Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP1/443-444/14/AZb
z 29 sierpnia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 30 kwietnia 2014 r. (data wpływu 6 maja 2014 r.), uzupełnionym pismem z 29 lipca 2014 r. (data wpływu 31 lipca 2014 r.) oraz pismem z 19 sierpnia 2014 r. (data wpływu 20 sierpnia 2014 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• opodatkowania kursów informatycznych (pkt 1),
• opodatkowania kursów zawodowych (pkt 2 z wyłączeniem szkoleń wskazanych w pkt 2 (ii) – (v)),
• zwolnienia od podatku kursów zawodowych – spawalnictwa, uprawnień SEP oraz obsługi wózków widłowych (pkt 2 (ii) – (v)),
• zwolnienia od podatku kursów BHP (pkt 3),
• zwolnienia od podatku pierwszej pomocy dla nauczycieli i pracowników firm (pkt 4).

-jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 maja 2014 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania (zwolnienia od podatku) usług szkoleniowych realizowanych przez Wnioskodawcę w zakresie:

• kursów informatycznych (pkt 1),
• kursów zawodowych (pkt 2 z wyłączeniem szkoleń wskazanych w pkt 2 (ii) – (v)),
• kursów zawodowych – spawalnictwa, uprawnień SEP oraz obsługi wózków widłowych (pkt 2 (ii) – (v)),
• kursów BHP (pkt 3),
• pierwszej pomocy dla nauczycieli i pracowników firm (pkt 4).
  
  

Wniosek ten został uzupełniony pismem z 29 lipca 2014 r. (data wpływu 31 lipca 2014 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 17 lipca 2014 r. oraz pismem z 19 sierpnia 2014 r. (data wpływu 20 sierpnia 2014 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 5 sierpnia 2014 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (Spółka) to spółka celowa, która została powołana na podstawie art. 86a Prawa o szkolnictwie wyższym uchwałą Senatu xxx (Uczelnia) dnia 16 grudnia 2009 roku i rozpoczęła swoją działalność wiosną 2010 roku. Misją Spółki jest wsparcie wynalazców w tworzeniu przedsiębiorstw w oparciu o innowacyjne technologie powstające na Uczelni. Głównym zadaniem Wnioskodawcy jest wspieranie transferu wyników, elektów prac naukowych do gospodarki poprzez wykorzystanie potencjału intelektualnego i technologicznego Uczelni, doradztwo i wsparcie dla pracowników naukowych zainteresowanych zakładaniem innowacyjnych przedsiębiorstw tworzonych w oparciu o własność intelektualną powstającą na Uczelni, oraz inwestowanie w takie przedsiębiorstwa, głównie poprzez wnoszenie aportem praw do patentów, know-how czy środków pieniężnych, komercjalizacja badań naukowych i świadczenie usług eksperckich. Ofertę w tym obszarze kieruje nie tylko do środowiska akademickiego ale również do podmiotów biznesowych. Spółka wraz z Centrum Transferu xxx Uczelni oraz Akademickim Inkubatorem xxx stanowią kluczowe elementy systemu transferu technologii i komercjalizacji wiedzy w Uczelni. Jednostki te wspólnie kreują mechanizmy ułatwiające oraz intensyfikujące transfer innowacyjnych technologii i wiedzy z Uczelni do przedsiębiorców oraz innych instytucji zewnętrznych. Wnioskodawca jest w 100% własnością Uczelni. Wnioskodawca w konsorcjum z Uczelnią, w drodze przetargu został wybrany jako zewnętrzny operator Regionalnego Centrum xxx (Centrum). Jest to regionalny ośrodek kształcenia zawodowego, organizującego i prowadzącego kształcenie zawodowe młodzieży i dorosłych, dysponujący dziesięcioma nowocześnie wyposażonymi specjalistycznie laboratoriami. Spółka jest Liderem Konsorcjum, który reprezentuje interesy konsorcjantów. Oferta Konsorcjum została oparta na dorobku Uczelni w zakresie kształcenia i prac naukowych. Realizacja szkoleń i badań również będzie musiała odbywać w pełnej synergii z Uczelnią. W ramach tej działalności operatorskiej będą prowadzone specjalistyczne kursy zawodowe oraz działalność badawcza. Podatnikiem nie jest i nie może być samo konsorcjum. W relacjach wynikających ze wspólnego przedsięwzięcia Lider, przez zakres określonych funkcji będzie podmiotem scalającym całość robót utworzonego Konsorcjum i reprezentującym konsorcjum w stosunkach gospodarczych. Lider konsorcjum - we własnym imieniu będzie wystawiał faktury VAT obciążające zamawiającego za usługi realizowane przez wszystkie podmioty wchodzące w skład konsorcjum. W związku z tym konieczne jest prawidłowe określenie zasad opodatkowania usług, które będą realizowane w Centrum.

W Centrum, znajduje się baza nowoczesnych i świetnie wyposażonych pracowni, w których można nauczać posługiwania się nowoczesnymi maszynami i urządzeniami oraz zapoznać się z tajnikami nowoczesnych technologii, w tym: laboratorium komputerowego wspomagania projektowania CAD/CAM, laboratorium nauki programowania i symulacji pracy obrabiarek sterowanych numerycznie, laboratorium nowoczesnych obrabiarek skrawających, laboratorium obrabiarek dydaktycznych oraz obrabiarek przemysłowych (CNC), laboratorium nowoczesnych metod spawania, zgrzewania i cięcia metali, laboratorium metrologii wspomaganej komputerowo, laboratorium nowoczesnych technologii montażu konstrukcji lotniczych i blacharskich, laboratorium badań nieniszczących, laboratorium mechatroniki oraz laboratorium nowoczesnych metod „Lean Manufacturing”. Na bazie tego zaplecza Wnioskodawca będzie oferować i prowadzić kursy informatyczne, zawodowe, BHP i pierwszej pomocy oraz kursy specjalistyczne organizowane na konkretne zapotrzebowanie.

Kursy i szkolenia będą obejmowały swoim zakresem i tematyką:

1. Kursy informatyczne:

(i) Podstawy obsługi komputera,

(ii) Kurs przygotowujący do egzaminów ECDL,

(iii) Zaawansowane możliwości arkusza kalkulacyjnego,

(iv) Zaawansowane możliwości komputerowego składu tekstu,

(v) Projektowanie baz danych - Access,

(vi) Grafika menedżerska i prezentacyjna,

(vii) Zarządzanie projektem w MS,

(viii) Project CISCO - Podstawy sieci,

(ix) CISCO - Protokoły i koncepcje routingu,

(x) CISCO - Przełączanie sieci LAN i sieci bezprzewodowe,

(xi) CISCO - Sieci WAN - zasady dostępu,

(xii) Narzędzia i metodyka szkoleń e-leaming,

(xiii) Programowanie obrabiarek w programie EdgeCAM,

(xiv) Kompulerowe wspomaganie projektowania i wytwarzania na obrabiarkach sterownych numerycznie,

(xv) Modelowanie 3D/2D w SolidEdge 19V,

(xvi) Modelowanie 2D w AutoCAD 2006 PL,

(xvii) Modelowanie 3D/2D w INVENTOR 10 PL,

(xviii) Projektowanie w programie CATIA.

2. Kursy zawodowe organizowane w celu podnoszenia kwalifikacji zawodowych oraz kursy nadające nowe kwalifikacje lub formalne uprawnienia:

(i) Operator obrabiarek sterownych numerycznie,

(ii) Kierowca wózków jezdniowych z napędem silnikowym + wymiana butli gazowej,

(iii) Kurs na uprawnienia SEP do 1 kV,

(iv) Kurs na uprawnienia SEP powyżej 1 kV,

(v) Kurs Spawanie elektrodą topliwą w osłonie argonu (metodą MIG) (131),

(vi) Kurs Monter płatowców,

(vii) Kurs Ślusarz,

(viii) Profesjonalne prezentacje i prowadzenie szkoleń wewnętrznych,

(ix) Zajęcia teoretyczne i praktyczne - opis metod 5S i SMED,

(x) Lean Manufacturing - zarządzanie produkcją,

(xi) Zarządzanie sytuacyjne,

(xii) Zarządzanie w stresie, techniki pracy,

(xiii) Rozwiązywanie problemów, identyfikowanie przyczyn,

(xiv) Zarządzanie wynikami pracy, efektywne ustalanie celów,

(xv) Komunikacja interpersonalna,

(xvi) Organizacja pracy, efektywność osobista,

(xvii) Zarządzanie sobą w czasie,

(xviii) Wprowadzanie zmian,

(xix) Wymiarowanie i tolerowanie rysunku technicznego wg ISO,

(xx) Ocena jakościowa powłok lakierniczych i galwanicznych (szkolenie + warsztaty),

(xxi) Makro i mikroskopowe badania metalograficzne złączy spawanych (ocena jakościowa złączy),

(xxii) Szkolenie i warsztaty praktyczne z zakresu tłoczności blach metodą Erichsena,

(xxiii) Szkolenie i warsztaty praktyczne z zakresu badań wytrzymałości materiałów,

(xxiv) Szkolenia i warsztaty praktyczne z zakresu badań złączy spawanych i zgrzewanych metodami nieniszczącymi,

(xxv) Wykłady teoretyczne dotyczące tłoczenia,

(xxvi) Wdrożenie TPM na prasach automatycznych,

(xxvii) Warsztaty 5S i SMED w teorii i praktyce na tłoczni,

(xxviii) Zaawansowany TPM (dla mistrzów + NN),

(xxix) Nowoczesne metody produkcyjne na Nowej Narzędziowni,

(xxx) Podstawy metrologii.

3. Kursy BHP - szkolenia okresowe dla pracowników na zlecenie, bezpośrednio w firmach, instytucjach, szkołach i placówkach oraz w siedzibie Centrum, po zebraniu odpowiedniej ilości kandydatów, skierowane do pracodawców i innych osób kierujących pracownikami, nauczycieli, pracowników administracyjno-biurowych, pracowników inżynieryjno-technicznych oraz pracowników na stanowiskach robotniczych w celu aktualizacji wiedzy i doskonalenie umiejętności z zakresu BHP; oraz

4. Szkolenie w zakresie pierwszej pomocy dla nauczycieli i pracowników firm obejmujące umiejętności postępowania w przypadkach wymagających udzielania pierwszej pomocy.

W odniesieniu do wszystkich powyżej wskazanych kursów, mają one uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy dla celów zawodowych i pozostają w związku z poszczególnymi zawodami i kwalifikacjami profesjonalnymi, niezbędnymi z punktu widzenia pracodawców, w szczególności gdy takie specjalistyczne szkolenia adresowane są do firm prowadzących działalność gospodarczą i wskazanych przez nich osób, podnoszących swoje kwalifikacje, uzyskujących nowe lub dodatkowe uprawnienia zawodowe i umiejętności. Nie wszystkie jednak kursy odbywać się będą w formach i na zasadach określonych w odrębnych przepisach prawa.

Należy też wskazać, że Wnioskodawca dysponuje odpowiednią infrastrukturą oraz kadrą szkoleniową (umowa najmu z dnia 31 stycznia 2014 r. zawarta między Centrum Kształcenia xxx a konsorcjum podmiotów Uczelnią i Wnioskodawcą. Umowa ta dotyczy najmu pomieszczeń wraz z infrastrukturą w nieruchomości powstałej w ramach realizacji projektu pn. „…” w celu prowadzenia działalności polegającej na kształceniu ustawicznym i działalności badawczej).

Usługi szkoleniowe objęte zapytaniem są usługami kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego. Jest to nauczanie, które pozostaje w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem uczestników szkoleń lub ma na celu uzyskanie lub aktualizację wiedzy dla celów zawodowych uczestników tych szkoleń.

W odniesieniu do wszystkich kursów i szkoleń, wskazanych w części G. w pkt 1) - 4), będą one miały na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy dla celów zawodowych przez ich uczestników i pozostawać będą w związku z poszczególnymi zawodami i kwalifikacjami profesjonalnymi, niezbędnymi z punktu widzenia pracodawców, w szczególności, gdy takie specjalistyczne szkolenia adresowane będzie do firm prowadzących działalność gospodarczą i wskazanych przez nich osób, podnoszących swoje kwalifikacje, uzyskujących nowe lub dodatkowe uprawnienia zawodowe i umiejętności. Wszystkie kursy zawodowe organizowanie na zlecenie zakładów pracy, w tym także informatyczne są usługami kształcenia zawodowego i pozostają w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem uczestników szkoleń. W przypadku kursów z wolnego naboru mamy do czynienia z uzyskaniem nowej wiedzy i umiejętności, które mogą zostać wykorzystane (chociaż być może nie zawsze od razu) w pracy zawodowej.

Jak wskazano wyżej, w stosunku do wybranych kursów (wymienionych w części G pkt 2 (ii) - (v) oraz pkt 3 i 4, można wskazać, że odbywać się będą one w formach i na zasadach opisanych w odrębnych od ustawy o VAT przepisach prawa.

Dotyczy to kursów spawalniczych, wymienionych wyżej w pkt 2 (v), które będą atestowane przez Instytut i będą umożliwiały zdobycie kwalifikacji do wykonywania wskazywanego zawodu i spełniać będą podstawy wymogi merytoryczne takiego kształcenia, z uwzględnieniem specyficznych wymogów i kwalifikacji zawartych w Rozporządzeniu Ministra Gospodarki z dnia 27 kwietnia 2000 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy pracach spawalniczych (Dz.U. Nr 40 poz. 470), które mówi, że osoba wykonująca prace spawalnicze powinna legitymować się zaświadczeniem o ukończeniu szkolenia lub świadectwem egzaminu spawacza. Przepisy nie wyszczególniają zasad czy trybu, w jakim te dokumenty mogą zostać uzyskane. Spółka wskazuje, że w dniu 1 kwietnia 2014 roku wystąpiła z wnioskiem do Instytutu o udzielenie atestu na szkolenie spawaczy na kursach IS-P/T-FW-1-111, IS-P/T-FW-1-135, IS-P/T-BW-1-135, IS-P/T-FW-1-141, IS-P/T-BW-1-141, 1S-1-111; IS-1-135; IS-1-141; IS-8-141 oraz IS-21/22-14. Instytut pełni rolę jednostki sprawującej nadzór nad ośrodkami szkolącymi spawaczy (atestuje te ośrodki). Ośrodek szkoleniowy, który posiada atest zobowiązany jest do prowadzenia kursów zgodnie z aktualnymi wytycznymi Instytutu.

Do kursów „na uprawnienia”, które będą realizowane według programów i wymogów określonych w „odrębnych przepisach”, należeć będą także: kurs operatora wózków widłowych (pkt 2 (ii)) oraz kursy na uprawnienia SEP (pkt 2 (iii) i (iv)).

Przepisy odrębne, odnoszące się do prowadzonych przez Wnioskodawcę szkoleń/kursów, które określają zakres szkolenia, jakiemu muszą zostać poddane osoby, które mają wykonywać czynności w zakresie poszczególnych zawodów to:

(i) art. 237 [15] Kodeksu pracy oraz art. 54 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz.U. Nr 54, poz. 348, ze zm.) i rozporządzenie Ministra Gospodarki Pracy i Polityki Społecznej z dnia 28 kwietnia 2003 r. w sprawie szczegółowych zasad stwierdzania posiadania kwalifikacji przez osoby zajmujące się eksploatacją urządzeń, instalacji i sieci (dotyczy zawodu elektryka - pkt 2 (iii) i (iv)) oraz

(ii) art. 237 [15] Kodeksu pracy i rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 10 maja 2002 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy użytkowaniu wózków jezdniowych z napędem silnikowych (Dz.U. Nr 70, poz. 650 ze zm.) (dotyczy zawodu operatora wózka - (pkt 2 (ii)).

Zakres treści szkoleń w odniesieniu do kursów BPH, wskazanych w Części G pkt 3) będzie oparty na i zgodny z ramowymi programami szkolenia - załącznik nr 1 do rozporządzenia Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 27 lipca 2004 r. w sprawie szkolenia w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy (Dz.U. Nr 180, poz. 1860 z późn. zm.) w związku z obowiązkami pracodawców określonych w Kodeksie pracy.

Natomiast zakres treści szkoleń dotyczących pierwszej pomocy, wskazanych w Części G, pkt 4) wynikać będzie z obowiązku ciążącego na pracodawcach na podstawie art. 209¹ § 1 Kodeksu pracy i będzie spełniać wszelkie normy określone przepisami prawa i odbywać się na zasadach określonych w ustawie z dnia 8 września 2008 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym (Dz.U. Nr 191, poz. 1410 ze zm.) i wydanym na jej podstawie rozporządzeniu Ministra Zdrowia z dnia 19 marca 2007 r. w sprawie kursu w zakresie kwalifikowanej pierwszej pomocy (Dz.U. Nr 60, poz. 408).

Uczestnicy/absolwenci szkoleń będą mogli, w przypadkach przewidzianych prawem, ubiegać się o przystąpienie do egzaminów publicznych, potwierdzających kwalifikacje zawodowe w danym obszarze.

Kursy i szkolenia będą co do zasady uruchamiane na zlecenie firm prowadzących działalność gospodarczą i przez nie opłacane, ale jest też możliwe, że zainteresowane osoby samodzielnie sfinansują takie uczestnictwo (tzw. wolny nabór). Nie są one finansowane ze środków publicznych. Są one finansowane przez podmioty zlecające organizację i przeprowadzenie szkolenia, lub przez samych uczestników. Będą to szkolenia, uruchamiane na podstawie otrzymanego zapytania i ostatecznie zlecenia od firm dla swoich pracowników. Firmy zlecające finansują wykonanie świadczonych usług. Podsumowując: Wnioskodawca jest organizatorem kursów dla odbiorców indywidualnych oraz zlecanych przez pracodawców, firmy oraz osoby indywidualne.

Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Spółka posiada potwierdzenie zarejestrowania podmiotu jako podatnika VAT czynnego z dnia 4 maja 2010 r. Usługi, które obecnie wykonuje Wnioskodawca to prowadzenie analiz technicznych (dla xxx na podstawie umowy na świadczenie usług w zakresie ekspertyz technicznych). Jeśli chodzi o stan obecny to tego typu usługi nie były świadczone we wrześniu i grudniu 2013 roku oraz w okresie styczeń - marzec 2014 roku, natomiast były realizowane w sierpniu, październiku i listopadzie 2013 r. oraz w kwietniu 2014 r. Usługi te są świadczone po otrzymaniu zleceń. Wnioskodawca nie jest jednostką badawczo-rozwojową. Jest, jak wskazano wyżej spółką celową Uczelni, powołaną zgodnie z zapisami Prawa o Szkolnictwie Wyższym. Nie posiada i nie ubiegał się o akredytację dla prowadzonych kursów i szkoleń, otrzyma natomiast w przyszłości atest Instytutu w odniesieniu do wskazanych kursów spawalniczych.

Wnioskodawca nie jest też jednostką naukową PAN, nie ma również statusu uczelni. Jest natomiast spółką prawa handlowego, w której Uczelnia wyższa posiada 100% udziałów. Jest spółką celową (spółką prawa handlowego, sp. z o. o.) powołaną uchwałą Senatu Uczelni z dnia 16 grudnia 2009 roku. Zgodnie z wpisem do działu 3 KRS, do przedmiotu działalności (wg PKD) Spółki należy m. in.: działalność wspomagająca edukację (85.60.Z), badania naukowe i prace rozwojowe w dziedzinie pozostałych nauk przyrodniczych i technicznych (72.19.Z) oraz społecznych i humanistycznych (72.20.Z), pozostała działalność profesjonalna, naukowa i techniczna, gdzie indziej nie sklasyfikowana (74.90.Z) oraz działalność związana z oprogramowaniem, doradztwem w zakresie informatyki, zarządzaniem urządzeniami informatycznymi oraz pozostała działalność w zakresie technologii informatycznych i komputerowych (62.01 do 03 oraz 09.Z).

Spółka wskazuje także, że w przedmiotowej sprawie nie toczy się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa lub skarbowa lub postępowanie sądowoadministracyjne.

W uzupełnieniu wniosku z 29 lipca 2014 r. Wnioskodawca wskazał, że:

1. Uczelnia jest odrębnym od Wnioskodawcy, czynnym podatnikiem VAT.
   
2. Centrum Kształcenia xxx jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym i jest on odrębny od Wnioskodawcy.
   
3. Operator zewnętrzny czyli konsorcjum firm Wnioskodawca oraz Uczelnia, został wybrany w drodze przetargu przez Centrum Kształcenia xxx na prowadzenie usług szkoleniowych w laboratoriach Regionalnego Centrum xxx. Z tytułu korzystania z bazy dydaktycznej RC, operator zewnętrzny uiszcza opłatę wynikającą z warunków rozstrzygniętego przetargu. RC udostępnia na okres 5 lat laboratoria, w których konsorcjum Uczelnia oraz Wnioskodawca prowadzi działalność dydaktyczną i badawczą skierowaną do lokalnych przedsiębiorstw.
   
4. W skład Konsorcjum, jak wskazano w pkt 3 wchodzą wyłącznie Wnioskodawca oraz Uczelnia.
   
5. Zgodnie z umową konsorcjalną Uczelnia współpracowała przy przygotowaniu oferty na ogłoszone Zamówienie Centrum Kształcenia, oraz wspiera przedsięwzięcie swoim dorobkiem naukowo-badawczym, doświadczeniem dydaktycznym oraz wsparciem kadrowym Wnioskodawcę szczególnie w dziedzinach: mechanika i budowa maszyn, mechanika, mechatronika, automatyka i robotyka, wskazało koordynatora - osoby odpowiedzialnej za organizację współpracy w ramach realizacji Usług w zakresie prac realizowanych przez ekspertów wskazanych przez Uczelnię, wspiera przedsięwzięcie w zakresie marketingowym oraz promocji Usług a także w obszarze aktywności w zakresie pozyskiwania potencjalnych kandydatów, odbiorców, klientów świadczonych usług poprzez Zamiejscowy Ośrodek Dydaktyczny Uczelni w xxx. Natomiast Wnioskodawca był zobowiązany do koordynacji przygotowania, scalenia oraz złożenia oferty, zajmuje się zapewnieniem obsługi organizacyjnej, finansowej i prawnej Kontraktu z Centrum Kształcenia, wyznaczył koordynatora - osobę odpowiedzialną za organizację, administrację, rozliczanie oraz sprawozdawczość w zakresie prac badawczych i szkoleniowych i realizuje zadania lidera w zakresie organizacji i obsług szkoleń w xxx. Wymaga podkreślenia, że obecnie np. trenerzy/osoby prowadzące szkolenia nie są pozyskiwane z Uczelni lecz zewnętrznie.
   
6. Lider konsorcjum - we własnym imieniu będzie wystawiał faktury VAT obciążające zamawiającego za usługi realizowane przez wszystkie podmioty wchodzące w skład konsorcjum.
   Obecnie Wnioskodawca samodzielnie organizuje i realizuje usługi w xxx, ale gdyby potrzebne było pozyskiwanie wsparcia ze strony Uczelni (np. trenerów, materiałów, maszyn itp.), to rozliczenia będą dokonywane na zasadach ogólnych, na warunkach komercyjnych, tzn. w stosownym zakresie Uczelnia wystawi fakturę VAT za wykonane usługi/ dostarczone towary, którą Wnioskodawca uwzględni w swoich rozliczeniach na zasadach ogólnych oraz w kalkulacji ceny szkolenia dla odbiorcy usługi szkoleniowej. Wobec odbiorcy usługi występować będzie zawsze tylko Wnioskodawca.
   
7. Wnioskodawca, jako lider konsorcjum, we własnym imieniu zawiera i będzie zawierał umowy dotyczące realizacji wskazanych we wniosku usług szkoleniowych i występuje wobec odbiorców usług szkoleniowych. Jak wskazano we wniosku, kursy i szkolenia będą co do zasady uruchamiane na zlecenie firm prowadzących działalność gospodarczą i przez nie opłacane, ale jest też możliwe, że zainteresowane osoby samodzielnie sfinansują takie uczestnictwo (tzw. wolny nabór). Nie są one finansowane ze środków publicznych. Są one finansowane przez podmioty zlecające organizację i przeprowadzenie szkolenia, lub przez samych uczestników. Będą to szkolenia, uruchamiane na podstawie otrzymanego zapytania i ostatecznie zlecenia od firm dla swoich pracowników. Firmy zlecające finansują wykonanie świadczonych usług. Podsumowując: Wnioskodawca jest organizatorem kursów dla odbiorców indywidualnych oraz zlecanych przez pracodawców, firmy oraz osoby indywidualne. Z tymi podmiotami w uzgodnionym każdorazowo zakresie zawierane będą umowy.
   
8. i
9. Jak jednoznacznie wskazano w treści wniosku, Spółka nie jest podmiotem wskazanym w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT, czyli nie jest jednostką objęta systemem oświaty.
   Nie jest także, jak również jednoznacznie wskazano, jednostką badawczo-rozwojową. Jest, jak wskazano wyżej spółką celową Uczelni, powołaną zgodnie z zapisami Prawa o Szkolnictwie Wyższym. Wnioskodawca nie posiada i nie ubiegał się o akredytację dla prowadzonych kursów i szkoleń, otrzyma natomiast atest Instytutu w odniesieniu do wskazanych we wniosku kursów spawalniczych.
   Wnioskodawca nie jest też jednostką naukową PAN, nie ma również statusu uczelni.
   Jest spółką prawa handlowego, w której Uczelnia wyższa posiada 100% udziałów. Jest spółką celową (spółką prawa handlowego, sp. z o.o.) powołaną uchwałą Senatu Uczelni z dnia 16 grudnia 2009 roku. Zgodnie z wpisem do działu 3 KRS, do przedmiotu działalności (wg PKD) Spółki należy m. in.: działalność wspomagająca edukację (85.60.Z), badania naukowe i prace rozwojowe w dziedzinie pozostałych nauk przyrodniczych i technicznych (72.19.Z) oraz społecznych i humanistycznych (72.20.Z), pozostała działalność profesjonalna, naukowa i techniczna, gdzie indziej nie sklasyfikowana (74.90.Z) oraz działalność związana z oprogramowaniem, doradztwem w zakresie informatyki, zarządzaniem urządzeniami informatycznymi oraz pozostała działalność w zakresie technologii informatycznych i komputerowych (62.01 do 03 oraz 09.Z).
   
10. Zgodnie z treścią wniosku, usługi te będą stanowiły usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT, gdyż Wnioskodawca nie jest żadnym z podmiotów wskazanych w tym przepisie.
    
11. W odniesieniu do kursów informatycznych, Wnioskodawca wskazał, że wszystkie kursy informatyczne, wymienione w Części G, pkt 1) oraz wszystkie kursy wskazane w pkt 2), z wyjątkiem kursów wymienionych w podpunktach od (ii) do (v) będą usługami kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, innymi niż wymienione w pkt 26 tego samego artykułu ustawy o VAT, które nie będą zwolnione z opodatkowania VAT z uwagi na brak wspomnianych „odrębnych przepisów”, a tym samym usługi świadczone przez Spółkę w tym zakresie będą podlegały opodatkowaniu na podstawie art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT według stawki podstawowej 23%. Oznacza to, że, jak sam Wnioskodawca wyjaśnił we wniosku, brak możliwości wskazania dla tych szkoleń, odrębnie dla każdego rodzaju takich szkoleń, ich „form i zasad”.
    Szkolenia te, w zakresie rozmaitych kompetencji informatycznych pozwalają uczestnikom np. na nabycie umiejętności posługiwania się programem AutoCAD w stopniu podstawowym. Kurs taki wprowadza użytkownika w tajniki programu, począwszy od zapoznania z menu programu, poprzez przegląd elementów graficznych, modyfikacji rysunkowych, zakładania warstw, umieszczanie tekstów, nanoszenia wymiarów, tworzenia bloków rysunkowych, aż po przygotowanie projektu do wydruku i jego wydruk. Oferowane są także kursy pozwalające na poznanie języka programowania FANUC-HASS na tokarkach i frezarkach oraz nabycie umiejętności tworzenia programów obróbczych z pulpitu operatora i automatycznego generowania programów przy pomocy oprogramowania komputerowego, czy też na nabycie kompetencji technicznych i merytorycznych do pracy w sieciach informatycznych CISCO i WAN, czy też tworzenia baz danych. Wszystko to stanowi kursy będące usługami kształcenia zawodowego w poszczególnych obszarach informatycznych.
    W odniesieniu natomiast do kursów, co do których istnieją „odrębne przepisy”, zgodnie z dyspozycją przepisu art. 43 ust. 1 pkt 29, Wnioskodawca szczegółowo wskazał we wniosku takie podstawy prawne (pkt 3).
    
12. W odpowiedzi na pytanie tut. organu w brzmieniu cyt.: „Wnioskodawca wskazał, że nie posiada i nie ubiegał się o akredytację dla prowadzonych kursów i szkoleń. Czy Wnioskodawca ma na myśli akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty? Czy zatem Wnioskodawca posiada/nie posiada akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, jeśli posiada to należy wskazać na podstawie jakich przepisów systemu oświaty tę akredytację uzyskał oraz które konkretnie usługi szkoleniowe (kursy) będące przedmiotem zapytania są objęte tą akredytacją?” Wnioskodawca wyjaśnił, że tak, chodzi o akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty. Jak wskazano we wniosku, Spółka nie posiada takiej akredytacji.
    
13. Uzyskanie uprawnień dających prawo do kierowania wózkami jezdniowymi z napędem silnikowym następujących typów - naładowane, unoszące, podnośnikowe, ciągnikowe, specjalne, oraz dodatkowo uprawnień do wymiany butli gazowych w wózkach zasilanych gazem.
    Podstawą, z której wynika forma i zasady kształcenia w tym obszarze, to § 4 Rozporządzenia wskazanego we wniosku, w myśl którego zgodnie z ust. 1 do obsługi wózka może być dopuszczony pracownik, który ukończył 18 lat i uzyskał uprawnienia operatora, zgodnie z odrębnymi przepisami, lub imienne zezwolenie do obsługi wózka wystawione przez pracodawcę, ważne na terenie zakładu pracy tego pracodawcy. Zezwolenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, może być wydane pracownikowi po ukończeniu, z wynikiem pozytywnym, szkolenia dla kierowców wózków zorganizowanego przez pracodawcę, według programu opracowanego lub zatwierdzonego przez jednostkę organizacyjną wyznaczoną przez ministra właściwego do spraw gospodarki. Obsługujący wózki jezdniowe z napędem silnikowym zasilane gazem oraz inni pracownicy dokonujący wymiany butli z gazem w wózkach powinni być przeszkoleni w zakresie bezpiecznego użytkowania butli, w tym ich bezpiecznej wymiany. Zakres tematyki szkolenia, o którym mowa w ust. 3, powinien być określony w programach szkolenia dla obsługujących wózki jezdniowe z napędem silnikowym.
    Wyjaśnienie uprawnień operatora, o jakich mowa § 4 ust. 1 pkt 1 Rozporządzenia zostało zawarte w rozporządzeniu Ministra Gospodarki z dnia 20 września 2001 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy podczas eksploatacji maszyn i innych urządzeń technicznych do robót ziemnych, budowlanych i drogowych. (Dz. U. Nr 118, poz. 1263) - dalej r.e.m. lub rozporządzeniu Ministra Gospodarki z dnia 18 lipca 2001 r. w sprawie trybu sprawdzania kwalifikacji wymaganych przy obsłudze i konserwacji urządzeń technicznych (Dz. U. Nr 79, poz. 849 z późn. zm.) - dalej r.o.k.u.
    Zgodnie ze stanowiskiem Ministerstwa Gospodarki w sprawie kwalifikacji osób obsługujących wózki jezdniowe z napędem silnikowym dokumentami potwierdzającymi kwalifikacje do obsługi wózka jezdniowego z napędem silnikowym są, alternatywnie:
    
    • zaświadczenie kwalifikacyjne wydane przez organ właściwej jednostki Urzędu Dozoru Technicznego na podstawie rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 18 lipca 2001 r. w sprawie trybu sprawdzania kwalifikacji wymaganych przy obsłudze i konserwacji urządzeń technicznych (Dz. U. Nr 79, poz. 849 z późn. zm.) lub
    • książka operatora wydana przez Instytut na podstawie rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 20 września 2001 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy podczas eksploatacji maszyn i innych urządzeń technicznych do robót ziemnych, budowlanych i drogowych (Dz. U. Nr 118, poz. 1263) lub
    • imienne zezwolenie wydane przez pracodawcę po spełnieniu warunku określonego w § 4 ust. 2 rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 10 maja 2002 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy użytkowaniu wózków jezdniowych z napędem silnikowym (Dz. U. Nr 70, poz. 650 z późn. zm.).
    Zgodnie z § 4 ust. 2 rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 10 maja 2002 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy użytkowaniu wózków jezdniowych z napędem silnikowym (Dz. U. Nr 70, poz. 650 z późn. zm.), imienne zezwolenie może być wydane pracownikowi po ukończeniu, z wynikiem pozytywnym, szkolenia dla kierowców wózków zorganizowanego przez pracodawcę, według programu opracowanego lub zatwierdzonego przez jednostką organizacyjną wyznaczoną przez ministra właściwego do spraw gospodarki. Tymi wyznaczonymi jednostkami mogą być ośrodki szkoleniowe prowadzące szkolenia dla kierowców wózków jezdniowych, w tym wypadku będzie to Program nauczania na kursach kierowców wózków jezdniowych z napędem silnikowym przygotowany przez xxx (obecnie xxx).
    
14. W odpowiedzi na pytanie tut. organu w brzmieniu cyt.: „W odniesieniu do kursu zawodowego: Kierowca wózków jezdniowych z napędem silnikowym + wymiana butli gazowej, wskazać należy, czy Wnioskodawca będzie realizował przedmiotowe szkolenie zgodnie z programem opracowanym lub zatwierdzonym przez jednostkę organizacyjną wyznaczoną przez ministra właściwego do spraw gospodarki (Urząd Dozoru Technicznego)” Wnioskodawca wyjaśnił że tak, wynika to jednoznacznie z treści wniosku, gdzie wskazano, że będą one realizowane oparciu o rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 10 maja 2002 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy użytkowaniu wózków jezdniowych z napędem silnikowym (Dz. U. Nr 70, poz. 650, ze zm.), zgodnie z programem opracowanym przez Urząd Dozoru Technicznego wydającym zgodę na przeprowadzanie szkoleń na podstawie tych programów.
    
15. Jak wskazano w uzasadnieniu wniosku, Rozporządzenie Ministra Gospodarki Pracy i Polityki Społecznej z dnia 28 kwietnia 2003 r. w sprawie szczegółowych zasad stwierdzania posiadania kwalifikacji przez osoby zajmujące się eksploatacją urządzeń, instalacji i sieci, w § 1 określa: rodzaje prac, stanowisk oraz instalacji, urządzeń i sieci, przy których eksploatacji jest wymagane posiadanie kwalifikacji; zakres wymaganej wiedzy niezbędnej do uzyskania potwierdzenia posiadanych kwalifikacji, odpowiednio do rodzaju prac, stanowisk oraz instalacji i urządzeń, wyżej wskazanych, tryb przeprowadzania postępowania kwalifikacyjnego; jednostki organizacyjne, przy których powołuje się komisje kwalifikacyjne i tryb ich powoływania; wysokość opłat pobieranych za sprawdzenie kwalifikacji, o których mowa wyżej oraz wzór świadectwa kwalifikacyjnego. W myśl § 5 ust. 1 ww. rozporządzenia eksploatacją urządzeń, instalacji i sieci mogą zajmować się osoby, które spełniają wymagania kwalifikacyjne dla następujących rodzajów prac i stanowisk pracy: eksploatacji - do których zalicza się stanowiska osób wykonujących prace w zakresie obsługi, konserwacji, remontów, montażu i kontrolno-pomiarowym oraz dozoru - do których zalicza się stanowiska osób kierujących czynnościami osób wykonujących prace w zakresie określonym w pkt 1 oraz stanowiska pracowników technicznych sprawujących nadzór nad eksploatacją urządzeń, instalacji i sieci, natomiast § 6 zawiera szczegółowy zakres wiedzy, jaką powinny posiadać osoby zajmujące się eksploatacją urządzeń, instalacji i sieci, w celu uzyskania potwierdzenia posiadanych kwalifikacji. Zakres ten stanowi podstawę wyznaczającą zakres i tryb prowadzonych szkoleń. Posiadaną wiedzę i kwalifikacje do pracy przy eksploatacji urządzeń, instalacji i sieci energetycznych potwierdzają wydawane świadectwa kwalifikacyjne SEP, które uprawniają do samodzielnego wykonywania pracy na określonym stanowisku i na określone urządzenie w danej grupie urządzeń (wymienione w załączniku nr 1 do ww. rozporządzenia). Zasady organizowania i przeprowadzania szkoleń zostały zatem ściśle uregulowane w przepisach ustawy - Prawo energetyczne (art. 54 ust. 6 oraz 7 pkt 2 ustawy Prawo energetyczne oraz par. 6 ww. rozporządzeniu Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 28 kwietnia 2003 r. w sprawie szczegółowych zasad stwierdzenia kwalifikacji przez osoby zajmujące się eksploatacją urządzeń, instalacji i sieci.
    
16. i 17. Zakres treści szkoleń w odniesieniu do kursów BPH, wskazanych w Części G pkt 3) będzie oparty na i zgodny z ramowymi programami szkolenia stanowiącym załącznik nr 1 do rozporządzenia Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 27 lipca 2004 r. w sprawie szkolenia w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy (Dz. U. Nr 180, poz. 1860 z późn. zm.) w związku z obowiązkami pracodawców określonych w Kodeksie pracy (art. 2373 § 21 kodeksu pracy wskazuje, że „Pracodawca jest obowiązany odbyć szkolenie w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy w zakresie niezbędnym do wykonywania ciążących na nim obowiązków. Szkolenie to powinno być okresowo powtarzane.” Natomiast, art. 2373 § 2 k.p. stanowi, że: „Pracodawca jest obowiązany zapewnić przeszkolenie pracownika w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy przed dopuszczeniem go do pracy oraz prowadzenie okresowych szkoleń w tym zakresie.”)
    
17. Zakres treści szkoleń dotyczących pierwszej pomocy, wskazanych w Części G, pkt 4) wynikać będzie z obowiązku ciążącego na pracodawcach na podstawie art. 209¹ § 1 pkt 2 Kodeksu pracy, par. 44. 1 i 3 Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (Dz.U. z 2003 r. Nr 169, poz. 1650, z późn. zm.) oraz Rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 31 grudnia 2002 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny w publicznych i niepublicznych szkołach i placówkach (Dz.U. z 2003 r. Nr 6, poz. 69 z późn. zmianami) przewidującego w § 21, że nauczyciele, w szczególności prowadzący zajęcia w warsztatach, laboratoriach, a także zajęcia wychowania fizycznego, podlegają przeszkoleniu w zakresie udzielania pierwszej pomocy oraz w § 40, że pracownik szkoły lub placówki, który powziął wiadomość o wypadku, niezwłocznie zapewnia poszkodowanemu opiekę, w szczególności sprowadzając fachową pomoc medyczną, a w miarę możliwości udzielając poszkodowanemu pierwszej pomocy.
    Kursy będą spełniać wszelkie normy określone przepisami prawa i odbywać się na zasadach określonych w ustawie z dnia 8 września 2008 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym (Dz.U. Nr 191, poz. 1410 ze zm.) - art. 13 ust. 1 pkt 3 oraz ust. 8 tej ustawy i wydanym na jej podstawie rozporządzeniu Ministra Zdrowia z dnia 19 marca 2007 r. w sprawie kursu w zakresie kwalifikowanej pierwszej pomocy (Dz. U. Nr 60, poz. 408). Program i jego zakres wynika z par. 2 i 3 tego rozporządzenia oraz Załącznika nr 1 do tego rozporządzenia.
    
18. Zważywszy, że w myśl art. 4 ustawy o systemie oświaty, „nauczyciel w swoich działaniach dydaktycznych, wychowawczych i opiekuńczych ma obowiązek kierowania się dobrem uczniów, troską o ich zdrowie, postawę moralną i obywatelską z poszanowaniem godności osobistej ucznia”, oraz musi on posiadać stosowne kwalifikacje, umożliwiające nauczycielowo wypełniania ww. obowiązków, niezbędne jest posiadanie przez nauczyciela nie tylko kompetencji merytorycznych do nauczania określonego przedmiotu/specjalności, ale także umiejętności dydaktyczne/pedagogiczne a także ogólne, takie jak, np. umiejętność udzielenia, w sytuacjach awaryjnych pierwszej pomocy, w realizacji obowiązku troski o bezpieczeństwo i zdrowie uczniów. W myśl natomiast art. 6 pkt 1 Karty Nauczyciela „Nauczyciel obowiązany jest: rzetelnie realizować zadania związane z powierzonym mu stanowiskiem oraz podstawowymi funkcjami szkoły: dydaktyczną, wychowawczą i opiekuńczą, w tym zadania związane z zapewnieniem bezpieczeństwa uczniom w czasie zajęć organizowanych przez szkołę”; umiejętności w zakresie reagowania w sytuacjach wymagających udzielenia pierwszej pomocy, stanowią element niezbędny do realizacji zadań ustawowych nałożonych na nauczycieli wszystkich szczebli i specjalności.
    Analogicznie, w pracy w różnych gałęziach przemysłu, umiejętności udzielania pierwszej pomocy stanowią jeden z zasadniczych elementów wewnątrzzakładowych systemów bezpieczeństwa i higieny pracy. Stąd też również w tym zakresie istnieje bezpośredni związek pomiędzy takimi umiejętnościami nabytymi w drodze odpowiedniego przeszkolenia, a bezpieczeństwem i higieną pracy.
    
19. Kurs będzie realizowany wg Wytycznych Instytutu i będzie obejmował egzamin kwalifikacyjny przed Komisją Spawalniczą nadającą uprawnienia na podstawie Atestu Instytutu. Po zdaniu egzaminu końcowego uczestnik uzyskuje uprawnienia do wykonywania spoin pachwinowych blach. Uzyskane uprawnienia dają kwalifikacje Europejskiego Spawacza Ręcznego w tej metodzie. Instytut pełni rolę jednostki sprawującej nadzór nad ośrodkami szkolącymi spawaczy (atestuje te ośrodki). Ośrodek szkoleniowy, który posiada atest zobowiązany jest do prowadzenia kursów zgodnie z aktualnymi wytycznymi Instytutu.
    
    

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy w świetle przepisów ustawy o VAT, powołanych w pkt E.3, w związku z regulacjami niepodatkowymi wskazanymi w tym punkcie, usługi szkoleniowe realizowane przez Wnioskodawcę w zakresie wskazanym w pkt 1) tzn. kursów informatycznych podlegają opodatkowaniu VAT na zasadach ogólnych wynikających z art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT?
2. Czy w świetle przepisów ustawy o VAT, powołanych w pkt E.3, w związku z regulacjami niepodatkowymi wskazanymi w tym punkcie, usługi szkoleniowe realizowane przez Wnioskodawcę w zakresie wyliczonym w pkt 2) z wyjątkiem poniżej wskazanych w pkt 3 zapytania (tj. z wyłączeniem szkoleń wskazanych w pkt 2 (ii) - (v) podlegają opodatkowaniu VAT na zasadach ogólnych wynikających z art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT?
3. Czy w świetle przepisów ustawy o VAT, powołanych w pkt E.3, w związku z regulacjami niepodatkowymi wskazanymi w tym punkcie, wybrane usługi szkoleniowe realizowane przez Wnioskodawcę w zakresie wskazanym w pkt 2 (ii) - (v), tzn. wskazanych kursów zawodowych z obszaru spawalnictwa, uprawnień SEP oraz obsługi wózków widłowych podlegają zwolnieniu z opodatkowania VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) ustawy o VAT?
4. Czy w świetle przepisów ustawy o VAT, powołanych w pkt E.3, w związku z regulacjami niepodatkowymi wskazanymi w tym punkcie, usługi szkoleniowe realizowane przez Wnioskodawcę w zakresie wskazanym w pkt 3) tzn. kursów BPH podlegają zwolnieniu z opodatkowania VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) ustawy o VAT?
5. Czy w świetle przepisów ustawy o VAT, powołanych w pkt E.3, w związku z regulacjami niepodatkowymi wskazanymi w tym punkcie, usługi szkoleniowe realizowane przez Wnioskodawcę w zakresie wskazanym w pkt 4) tzn. w zakresie pierwszej pomocy dla nauczycieli i pracowników firm podlegają zwolnieniu z opodatkowania VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) ustawy o VAT?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, na tle obowiązujących przepisów ustawy o VAT, tj. powołanych art. 41 ust. 1 w związku z art. art. 146a pkt 1 ustawy o VAT w związku z art. 43 ust. 1 pkt 26 i 29 ustawy o VAT oraz w związku z art. 132 ust. 1 pkt (i) Dyrektywy VAT i oraz art. 44 Rozporządzenia 282 oraz w związku z art. 86a Prawa o szkolnictwie wyższym oraz w związku z art. 2 pkt 3a, art. 3 pkt 16 i 17 oraz art. 2 pkt 3a, art. 3 pkt 13a, 16, 17 w związku z art. 1 pkt 8 ustawy o systemie oświaty, a także w oparciu o szczególne, powołane dalej odrębne, niepodatkowe przepisy prawa, w tym przepisy powołanych w uzasadnieniu ustaw i rozporządzeń, w tym przepisów ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (t.j. w Dz.U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94, ze zm. - „Kodeks pracy”), dotyczące wybranych zakresów szkoleń, Wnioskodawca wskazuje, że w jego ocenie w sprawie należy przyjąć następujące, opisane poniżej, stanowisko.

Zdaniem Wnioskodawcy w zakresie świadczonych przez Spółkę w ramach Konsorcjum usług szkoleniowych i kursów w zakresie wskazanym powyżej w Części G pkt 1) - 4) wniosku, we wszystkich formach edukacyjnych należy przyjąć następujące podejście:

1. W świetle przepisów ustawy o VAT, powołanych w pkt E.3, w związku z regulacjami niepodatkowymi wskazanymi w tym punkcie, usługi szkoleniowe realizowane przez Wnioskodawcę w zakresie wskazanym w Części G pkt 1) tzn. kursów informatycznych podlegają opodatkowaniu VAT na zasadach ogólnych wynikających z art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT, czyli będą podlegały opodatkowaniu VAT według stawki podstawowej 23%;
2. W świetle przepisów ustawy o VAT, powołanych w pkt E.3, w związku z regulacjami niepodatkowymi wskazanymi w tym punkcie, usługi szkoleniowe realizowane przez Wnioskodawcę w zakresie wskazanym w Części G pkt 2) z wyjątkiem szkoleń wymienionych w podpunktach (ii) - (v) wskazanych odrębnie poniżej w pkt 3 zapytania, zasadniczo podlegają opodatkowaniu VAT na zasadach ogólnych, wynikających z art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT, czyli będą podlegały opodatkowaniu VAT według stawki podstawowej 23%;
3. W świetle przepisów ustawy o VAT, powołanych w pkt E.3, w związku z regulacjami niepodatkowymi wskazanymi w tym punkcie, wybrane usługi szkoleniowe realizowane przez Wnioskodawcę wyłącznie w zakresie wskazanych kursów zawodowych z obszaru spawalnictwa, uprawnień SEP oraz obsługi wózków widłowych, co do których Spółka uzyska atest Instytutu lub będą one realizowane ściśle według zasad przewidzianych w odrębnych przepisach prawa, wymienionych w Części G, pkt 2) (ii) - (v) będą one podlegały zwolnieniu z opodatkowania VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a i b ustawy o VAT, jako szkolenia i kursy prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach;
4. W świetle przepisów ustawy o VAT, powołanych w pkt E.3, w związku z regulacjami niepodatkowymi wskazanymi w tym punkcie, usługi szkoleniowe realizowane przez Wnioskodawcę w zakresie wskazanym w Części G. pkt 3), tzn. kursów BPH będą podlegały zwolnieniu z opodatkowania VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy o VAT jako szkolenia i kursy prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach;
5. w świetle przepisów ustawy o VAT powołanych w pkt E.3, w związku z regulacjami niepodatkowymi wskazanymi w tym punkcie, usługi szkoleniowe realizowane przez Wnioskodawcę w zakresie wskazanym w Części G, pkt 4), tzn. w zakresie pierwszej pomocy dla nauczycieli i pracowników firm będą podlegały zwolnieniu z opodatkowania VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT.
   
   

Wstęp.

Konsorcjum jest umową gospodarczą co najmniej dwóch przedsiębiorców, zawartą w celu realizacji wspólnego przedsięwzięcia, dla odniesienia wspólnych korzyści, przy jednoczesnej solidarnej odpowiedzialności wykonawców (konsorcjantów) za wykonanie umowy - z zakresu prawa zamówień publicznych. Wspólne przedsięwzięcia charakteryzuje to, że jego uczestnicy są związani ustaleniami umownymi. Ustalenia te mogą dotyczyć różnych kwestii, zgodnie z zasadą swobody umów wyrażoną w art. 3531 k.c. np. zasad reprezentacji, sposobu rozliczeń danego przedsięwzięcia, podziału robót, udziału w zyskach i stratach, itp. Jak wskazano celem zawiązania konsorcjum jest najczęściej wspólne działanie w realizacji konkretnego przedsięwzięcia gospodarczego, które ze względu na potencjał finansowy lub też szeroki zakres przedmiotowy przekracza możliwości jednego podmiotu. Umowa konsorcjum z reguły wiąże podmioty na czas określony najczęściej oznaczony osiągnięciem celu, do którego zostało powołane. Podmioty tworzące konsorcjum zachowują niezależność w działaniach nieobjętych umową zaś w działaniach konsorcjum realizują wspólną politykę finansową objętą porozumieniem. Konsorcjum zwykle nie jest spółką prawa handlowego, nie posiada osobowości prawnej, nie jest odrębnym podmiotem gospodarczym, nie musi więc być rejestrowane. Powyższe skutkuje tym, iż konsorcjum, jako że nie jest podmiotem wymienionym w art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, nie może samodzielnie dokonywać rozliczeń podatku od towarów i usług. Z punktu widzenia VAT każdy z członków konsorcjum jest odrębnym podatnikiem - w zakresie takim, jaki wynika z zawartej między nimi umowy. Podatnikiem nie jest i nie może być natomiast samo konsorcjum. W relacjach wynikających ze wspólnego przedsięwzięcia to Lider, przez zakres określonych funkcji będzie podmiotem scalającym całość robót utworzonego konsorcjum i reprezentującym konsorcjum w stosunkach gospodarczych. Lider konsorcjum - we własnym imieniu będzie wystawiał faktury VAT obciążające zamawiającego za usługi realizowane przez wszystkie podmioty wchodzące w skład konsorcjum. W związku z tym powstała wątpliwość, czy i na jakiej zasadzie usługi, będą opodatkowane w świetle przepisów ustawy o VAT.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W myśl art. 7 ust. 1 ustawy - przez dostawę towarów, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy - przez świadczenie usług, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7. W oparciu o treść art. 41 ust. 1 ustawy - stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jak sianowi art. 146a pkt 1 ustawy - w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Ad. Pytanie 1 i 2

Zarówno w treści ustawy o VAT, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku W zakresie usług szkoleniowych i edukacyjnych w szczególności należy mieć na uwadze przepis art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, zgodnie z którym zwalnia się od podatku usługi świadczone przez (i) jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaly, w zakresie kształcenia i wychowania, oraz (ii) uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo-rozwojowe, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym, a także dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane. Z uregulowań zawartych w wyżej cytowanym art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a) ustawy wynika, że zwolnienie od podatku od towarów i usług obejmuje usługi w zakresie kształcenia i wychowania świadczone przez jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane. Zatem aby możliwe było skorzystanie ze zwolnienia, przewidzianego w powołanym przepisie ustawy, dany podmiot musi być jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty oraz musi świadczyć usługi w zakresie kształcenia. Ze zwolnienia wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. b ustawy, mogą też korzystać uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo-rozwojowe, o ile świadczone przez te podmioty usługi są usługami kształcenia na poziomie wyższym. Biorąc pod uwagę powołane na wstępie w pkt E.3. przepisy ustawy o systemie oświaty i formy oraz zakres szkoleń i kursów oferowanych w ramach działalności Wnioskodawcy, należy uznać, że usługi te, z uwagi na to, że Wnioskodawca nie jest podmiotem wskazanym w art. 43 ust. 1 pkt 26, w zakresie których Spółka będzie wystawiała na rzecz odbiorców tych kursów i szkoleń faktury, nie będą korzystały ze zwolnienia wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT.

Na podstawie uregulowań zawartych w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26 (i) prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub (ii) świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty - wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub (iii) finansowane w całości ze środków publicznych oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Kursy i szkolenia realizowane przez Wnioskodawcę nie będą finansowane ze środków publicznych, lecz z własnych funduszy uczestników lub ich pracodawców, stąd poza zakresem dalszych rozważań pozostaje zwolnienie zawarte w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ani też nie będą akredytowane przez kuratorów oświaty zgodnie z odpowiednimi przepisami ustawy o systemie oświaly, stąd także poza zakresem dalszych rozważań pozostaje zwolnienie zawarte w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. b ustawy o VAT.

W ocenie Spółki, w świetle art. 44 Rozporządzenia 282, będzie ona realizować usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zawodowego. W rozumieniu tego (mającego bezpośrednie zastosowanie również na gruncie polskim) przepisu usługi w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania świadczone na warunkach określonych w art. 132 ust. 1 lit. i Dyrektywy VAT obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych.

Wprawdzie Spółka stoi na stanowisku, że dodatkowe ograniczenie sformułowane na gruncie art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT wymagające, by usługi podatnika świadczone były w formach i na zasadach określonych zgodnie z odrębnymi przepisami prawa nie wynikają ani z treści art. 132 ust. 1 lit. i), ani z treści art. 133 Dyrektywy 2006/112/WE (które należy zaliczyć do kategorii zwolnień z VAT o charakterze obligatoryjnym) i nie powinny mieć zastosowania, tym niemniej biorąc pod uwagę aktualne brzmienie przepisów, ponieważ Spółka nie jest w stanie zidentyfikować „form i zasad przewidzianych w odrębnych przepisach”, czego wymaga dyspozycja art. 43 ust.1 pkt 29 lit. a) oraz biorąc pod uwagę powyższą definicję zawartą w Rozporządzeniu 282, Wnioskodawca uważa, że wszystkie kursy informatyczne, wymienione w Części G, pkt 1) oraz wszystkie kursy wskazane w pkt 2), z wyjątkiem kursów wymienionych w podpunktach od (ii) do (v) będą usługami kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, innymi niż wymienione w pkt 26 tego samego artykułu ustawy o VAT, które nie będą zwolnione z opodatkowania VAT z uwagi na brak wspomnianych „odrębnych przepisów”. Tym samym usługi świadczone przez Spółkę w tym zakresie będą podlegały opodatkowaniu na podstawie art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT według stawki podstawowej 23%.

Ad. Pytanie 3

Wnioskodawca uważa że odmienne traktowanie należy przyjąć w odniesieniu do usług wskazanych w Części G, pkt 2 (ii) - (v), tzn. należy przyjąć, że usługi szkoleniowe realizowane przez Spółkę we wskazanym w tych punktach zakresie, będą usługami kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, innymi niż wymienione w pkt 26 tego samego artykułu ustawy o VAT, które będą korzystały ze zwolnienia VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) ustawy o VAT, z uwagi na to, że będą odbywać się w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach. Należy podkreślić, że ustawodawca nie określił o jakie „odrębne przepisy” chodzi w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a.

Prowadzone szkolenia, wskazane w pkt (ii) - (v) to typowe szkolenia zawodowe. Bez odpowiednich uprawnień osoby wykonujące te zawody (elektryk, operator wózków, spawacz) nie mogłyby świadczyć pracy. Przepisy odrębne, odnoszące się do prowadzonych przez Wnioskodawcę szkoleń/kursów, określają zakres szkolenia, jakiemu muszą zostać poddane osoby, które mają wykonywać czynności w zakresie poszczególnych zawodów. Biorąc pod uwagę, że szkolenia i kursy w powyższym zakresie będą realizowane w celu kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania i będą one prowadzone „w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach” (powołanych szczegółowo poniżej), do usług tych mieć będzie zastosowanie zwolnienie z opodatkowania VAT, wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) ustawy o VAT.

Wózki jezdniowe.

Szkolenia dla kierowców (operatorów) wózków jezdniowych z napędem silnikowym wskazane w pkt 2 (ii) będą odbywały się w oparciu o rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 10 maja 2002 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy użytkowaniu wózków jezdniowych z napędem silnikowym (Dz.U. Nr 70, poz. 650, ze zm.), zgodnie z programem opracowanym przez Urząd Dozoru Technicznego wydającym zgodę na przeprowadzanie szkoleń na podstawie tych programów. Po zakończeniu szkolenia wydawane będzie zaświadczenie o ukończeniu takiego kursu.

Zgodnie z art. 237[15] § 2 Kodeksu pracy, ministrowie właściwi dla określonych gałęzi pracy lub rodzajów prac w porozumieniu z Ministrem Pracy i Polityki Socjalnej oraz Ministrem Zdrowia i Opieki Społecznej określą, w drodze rozporządzenia, przepisy bezpieczeństwa i higieny pracy dotyczące tych gałęzi lub prac. § 1 powołanego wyżej rozporządzenia Ministra Gospodarki określa wymagania bezpieczeństwa i higieny pracy przy użytkowaniu wózków jezdniowych z napędem silnikowym, zwanych dalej „wózkami”, używanych w transporcie wewnętrznym zakładów pracy. W myśl § 4 ust. 1 ww. rozporządzenia, do obsługi wózka może być dopuszczony pracownik, który ukończył 18 lat i uzyskał uprawnienia operatora, zgodnie z odrębnymi przepisami, lub imienne zezwolenie do obsługi wózka wystawione przez pracodawcę, ważne na terenie zakładu pracy tego pracodawcy. Zezwolenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, może być wydane pracownikowi po ukończeniu, z wynikiem pozytywnym, szkolenia dla kierowców wózków, zorganizowanego przez pracodawcę, według programu opracowanego lub zatwierdzonego przez jednostkę organizacyjną wyznaczoną przez ministra właściwego do spraw gospodarki (§ 4 ust. 2 ww. rozporządzenia). Zgodnie z § 1 rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 18 lipca 2001 r. w sprawie trybu sprawdzania kwalifikacji wymaganych przy obsłudze i konserwacji urządzeń technicznych (Dz.U. z 2001 r. Nr 79, poz. 849 ze zm.), rozporządzenie określa: tryb sprawdzania kwalifikacji wymaganych przy obsłudze i konserwacji urządzeń technicznych, rodzaje urządzeń technicznych, przy których obsłudze i konserwacji wymagane jest posiadanie kwalifikacji, wzór wniosku o sprawdzenie kwalifikacji. W załączniku nr 2 do ww. rozporządzenia zawarto rodzaje urządzeń technicznych, przy których obsłudze i konserwacji wymagane jest posiadanie kwalifikacji. Pod pozycją nr 13 znajdują się wózki jezdniowe podnośnikowe z mechanicznym napędem podnoszenia. Wózek jezdniowy podnośnikowy nazywany zwyczajowo wózkiem widłowym to kołowy pojazd mechaniczny o napędzie silnikowym, przystosowany do przewozu materiałów o znacznej (do kilkudziesięciu ton. zależnie od typu) masie, stosowany w transporcie bliskim i magazynowaniu. Dla celów bezpieczeństwa do obsługi wózka widłowego konieczne jest posiadanie odpowiednich uprawnień Uprawnienia do obsługi wózków widłowych wydają tylko firmy posiadające stosowny certyfikat.

SEP.

W zakresie szkoleń na uprawnienia SEP (wskazanych w pkt 2 (iii) oraz (iv)), będą się one odbywać się w oparciu o Rozporządzenie Ministra Gospodarki Pracy i Polityki Społecznej z dnia 28 kwietnia 2003 r. w sprawie szczegółowych zasad stwierdzania posiadania kwalifikacji przez osoby zajmujące się eksploatacją urządzeń, instalacji i sieci. Zgodnie z programem nauczenia SEP, uczestnicy kursu zdają docelowo egzamin przed komisją SEP. Rozporządzenie Ministra Gospodarki Pracy i Polityki Społecznej z dnia 28 kwietnia 2003 r w sprawie szczegółowych zasad stwierdzania posiadania kwalifikacji przez osoby zajmujące się eksploatacją urządzeń, instalacji i sieci, w § 1 określa: rodzaje prac, stanowisk oraz instalacji, urządzeń i sieci, przy których eksploatacji jest wymagane posiadanie kwalifikacji; zakres wymaganej wiedzy niezbędnej do uzyskania potwierdzenia posiadanych kwalifikacji, odpowiednio do rodzaju prac. stanowisk oraz instalacji i urządzeń, wyżej wskazanych, tryb przeprowadzania postępowania kwalifikacyjnego, jednostki organizacyjne, przy których powołuje się komisje kwalifikacyjne i tryb ich powoływania; wysokość opłat pobieranych za sprawdzenie kwalifikacji, o których mowa wyżej oraz wzór świadectwa kwalifikacyjnego.

W myśl § 5 ust. 1 ww. rozporządzenia eksploatacją urządzeń, instalacji i sieci mogą zajmować się osoby, które spełniają wymagania kwalifikacyjne dla następujących rodzajów prac i stanowisk pracy: eksploatacji - do których zalicza się stanowiska osób wykonujących prace w zakresie obsługi, konserwacji, remontów, montażu i kontrolno-pomiarowym oraz dozoru - do których zalicza się stanowiska osób kierujących czynnościami osób wykonujących prace w zakresie określonym w pkt 1 oraz stanowiska pracowników technicznych sprawujących nadzór nad eksploatacją urządzeń, instalacji i sieci, natomiast § 6 zawiera szczegółowy zakres wiedzy, jaką powinny posiadać osoby zajmujące się eksploatacją urządzeń, instalacji i sieci, w celu uzyskania potwierdzenia posiadanych kwalifikacji.

Posiadaną wiedzę i kwalifikacje do pracy przy eksploatacji urządzeń, instalacji i sieci energetycznych potwierdzają wydawane świadectwa kwalifikacyjne SEP, które uprawniają do samodzielnego wykonywania pracy na określonym stanowisku i na określone urządzenie w danej grupie urządzeń (wymienione w załączniku nr 1 do ww. rozporządzenia). Zasady organizowania i przeprowadzania szkoleń zostały ściśle uregulowane w przepisach ustawy - Prawo energetyczne oraz rozporządzenia Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 28 kwietnia 2003 r. w sprawie szczegółowych zasad stwierdzenia kwalifikacji przez osoby zajmujące się eksploatacją urządzeń, instalacji i sieci. Zgodnie z art. 54 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne (t.j. Dz.U. Nr 89, poz. 625 ze zm.), osoby zajmujące się eksploatacją sieci oraz urządzeń i instalacji określonych w przepisach, o których mowa w ust. 6 ustawy, obowiązane są posiadać kwalifikacje potwierdzone świadectwem wydanym przez komisje kwalifikacyjne. Sprawdzenie spełnienia wymagań kwalifikacyjnych powtarza się co pięć lat (art. 64 ust. 1a ustawy)

Kursy spawalnicze.

W odniesieniu do kursów spawalniczych (pkt (v)) należy, zdaniem Spółki wskazać, że § 1 Rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 27 kwietnia 2000 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy pracach spawalniczych (Dz.U. z 2000 r. Nr 40, poz. 470) określa wymagania bezpieczeństwa i higieny pracy przy pracach spawalniczych obejmujących spawanie, napawanie, lutowanie, zgrzewanie i cięcie termiczne metali i tworzyw termoplastycznych. W myśl § 27 ww. rozporządzenia, prace spawalnicze powinny być wykonywane przez osoby posiadające „Zaświadczenie o ukończeniu szkolenia” albo „Świadectwo egzaminu spawacza” lub „Książkę spawacza”, wystawiane w trybie określonym w odrębnych przepisach i Polskich Normach, z uwzględnieniem przepisu § 28. Ponadto, zgodnie 28. ww. rozporządzenia, osoby wykonujące: (i) ręczne cięcie termiczne, (ii) zgrzewanie, (iii) ręczne lutowanie oraz (iv) zmechanizowane i automatyczne wykonywanie prac spawalniczych powinny wykazać się co najmniej zaświadczeniem o ukończeniu szkolenia w zakresie określonym w odrębnych przepisach i Polskich Normach. Analizując przedstawione okoliczności sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa podatkowego wskazać należy, iż kursy spawalnicze które będą organizowane przez Spółkę spełniają definicję usług kształcenia zawodowego, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT oraz prowadzone są w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, tj. na podstawie rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 27 kwietnia 2000 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy pracach spawalniczych. Dodatkowo, należy też wskazać, że Spółka ubiega się o atest Instytutu.

Ad. Pytanie 4

Wnioskodawca uważa, że również w odniesieniu do tych usług (szkolenia BPH) wskazanych w Części G, pkt 3, należy przyjąć, że usługi szkoleniowe realizowane przez Spółkę we wskazanym w tym punkcie zakresie, będą usługami kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, innymi niż wymienione w pkt 26 tego samego artykułu ustawy o VAT, które będą korzystały ze zwolnienia VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) ustawy o VAT, z uwagi na to, że będą odbywać się w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, niezależnie od tego, czy ich uczestnicy uzyskają uprawnienia, lub zdecydują się o nie ubiegać w oparciu o ukończony kurs.

Wnioskodawca dysponuje wyszkoloną kadrą i na zlecenie osób trzecich (zakładów pracy, jednostek budżetowych, osób fizycznych) będzie świadczyć usługi szkolenia BHP i kursy w tym zakresie w oparciu o przepisy Rozporządzenia Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 27 lipca 2004 roku w sprawie szkolenia w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy oraz Kodeksu Pracy. Zgodnie z § 2 pkt 1 Rozporządzenia Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 27 lipca 2004 r. w sprawie szkolenia w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny Pracy „Pracodawca zapewnia pracownikowi odbycie, odpowiedniego do rodzaju wykonywanej pracy, szkolenia, w tym przekazanie mu informacji i instrukcji dotyczących zajmowanego stanowiska pracy lub wykonywanej pracy”. Stosownie do Kodeksu pracy oraz na podstawie szczegółowych zasad określonych w ww. rozporządzeniu Ministra Gospodarki i Pracy nie wolno dopuścić do pracy osoby, która nie ma szkolenia z zakresu bezpieczeństwa i higieny pracy. Zdaniem Wnioskodawcy szkolenie, usługi szkoleniowe dotyczące BHP będą świadczone w ramach szkolenia zawodowego osób tego potrzebujących. Nauczanie pozostaje w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem uczestników szkoleń i ma na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. W konsekwencji należy uznać, że tego typu usługi podlegają zwolnieniu z VAT.

Ad. Pytanie 5

Również w tym zakresie Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w odniesieniu do usług wskazanych w Części G, pkt 4 (szkolenia/kursy pierwszej pomocy) należy przyjąć, że usługi szkoleniowe realizowane przez Spółkę we wskazanym w tym punkcie zakresie, będą usługami kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, innymi niż wymienione w pkt 26 tego samego artykułu ustawy o VAT, które będą korzystały ze zwolnienia VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) ustawy o VAT, z uwagi na to, że będą odbywać się w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach. Szkolenia medyczne z zakresu kwalifikowanej pierwszej pomocy będą spełniać wszelkie normy określone przepisami prawa i odbywać się na zasadach określonych w ustawie z dnia 8 września 2008 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym (Dz.U. Nr 191, poz. 1410 ze zm.) i wydanym na jej podstawie rozporządzeniu Ministra Zdrowia z dnia 19 marca 2007 r. w sprawie kursu w zakresie kwalifikowanej pierwszej pomocy (Dz.U. Nr 60, poz. 408). Zgodnie z Kodeksem pracy art. 209¹ § 1 w każdej firmie, która zatrudnia choćby jednego pracownika pracodawca jest zobowiązany wyznaczyć i przeszkolić pracownika do udzielania pierwszej pomocy przed medycznej. W myśl tego artykułu szkolenie z zakresu pierwszej pomocy przedmedycznej jest warunkiem niezbędnym do wykonania pracy przez wyznaczonych pracowników w zakładach pracy. Szkolenie, które ma przygotować pracownika do udzielenia pierwszej pomocy w nagłych wypadkach, jest bez wątpienia związane z bezpieczeństwem pracy. Szkolenia z pierwszej pomocy są związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych zatem dla objęcia ich zwolnieniem na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) wystarczy zapewnienie im odpowiedniej formy (min. kursu lub seminarium) i zakresu wynikającego z powołanego wyżej Rozporządzenia oraz właściwe udokumentowanie. Biorąc pod uwagę powyższe, Spółka wnosi jak na wstępie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że z uwagi na fakt ścisłego powiązania z sobą zagadnień będących przedmiotem zapytania Wnioskodawcy, tut. organ udzielił na nie odpowiedzi w jednej interpretacji indywidualnej.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do treści art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże w myśl art. 146a pkt 1 ww. ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

Zastosowanie obniżonej stawki podatku lub zwolnienia od podatku, jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ww. ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

1. jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w zakresie kształcenia i wychowania,
2. uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo-rozwojowe, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym

-oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Zgodnie natomiast z art. 43 ust. 1 pkt 29 ww. ustawy, zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

1. prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub
2. świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty - wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub
3. finansowane w całości ze środków publicznych

-oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Wskazać należy, że w dniu 1 lipca 2006r. weszły w życie przepisy rozporządzenia Rady (WE) nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 77/388/EWG w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 288 s. 1). Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio. Oznacza to, że przepisy tego rozporządzenia z dniem 1 lipca 2006r. stają się częścią porządku prawnego, obowiązującego na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, bez konieczności ich implementacji w drodze ustawy. Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 przyjęte zostało w celu jednolitego stosowania przez wszystkie państwa członkowskie systemu podatku od wartości dodanej, opartego na postanowieniach Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich, dotyczących podatków obrotowych – Wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa opodatkowania (77/388/EWG ze zm.).

Przepis art. 14 ww. rozporządzenia nr 1777/2005 wyjaśnia, co należy rozumieć przez usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania. W myśl tego przepisu usługi w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zapewniane na warunkach określonych w art. 13 część A ust. 1 lit. i) Dyrektywy 77/388/EWG (analogiczne zwolnienie zawiera art. 132 ust. 1 lit. i obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej – Dz. Urz. UE L 347, s. 1 ze zm.), obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, tak samo jak nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego bądź przekwalifikowania nie ma znaczenia do tego celu.

Od dnia 1 lipca 2011r. obowiązuje natomiast rozporządzenie wykonawcze Rady (UE) Nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011r., ustanawiające środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 77, s. 1). Zgodnie z art. 44 tego rozporządzenia, usługi w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania świadczone na warunkach określonych w art. 132 ust. 1 lit. i) dyrektywy 2006/112/WE obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania nie ma w tym przypadku znaczenia.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca w konsorcjum z Uczelnią, w drodze przetargu został wybrany jako zewnętrzny operator Regionalnego Centrum xxx (Centrum). Jest to regionalny ośrodek kształcenia zawodowego, organizującego i prowadzącego kształcenie zawodowe młodzieży i dorosłych, dysponujący dziesięcioma nowocześnie wyposażonymi specjalistycznie laboratoriami. Spółka jest Liderem Konsorcjum, który reprezentuje interesy konsorcjantów. Oferta Konsorcjum została oparta na dorobku Uczelni w zakresie kształcenia i prac naukowych. Realizacja szkoleń i badań również będzie musiała odbywać w pełnej synergii z Uczelnią. W ramach tej działalności operatorskiej będą prowadzone specjalistyczne kursy zawodowe oraz działalność badawcza. Podatnikiem nie jest i nie może być samo konsorcjum. W relacjach wynikających ze wspólnego przedsięwzięcia Lider, przez zakres określonych funkcji będzie podmiotem scalającym całość robót utworzonego Konsorcjum i reprezentującym konsorcjum w stosunkach gospodarczych. Lider konsorcjum - we własnym imieniu będzie wystawiał faktury VAT obciążające zamawiającego za usługi realizowane przez wszystkie podmioty wchodzące w skład konsorcjum. W związku z tym konieczne jest prawidłowe określenie zasad opodatkowania usług, które będą realizowane w Centrum.

Wnioskodawca wyjaśnił, że Lider konsorcjum - we własnym imieniu będzie wystawiał faktury VAT obciążające zamawiającego za usługi realizowane przez wszystkie podmioty wchodzące w skład konsorcjum. Obecnie Wnioskodawca samodzielnie organizuje i realizuje usługi, ale gdyby potrzebne było pozyskiwanie wsparcia ze strony Uczelni (np. trenerów, materiałów, maszyn itp.), to rozliczenia będą dokonywane na zasadach ogólnych, na warunkach komercyjnych, tzn. w stosownym zakresie Uczelnia wystawi fakturę VAT za wykonane usługi/ dostarczone towary, którą Wnioskodawca uwzględni w swoich rozliczeniach na zasadach ogólnych oraz w kalkulacji ceny szkolenia dla odbiorcy usługi szkoleniowej. Wobec odbiorcy usługi występować będzie zawsze tylko Wnioskodawca.

Wskazać w tym miejscu należy, że zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Jakkolwiek, ani w prawie cywilnym, ani w prawie podatkowym nie występuje legalna definicja konsorcjum, przyjmuje się, że zawarcie umowy konsorcjum jest możliwe na podstawie art. 353¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 121), w ramach tzw. swobody umów. Zgodnie z tym przepisem, strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego. Co do zasady konsorcjum jest organizacją zrzeszającą kilka podmiotów gospodarczych na określony czas, w konkretnym celu. Celem jego zawiązania jest najczęściej wspólne działanie w realizacji konkretnego przedsięwzięcia gospodarczego, które ze względu na potencjał finansowy lub też szeroki zakres przedmiotowy przekracza możliwości jednego podmiotu. Umowa konsorcjum z reguły wiąże podmioty na czas określony, najczęściej oznaczony osiągnięciem celu, do którego zostało powołane. Konsorcjum nie jest jednak podmiotem gospodarczym, nie posiada osobowości prawnej ani podmiotowości prawnej, nie musi być rejestrowane, ani mieć odrębnej nazwy czy też siedziby. Podmioty tworzące konsorcjum zachowują niezależność w swoich dotychczasowych działaniach (czyli w działaniach niezwiązanych z konsorcjum), a w działaniach związanych z konsorcjum realizują wspólne przedsięwzięcie objęte porozumieniem. Zawierając umowę konsorcyjną podmioty mogą określić, kto będzie reprezentował konsorcjum na zewnątrz, może to być także osoba trzecia. Co do zasady, konsorcja nie mają też wspólnego majątku, chociaż mogą mieć wspólny rachunek rozliczeniowy, a wszelkie formy płatności regulowane są przez firmę lub osobę reprezentującą konsorcjum.

W świetle powołanego art. 15 ust. 1 ustawy o VAT powyższe oznacza, że z punktu widzenia VAT każdy z członków konsorcjum jest odrębnym podatnikiem. Podatnikiem nie jest samo konsorcjum, dlatego też podmioty działające w ramach konsorcjum powinny do wzajemnych rozliczeń oraz do rozliczeń z podmiotem, na rzecz którego konsorcjum świadczy usługę, stosować ogólne zasady w zakresie rozliczania i wystawiania faktur VAT dokumentujących wykonywane przez nich czynności.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca zamierza realizować szereg kursów i szkoleń, których zakres i tematyka zostały wskazane w treści wniosku. W związku z powyższym Wnioskodawca powziął wątpliwości co do opodatkowania (zwolnienia od podatku) wskazanych szkoleń.

Odnosząc się do powyższego w pierwszej kolejności wskazać należy, że jak wynika z wniosku, Wnioskodawca nie jest jednostką objętą systemem oświaty, tak więc nie może korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy o VAT. Wnioskodawca nie jest jednostką badawczo-rozwojową, nie jest jednostką naukową PAN, nie ma również statusu uczelni, zatem również nie może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. b ustawy o VAT.

Dla zastosowania zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy, istotne jest – w pierwszej kolejności - uznanie danej usługi za usługę kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania, a następnie spełnienie dodatkowych warunków wynikających z niniejszego przepisu, tj. prowadzenie danego szkolenia w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub uzyskanie akredytacji na dany rodzaj szkolenia lub finansowanie danego szkolenia w całości ze środków publicznych.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że usługi szkoleniowe objęte zapytaniem są usługami kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego. Jest to nauczanie, które pozostaje w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem uczestników szkoleń lub ma na celu uzyskanie lub aktualizację wiedzy dla celów zawodowych uczestników tych szkoleń.

W odniesieniu do wszystkich kursów i szkoleń, wskazanych w części G. w pkt 1) - 4), będą one miały na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy dla celów zawodowych przez ich uczestników i pozostawać będą w związku z poszczególnymi zawodami i kwalifikacjami profesjonalnymi, niezbędnymi z punktu widzenia pracodawców, w szczególności, gdy takie specjalistyczne szkolenia adresowane będzie do firm prowadzących działalność gospodarczą i wskazanych przez nich osób, podnoszących swoje kwalifikacje, uzyskujących nowe lub dodatkowe uprawnienia zawodowe i umiejętności. Wszystkie kursy zawodowe organizowanie na zlecenie zakładów pracy, w tym także informatyczne są usługami kształcenia zawodowego i pozostają w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem uczestników szkoleń. W przypadku kursów z wolnego naboru mamy do czynienia z uzyskaniem nowej wiedzy i umiejętności, które mogą zostać wykorzystane (chociaż być może nie zawsze od razu) w pracy zawodowej.

Tym samym, skoro przedmiotowe usługi szkoleniowe – jak wskazał Wnioskodawca - są usługami kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego oraz stanowią nauczanie, które pozostaje w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem uczestników szkoleń lub ma na celu uzyskanie lub aktualizację wiedzy dla celów zawodowych uczestników tych szkoleń, wówczas uznać należy, że świadczone przez Wnioskodawcę usługi stanowią usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT (jak już bowiem uprzednio wskazano, Wnioskodawca nie korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy), tym samym zostanie spełniona pierwsza z przesłanek wynikająca wprost z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy.

Jednakże, jak zaznaczono powyżej, powołany przepis art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy przewiduje zwolnienie dla usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego prowadzonych w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją lub finansowane w całości ze środków publicznych.

Należy jednak zwrócić uwagę, że Wnioskodawca wskazał w treści wniosku, że nie posiada akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty. Ponadto Wnioskodawca podał, że kursy i szkolenia będą co do zasady uruchamiane na zlecenie firm prowadzących działalność gospodarczą i przez nie opłacane, ale jest też możliwe, że zainteresowane osoby samodzielnie sfinansują takie uczestnictwo (tzw. wolny nabór). Nie są one finansowane ze środków publicznych. Są one finansowane przez podmioty zlecające organizację i przeprowadzenie szkolenia, lub przez samych uczestników.

Wobec powyższego stwierdzić należy, że jeśli nawet usługi szkoleniowe realizowane przez Wnioskodawcę w zakresie wskazanym w treści wniosku stanowić będą usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT, to jednak nie będą korzystały ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. b oraz lit. c ustawy, gdyż nie zostaną spełnione warunki wynikające z ww. przepisu tj. usługi te nie będą świadczone przez podmiot, który uzyskał akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty - wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub nie będą to usługi finansowane w całości ze środków publicznych.

Natomiast w celu dokonania oceny, czy usługi szkoleniowe świadczone przez Wnioskodawcę będą korzystały ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na mocy art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy, konieczne jest stwierdzenie, czy jest spełniona druga z przesłanek wskazanych w ww. przepisie, tj. czy usługi te będą prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.

Z opisu sprawy wynika, że kursy i szkolenia realizowane przez Wnioskodawcę będą obejmowały swoim zakresem i tematyką:

1. Kursy informatyczne:

(i) Podstawy obsługi komputera,

(ii) Kurs przygotowujący do egzaminów ECDL,

(iii) Zaawansowane możliwości arkusza kalkulacyjnego,

(iv) Zaawansowane możliwości komputerowego składu tekstu,

(v) Projektowanie baz danych - Access,

(vi) Grafika menedżerska i prezentacyjna,

(vii) Zarządzanie projektem w MS,

(viii) Project CISCO - Podstawy sieci,

(ix) CISCO - Protokoły i koncepcje routingu,

(x) CISCO - Przełączanie sieci LAN i sieci bezprzewodowe,

(xi) CISCO - Sieci WAN - zasady dostępu,

(xii) Narzędzia i metodyka szkoleń e-leaming,

(xiii) Programowanie obrabiarek w programie EdgeCAM,

(xiv) Kompulerowe wspomaganie projektowania i wytwarzania na obrabiarkach sterownych numerycznie,

(xv) Modelowanie 3D/2D w SolidEdge 19V,

(xvi) Modelowanie 2D w AutoCAD 2006 PL,

(xvii) Modelowanie 3D/2D w INVENTOR 10 PL,

(xviii) Projektowanie w programie CATIA.

2. Kursy zawodowe organizowane w celu podnoszenia kwalifikacji zawodowych oraz kursy nadające nowe kwalifikacje lub formalne uprawnienia:

(i) Operator obrabiarek sterownych numerycznie,

(ii) Kierowca wózków jezdniowych z napędem silnikowym + wymiana butli gazowej,

(iii) Kurs na uprawnienia SEP do 1 kV,

(iv) Kurs na uprawnienia SEP powyżej 1 kV,

(v) Kurs Spawanie elektrodą topliwą w osłonie argonu (metodą MIG) (131),

(vi) Kurs Monter płatowców,

(vii) Kurs Ślusarz,

(viii) Profesjonalne prezentacje i prowadzenie szkoleń wewnętrznych,

(ix) Zajęcia teoretyczne i praktyczne - opis metod 5S i SMED,

(x) Lean Manufacturing - zarządzanie produkcją,

(xi) Zarządzanie sytuacyjne,

(xii) Zarządzanie w stresie, techniki pracy,

(xiii) Rozwiązywanie problemów, identyfikowanie przyczyn,

(xiv) Zarządzanie wynikami pracy, efektywne ustalanie celów,

(xv) Komunikacja interpersonalna,

(xvi) Organizacja pracy, efektywność osobista,

(xvii) Zarządzanie sobą w czasie,

(xviii) Wprowadzanie zmian,

(xix) Wymiarowanie i tolerowanie rysunku technicznego wg ISO,

(xx) Ocena jakościowa powłok lakierniczych i galwanicznych (szkolenie + warsztaty),

(xxi) Makro i mikroskopowe badania metalograficzne złączy spawanych (ocena jakościowa złączy),

(xxii) Szkolenie i warsztaty praktyczne z zakresu tłoczności blach metodą Erichsena,

(xxiii) Szkolenie i warsztaty praktyczne z zakresu badań wytrzymałości materiałów,

(xxiv) Szkolenia i warsztaty praktyczne z zakresu badań złączy spawanych i zgrzewanych metodami nieniszczącymi,

(xxv) Wykłady teoretyczne dotyczące tłoczenia,

(xxvi) Wdrożenie TPM na prasach automatycznych,

(xxvii) Warsztaty 5S i SMED w teorii i praktyce na tłoczni,

(xxviii) Zaawansowany TPM (dla mistrzów + NN),

(xxix) Nowoczesne metody produkcyjne na Nowej Narzędziowni,

(xxx) Podstawy metrologii.

3. Kursy BHP - szkolenia okresowe dla pracowników na zlecenie, bezpośrednio w firmach, instytucjach, szkołach i placówkach oraz w siedzibie Centrum, po zebraniu odpowiedniej ilości kandydatów, skierowane do pracodawców i innych osób kierujących pracownikami, nauczycieli, pracowników administracyjno-biurowych, pracowników inżynieryjno-technicznych oraz pracowników na stanowiskach robotniczych w celu aktualizacji wiedzy i doskonalenie umiejętności z zakresu BHP; oraz

4. Szkolenie w zakresie pierwszej pomocy dla nauczycieli i pracowników firm obejmujące umiejętności postępowania w przypadkach wymagających udzielania pierwszej pomocy.

W opisie zdarzenia przyszłego Wnioskodawca wskazał, że wszystkie kursy informatyczne, wymienione w pkt 1) oraz wszystkie kursy wskazane w pkt 2), z wyjątkiem kursów wymienionych w podpunktach od (ii) do (v) będą usługami kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, innymi niż wymienione w pkt 26 tego samego artykułu ustawy o VAT, które nie będą zwolnione z opodatkowania VAT z uwagi na brak wspomnianych „odrębnych przepisów”. Jak wyjaśnił Wnioskodawca, brak możliwości wskazania dla tych szkoleń, odrębnie dla każdego rodzaju takich szkoleń, ich „form i zasad”.

Szkolenia te, w zakresie rozmaitych kompetencji informatycznych pozwalają uczestnikom np. na nabycie umiejętności posługiwania się programem AutoCAD w stopniu podstawowym. Kurs taki wprowadza użytkownika w tajniki programu, począwszy od zapoznania z menu programu, poprzez przegląd elementów graficznych, modyfikacji rysunkowych, zakładania warstw, umieszczanie tekstów, nanoszenia wymiarów, tworzenia bloków rysunkowych, aż po przygotowanie projektu do wydruku i jego wydruk. Oferowane są także kursy pozwalające na poznanie języka programowania FANUC-HASS na tokarkach i frezarkach oraz nabycie umiejętności tworzenia programów obróbczych z pulpitu operatora i automatycznego generowania programów przy pomocy oprogramowania komputerowego, czy też na nabycie kompetencji technicznych i merytorycznych do pracy w sieciach informatycznych CISCO i WAN, czy też tworzenia baz danych. Wszystko to stanowi kursy będące usługami kształcenia zawodowego w poszczególnych obszarach informatycznych.

Wobec powyższego stwierdzić należy, że w przypadku wszystkich kursów informatycznych, wymienionych w pkt 1) oraz wszystkich kursów wskazanych w pkt 2), z wyjątkiem kursów wymienionych w podpunktach od (ii) do (v), nie zostanie spełniona przesłanka wynikająca z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy umożliwiająca korzystanie ze zwolnienia od podatku tzn. przedmiotowe usługi - jeśli nawet stanowić będą usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego - to jednak nie będą prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.

Analiza przytoczonych wyżej przepisów oraz przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wskazuje zatem, że usługi szkoleniowe obejmujące wszystkie kursy informatyczne wymienione w pkt 1) oraz wszystkie kursy wskazane w pkt 2), z wyjątkiem kursów wymienionych w podpunktach od (ii) do (v), nie będą objęte zwolnieniem od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT, gdyż nie spełniają warunków, o których mowa w tym przepisie.

Tym samym przedmiotowe usługi szkoleniowe będą opodatkowane podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT stawką podatku w wysokości 23%.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie objętym pytaniem pierwszym oraz drugim należało uznać za prawidłowe.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą również zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) ustawy o VAT dla usług szkoleniowych realizowanych przez niego w zakresie wskazanym w pkt 2 (ii) - (v) tj.:

• Kierowca wózków jezdniowych z napędem silnikowym + wymiana butli gazowej (pkt 2 (ii)),
• Kurs na uprawnienia SEP do 1 kV (pkt 2 (iii)),
• Kurs na uprawnienia SEP powyżej 1 kV (pkt 2 (iv)),
• Kurs Spawanie elektrodą topliwą w osłonie argonu (metodą MIG) (131) (pkt 2 (v)).
  
  

W odniesieniu do szkolenia - Kierowca wózków jezdniowych z napędem silnikowym + wymiana butli gazowej (pkt 2 (ii)), Wnioskodawca w opisie sprawy wskazał, że przepisy odrębne, odnoszące się do prowadzonych przez Wnioskodawcę szkoleń/kursów, które określają zakres szkolenia, jakiemu muszą zostać poddane osoby, które mają wykonywać czynności w zakresie poszczególnych zawodów to art. 237[15] Kodeksu pracy i rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 10 maja 2002 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy użytkowaniu wózków jezdniowych z napędem silnikowych (Dz.U. Nr 70, poz. 650 ze zm.) (dotyczy zawodu operatora wózka - (pkt 2 (ii)).

Uzyskanie uprawnień dających prawo do kierowania wózkami jezdniowymi z napędem silnikowym następujących typów - naładowane, unoszące, podnośnikowe, ciągnikowe, specjalne, oraz dodatkowo uprawnień do wymiany butli gazowych w wózkach zasilanych gazem.

Podstawą, z której wynika forma i zasady kształcenia w tym obszarze, to § 4 Rozporządzenia wskazanego we wniosku, w myśl którego zgodnie z ust. 1 do obsługi wózka może być dopuszczony pracownik, który ukończył 18 lat i uzyskał uprawnienia operatora, zgodnie z odrębnymi przepisami, lub imienne zezwolenie do obsługi wózka wystawione przez pracodawcę, ważne na terenie zakładu pracy tego pracodawcy. Zezwolenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, może być wydane pracownikowi po ukończeniu, z wynikiem pozytywnym, szkolenia dla kierowców wózków zorganizowanego przez pracodawcę, według programu opracowanego lub zatwierdzonego przez jednostkę organizacyjną wyznaczoną przez ministra właściwego do spraw gospodarki. Obsługujący wózki jezdniowe z napędem silnikowym zasilane gazem oraz inni pracownicy dokonujący wymiany butli z gazem w wózkach powinni być przeszkoleni w zakresie bezpiecznego użytkowania butli, w tym ich bezpiecznej wymiany. Zakres tematyki szkolenia, o którym mowa w ust. 3, powinien być określony w programach szkolenia dla obsługujących wózki jezdniowe z napędem silnikowym.

Wyjaśnienie uprawnień operatora, o jakich mowa § 4 ust. 1 pkt 1 Rozporządzenia zostało zawarte w rozporządzeniu Ministra Gospodarki z dnia 20 września 2001 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy podczas eksploatacji maszyn i innych urządzeń technicznych do robót ziemnych, budowlanych i drogowych. (Dz. U. Nr 118, poz. 1263) - dalej r.e.m. lub rozporządzeniu Ministra Gospodarki z dnia 18 lipca 2001 r. w sprawie trybu sprawdzania kwalifikacji wymaganych przy obsłudze i konserwacji urządzeń technicznych (Dz. U. Nr 79, poz. 849 z późn. zm.) - dalej r.o.k.u.

Zgodnie ze stanowiskiem Ministerstwa Gospodarki w sprawie kwalifikacji osób obsługujących wózki jezdniowe z napędem silnikowym dokumentami potwierdzającymi kwalifikacje do obsługi wózka jezdniowego z napędem silnikowym są, alternatywnie:

• zaświadczenie kwalifikacyjne wydane przez organ właściwej jednostki Urzędu Dozoru Technicznego na podstawie rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 18 lipca 2001 r. w sprawie trybu sprawdzania kwalifikacji wymaganych przy obsłudze i konserwacji urządzeń technicznych (Dz. U. Nr 79, poz. 849 z późn. zm.) lub
• książka operatora wydana przez Instytut na podstawie rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 20 września 2001 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy podczas eksploatacji maszyn i innych urządzeń technicznych do robót ziemnych, budowlanych i drogowych (Dz. U. Nr 118, poz. 1263) lub
• imienne zezwolenie wydane przez pracodawcę po spełnieniu warunku określonego w § 4 ust. 2 rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 10 maja 2002 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy użytkowaniu wózków jezdniowych z napędem silnikowym (Dz. U. Nr 70, poz. 650 z późn. zm.).
  
  

Zgodnie z § 4 ust. 2 rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 10 maja 2002 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy użytkowaniu wózków jezdniowych z napędem silnikowym (Dz. U. Nr 70, poz. 650 z późn. zm.), imienne zezwolenie może być wydane pracownikowi po ukończeniu, z wynikiem pozytywnym, szkolenia dla kierowców wózków zorganizowanego przez pracodawcę, według programu opracowanego lub zatwierdzonego przez jednostką organizacyjną wyznaczoną przez ministra właściwego do spraw gospodarki. Tymi wyznaczonymi jednostkami mogą być ośrodki szkoleniowe prowadzące szkolenia dla kierowców wózków jezdniowych, w tym wypadku będzie to Program nauczania na kursach kierowców wózków jezdniowych z napędem silnikowym przygotowany przez xxx (obecnie xxx).

Należy w tym miejscu przytoczyć przepis § 1 rozporządzenia Ministra Gospodarki z 18 lipca 2001 r. w sprawie trybu sprawdzania kwalifikacji wymaganych przy obsłudze i konserwacji urządzeń technicznych (Dz.U. Nr 79, poz. 849 ze zm.), zgodnie z którym rozporządzenie określa:

1. tryb sprawdzania kwalifikacji wymaganych przy obsłudze i konserwacji urządzeń technicznych,
2. rodzaje urządzeń technicznych, przy których obsłudze i konserwacji wymagane jest posiadanie kwalifikacji,
3. wzór wniosku o sprawdzenie kwalifikacji.
   
   

W załączniku nr 2 do ww. rozporządzenia wymienione są rodzaje urządzeń technicznych, przy których obsłudze i konserwacji wymagane jest posiadanie kwalifikacji. Pod pozycją nr 13 znajdują się wózki jezdniowe podnośnikowe z mechanicznym napędem podnoszenia.

Zgodnie z § 23 rozporządzenia Ministra Gospodarki z 20 września 2001 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy podczas eksploatacji maszyn i innych urządzeń technicznych do robót ziemnych, budowlanych i drogowych (Dz.U. Nr 118, poz. 1263), maszyny robocze, o których mowa w załączniku nr 1 do rozporządzenia, mogą być obsługiwane wyłącznie przez osoby, które ukończyły szkolenie i uzyskały pozytywny wynik sprawdzianu przeprowadzonego przez komisję powołaną przez Instytut Mechanizacji Budownictwa i Górnictwa Skalnego w Warszawie.

Zgodnie z § 26 ust. 1 i ust. 2 ww. rozporządzenia, osoba, która uzyskała pozytywny wynik sprawdzianu, o którym mowa w 23, otrzymuje świadectwo oraz uzyskuje wpis do książki operatora. Wzór książki operatora zawiera załącznik nr 2 do rozporządzenia.

Natomiast zgodnie z art. 237¹⁵ § 2 ustawy z 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (t.j. Dz.U. z 1998 r., Nr 21, poz. 94 ze zm.), ministrowie właściwi dla określonych gałęzi pracy lub rodzajów prac w porozumieniu z Ministrem Pracy i Polityki Socjalnej oraz Ministrem Zdrowia i Opieki Społecznej określą, w drodze rozporządzenia, przepisy bezpieczeństwa i higieny pracy dotyczące tych gałęzi lub prac.

Na podstawie delegacji ustawowej zawartej w art. 237¹⁵ § 2 ww. ustawy Kodeks pracy, wydane zostało rozporządzenie Ministra Gospodarki z 10 maja 2002 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy użytkowaniu wózków jezdniowych z napędem silnikowym (Dz.U. Nr 70, poz. 650 ze zm.).

Zgodnie z § 1 ww. rozporządzenia, rozporządzenie określa wymagania bezpieczeństwa i higieny pracy przy użytkowaniu wózków jezdniowych z napędem silnikowym, zwanych dalej „wózkami”, używanych w transporcie wewnętrznym zakładów pracy.

Jak stanowi § 4 ust. 1 i ust. 2 ww. rozporządzenia, do obsługi wózka może być dopuszczony pracownik, który ukończył 18 lat i uzyskał:

1. uprawnienia operatora, zgodnie z odrębnymi przepisami, lub
2. imienne zezwolenie do obsługi wózka wystawione przez pracodawcę, ważne na terenie zakładu pracy tego pracodawcy.
   
   

Zezwolenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, może być wydane pracownikowi po ukończeniu, z wynikiem pozytywnym, szkolenia dla kierowców wózków zorganizowanego przez pracodawcę, według programu opracowanego lub zatwierdzonego przez jednostkę organizacyjną wyznaczoną przez ministra właściwego do spraw gospodarki.

W myśl § 4 ust. 3 ww. rozporządzenia, obsługujący wózki jezdniowe z napędem silnikowym zasilane gazem oraz inni pracownicy dokonujący wymiany butli z gazem w wózkach powinni być przeszkoleni w zakresie bezpiecznego użytkowania butli, w tym ich bezpiecznej wymiany.

Na podstawie § 4 ust. 4 ww. rozporządzenia, zakres tematyki szkolenia, o którym mowa w ust. 3, powinien być określony w programach szkolenia dla obsługujących wózki jezdniowe z napędem silnikowym.

Jak wskazał Wnioskodawca w opisie zdarzenia przyszłego, przedmiotowe szkolenia będą realizowane w oparciu o rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 10 maja 2002 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy użytkowaniu wózków jezdniowych z napędem silnikowym (Dz. U. Nr 70, poz. 650, ze zm.), zgodnie z programem opracowanym przez Urząd Dozoru Technicznego wydającym zgodę na przeprowadzanie szkoleń na podstawie tych programów.

Analiza ww. przepisów wskazuje, że dla realizowanego przez Wnioskodawcę szkolenia: Kierowca wózków jezdniowych z napędem silnikowym + wymiana butli gazowej (pkt 2 (ii)), zostały określone formy i zasady prowadzenia tych szkoleń. Jeśli zatem przedmiotowe usługi, jak wskazano powyżej, stanowić będą usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, wówczas zastosowanie znajdzie zwolnienie od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy o VAT.

W odniesieniu do szkoleń - Kurs na uprawnienia SEP do 1 kV (pkt 2 (iii)) oraz Kurs na uprawnienia SEP powyżej 1 kV (pkt 2 (iv)), Wnioskodawca w opisie sprawy wskazał, że przepisy odrębne, odnoszące się do prowadzonych przez Wnioskodawcę szkoleń/kursów, które określają zakres szkolenia, jakiemu muszą zostać poddane osoby, które mają wykonywać czynności w zakresie poszczególnych zawodów to art. 237[15] Kodeksu pracy oraz art. 54 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz.U. Nr 54, poz. 348, ze zm.) i rozporządzenie Ministra Gospodarki Pracy i Polityki Społecznej z dnia 28 kwietnia 2003 r. w sprawie szczegółowych zasad stwierdzania posiadania kwalifikacji przez osoby zajmujące się eksploatacją urządzeń, instalacji i sieci (dotyczy zawodu elektryka - pkt 2 (iii) i (iv)).

Rozporządzenie Ministra Gospodarki Pracy i Polityki Społecznej z dnia 28 kwietnia 2003 r. w sprawie szczegółowych zasad stwierdzania posiadania kwalifikacji przez osoby zajmujące się eksploatacją urządzeń, instalacji i sieci, w § 1 określa: rodzaje prac, stanowisk oraz instalacji, urządzeń i sieci, przy których eksploatacji jest wymagane posiadanie kwalifikacji; zakres wymaganej wiedzy niezbędnej do uzyskania potwierdzenia posiadanych kwalifikacji, odpowiednio do rodzaju prac, stanowisk oraz instalacji i urządzeń, wyżej wskazanych, tryb przeprowadzania postępowania kwalifikacyjnego; jednostki organizacyjne, przy których powołuje się komisje kwalifikacyjne i tryb ich powoływania; wysokość opłat pobieranych za sprawdzenie kwalifikacji, o których mowa wyżej oraz wzór świadectwa kwalifikacyjnego. W myśl § 5 ust. 1 ww. rozporządzenia eksploatacją urządzeń, instalacji i sieci mogą zajmować się osoby, które spełniają wymagania kwalifikacyjne dla następujących rodzajów prac i stanowisk pracy: eksploatacji - do których zalicza się stanowiska osób wykonujących prace w zakresie obsługi, konserwacji, remontów, montażu i kontrolno-pomiarowym oraz dozoru - do których zalicza się stanowiska osób kierujących czynnościami osób wykonujących prace w zakresie określonym w pkt 1 oraz stanowiska pracowników technicznych sprawujących nadzór nad eksploatacją urządzeń, instalacji i sieci, natomiast § 6 zawiera szczegółowy zakres wiedzy, jaką powinny posiadać osoby zajmujące się eksploatacją urządzeń, instalacji i sieci, w celu uzyskania potwierdzenia posiadanych kwalifikacji. Zakres ten stanowi podstawę wyznaczającą zakres i tryb prowadzonych szkoleń. Posiadaną wiedzę i kwalifikacje do pracy przy eksploatacji urządzeń, instalacji i sieci energetycznych potwierdzają wydawane świadectwa kwalifikacyjne SEP, które uprawniają do samodzielnego wykonywania pracy na określonym stanowisku i na określone urządzenie w danej grupie urządzeń (wymienione w załączniku nr 1 do ww. rozporządzenia). Zasady organizowania i przeprowadzania szkoleń zostały zatem ściśle uregulowane w przepisach ustawy - Prawo energetyczne (art. 54 ust. 6 oraz 7 pkt 2 ustawy Prawo energetyczne) oraz § 6 ww. rozporządzenia Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 28 kwietnia 2003 r. w sprawie szczegółowych zasad stwierdzenia kwalifikacji przez osoby zajmujące się eksploatacją urządzeń, instalacji i sieci.

Zgodnie z art. 54 ust. 1 ustawy z 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 1059 ze zm.), osoby zajmujące się eksploatacją sieci oraz urządzeń i instalacji określonych w przepisach, o których mowa w ust. 6, obowiązane są posiadać kwalifikacje potwierdzone świadectwem wydanym przez komisje kwalifikacyjne.

W myśl art. 54 ust. 6 ww. ustawy, Minister właściwy do spraw gospodarki, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw transportu oraz Ministrem Obrony Narodowej, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady stwierdzania posiadania kwalifikacji przez osoby, o których mowa w ust. 1.

Na podstawie art. 54 ust. 7 pkt 2 ww. ustawy, Minister właściwy do spraw gospodarki, wydając rozporządzenie, o którym mowa w ust. 6, określi w szczególności zakres wymaganej wiedzy niezbędnej do uzyskania potwierdzenia posiadanych kwalifikacji, odpowiednio do rodzaju prac, stanowisk oraz instalacji i urządzeń, o których mowa w pkt 1.

Na podstawie delegacji ustawowej zawartej w art. 54 ust. 6 ww. ustawy Prawo energetyczne, wydane zostało rozporządzenie z 28 kwietnia 2003 r. Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej w sprawie szczegółowych zasad stwierdzania posiadania kwalifikacji przez osoby zajmujące się eksploatacją urządzeń, instalacji i sieci (Dz.U. Nr 89, poz. 828 ze zm.).

I tak, w myśl § 1 ww. rozporządzenie określa:

1. rodzaje prac, stanowisk oraz urządzeń, instalacji i sieci energetycznych, przy których eksploatacji jest wymagane posiadanie kwalifikacji;
2. zakres wymaganej wiedzy niezbędnej do uzyskania potwierdzenia posiadanych kwalifikacji;
3. tryb przeprowadzania postępowania kwalifikacyjnego;
4. jednostki organizacyjne, przy których powołuje się komisje kwalifikacyjne, i tryb ich powoływania;
5. wysokość opłat pobieranych za sprawdzenie kwalifikacji;
6. wzór świadectwa kwalifikacyjnego.
   
   

Na podstawie § 5 ust. 1 ww. rozporządzenia, eksploatacją urządzeń, instalacji i sieci mogą zajmować się osoby, które spełniają wymagania kwalifikacyjne dla następujących rodzajów prac i stanowisk pracy:

1. eksploatacji - do których zalicza się stanowiska osób wykonujących prace w zakresie obsługi, konserwacji, remontów, montażu i kontrolno-pomiarowym;
2. dozoru - do których zalicza się stanowiska osób kierujących czynnościami osób wykonujących prace w zakresie określonym w pkt 1 oraz stanowiska pracowników technicznych sprawujących nadzór nad eksploatacją urządzeń, instalacji i sieci.
   
   

W myśl § 6 ww. rozporządzenia, osoby zajmujące się eksploatacją urządzeń, instalacji i sieci, w celu uzyskania potwierdzenia posiadanych kwalifikacji, powinny wykazać się wiedzą z zakresu:

1. na stanowiskach eksploatacji:
   
   1. zasad budowy, działania oraz warunków technicznych obsługi urządzeń, instalacji i sieci,
   2. zasad eksploatacji oraz instrukcji eksploatacji urządzeń, instalacji i sieci,
   3. zasad i warunków wykonywania prac kontrolno-pomiarowych i montażowych,
   4. zasad i wymagań bezpieczeństwa pracy i ochrony przeciwpożarowej oraz umiejętności udzielania pierwszej pomocy,
   5. instrukcji postępowania w razie awarii, pożaru lub innego zagrożenia bezpieczeństwa obsługi urządzeń lub zagrożenia życia, zdrowia i środowiska;
2. na stanowiskach dozoru:
   
   1. przepisów dotyczących przyłączania urządzeń i instalacji do sieci, dostarczania paliw i energii oraz prowadzenia ruchu i eksploatacji urządzeń, instalacji i sieci,
   2. przepisów i zasad postępowania przy programowaniu pracy urządzeń, instalacji i sieci, z uwzględnieniem zasad racjonalnego użytkowania paliw i energii,
   3. przepisów dotyczących eksploatacji, wymagań w zakresie prowadzenia dokumentacji technicznej i eksploatacyjnej oraz stosowania instrukcji eksploatacji urządzeń, instalacji i sieci,
   4. przepisów dotyczących budowy urządzeń, instalacji i sieci oraz norm i warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać te urządzenia, instalacje i sieci,
   5. przepisów dotyczących bezpieczeństwa i higieny pracy oraz ochrony przeciwpożarowej, z uwzględnieniem udzielania pierwszej pomocy oraz wymagań ochrony środowiska,
   6. zasad postępowania w razie awarii, pożaru lub innego zagrożenia bezpieczeństwa ruchu urządzeń przyłączonych do sieci,
   7. zasad dysponowania mocą urządzeń przyłączonych do sieci,
   8. zasad i warunków wykonywania prac kontrolno-pomiarowych i montażowych.
   
   
   

Odnosząc zatem przedstawione wyżej przepisy prawa do przedstawionego opisu sprawy stwierdzić należy, że realizowane przez Wnioskodawcę szkolenia: Kurs na uprawnienia SEP do 1 kV (pkt 2 (iii)) oraz Kurs na uprawnienia SEP powyżej 1 kV (pkt 2 (iv)) będą prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach. Tym samym, skoro przedmiotowe usługi, jak wskazano powyżej, stanowić będą usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zawodowego, wówczas zastosowanie znajdzie zwolnienie od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy o VAT.

W odniesieniu do szkoleń - Kurs Spawanie elektrodą topliwą w osłonie argonu (metodą MIG) (131) (pkt 2 (v)), Wnioskodawca w opisie sprawy wskazał, że kursy spawalnicze, wymienione w pkt 2 (v), będą atestowane przez Instytut i będą umożliwiały zdobycie kwalifikacji do wykonywania wskazywanego zawodu i spełniać będą podstawy wymogi merytoryczne takiego kształcenia, z uwzględnieniem specyficznych wymogów i kwalifikacji zawartych w Rozporządzeniu Ministra Gospodarki z dnia 27 kwietnia 2000 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy pracach spawalniczych (Dz.U. Nr 40 poz. 470), które mówi, że osoba wykonująca prace spawalnicze powinna legitymować się zaświadczeniem o ukończeniu szkolenia lub świadectwem egzaminu spawacza. Przepisy nie wyszczególniają zasad czy trybu, w jakim te dokumenty mogą zostać uzyskane. Wnioskodawca wskazał, że w dniu 1 kwietnia 2014 roku wystąpił z wnioskiem do Instytutu o udzielenie atestu na szkolenie spawaczy na kursach IS-P/T-FW-1-111, IS-P/T-FW-1-135, IS-P/T-BW-1-135, IS-P/T-FW-1-141, IS-P/T-BW-1-141, 1S-1-111; IS-1-135; IS-1-141; IS-8-141 oraz IS-21/22-14. Instytut pełni rolę jednostki sprawującej nadzór nad ośrodkami szkolącymi spawaczy (atestuje te ośrodki). Ośrodek szkoleniowy, który posiada atest zobowiązany jest do prowadzenia kursów zgodnie z aktualnymi wytycznymi Instytutu.

Wnioskodawca wskazał, że kurs będzie realizowany wg Wytycznych Instytutu i będzie obejmował egzamin kwalifikacyjny przed Komisją Spawalniczą nadającą uprawnienia na podstawie Atestu Instytutu. Po zdaniu egzaminu końcowego uczestnik uzyskuje uprawnienia do wykonywania spoin pachwinowych blach. Uzyskane uprawnienia dają kwalifikacje Europejskiego Spawacza Ręcznego w tej metodzie. Instytut pełni rolę jednostki sprawującej nadzór nad ośrodkami szkolącymi spawaczy (atestuje te ośrodki). Ośrodek szkoleniowy, który posiada atest zobowiązany jest do prowadzenia kursów zgodnie z aktualnymi wytycznymi Instytutu.

Odnosząc się do powyższego należy wziąć pod uwagę, że wykonywanie każdego zawodu związane jest z koniecznością poznania przepisów oraz zasad bezpieczeństwa i higieny pracy, a także nabycia umiejętności wykonywania pracy w sposób bezpieczny, niezbędnych do jej podjęcia i wykonywania w danym zakładzie pracy i na określonym stanowisku pracy.

Zgodnie z art. 2373 § 1 ww. ustawy Kodeks pracy, nie wolno dopuścić pracownika do pracy, do której wykonywania nie posiada on wymaganych kwalifikacji lub potrzebnych umiejętności, a także dostatecznej znajomości przepisów oraz zasad bezpieczeństwa i higieny pracy.

Szkolenia w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy nie mogą odbywać się w zupełnie dowolnej formie. Szczegółowe zasady organizacji i przeprowadzania szkoleń z tego zakresu zostały określone w § 1 rozporządzenia Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 27 lipca 2004 r. w sprawie szkolenia w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy (Dz.U. Nr 180, poz. 1860 ze zm.), które określa:

1. szczegółowe zasady szkolenia w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy, zwanego dalej „szkoleniem”;
2. zakres szkolenia;
3. wymagania dotyczące treści i realizacji programów szkolenia;
4. sposób dokumentowania szkolenia;
5. przypadki, w których pracodawcy lub pracownicy mogą być zwolnieni z określonych rodzajów szkolenia.
   
   

W myśl § 1a pkt 2 lit. e ww. rozporządzenia, przez jednostkę organizacyjną prowadzącą działalność szkoleniową w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy rozumie się osobę prawną lub fizyczną prowadzącą działalność oświatową na zasadach określonych w przepisach o swobodzie działalności gospodarczej, jeżeli prowadzą działalność szkoleniową w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy.

Przez kurs rozumie się formę szkolenia o czasie trwania nie krótszym niż 15 godzin lekcyjnych, składającego się z zajęć teoretycznych i praktycznych, umożliwiającego uzyskanie, aktualizowanie lub uzupełnianie wiedzy i umiejętności w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy (§ 1a pkt 3 rozporządzenia).

Stosownie do brzmienia § 3 ww. rozporządzenia, szkolenie zapewnia uczestnikom:

1. zaznajomienie się z czynnikami środowiska pracy mogącymi powodować zagrożenia dla bezpieczeństwa i zdrowia pracowników podczas pracy oraz z odpowiednimi środkami i działaniami zapobiegawczymi;
2. poznanie przepisów oraz zasad bezpieczeństwa i higieny pracy w zakresie niezbędnym do wykonywania pracy w zakładzie pracy i na określonym stanowisku pracy, a także związanych z pracą obowiązków i odpowiedzialności w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy;
3. nabycie umiejętności wykonywania pracy w sposób bezpieczny dla siebie i innych osób, postępowania w sytuacjach awaryjnych oraz udzielenia pomocy osobie, która uległa wypadkowi.
   
   

W § 4 ust. 1 ww. rozporządzenia wskazano, że szkolenie może być organizowane i prowadzone przez pracodawców lub, na ich zlecenie, przez jednostki organizacyjne prowadzące działalność szkoleniową w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy.

Jak wynika z § 5 ww. rozporządzenia, pracodawca organizujący i prowadzący szkolenie oraz jednostka organizacyjna prowadząca działalność szkoleniową w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy, zwani dalej „organizatorami szkolenia”, zapewniają:

1. programy poszczególnych rodzajów szkolenia opracowane dla określonych grup stanowisk;
2. programy szkolenia instruktorów w zakresie metod prowadzenia instruktażu - w przypadku prowadzenia takiego szkolenia;
3. wykładowców i instruktorów posiadających zasób wiedzy, doświadczenie zawodowe i przygotowanie dydaktyczne zapewniające właściwą realizację programów szkolenia;
4. odpowiednie warunki lokalowe do prowadzenia działalności szkoleniowej;
5. wyposażenie dydaktyczne niezbędne do właściwej realizacji programów szkolenia;
6. właściwy przebieg szkolenia oraz prowadzenie dokumentacji w postaci programów szkolenia, dzienników zajęć, protokołów przebiegu egzaminów i rejestru wydanych zaświadczeń.
   
   

Zgodnie z § 6 ww. rozporządzenia, szkolenie jest prowadzone jako szkolenie wstępne i szkolenie okresowe.

W myśl § 7 ust. 1 i ust. 2 ww. rozporządzenia, programy szkolenia wstępnego oraz szkolenia okresowego, określające szczegółową tematykę, formy realizacji i czas trwania szkolenia, dla poszczególnych grup stanowisk opracowuje pracodawca lub w porozumieniu z pracodawcą - jednostka organizacyjna prowadząca działalność szkoleniową w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy, na podstawie ramowych programów szkolenia.

Programy szkolenia powinny być dostosowane do rodzajów i warunków prac wykonywanych przez uczestników szkolenia, a ich realizacja powinna zapewnić spełnienie wymagań określonych w § 3.

Jak stanowi § 7 ust. 4 ww. rozporządzenia, ramowe programy szkolenia są określone w załączniku nr 1 do rozporządzenia.

Przepis § 15 ust. 1 ww. rozporządzenia stanowi, że szkolenie okresowe pracowników zatrudnionych na stanowiskach robotniczych przeprowadza się w formie instruktażu, nie rzadziej niż raz na 3 lata, a na stanowiskach, na których są wykonywane prace szczególnie niebezpieczne, nie rzadziej niż raz w roku.

Z kolei w § 17 ww. rozporządzenia wskazano, że ukończenie w okresie, o którym mowa w § 15, szkolenia, dokształcania lub doskonalenia zawodowego związanego z nauką zawodu, przyuczeniem do zawodu albo podnoszeniem kwalifikacji zawodowych, uwzględniającego program szkolenia okresowego wymagany dla określonego stanowiska pracy, uważa się za równoznaczne z odbyciem takiego szkolenia.

Dodatkowo, zgodnie z § 1 rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 27 kwietnia 2000 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy pracach spawalniczych (Dz. U. Nr 40, poz. 470), wydanego na podstawie art. 237¹⁵ § 2 Kodeksu pracy, rozporządzenie określa wymagania bezpieczeństwa i higieny pracy przy pracach spawalniczych obejmujących spawanie, napawanie, lutowanie, zgrzewanie i cięcie termiczne metali i tworzyw termoplastycznych.

W myśl § 3 pkt 11 tego rozporządzenia, przez kwalifikacje spawalnicze należy rozumieć ukończenie odpowiedniego przeszkolenia teoretycznego i praktycznego w zakresie spawalnictwa, potwierdzone egzaminem oraz dokumentem upoważniającym do wykonywania prac spawalniczych.

Stosownie do § 27 ww. rozporządzenia, prace spawalnicze powinny być wykonywane przez osoby posiadające „Zaświadczenie o ukończeniu szkolenia” albo „Świadectwo egzaminu spawacza” lub „Książkę spawacza”, wystawiane w trybie określonym w odrębnych przepisach i Polskich Normach, z uwzględnieniem przepisu § 28.

Na podstawie § 28 ww. rozporządzenia, osoby wykonujące:

1. ręczne cięcie termiczne,
2. zgrzewanie,
3. ręczne lutowanie,
4. zmechanizowane i automatyczne wykonywanie prac spawalniczych

-powinny wykazać się co najmniej zaświadczeniem o ukończeniu szkolenia w zakresie określonym w odrębnych przepisach i Polskich Normach.

Odnosząc przedstawione wyżej zdarzenie przyszłe do powołanych w sprawie przepisów prawa stwierdzić należy, że usługi przeprowadzania opisanych przez Wnioskodawcę kursów prowadzących do uzyskania odpowiednich kwalifikacji niezbędnych do wykonywania zawodu spawacza ale też niezbędnych do zachowania uprawnień i kontynuowania świadczenia pracy w tym zawodzie, spełniają definicję usług kształcenia lub przekwalifikowania zawodowego, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku od towarów i usług – usługi te mają bowiem na celu zdobycie odpowiednich kwalifikacji zawodowych oraz są przeprowadzane w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, zatem mogą korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy o VAT.

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie objętym pytaniem trzecim zawartym we wniosku (tj. w zakresie kursów zawodowych z obszaru obsługi wózków widłowych, uprawnień SEP oraz spawalnictwa) należało uznać za prawidłowe.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą również zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy o VAT dla usług szkoleniowych realizowanych przez niego w zakresie kursów BHP.

Jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego, kursy i szkolenia będą obejmowały swoim zakresem i tematyką kursy BHP - szkolenia okresowe dla pracowników na zlecenie, bezpośrednio w firmach, instytucjach, szkołach i placówkach oraz w siedzibie Centrum, po zebraniu odpowiedniej ilości kandydatów, skierowane do pracodawców i innych osób kierujących pracownikami, nauczycieli, pracowników administracyjno-biurowych, pracowników inżynieryjno-technicznych oraz pracowników na stanowiskach robotniczych w celu aktualizacji wiedzy i doskonalenie umiejętności z zakresu BHP.

Zakres treści szkoleń w odniesieniu do kursów BPH, wskazanych w pkt 3), będzie oparty i zgodny z ramowymi programami szkolenia stanowiącymi załącznik nr 1 do rozporządzenia Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 27 lipca 2004 r. w sprawie szkolenia w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy (Dz.U. Nr 180, poz. 1860 z późn. zm.) w związku z obowiązkami pracodawców określonych w Kodeksie pracy (art. 2373 § 21 kodeksu pracy wskazuje, że „Pracodawca jest obowiązany odbyć szkolenie w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy w zakresie niezbędnym do wykonywania ciążących na nim obowiązków. Szkolenie to powinno być okresowo powtarzane.” Natomiast, art. 2373 § 2 k.p. stanowi, że: „Pracodawca jest obowiązany zapewnić przeszkolenie pracownika w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy przed dopuszczeniem go do pracy oraz prowadzenie okresowych szkoleń w tym zakresie.”)

Odnośnie szkoleń z zakresu bezpieczeństwa i higieny pracy stwierdzić należy, że zgodnie z art. 207 § 1 ww. ustawy Kodeks pracy, pracodawca ponosi odpowiedzialność za stan bezpieczeństwa i higieny pracy w zakładzie pracy. Na zakres odpowiedzialności pracodawcy nie wpływają obowiązki pracowników w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy oraz powierzenie wykonywania zadań służby bezpieczeństwa i higieny pracy specjalistom spoza zakładu pracy, o których mowa w art. 23711 § 2.

Na podstawie art. 207 § 2 ww. ustawy, pracodawca jest obowiązany chronić zdrowie i życie pracowników przez zapewnienie bezpiecznych i higienicznych warunków pracy przy odpowiednim wykorzystaniu osiągnięć nauki i techniki. W szczególności pracodawca jest obowiązany:

1. organizować pracę w sposób zapewniający bezpieczne i higieniczne warunki pracy,
2. zapewniać przestrzeganie w zakładzie pracy przepisów oraz zasad bezpieczeństwa i higieny pracy, wydawać polecenia usunięcia uchybień w tym zakresie oraz kontrolować wykonanie tych poleceń,
3. reagować na potrzeby w zakresie zapewnienia bezpieczeństwa i higieny pracy oraz dostosowywać środki podejmowane w celu doskonalenia istniejącego poziomu ochrony zdrowia i życia pracowników, biorąc pod uwagę zmieniające się warunki wykonywania pracy,
4. zapewnić rozwój spójnej polityki zapobiegającej wypadkom przy pracy i chorobom zawodowym uwzględniającej zagadnienia techniczne, organizację pracy, warunki pracy, stosunki społeczne oraz wpływ czynników środowiska pracy,
5. uwzględniać ochronę zdrowia młodocianych, pracownic w ciąży lub karmiących dziecko piersią oraz pracowników niepełnosprawnych w ramach podejmowanych działań profilaktycznych,
6. zapewniać wykonanie nakazów, wystąpień, decyzji i zarządzeń wydawanych przez organy nadzoru nad warunkami pracy,
7. zapewniać wykonanie zaleceń społecznego inspektora pracy.
   
   

Z kolei, zgodnie z art. 2373 § 1 i § 2 ustawy Kodeks pracy, nie wolno dopuścić pracownika do pracy, do której wykonywania nie posiada on wymaganych kwalifikacji lub potrzebnych umiejętności, a także dostatecznej znajomości przepisów oraz zasad bezpieczeństwa i higieny pracy.

Pracodawca jest obowiązany zapewnić przeszkolenie pracownika w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy przed dopuszczeniem go do pracy oraz prowadzenie okresowych szkoleń w tym zakresie. Szkolenie pracownika przed dopuszczeniem do pracy nie jest wymagane w przypadku podjęcia przez niego pracy na tym samym stanowisku pracy, które zajmował u danego pracodawcy bezpośrednio przed nawiązaniem z tym pracodawcą kolejnej umowy o pracę.

Jak stanowi art. 2373 § 21 ww. ustawy, pracodawca jest obowiązany odbyć szkolenie w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy w zakresie niezbędnym do wykonywania ciążących na nim obowiązków. Szkolenie to powinno być okresowo powtarzane.

Stosownie do art. 2375 ustawy Kodeks pracy, Minister właściwy do spraw pracy określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady szkolenia w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy, zakres tego szkolenia, wymagania dotyczące treści i realizacji programów szkolenia, sposób dokumentowania szkolenia oraz przypadki, w których pracodawcy lub pracownicy mogą być zwolnieni z określonych rodzajów szkolenia.

Stosownie do powyższego zostało wydane rozporządzenie Ministra Gospodarki i Pracy z 27 lipca 2004 r. w sprawie szkolenia w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy (Dz.U. Nr 180, poz. 1860 ze zm.), które zgodnie z cyt. wyżej § 1 określa:

1. szczegółowe zasady szkolenia w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy, zwanego dalej „szkoleniem”;
2. zakres szkolenia;
3. wymagania dotyczące treści i realizacji programów szkolenia;
4. sposób dokumentowania szkolenia;
5. przypadki, w których pracodawcy lub pracownicy mogą być zwolnieni z określonych rodzajów szkolenia.
   
   

W myśl cyt. wyżej § 1a pkt 2 lit. e ww. rozporządzenia, przez jednostkę organizacyjną prowadzącą działalność szkoleniową w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy rozumie się osobę prawną lub fizyczną prowadzącą działalność oświatową na zasadach określonych w przepisach o swobodzie działalności gospodarczej, jeżeli prowadzą działalność szkoleniową w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy.

Przez kurs rozumie się formę szkolenia o czasie trwania nie krótszym niż 15 godzin lekcyjnych, składającego się z zajęć teoretycznych i praktycznych, umożliwiającego uzyskanie, aktualizowanie lub uzupełnianie wiedzy i umiejętności w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy (cyt. wyżej § 1a pkt 3 rozporządzenia).

Stosownie do brzmienia cyt. wyżej § 3 ww. rozporządzenia, szkolenie zapewnia uczestnikom:

1. zaznajomienie się z czynnikami środowiska pracy mogącymi powodować zagrożenia dla bezpieczeństwa i zdrowia pracowników podczas pracy oraz z odpowiednimi środkami i działaniami zapobiegawczymi;
2. poznanie przepisów oraz zasad bezpieczeństwa i higieny pracy w zakresie niezbędnym do wykonywania pracy w zakładzie pracy i na określonym stanowisku pracy, a także związanych z pracą obowiązków i odpowiedzialności w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy;
3. nabycie umiejętności wykonywania pracy w sposób bezpieczny dla siebie i innych osób, postępowania w sytuacjach awaryjnych oraz udzielenia pomocy osobie, która uległa wypadkowi.
   
   

W § 4 ust. 1 ww. rozporządzenia wskazano, że szkolenie może być organizowane i prowadzone przez pracodawców lub, na ich zlecenie, przez jednostki organizacyjne prowadzące działalność szkoleniową w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy.

Szkolenie osób będących pracodawcami, pracowników służby bhp oraz instruktorów i wykładowców tematyki bezpieczeństwa i higieny pracy prowadzą jednostki organizacyjne, o których mowa w ust. 1 (§ 4 ust. 2 ww. rozporządzenia).

Jak wynika z § 5 ww. rozporządzenia, pracodawca organizujący i prowadzący szkolenie oraz jednostka organizacyjna prowadząca działalność szkoleniową w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy, zwani dalej „organizatorami szkolenia”, zapewniają:

1. programy poszczególnych rodzajów szkolenia opracowane dla określonych grup stanowisk;
2. programy szkolenia instruktorów w zakresie metod prowadzenia instruktażu - w przypadku prowadzenia takiego szkolenia;
3. wykładowców i instruktorów posiadających zasób wiedzy, doświadczenie zawodowe i przygotowanie dydaktyczne zapewniające właściwą realizację programów szkolenia;
4. odpowiednie warunki lokalowe do prowadzenia działalności szkoleniowej;
5. wyposażenie dydaktyczne niezbędne do właściwej realizacji programów szkolenia;
6. właściwy przebieg szkolenia oraz prowadzenie dokumentacji w postaci programów szkolenia, dzienników zajęć, protokołów przebiegu egzaminów i rejestru wydanych zaświadczeń.
   
   

Zgodnie z § 6 ww. rozporządzenia, szkolenie jest prowadzone jako szkolenie wstępne i szkolenie okresowe.

W myśl § 7 ust. 1 i ust. 2 ww. rozporządzenia, programy szkolenia wstępnego oraz szkolenia okresowego, określające szczegółową tematykę, formy realizacji i czas trwania szkolenia, dla poszczególnych grup stanowisk opracowuje pracodawca lub w porozumieniu z pracodawcą - jednostka organizacyjna prowadząca działalność szkoleniową w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy, na podstawie ramowych programów szkolenia.

Programy szkolenia powinny być dostosowane do rodzajów i warunków prac wykonywanych przez uczestników szkolenia, a ich realizacja powinna zapewnić spełnienie wymagań określonych w § 3.

Na podstawie § 7 ust. 3 ww. rozporządzenia, programy szkolenia, na podstawie których były prowadzone aktualne szkolenia pracowników, powinny być przechowywane przez pracodawców.

Jak stanowi § 7 ust. 4 ww. rozporządzenia, ramowe programy szkolenia są określone w załączniku nr 1 do rozporządzenia.

Załącznik 1 do ww. rozporządzenie stanowiący „Ramowe programy szkolenia” określa:

1. Ramowy program instruktażu ogólnego.
2. Ramowy program instruktażu stanowiskowego.
3. Ramowy program szkolenia pracodawców wykonujących zadania służby bezpieczeństwa i higieny pracy.
4. Ramowy program szkolenia okresowego pracodawców i innych osób kierujących pracownikami.
5. amowy program szkolenia okresowego pracowników zatrudnionych na stanowiskach robotniczych.
6. Ramowy program szkolenia okresowego pracowników inżynieryjno-technicznych.
7. Ramowy program szkolenia okresowego pracowników służby bezpieczeństwa i higieny pracy i osób wykonujących zadania tej służby.
8. Ramowy program szkolenia okresowego pracowników administracyjno-biurowych i innych, o których mowa w § 14 ust. 2 pkt 5 rozporządzenia.
   
   

W przedmiotowym załączniku określony został dla każdego ww. zakresu cel szkolenia, uczestnicy szkolenia, sposób organizacji szkolenia oraz ramowy program szkolenia (temat szkolenia oraz liczba godzin).

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, iż usługi szkolenia w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy spełniają definicję usług kształcenia zawodowego, szkolenia te mają bowiem na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy niezbędnej do celów zawodowych. Przedmiotem szkoleń z zakresu bezpieczeństwa i higieny pracy jest poznanie czynników środowiska pracy które mogą powodować zagrożenia dla bezpieczeństwa i zdrowia, poznanie przepisów i zasad bhp w zakresie niezbędnym do wykonywania pracy na określonym stanowisku, nabycie umiejętności wykonywania pracy w sposób bezpieczny dla siebie i innych oraz postępowania w sytuacjach awaryjnych.

Szkolenia te mogą zatem korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy o VAT, gdyż są usługami kształcenia zawodowego oraz prowadzone są w formach i na zasadach wynikających z przepisów Kodeksu pracy oraz rozporządzenia Ministra Gospodarki i Pracy w sprawie szkolenia w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy z zakresie objętym pytaniem czwartym zawartym we wniosku należało uznać za prawidłowe.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą także zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy o VAT dla usług szkoleniowych realizowanych przez niego w zakresie pierwszej pomocy.

Jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca będzie przeprowadzał szkolenia w zakresie pierwszej pomocy dla nauczycieli i pracowników firm obejmujące umiejętności postępowania w przypadkach wymagających udzielania pierwszej pomocy.

Zakres treści szkoleń dotyczących pierwszej pomocy, wskazanych w Części G, pkt 4) wynikać będzie z obowiązku ciążącego na pracodawcach na podstawie art. 209¹ § 1 pkt 2 Kodeksu pracy, par. 44. 1 i 3 Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (Dz.U. z 2003 r. Nr 169, poz. 1650, z późn. zm.) oraz Rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 31 grudnia 2002 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny w publicznych i niepublicznych szkołach i placówkach (Dz.U. z 2003 r. Nr 6, poz. 69 z późn. zmianami) przewidującego w § 21, że nauczyciele, w szczególności prowadzący zajęcia w warsztatach, laboratoriach, a także zajęcia wychowania fizycznego, podlegają przeszkoleniu w zakresie udzielania pierwszej pomocy oraz w § 40, że pracownik szkoły lub placówki, który powziął wiadomość o wypadku, niezwłocznie zapewnia poszkodowanemu opiekę, w szczególności sprowadzając fachową pomoc medyczną, a w miarę możliwości udzielając poszkodowanemu pierwszej pomocy.

Kursy będą spełniać wszelkie normy określone przepisami prawa i odbywać się na zasadach określonych w ustawie z dnia 8 września 2008 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym (Dz.U. Nr 191, poz. 1410 ze zm.) - art. 13 ust. 1 pkt 3 oraz ust. 8 tej ustawy i wydanym na jej podstawie rozporządzeniu Ministra Zdrowia z dnia 19 marca 2007 r. w sprawie kursu w zakresie kwalifikowanej pierwszej pomocy (Dz. U. Nr 60, poz. 408). Program i jego zakres wynika z par. 2 i 3 tego rozporządzenia oraz Załącznika nr 1 do tego rozporządzenia.

Zważywszy, że w myśl art. 4 ustawy o systemie oświaty, „nauczyciel w swoich działaniach dydaktycznych, wychowawczych i opiekuńczych ma obowiązek kierowania się dobrem uczniów, troską o ich zdrowie, postawę moralną i obywatelską z poszanowaniem godności osobistej ucznia”, oraz musi on posiadać stosowne kwalifikacje, umożliwiające nauczycielowi wypełniania ww. obowiązków, niezbędne jest posiadanie przez nauczyciela nie tylko kompetencji merytorycznych do nauczania określonego przedmiotu/specjalności, ale także umiejętności dydaktyczne/pedagogiczne a także ogólne, takie jak, np. umiejętność udzielenia, w sytuacjach awaryjnych pierwszej pomocy, w realizacji obowiązku troski o bezpieczeństwo i zdrowie uczniów. W myśl natomiast art. 6 pkt 1 Karty Nauczyciela „Nauczyciel obowiązany jest: rzetelnie realizować zadania związane z powierzonym mu stanowiskiem oraz podstawowymi funkcjami szkoły: dydaktyczną, wychowawczą i opiekuńczą, w tym zadania związane z zapewnieniem bezpieczeństwa uczniom w czasie zajęć organizowanych przez szkołę”; umiejętności w zakresie reagowania w sytuacjach wymagających udzielenia pierwszej pomocy, stanowią element niezbędny do realizacji zadań ustawowych nałożonych na nauczycieli wszystkich szczebli i specjalności.

Analogicznie, w pracy w różnych gałęziach przemysłu, umiejętności udzielania pierwszej pomocy stanowią jeden z zasadniczych elementów wewnątrzzakładowych systemów bezpieczeństwa i higieny pracy. Stąd też również w tym zakresie istnieje bezpośredni związek pomiędzy takimi umiejętnościami nabytymi w drodze odpowiedniego przeszkolenia, a bezpieczeństwem i higieną pracy.

Odnosząc się do powyższego stwierdzić należy, że szkolenia z zakresu pierwszej pomocy przedmedycznej mają na celu wypełnienie obowiązku polegającego na tym, że w każdym zakładzie powinna być osoba przeszkolona w zakresie pierwszej pomocy, a obowiązek ten wynika z rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (t.j. Dz.U. z 2003r. Nr 169, poz. 1650 ze zm.). Rozporządzenie to zostało wydane na podstawie art. 237¹⁵ § 1 ww. ustawy Kodeks pracy. Szkolenia z zakresu pierwszej pomocy przedmedycznej to nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych wynikających z obowiązku wynikającego z ww. przepisów.

Zgodnie z art. 224 § 1 ustawy Kodeks pracy, pracodawca prowadzący działalność, która stwarza możliwość wystąpienia nagłego niebezpieczeństwa dla zdrowia lub życia pracowników, jest obowiązany podejmować działania zapobiegające takiemu niebezpieczeństwu.

W myśl art. 224 § 2 ww. ustawy, w przypadku, o którym mowa w § 1, pracodawca jest obowiązany zapewnić:

1. odpowiednie do rodzaju niebezpieczeństwa urządzenia i sprzęt ratowniczy oraz ich obsługę przez osoby należycie przeszkolone,
2. udzielenie pierwszej pomocy poszkodowanym.
3. 
   
   

Zgodnie z art. 209¹ § 1 ww. ustawy Kodeks pracy, pracodawca jest obowiązany:

1. zapewnić środki niezbędne do udzielania pierwszej pomocy w nagłych wypadkach, zwalczania pożarów i ewakuacji pracowników,
   
2. wyznaczyć pracowników do:
   
   1. udzielania pierwszej pomocy,
   2. wykonywania działań w zakresie zwalczania pożarów i ewakuacji pracowników,
3. zapewnić łączność ze służbami zewnętrznymi wyspecjalizowanymi w szczególności w zakresie udzielania pierwszej pomocy w nagłych wypadkach, ratownictwa medycznego oraz ochrony przeciwpożarowej.
   
   
   

Jak wynika z 237³ § 1 ww. ustawy, nie wolno dopuścić pracownika do pracy, do której wykonywania nie posiada on wymaganych kwalifikacji lub potrzebnych umiejętności, a także dostatecznej znajomości przepisów oraz zasad bezpieczeństwa i higieny pracy.

W myśl art. 237¹⁵ § 1 ww. ustawy, Minister Pracy i Polityki Socjalnej w porozumieniu z Ministrem Zdrowia i Opieki Społecznej określi, w drodze rozporządzenia, ogólnie obowiązujące przepisy bezpieczeństwa i higieny pracy dotyczące prac wykonywanych w różnych gałęziach pracy.

W związku z powyższym zostało wydane ww. rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy, które określa ogólnie obowiązujące przepisy bezpieczeństwa i higieny pracy w zakładach pracy, w szczególności dotyczące:

1. obiektów budowlanych, pomieszczeń pracy i terenu zakładów pracy;
2. procesów pracy;
3. pomieszczeń i urządzeń higienicznosanitarnych.
   
   

Zgodnie z § 44 ust. 1 ww. rozporządzenia, pracodawca jest obowiązany zapewnić pracownikom sprawnie funkcjonujący system pierwszej pomocy w razie wypadku oraz środki do udzielania pierwszej pomocy. W szczególności pracodawca powinien zapewnić:

1. punkty pierwszej pomocy w wydziałach (oddziałach), w których wykonywane są prace powodujące duże ryzyko wypadku lub związane z wydzielaniem się par, gazów albo pyłów substancji sklasyfikowanych jako niebezpieczne ze względu na ostre działanie toksyczne;
2. apteczki w poszczególnych wydziałach (oddziałach) zakładu pracy.
   
   

Ilość, usytuowanie i wyposażenie punktów pierwszej pomocy i apteczek powinny być ustalone w porozumieniu z lekarzem sprawującym profilaktyczną opiekę zdrowotną nad pracownikami, z uwzględnieniem rodzajów i nasilenia występujących zagrożeń (§ 44 ust. 2 ww. rozporządzenia).

Obsługa punktów i apteczek, o których mowa w ust. 1, na każdej zmianie powinna być powierzana wyznaczonym pracownikom, przeszkolonym w udzielaniu pierwszej pomocy (§ 44 ust. 3 ww. rozporządzenia).

W punktach pierwszej pomocy i przy apteczkach, w widocznych miejscach, powinny być wywieszone instrukcje o udzielaniu pierwszej pomocy w razie wypadku oraz wykazy pracowników, o których mowa w ust. 3 (§ 44 ust. 4 ww. rozporządzenia).

Ponadto, szczegółowe zasady organizacji i przeprowadzania szkoleń w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy zostały określone w ww. rozporządzeniu Ministra Gospodarki i Pracy z 27 lipca 2004 r. w sprawie szkolenia w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy (Dz.U. Nr 180, poz. 1860 ze zm.), które zgodnie z cyt. wyżej § 1 określa:

1. szczegółowe zasady szkolenia w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy, zwanego dalej „szkoleniem”;
2. zakres szkolenia;
3. wymagania dotyczące treści i realizacji programów szkolenia;
4. sposób dokumentowania szkolenia;
5. przypadki, w których pracodawcy lub pracownicy mogą być zwolnieni z określonych rodzajów szkolenia.
   
   

W myśl cyt. wyżej § 1a pkt 2 lit. e ww. rozporządzenia, przez jednostkę organizacyjną prowadzącą działalność szkoleniową w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy rozumie się osobę prawną lub fizyczną prowadzącą działalność oświatową na zasadach określonych w przepisach o swobodzie działalności gospodarczej, jeżeli prowadzą działalność szkoleniową w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy.

Stosownie do brzmienia cyt. wyżej § 3 ww. rozporządzenia, szkolenie zapewnia uczestnikom:

1. zaznajomienie się z czynnikami środowiska pracy mogącymi powodować zagrożenia dla bezpieczeństwa i zdrowia pracowników podczas pracy oraz z odpowiednimi środkami i działaniami zapobiegawczymi;
2. poznanie przepisów oraz zasad bezpieczeństwa i higieny pracy w zakresie niezbędnym do wykonywania pracy w zakładzie pracy i na określonym stanowisku pracy, a także związanych z pracą obowiązków i odpowiedzialności w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy;
3. nabycie umiejętności wykonywania pracy w sposób bezpieczny dla siebie i innych osób, postępowania w sytuacjach awaryjnych oraz udzielenia pomocy osobie, która uległa wypadkowi.
   
   

W § 4 ust. 1 ww. rozporządzenia wskazano, że szkolenie może być organizowane i prowadzone przez pracodawców lub, na ich zlecenie, przez jednostki organizacyjne prowadzące działalność szkoleniową w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy.

Zgodnie z § 6 ww. rozporządzenia, szkolenie jest prowadzone jako szkolenie wstępne i szkolenie okresowe.

Z kolei, w myśl § 21 rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z 31 grudnia 2002 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny w publicznych i niepublicznych szkołach i placówkach (Dz.U. 2003, Nr 6, poz. 69 ze zm.), nauczyciele, w szczególności prowadzący zajęcia w warsztatach, laboratoriach, a także zajęcia wychowania fizycznego, podlegają przeszkoleniu w zakresie udzielania pierwszej pomocy.

Stosownie do § 40 ww. rozporządzenia, pracownik szkoły lub placówki, który powziął wiadomość o wypadku, niezwłocznie zapewnia poszkodowanemu opiekę, w szczególności sprowadzając fachową pomoc medyczną, a w miarę możliwości udzielając poszkodowanemu pierwszej pomocy.

Na podstawie art. 13 ust. 1 pkt 3 ustawy z 8 września 2006 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym (t.j. Dz.U. Nr 191, poz. 1410 ze zm.), ratownikiem może być osoba posiadająca ważne zaświadczenie o ukończeniu kursu w zakresie kwalifikowanej pierwszej pomocy, zwanego dalej „kursem”, i uzyskaniu tytułu ratownika.

Zgodnie z art. 13 ust. 2 ww. ustawy, podmiot prowadzący kurs, przed jego rozpoczęciem, jest obowiązany uzyskać zatwierdzenie programu kursu.

Program kursu zatwierdza wojewoda właściwy ze względu na siedzibę podmiotu prowadzącego kurs (art. 13 ust. 3 ww. ustawy).

W myśl art. 13 ust. 4 ww. ustawy, Wojewoda zatwierdza program kursu po:

1. stwierdzeniu jego zgodności z ramowym programem, o którym mowa w przepisach wydanych na podstawie ust. 8 pkt 1;
2. przeprowadzeniu weryfikacji kwalifikacji kadry dydaktycznej w zakresie ich zgodności z przepisami wydanymi na podstawie ust. 8 pkt 2.
   
   

Stosownie do art. 13 ust. 8 ustawy, Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia:

1. ramowy program kursu obejmujący założenia organizacyjno-programowe, plan nauczania zawierający rozkład zajęć, wykaz umiejętności wynikowych i treści nauczania, uwzględniając w szczególności zakres wiedzy i umiejętności niezbędnych do udzielania kwalifikowanej pierwszej pomocy;
2. kwalifikacje kadry dydaktycznej prowadzącej kurs, mając na celu zapewnienie odpowiedniego jej poziomu;
3. sposób przeprowadzania egzaminu kończącego kurs, skład, tryb powoływania i odwoływania komisji egzaminacyjnej, okres ważności oraz wzór zaświadczenia o ukończeniu kursu i uzyskaniu tytułu ratownika, mając na celu uwzględnienie obiektywnych kryteriów weryfikacji wiedzy i umiejętności zdobytych podczas kursu.
   
   

Na podstawie delegacji ustawowej zawartej w art. 13 ust. 8 ww. ustawy o Państwowym Ratownictwie Medycznym wydane zostało rozporządzenie Ministra Zdrowia z 19 marca 2007 r. w sprawie kursu w zakresie kwalifikowanej pierwszej pomocy (Dz.U. Nr 60, poz. 408), które zgodnie z § 1 określa:

1. ramowy program kursu w zakresie kwalifikowanej pierwszej pomocy, zwanego dalej „kursem”;
2. kwalifikacje kadry dydaktycznej prowadzącej kurs;
3. sposób przeprowadzania egzaminu kończącego kurs;
4. skład, tryb powoływania i odwoływania komisji egzaminacyjnej;
5. okres ważności i wzór zaświadczenia o ukończeniu kursu i uzyskaniu tytułu ratownika, zwanego dalej „zaświadczeniem”.
   
   

W myśl § 2 ww. rozporządzenia, ramowy program kursu stanowi załącznik nr 1 do rozporządzenia.

Stosownie do § 3 ust. 1, ust. 2 i ust. 3 ww. rozporządzenia, zajęcia teoretyczne i praktyczne kursu prowadzi lekarz systemu, pielęgniarka systemu albo ratownik medyczny, posiadający aktualną wiedzę i umiejętności z zakresu objętego ramowym programem kursu oraz co najmniej trzyletnie doświadczenie zawodowe w wykonywaniu medycznych czynności ratunkowych.

Zajęcia teoretyczne i praktyczne w zakresie:

1. psychologicznych aspektów wsparcia poszkodowanego prowadzi psycholog posiadający co najmniej trzyletnie doświadczenie zawodowe;
2. ratownictwa technicznego, chemicznego, ekologicznego, wodnego i wysokościowego prowadzi osoba posiadająca co najmniej trzyletnie doświadczenie w wykonywaniu czynności ratowniczych w danym rodzaju ratownictwa.
   
   

Kierownikiem merytorycznym kursu, odpowiedzialnym za realizację kursu zgodnie z ramowym programem kursu, może być osoba, o której mowa w ust. 1.

Zgodnie z art. 4 ustawy z 7 września 1991 r. o systemie oświaty (t.j. Dz.U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572 ze zm.), nauczyciel w swoich działaniach dydaktycznych, wychowawczych i opiekuńczych ma obowiązek kierowania się dobrem uczniów, troską o ich zdrowie, postawę moralną i obywatelską z poszanowaniem godności osobistej ucznia.

W myśl art. 6 pkt 1 ustawy z 26 stycznia 1982 r. Karta Nauczyciela (t.j. Dz.U. z 2014 r. poz. 191), nauczyciel obowiązany jest rzetelnie realizować zadania związane z powierzonym mu stanowiskiem oraz podstawowymi funkcjami szkoły: dydaktyczną, wychowawczą i opiekuńczą, w tym zadania związane z zapewnieniem bezpieczeństwa uczniom w czasie zajęć organizowanych przez szkołę.

Odnosząc przytoczone wyżej przepisy do przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, że prowadzone przez Wnioskodawcę szkolenia z zakresu pierwszej pomocy kierowanych do nauczycieli oraz pracowników różnych grup zawodowych, zobowiązanych do niesienia pomocy na terenie zakładu pracy, spełnia definicję usług kształcenia zawodowego, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku od towarów i usług. Biorąc pod uwagę, iż forma i zasady przedmiotowych szkoleń regulowane są przez odrębne przepisy, przedmiotowe szkolenia w powyższym zakresie korzystać będą ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy o VAT.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie objętym pytaniem piątym należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.