2015.06.19 - Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP2/4512-1-273/15-4/AD
z 19 czerwca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością B. przedstawione we wniosku z 30 marca 2015 r. (data wpływu 31 marca 2015 r.) uzupełnionym pismem z 13 maja 2015 r. (data wpływu 15 maja 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług jest:

nieprawidłowe – w zakresie zwolnienia od podatku VAT czynności pośrednictwa w zakupie i sprzedaży wierzytelności,
prawidłowe – w zakresie zwolnienia od podatku VAT czynności udzielania pożyczek.

UZASADNIENIE

W dniu 31 marca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usług nabycia wierzytelności oraz pośrednictwa nabycia wierzytelności. Wniosek został uzupełniony 15 maja 2015 r. o postanowienie wprowadzające zmiany w KRS Wnioskodawcy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Sp. z o.o. jest podatnikiem podatku od towarów i usług. W zakres prowadzonej działalności gospodarczej przez Spółkę wchodzą m.in. usługi finansowe. Działalność Spółki obejmują następujące usługi:

Zakup wierzytelności za cenę niższą od ceny nominalnej w celu ich dalszej sprzedaży z zyskiem. Spółka wraz z nabyciem wszystkich praw do wierzytelności nabywa ryzyko wypłacalności dłużnika. Wynagrodzenie Spółki w przypadku wskazanej usługi stanowi różnica między kwotą zakupu wierzytelności, a kwotą jej dalszej sprzedaży. Usługa została zaklasyfikowana przez Urząd Statystyczny w ramach PKWiU z 2008 r. w klasie: 64.19 Pozostałe usługi pośrednictwa pieniężnego.
Zakup wierzytelności za cenę niższą od nominalnej w celu ich windykacji. Spółka wraz z nabyciem wszystkich praw do wierzytelności nabywa ryzyko wypłacalności dłużnika. Wynagrodzenie Spółki w przypadku wskazanej usługi stanowi różnica między kwotą zakupu wierzytelności a kwotą, którą uda się wyegzekwować od dłużnika. Usługa została zaklasyfikowana w ramach PKWIU z 2008 r. w klasie: 64.19 Pozostałe usługi pośrednictwa pieniężnego.
Pośrednictwo w zakupie i sprzedaży wierzytelności. W zakres usługi świadczonej przez Spółkę wchodzi pośredniczenie w zawarciu umowy przelewu wierzytelności między dwoma podmiotami, Spółka nie nabywa praw do wierzytelności, w tym przypadku ogranicza się do pośredniczenia. W zakres usługi wchodzi pełna organizacja procesu zakup-sprzedaż. Wynagrodzenie Spółki w przypadku wskazanej usługi stanowi prowizja, ustalana indywidualnie, płacona przez podmiot kupujący wierzytelność. Usługa ta została zaklasyfikowana w PKWIU w klasie: 64.19 Pozostałe usługi pośrednictwa pieniężnego.
Pośrednictwo w finansowaniu zakupu towarów na zlecenie. W zakres usługi świadczonej przez Spółkę wchodzi finansowanie zakupu towaru przez Spółkę, jako strona w umowie, na zlecenie usługobiorcy. Z tytułu świadczonej usługi Spółka otrzymuję od usługobiorcy wynagrodzenie (w charakterze prowizji od udzielonej kwoty finansowania) określone w umowie o finansowanie. Przedmiotowa usługa ma charakter pożyczki pieniężnej, która udzielana jest w konkretnym celu, tzn. zakup określonego towaru lub urządzenia od dostawcy, na podstawie umowy o finansowanie zakupu towarów lub urządzeń. Następnie usługobiorca spłaca na rzecz Spółki udzieloną kwotę finansowania oraz należną Spółce prowizję. Usługa została zaklasyfikowana w ramach PKWiU w klasie: 64.99.Z Pozostała finansowa działalność usługowa, gdzie indziej niesklasyflkowana, z wyłączeniem ubezpieczeń i funduszów emerytalnych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy usługi przedstawione w stanie faktycznym w punktach 3 i 4, niniejszego wniosku o interpretację, w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 38-40 oraz ust. 13, 14 i 15 ustawy o VAT podlegają zwolnieniu z opodatkowania czy też podlegają opodatkowaniem podatkiem od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2015 roku, usługi przedstawione w stanie faktycznym w punktach od 1 do 3 podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT według stawki podstawowej. Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt od 38 do 40 ustawy o VAT (stan prawny na dzień 1 stycznia 2015 r.), zwolnieniem od podatku VAT objęte są niżej wymienione usługi

udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę (pkt 38),
w zakresie udzielania poręczeń, gwarancji wszelkich innych zabezpieczeń transakcji finansowych I ubezpieczeniowych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu tych usług, a także zarządzanie gwarancjami kredytowymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę (pkt 39),
w zakresie depozytów środków pieniężnych, prowadzenia rachunków pieniężnych, wszelkiego rodzaju transakcji płatniczych, przekazów i transferów pieniężnych, długów, czeków i weksli oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu tych usług (pkt 40).

Powyższe zwolnienia, zgodnie z art. 43 ust 15 ustawy o VAT, nie mają zastosowania do:

Czynności ściągania długów, w tym factoringu.
Usług doradztwa.
Usług w zakresie leasingu.

Usługi opisane w stanie faktycznym w punktach od 1 do 2 polegają na zakupie wierzytelności przez Spółkę, z przejęciem ryzyka niewypłacalności dłużnika, w przypadku zakupu w celu dalszej windykacji lub bez ryzyka niewpłacalności dłużnika, w przypadku jej dalszej sprzedaży. Wynagrodzenie Spółki to różnica pomiędzy kwotą zakupu wierzytelności, a kwotą wyegzekwowaną od dłużnika, w przypadku windykacji. Natomiast w przypadku dalszej sprzedaży wierzytelności wynagrodzenie Spółki to różnica pomiędzy kwotą zakupu, a kwotą sprzedaży wierzytelności. W ocenie Spółki, jako usługi ukierunkowane na ściąganie długów, usługi te nie kwalifikują się jako czynności zwolnione od VAT, co przedkłada się na fakt, że usługi te podlegają opodatkowaniu z zastosowaniem stawki podstawowej VAT.

Usługa opisana w stanie faktycznym w punkcie 3 polega na organizacji procesu sprzedaż – zakup wierzytelności. W ocenie Spółki, w ww. usłudze należy zastosować analogiczne podejście jak w punktach 1 i 2, kwalifikujące usługę jako czynności podlegające opodatkowaniu z zastosowaniem stawki podstawowej VAT.

Usługa opisana w punkcie 4 stanu faktycznego polega na udzielaniu przez Spółkę finansowania zakupu towarów przez klienta. Spółka jako podmiot udzielający finansowania w ramach tej usługi dokonuje płatności, na rzecz dostawcy, za towary kupione przez klienta. Po wykonaniu usługi klient spłaca kwotę udzielonego finansowania wraz z wynagrodzeniem należnym Spółce. Wyżej opisana usługa ma charakter pożyczki pieniężnej, której udzielenie podlega zwolnieniu od podatku VAT w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT.

W związku z powyższym Spółka wnosi o potwierdzenie prawidłowości jej stanowiska.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe – w zakresie zwolnienia od podatku VAT czynności pośrednictwa w zakupie i sprzedaży wierzytelności oraz prawidłowe – w zakresie zwolnienia od podatku VAT czynności udzielania pożyczek.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez towary, zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl postanowień art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Z cytowanych wyżej przepisów jednoznacznie wynika, że każde odpłatne świadczenie polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czy określonym zachowaniu mieści się w tak sformułowanej definicji usługi.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych – ust. 2 ww. artykułu.

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma zatem charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność gospodarczą.

