Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB1/4511-669/15/HD
z 31 sierpnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), w związku z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 28 maja 2015 r. (data wpływu 2 czerwca 2015 r.), uzupełnionym w dniu 25 sierpnia 2015 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kwalifikacji przychodu do właściwego źródła przychodów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 czerwca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kwalifikacji przychodu do właściwego źródła przychodów.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W 2014 r. Wnioskodawczyni wraz z małżonkiem w ramach wspólności majątkowej nabyli od dewelopera, na podstawie aktu notarialnego, lokal mieszkalny położony w miejscowości nadmorskiej, usytuowany na pierwszym piętrze budynku mieszkalnego, o łącznej powierzchni użytkowej 33,88 m², składający się z jednego pokoju, kuchni, łazienki z w.c. i przedpokoju.

Małżonkowie nie prowadzą pozarolniczej działalności gospodarczej.

Ww. lokal mieszkalny będzie przez Wnioskodawczynię wynajmowany. Wnioskodawczyni planuje złożyć do urzędu skarbowego pisemne zawiadomienie o zamiarze rozpoczęcia czynności wynajmu oraz oświadczenie, iż to ona będzie odprowadzała podatek dochodowy od całości dochodu osiągniętego z tytułu wynajmu.

Czynności wynajmu lokalu mieszkalnego wykonywane będą przez Wnioskodawczynię w celu zarobkowym we własnym imieniu bez względu na rezultat. Jednocześnie wynajem nie będzie wykonywany w sposób zorganizowany i ciągły. Wynajem ww. lokalu nie spełnia więc wszystkich warunków określonych w definicji działalności gospodarczej zawartej w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawczyni wskazuje, że nie będzie działać w sposób profesjonalny i zorganizowany, ponieważ obsługą wynajmu będzie zajmować się sama. Ponadto wynajem dotyczy tylko jednego mieszkania. Wnioskodawczyni zamierza szukać najemców poprzez ogłoszenia umieszczane na portalach internetowych. Najemcami będą głównie turyści, wynajmujący lokal na krótki okres, trwający od kilku do kilkunastu dni. Najemcy będą nawiązywać kontakt bezpośrednio z Wnioskodawczynią, dokonując rezerwacji i wpłacając zaliczki na jej rachunek bankowy. Jedynie sprzątaniem lokalu mieszkalnego i przekazywaniem kluczy do lokalu będzie zajmować się firma zewnętrzna, z którą Wnioskodawczyni podpisała umowę, z uwagi na znaczną odległość, jaka dzieli jej miejsce zamieszkania od lokalu. Opłaty administracyjne i eksploatacyjne związane z użytkowaniem lokalu będzie ponosić Wnioskodawczyni.

Lokal nie będzie wynajmowany przez cały czas. W okresie, w którym nie ma najemców, Wnioskodawczyni wraz z rodziną zamierza korzystać z lokalu w celach rekreacyjno-wypoczynkowych. Wnioskodawczyni nie będzie zatem prowadzić wynajmu w sposób ciągły.

Wnioskodawczyni nastawia się głównie na wynajem lokalu turystom w miesiącach wiosenno-letnich. Nie wyklucza jednak wynajmu w pozostałych miesiącach, jeżeli byłoby takie zapotrzebowanie, również w celu zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych najemców (najem długoterminowy).

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy wynajem lokalu, który Wnioskodawczyni zamierza prowadzić, może być opodatkowany stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych jako odrębne źródło przychodów, czy też stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy, tj. przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej?

Zdaniem Wnioskodawczyni, wynajem lokalu mieszkalnego, który zamierza prowadzić, może być opodatkowany stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako odrębne źródło przychodów, i nie stanowi źródła przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Artykuł 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje, że odrębnymi źródłami przychodów są:

• pozarolnicza działalność gospodarcza (art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy);
• najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą (art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy).

