Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP1/4512-1-283/15-2/AS
z 16 lipca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.), w zw. z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 3 kwietnia 2015 r. (data wpływu 16 kwietnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego odliczonego przez Spółkę w związku z nabyciem przez Wnioskodawcę prawa ochronnego do znaku towarowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 kwietnia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego odliczonego przez Spółkę w związku z nabyciem przez Wnioskodawcę prawa ochronnego do znaku towarowego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym, spółką z o.o.

Wnioskodawca jest wspólnikiem w spółce osobowej - spółce komandytowej, która planuje podjąć działalność w zakresie wynajmu, dzierżawy, lub udzielania licencji do posiadanych przez siebie składników majątku, ewentualnie w zakresie prowadzenia sprzedaży produktów pod określoną marką (dalej: „Spółka”).

W związku z tym, Spółka planuje nabyć w drodze umowy nienazwanej, o której mowa w art. 23f ust. 1 w zw. z art. 23a pkt 1 ustawy o PIT oraz art. 17a pkt 1 w zw. z art. 17f ustawy o CIT (dalej: Umowa leasingu finansowego), jako korzystający, prawo do odpłatnego używania i pobierania pożytków z prawa ochronnego na znak towarowy.

Na podstawie Umowy leasingu finansowego Spółka będzie odliczała VAT naliczony z otrzymanych faktur VAT obejmujących miesięczne raty leasingowe.

Spółka na dzień zawarcia umowy leasingu finansowego będzie zarejestrowana jako czynny podatnik VAT.

Spółka będzie wykorzystywać znak towarowy wyłącznie do dokonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. W szczególności Spółka rozważa dalsze licencjonowanie znaku towarowego, oddanie go w najem lub dzierżawę, lub też dokonywanie sprzedaży we własnym zakresie produktów oznaczonych znakiem towarowym.

Niewykluczone, że w przyszłości wspólnicy Spółki, niezależnie od woli Spółki jako odrębnego podmiotu prawa, posiadającego na podstawie odrębnych przepisów zdolność prawną oraz zdolność do czynności prawnych, podejmą decyzję o zakończeniu jej działalności poprzez likwidację lub rozwiązanie bez przeprowadzenia postępowania likwidacyjnego.

W przypadku rozwiązania Spółki w drodze jednomyślnej uchwały wszystkich wspólników i zawarcia porozumienia w sprawie zakończenia działalności Spółki, likwidacja nie zostanie przeprowadzona, Wspólnicy ustalą pomiędzy sobą w szczególności zasady podziału jej majątku oraz sposób zaspokojenia i zabezpieczenia ewentualnych wierzycieli.

W chwili likwidacji Spółki lub jej rozwiązania bez przeprowadzania likwidacji, Spółka przeniesie na Wnioskodawcę przypadającą na niego część majątku Spółki, w skład którego będą wchodzić m.in. środki pieniężne.

W związku z likwidacją lub rozwiązaniem bez przeprowadzania likwidacji Spółki, Wnioskodawca otrzyma prawa i obowiązki wynikające z umowy leasingu finansowego, w szczególności prawo do używania i pobierania pożytków z prawa ochronnego na znak towarowy, nabyte uprzednio przez Spółkę w ramach transakcji opodatkowanej.

Na podstawie przepisów o podatku dochodowym, prawo to będzie stanowiło wartość niematerialną i prawną Spółki, podlegającą amortyzacji, a wartość początkowa tego prawa przekroczy 15.000 PLN.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w przypadku przeniesienia na Wnioskodawcę praw i obowiązków korzystającego wynikających z umowy leasingu finansowego, na skutek likwidacji lub rozwiązania Spółki bez przeprowadzenia postępowania likwidacyjnego, Wnioskodawca będzie obowiązany do korekty podatku naliczonego odliczonego przez Spółkę w związku z obowiązywaniem umowy leasingu finansowego w ciągu 5 kolejnych lat licząc od roku, w którym prawo to zostało oddane do użytkowania w Spółce?

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z przeniesieniem na wspólnika praw i obowiązków korzystającego wynikających z umowy leasingu finansowego, obejmujących m.in. uprawnienie do odpłatnego używania i pobierania pożytków z prawa ochronnego na znak towarowy na skutek likwidacji lub rozwiązania Spółki bez przeprowadzenia postępowania likwidacyjnego, Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do dokonania korekty podatku naliczonego odliczonego uprzednio przez Spółkę w związku z obowiązywaniem umowy leasingu finansowego, w ramach korekty, w ciągu 5 kolejnych lat licząc od roku, w którym prawo to zostało oddane do użytkowania w Spółce.

Uzasadnienie

Na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.; dalej: ustawa o VAT lub ustawa), podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

W związku z tym, dla oceny uprawnienia podatnika do odliczenia podatku naliczonego, każdorazowo należy ustalić, czy towary i usługi, przy zakupie których naliczono VAT, pozostają w związku z wykonywanymi przez podatnika czynnościami dającymi prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Zgodnie z art. 91 ust. 2 ustawy o VAT, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów – w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Zgodnie z art. 91 ust. 9 ustawy o VAT, w przypadku transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa przedmiotowa korekta jest dokonywana przez nabywcę przedsiębiorstwa lub nabywcę zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Należy wskazać, że czynność opisana w zdarzeniu przyszłym, na podstawie której Wnioskodawca wskutek likwidacji lub rozwiązania Spółki bez przeprowadzania likwidacji nabędzie określony składnik majątku, tj. wartość niematerialną i prawną w postaci prawa do używania i pobierania pożytków z prawa ochronnego na znak towarowy w ramach umowy leasingu finansowego, nie została objęta zakresem zastosowania analizowanego przepisu i nie powinna skutkować obowiązkiem kontynuowania korekty wieloletniej przez podmiot, na który przeniesiony zostanie ogół praw i obowiązków z umowy leasingu finansowego.

Zagadnienie następstwa prawnego dla celów podatkowych zostało uregulowane w rozdziale 14 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm., dalej: Ordynacja podatkowa), prawa i obowiązki następców prawnych oraz podmiotów przekształconych.

Ordynacja podatkowa wskazuje wprost katalog zdarzeń prawnych, których wystąpienie łączy się z powstaniem następstwa podatkowego. W katalogu tym mieści się m.in. połączenie oraz przekształcenie spółek handlowych. Ordynacja podatkowa nie zawiera jednakże regulacji przewidującej sukcesję podatkową w związku z przeniesieniem składników majątku na skutek rozwiązania lub likwidacji spółki osobowej. W związku z tym, na gruncie Ordynacji podatkowej przeniesienie prawa do używania i pobierania pożytków z prawa ochronnego na znak towarowy w wyniku likwidacji lub rozwiązania Spółki bez likwidacji, nie jest przejawem następstwa prawnego w rozumieniu Ordynacji podatkowej.

Zdaniem Wnioskodawcy, brak jest zatem podstawy prawnej, zarówno na gruncie Ordynacji podatkowej, jak i ustawy o VAT, do stwierdzenia, że w związku z przedstawionym opisem zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca, na którego zostaną przeniesione prawa i obowiązki z umowy leasingu finansowego, stanie się sukcesorem podatkowym Spółki, w zakresie ewentualnego obowiązku dokonania korekty.

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy, w związku z przeniesieniem na niego praw i obowiązków korzystającego wynikających z umowy leasingu finansowego, obejmujących m.in. uprawnienie do odpłatnego używania i pobierania pożytków z prawa ochronnego na znak towarowy na skutek likwidacji lub rozwiązania Spółki bez przeprowadzenia postępowania likwidacyjnego, Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do dokonania korekty podatku naliczonego odliczonego uprzednio przez Spółkę w związku z obowiązywaniem umowy leasingu finansowego, w ramach ewentualnej korekty, o której mowa w art. 91 ust. 2 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Podstawowa zasada dotycząca odliczania podatku naliczonego została sformułowana w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą.

Zgodnie z tym przepisem, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Zasady dotyczące sposobu i terminu dokonywania korekt podatku naliczonego oraz podmiotu zobowiązanego do dokonania korekty zostały określone w art. 91 ustawy.

Zgodnie z art. 91 ust. 1 ustawy, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub 10 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

W przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów – w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów – jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym, że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania (art. 91 ust. 2).

Na mocy art. 91 ust. 3 ustawy, korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej – w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy.

W świetle art. 91 ust. 4 ustawy, w przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty.

W przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie z art. 14 – w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy (art. 91 ust. 5 ustawy).

W myśl art. 91 ust. 6 ustawy, w przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:

1. opodatkowane – w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane z czynnościami opodatkowanymi;
2. zwolnione od podatku lub nie podlegały opodatkowaniu – w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane wyłącznie z czynnościami zwolnionymi od podatku lub nie podlegającymi opodatkowaniu.
   
   

Stosownie do art. 91 ust. 7 ustawy, przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

Na podstawie art. 91 ust. 7a ustawy, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty.

Obowiązek skorygowania podatku naliczonego od wcześniej nabytych towarów, środków trwałych wykorzystywanych przez podatnika do wykonywania czynności opodatkowanych, które są następnie przedmiotem zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej jego części, reguluje art. 91 ust. 9 ustawy.

Zgodnie z tym przepisem, w przypadku transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa korekta określona w ust. 1-8 jest dokonywana przez nabywcę przedsiębiorstwa lub nabywcę zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym, spółką z o.o., wspólnikiem w spółce osobowej - spółce komandytowej, która planuje podjąć działalność w zakresie wynajmu, dzierżawy lub udzielania licencji do posiadanych przez siebie składników majątku, ewentualnie w zakresie prowadzenia sprzedaży produktów pod określoną marką. W związku z tym, Spółka planuje nabyć w drodze umowy nienazwanej - leasingu finansowego - prawo do odpłatnego używania i pobierania pożytków z prawa ochronnego na znak towarowy. Spółka będzie odliczała VAT naliczony z otrzymanych faktur VAT obejmujących miesięczne raty leasingowe. Na dzień zawarcia umowy leasingu finansowego będzie zarejestrowana jako czynny podatnik VAT. Spółka będzie wykorzystywać znak towarowy wyłącznie do dokonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. W szczególności Wnioskodawca rozważa dalsze licencjonowanie znaku towarowego, oddanie go w najem lub dzierżawę, lub też dokonywanie sprzedaży we własnym zakresie produktów oznaczonych znakiem towarowym. Niewykluczone, że w przyszłości wspólnicy Spółki, niezależnie od woli Spółki jako odrębnego podmiotu prawa, posiadającego na podstawie odrębnych przepisów zdolność prawną oraz zdolność do czynności prawnych, podejmą decyzję o zakończeniu jej działalności poprzez likwidację lub rozwiązanie bez przeprowadzenia postępowania likwidacyjnego. W przypadku rozwiązania Spółki w drodze jednomyślnej uchwały wszystkich wspólników i zawarcia porozumienia w sprawie zakończenia działalności Spółki, likwidacja nie zostanie przeprowadzona, Wspólnicy ustalą pomiędzy sobą w szczególności zasady podziału jej majątku oraz sposób zaspokojenia i zabezpieczenia ewentualnych wierzycieli. W chwili likwidacji Spółki lub jej rozwiązania bez przeprowadzania likwidacji, Spółka przeniesie na Wnioskodawcę przypadającą na niego część majątku Spółki, w skład którego będą wchodzić m.in. środki pieniężne. W związku z likwidacją lub rozwiązaniem bez przeprowadzania likwidacji Spółki, Wnioskodawca otrzyma prawa i obowiązki wynikające z umowy leasingu finansowego, w szczególności prawo do używania i pobierania pożytków z prawa ochronnego na znak towarowy, nabyte uprzednio przez Spółkę w ramach transakcji opodatkowanej. Na podstawie przepisów o podatku dochodowym, prawo to będzie stanowiło wartość niematerialną i prawną Spółki, podlegającą amortyzacji, a wartość początkowa tego prawa przekroczy 15.000 PLN.

W rozpatrywanej sprawie wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego odliczonego przez Spółkę w związku z obowiązywaniem umowy leasingu finansowego w ciągu 5 kolejnych lat licząc od roku, w którym prawo to zostało oddane do użytkowania Spółce, w przypadku przeniesienia na Wnioskodawcę praw i obowiązków korzystającego, wynikających z ww. umowy, na skutek likwidacji lub rozwiązania Spółki bez przeprowadzania postępowania likwidacyjnego.

Zagadnienie sukcesji podatkowej w polskim prawie regulują przepisy zawarte w art. 93-93e ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613). W przepisach tych ustawodawca przedstawił katalog sytuacji, w których zachodzi sukcesja podatkowa, tj. sukcesja praw i obowiązków następców prawnych oraz podmiotów przekształcanych.

Zgodnie z art. 93 § 1 ww. ustawy, osoba prawna zawiązana (powstała) w wyniku łączenia się:

1. osób prawnych,
2. osobowych spółek handlowych,
3. osobowych i kapitałowych spółek handlowych,

– wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki każdej z łączących się osób lub spółek.

W myśl art. 93 § 2 cyt. ustawy, przepis § 1 stosuje się odpowiednio do osoby prawnej łączącej się przez przejęcie:

1. innej osoby prawnej (osób prawnych);
2. osobowej spółki handlowej (osobowych spółek handlowych).
   
   

Natomiast w świetle art. 93a § 1 ww. ustawy, osoba prawna zawiązana (powstała) w wyniku:

1. przekształcenia innej osoby prawnej,
2. przekształcenia spółki niemającej osobowości prawnej

– wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki przekształcanej osoby lub spółki.

Na mocy art. 93a § 2 wskazanej ustawy, przepis § 1 stosuje się odpowiednio do:

1. osobowej spółki handlowej zawiązanej (powstałej) w wyniku przekształcenia:
   1. innej spółki niemającej osobowości prawnej,
   2. spółki kapitałowej;
2. spółki niemającej osobowości prawnej, do której osoba fizyczna wniosła na pokrycie udziału wkład w postaci swojego przedsiębiorstwa.
   
   

Określona wyżej cytowanymi przepisami ustawy Ordynacja podatkowa sukcesja jest sukcesją uniwersalną. Oznacza to, że następca prawny wstępuje w zasadzie we wszystkie przewidziane przepisami prawa podatkowego prawa i obowiązki podatnika.

Należy wskazać, że w procesie przekształcenia, o którym mowa w powyższych przepisach, polegającym na zmianie formy prawnej prowadzonej działalności nie dochodzi do rozwiązania, a w rezultacie do likwidacji spółki przekształcanej. Przekształcenie nie zmienia podmiotu, a jedynie typ spółki handlowej w obrębie tego samego podmiotu.

W świetle art. 93c § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, osoby prawne przejmujące lub osoby prawne powstałe w wyniku podziału wstępują, z dniem podziału lub z dniem wydzielenia, we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki osoby prawnej dzielonej pozostające w związku z przydzielonymi im, w planie podziału, składnikami majątku.

Jak stanowi art. 93c § 2 cyt. ustawy, przepis § 1 stosuje się, jeżeli majątek przejmowany na skutek podziału, a przy podziale przez wydzielenie – także majątek osoby prawnej dzielonej, stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Z cytowanych przepisów prawa wynika, że w przypadku podziału osoby prawnej następuje sukcesja jej praw i obowiązków. Zakres sukcesji związany jest z przydzielonymi w planie podziału składnikami majątku. Warunkiem sukcesji jest, aby majątek przejmowany na skutek podziału, a przy podziale przez wydzielenie – także majątek osoby prawnej dzielonej, stanowił zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

W analizowanej sprawie Wnioskodawca - w związku z likwidacją Spółki lub jej rozwiązaniem bez przeprowadzania likwidacji - otrzyma przypadającą na niego część majątku Spółki, m.in. prawa i obowiązku wynikające z umowy leasingu finansowego, w szczególności prawo do używania i pobierania pożytków z prawa ochronnego na znak towarowy. W konsekwencji należy stwierdzić, że w tej sytuacji nie wystąpi sukcesja praw i obowiązków, zdefiniowana w art. 93 ustawy Ordynacja podatkowa, ponieważ nie wystąpi tu ani połączenie ani przekształcenie spółek handlowych. Zatem na gruncie Ordynacji podatkowej, otrzymanie praw i obowiązków wynikających z umowy leasingu finansowego w wyniku rozwiązania Spółki bez przeprowadzania likwidacji, nie przewiduje przyjęcia następstwa prawnego, o którym mowa w ww. ustawie. Wobec tego dla zdarzenia przedstawionego w opisie sprawy przepisy art. 93 ustawy Ordynacja podatkowa nie będą miały zastosowania.

Należy również wskazać, że korekta podatku naliczonego, o której mowa w art. 91 ust. 1-8 ustawy, dotyczy podatku naliczonego od zakupów związanych jednocześnie z czynnościami, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego oraz z czynnościami, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, jeżeli podatnik nie jest w stanie wyodrębnić całości lub części kwot podatku, które posłużyłyby tylko czynnościom opodatkowanym oraz gdy zmianie uległo przeznaczenie towaru, od którego podatek został odliczony lub nieodliczony w całości. Ponadto korekta ta jest dokonywana przez nabywcę przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, będącego następcą prawnym (beneficjentem praw i obowiązków zbywcy), który w tym zakresie przejmuje, wynikające z art. 91 ust. 1-8 ustawy, obowiązki swojego poprzednika.

W konsekwencji należy stwierdzić, że w wyniku otrzymania przez Wnioskodawcę przypadającej na niego części majątku Spółki, tj. praw i obowiązków wynikających z umowy leasingu finansowego, w szczególności prawa do używania i pobierania pożytków z prawa ochronnego na znak towarowy, w związku z likwidacją Spółki lub jej rozwiązaniem bez przeprowadzenia likwidacji, nie wystąpi w rozpatrywanej sprawie sukcesja praw i obowiązków, ani nie będzie miała miejsca transakcja zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, dla której przewidziano korektę podatku naliczonego w art. 91 ust. 9 ustawy. Zatem Zainteresowany nie będzie zobowiązany do dokonania korekty podatku naliczonego uprzednio odliczonego przez Spółkę w związku z nabyciem ww. praw i obowiązków wynikających z umowy leasingu finansowego, ponieważ podmiotem zobowiązanym do przeprowadzenia korekty podatku naliczonego będzie ww. Spółka osobowa, jeżeli nie upłynął okres 5 lat.

Podsumowując, w przypadku otrzymania przez Wnioskodawcę praw i obowiązków wynikających z umowy leasingu finansowego w wyniku rozwiązania Spółki bez przeprowadzania likwidacji, Wnioskodawca nie będzie obowiązany do korekty podatku naliczonego odliczonego przez Spółkę w związku z nabyciem ww. prawa, w świetle art. 91 ust. 2 ustawy w ciągu 5 kolejnych lat licząc od roku, w którym prawo to zostało oddane do użytkowania w Spółce.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.