UZASADNIENIE

W dniu 6 października 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie rozliczenia akcyzy z tytułu nabycia energii elektrycznej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka, Decyzją Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki z dnia … 2009 roku, nr …, uzyskała pozwolenie na wytwarzanie energii elektrycznej z odnawialnego źródła, a mianowicie z biogazu. Związane jest to z tym, iż Spółka w procesie technologicznym oczyszczania ścieków uzyskuje, jako produkt uboczny, biogaz. Z biogazu wytwarza energię elektryczną, którą zużywa na własne potrzeby.

Posiadanie koncesji na wytwarzanie energii elektrycznej i zmiana przepisów o podatku akcyzowym w 2010 r. spowodowała, iż Spółka straciła status nabywcy końcowego energii elektrycznej i została tym samym zobligowana do rozliczania się z podatku akcyzowego od zakupionej, zużytej energii elektrycznej. We wrześniu 2010 roku Spółka dokonała odpowiednich zgłoszeń, tj., poinformowała o tym fakcie Urząd Celny w … i podmiot, od którego nabywała energię elektryczną, i od tego momentu Spółka rozlicza podatek akcyzowy.

Wejście w życie Ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii, spowodowało iż na mocy art. 201 ust. 1 ww. ustawy, jako wytwórcy energii elektrycznej w małej instalacji, którzy w dniu wejścia w życie ustawy o odnawialnych źródłach energii, posiadają ważne koncesje na wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii, Spółka została wpisani z urzędu do rejestru działalności regulowanej, o którym mowa w art. 7 ww. ustawy, zgodnie z zakresem koncesji. Spółka … została wpisana do przedmiotowego rejestru pod numerem ….

Koncesja na wytwarzanie energii elektrycznej utraciła moc z chwilą otrzymania przez Spółkę zaświadczenia o dokonaniu wpisu do rejestru energii w małej instalacji. Pismem z dnia … 2015 roku, które Spółka otrzymała w dniu … 2015 r., została powiadomiona przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki o dokonaniu wpisu.

I w konsekwencji Decyzją Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki z dnia … 2015 r. Spółka została poinformowana, iż stwierdzono wygaśnięcie Decyzji Prezesa Urzędu regulacji Energetyki z dnia … 2009 r. nr …, którą udzielono na wytwarzanie energii elektrycznej w odnawialnym źródle energii.

Pojawiły się więc wątpliwości, czy rozliczanie podatku akcyzowego nadal leży po stronie Spółki.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w związku z wygaśnięciem koncesji na wytwarzanie energii elektrycznej, Spółka odzyskała status nabywcy końcowego w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 19 Ustawy o podatku akcyzowym i czy w związku z tym podatek akcyzowy od nabywanej przez Spółkę energii elektrycznej winien rozliczać sprzedawca?

Zdaniem Wnioskodawcy, podatek akcyzowy od nabywanej energii elektrycznej winien rozliczać dostawca, doliczając podatek akcyzowy do sprzedawanej energii.

Wnioskodawca uzyskując wpis do rejestru energii w małej instalacji odzyskał status nabywcy końcowego energii elektrycznej, zgodnie z literalnym brzmieniem art. 2 ust.1 pkt 19 ustawy o podatku akcyzowym. Wnioskodawca nie posiada koncesji na wytwarzanie, dystrybucję, sprzedaż energii elektrycznej. Wnioskodawca jest ostatecznym jej konsumentem.

Skoro Wnioskodawca zobligowany został do rozliczania podatku akcyzowego w związku ze zmianą w ustawie o podatku akcyzowym i pojawieniem się zapisu, iż do rozliczania się z podatku akcyzowego są podmioty podsiadające koncesję na wytwarzanie, to poprzez analogię, jeżeli obecnie nie posiadamy koncesji, koncesja wygasła, Wnioskodawca przestał być podatnikiem podatku akcyzowego. Odzyskując status nabywcy końcowego Wnioskodawca przestał być zobowiązany do obliczania i płacenia podatku akcyzowego. Podatek akcyzowy będzie Wnioskodawcę obciążał pośrednio poprzez obciążanie Wnioskodawcę tym podatkiem przez sprzedającego. Zdaniem Wnioskodawcy spółka powinna poinformować dostawcę energii elektrycznej o cofnięciu koncesji na wytwarzanie, a tym samym niejako zobligować sprzedawcę do obciążania Wnioskodawcy akcyzą przy sprzedaży energii.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz.U. z 2014 r. poz. 752 ze zm.), zwanej dalej ustawą, ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej "akcyzą", wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

Na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy, wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy;

Stosownie do treści art. 9 ust. 1 ustawy, w przypadku energii elektrycznej przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1. nabycie wewnątrzwspólnotowe energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;
2. sprzedaż energii elektrycznej nabywcy końcowemu na terytorium kraju, w tym przez podmiot nieposiadający koncesji na wytwarzanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne, który wyprodukował tę energię;
3. zużycie energii elektrycznej przez podmiot posiadający koncesję, o której mowa w pkt 2;
4. zużycie energii elektrycznej przez podmiot nieposiadający koncesji, o której mowa w pkt 2, który wyprodukował tę energię;
5. import energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;
6. zużycie energii elektrycznej przez nabywcę końcowego, jeżeli nie została od niej zapłacona akcyza w należnej wysokości i nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży tej energii elektrycznej nabywcy końcowemu.
   
   

W myśl art. 11 ust. 1 ustawy , w przypadku energii elektrycznej obowiązek podatkowy powstaje:

1. z dniem nabycia wewnątrzwspólnotowego energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;
2. z momentem wydania energii elektrycznej nabywcy końcowemu, w przypadku sprzedaży energii elektrycznej na terytorium kraju;
3. z dniem zużycia energii elektrycznej, w przypadkach, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3, 4 i 6;
4. z dniem powstania długu celnego, w przypadku importu energii elektrycznej przez nabywcę końcowego.
   
   

Wydanie energii elektrycznej, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, nabywcy końcowemu jest związane z wystawieniem przez podatnika faktury lub innego dokumentu, z którego wynika zapłata należności za sprzedaną przez podatnika energię elektryczną (art. 11 ust. 2).

Nabywca końcowy – zgodnie z art. 2 pkt 19 ustawy – to podmiot nabywający energię elektryczną, nieposiadający koncesji na wytwarzanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz.U. z 2012 r. poz. 1059 oraz z 2013 r. poz. 984 i 1238), z wyłączeniem:

1. spółki prowadzącej giełdę towarową w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych (Dz.U. z 2014 r. poz. 197) nabywającej energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji opisanej w art. 5 ust. 3a ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych,
2. towarowych domów maklerskich i domów maklerskich w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych nabywających energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji opisanej w art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych lub nabywających energię elektryczną na rachunek dającego zlecenie na rynku regulowanym w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz.U. z 2014 r. poz. 94),
3. giełdowej izby rozrachunkowej, Krajowego Depozytu Papierów Wartościowych S.A. lub spółki, której Krajowy Depozyt przekazał wykonywanie czynności z zakresu zadań, o których mowa w art. 48 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, nabywających energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji opisanej w art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych,
4. spółki prowadzącej jednocześnie izbę rozliczeniową i izbę rozrachunkową w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi nabywającej energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji, o której mowa w art. 68a ust. 14 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi lub w celu rozliczenia i rozrachunku transakcji zawieranych na rynku regulowanym.
   
   

Należy również zwrócić uwagę na treść art. 13 ust. 1 ustawy, zgodnie z którym podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą (…).

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca w ramach swojej działalności w procesie technologicznym oczyszczania ścieków uzyskuje biogaz (produkt uboczny). Następnie z biogazu wytwarza energię elektryczną, którą Wnioskodawca zużywa na własne potrzeby. Jednocześnie Wnioskodawca dokonuje zakupu energii elektrycznej, która również jest zużywana na własne potrzeby. Wnioskodawca posiadał pozwolenie na wytwarzanie energii elektrycznej z odnawialnego źródła energii (biogazu) na podstawie decyzji Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki z dnia … 2009 r. nr ... Koncesja ta wygasła na podstawie decyzji Prezesa URE z … 2015 r. wskutek wpisu Wnioskodawcy do rejestru wytwórców energii w małej instalacji.

Przedmiotem wniosku jest ustalenie czy Wnioskodawca z tytułu nabycia energii elektrycznej zostanie podatnikiem podatku akcyzowego zobowiązanym do naliczenia i zapłacenia akcyzy od zakupionej energii elektrycznej.

Mając na uwadze powyższe należy ustalić czy Wnioskodawca spełnia definicję nabywcy końcowego, o którym mowa w art. 2 pkt 19 ustawy.

W sprawie, w związku z wygaśnięciem koncesji na wytwarzanie energii elektrycznej Wnioskodawca nabywa energię elektryczną jako podmiot gospodarczy, który nie posiada koncesji na wytwarzanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną, co powoduje, że Wnioskodawca spełnia definicję nabywcy końcowego.

W świetle powyższego skoro Wnioskodawca posiada status nabywcy końcowego sprzedaż energii na rzecz Wnioskodawcy (nabywcy końcowego) na terytorium kraju jest czynnością opodatkowaną akcyzą na podstawie art. 9 ust. 1 pkt 2 ustawy. Podatnikiem podatku akcyzowego jest podmiot dokonujący sprzedaży energii elektrycznej na rzecz Wnioskodawcy. Podmiot ten jest także zobowiązany do rozliczenia akcyzy z tytułu dokonanej na rzecz Wnioskodawcy sprzedaży energii elektrycznej. Zatem Wnioskodawca winien nabywać energię elektryczną z naliczoną akcyzą (zawartą w cenie nabycia). Wnioskodawca nie będzie z tego tytułu podatnikiem podatku akcyzowego.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, że w sprawie opisanej we wniosku podatek akcyzowy powinien być doliczany do sprzedawanej energii, jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Na marginesie (nie było to przedmiotem pytania Wnioskodawcy) Organ pragnie zaznaczyć, że powyższe rozstrzygnięcie nie wyklucza, że Wnioskodawca z tytułu innej czynności, np. zużycia wyprodukowanej przez siebie energii elektrycznej na potrzeby własne, nie stanie się podatnikiem podatku akcyzowego. Zgodnie bowiem z art. 9 ust. 1 pkt 4 ustawy przedmiotem opodatkowania akcyzą jest zużycie energii elektrycznej przez podmiot nieposiadający koncesji, o której mowa w pkt 2, który wyprodukował tę energię.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.