2015.10.26 - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP3/4512-722/15-4/ISZ
z 26 października 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 25 sierpnia 2015 r. (data wpływu 28 sierpnia 2015 r.) uzupełnionym w dniu 13 października 2015 r. (data wpływu 19 października 2015 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 6 października 2015 r. (skutecznie doręczone w dniu 12 października 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia stawki podatku dla transakcji zamiany działek gruntu - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 sierpnia 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia stawki podatku dla transakcji zamiany działek gruntu.

Wniosek uzupełniony został w dniu 13 października 2015 r., (data wpływu 19 października 2015 r.) na wezwanie Organu z dnia 6 października 2015 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawcy przysługuje prawo własności nieruchomości gruntowej - działki, która została przeznaczona przez Wnioskodawcę do zamiany na inną nieruchomość gruntową będącą własnością osoby fizycznej. Nieruchomość dla której Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą KW. W księdze wieczystej działka Nr 386/2 obr. 11 oznaczona jest symbolem Bz- tereny rekreacyjne.

Nieruchomość jest niezabudowana, graniczy od północy z terenami usługowymi, od wschodu z potokiem i ulicą P. (wjazd na teren skoczni), a w pozostałej części z obrębem W. Jest ona nadto prawie całkowicie ogrodzona w ramach całego kompleksu obejmującego teren W.

Przeniesienie własności nieruchomości na Wnioskodawcę zostało dokonane przez Ministra Sportu i Turystyki na podstawie aktu notarialnego Repertorium A z dnia 15 lutego 2011 r. Z w/w aktu notarialnego i powołanego w nim wypisu z rejestru gruntów dla działki 386/2 wynika, że działka o obszarze 1.022,00 m kw. stanowi tereny rekreacyjno-wypoczynkowe oznaczone symbolem Bz.

Działka Nr 386/2 objęta jest miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego - Uchwała Rady Miasta z dnia 27 lutego 2014 r. w sprawie uchwalenia "S.". Działka nr 386/2 położona jest w obszarze oznaczonym symbolem: X

Zgodnie z zapisami tego planu:

§ 3. OBJAŚNIENIA UŻYTYCH W USTALENIACH PLANU OKREŚLEŃ

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o:
(...)
1. przeznaczeniu podstawowym - należy przez to rozumieć planowany rodzaj przeznaczenia terenu lub terenu inwestycji (obejmujący jedną, kilka działek ewidencyjnych lub ich część), zgodnie z ustaleniami szczegółowymi, wraz z elementami zagospodarowania uzupełniającego i towarzyszącego, związanymi bezpośrednio z funkcją terenu;
2. przeznaczeniu dopuszczalnym - należy przez to rozumieć planowany rodzaj przeznaczenia terenu lub terenu inwestycji (obejmujący jedną, kilka działek ewidencyjnych lub ich część), zgodnie z ustaleniami szczegółowymi, inny niż podstawowe przeznaczenie terenu, który z nim nie koliduje. Przeznaczenie dopuszczalne nie może przekroczyć 45% powierzchni terenu lub terenu inwestycji i lokalizowane jest na zasadach określonych w ustaleniach szczegółowych;
3. przeznaczeniu dopuszczalnym, realizowanym w ramach przeznaczenia podstawowego - należy przez to rozumieć planowany rodzaj przeznaczenia terenu inwestycji (obejmujący jedną, kilka działek ewidencyjnych lub ich część), zgodnie z ustaleniami szczegółowymi, inny niż podstawowe przeznaczenie terenu, który uzupełnia przeznaczenie podstawowe i z nim nie koliduje oraz nie koliduje z innym przeznaczeniem dopuszczalnym zrealizowanym na terenie inwestycji. Przeznaczenie dopuszczalne realizowane w ramach przeznaczenia podstawowego nie może przekroczyć 40% określonej w ustaleniach szczegółowych powierzchni przeznaczonej do zabudowy na terenie inwestycji. Ograniczenie to nie dotyczy istniejącego zainwestowania;
(...)
infrastrukturze technicznej - należy przez to rozumieć obiekty budowlane infrastruktury technicznej, związane z:
1. zaopatrzeniem w energię elektryczną,
2. zaopatrzeniem w gaz
3. zaopatrzeniem w wodę,
4. odprowadzeniem ścieków sanitarnych i deszczowych,
5. zapewnieniem dostępu do usług teleinformatycznych,
6. zaopatrzeniem w ciepło,
7. oświetleniem ulicznym;

§ 9. (…)

Tereny zabudowy usługowej, oznaczone symbolami 4.US - pow. 4,85 ha, 5.US - pow. 4,13 ha. Obowiązują następujące zasady zagospodarowania terenów:
1. Przeznaczenie podstawowe terenu - usługi sportu realizowane na istniejących działkach ewidencyjnych;
2. Przeznaczenie dopuszczalne realizowane w ramach przeznaczenia podstawowego - miejsca postojowe, obiekty budowlane infrastruktury technicznej, w tym instalacje do sztucznego śnieżenia tras narciarskich, oświetlenia i pomiaru czasu;
3. Dopuszcza się odbudowę, nadbudowę, rozbudowę lub przebudowę istniejących obiektów i budynków, w tym obiektów sportowych z urządzeniami i obiektami towarzyszącymi, na zasadach ustalonych w pkt 4 i 5;
4. W terenie 4US dopuszcza się:
  1. przebudowę i rozbudowę kolei linowej,
  2. budowę pawilonu sportowego w miejscu istniejących pawilonów o całkowitej wysokości nie większej niż 13 m,
  3. otwartych kortów tenisowych i boisk sportowych,
  4. innych obiektów i urządzeń niezbędnych dla funkcjonowania skoczni narciarskich i organizacji imprez sportowych o całkowitej wysokości nie większej niż 7 m.

Przedmiotowa działka jest objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego i nie była dla niej wydawana decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

W uzupełnieniu dodano, że przeniesienie własności nieruchomości na Wnioskodawcę zostało dokonane przez Ministra Sportu i Turystyki działającego jako organ założycielski instytucji gospodarki budżetowej pod nazwą C. na podstawie umowy przeniesienia własności nieruchomości w trybie art. 53 ust. 2 ustawy, o gospodarce nieruchomościami sporządzonej w formie aktu notarialnego Repertorium A z dnia 15 lutego 2011 r.

Na podstawie Zarządzenia Nr 32 Ministra Sportu i Turystyki z dnia 13 grudnia 2010 roku w sprawie utworzenia instytucji gospodarki budżetowej pod nazwą „C." Minister Sportu i Turystyki jako organ założycielski na podstawie art. 23 ust. 2 pkt 1 i art. 26 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 roku o finansach publicznych (Dz.U. Nr 157, poz. 1240 ze zm.) utworzył instytucję gospodarki budżetowej pod nazwą C. na podstawie zgody wyrażonej przez Radę Ministrów w dniu 19 października 2010 roku, z którego to zarządzenia wynika m.in., że:

za dzień rozpoczęcia działalności przez C. uważa się dzień 1 stycznia 2011 roku,
organem założycielskim jest minister właściwy do spraw kultury fizycznej,
na podstawie art. 88 ust. 3 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 roku Przepisy wprowadzające ustawę o finansach publicznych (Dz.U. Nr 157 poz. 1241 ze zm.) C. jako nowo utworzona jednostka przejmie pozostałe po zlikwidowanym zakładzie budżetowym C. środki pieniężne, należności i zobowiązania,
Minister Sportu i Turystyki działając na podstawie art. 53 w związku z art. 52 ustawy o gospodarce nieruchomościami wyposaża C. w nieruchomości określone w Załączniku Nr 2 do tego zarządzenia, przy czym wyposażenie to polega na przeniesieniu na rzecz C. własności nieruchomości, w tym m.in. na przeniesieniu własności przedmiotowej nieruchomości, a to działki Nr 386/2 obr. 11.

Przedmiotowa nieruchomość została wprowadzona do ksiąg w wartości określonej na podstawie operatu szacunkowego, wobec powyższego Wnioskodawca nie odliczał podatku VAT naliczonego.

Do końca 2010 roku C. jako zakład budżetowy uiszczał za przedmiotową nieruchomość opłatę roczną z tytułu trwałego zarządu nieruchomością.

Przedmiotowa nieruchomość, od dnia utworzenia instytucji gospodarki budżetowej, była przez Wnioskodawcę wykorzystywana tylko w związku z działalnością opodatkowaną.

C. dokonuje powyższej zamiany na podstawie stosownych upoważnień. W piśmie wydanym dnia 30 czerwca 2015 roku z upoważnienia Ministra Skarbu Państwa przez Dyrektora Departamentu Mienia Skarbu Państwa nr MSP/DMSP.554.382.2015 DMSP/SK wn. 10267, z którego wynika, iż Dyrektor ten działając z upoważnienia Ministra Skarbu Państwa, działając na podstawie art. 5a ust. l ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. i zasadach wykonywania uprawnień przysługujących Skarbowi Państwa (Dz.U. z 2012 r. poz. 1224) w związku z wnioskiem C. który wpłynął do Ministerstwa Skarbu Państwa w dniu 17 czerwca 2015 r. wyraził zgodę na dokonanie czynności prawnej w zakresie rozporządzenia składnikami aktywów trwałych o wartości rynkowej przekraczającej równowartość kwoty 50.000 euro, polegającej na zamianie niezabudowanej nieruchomości gruntowej, stanowiącej własność C., położonej w Z., oznaczonej ewidencyjnie jako działka nr 386/2 o powierzchni 0,1022 ha, dla której Sąd Rejonowy w Z. prowadzi księgę wieczystą KW na niezabudowaną nieruchomość gruntową (...) oznaczoną ewidencyjnie jako działka nr 607/1 o powierzchni 0,993 ha, dla której Sąd Rejonowy w Z. prowadzi księgę wieczystą Kw ), (...), a zgoda na dokonanie ww. czynności prawnej jest ważna do dnia 31 maja 2015 roku.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy transakcja zamiany działki nr 386/2 podlega opodatkowaniu stawką podstawową, czy też można zastosować zwolnienie na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.) zwalnia się z opodatkowania dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane. Pojęcie terenów budowlanych zostało zdefiniowane w art. 2 pkt 33 ustawy o VAT. Pod tym terminem rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Według stanowiska Wnioskodawcy zamiana (dostawa) wyżej opisanej nieruchomości jest zwolniona z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9.

Zgodnie z planem zagospodarowania podstawowe przeznaczenie tej działki to:

Przeznaczenie podstawowe terenu - usługi sportu realizowane na istniejących działkach ewidencyjnych;
Przeznaczenie dopuszczalne realizowane w ramach przeznaczenia podstawowego - miejsca postojowe, obiekty budowlane infrastruktury technicznej, w tym instalacje do sztucznego śnieżenia tras narciarskich, oświetlenia i pomiaru czasu;
Dopuszcza się odbudowę, nadbudowę, rozbudowę lub przebudowę istniejących obiektów i budynków, w tym obiektów sportowych z urządzeniami i obiektami towarzyszącymi.

Podkreślić należy, iż powyższa działka jest niezabudowana.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane. Ustawa o podatku VAT w art. 2 pkt 33 definiuje pojęcie terenów budowlanych. Oznacza to, że zwolnieniu podlega dostawa gruntów, które mają status inny niż budowlany (np. grunty o charakterze rolnym, leśnym, pastwiska, łąki, nieużytki itp) oraz gruntów innych niż przeznaczone pod zabudowę. Możliwość zrealizowania na danym terenie jakiejkolwiek budowli, czy też obiektów infrastruktury technicznej nie przesądza jeszcze o zakwalifikowaniu danego obszaru jako terenu przeznaczonego pod zabudowę. O charakterze terenu, jako terenu przeznaczonego pod zabudowę w rozumieniu art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT można mówić jedynie w sytuacji, gdy możliwość zabudowy ma dla terenu podstawowe, dominujące znaczenie. Natomiast nie jest istotna możliwość zabudowy, jeśli ma ona charakter uzupełniający, (czy też dopuszczalny) w stosunku do podstawowego przeznaczenia terenu. Ustawodawca wskazał bowiem w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT na generalne przeznaczenie terenu pod zabudowę, a nie możliwość zrealizowania na danym terenie jakiegokolwiek obiektu budowlanego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Z przytoczonych przepisów wynika, że – co do zasady – opodatkowaniu podlegają czynności odpłatne, przy czym nie wynika z nich, że odpłatność za czynności dostawy towarów musi mieć postać pieniężną. Odpłatność jako świadczenie wzajemne może również przybrać postać rzeczową – zapłata w innym towarze albo mieszaną – zapłata w części pieniężna i w części rzeczowa. Innymi słowy, dla uznania czynności za odpłatną, wystarczające jest, by istniała możliwość określenia ceny wyrażonej w pieniądzu w stosunku do świadczenia wzajemnego stanowiącego wynagrodzenie za tę czynność.