Ponadto, zgodnie z art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Podstawowa stawka podatku – na mocy art. 41 ust. 1 ustawy – wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast stosownie do treści art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

I tak, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy, zwolnieniem od podatku objęte są usługi ubezpieczeniowe, usługi reasekuracyjne i usługi pośrednictwa w świadczeniu usług ubezpieczeniowych i reasekuracyjnych, a także usługi świadczone przez ubezpieczającego w zakresie zawieranych przez niego umów ubezpieczenia na cudzy rachunek, z wyłączeniem zbywania praw nabytych w związku z wykonywaniem umów ubezpieczenia i umów reasekuracji.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy, zwalnia się od podatku usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 39 ustawy, zwalnia się od podatku usługi w zakresie udzielania poręczeń, gwarancji i wszelkich innych zabezpieczeń transakcji finansowych i ubezpieczeniowych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu tych usług, a także zarządzanie gwarancjami kredytowymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę.

Na mocy art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy, zwolnieniem od podatku objęte są usługi w zakresie depozytów środków pieniężnych, prowadzenia rachunków pieniężnych, wszelkiego rodzaju transakcji płatniczych, przekazów i transferów pieniężnych, długów, czeków i weksli oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu tych usług.

Z kolei na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 41 zwalnia się od podatku usługi, których przedmiotem są instrumenty finansowe, o których mowa w ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2010 r. Nr 211, poz. 1384 z późn. zm.), z wyłączeniem przechowywania tych instrumentów i zarządzania nimi, oraz usługi pośrednictwa w tym zakresie.

Zwolnienie od podatku stosuje się również do świadczenia usługi stanowiącej element usługi wymienionej w ust. 1 pkt 7 i 37-41, który sam stanowi odrębną całość i jest właściwy oraz niezbędny do świadczenia usługi zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 7 i 37-41 (art. 43 ust. 13 ustawy).

Natomiast w myśl art. 43 ust. 14 ustawy, przepisu ust. 13 nie stosuje się do świadczenia usług stanowiących element usług pośrednictwa, o których mowa w ust. 1 pkt 7 i 37-41.

Zgodnie zaś z art. 43 ust. 15 ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 7, 12 i 37-41 oraz w ust. 13, nie mają zastosowania do:

czynności ściągania długów, w tym factoringu;
usług doradztwa;
usług w zakresie leasingu.

Należy podkreślić, że pojęcia używane do oznaczenia zwolnień, o których mowa w art. 43 ustawy winny być interpretowane w sposób ścisły, gdyż zwolnienia te stanowią odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatek VAT pobierany jest od każdej usługi świadczonej odpłatnie przez podatnika. Zwolnienia stanowią pojęcia autonomiczne prawa wspólnotowego, które mają na celu uniknięcie rozbieżności pomiędzy państwami członkowskimi w stosowaniu systemu podatku VAT i które należy sytuować w ogólnym kontekście wspólnego systemu podatku VAT.

W celu rozstrzygnięcia co w świetle ww. przepisów prawa podatkowego należy rozumieć pod pojęciem „pośrednictwa” warto w tym celu odnieść się do wyroku w sprawie sygn. C-453/05 gdzie TSUE stwierdził, że „pośrednictwo stanowi działalność polegającą na pośredniczeniu, która może obejmować między innymi wskazywanie stronie danej umowy okazji do zawarcia takiej umowy, kontaktowanie się z drugą stroną i negocjowanie w imieniu i na rzecz klienta warunków świadczeń wzajemnych, przy czym celem takiej działalności jest uczynienie wszystkiego, co niezbędne, aby dwie strony zawarły umowę, a sam pośrednik nie ma żadnego interesu w zakresie treści umowy. Zatem pojęcie pośrednictwa nie wymaga koniecznie, aby pośrednik działający jako subagent agenta głównego kontaktował się bezpośrednio z dwiema stronami umowy, aby negocjować wszystkie klauzule, jednakże pod warunkiem że jego działalność nie ogranicza się do zobowiązania do wykonania części czynności faktycznych związanych z umową”.

Natomiast w sprawie C-235/00 TSUE wskazał, że znaczenia słowa „negocjacje”, w kontekście art. 13B(d)(5), „odnosi się ono do działalności pośrednika, który nie przyjmuje roli którejkolwiek ze stron umowy dotyczącej produktu finansowego oraz którego działalność polega na czymś innym, niż świadczenie usług wchodzących w zakres umowy, typowo wykonywanych przez strony takich umów. Negocjacje stanowią usługę świadczoną na rzecz strony umowy oraz są wynagradzane przez nią, polegającą na jednoznacznie określonym akcie mediacji. Mogą one polegać m.in. na wskazywaniu odpowiednich możliwości zawarcia takiej umowy, nawiązywanie kontaktu z drugą stroną lub negocjowanie, w imieniu i na rzecz klienta, warunków płatności, jakich ma dokonać jedna ze stron. Celem negocjacji jest zatem wykonanie wszystkich czynności niezbędnych w celu zawarcia przez dwie strony umowy, przy jednoczesnym braku jakiegokolwiek własnego zaangażowania negocjatora określonego w warunkach umowy.

Z drugiej strony, nie stanowi negocjacji sytuacja, w której jedna ze stron powierza podwykonawcy część formalności administracyjnych związanych z umową, takich jak udzielanie informacji drugiej stronie oraz przyjmowanie i przetwarzanie wniosków, zapisów na papiery wartościowe, będące przedmiotem umowy. W takim przypadku, podwykonawca zajmuje tę samą pozycję, jak strona sprzedająca produkt finansowy i nie jest zatem pośrednictwem”.

Z treści wniosku wynika, że działalność Wnioskodawcy obejmują m.in. pośrednictwo w zakupie i sprzedaży wierzytelności. W zakres usługi świadczonej przez Spółkę wchodzi pośredniczenie w zawarciu umowy przelewu wierzytelności między dwoma podmiotami. Spółka nie nabywa praw do wierzytelności, w tym przypadku ogranicza się do pośredniczenia. W zakres usługi wchodzi pełna organizacja procesu zakup-sprzedaż. Wynagrodzenie Spółki w przypadku wskazanej usługi stanowi prowizja, ustalana indywidualnie, płacona przez podmiot kupujący wierzytelność. Usługa ta została zaklasyfikowana w PKWIU w klasie: 64.19 Pozostałe usługi pośrednictwa pieniężnego.

Biorąc pod uwagę opisane we wniosku zdarzenie przyszłe, a także obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że w tym konkretnym przypadku Wnioskodawca wykonywać będzie czynności pośrednictwa w świadczeniu usług polegających na obrocie wierzytelnościami (długami). Wykonywanie bowiem różnego rodzaju czynności faktycznych (w tym przypadku pełnej organizacji procesu zakup-sprzedaż), zmierzających do zawarcia przez klienta umowy kupna-sprzedaży wierzytelności, stanowi usługę, mającą na celu zawarcie konkretnej umowy kupna-sprzedaży pomiędzy sprzedawcą a nabywcą, która w sposób nierozerwalny wiąże się z głównym świadczeniem.

Ponadto, z opisanego w pkt 3 stanu faktycznego nie wynika, aby w tym konkretnym przypadku działając na rzecz Zleceniodawcy Spółka ściągała długi – nie dokonuje ona zakupu wierzytelności na własny rachunek z zamiarem jej późniejszej odsprzedaży lub windykacji, lecz jedynie pośredniczy w ich obrocie.

Zatem należy stwierdzić, że skoro – jak wynika z treści złożonego wniosku – w ramach zawieranej umowy z konkretnym Zleceniodawcą, Wnioskodawca świadczyć będzie usługi pośrednictwa w obrocie wierzytelnościami (długami), zastosowanie znajdzie zwolnienie od podatku, przewidziane w art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy o podatku od towarów i usług.

W tym zakresie stanowisko Wnioskodawcy uznano więc za nieprawidłowe.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą również kwestii zwolnienia od podatku VAT czynności udzielania pożyczek.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że działalność Wnioskodawcy obejmuje również pośrednictwo w finansowaniu zakupu towarów na zlecenie. W zakres usługi świadczonej przez Spółkę wchodzi finansowanie zakupu towaru przez Spółkę, jako strona w umowie, na zlecenie usługobiorcy. Z tytułu świadczonej usługi Spółka otrzymuje od usługobiorcy wynagrodzenie (w charakterze prowizji od udzielonej kwoty finansowania) określone w umowie o finansowanie. Przedmiotowa usługa ma charakter pożyczki pieniężnej, która udzielana jest w konkretnym celu, tzn. zakup określonego towaru lub urządzenia od dostawcy, na podstawie umowy o finansowanie zakupu towarów lub urządzeń. Następnie usługobiorca spłaca na rzecz Spółki udzieloną kwotę finansowania oraz należną Spółce prowizję. Usługa została zaklasyfikowana w ramach PKWiU w klasie: 64.99.Z Pozostała finansowa działalność usługowa, gdzie indziej niesklasyflkowana, z wyłączeniem ubezpieczeń i funduszów emerytalnych.

Istota umowy pożyczki została zawarta w art. 720 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. z 2014 r., poz. 121 z późn. zm.). Zgodnie z art. 720 § 1 Kodeksu cywilnego, przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości. W wyniku spełnienia świadczenia przez dającego pożyczkę, określone przedmioty majątkowe stają się własnością biorącego pożyczkę. Zasilają one jednak tylko czasowo majątek biorącego pożyczkę, który obowiązany jest do zwrotu, tj. do przeniesienia na drugą stronę własności tej samej ilości pieniędzy albo rzeczy tego samego rodzaju.

Udzielanie pożyczek przez podatnika podatku od towarów i usług spełnia przesłanki uznania tych czynności za podlegające opodatkowaniu, niezależnie od częstotliwości i celu ich udzielenia, czy statusu nabywcy. Udzielanie pożyczek przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą, w związku z jej prowadzeniem, można identyfikować i zaliczać do zawodowej płaszczyzny jednostki, a więc uznać za rodzącą obowiązki w podatku od towarów i usług. Udzielenie pożyczki stanowi świadczenie na rzecz innego podmiotu, polegające na udostępnieniu kapitału na wskazany w umowie okres czasu. Czynność udzielenia pożyczki w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w zamian za wynagrodzenie (np. odsetki), stanowi zatem odpłatne świadczenie usług, co do zasady podlegające opodatkowaniu VAT. Zatem, odsetki otrzymane z tytułu udzielonej pożyczki stanowią wynagrodzenie z tytułu jej udzielenia.

Jak już wcześniej wspomniano na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, podstawowa stawka podatku wynosi 22%, jednak do art. 146a pkt 1 tej ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., stawka ta wynosi 23%.

Jednakże, zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

I tak, zgodnie z powołanym już wcześniej art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy, zwalnia się od podatku usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę.

Pożyczka w analizowanym przypadku udzielana będzie przez podatnika VAT w związku z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą. Okoliczność ta, jest wystarczającą przesłanką do stwierdzenia, że planowane udzielenie przedmiotowej pożyczki wchodzić będzie w zakres prowadzonej przez podatnika VAT działalności gospodarczej, a co za tym idzie mamy tu do czynienia z czynnością podlegającą opodatkowaniu VAT.

W konsekwencji, skoro z powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy wynika, że zwalnia się od podatku usługi w zakresie udzielania pożyczek pieniężnych, to wskazana we wniosku usługa udzielania pożyczki stanowiąca czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie ww. przepisu ustawy o podatku od towarów i usług.

W tym zakresie stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Tut. Organ informuje, że w pozostałym zakresie wniosku dotyczącym opodatkowania czynności wymienionych w punktach 1 i 2 zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin