Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB2/4511-554/15/ENB
z 23 lipca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) w związku z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 24 kwietnia 2015 r. (data wpływu 27 kwietnia 2015 r.) uzupełnionym w dniu 30 czerwca 2015 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania odpłatnego zbycia nieruchomości - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 kwietnia 2015 r. został złożony ww. wniosek uzupełniony w dniu 30 czerwca 2015 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania odpłatnego zbycia nieruchomości.

We wniosku i jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 20 września 1972 r. Wnioskodawczyni nabyła wraz z mężem prawo użytkowania wieczystego nieruchomości stanowiącej niezabudowaną działkę gruntu. Działka ta w 1975 r. została zabudowana jednorodzinnym bliźniaczym budynkiem mieszkalnym oraz została podzielona na dwie działki o numerach 554 i 556. Do działek tych zostały dołączone kolejne dwie niezabudowane działki rolne o numerach 544/8 i 544/9, których wieczyste użytkowanie zostało nabyte w dniu 19 sierpnia 1997 r. Jednorodzinny budynek mieszkalny został wzniesiony na działkach 554 i 556, składa się z części mieszkalnej z wydzielonymi lokalami.

W dniu 21 sierpnia 2012 r. zmarł mąż Wnioskodawczyni. W dniu 22 maja 2013 r. Wnioskodawczyni nabyła spadek po mężu w drodze sądowego stwierdzenia nabycia spadku. W dniu 3 marca 2014 r. Wnioskodawczyni nabyła spadek po mężu od dzieci poprzez umowny dział spadku. Na podstawie ugody sądowej dział spadku po małżonku Wnioskodawczyni odbył się bez obowiązku spłaty na rzecz syna Wnioskodawczyni, i z obowiązkiem spłaty w kwocie 200.000 zł na rzecz córki Wnioskodawczyni.

Przedmiotem spadku po mężu Wnioskodawczyni były wyłącznie udziały w prawie wieczystego użytkowania działek nr 554, 556, 544/8, 544/9 oraz udział w prawie własności części budynku mieszkalnego położonego na działkach o nr 554 i 556.

W dniu 6 maja 2014 r. Wnioskodawczyni zbyła na rzecz osób trzecich połowę domu położoną na działce 554, która została wydzielona jako odrębna nieruchomość oraz niezabudowaną działkę rolną 544/9.

Wartość wszystkich składników majątkowych zbytych przez Wnioskodawczynię odpowiada udziałowi jaki przysługiwał Jej bezpośrednio przez dokonaniem tej czynności prawnej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w przypadku sprzedaży w dniu 6 maja 2014 r. prawa wieczystego użytkowania działek o numerach 554 i 544/9 oraz prawa własności budynku mieszkalnego posadowionego na działce nr 554 uprzednio nabytych wspólnie z mężem do majątku wspólnego w latach 1972, 1975 i 1997 , a następnie nabytych w części stanowiącej spadek po zmarłym mężu Wnioskodawczyni jest zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego od uzyskanego dochodu?

Zdaniem Wnioskodawczyni, nie ma obowiązku zapłaty przedmiotowego podatku albowiem w niniejszej sprawie nie ma zastosowania art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) i c) cytowanej ustawy, co potwierdził Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku, który wyrokiem z dnia 5 sierpnia 2014 r. w sprawie o sygn. I SA/Gd 447/14 orzekł, iż wadliwy jest pogląd zgodnie z którym w wyniku śmierci jednego z małżonków znajdującego się w ustroju małżeńskiej wspólności majątkowej z art. 31 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, drugi małżonek nabywa w drodze spadku po pierwszym małżonku, po raz drugi udział w tej samej nieruchomości, ponieważ z uwagi na istotę wspólności majątkowej małżeńskiej nie jest możliwe wyodrębnienie przypadającego każdemu z małżonków udziału w nieruchomości już podczas wspólnego jej nabycia.

Zatem art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) i c) ustawy nie ma zastosowania w niniejszej sprawie albowiem pięcioletni okres, o którym mówi ten przepis należy liczyć nie od dnia potwierdzenia nabycia spadku czy działu spadku, którego Wnioskodawczyni była współwłaścicielem, a wyłącznie od dnia nabycia wspólnie z mężem prawa wieczystego użytkowania działek gruntu i prawa własności budynku, które to prawa nabyte były na zasadzie małżeńskiej wspólnoty majątkowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

W świetle powyższego, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości lub ww. praw majątkowych następuje przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie i nie zostaje dokonane w wykonywaniu działalności gospodarczej stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dla określenia skutków podatkowych tego typu transakcji istotne jest zatem ustalenie daty, od jakiej należy liczyć bieg pięcioletniego terminu, o którym mowa w powołanym wyżej przepisie.

Z treści złożonego wniosku wynika, iż w dniu 20 września 1972 r. Wnioskodawczyni nabyła wraz z mężem prawo użytkowania wieczystego nieruchomości stanowiącej niezabudowaną działkę gruntu. Działka ta w 1975 r. została zabudowana jednorodzinnym bliźniaczym budynkiem mieszkalnym oraz została podzielona na dwie działki o numerach 554 i 556. Do działek tych zostały dołączone kolejne dwie niezabudowane działki rolne o numerach 544/8 i 544/9, których wieczyste użytkowanie zostało nabyte w dniu 19 sierpnia 1997 r. Jednorodzinny budynek mieszkalny został wzniesiony na działkach 554 i 556, składa się z części mieszkalnej z wydzielonymi lokalami.

W dniu 21 sierpnia 2012 r. zmarł mąż Wnioskodawczyni. W dniu 22 maja 2013 r. Wnioskodawczyni nabyła spadek po mężu w drodze sądowego stwierdzenia nabycia spadku. W dniu 3 marca 2014 r. Wnioskodawczyni nabyła spadek po mężu od dzieci poprzez umowny dział spadku. Na podstawie ugody sądowej dział spadku po małżonku Wnioskodawczyni odbył się bez obowiązku spłaty na rzecz syna Wnioskodawczyni, i z obowiązkiem spłaty w kwocie 200.000 zł na rzecz córki Wnioskodawczyni.

Przedmiotem spadku po mężu Wnioskodawczyni były wyłącznie udziały w prawie wieczystego użytkowania działek nr 554, 556, 544/8, 544/9 oraz udział w prawie własności części budynku mieszkalnego położonego na działkach o nr 554 i 556.

W dniu 6 maja 2014 r. Wnioskodawczyni zbyła na rzecz osób trzecich połowę domu położoną na działce 554, która została wydzielona jako odrębna nieruchomość oraz niezabudowaną działkę rolną 544/9.

W związku z powyższym wyjaśnić należy, że zgodnie z art. 31 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2015 r. poz. 583) z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Z kolei w myśl art. 35 Kodeksu w czasie trwania wspólności ustawowej żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Nie może również rozporządzać ani zobowiązywać się do rozporządzania udziałem, który w razie ustania wspólności przypadnie mu w majątku wspólnym lub w poszczególnych przedmiotach należących do tego majątku.

Dopełnieniem powyższych regulacji jest art. 43 § 1 Kodeksu stanowiący, że oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym. Zasada ta ma istotne znaczenie w sytuacji ustania ustawowej wspólności majątkowej.

Zgodnie z art. 501 Kodeksu w razie ustania wspólności udziały małżonków są równe, chyba że umowa majątkowa małżeńska stanowi inaczej. Z chwilą ustania wspólności ustawowej dochodzi do przekształcenia współwłasności łącznej, a każdy z małżonków może rozporządzać swoim udziałem w majątku wspólnym, który według domniemania jest równy udziałowi drugiego współmałżonka.

Wspólność ustawowa ustaje z chwilą śmierci jednego z małżonków i w sytuacji braku małżeńskiej umowy majątkowej, przepis art. 501 Kodeksu przesądza o tym, że udział w majątku wspólnym każdego z małżonków wynosił po ½. To ten właśnie majątek podlega dziedziczeniu, a więc nabyciu.

Ponadto wskazać należy również, iż zgodnie z art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 121) prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób. W myśl art. 924 Kodeksu cywilnego spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku (art. 925 Kodeksu cywilnego). Natomiast postanowienie Sądu o nabyciu spadku potwierdza jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia. Istotna dla podatku dochodowego z punktu widzenia ustalenia daty nabycia nieruchomości lub praw wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, będących przedmiotem spadku jest więc data śmierci spadkodawcy.

Uwzględniając powyższe stwierdzić należy, że w przypadku śmierci małżonka następuje zarówno ustanie istniejącej wspólności ustawowej jak i otwarcie spadku po zmarłym. W takiej sytuacji, co do zasady połowa majątku wspólnego przypada małżonkowi pozostałemu przy życiu, natomiast druga połowa wchodzi w skład spadku po zmarłym małżonku.

Zatem, jeżeli nieruchomość została nabyta przez oboje małżonków w ramach wspólności ustawowej małżeńskiej w czasie trwania małżeństwa, wówczas datą nabycia udziału w tej nieruchomości przypadającego małżonkowi pozostałemu przy życiu, w związku z ustaniem wspólności ustawowej małżeńskiej w wyniku śmierci jednego z małżonków, jest data nabycia nieruchomości przez oboje małżonków. Natomiast w momencie śmierci, spadkobierca – niezależnie od tego, czy jest nim małżonek – uzyskuje przysporzenie majątkowe w związku z nabyciem składników majątkowych wchodzących do masy spadkowej, a jeżeli przedmiotem spadku jest udział w nieruchomości następuje nabycie w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przechodząc na grunt przedmiotowej sprawy stwierdzić więc należy, że w wyniku śmierci męża (spadkodawcy) w 2012 r., doszło do nabycia przez Wnioskodawczynię – w następstwie spadkobrania – udziału w prawie wieczystego użytkowania ww. działek i budynku stanowiącym odrębną nieruchomość wchodzących w skład masy spadkowej.

Stosownie zaś do art. 1035 Kodeksu cywilnego, jeżeli spadek przypada kilku spadkobiercom, do wspólności majątku spadkowego oraz do działu spadku stosuje się odpowiednio przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych z zachowaniem przepisów niniejszego tytułu.

W wyniku działu spadku rzeczy i prawa majątkowe objęte spadkiem przyznane poszczególnym spadkobiercom, przechodzą na nich, ustaje więc wspólność majątku spadkowego. Umowa o dział spadku lub prawomocne orzeczenie sądowe o dziale spadku stanowią tytuł własności rzeczy, które w dziale przypadły poszczególnym spadkobiercom. Na skutek działu spadku następuje konkretyzacja składników masy spadkowej przypadających poszczególnym spadkobiercom. Dział spadku jest więc czynnością wtórną do nabycia spadku, nie można nabyć własności rzeczy tylko i wyłącznie w drodze działu spadku, bez nabycia spadku.

Dział spadku może nastąpić bądź na mocy umowy między wszystkimi spadkobiercami, bądź na mocy orzeczenia sądu na żądanie któregokolwiek ze spadkobierców (art. 1037 § 1 Kodeksu cywilnego).

Zgodnie z teorią prawa rzeczowego przyznanie danej osobie na wyłączną własność rzeczy w drodze zniesienia współwłasności, podziału majątku wspólnego czy działu spadku, jest nabyciem tych rzeczy. Natomiast, biorąc pod uwagę przyjętą linię orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego, nabyciem rzeczy w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie jest przyznanie jej na wyłączną własność jednemu ze współwłaścicieli w wyniku podziału majątku wspólnego, jeśli:

• podział taki jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty lub
• wartość otrzymanej przez daną osobę rzeczy w wyniku dokonanego podziału mieści się w udziale, jaki przysługiwał jej w majątku wspólnym.

Dział spadku nie stanowi więc nabycia rzeczy, jeżeli mieści się w ramach udziału jaki przypadał spadkobiercom w majątku wspólnym i odbył się bez spłat i dopłat. Za datę nabycia nieruchomości lub prawa – w przypadku ich sprzedaży, które przypadły danej osobie w wyniku działu spadku, należy zatem przyjąć datę ich pierwotnego nabycia, jeżeli wartość otrzymanej przez daną osobę nieruchomości lub prawa w wyniku działu spadku mieści się w udziale, jaki przysługuje tej osobie w majątku spadkowym objętym podziałem oraz dział spadku został dokonany bez spłat i dopłat. Gdy w wyniku działu spadku udział danej osoby ulega powiększeniu mamy do czynienia z nabyciem, gdyż zwiększa się stan jej majątku osobistego.

Tak więc co do zasady, dział spadku jest formą nowego nabycia tylko wówczas, gdy w jego wyniku podatnik otrzymuje, np. nieruchomość, której wartość po dokonanym podziale przekracza wartość udziału jaki pierwotnie podatnikowi przysługiwał w masie spadkowej.

W niniejszej sprawie w wyniku zawartej ugody sądowej pozostali spadkobiercy zrzekli się na rzecz Wnioskodawczyni nabytych w spadku udziałów w prawie wieczystego użytkowania działek i prawie własności budynku mieszkalnego, w związku z czym Wnioskodawczyni stała się wyłącznym użytkownikiem wieczystym działek oraz wyłącznym właścicielem budynku mieszkalnego. Tym samym, nie ulega wątpliwości, że w wyniku zawartej ugody sądowej udział Wnioskodawczyni uległ powiększeniu, zwiększył się stan jej majątku osobistego. W tym przypadku, mamy więc do czynienia z nabyciem w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych udziałów w prawie wieczystego użytkowania działek oraz udziału w nieruchomości budynkowej.

W świetle powyższego, stwierdzić należy, że nabycie prawa wieczystego użytkowania będącego przedmiotem sprzedaży nastąpiło odpowiednio w 1972 r. i 1997 r. w części odpowiadającej udziałowi nabytemu w ramach wspólności małżeńskiej, w 2012 r. w spadku po zmarłym mężu oraz w 2014 r. w wyniku działu spadku.

Ustalając natomiast skutki podatkowe sprzedaży budynku wybudowanego na gruncie będącym w użytkowaniu wieczystym istotne znaczenie ma moment nabycia lub wybudowania tego budynku. W konsekwencji stwierdzić należy, iż w odniesieniu do budynku będącego przedmiotem sprzedaży wybudowanego w 1975 r. pięcioletni termin liczyć należy odpowiednio od 1975 r. w stosunku do udziału nabytego w ramach wspólności małżeńskiej, od 2012 r. w odniesieniu do udziału nabytego w spadku po zmarłym mężu oraz od 2014 r. do udziału nabytego w wyniku działu spadku.

W konsekwencji sprzedaż prawa wieczystego użytkowania działek w części odpowiadającej udziałom nabytym w 1972 r. i 1997 r. w ramach wspólności małżeńskiej, jak również sprzedaż budynku mieszkalnego wybudowanego w 1975 r. w udziale jaki przysługiwał Wnioskodawczyni w ramach wspólności małżeńskiej nie stanowi dla Wnioskodawczyni źródła przychodu z uwagi na upływ pięcioletniego okresu liczonego od momentu nabycia tychże udziałów i tym samym nie skutkuje obowiązkiem uiszczenia podatku dochodowego.

Natomiast odpłatne zbycie w części odpowiadającej udziałom w prawie wieczystego użytkowania działek oraz prawie własności budynku nabytych w drodze spadku po zmarłym w 2012 r. mężu oraz w drodze działu spadku dokonanego w 2014 r. stanowi źródło przychodu o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podlegającego opodatkowaniu na zasadach obowiązujących od dnia 1 stycznia 2009 r.

W myśl art. 30e ust. 1 powołanej powyżej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Stosownie do treści art. 30e ust. 2 ww. ustawy podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł (art. 30e ust. 5 tej ustawy).

Przy czym, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości, co wynika z treści art. 19 ust. 1 tej ustawy jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio. Wartość rynkową, o której mowa w ust. 1, rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia (art. 19 ust. 3 ww. ustawy). Jeżeli wartość wyrażona w cenie określonej w umowie odpłatnego zbycia znacznie odbiega od wartości rynkowej nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej wezwie strony umowy do zmiany tej wartości lub wskazania przyczyn uzasadniających podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej. W razie nieudzielenia odpowiedzi, niedokonania zmiany wartości lub niewskazania przyczyn, które uzasadniają podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej, organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej określi wartość z uwzględnieniem opinii biegłego lub biegłych. Jeżeli wartość ustalona w ten sposób odbiega co najmniej o 33% od wartości wyrażonej w cenie, koszty opinii biegłego lub biegłych ponosi zbywający (art. 19 ust. 4 ustawy).

W myśl art. 22 ust. 6d ww. ustawy za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e ww. ustawy).

Zgodnie z art. 30e ust. 4 ww. ustawy, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

1. dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
2. dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.

Natomiast, zgodnie z art. 30e ust. 7 tejże ustawy, w przypadku niewypełnienia warunków określonych w art. 21 ust. 1 pkt 131 podatnik jest obowiązany do złożenia korekty zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, i do zapłaty podatku wraz z odsetkami za zwłokę; odsetki nalicza się od następnego dnia po upływie terminu, o którym mowa w art. 45 ust. 4 pkt 4, do dnia zapłaty podatku włącznie.

Jednocześnie tutejszy organ pragnie zauważyć, iż w przedmiotowej sprawie uzyskany dochód może korzystać ze zwolnienia wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który stanowi iż wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Reasumując dochód uzyskany ze sprzedaży prawa wieczystego użytkowania działek nr 554 i 544/9 oraz sprzedaży budynku mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość w części odpowiadającej udziałom nabytym w drodze spadku po zmarłym w 2012 r. mężu oraz w drodze działu spadku dokonanego w 2014 r. podlega opodatkowaniu 19 % podatkiem dochodowym na zasadach określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2009 r.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.