Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPB-1-1/4511-651/15/ZK
z 2 listopada 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 5 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z 6 lipca 2015 r. (data wpływu do tut. Biura 13 lipca 2015 r.), uzupełnionym 9 października 2015 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie obowiązku sporządzenia przez Wnioskodawcę dokumentacji, o której mowa w art. 25a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w związku z zawarciem umowy spółki komandytowej, bądź umowy dzierżawy, o których mowa we wniosku – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 lipca 2015 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, m.in. w zakresie obowiązku sporządzenia przez Wnioskodawczynię dokumentacji, o której mowa w art. 25a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w związku z zawarciem umowy spółki komandytowej, bądź umowy dzierżawy, o których mowa we wniosku. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 17 września 2015 r. Znak: IBPB-1-1/4511-415/15/ZK wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 9 października 2015 r.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni jest osoba fizyczną nie prowadzącą działalności gospodarczej, nie jest również zarejestrowana jako podatnik podatku od towarów i usług. Mąż Wnioskodawczyni, z którym pozostaje w związku małżeńskim i ustawowym ustroju majątkowym (ustawowa wspólność majątkowa), prowadzi działalność rolniczą polegającą na mikrorozmnażaniu roślin wrzosowatych: różaneczników, azalii, kalmii, różnych gatunków i odmian borówek. W ramach prowadzonej przez siebie działalności mąż Wnioskodawczyni zajmuje się także rozmnażaniem: aktinidii, aronii, brzozy, hortensji, jagód kamczackich, jeżyn, lilaków, malin, malinojeżyn, malinotruskawek, morw, świdośliwy oraz wiśni ozdobnych. Przedmiotowa działalność spełnia kryteria sklasyfikowania jej jako działy specjalne produkcji rolnej, a dokładniej jako - uprawa roślin in vitro. Działalność ta prowadzona jest w formie jednoosobowej działalności, jako Gospodarstwo Ogrodnicze. W zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych w 2015 r., podatek z prowadzonej działalności mąż Wnioskodawczyni rozlicza przy zastosowaniu stawki liniowej 19%. Prowadzi księgi rachunkowe. Powyższe wynika z faktu, że mąż Wnioskodawczyni o zamiarze założenia ksiąg rachunkowych zawiadomił właściwego naczelnika urzędu skarbowego, przed rozpoczęciem kolejnego roku podatkowego, zgodnie z art. 15 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ponadto jest on zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Z uwagi na brak rozdzielności majątkowej, wszystkie składniki gospodarstwa ogrodniczego są majątkiem wspólnym Wnioskodawczyni i jej męża na zasadzie współwłasności łącznej. Z uwagi na rozwój prowadzonej przez męża Wnioskodawczyni działalności, planują oni zmianę formy prawnej z jednoosobowej działalności prowadzonej przez osobę fizyczną, na spółkę komandytową. Nowo powstała spółka nie będzie jednak następcą prawnym (w tym także podatkowym). Spółka powstanie bowiem, jako nowy, odrębny podmiot gospodarczy. Zachowany natomiast zostanie profil prowadzonej działalności, co oznacza, że spółka będzie prowadzić działalność rolniczą w zakresie działów specjalnych produkcji rolnej, to jest uprawy roślin in vitro.

Ponadto, spółka komandytowa będzie dążyć do zawarcia umów, w których uprzednio stroną był mąż Wnioskodawczyni prowadzący gospodarstwo ogrodnicze (do powyższego doszłoby na mocy umów cesji, bądź poprzez zawarcie nowych umów odpowiadających zakresem przedmiotowym umowom, w których był stroną). Także obecni pracownicy zostaną zatrudnieni w projektowanej spółce na takich samych warunkach, jak u męża Wnioskodawczyni. Należy nadmienić, że Wnioskodawczyni i jej mąż tworząc omawianą spółkę osobową będą dążyli do utrzymania wielkości i struktury zatrudnienia, dotychczasowej produkcji, a także wydajności i rentowności gospodarstwa ogrodniczego. O planowanych zmianach zawiadomieni zostaną także kontrahenci, celem utrzymania współpracy i relacji gospodarczych. Inaczej rzecz ujmując, zamiarem Wnioskodawczyni i jej męża jest to, by nowo powstała spółka komandytowa „zajęła” w obrocie gospodarczym miejsce zlikwidowanego gospodarstwa ogrodniczego i kontynuowała jego działalność rolniczą w segmencie działów specjalnych produkcji rolnej, to jest - uprawy roślin in vitro. Przechodząc do ogólnych założeń konstrukcyjnych projektowanej spółki komandytowej, należy w pierwszej kolejności podnieść, że jej komplementariuszem będzie spółka z ograniczoną odpowiedzialnością. Udziały w tej spółce kapitałowej zostaną w całości objęte przez małżonków i pokryte wkładem pieniężnym. Wnioskodawczyni oraz jej mąż będą nadto komandytariuszami tej spółki komandytowej. Każde z nich będzie ponosić więc odpowiedzialność za zobowiązania spółki do wysokości sumy komandytowej wskazanej w umowie spółki dla danego komandytariusza. Dodatkowo komandytariusze będą zobowiązani do wniesienia wkładów. Rodzaj, wysokość oraz sposób wniesienia wkładów zostanie sprecyzowany w umowie spółki. W tym miejscu należy jednak wskazać, że Wnioskodawczyni wniesie wkład pieniężny w wysokości odpowiadającej co najmniej w wysokości sumy komandytowej określonej dla niej w umowie spółki. Mąż Wnioskodawczyni oprócz wniesienia wkładu pieniężnego w wysokości odpowiadającej co najmniej sumie komandytowej wskazanej w umowie spółki, planuje również wnieść wkład niepieniężny w postaci materiału roślinnego gotowego i w produkcji, pochodzącego z likwidowanego gospodarstwa ogrodniczego. Przedmiotem aportu nie będzie przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część. Składniki aktualnego majątku gospodarstwa ogrodniczego w postaci: nieruchomości gruntowych, posadowionych na nich budynków, a także ruchomości niezbędnych do prowadzenia przez spółkę komandytową działalności zostaną spółce wydzierżawione, względnie małżonkowie wniosą aportem do tej spółki prawo do nieodpłatnego używania ww. rzeczy. W pierwszym przypadku, przedmiotowa spółka osobowa zawrze z Wnioskodawczynią i jej mężem umowę dzierżawy określonych nieruchomości lub ruchomości. Dodania wymaga, że czynsz dzierżawny, płatny okresowo, zostanie określony zgodnie ze stosowanymi cenami rynkowymi.

Udostępnienie spółce majątku w jeden z ww. sposobów jest umotywowane przede wszystkim tym, że Wnioskodawczyni i jej mąż nie chcą wyzbywać się swojej własności na rzecz podmiotu trzeciego, w omawianym przypadku - spółki komandytowej.

Reasumując, spółka komandytowa, wykorzystując majątek swój oraz dzierżawiony, względnie jej nieodpłatnie użyczony, będzie prowadzić we własnym imieniu i na własny rachunek działalność polegającą na uprawie roślin in vitro, która to działalność będzie zaliczana do działów specjalnych produkcji rolnej. Zostanie także zarejestrowana, jako czynny podatnik podatku od towarów i usług. Spółka będzie ponadto zobowiązana do prowadzenia ewidencji księgowej w formie ksiąg rachunkowych, nie będąc jednocześnie podatnikiem podatku dochodowego. Podatnikami tego podatku będą jej wspólnicy.

W związku z tym, komandytariusze (Wnioskodawczyni i jej maż) do rozliczania podatku dochodowego od osób fizycznych na rok 2016, zamierzają wybrać normy ryczałtowo- szacunkowe, o których mowa w art. 24 ust. 4-4e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W tym też celu, zgodnie z dyspozycją art. 43 ust. 3 pkt 3 cyt. ustawy, złożą do właściwego naczelnika urzędu skarbowego w terminie 7 dni, liczonych od dnia rozpoczęcia prowadzenia przez spółkę komandytową działalności w zakresie działów specjalnych produkcji rolnej, deklarację PIT-6, w której zadeklarują opodatkowanie według norm szacunkowych.

Powyższe oznacza jednocześnie, że Wnioskodawczyni oraz jej mąż nie złożą zawiadomień do właściwego naczelnika urzędu skarbowego, przed rozpoczęciem kolejnego roku podatkowego, zgodnie z art. 15 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, o zamiarze założenia ksiąg.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytania:

Czy dla umowy spółki komandytowej, w której komandytariuszami będą te same osoby fizyczne, które występują jako wspólnicy komplementariusza, tj. spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, będzie trzeba sporządzić, zgodnie z art. 25a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dalej zwanej ustawą o pdof, dokumentację podatkową?