Zgodnie z art. 603 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014, poz. 121, z późn. zm.), przez umowę zamiany każda ze stron zobowiązuje się przenieść na drugą stronę własność rzeczy w zamian za zobowiązanie się do przeniesienia własności innej rzeczy.

Natomiast stosownie do art. 604 Kodeksu cywilnego, do zamiany stosuje się odpowiednio przepisy o sprzedaży.

Zatem w przypadku zamiany obie strony przenoszą na siebie wzajemnie własność rzeczy, występując zarówno w charakterze dostawcy, jak i w charakterze nabywcy. Natomiast przepis art. 604 Kodeksu cywilnego daje dyspozycję odpowiedniego stosowania do zamiany przepisów o sprzedaży.

Umowa zamiany jest umową wzajemną, bardzo zbliżoną do umowy sprzedaży. Różnica w stosunku do umowy sprzedaży polega na tym, że w miejsce świadczenia ceny pojawia się obowiązek drugiej strony przeniesienia własności rzeczy. Ze względu na wzajemny charakter umowy, wartość świadczonych rzeczy powinna być ekwiwalentna. Zamiana nieruchomości skutkuje przeniesieniem prawa do rozporządzania zamienianymi nieruchomościami jak właściciel.

Wobec tego przeniesienie własności gruntu na podstawie umowy zamiany będzie stanowiło odpłatną dostawę towaru i będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast stosownie do treści art. 146a pkt 1 ww. ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, przewidziano opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku. Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ww. ustawy o podatku od towarów i usług.

I tak, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Tereny budowlane, w myśl art. 2 pkt 33 ustawy o VAT, to grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o którym mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Z cytowanych powyżej przepisów wynika, że opodatkowaniu podlegają te dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku gruntów niezabudowanych, tylko te, które stanowią tereny budowlane w myśl art. 2 pkt 33 ww. ustawy. Natomiast dostawa gruntów niezabudowanych, będących np. gruntami rolnymi czy leśnymi, które nie są terenami budowlanymi, jest zwolniona z podatku od towarów i usług.

Tak więc, w przypadku gdy teren nie ma ustalonego planu zagospodarowania przestrzennego oraz nie została wydana decyzja o warunkach zabudowy, dostawa gruntów niezabudowanych jako terenów innych niż tereny budowlane będzie podlegała zwolnieniu zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT.

Celem określenia, czy dany grunt jest przeznaczony pod zabudowę należy odwołać się do przepisów zawartych w ustawie z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2015 r., poz. 199 z późn. zm.), regulującej zasady kształtowania polityki przestrzennej przez jednostki samorządu terytorialnego i organy administracji rządowej.

Jak stanowi art. 4 ust. 1 ww. ustawy – ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego – w myśl zapisów art. 4 ust. 2 powołanej ustawy – określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, przy czym:

lokalizację inwestycji celu publicznego ustala się w drodze decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego;
sposób zagospodarowania terenu i warunki zabudowy dla innych inwestycji ustala się w drodze decyzji o warunkach zabudowy.

O przeznaczeniu nieruchomości stanowią zatem akty prawa miejscowego. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego – jako źródło prawa miejscowego, a w przypadku jego braku decyzja o warunkach zabudowy – jako akt indywidualny prawa administracyjnego.

W tym miejscu warto wyjaśnić, że stosownie do treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 Gemeente Emmen – „teren budowlany oznacza każdy nieuzbrojony lub uzbrojony teren uznany przez państwa członkowskie za teren z przeznaczeniem pod zabudowę”.

Tym samym również w świetle orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości, za teren budowlany uznać można jedynie taki, który regulacjami prawa krajowego został przeznaczony pod zabudowę.

Z powyższych przepisów wynika, że przeznaczenie określonego gruntu należy oceniać wyłącznie w oparciu o istniejący miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego oraz wydane decyzje o warunkach zabudowy nieruchomości.

Zauważyć należy, że analiza powołanych wyżej przepisów ustawy o VAT wskazuje jednoznacznie, że zwolnienie od podatku VAT obejmuje zbycie nieruchomości niezabudowanych (gruntów) wyłącznie w sytuacji, gdy nie są one przeznaczone pod zabudowę. Elementem, który determinuje możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku VAT przy zbyciu gruntów jest przeznaczenie gruntu na cele inne niż budowlane.

Wnioskodawca we wniosku wskazał, że zamierza dokonać zamiany, należącej do niego niezabudowanej działki gruntu nr 386/2. Przedmiotowa działka jest objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego i nie była dla niej wydawana decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. W przedmiotowej sprawie, zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, działka będąca przedmiotem wniosku oznaczona jest w części jako 4.US. Przy tym zgodnie z zapisami tego panu, na trenach zabudowy usługowej, oznaczone symbolami 4US - pow. 4,85 ha, 5.US - pow. 4,13 ha obowiązują następujące zasady zagospodarowania terenów:

Przeznaczenie podstawowe terenu - usługi sportu realizowane na istniejących działkach ewidencyjnych;
Przeznaczenie dopuszczalne realizowane w ramach przeznaczenia podstawowego - miejsca postojowe, obiekty budowlane infrastruktury technicznej, w tym instalacje do sztucznego śnieżenia tras narciarskich, oświetlenia i pomiaru czasu;
Dopuszcza się odbudowę, nadbudowę, rozbudowę lub przebudowę istniejących obiektów i budynków, w tym obiektów sportowych z urządzeniami i obiektami towarzyszącymi, na zasadach ustalonych w pkt 4 i 5;
W terenie 4US dopuszcza się:
1. przebudowę i rozbudowę kolei linowej,
2. budowę pawilonu sportowego w miejscu istniejących pawilonów o całkowitej wysokości nie większej niż 13 m,
3. otwartych kortów tenisowych i boisk sportowych,
4. innych obiektów i urządzeń niezbędnych dla funkcjonowania skoczni narciarskich i organizacji imprez sportowych o całkowitej wysokości nie większej niż 7 m.

Zatem, w przedmiotowej sprawie należy przyjąć, że grunt oznaczony symbolem 4US jest terenem budowlanym, bowiem z przeznaczenia tego terenu określonego w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego wynika, że jest to teren zabudowy usługowej, przy tym na tym gruncie dopuszcza się możliwość zabudowy, tj. przebudowy i rozbudowy kolei linowej, budowy pawilonu sportowego w miejscu istniejących pawilonów o całkowitej wysokości nie większej niż 13 m, otwartych kortów tenisowych i boisk sportowych, innych obiektów i urządzeń niezbędnych dla funkcjonowania skoczni narciarskich i organizacji imprez sportowych o całkowitej wysokości nie większej niż 7 m.

Wobec tego, przedmiotem dostawy ze strony Wnioskodawcy będzie teren budowlany w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy o VAT. Zatem w przedmiotowym przypadku nie znajdzie zastosowanie zwolnienie z podatku wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Jednocześnie wskazać należy, że zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jednakże powołany przepis w przedmiotowej sprawie nie znajdzie zastosowania, gdyż jak wskazał Wnioskodawca przedmiotowa nieruchomość, od dnia utworzenia instytucji gospodarki budżetowej, była przez Wnioskodawcę wykorzystywana tylko w związku z działalnością opodatkowaną. Przy tym, przedmiotowa nieruchomość została wprowadzona do ksiąg w wartości określonej na podstawie operatu szacunkowego i Wnioskodawca nie odliczał podatku VAT naliczonego. Wobec tego nie zaistniały przesłanki umożliwiające zastosowanie zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT.

Tym samym transakcja zamiany działki nr 386/2, jako dostawa gruntu przeznaczonego pod zabudowę będzie podlegała opodatkowaniu 23% stawką VAT na podstawie art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ww. ustawy.

Wobec tego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art . 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art . 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin