Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB1/4511-663/15/PSZ
z 21 sierpnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) w zw. z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 27 maja 2015 r. (data wpływu 29 maja 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu ustalenia wartości początkowej budynku mieszkalnego nabytego w drodze spadku – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 maja 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu ustalenia wartości początkowej budynku mieszkalnego nabytego w drodze spadku.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Nieruchomość zabudowaną nabyła Pani w drodze spadku w 2013 r. po zmarłej mamie. Część domu mieszkalnego będzie wynajmowana na cele mieszkalne i w związku z tym zamierza Pani wprowadzić tę część do środków trwałych i dokonywać odpisów amortyzacyjnych.

Zgłoszenie nabycia spadku zostało dokonane na formularzu SD-Z2, który zawierał błędną wartość rynkową budynku mieszkalnego. Celem skorygowania błędnej wartości rynkowej budynku mieszkalnego zlecona zostanie wycena przez rzeczoznawcę wartości rynkowej nieruchomości w tym budynku mieszkalnego z dnia nabycia.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy wartość początkowa środka trwałego będzie mogła być ustalona w oparciu o wycenę dokonaną przez rzeczoznawcę, czy należy przyjąć błędną wartość jaka została zgłoszona na formularzu SD-Z2? Czy błąd wartości rynkowej na zgłoszeniu SD-Z2 wyklucza możliwość ustalenia prawidłowej wartości początkowej środka trwałego i od tej wartości dokonywania odpisów amortyzacyjnych?

Zdaniem Wnioskodawcy błąd na zgłoszeniu SD-Z2 nie wyklucza możliwości skorygowania tej wyceny np. przez rzeczoznawcę i ustalenia prawidłowej wartości początkowej środka trwałego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera wykazu wydatków, który przesądzałby o ich zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, zatem przyjmuje się, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością, których celem jest osiągnięcie przychodów lub zabezpieczenie albo zachowanie źródła przychodów, tak aby to źródło przynosiło przychody także w przyszłości.

W takim ujęciu kosztami tymi będą zarówno wydatki pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty.

Aby wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu winien, w myśl powołanego przepisu spełniać łącznie następujące warunki:

• pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
• nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
• być właściwie udokumentowany.

Zgodnie z art. 22 ust. 8 ww. ustawy, kosztami uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

W myśl art. 22a ust. 1 ustawy, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
   
2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
   
3. inne przedmioty

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Stosownie do treści art. 22c pkt 1 ww. ustawy, amortyzacji nie podlegają grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntów.

Zgodnie z treścią art. 22g ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się w razie nabycia w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób - wartość rynkową z dnia nabycia, chyba że umowa darowizny albo umowa o nieodpłatnym przekazaniu określa tę wartość w niższej wysokości.

Zgodnie z art. 22g ust. 16 ww. ustawy, przy ustalaniu wartości początkowej poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 3-5, ust. 2, 8, 9, 14 i 15, przepis art. 19 stosuje się odpowiednio.

Przepis art. 19 ust. 3 ww. ustawy stanowi, że wartość rynkową rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia.

W myśl art. 19 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jeżeli wartość wyrażona w cenie określonej w umowie odpłatnego zbycia znacznie odbiega od wartości rynkowej nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej wezwie strony umowy do zmiany tej wartości lub wskazania przyczyn uzasadniających podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej. W razie nieudzielenia odpowiedzi, niedokonania zmiany wartości lub niewskazania przyczyn, które uzasadniają podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej, organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej określi wartość z uwzględnieniem opinii biegłego lub biegłych. Jeżeli wartość ustalona w ten sposób odbiega co najmniej o 33% od wartości wyrażonej w cenie, koszty opinii biegłego lub biegłych ponosi zbywający.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że po zmarłej mamie w roku 2013 w drodze spadku nabyła Pani zabudowaną nieruchomość. Część domu mieszkalnego będzie wynajmowana na cele mieszkalne i w związku z tym zamierza Pani wprowadzić tę część do środków trwałych i dokonywać odpisów amortyzacyjnych.

Zgłoszenie nabycia spadku zostało dokonane na formularzu SD-Z2. Wskazuje Pani, że w formularzu błędnie wykazano wartość rynkową budynku.

Mając powyższe na względzie, stwierdzić należy, że skoro dom mieszkalny został nabyty przez Panią w drodze spadku, to jego wartość początkową należy ustalić według wartości rynkowej z dnia nabycia. Podstawą ustalenia tej wartości, zgodnie z art. 19 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, są ceny rynkowe. Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie nakazują natomiast, aby przy ustalaniu wartości rynkowej odwoływać się do wartości zastosowanej dla potrzeb podatku od spadku i darowizn. Podstawą ustalenia wartości początkowej środka trwałego jest wartość rynkowa, a nie wartość wskazana w zgłoszeniu SD-Z2. Przy czym, co do zasady wartości te powinny być tożsame. Błędne określenie wartości rynkowej w zgłoszeniu SD-Z2 nie wyklucza prawidłowego ustalenia wartości początkowej środka trwałego – zgodnie z zasadami przedstawionymi powyżej. Prawidłowo ustaloną wartość początkową środka trwałego otrzymanego w drodze spadku będzie Pani mogła wprowadzić do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych. Dokonane zgodnie z przepisami ustawy odpisy amortyzacyjne od tej wartości początkowej może Pani zaliczać do kosztów uzyskania przychodów.

Końcowo należy zauważyć, że to na podatniku ciąży obowiązek prawidłowego określenia wartości początkowej środka trwałego. W przypadku błędnego ustalania wartości początkowej organ podatkowy może dokonać jej weryfikacji na etapie ewentualnych, późniejszych postępowań podatkowych lub kontrolnych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.