeniu Zatrudnienia. W kalendarzowym roku podatkowym 2014 Wnioskodawca pracował na statku, którego portem macierzystym jest R., W. M., pływającym pod flagą brytyjską. Właścicielem statku jest „S.O.R.” z siedzibą w Zjednoczonym Królestwie Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej. Armatorem i faktycznym zarządcą statku jest zakład „S.I.C.” z siedzibą w Zjednoczonym Królestwie Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, a główną siedzibą i faktycznym zarządem przedsiębiorstwa „S.” jest „S.P.E.” z siedzibą w Zjednoczonym Królestwie Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej. Siedziba i faktyczny zarząd przedsiębiorstwa „S.”, które eksploatuje statek znajduje się w Zjednoczonym Królestwie Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej. Statek operował poza miejscami położonymi na wyłącznym terytorium Wielkiej Brytanii lub Polski, oraz służył do transportu morskiego materiałów konstrukcyjnych i ich podwodnej instalacji poza miejscami położonymi na wyłącznym terytorium Wielkiej Brytanii lub Polski. Wynagrodzenie Wnioskodawcy za pracę najemną w charakterze Starszego Mechanika na statku przekazywano na konto Wnioskodawcy przez zakład „S.C.S.” z siedzibą w Singapurze. Poza dochodami z wyżej wymienionego kontraktu marynarskiego Wnioskodawca nie uzyskał żadnych innych dochodów za granicą i na terytorium Polski, oraz nie skorzystał i nie planuje korzystać z formy preferencyjnego rozliczenia rocznego łącznie ze współmałżonką.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych, podpisanej w Londynie dnia 20 lipca 2006 r. (Dz. U. Nr 250, poz. 1840) z zastrzeżeniem postanowień artykułów 15, 17, 18 i 19 tej Konwencji, pensje, płace i inne podobne wynagrodzenia, które osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie otrzymuje za pracę najemną, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że praca wykonywana jest w drugim Umawiającym się Państwie. Jeżeli praca jest tam wykonywana, to otrzymywane za nią wynagrodzenie może być opodatkowane w tym drugim Państwie.

Stosownie do art. 14 ust. 2 ww. Konwencji bez względu na postanowienia ustępu 1 tego artykułu, wynagrodzenie, jakie osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie otrzymuje za pracę najemną, wykonywaną w drugim Umawiającym się Państwie, podlega opodatkowaniu tylko w pierwszym wymienionym Państwie, jeżeli:

1. odbiorca przebywa w drugim Państwie przez okres lub okresy nieprzekraczające łącznie 183 dni w okresie dwunastu miesięcy rozpoczynającym się lub kończącym w danym roku podatkowym, i
2. wynagrodzenie jest wypłacane przez pracodawcę lub w imieniu pracodawcy, który nie ma miejsca zamieszkania lub siedziby w drugim Państwie, i
3. wynagrodzenie nie jest ponoszone przez zakład, który pracodawca posiada w drugim Państwie.

Bez względu na poprzednie postanowienia ww. artykułu, wynagrodzenie otrzymywane za pracę najemną, wykonywaną na pokładzie statku morskiego bądź statku powietrznego eksploatowanego w transporcie międzynarodowym przez przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa może być opodatkowane w tym Państwie (art. 14 ust. 3 ww. Konwencji).

Stosownie do art. 3 ust. 1 lit. g) ww. Konwencji określenia „przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa” i „przedsiębiorstwo drugiego Umawiającego się Państwa” oznaczają odpowiednio przedsiębiorstwo prowadzone przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w jednym Umawiającym się Państwie i przedsiębiorstwo prowadzone przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie.

Natomiast określenie „transport międzynarodowy” oznacza wszelki transport statkiem morskim lub statkiem powietrznym, eksploatowanym przez przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa, z wyjątkiem przypadku, kiedy statek morski lub statek powietrzny eksploatowany jest wyłącznie między miejscami położonymi w drugim Umawiającym się Państwie (art. 3 ust. 1 lit. h) ww. Konwencji).

W świetle zaprezentowanego stanu faktycznego i powołanych wyżej przepisów prawa należy stwierdzić, że w sytuacji, gdy statek na pokładzie, którego Wnioskodawca wykonywał pracę był eksploatowany w transporcie międzynarodowym przez przedsiębiorstwo, którego siedziba i faktyczny zarząd – jak wskazał – znajdowały się na terytorium Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, w niniejszej sprawie zastosowanie miały postanowienia powołanej wyżej Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych, w szczególności jej art. 14 ust. 3.

