2015.07.28 - Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB2/4511-550/15/BK
z 28 lipca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) w zw. z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 27 kwietnia 2015 r. (data wpływu 28 kwietnia 2015 r.) uzupełnionym w dniu 20 lipca 2015 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości rozliczenia w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 kwietnia 2015 r. został złożony ww. wniosek uzupełniony w dniu 20 lipca 2015 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości rozliczenia w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny/zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest rozwodnikiem. Wyrokiem Sądu Rodzinnego, po rozwodzie od 2008 r. opieka nad dziećmi Wnioskodawcy została powierzona obojgu rodzicom z tym, że miejscem zameldowania dzieci jest miejsce zameldowania matki. Tym samym wyrokiem dzieci pozostają pod opieką Wnioskodawcy i mieszkają z nim od piątku do niedzieli (co drugi tydzień), jedno popołudnie w tygodniu oraz jeden tydzień ferii zimowych i 3 tygodnie wakacji letnich. Dodatkowo Wnioskodawca opiekuje się dziećmi podczas wyjazdów służbowych/wakacji matki. W tym czasie Wnioskodawca odrabia lekcje, odbiera i zawozi dzieci do i ze szkoły oraz na zajęcie dodatkowe (np. gry na gitarze).

Opieka Wnioskodawcy nie ogranicza się tym samym do sporadycznych spotkań, mieszka on z córkami przez znaczną część roku wspólnie i wówczas dzieci pozostają wyłącznie pod Jego opieką. Matka dziecka ponownie wyszła za mąż, tracąc tym samym status samotnego rodzica.

Wnioskodawca mieszka z partnerką, jednakże nie zajmuje się ona dziećmi, nie łoży na nie, tym samym cała opieka spoczywa na Wnioskodawcy. Wnioskodawca spędza ferie zimowe na wspólnym wyjeździe z dziećmi, w którym nie bierze udziału partnerka Wnioskodawcy. W ten sposób Wnioskodawca realizuje pojęcia samotna "opieka nad dzieckiem" oraz samotne "wychowanie dziecka", co według niego zawiera w sobie wszelkie działania mające na celu dbanie o prawidłowy, harmonijny rozwój dzieci zarówno fizyczny, emocjonalny, jak i społeczny, przygotowujący dzieci do samodzielnego podejmowania decyzji zarówno w przyszłym życiu rodzinnym, społecznym, jak i zawodowym.

Wnioskodawca mi.in. skupia się na zaspakajaniu potrzeb swoich dzieci, takich jak potrzeby miłości, bezpieczeństwa, aktywności, samodzielności i samorealizacji. Wnioskodawca podaje, iż poświęca córkom maksymalnie dużą ilość czasu na rozmowy z nim, na rozwijanie wspólnych zainteresowań (np. jazda na nartach, pływanie, wycieczki rowerowe), w dni wolne stara się rozwijać w dziecku chęć poznawania innych miejsc, środowisk, innych kultur (np. wyjazdy krajowe i zagraniczne podczas wakacji).

Oczywiście oprócz tego rodzaju aktywności, Wnioskodawca wskazuje, iż interesuje się nauką szkolną i zachowaniem dzieci, pomaga w odrabianiu lekcji, chodzi na wywiadówki kontaktuje się z nauczycielem, interesuje się gdzie i z kim dziecko przebywa poza szkołą.

Wnioskodawca podkreśla, iż obie córki są z nim silnie związane emocjonalnie, co sprzyja właściwemu kształtowaniu się poczucia ich własnej wartości, sprzyja kształtowaniu się takich postaw jak empatia wobec innych, odpowiedzialność za losy najbliższych, a także pozwala na pełną orientację Wnioskodawcy w bliższych i dalszych planach dziecka. Zdaniem Wnioskodawcy w każdym aspekcie - pełni on rolę rodzica samotnie opiekującego się oraz samotnie wychowującego swoje dzieci, tj. bez udziału drugiego rodzica, we wskazanych okresach w trakcie roku podatkowego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca może skorzystać z prawa preferencyjnego sposobu opodatkowania przewidzianego w art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. opodatkowania swoich dochodów w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dzieci?

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w świetle przedstawionego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przysługuje mu prawo, do korzystania z preferencyjnego sposobu opodatkowania przewidzianego w art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. opodatkowania swoich dochodów w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dzieci, albowiem jest osobą samotnie wychowującą dzieci. Spełnia bowiem wszystkie wynikające ze wskazanych poniżej przepisów warunki, w tym dotyczące zarówno cywilnoprawnego statusu rodzica, jak i obiektywne przesłanki - samotnego (bez udziału drugiego rodzica) wychowania dzieci.

Zgodnie bowiem z art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych od dochodów rodzica lub opiekuna prawnego, podlegającego obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, będącego panną, kawalerem, wdową, wdowcem, rozwódką, rozwodnikiem albo osobą, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów, lub osobą pozostającą w związku małżeńskim, jeżeli jej małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności, jeżeli ten rodzić lub opiekun w roku podatkowym samotnie wychowuje dzieci:

małoletnie,
bez względu na ich wiek, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną,
do ukończenia 25 roku życia uczące się w szkołach/o których mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym lub w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie, jeżeli w roku podatkowym nie uzyskały dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek oraz stawki podatku, określonych w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, z wyjątkiem renty rodzinnej

- podatek może być określony, z zastrzeżeniem ust. 8, na wniosek wyrażony w rocznym zeznaniu podatkowym, w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy dochodów osoby samotnie wychowującej dzieci, z uwzględnieniem art. 7, z tym że do sumy tych dochodów nie wlicza się dochodów (przychodów) opodatkowanych w sposób zryczałtowany na zasadach określonych w tej ustawie.

Ponadto, w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym przedstawionym przez Wnioskodawcę nie mają zastosowania przepisy wskazane w art. 6 ust. 8-9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a matka dzieci nie korzysta z preferencji podatkowej w postaci rozliczania się na zasadzie przewidzianej w art. 6 ust. 4 ustawy, ponieważ ponownie wyszła za mąż, tracąc tym samym status samotnego rodzica.

Z powyższego wynika, że ustawodawca uzależnił prawo do skorzystania z preferencyjnego opodatkowania dla osób samotnie wychowujących dzieci od spełnienia łącznie następujących warunków :

posiadania statusu osoby samotnie wychowującej dziecko,
wychowywania w roku podatkowym dzieci (dziecka),
nie uzyskiwania przez dzieci (dziecko) dochodów (z wyjątkami przewidzianymi ustawą),
wyrażenia wniosku o rozliczenie na preferencyjnych warunkach w rocznym zeznaniu podatkowym złożonym w ustawowym terminie przewidzianym do jego składania.

Wnioskodawca uważa, że spełnia wszystkie wynikające z zacytowanych wyżej przepisów warunki:

dotyczące cywilnoprawnego statusu rodzica - jest rozwodnikiem;
dotyczące obiektywnej przesłanki - samotnego (bez udziału drugiego rodzica) wychowania dzieci - w roku podatkowym Wnioskodawca faktycznie, samotnie (bez udziału rodzica) wychowywał (będzie wychowywał) dzieci małoletnie;
dzieci nie uzyskują żadnych dochodów, a Wnioskodawca wyraził wniosek o rozliczenie na preferencyjnych warunkach w rocznym zeznaniu podatkowym złożonym w ustawowym terminie przewidzianym do jego składania.

Jednocześnie Wnioskodawca podkreśla, że przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uzależniają prawa podatnika do preferencyjnego opodatkowania jego dochodów od tego, czy przez cały rok był osobą samotnie wychowującą dzieci. Wystarczające jest zatem, aby taki stan zaistniał w ciągu roku, a nie trwał cały rok. Twierdzenie Wnioskodawcy jest zgodne ze poglądem Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi przedstawionym w interpretacji indywidualnej z dnia 12 lipca 2012 r. nr IPTPB2/415-278/12-4/KR.

Ponadto stanowisko to – Jego zdaniem - jest zgodne z opinią Podsekretarza Stanu …, który przestawił je z upoważnienia Prezesa Rady Ministrów w odpowiedzi z dnia 21 lutego 2011 r. podsekretarza stanu w Ministerstwie Finansów na interpelację w sprawie otrzymania ulgi prorodzinnej nr 20283, gdzie wskazał:" Odpowiadając z kolei na pytanie dotyczące minimalnego okresu, jaki jest wymagany, aby osoba samotnie wychowująca dziecko mogła opodatkować swoje dochody na preferencyjnych zasadach, należy zauważyć, iż samotne wychowywanie nie musi trwać przez cały rok podatkowy. Wystarczy jego część (np. kilka dni)".

Natomiast z istoty pojęcia "osoby samotnie wychowującej dziecko" wynika, że jest to osoba, która w określonej sytuacji, w określonym czasie zupełnie sama (bez udziału drugiej strony), zajmuje się wychowaniem dziecka, stale troszczy się o jego byt materialny i rozwój emocjonalny.

Reasumując z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) niepodważalnie wynika, że Wnioskodawca wychowuje dzieci i sprawuje nad nimi opiekę we wszystkich aspektach niezbędnych do prawidłowego kształtowania i rozwoju dzieci. Ponadto bezspornie i faktycznie pełni te role samotnie we wskazanych okresach czasu w trakcie roku podatkowego (tj. bez udziału drugiego rodzica).

Zdaniem Wnioskodawcy spełnia zatem wszystkie przesłanki wskazane w art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, które pozwalają na skorzystania z preferencyjnego sposobu opodatkowania tj. opodatkowania swoich dochodów w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dzieci.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 6 ust. 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361 z późn. zm.) od dochodów rodzica lub opiekuna prawnego, podlegającego obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, będącego panną, kawalerem, wdową, wdowcem, rozwódką, rozwodnikiem albo osobą, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów, lub osobą pozostającą w związku małżeńskim, jeżeli jej małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności, jeżeli ten rodzic lub opiekun w roku podatkowym samotnie wychowuje dzieci:

małoletnie,
bez względu na ich wiek, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną,
do ukończenia 25 roku życia uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym lub w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie, jeżeli w roku podatkowym nie uzyskały dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek oraz stawki podatku, określonych w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, z wyjątkiem renty rodzinnej

W myśl art. 6 ust. 8 ww. ustawy sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4, nie ma zastosowania w sytuacji, gdy chociażby do jednego z małżonków, osoby samotnie wychowującej dzieci lub do jej dziecka mają zastosowanie przepisy art. 30c, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym lub ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym.

Zasada określona w ust. 8 nie dotyczy osób, o których mowa w art. 1 pkt 2 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym niekorzystających jednocześnie z opodatkowania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub z działów specjalnych produkcji rolnej na zasadach określonych w art. 30c albo w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym, albo w ustawie z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym (art. 6 ust. 9 ww. ustawy).

Ponadto art. 6 ust. 10 ww. ustawy określa, że sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4, nie ma zastosowania do podatników, którzy wniosek, wyrażony w zeznaniu podatkowym, określony w ust. 2 i 4, złożą po terminie, o którym mowa w art. 45 ust. 1, tj. po dniu 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym.

Z powyższego wynika, że ustawodawca uzależnił prawo do skorzystania z preferencyjnych zasad obliczania podatku dochodowego przewidzianych dla osób samotnie wychowujących małoletnie dzieci od spełnienia łącznie następujących warunków:

posiadania statusu osoby samotnie wychowującej dziecko,

wychowywania w roku podatkowym dzieci (dziecka),

wyrażenia wniosku o rozliczenie na preferencyjnych warunkach w rocznym zeznaniu podatkowym, złożonym w ustawowym terminie przewidzianym do jego składania.

Jednak przepis art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie może być odczytywany w ten sposób, że każda osoba mająca dzieci i znajdująca się w stanie wolnym określonym w tym przepisie jest osobą samotnie wychowującą dziecko.

Z istoty pojęcia „osoby samotnie wychowującej dziecko” wynika, że jest to osoba, która w określonej sytuacji, w określonym czasie, tj. w roku podatkowym zupełnie sama (bez udziału drugiej osoby), zajmuje się wychowywaniem dziecka. Przepis ten wymienia enumeratywnie osoby, którym przysługuje status osób samotnie wychowujących dzieci, odwołując się zarówno do statusu cywilnoprawnego osoby wychowującej dzieci, jak również do tego, że osoba ta – w roku podatkowym - musi faktycznie wychowywać dzieci samotnie, tj. bez wsparcia drugiego z rodziców.

Z uwagi zaś, iż ustawodawca w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawarł definicji pojęcia „wychowywać”, należy odwołać się do jego definicji słownikowych.

„Wychowywać” w słownikowym rozumieniu oznacza: zapewniając byt doprowadzić do osiągnięcia pełnego rozwoju psychicznego i fizycznego. Wychowywanie polega na stałym troszczeniu się o byt materialny dziecka oraz o jego rozwój emocjonalny.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest rozwodnikiem. Wyrokiem Sądu Rodzinnego, po rozwodzie od 2008 r. opieka nad dziećmi Wnioskodawcy została powierzona obojgu rodzicom z tym, że miejscem zameldowania dzieci jest miejsce zameldowania matki. Tym samym wyrokiem dzieci pozostają pod opieką Wnioskodawcy i mieszkają z nim od piątku do niedzieli (co drugi tydzień), jedno popołudnie w tygodniu oraz jeden tydzień ferii zimowych i 3 tygodnie wakacji letnich. Dodatkowo Wnioskodawca opiekuje się dziećmi podczas wyjazdów służbowych/wakacji matki. W tym czasie Wnioskodawca odrabia lekcje, odbiera i zawozi dzieci do i ze szkoły oraz na zajęcie dodatkowe (np. gry na gitarze).

Wnioskodawca mi.in. skupia się na zaspokajaniu potrzeb swoich dzieci, takich jak potrzeby miłości, bezpieczeństwa, aktywności, samodzielności i samorealizacji. Wnioskodawca podaje, iż poświęca córkom maksymalnie dużą ilość czasu na rozmowy z nim, na rozwijanie wspólnych zainteresowań (np. jazda na nartach, pływanie, wycieczki rowerowe), w dni wolne stara się rozwijać w dziecku chęć poznawania innych miejsc, środowisk, innych kultur (np. wyjazdy krajowe i zagraniczne podczas wakacji).

Oprócz tego rodzaju aktywności, Wnioskodawca wskazuje, iż interesuje się nauką szkolną i zachowaniem dzieci, pomaga w odrabianiu lekcji, chodzi na wywiadówki kontaktuje się z nauczycielem, interesuje się gdzie i z kim dziecko przebywa poza szkołą.

Podkreślić należy, iż – zgodnie ze stanowiskiem utrwalonym zarówno w orzecznictwie, jak i w doktrynie prawa – wszelkie preferencje podatkowe stanowią wyłom od zasady powszechności opodatkowania oraz mają charakter przywileju, z którego podatnik ma prawo, a nie obowiązek korzystania; muszą one być zatem interpretowane bez dokonywania wykładni rozszerzającej, a także zawężającej danego przepisu prawa podatkowego. Nadto przy wszelkiej interpretacji przepisów prawa podatkowego i próbach odkodowania zawartych w nich norm prawnych należy posługiwać się przede wszystkim wykładnią językową.

Wskazać również należy, iż korzystanie z każdej preferencji podatkowej, w tym przewidzianej w art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uzależnione jest od spełnienia wszystkich przesłanek wymaganych do jej zastosowania.

Niezbędną przesłanką w przedmiotowej sprawie jest, jak już wcześniej zaznaczono, aby osoba, która chce skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów w trakcie roku podatkowego faktycznie samotnie, tj. bez wsparcia drugiego z rodziców wychowywała dziecko. Podkreślić należy że wychowywanie dziecka nie sprowadza się jedynie do „Jego utrzymania” czy też czasowego (doraźnego) przebywania z nim lecz obejmuje ogół czynności zmierzających do należytego ukształtowania człowieka w sferze duchowej i psychicznej oraz zapewnienia mu materialnych podstaw rozwoju.

Użycie określenia „osoba samotnie wychowująca dzieci” oznacza zatem, że intencją ustawodawcy było przyznanie prawa do rozliczenia dochodów jako osoba samotnie wychowująca dziecko jednemu z rodziców lub opiekunów prawnych, który faktycznie wychowuje dziecko, a nie zajmuje się jedynie dzieckiem w czasie określonym mu sądownie do dyspozycji.

Z istoty pojęcia „osoba samotnie wychowująca dziecko” należy wyprowadzić taki stan, w którym nie wystąpi konkurencja wspomnianych w analizowanym przepisie art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych osób.

Przenosząc powyższe rozważania na grunt niniejszej sprawy wskazać należy, że skoro samotnie wychowującą dziecko jest osoba, która w oznaczonym czasie zupełnie sama zajmuje się dzieckiem i faktycznie wychowuje dziecko bez udziału drugiego z rodziców, to sytuacja taka nie zachodzi w okolicznościach przedstawionych przez Wnioskodawcę. Niewątpliwie trzeba przyznać Wnioskodawcy, iż jego aktywny kontakt z córkami sprzyja właściwemu kształtowaniu się poczucia ich własnej wartości, sprzyja kształtowaniu się takich postaw jak empatia wobec innych, odpowiedzialność za losy najbliższych, pozwala na pełną – jak wskazuje - orientację w bliższych i dalszych planach dzieci, jednakże nie jest to wystarczającym powodem do twierdzenia, iż samotnie ponosi codzienny trud ich wychowywania, gdyż opiekę nad nimi sprawuje głównie matka, u której są zameldowane.

Jak podkreśla się w orzecznictwie, uzasadnienie wprowadzenia ulgi świadczy wyraźnie o tym, że ustawodawca kierował ją wyłącznie do tych osób, które samotnie troszczą się o zaspakajanie codziennych potrzeb dziecka, nie zaś do każdego rodzica, który ma władzę rodzicielską i jednocześnie jest stanu wolnego, ale nie pełni codziennej (samotnej) pieczy nad dzieckiem. Innymi słowy, nie każda osoba mająca dzieci i znajdująca się w stanie wolnym jest osobą samotnie wychowującą dziecko (postanowienie NSA z dnia 11 października 2010 r., sygn. akt II FPS 3/10, wyroki NSA z dnia 20 października 2006 r., sygn. akt II FSK 1266/05 i z dnia 30 czerwca 2009 r., sygn. akt II FSK 279/08).

W świetle powyższego Wnioskodawca będąc rozwodnikiem, z uwagi na stan Jego cywilny spełnia jedynie część warunków przewidzianych dla uzyskania statusu osoby samotnie wychowującej dziecko. Nie można jednak uznać, że samotnie wychowuje dzieci, gdyż ich matka przede wszystkim jest zaangażowana w wychowywanie, zajmując się nimi na co dzień, troszcząc się o ich codzienny byt i rozwój, zwłaszcza, że przebywają u niej.

W konsekwencji Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do rozliczenia swoich dochodów na preferencyjnych zasadach, o których mowa w art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako rodzica samotnie wychowującego dzieci.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin