INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 1 sierpnia 2011r. (data wpływu 25 sierpnia 2011r.), uzupełnionym pismem z dnia 23 listopada 2011r. (data wpływu 24 listopada 2011r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania kursu barmańskiego – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 sierpnia 2011r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania kursu barmańskiego.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 23 listopada 2011r. (data wpływu 24 listopada 2011r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 14 listopada 2011r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Opis przebiegu kursu barmańskiego. Kurs doskonalenia umiejętności barmańskich zabiera 35 godzin. Zawiera część teoretyczną w ilości 10 godzin oraz część praktyczną w ilości 25 godzin. W części teoretycznej są poruszone następujące tematy:

1. Materiałoznawstwo (informacje na temat różnego rodzaju alkoholi).
2. Krótki rys historyczny barmaństwa w Polsce i na świecie.
3. Informacje na temat sprzętu barmańskiego oraz szkła używanego w barze.
4. Opis podstawowych technik przyrządzania napojów mieszanych.
   
   

W części praktycznej słuchacze wykonują napoje mieszane pod nadzorem instruktora. Uczą się podstawowych technik przyrządzania koktajli (czyli napojów mieszanych bezalkoholowych).

Metody wykorzystywane w trakcie kursu to:

• shakerowanie (praca na shakerach, klasycznych – bostońskich),
• mudlerowanie (zgniatanie składników za pomocą mudlera),
• budowanie (nalewanie poszczególnych składników do szkła, w którym podajemy – w odpowiedniej kolejności),
• stirowanie (mieszanie składników łyżką barmańską w szkle, w którym serwujemy lub w szklanicy barmańskiej),
• blenderowanie (przygotowanie drinków z użyciem różnych składników - w tym świeżych owoców – w blenderze),
• kombinowanie (używanie przynajmniej dwóch z metod do skomponowania drinka).
  
  

W części praktycznej słuchacze uczą się również ozdabiania i podawania przygotowanych przez siebie drinków. Część teoretyczną kończy egzamin ustny oraz test. Część praktyczna jest zakończona egzaminem z przygotowywania drinków klasycznych oraz kompozycji własnej słuchacza kursu.

Po zakończeniu kursu i zdanym egzaminie słuchacze otrzymują certyfikat ukończenia kursu w języku polskim i angielskim.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazuje, że jest czynnym, zarejestrowanym płatnikiem (podatnikiem) podatku od towarów i usług od dnia 1 czerwca 2011r.

Sam świadczy usługę prowadzenia kursów barmańskich (zatrudnia pracownika).

Prowadzi działalność gospodarczą, do przeprowadzenia kursów zatrudnia pracownika. Zleceniodawcy to osoby fizyczne, nieprowadzące działalności gospodarczej, zgłaszające się na kurs. Oprócz tego Wnioskodawca zatrudniony jest w firmie – sp. z o.o. (umowa o pracę).

Usługa, którą wykonuje dla zleceniodawców, to przeprowadzanie kursu doskonalenia umiejętności barmańskich. Kurs trwa 35 godzin (w tym 10 godzin części teoretycznej i 25 godzin części praktycznej).

Wnioskodawca nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty w zakresie kształcenia.

Bezpośrednim uczestnikiem kursów są osoby fizyczne, nieprowadzące działalności gospodarczej

Prowadzony przez Wnioskodawcę kurs jest usługą kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inną niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT.

Na pytanie tut. organu: „Czy prowadzony przez Wnioskodawcę kurs prowadzony jest w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, jeśli tak to należy wskazać, z których przepisów (artykuł, paragraf) oraz z jakiej ustawy wynikają te formy i zasady...”, Wnioskodawca wskazał: „Przepisy prawa podatkowego art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT.”

Wnioskodawca nie posiada akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty.

Kurs nie jest usługą kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego osób tego potrzebujących finansowaną w całości lub co najmniej w 70% ze środków publicznych. Uczestnicy płacą za kurs środkami prywatnymi.

Na kurs uczestników nie kierują pracodawcy, uczestnicy będą wykorzystywali uprawnienia w 100% - w przypadku pracy za barem.

Jest to nauczanie zarówno pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem uczestników (jeśli pracują za barem) jak i mające na celu uzyskanie wiedzy do celów zawodowych.

Środki na finansowanie kursów nie pochodzą z dotacji unijnych.

Wnioskodawca nie ubiega się o dofinansowanie. Nie starał się i nie stara o dofinansowanie projektu, w związku z czym wystawiona przez Wnioskodawcę faktura na rzecz zlecającego nie będzie stanowić dowodu przeniesienia wydatku przewidzianego w planie realizowanego projektu.

Nie ma przepływu środków publicznych. Uczestnicy kursu uiszczają wpłatę za kurs ze środków własnych – w całości.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Jaką zastosować prawidłową stawkę podatku VAT (23% czy zw)...

Zdaniem Wnioskodawcy, usługi opisane wyżej winny być opodatkowane stawką zw zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy zgodnie ze spełnionym punktem a) „prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.”

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011r. Nr 177 poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Zgodnie z brzmieniem art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, podstawowa stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem art. 41 ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 ustawy.

W myśl art. 146a pkt 1 ww. ustawy o VAT – obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011r. – w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r., z zastrzeżeniem art. 146f, podstawowa stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

1. jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w zakresie kształcenia i wychowania,
2. uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo – rozwojowe, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym

– oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Zgodnie natomiast z art. 43 ust. 1 pkt 29 ww. ustawy zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

1. prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub
2. świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty – wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub
3. finansowane w całości ze środków publicznych

– oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Ponadto zgodnie z treścią § 13 ust. 1 pkt 19 i 20 obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 5 kwietnia 2011r. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 246, poz. 1649 ze zm.) zwalnia się od podatku:

• usługi w zakresie kształcenia, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, świadczone przez uczelnie oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane,
• usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych, oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.
  
  

Powyższe rozporządzenie zostało uchylone rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 ze zm.) obowiązującym od dnia 6 kwietnia 2011r. Zgodnie z § 13 ust. 1 pkt 19 i 20 tego rozporządzenia, zwalnia się od podatku:

• usługi w zakresie kształcenia, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, świadczone przez uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz instytuty badawcze oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane,
• usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.
  
  

W tym miejscu wskazać należy, iż w dniu 1 lipca 2006r. weszły w życie przepisy rozporządzenia Rady (WE) nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 77/388/EWG w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. L Nr 288 s. 1). Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio. Oznacza to, iż przepisy tego rozporządzenia z dniem 1 lipca 2006r. stają się częścią porządku prawnego, obowiązującego na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, bez konieczności ich implementacji w drodze ustawy. Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 przyjęte zostało w celu jednolitego stosowania przez wszystkie państwa członkowskie systemu podatku od wartości dodanej, opartego na postanowieniach Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich, dotyczących podatków obrotowych – Wspólny system podatku wartości dodanej: ujednolicona podstawa opodatkowania (77/388/EEC ze zm.).

Przepis art. 14 ww. rozporządzenia nr 1777/2005 wyjaśnia, co należy rozumieć przez usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania. W myśl tego przepisu usługi w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zapewniane na warunkach określonych w art. 13 część A ust. 1 lit. i) Dyrektywy 77/388/EWG (analogiczne zwolnienie zawiera art. 132 ust. 1 lit. i obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - Dz. U. L Nr 347, s. 1 ze zm.), obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, tak samo jak nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego bądź przekwalifikowania nie ma znaczenia do tego celu.

Od dnia 1 lipca 2011r. obowiązuje natomiast rozporządzenie wykonawcze Rady (UE) Nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011r., ustanawiające środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 77, s. 1). Zgodnie z art. 44 tego rozporządzenia, usługi w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania świadczone na warunkach określonych w art. 132 ust. 1 lit. i) dyrektywy 2006/112/WE obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania nie ma w tym przypadku znaczenia.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą i sam świadczy usługę prowadzenia kursów barmańskich, do przeprowadzenia kursów zatrudnia też pracownika. Prowadzony przez Wnioskodawcę kurs jest usługą kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inną niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT.

Wnioskodawca nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty w zakresie kształcenia. Wnioskodawca nie posiada też akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty.

Poza tym z opisanego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca nie jest uczelnią, jednostką naukową Polskiej Akademii Nauk ani jednostką badawczo-rozwojową, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym.

Analizując przedstawione okoliczności sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa podatkowego wskazać należy, że Wnioskodawca nie jest podmiotem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT, zatem nie może korzystać ze zwolnienia wskazanego w tym przepisie.

W dalszej kolejności należy przeanalizować czy można zastosować zwolnienie z art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT.

Z wniosku wynika, że kurs doskonalenia umiejętności barmańskich trwa 35 godzin (w tym 10 godzin części teoretycznej i 25 godzin części praktycznej). Część teoretyczną kończy egzamin ustny oraz test. Część praktyczna jest zakończona egzaminem z przygotowywania drinków klasycznych oraz kompozycji własnej słuchacza kursu.

Po zakończeniu kursu i zdanym egzaminie słuchacze otrzymują certyfikat ukończenia kursu w języku polskim i angielskim.

Na kurs uczestników nie kierują pracodawcy, a uczestnicy płacą za kurs w całości środkami prywatnymi. Ponadto uczestnicy będą wykorzystywali uprawnienia w 100% - w przypadku pracy za barem. Jest to nauczanie zarówno pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem uczestników (jeśli pracują za barem) jak i mające na celu uzyskanie wiedzy do celów zawodowych.

W niniejszej sprawie zatem prowadzony przez Wnioskodawcę kurs będzie spełniał definicję kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT, jednakże nie jest to wystarczające, gdyż równocześnie musi być spełniona jedna z pozostałych przesłanek wskazanych w tym przepisie tj. prowadzenie danego kursu w formie i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub uzyskanie akredytacji na dany rodzaj kursu lub finansowanie danego kursu w całości ze środków publicznych lub też finansowanie danego kursu w co najmniej 70% ze środków publicznych.

Wnioskodawca wskazał we wniosku, że nie posiada akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty. Kurs nie jest usługą kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego osób tego potrzebujących, finansowaną w całości lub co najmniej w 70% ze środków publicznych. Uczestnicy płacą za kurs w całości środkami prywatnymi.

Ponadto na zawarte w wezwaniu do uzupełnienia wniosku pytanie tut. organu: „Czy prowadzony przez Wnioskodawcę kurs prowadzony jest w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, jeśli tak to należy wskazać, z których przepisów (artykuł, paragraf) oraz z jakiej ustawy wynikają te formy i zasady...”, Wnioskodawca odpowiedział: „Przepisy prawa podatkowego art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT.”

W odniesieniu do powyższego należy wskazać, że pomimo, iż Wnioskodawca powołuje się na przepis art. art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT, należy jednak zauważyć, że przepis ten nie określa form i zasad przeprowadzania kursów z zakresu doskonalenia umiejętności barmańskich.

Tak więc w ocenie tut. organu kurs przeprowadzany przez Wnioskodawcę co prawda ma na celu zdobycie odpowiednich kwalifikacji zawodowych, jednakże Wnioskodawca nie wskazał we wniosku przepisów określających formy i zasady przeprowadzania tego kursu.

Oznacza to, że nie została spełniona druga przesłanka umożliwiająca korzystanie ze zwolnienia od podatku tzn. kurs doskonalenia umiejętności barmańskich nie jest prowadzony w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.

Nie została spełniona również przesłanka wynikająca z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. b ustawy o VAT, zgodnie z którym zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26 świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty – wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją.

W związku z powyższym stwierdzić należy, iż świadczone przez Wnioskodawcę usługi szkoleniowe w ramach prowadzonego kursu doskonalenia umiejętności barmańskich nie korzystają ze zwolnienia od podatku i należy je opodatkować 23% stawką VAT, gdyż Wnioskodawca nie spełnia żadnego z warunków uprawniających do takiego zwolnienia określonego w przepisach znowelizowanej ustawy o podatku od towarów i usług ani przepisach wykonawczych do tej ustawy.

Mając powyższe na uwadze, stanowisko Wnioskodawcy iż usługi opisane we wniosku winny być opodatkowane stawką zw zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy zgodnie ze spełnionym punktem a) „prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach”, należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zaznaczyć należy, że niniejsza interpretacja indywidualna traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.