Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB2/4511-15/15/MK
z 2 kwietnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 1 stycznia 2015 r. (data wpływu – 7 stycznia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania odsetek ustawowych od nieterminowej wypłaty wynagrodzenia za pracę – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 stycznia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania odsetek ustawowych od nieterminowej wypłaty wynagrodzenia za pracę.

We wniosku tym przedstawiono następujący stan faktyczny.

W okresie od 10 sierpnia 2009 r. do 21 sierpnia 201l r. Wnioskodawca pracował w firmie transportowej jako kierowca w transporcie międzynarodowym. W związku z niewywiązywaniem się pracodawcy z obowiązku wypłaty wynagrodzenia Wnioskodawca rozwiązał umowę o pracę. Następnie po wyczerpaniu wszelkich możliwości odzyskania zaległego wynagrodzenia w drodze pozaprocesowej skierował pozew do sądu pracy, który po rozpoznaniu pozwu w dniu 26 marca 2013 r. wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym opiewający na kwotę 39450,91 zł tytułem wynagrodzenia za pracę z odsetkami ustawowymi do dnia zapłaty. Z kolei w dniu 21 czerwca 2013 r. sąd nadał ww. nakazowi klauzulę wykonalności.

W tej sytuacji Wnioskodawca złożył wniosek do komornika sądowego o wszczęcie postępowania egzekucyjnego przeciwko pracodawcy. Celem zabezpieczenia interesów Wnioskodawcy w księdze wieczystej nieruchomości należącej do pracodawcy został dokonany wpis o toczącej się egzekucji. Jednak w skutek błędu referendarza sądowego wpis ten został usunięty, a po kilku dniach ponownie wpisany. Później rzeczona nieruchomość została sprzedana dwóm innym osobom wraz z obciążeniami hipoteki. Jednak w związku z błędami dotyczącymi wpisów w księdze wieczystej oraz zmianą właścicieli komornik nadal nie mógł wyegzekwować należności Wnioskodawcy. W tej sytuacji w dniu 21 maja 2014 r. Wnioskodawca złożył pozew do sądu o uzgodnienie treści księgi wieczystej z rzeczywistym stanem prawnym oraz wnioskiem o zabezpieczenie.

Po pewnym czasie skontaktował się z Wnioskodawcą jeden z nabywców ww. nieruchomości z propozycją ugody, która została zawarta w dniu 12 listopada 2014 r. W ugodzie tej Wnioskodawca odstąpił od domagania się części należności głównej w wysokości 13450,91 zł, redukując kwotę roszczenia wraz z odsetkami do ogólnego wymiaru 42000,00 zł. Dłużnik przekazał na konto Wnioskodawcy kwotę należności głównej w wysokości 26000,00 zł oraz należne odsetki od całości kwoty przed jej obniżeniem w wysokości 16000,00 zł.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy należne Wnioskodawcy odsetki ustawowe od nieterminowej wypłaty wynagrodzenia w kwocie l6000,00 zł podlegają opodatkowaniu?

Zdaniem Wnioskodawcy, odsetki otrzymane z tytułu nieterminowej wypłaty wynagrodzenia powinny być zwolnione od podatku dochodowego, co wynika z art. 21 pkt 95 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (j.t. Dz. U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają zatem wszelkie dochody osiągane przez podatnika, z wyjątkiem tych dochodów, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę jako zwolnione z podatku, bądź od których zaniechano poboru podatku, w drodze rozporządzenia wydanego przez Ministra Finansów.

Na podstawie zaś art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy źródłami przychodów jest stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

W myśl art. 12 ust. 1 przytoczonej ustawy za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Wskazany w tym przepisie zakres świadczeń uznawanych za przychody ze stosunku pracy nie ma charakteru zamkniętego. Użyty powyżej zwrot „w szczególności” oznacza, że wymienione kategorie przychodów zostały wymienione jedynie przykładowo. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swe źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym.

Ponadto w myśl art. 21 ust. 1 pkt 95 ustawy wolne od podatku dochodowego są odsetki z tytułu nieterminowej wypłaty wynagrodzeń i świadczeń z tytułów, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 1, tj. m.in. ze stosunku pracy.

Jak wynika z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, w okresie od 10 sierpnia 2009 r. do 21 sierpnia 2011 r. Wnioskodawca pracował w firmie transportowej jako kierowca w transporcie międzynarodowym. W związku z niewywiązywaniem się pracodawcy z obowiązku wypłaty wynagrodzenia Wnioskodawca rozwiązał umowę o pracę. Następnie po wyczerpaniu wszelkich możliwości odzyskania zaległego wynagrodzenia w drodze pozaprocesowej skierował pozew do sądu pracy, który po rozpoznaniu pozwu w dniu 26 marca 2013 r. wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym opiewający na kwotę 39450,91 zł tytułem wynagrodzenia za pracę z odsetkami ustawowymi do dnia zapłaty. Z kolei w dniu 21 czerwca 2013 r. sąd nadał ww. nakazowi klauzulę wykonalności.

W tej sytuacji Wnioskodawca złożył wniosek do komornika sądowego o wszczęcie postępowania egzekucyjnego przeciwko pracodawcy. Celem zabezpieczenia interesów Wnioskodawcy w księdze wieczystej nieruchomości należącej do pracodawcy został dokonany wpis o toczącej się egzekucji. Jednak w skutek błędu referendarza sądowego wpis ten został usunięty, a po kilku dniach ponownie wpisany. Później rzeczona nieruchomość została sprzedana dwóm innym osobom wraz z obciążeniami hipoteki. Jednak w związku z błędami dotyczącymi wpisów w księdze wieczystej oraz zmianą właścicieli komornik nadal nie mógł wyegzekwować należności Wnioskodawcy. W tej sytuacji w dniu 21 maja 2014 r. Wnioskodawca złożył pozew do sądu o uzgodnienie treści księgi wieczystej z rzeczywistym stanem prawnym oraz wnioskiem o zabezpieczenie.

Po pewnym czasie skontaktował się z Wnioskodawcą jeden z nabywców ww. nieruchomości z propozycją ugody, która została zawarta w dniu 12 listopada 2014 r. W ugodzie tej Wnioskodawca odstąpił od domagania się części należności głównej w wysokości 13450,91 zł, redukując kwotę roszczenia wraz z odsetkami do ogólnego wymiaru 42000,00 zł. Dłużnik przekazał na konto Wnioskodawcy kwotę należności głównej w wysokości 26000,00 zł oraz należne odsetki od całości kwoty przed jej obniżeniem w wysokości 16000,00 zł.

Instytucję prawną odsetek reguluje art. 481 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. z 2014 r. poz. 121) − jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może zażądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi. Jeżeli stopa odsetek za opóźnienie nie była z góry oznaczona, należą się odsetki ustawowe. Szkoda nie stanowi zatem podstawowej przesłanki powstania roszczenia o odsetki, a więc nie mają one charakteru odszkodowawczego z tytułu czynu niedozwolonego. Są one związane z kwotą długu głównego, jednak źródło ich powstania różni się zasadniczo od źródła powstania długu głównego.

Roszczenie odsetkowe nie jest więc częścią składową roszczenia głównego, gdyż opiera się na odrębnej podstawie materialnoprawnej.

Natomiast w myśl art. 65 ust. 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o księgach wieczystych i hipotece (Dz.U. z 2013 r., poz. 707 ze zm.) w celu zabezpieczenia oznaczonej wierzytelności wynikającej z określonego stosunku prawnego można nieruchomość obciążyć prawem, na mocy którego wierzyciel może dochodzić zaspokojenia z nieruchomości bez względu na to, czyją stała się własnością, i z pierwszeństwem przed wierzycielami osobistymi właściciela nieruchomości (hipoteka).

Jak wynika z ww. przepisu, wierzytelność musi być oznaczona i musi wynikać z określonego stosunku prawnego, co jednocześnie oznacza, że źródłem jej powstania jest stosunek prawny. Przez jego oznaczenie należy rozumieć wskazanie wierzyciela, dłużnika i stosunku prawnego, który powinien być określony nie tylko co do rodzaju, lecz także skonkretyzowany przez podanie daty jego powstania i innych danych pozwalających zorientować się, o jaki stosunek prawny chodzi.

Ponadto wierzyciel hipoteczny jest uprawniony do zaspokojenia się z obciążonej nieruchomości bez względu na to, kto stał się jej właścicielem po obciążeniu hipoteką. Zmiana właściciela nieruchomości obciążonej w wyniku czynności prawnej pozostaje bez wpływu na dalsze istnienie hipoteki, każdy bowiem kolejny właściciel staje się z mocy prawa dłużnikiem hipotecznym.

Przez samo nabycie nieruchomości obciążonej hipoteką zbywca pozostaje dłużnikiem osobistym, a nabywca staje się dłużnikiem rzeczowym, odpowiadającym tylko z nieruchomości, oraz in solidum z dłużnikiem osobistym.

Zatem hipoteka jest instytucją mającą na celu zabezpieczenie zindywidualizowanej wierzytelności, które uprawnia wierzyciela hipotecznego do pierwszeństwa zaspokojenia się z nieruchomości, na której została ustanowiona, przed dłużnikami osobistymi, ze skutecznością wobec każdoczesnego właściciela nieruchomości.

W związku z powyższymi okolicznościami opisane we wniosku odsetki spełniają przesłanki zwolnienia z opodatkowania określonego w art. 21 ust. 1 pkt 95 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż są one odsetkami należnymi z tytułu nieterminowego wypłacenia świadczenia mającego swoje źródło w stosunku pracy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.