W konsekwencji, uwzględniając dyspozycję art. 14 ust. 3 ww. Konwencji dochód Wnioskodawcy z tytułu pracy wykonywanej na pokładzie statku eksploatowanego w transporcie międzynarodowym przez przedsiębiorstwo mające siedzibę i zarząd w Wielkiej Brytanii, może być opodatkowany zarówno w Wielkiej Brytanii, jak i w Polsce.

Zgodnie z art. 22 ust. 2 ww. Konwencji, w przypadku Polski, podwójnego opodatkowania unika się w następujący sposób:

1. Jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga dochód, który zgodnie z postanowieniami Konwencji podlega opodatkowaniu w Zjednoczonym Królestwie, Polska zwolni taki dochód z opodatkowania, z zastrzeżeniem postanowień punktu b) niniejszego ustępu.
2. Jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga dochód lub zyski majątkowe, które zgodnie z postanowieniami artykułów 10, 11, 12 lub 13 Konwencji, mogą być opodatkowane w Zjednoczonym Królestwie, Polska zezwoli na odliczenie od podatku od dochodu lub zysków majątkowych tej osoby kwoty równej podatkowi zapłaconemu w Zjednoczonym Królestwie. Jednakże, takie odliczenie nie może przekroczyć tej części podatku, obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która przypada na dochód lub zyski majątkowe uzyskane w Zjednoczonym Królestwie.
3. Jeżeli zgodnie z postanowieniami Konwencji dochód uzyskany przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce jest zwolniony z opodatkowania w Polsce, Polska może, przy obliczaniu kwoty podatku od pozostałego dochodu lub zysków majątkowych takiej osoby, uwzględnić zwolniony dochód.

Zatem w Polsce – w celu zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu dochodów, o których mowa w art. 14 ust. 3 ww. Konwencji – należy zastosować określoną w art. 22 ust. 2 lit. a) w związku z art. 22 ust. 2 lit. c) Konwencji metodę zapobiegania podwójnemu opodatkowaniu (tzw. metoda wyłączenia z progresją).

Wymieniona wyżej zasada znajduje odzwierciedlenie w treści art. 27 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W myśl tego przepisu jeżeli podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1, oprócz dochodów podlegających opodatkowaniu, zgodnie z ust. 1, osiągał również dochody z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub ze źródeł przychodów znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zwolnione od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych umów międzynarodowych - podatek określa się w następujący sposób:

1. do dochodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym dodaje się dochody zwolnione od tego podatku i od sumy tych dochodów oblicza się podatek według skali określonej w ust. 1;
2. ustala się stopę procentową tego podatku do tak obliczonej sumy dochodów;
3. ustaloną zgodnie z pkt 2 stopę procentową stosuje się do dochodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Zasadę opodatkowania przedstawioną w wyżej powołanym art. 27 ust. 8 ustawy stosuje się wyłącznie w przypadku, jeżeli podatnik oprócz dochodów zwolnionych z opodatkowania na podstawie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, osiągnął inne dochody podlegające opodatkowaniu w Polsce na ogólnych zasadach albo chciał skorzystać z preferencyjnego rozliczenia rocznego np. łącznie z małżonkiem. W przeciwnym razie, podatnik nie ma obowiązku rozliczenia dochodów zwolnionych od opodatkowania na podstawie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, w tym obowiązku złożenia zeznania podatkowego w Polsce.

Mając na uwadze okoliczności faktyczne przedstawione we wniosku oraz omówiony stan prawny stwierdzić zatem należy, że dochody, które Wnioskodawca uzyskał z pracy wykonywanej na pokładzie statku morskiego eksploatowanego przez przedsiębiorstwo mające siedzibę i zarząd w Wielkiej Brytanii są zwolnione z opodatkowania w Polsce na podstawie art. 22 ust. 2 pkt a) Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych. W konsekwencji, Wnioskodawca, w przypadku nie osiągnięcia innych dochodów podlegających opodatkowaniu w Polsce, nie ma obowiązku zapłaty podatku od analizowanych dochodów w Polsce, ani obowiązku wykazania tych dochodów w zeznaniu podatkowym w Polsce.

Tutejszy organ zastrzega, że przy wydawaniu niniejszej interpretacji dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Jeżeli zatem przedstawiony we wniosku stan faktyczny różni się od stanu występującego w rzeczywistości wówczas wydana interpretacja nie chroni Wnioskodawcy w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87 – 100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.