INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 3 sierpnia 2011r. (data wpływu 9 sierpnia 2011r.), uzupełnionym pismem z dnia 4 listopada 2011r (data wpływu 10 listopada 2011r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku sprzedaży nieruchomości zabudowanej – jest:

• prawidłowe w zakresie zwolnienia z opodatkowania sprzedaży budynku hotelowo-mieszkalno-magazynowego i budowli w postaci ogrodzenia wraz z gruntem,
• nieprawidłowe w zakresie zwolnienia z opodatkowania sprzedaży dróg i placów wykonanych z płyt żelbetonowych.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 9 sierpnia 2011r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku sprzedaży nieruchomości zabudowanej.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 4 listopada 2011r. (data wpływu 10 listopada 2011r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 27 października 2011r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W dniu 16 lipca 1998r. Gmina oddała w użytkowanie wieczyste na 99 lat – dwie działki Przedsiębiorstwu SA. W momencie oddania w użytkowanie – działki miały numery: 299/12 i 300/39, a obecnie są to numery: 33 i 35.

Na działkach znajdowały się: budynek hotelowo-mieszkalno-magazynowy, zadaszenie na opał i sprzęt, ogrodzenie trwałe, drogi i place z płyt żelbetonowych. Budynki i budowle wzniesiono pod koniec lat sześćdziesiątych, jako zaplecze socjalno-techniczne budowy obiektów wypoczynkowych i sanatoryjnych.

Oddanie działek w użytkowanie wieczyste dla SA nastąpiło bez przetargu, a przeniesienie prawa własności budynków i budowli nastąpiło nieodpłatnie z uwagi na to, że zostały wzniesione ze środków własnych Przedsiębiorstwa. Nieruchomości oddano S.A w celu rozbudowy istniejących obiektów budowlanych o zabudowę rekreacyjno-wypoczynkową, z terminem zagospodarowania do czterech lat od daty podpisania aktu notarialnego.

Ponieważ S.A nie dotrzymał terminu zabudowy, Gmina wystąpiła na drogę sądową w celu odebrania nieruchomości. W listopadzie 2009r. uprawomocnił się wyrok Sądu Okręgowego, który rozwiązał umowę użytkowania wieczystego i przeniesienia własności budynków i budowli zawartej w dniu 16 lipca 1998r. pomiędzy Gminą, a SA, dotyczącą nieruchomości.

Na początku 2011r. Gmina odkupiła od SA istniejące na działkach 33 i 35, budynki i budowle. W dniu 9 lutego bieżącego roku nastąpiło wydanie w posiadanie Gminie działek nr 33 i 35 wraz z budynkami i budowlami. Z tą chwilą wszystkie prawa i obowiązki związane z przejętą nieruchomością przeszły na Gminę.

Działki nr 33 i 35 objęte są księgą wieczystą prowadzoną przez Sąd Rejonowy. Wg wypisu z rejestru gruntów oznaczone są jako Bi - inne tereny zabudowane.

Objęte są Planem Zagospodarowania Przestrzennego, zgodnie z którym oznaczone są symbolem 6U - tereny zabudowy usługowej - centrum usługowe. Działki posiadają zasilanie w energię elektryczną, wodę z sieci komunalnej, kanalizację ogólno sprawną. Gmina nie ponosiła żadnych wydatków na ulepszenie i remont budynków i budowli na działkach 33 i 35. W bieżącym roku Gmina planuje przystąpić do sprzedaży całości nieruchomości, tj. działek 33 i 35 wraz z istniejącą tam zabudową.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazuje, iż nieruchomość przeznaczona do sprzedaży składa się z dwóch działek o numerach: 33 (powierzchnia: 0,0406 ha) i 35 (powierzchnia: 0,1439 ha). Budynek i budowle znajdujące się na tej nieruchomości zajmują zarówno działkę 33 jak i 35.

Na nieruchomości znajduje się tylko jeden duży budynek. Jest to budynek murowany wielofunkcyjny: hotelowo-mieszkalno-magazynowy o ogólnej powierzchni użytkowej: 264,31m². Z tego na działce nr 33 zajmuje 49,96 m², a na działce nr 35 zajmuje 165,35 m².

Natomiast budowle, które znajdują się na nieruchomości to:

1. Ogrodzenie trwałe na całości nieruchomości:
   • ze stalowej siatki rozpiętej na stalowych słupkach osadzonych w gruncie o długości 62 mb;
   • z blachy ocynkowanej mocowanej na słupkach stalowych osadzonych w gruncie o długości 30 mb.
2. Place i drogi usytuowane również na obydwu działkach wykonane z żelbetonowych płyt drogowych w ilości: 34 sztuki o wymiarach: 1,30 m x 3,00 m oraz 19 sztuk o wymiarach: 1,00 m x 3,00 m.
   
   

Symbole PKOB określone dla tych obiektów to: 1211 i 1252.

Budynek wielofunkcyjny jest trwale z gruntem związany jak również ogrodzenie. Natomiast place i drogi wykonane z płyt żelbetonowych nie są trwale z gruntem związane.

Obiekty wymienione we wniosku, przeznaczone do sprzedaży, poprzednio były własnością SA. Zostały wzniesione pod koniec lat sześćdziesiątych i zajęte na cele własne Przedsiębiorstwa - jako zaplecze socjalno-techniczne. SA był jednym z wykonawców budowanych w tych latach obiektów sanatoryjnych i wypoczynkowych.

Gmina nie posiada dokumentów określających dokładną datę powstania obiektów.

Budynki i budowle na terenie nieruchomości zostały wybudowane w latach sześćdziesiątych i zajęte zostały przez SA na cele własne. W listopadzie 2009 roku Gmina odzyskała działki, a na początku bieżącego roku odkupiła od SA budynki i budowle tam istniejące. Obecnie Gmina planuje sprzedać całą nieruchomość.

Przedsiębiorstwo SA już nie istnieje. Od następcy prawnego Gmina uzyskała jedynie informację, że po wzniesieniu budynków i budowli - nieruchomość była wykorzystywana przez SA na cele własne Przedsiębiorstwa. Od lat sześćdziesiątych - do 2008r. w jednym z lokali zamieszkiwał pracownik firmy SA wraz z rodziną. Mieszkanie wynajmował nieodpłatnie w zamian za opiekę nad nieruchomością. W latach 2001-2008 pomieszczenie o powierzchni ok. 40 m² było dzierżawione przez SA osobie prywatnej - za odpłatnością. Pozostała część budynku nie była użytkowana.

Od momentu wejścia w posiadanie opisanej nieruchomości, Gmina nie wykorzystywała jej w żaden sposób i nie użytkowała nieruchomości.

W latach 2001-2008 część budynku o powierzchni ok. 40 m² była dzierżawiona przez SA osobie prywatnej. Z tego tytułu firma pobierała czynsz dzierżawny.

Nieruchomość przeznaczona do sprzedaży nie była i nie jest przedmiotem najmu ani dzierżawy. Gmina Solina nie czerpała z tej nieruchomości żadnych pożytków.

W momencie nabycia przedmiotowej nieruchomości Gminie nie przysługiwało prawo obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy do sprzedaży nieruchomości zabudowanej, można zastosować stawkę „zw" podatku VAT w sytuacji, gdy dokonujący dostawy budynków i budowli znajdujących się na terenie nieruchomości nie ponosił wydatków na ich ulepszenie...

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zgodnie z zapisem art. 43 ust. 1 pkt 10 a lit. b) ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług - zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części (...) pod warunkiem, że dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zapis art. 29 ust. 5 mówi, że w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Sprzedaży podlegać będzie cała nieruchomość: grunt z budynkami.

Zwracając się o wydanie interpretacji dotyczącej stosowania stawki "zw" w przypadku określonym w niniejszej sprawie, Wnioskodawca pragnie podkreślić, że należy brać pod uwagę art. 43 ust. 1 pkt 10 a lit. b) i 29 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług.

Mając powyższe na uwadze, zdaniem Wnioskodawcy sprzedaż budynków i budowli wraz z gruntem, na które Gmina jako dostawca nieruchomości nie posiada wydatków na ich ulepszenie, winna być opodatkowana w podatku od towarów i usług stawką "zw".

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za:

• prawidłowe w zakresie zwolnienia z opodatkowania sprzedaży budynku hotelowo-mieszkalno-magazynowego i budowli w postaci ogrodzenia wraz z gruntem,
• nieprawidłowe w zakresie zwolnienia z opodatkowania sprzedaży dróg i placów wykonanych z płyt żelbetonowych.
  
  

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm., a od dnia 26 sierpnia 2011r. t. j. Dz. U. z 2011r. Nr 177 poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy o VAT są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast przez świadczenie usług, na mocy art. 8 ust. 1 ww. ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Ustawodawca w ww. przepisach poza wskazaniem, że przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, wskazał ponadto, że za świadczenie usług uznawana jest każda transakcja, która nie stanowi dostawy towarów.

Przyjęcie podziału na dostawę towaru oraz świadczenie usług oznacza w praktyce, że wolą ustawodawcy było określenie maksymalnie szeroko przedmiotu opodatkowania podatkiem od towarów i usług, jeżeli nawet wykazane zostałoby w konkretnym przypadku, że nie występuje dostawa towarów to i tak z reguły należy opodatkować czynność kwalifikowaną wówczas jako świadczenie usług.

Głównym celem wprowadzenia takiej konstrukcji jest zagwarantowanie, aby każda transakcja, która nie mogłaby zostać uznana za dostawę towarów była opodatkowana jako świadczenie usług, za wyjątkiem tych transakcji, które zostały taksatywnie wyłączone lub zwolnione z opodatkowania.

Powyższe regulacje wynikające z ustawodawstwa wspólnotowego dotyczącego harmonizacji przepisów Państw Członkowskich w zakresie podatków obrotowych, wprowadzono w tym celu, aby nie dopuścić do:

1. podwójnego opodatkowania,
2. braku opodatkowania,
3. zakłócenia konkurencji.

Podstawowe bowiem znaczenie dla kształtu i funkcjonowania wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (podatku od towarów i usług) mają fundamentalne cechy tego podatku, tj.:

1. powszechność opodatkowania,
2. faktyczne opodatkowanie konsumpcji,
3. stosowanie podatku od wartości dodanej na wszystkich etapach obrotu towarami i usługami.
   
   

Realizację powyższych fundamentalnych cech podatku od towarów i usług, o których mowa wyżej, gwarantują nie tylko przepisy określające zakres przedmiotowy podatku VAT, tj. cyt. wyżej art. 5, 7 i 8 ustawy o VAT, lecz również przepisy regulujące zakres podmiotowy podatku od towarów i usług, czyli przepisy art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług.

W myśl art. 15 ust. 1 ww. ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza (zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT) obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z kolei zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Jak wynika z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie natomiast z dodanym do ustawy o VAT od dnia 1 stycznia 2011r. art. 146a pkt 1, w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Oznacza to, że wymienioną wyżej stawkę należy stosować, jeżeli brak jest przepisu szczególnego określającego obniżoną stawkę podatku lub zwolnienie od podatku, przy czym przepisy takie zawiera zarówno ustawa, jak też rozporządzenia wykonawcze do ustawy.

Zgodnie z art. 29 ust. 5 ustawy o VAT w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego w dniu 16 lipca 1998r. Gmina oddała Spółce w użytkowanie wieczyste dwie działki, na których znajdowały się: budynek hotelowo-mieszkalno-magazynowym, zadaszenie na opał i sprzęt, ogrodzenie trwałe, drogi i place z płyt żelbetonowych. Budynki i budowle wzniesiono pod koniec lat sześćdziesiątych, jako zaplecze socjalno-techniczne budowy obiektów wypoczynkowych i sanatoryjnych.

Oddanie działek w użytkowanie wieczyste nastąpiło bez przetargu, a przeniesienie prawa własności budynków i budowli nastąpiło nieodpłatnie z uwagi na to, że zostały wzniesione ze środków własnych Spółki. Nieruchomości oddano Spółce w celu rozbudowy istniejących obiektów budowlanych o zabudowę rekreacyjno- wypoczynkową, z terminem zagospodarowania do czterech lat od daty podpisania aktu notarialnego.

Ponieważ Spółka nie dotrzymała terminu zabudowy, Gmina wystąpiła na drogę sądową w celu odebrania nieruchomości. W listopadzie 2009r. uprawomocnił się wyrok Sądu, który rozwiązał umowę użytkowania wieczystego i przeniesienia własności budynków i budowli zawartej w dniu 16 lipca 1998r. pomiędzy Gminą a Spółką, dotyczącą przedmiotowej nieruchomości.

Na początku 2011r. Gmina odkupiła od Spółki istniejące na obu działkach (nr 33 i 35) budynki i budowle. W dniu 9 lutego bieżącego roku nastąpiło wydanie w posiadanie Gminie obu działek wraz z budynkami i budowlami.

Gmina nie ponosiła żadnych wydatków na ulepszenie i remont budynków i budowli na działkach 33 i 35. W bieżącym roku Gmina planuje przystąpić do sprzedaży całości nieruchomości, tj. działek 33 i 35 wraz z istniejącą tam zabudową.

Budynek i budowle znajdujące się na tej nieruchomości zajmują zarówno działkę 33 jak i 35.

Na nieruchomości znajduje się tylko jeden duży budynek. Jest to budynek murowany wielofunkcyjny: hotelowo-mieszkalno-magazynowy o ogólnej powierzchni użytkowej 264,31m².

Natomiast budowle, które znajdują się na nieruchomości to ogrodzenie trwałe na całości nieruchomości ze stalowej siatki rozpiętej na stalowych słupkach osadzonych w gruncie oraz z blachy ocynkowanej mocowanej na słupkach stalowych osadzonych w gruncie, a ponadto place i drogi usytuowane również na obydwu działkach wykonane z żelbetonowych płyt drogowych.

Symbole PKOB określone dla tych obiektów to: 1211 i 1252.

Budynek wielofunkcyjny jest trwale z gruntem związany jak również ogrodzenie. Natomiast place i drogi wykonane z płyt żelbetonowych nie są trwale z gruntem związane.

Po wzniesieniu budynków i budowli – nieruchomość była wykorzystywana przez Spółkę na cele własne przedsiębiorstwa. Od lat sześćdziesiątych – do 2008r. w jednym z lokali zamieszkiwał pracownik Spółki wraz z rodziną. Mieszkanie wynajmował nieodpłatnie w zamian za opiekę nad nieruchomością. W latach 2001-2008 pomieszczenie o powierzchni ok. 40 m² było dzierżawione przez Spółkę osobie prywatnej - za odpłatnością. Pozostała część budynku nie była użytkowana.

W latach 2001-2008 część budynku o powierzchni ok. 40 m² była dzierżawiona przez Spółkę osobie prywatnej. Z tego tytułu firma pobierała czynsz dzierżawny.

Od momentu wejścia w posiadanie opisanej nieruchomości, Gmina nie wykorzystywała w żaden sposób i nie użytkowała nieruchomości. Nieruchomość przeznaczona do sprzedaży nie była i nie jest przedmiotem najmu ani dzierżawy. Gmina nie czerpała z tej nieruchomości żadnych pożytków.

W momencie nabycia przedmiotowej nieruchomości Gminie nie przysługiwało prawo obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

Ponadto zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy o VAT przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
   
   

W myśl natomiast, obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011r., przepisu art. 2 pkt 14a ww. ustawy o VAT przez wytworzenie nieruchomości rozumie się wybudowanie budynku, budowli lub ich części, lub ich ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym.

Stosownie natomiast do art. 43 ust. 1 pkt 10a cyt. ustawy o VAT zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
   
   

W myśl natomiast art. 43 ust. 7a ww. ustawy o VAT warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Jak stwierdzono powyżej, ze zwolnienia od podatku od towarów i usług może korzystać dostawa budynków i budowli.

Zgodnie z Polską Klasyfikacją Obiektów Budowlanych (PKOB) wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999r. (Dz. U. Nr 112 poz. 1316 ze zm.) przez obiekt budowlany rozumie się konstrukcję połączoną z gruntem w sposób trwały, wykonaną z materiałów budowlanych i elementów składowych będącą wynikiem prac budowlanych.

W myśl art. 3 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994r. Prawo budowlane (t. j. Dz. U. z 2010r. Nr 243, poz. 1623 ze zm.) ilekroć w ustawie jest mowa o:

1. obiekcie budowlanym – należy przez to rozumieć:
   • budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi,
   • budowlę stanowiącą całość techniczno-użytkową wraz z instalacjami i urządzeniami,
   • obiekt małej architektury.
2. budynku – należy przez to rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.
   
   

Pojęcia budynków i budowli nie zostały zdefiniowane w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług. Dlatego też należy skorzystać z definicji zawartych w innych przepisach prawa, tj. w ww. ustawie Prawo budowlane.

Zgodnie z art. 3 pkt 2 tej ustawy, pod pojęciem budynku należy rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

Natomiast art. 3 pkt 3 tej ustawy wskazuje, iż budowlą jest każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolnostojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową.

Biorąc pod uwagę przedstawiony przez Wnioskodawcę opis zdarzenia przyszłego oraz przedstawione przepisy prawa w celu ustalenia czy dostawa przedmiotowego budynku hotelowo-mieszkalno-magazynowego oraz budowli może korzystać ze zwolnienia koniecznym jest zbadanie przesłanek określonych przepisem art. 43 ust. 1 pkt 10 oraz art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o podatku od towarów i usług.

Aby zatem dostawa budynku i budowli mogła korzystać ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT nie może być dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia i pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą tego budynku lub części upłynął okres dłuższy niż 2 lata.

Ażeby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do oddania budynku (budowli) do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie będzie miało miejsce wówczas, gdy wybudowany lub ulepszony obiekt zostanie sprzedany lub np. oddany w najem, dzierżawę, leasing. Zarówno sprzedaż, jak i najem, dzierżawa, leasing są bowiem czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem VAT. Zatem, należy uznać za pierwsze zasiedlenie także moment oddania budynku do użytkowania pierwszemu najemcy (dzierżawcy).

W pierwszej kolejności należy zauważyć, że z uzupełnienia wniosku, mimo wezwania w tym zakresie, nie wynika aby budynek czy budowla były ulepszane w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym i wydane po ich ulepszeniu do użytkowania pierwszemu użytkownikowi w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Tym samym tut. organ przyjął, że przedmiotowe obiekty po ich wybudowaniu przez Spółkę nie były przez nią ulepszane i były użytkowane na własne potrzeby tej Spółki z wyjątkiem mieszkania, w którym zamieszkiwał pracownik Spółki w zamian za opiekę nad nieruchomością oraz pomieszczenia o pow. ok. 40m², które było wydzierżawione przez Spółkę innej osobie za odpłatnością. Z wniosku wynika również, że Wnioskodawca nie ponosił wydatków na ulepszenie nieruchomości.

W związku z powyższym tut. organ dla celów niniejszej interpretacji przyjął, że budynek i budowla nie były po ich wybudowaniu ulepszane w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym.

Jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego pierwsze oddanie części budynku hotelowo-mieszkalno-magazynowego w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, miało miejsce już w czasie posiadania ww. budynku przez Spółkę, bowiem od 2001r. do 2008r. część budynku o powierzchni ok. 40 m² była dzierżawiona osobie prywatnej. Z tego tytułu Spółka pobierała czynsz dzierżawny.

Stwierdzić zatem należy, iż pomiędzy pierwszym zasiedleniem (czyli oddaniem w dzierżawę części budynku) a dostawą przedmiotowego budynku upłynie okres dłuższy niż 2 lata.

Biorąc powyższe pod uwagę dostawa tej części ww. budynku hotelowo-mieszkalno-magazynowego, która była dzierżawiona może być objęta zwolnieniem określonym w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika ponadto, że od lat sześćdziesiątych - do 2008r. w jednym z lokali zamieszkiwał pracownik Spółki wraz z rodziną. Mieszkanie wynajmował nieodpłatnie w zamian za opiekę nad nieruchomością.

W odniesieniu do powyższego należy wskazać, iż z powołanego powyżej art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT nie wynika, że odpłatność za czynności dostawy towarów lub świadczenia usług musi mieć postać pieniężną. Odpłatność jako świadczenie wzajemne może również przybrać postać rzeczową – zapłatą może być inny towar lub usługa, albo mieszaną – zapłata w części pieniężna, a w części rzeczowa. Innymi słowy, dla uznania czynności za odpłatną, wystarczające jest, by istniała możliwość określenia ceny wyrażonej w pieniądzu w stosunku do świadczenia wzajemnego stanowiącego wynagrodzenie za tę czynność.

Zatem pod pojęciem odpłatności dostawy towarów lub odpłatności świadczenia usług rozumieć należy prawo podmiotu dokonującego dostawy towarów lub świadczącego usługę do żądania od nabywcy towaru, odbiorcy usługi lub osoby trzeciej zapłaty ceny lub ekwiwalentu (np. w postaci świadczenia wzajemnego).

W konsekwencji powyższego należy stwierdzić, iż nieodpłatne wynajmowanie lokalu przez pracownika Spółki w zamian za opiekę nad nieruchomością było czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem istniała relacja zobowiązaniowa pomiędzy stronami transakcji oraz czynność ta dokonywana była w ramach świadczenia wzajemnego, zatem stanowiła podlegające opodatkowaniu odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Stwierdzić zatem należy, iż pomiędzy pierwszym zasiedleniem (czyli oddaniem pracownikowi w najem lokalu w zamian za opiekę nad nieruchomością) a dostawą przedmiotowego budynku upłynął okres dłuższy niż 2 lata.

Biorąc powyższe pod uwagę dostawa również tej części ww. budynku hotelowo-mieszkalno-magazynowego, która była oddana w najem pracownikowi w zamian za opiekę nad nieruchomością może być objęta zwolnieniem określonym w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług.

Natomiast pierwsze oddanie pozostałej części budynku hotelowo-mieszkalno-magazynowego w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu miało miejsce dopiero na początku 2011r. gdy Gmina odkupiła od Spółki istniejące na działkach 33 i 35, budynek i budowle.

Stwierdzić zatem należy, iż pomiędzy pierwszym zasiedleniem (czyli nabyciem przez Gminę) a dostawą przedmiotowego budynku upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Biorąc powyższe pod uwagę dostawa tej części ww. budynku hotelowo-mieszkalno-magazynowego nie będzie objęta zwolnieniem określonym w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług.

Przy braku zatem możliwości zastosowania zwolnienia od podatku dostawy całego budynku hotelowo-mieszkalno-magazynowego na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT należy dokonać analizy możliwości zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a, zgodnie z którym zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
   
   

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę opisu zdarzenia przyszłego wynika, że przy nabyciu nieruchomości nie przysługiwało mu prawo obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, ponadto nie ponosił żadnych wydatków na ulepszenie i remont budynku posadowionego na działkach 33 i 35, tym samym zbycie przedmiotowego budynku hotelowo-mieszkalno-magazynowego przez Wnioskodawcę będzie korzystać ze zwolnienia z opodatkowania w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, ponieważ Wnioskodawca spełni łącznie przesłanki wymienione w lit. a i b tego przepisu.

Oprócz ww. budynku na całości nieruchomości znajduje się trwale z gruntem związane ogrodzenie ze stalowej siatki rozpiętej na stalowych słupkach osadzonych w gruncie oraz z blachy ocynkowanej mocowanej na słupkach stalowych osadzonych w gruncie. Wnioskodawca podał, że ogrodzenie to jest budowlą. Ogrodzenie to, podobnie jak pozostałe obiekty budowlane zostało wybudowane w latach sześćdziesiątych i zajęte przez Spółkę na cele własne. Na początku 2011r. Gmina odkupiła od Spółki istniejące na działkach 33 i 35, budynek i budowle, w tym przedmiotowe ogrodzenie.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca (Gmina) oświadczył, że przy nabyciu nieruchomości nie przysługiwało mu prawo obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, ponadto nie ponosił żadnych wydatków na ulepszenie i remont budynku i budowli (w tym ogrodzenia) na działkach 33 i 35, tym samym zbycie przedmiotowego ogrodzenia przez Wnioskodawcę będzie korzystać ze zwolnienia z opodatkowania w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, ponieważ Wnioskodawca spełni łącznie przesłanki wymienione w lit. a i b tego przepisu.

Przepis art. 29 ust. 5 cyt. ustawy o VAT stanowi ponadto, iż w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Powyższe oznacza, iż w przypadku gdy dla budynku lub budowli obowiązuje zwolnienie od podatku, zwolnieniem objęta jest również dostawa gruntu, na którym to gruncie budynek lub budowla są posadowione.

Zatem, skoro dla dostawy budynku hotelowo-mieszkalno-magazynowego i ogrodzenia znajdującego się na wymienionych we wniosku działkach zastosowanie znajdzie zwolnienie z podatku VAT, również dostawa gruntu (działek nr 33 i 35), z którym trwale związane są ww. obiekty budowlane będzie podlegała zwolnieniu od podatku VAT na podstawie art. 29 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług.

Reasumując, dostawa budynku hotelowo-mieszkalno-magazynowego i budowli w postaci ogrodzenia wraz z gruntem, na którym ww. budynek i budowla są posadowione będzie korzystała ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a w związku z art. 29 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług.

Mając powyższe na uwadze stanowisko Wnioskodawcy w zakresie zwolnienia od podatku dostawy budynku hotelowo-mieszkalno-magazynowego i budowli w postaci ogrodzenia wraz z gruntem należało uznać za prawidłowe.

Z wniosku wynika ponadto, że na przedmiotowej nieruchomości znajdują się również place i drogi usytuowane na obydwu działkach. Place i drogi wykonane z płyt żelbetonowych nie są trwale z gruntem związane. Zostały wzniesione pod koniec lat sześćdziesiątych i zajęte na cele własne Spółki. Na początku 2011r. Gmina odkupiła od Spółki istniejące na działkach 33 i 35, budynek i budowle, w tym przedmiotowe place i drogi.

Odnosząc się do planowanej dostawy wykonanych z płyt żelbetonowych placów i dróg usytuowanych na obydwu działkach wskazać należy, iż w myśl ww. ustawy Prawo budowlane ilekroć w ustawie jest mowa o:

1. obiekcie budowlanym – należy przez to rozumieć:
   • budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi,
   • budowlę stanowiącą całość techniczno-użytkową wraz z instalacjami i urządzeniami,
   • obiekt małej architektury.
2. budynku – należy przez to rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.
   
   

W myśl art. 3 pkt 3 tej ustawy budowlą jest każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolnostojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową.

Zgodnie natomiast z uregulowaniami rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 ze zm.) przez obiekty budowlane rozumie się konstrukcje połączone z gruntem w sposób trwały, wykonane z materiałów budowlanych i elementów składowych, będące wynikiem prac budowlanych. Obiekty inżynierii lądowej i wodnej są to wszystkie obiekty budowlane nie klasyfikowane jako budynki, tj.: drogi kołowe, drogi kolejowe, mosty, autostrady, drogi lotniskowe, zapory wodne, itp.

Z powyższego wynika zatem, że drogi i place, o których mowa we wniosku nie są budowlami i nie należą do obiektów budowlanych, gdyż zgodnie z ww. rozporządzeniem przez obiekty budowlane rozumie się konstrukcje połączone z gruntem w sposób trwały, natomiast Wnioskodawca wskazał, ze przedmiotowe drogi i place wykonane z płyt żelbetonowych nie są trwale z gruntem związane.

Skoro zaś przedmiotowe drogi i place wykonane z płyt żelbetonowych nie stanowią budowli, to do ich dostawy nie można zastosować zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10 czy pkt 10a ustawy o podatku od towarów i usług, lecz ich dostawę opodatkować stawką właściwą dla dostawy tych towarów (płyt żelbetonowych).

Mając powyższe na uwadze stanowisko Wnioskodawcy w zakresie zwolnienia od podatku dostawy dróg i placów wykonanych z płyt żelbetonowych wraz z gruntem należało uznać za nieprawidłowe.

Reasumując stanowisko Wnioskodawcy jest:

• prawidłowe w zakresie zwolnienia od podatku sprzedaży budynku hotelowo-mieszkalno-magazynowego i budowli w postaci ogrodzenia wraz z gruntem,
• nieprawidłowe w zakresie zwolnienia z opodatkowania sprzedaży dróg i placów wykonanych z płyt żelbetonowych.
  
  

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.