Czy do umowy dzierżawy zawartej pomiędzy spółką komandytową, a Wnioskodawczynią i jej mężem należy sporządzić, zgodnie z art. 25a ust. 1 ustawy o pdof, dokumentację podatkową?

(pytania oznaczone we wniosku Nr 3 i 4)

Zdaniem Wnioskodawczyni:

Ad.3.

Przepis art. 25a ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 361 ze zm. - dalej: ustawa o pdof), stanowi, że podatnicy dokonujący transakcji, w tym zawierający umowy spółki niebędącej osobą prawną, umowy wspólnego przedsięwzięcia lub umowy o podobnym charakterze, z podmiotami powiązanymi z tymi podatnikami - w rozumieniu art. 25 ust. 1 i 4 - lub transakcji, w związku z którymi zapłata należności wynikających z takich transakcji dokonywana jest bezpośrednio lub pośrednio na rzecz podmiotu mającego miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkową, w tym zawierający umowy spółki niebędącej osobą prawną, umowy wspólnego przedsięwzięcia lub umowy o podobnym charakterze, jeżeli jedną ze stron takiej umowy jest podmiot mający miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkową, są obowiązani do sporządzenia dokumentacji podatkowej takiej (takich) transakcji. Po pierwsze, definicję podmiotów powiązanych z podatnikiem zawiera art. 25 ust. 1 i ust. 4 ustawy o pdof.

Zgodnie z nią, aby dane podmioty można było uznać za powiązane w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podmiot, z którym podatnik zawiera umowę spółki niebędącej osobą prawną musi być:

1. osobą fizyczną, osobą prawną lub jednostką organizacyjną niemającą osobowości prawnej, mającą miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (podmiot krajowy), biorącą udział bezpośrednio lub pośrednio w zarządzaniu przedsiębiorstwem położonym poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub w jego kontroli albo posiada udział w kapitale tego przedsiębiorstwa, albo
2. osobą fizyczną, osobą prawną lub jednostką organizacyjną niemającą osobowości prawnej, mającą miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (podmiot zagraniczny), biorącą udział bezpośrednio lub pośrednio w zarządzaniu podmiotem krajowym lub w jego kontroli albo posiada udział w kapitale tego podmiotu krajowego, albo
3. tą samą osobą fizyczną, osobą prawną lub jednostką organizacyjną niemającą osobowości prawnej równocześnie bezpośrednio lub pośrednio biorącą udział w zarządzaniu podmiotem krajowym i podmiotem zagranicznym lub w ich kontroli albo posiadającą udział w kapitale tych podmiotów, albo
4. podmiotem krajowym biorącym udział bezpośrednio lub pośrednio w zarządzaniu innym podmiotem krajowym lub w jego kontroli albo posiadającym udział w kapitale innego podmiotu krajowego, albo
5. tą samą osobą fizyczną, osobą prawną lub jednostką organizacyjną niemającą osobowości prawnej równocześnie bezpośrednio lub pośrednio biorącą udział w zarządzaniu podmiotami krajowymi lub w ich kontroli albo posiadającą udział w kapitale tych podmiotów.
   
   

Z tego, punkty 1-3 dotyczą powiązań międzynarodowych, a punkty 4 i 5 - powiązań krajowych. Ponadto, art. 25 ust. 5a ustawy o pdof stanowi, że posiadanie udziału w kapitale innego podmiotu, o którym mowa w ust. 1 i 4 cyt. artykułu, oznacza sytuację, w której dany podmiot bezpośrednio lub pośrednio posiada w kapitale innego podmiotu udział nie mniejszy niż 5%. Powiązanie podmiotów krajowych zachodzi także, gdy pomiędzy podmiotami krajowymi lub też
osobami pełniącymi w nich funkcje o charakterze zarządzającym, nadzorczym lub kontrolnym zachodzą powiązania o charakterze rodzinnym (małżeństwo oraz pokrewieństwo lub powinowactwo do drugiego stopnia), majątkowym lub wynikające ze stosunku pracy (art. 25 ust. 5 ustawy o pdof). Po drugie, obowiązek sporządzenia dokumentacji podatkowej do umowy spółki niebędącej osobą prawną obejmuje tylko te kontrakty, w których łączna wartość wniesionych przez wspólników wkładów przekracza równowartość 50000 euro (art. 25a ust. 2a ustawy o pdof). Wyrażone w euro wielkości należy przeliczyć na walutę polską po średnim kursie ogłaszanym przez Narodowy Bank Polski, obowiązującym w ostatnim dniu roku podatkowego poprzedzającego rok podatkowy, w którym została zawarta umowa spółki (art. 25a ust. 5 ustawy o pdof).

Po trzecie, spółką niebędącą osobą prawną jest, zgodnie z art. 5a pkt 26 ustawy o pdof, spółka niebędąca podatnikiem podatku dochodowego. Do tej kategorii podmiotów zaliczają się m.in. spółki osobowe. Kodeks spółek handlowych w przepisie art. 4 pkt 1 enumeratywnie wymienia spółki osobowe. Stosownie do cyt. przepisu, spółką osobową jest m.in. spółka komandytowa, która ma na celu prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą, w której wobec wierzycieli za zobowiązania spółki co najmniej jeden wspólnik odpowiada bez ograniczenia (komplementariusz), a odpowiedzialność co najmniej jednego wspólnika (komandytariusza) jest ograniczona (art. 102 ksh).

W niniejszym zdarzeniu przyszłym, obowiązek sporządzenia dokumentacji podatkowej dla umowy spółki komandytowej może wystąpić, bowiem wspólnikami spółki osobowej będą:

1. jako komplementariusz - spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, w której wspólnikami będą Wnioskodawczyni oraz jej mąż, a ich udział w kapitale tego podmiotu będzie wynosił po 50%,
2. jako komandytariusz - Wnioskodawczyni,
3. jako komandytariusz – mąż Wnioskodawczyni.
   
   

W związku z powyższym, pomiędzy podatnikiem (Wnioskodawczynią i jej mężem), a podmiotem z nim powiązanym (spółką z ograniczoną odpowiedzialnością) zaistnieją powiązania krajowe o charakterze kapitałowym, bowiem zarówno Wnioskodawczyni, jak i jej mąż będą posiadali po 50% udziałów w kapitale zakładowym spółki z o.o. Ponadto, jako wspólnicy spółki osobowej, wniosą do niej wkład na pokrycie swojego udziału w jej kapitale. Jednakże nie będą oni wchodzić w skład organu zarządzającego komplementariuszem, jak również jego organu nadzorczego. Należy również wskazać, że pomiędzy Wnioskodawczynią i jej mężem zachodzą powiązania o charakterze rodzinnym.

Na dzień sporządzenia niniejszego wniosku Wnioskodawczyni nie jest w stanie określić łącznej wartości wkładów wniesionych przez wspólników do spółki komandytowej.

Odpowiedź na pytanie 3 będzie uzależniona w niniejszym zdarzeniu przyszłym, od łącznej wartości wkładów wniesionych do mającej powstać spółki komandytowej. Nie ulega bowiem wątpliwości, że pomiędzy podatnikami zawierającymi umowę spółki niebędącej osobą prawną będą występowania powiązania co najmniej o charakterze kapitałowym. Jednakże o wystąpieniu obowiązku sporządzenia dokumentacji podatkowej przesądzi spełnienie drugiej przesłanki, a mianowicie - gdy łączna wartość wniesionych przez wspólników wkładów przekroczy równowartość 50000 euro, którą należy przeliczyć na walutę polską po średnim kursie ogłaszanym przez Narodowy Bank Polski, obowiązującym w ostatnim dniu roku podatkowego poprzedzającego rok podatkowy, w którym została zawarta umowa spółki, wówczas zaistnieje obowiązek sporządzenia dokumentacji podatkowej do umowy spółki komandytowej.

Reasumując, obowiązek sporządzenia dokumentacji podatkowej do umowy spółki komandytowej wystąpi, w opisanym zdarzeniu przyszłym, jeżeli, oprócz zaistnienia powiązań krajowych o charakterze kapitałowym, łączna wartość wniesionych przez wspólników tej spółki wkładów przekroczy równowartość 50000 euro. Powyższą wielkość będzie trzeba przeliczyć na walutę polską po średnim kursie ogłaszanym przez Narodowy Bank Polski, obowiązującym w ostatnim dniu roku podatkowego poprzedzającego rok podatkowy, w którym została zawarta umowa spółki (art. 25a ust. 5 ustawy o pdof).

A contrario, w przypadku nie przekroczenia wyżej wskazanego progu kwotowego - pomimo istnienia powiązań krajowych o charakterze kapitałowym - obowiązek sporządzenia dokumentacji podatkowej nie wystąpi.

Ad. 4

Po pierwsze, obowiązkiem dokumentacyjnym objęte są transakcje z podmiotami powiązanymi.

Definicję podmiotów powiązanych w rozumieniu przepisów ustawy reguluje art. 25 ustawy o pdof omówiono szczegółowo w części dotyczącej stanowiska Wnioskodawczyni w przedmiocie pytania 3. Ma ono zastosowanie także w niniejszej części. Jednakże zgodnie z art. 25a ust. 2 ustawy o pdof, podatnik zobowiązany jest do sporządzenia dokumentacji podatkowej transakcji, których wartość przekracza 50000 euro, z tym że transakcje dotyczące świadczenia usług, lub których przedmiotem są wartości niematerialne i prawne, podlegają obowiązkowi dokumentacyjnemu już po przekroczeniu 30000 euro. Powyższe wielkości wyrażone w euro należy przeliczyć na walutę polską po średnim kursie ogłaszanym przez Narodowy Bank Polski, obowiązującym w ostatnim dniu roku podatkowego poprzedzającego rok podatkowy, w którym została zawarta umowa spółki (art. 25a ust. 5 ustawy o pdof).

Po drugie, omawiane zdarzenie przyszłe dotyczy dzierżawy. Pojęcie dzierżawy nie zostało zdefiniowane w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych. Natomiast umowa dzierżawy została uregulowana w art. 693 § 1 kc. Przez ten kontrakt, wydzierżawiający zobowiązuje się oddać rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz. W związku z tym, należy zauważyć, że dzierżawa jest umownym stosunkiem o charakterze zobowiązaniowym, umożliwiającym korzystanie w szerokim zakresie z różnych dóbr majątkowych, w tym pobieranie ich pożytków. Ponadto, nie ma ona charakteru świadczenia jednorazowego, ale wzajemne świadczenia obu stron umowy trwają przez określony okres czasu.

W następnej kolejności należy podnieść, że w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych nie przesądzono jednoznacznie, czy dzierżawę należy zakwalifikować jako świadczenie usług, czy też jako inny rodzaj transakcji. Powyższe jest istotne, ponieważ przesądza o momencie powstania obowiązku sporządzenia dokumentacji podatkowej. Wnioskodawczyni z ostrożności przyjmuje, że dzierżawa stanowi świadczenie usług, w związku z czym, podatnik będzie zobowiązany do sporządzenia dokumentacji transakcji dzierżawy, jeżeli łączna kwota wynikająca z umowy lub rzeczywiście zapłacona w roku podatkowym łączna kwota wymagalnych w roku podatkowym świadczeń przekroczy równowartość 30000 euro.

W przedmiotowej sprawie, wydzierżawiający, tj. Wnioskodawczyni i jej mąż, zamierzają podpisać ze spółką komandytową umowę dzierżawy określonych nieruchomości gruntowych (w tym rolnych), wraz z posadowionymi na nich budynkami oraz ruchomości niezbędnych do wykonywania przez ww. spółkę działalności w zakresie działów specjalnych produkcji rolnej. Czynsz zostanie ustalony na poziomie rynkowym. Na dzień sporządzenia niniejszego wniosku Wnioskodawczyni nie jest w stanie jednoznacznie przedstawić miesięcznej wysokości czynszu, jak również poszczególnych przedmiotów dzierżawy. Jednakże, jej zdaniem, pomiędzy wydzierżawiającymi, a dzierżawcą zaistnieje powiązanie o charakterze kapitałowym. Z uwagi na powyższe, obowiązek sporządzenia dokumentacji podatkowej transakcji dzierżawy wystąpi, jeżeli łączna kwota wynikająca z umowy lub rzeczywiście zapłacona w roku podatkowym łączna kwota wymagalnych w roku podatkowym świadczeń przekroczy równowartość 30000 euro. Powyższą wielkość będzie trzeba przeliczyć na walutę polską po średnim kursie ogłaszanym przez Narodowy Bank Polski, obowiązującym w ostatnim dniu roku podatkowego poprzedzającego rok podatkowy, w którym została zawarta umowa spółki (art. 25a ust. 5 ustawy o pdof). A contrario, w przypadku nie przekroczenia wyżej wskazanego progu kwotowego, pomimo istnienia powiązań krajowych o charakterze kapitałowym, obowiązek sporządzenia dokumentacji podatkowej nie wystąpi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawczyni.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienić należy, że w pozostałym zakresie objętym wnioskiem, wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, 43-300 Bielsko-Biała, ul. Traugutta 2a.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.