Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB2/4511-14/15/MK
z 31 marca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 5 stycznia 2015 r. (data wpływu – 7 stycznia 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 18 marca 2015 r. (data wpływu – 19 marca 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania sprzedaży udziału w nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 stycznia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania sprzedaży udziału w nieruchomości.

Wniosek uzupełniono w dniu 19 marca 2015 r.

We wniosku tym przedstawiono następujący stan faktyczny.

6 listopada 2014 r., Wnioskodawca sprzedał w imieniu własnym oraz jako pełnomocnik 21 członków rodziny na podstawie umowy notarialnej część gospodarstwa rolnego położonego w L. (oznaczoną jako działka 17/4, użytki rolne zabudowane, teren rekreacyjno-wypoczynkowy), odziedziczonego po AX, przejętego na rzecz Skarbu Państwa w 1945 r. na podstawie dekretu PKWN z dnia 6 września 1944 r. o reformie rolnej, odzyskanego na podstawie decyzji Wojewody nr 792/2009 z dnia 11 maja 2009 r., zatwierdzonej decyzją Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 18 grudnia 2009 r., potwierdzonej wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 21 marca 2013 r., oddalającym skargi kasacyjne Agencji Nieruchomości Rolnych na decyzję ww. Ministra.

Jak wynika z pisma uzupełniającego, po zmarłej 14 stycznia 1937 r. AX dziedziczyła w udziale wynoszącym 6/15 BY (zmarła 9 stycznia 1944 r.), po której w 1/3 dziedziczył jej syn, a ojciec Wnioskodawcy, CY (zamordowany w Katyniu, uznany za zmarłego 9 maja 1946 r.). Wnioskodawca odziedziczył po ojcu 1/3 praw do posiadłości (4,692%).

Przytoczona decyzja Wojewody z dnia 11 maja 2009 r. dotyczyła ww. części nieruchomości i stwierdzono w niej, że nie podpadała ona pod działanie przepisu art. 2 dekretu o przeprowadzeniu reformy rolnej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż w dniu 6 listopada 2014 r. opisanego we wniosku udziału w zwróconej części nieruchomości podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie jest on zobowiązany do zapłaty podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (j.t. Dz. U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają zatem wszelkie dochody osiągane przez podatnika, z wyjątkiem tych dochodów, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę jako zwolnione z podatku, bądź od których zaniechano poboru podatku, w drodze rozporządzenia wydanego przez Ministra Finansów.

W myśl zaś art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów

jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

W świetle powyższego, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości lub ww. praw majątkowych następuje przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie i nie zostaje dokonane w wykonaniu działalności gospodarczej stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z analizy opisanego we wniosku stanu faktycznego wynika, że 6 listopada 2014 r., Wnioskodawca sprzedał w imieniu własnym oraz jako pełnomocnik 21 członków rodziny na podstawie umowy notarialnej część gospodarstwa rolnego (oznaczoną jako działka 17/4, użytki rolne zabudowane, teren rekreacyjno-wypoczynkowy), odziedziczonego po AX, przejętego na rzecz Skarbu Państwa w 1945 r. na podstawie dekretu PKWN z dnia 6 września 1944 r. o reformie rolnej, odzyskanego na podstawie decyzji Wojewody nr 792/2009 z dnia 11 maja 2009 r., zatwierdzonej decyzją Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 18 grudnia 2009 r., potwierdzonej wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 21 marca 2013 r., oddalającym skargi kasacyjne Agencji Nieruchomości Rolnych w Warszawie na decyzję ww. Ministra.

Jak wynika z pisma uzupełniającego, po zmarłej 14 stycznia 1937 r. AX dziedziczyła w udziale wynoszącym 6/15 BY (zmarła 9 stycznia 1944 r.), po której w 1/3 dziedziczył jej syn, a ojciec Wnioskodawcy, CY (zamordowany w Katyniu, uznany za zmarłego 9 maja 1946 r.). Wnioskodawca odziedziczył po ojcu 1/3 praw do posiadłości (4,692%).

Przytoczona decyzja Wojewody z dnia 11 maja 2009 r. dotyczyła ww. części nieruchomości i stwierdzono w niej, że nie podpadała ona pod działanie przepisu art. 2 dekretu o przeprowadzeniu reformy rolnej.

Spadek jest instytucją regulowaną przepisami zawartymi w Księdze czwartej ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., Nr 121). W myśl art. 922 § 1 k.c. spadek stanowi ogół praw majątkowych i obowiązków zmarłego. Stosownie zaś do art. 924 spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy. Natomiast zgodnie z art. 925 Kodeksu cywilnego, spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku.

Mając na uwadze ww. regulacje prawne, stwierdzić należy, że skoro spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy i według tej daty spadkobierca nabywa spadek, za dzień nabycia rzeczy, w tym nieruchomości, lub praw stanowiących przedmiot spadku należy uznać dzień jego otwarcia.

Niezależnie od powyższego, na stan prawny nieruchomości istotny wpływ mogą wywierać, wydawane zarówno na gruncie prawa cywilnego, administracyjnego, jak i karnego - orzeczenia sądowe i decyzje administracyjne, stanowiące dokumenty o szczególnym znaczeniu. Waga tych orzeczeń wynika z pozycji jaką zajmują sądy i organy administracji publicznej.

Wskazać należy, iż w zaistniałym stanie faktycznym z punktu widzenia konsekwencji podatkowych istotne znaczenie ma stwierdzenie w decyzji Wojewody z 2009 r. (utrzymanej w mocy decyzją Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z 2009 r. i wyrokiem NSA z 2013 r.), że nieruchomość nie podpadała pod przepisy dekretu PKWN z dnia 6 września 1944 r. o przeprowadzeniu reformy rolnej. Oznacza to, że ta część majątku została bezprawnie odebrana jego właścicielowi.

Tym samym konsekwencją ww. orzeczenia o takiej treści jest ustalenie, że przejęcie przedmiotowej nieruchomości przez Skarb Państwa było aktem nie znajdującym podstaw w obowiązującym prawie, a więc tytuł własności winien trwać przy prawowitym właścicielu, gdyby żył. Negatywnych skutków bezprawnego postępowania ówczesnych władz nie mogą też ponosić następcy prawni zmarłych właścicieli lub ich spadkobierców.

Oznacza to, że jakkolwiek opisana we wniosku część majątku zajęta została na rzecz Skarbu Państwa, to było to postępowanie niezgodne z prawem, przy czym skutki działania ówczesnych władz uchylone zostały orzeczeniem właściwego organu.

Mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy, że przywrócenia na rzecz Wnioskodawcy (jako spadkobiercy zmarłego ojca, dziedziczącego po zmarłym właścicielu) prawa własności do udziału w nieruchomości nie należy utożsamiać z nabyciem, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zwrot opisanej we wniosku części nieruchomości przejętej na mocy przepisów dekretu PKWN należy w tej sytuacji traktować jako swoistą restytucję stosunków własnościowych sprzed wywłaszczenia, który nie skutkuje przysporzeniem podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W związku z tym, dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych, w sytuacji restytucji odebranej nieruchomości, a następnie odpłatnego jej zbycia w dniu 6 listopada 2014 r., nabycie – o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – przez Wnioskodawcę ww. nieruchomości winno być ustalone w dacie otwarcia spadku po spadkodawcy, czyli w przypadku ojca Wnioskodawcy (zamordowanego w Katyniu) w chwili oznaczonej w orzeczeniu o uznaniu za zmarłego, tj. 9 maja 1946 r.

Zatem, pięcioletni termin, określony zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, upłynął w rozpatrywanej sprawie z końcem 1951 r.

Podsumowując, stwierdzić należy, że sprzedaż przez Wnioskodawcę udziału w nieruchomości nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych z uwagi na upływ 5-letniego terminu określonego w treści art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.