Natomiast zgodnie z art. 5a pkt 6 ww. ustawy ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

• prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

W myśl art. 14 ust. 2 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz z innych umów o podobnym charakterze, składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Najem dla celów podatkowych może być zatem traktowany jako źródło przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej, na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy lub jako odrębne źródło przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy (za wyjątkiem sytuacji, gdy przedmiotem najmu są składniki majątku związane z działalnością gospodarczą).

Zdaniem Wnioskodawczyni, zgodnie z treścią art. 5a ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dla uznania usługi wynajmu lokalu mieszkalnego za działalność gospodarczą konieczne jest łączne spełnienie trzech warunków:

1. wynajem jest prowadzony w celu osiągnięcia dochodu;
2. usługa wykonywana jest w sposób ciągły;
3. usługa wynajmu prowadzona jest w sposób zorganizowany.

Wynajem lokalu mieszkalnego, który Wnioskodawczyni zamierza prowadzić, nastawiony jest na osiągnięcie przychodu w postaci czynszu. Takie jest bowiem założenie większości umów najmu mieszkań, niezależnie od miejsca położenia lokalu. Wynajem nie będzie jednak prowadzony w sposób zorganizowany, o czym świadczy znikomy rozmiar wynajmu (jedno mieszkanie) oraz fakt, że obsługą wynajmu będzie zajmować się sama. Zawarcie umowy z firmą zewnętrzną na sprzątanie lokalu i przekazywanie kluczy podyktowane jest jedynie względami pragmatycznymi (znaczna odległość lokalu od miejsca zamieszkania Wnioskodawczyni) i nie świadczy o profesjonalnym, zorganizowanym charakterze świadczonych przez nią usług. Ponadto Wnioskodawczyni sama zamierza korzystać z przedmiotowego mieszkania, zatem wynajem nie będzie prowadzony w sposób ciągły.

W związku z powyższym, usługi wynajmu lokalu mieszkalnego, które Wnioskodawczyni zamierza świadczyć, nie spełniają wszystkich warunków, o których mowa w art. 5a ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, aby uznać je za działalność gospodarczą. Ponadto przedmiotowy lokal mieszkalny nie stanowi składnika majątku związanego z działalnością gospodarczą.

Reasumując, przedmiotowej działalności wynajmu lokalu nie można zakwalifikować do źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. pozarolniczej działalności gospodarczej. Wynajem lokalu, który Wnioskodawczyni zamierza prowadzić, może być zatem opodatkowany na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako odrębne źródło przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego – jest prawidłowe.

Ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.) wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł. Stosownie do przepisów tej ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są określone w art. 10 ust. 1 pkt 3 i 6:

• pozarolnicza działalność gospodarcza,
• najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Pojęcie działalności gospodarczej zostało zdefiniowane w art. 5a pkt 6 ww. ustawy. Zgodnie z tym przepisem, za pozarolniczą działalność gospodarczą uważa się działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

• prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Pojęcie pozarolniczej działalności gospodarczej użyte w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych opiera się na trzech przesłankach:

• zarobkowym celu działalności,


• wykonywaniu działalności w sposób zorganizowany i ciągły,
• prowadzeniu działalności we własnym imieniu i na własny lub cudzy rachunek.

W myśl art. 14 ust. 2 pkt 11 ww. ustawy przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz z innych umów o podobnym charakterze, składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Wyżej wymieniony przepis koreluje z brzmieniem art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dotyczącym źródła przychodu, jakim jest najem, wykluczając z tego katalogu składniki majątku związane z działalnością gospodarczą.

Na tle przedstawionych regulacji prawnych stwierdzić należy, że najem stanowi odrębne od działalności gospodarczej źródło przychodu (art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), choć może także istnieć najem, który prowadzony jest w ramach działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy). Za decydujące dla kwalifikacji do właściwego źródła przychodu uznać należy to, czy przedmiotem najmu są składniki majątku związane z działalnością gospodarczą, albo wynajem jest przedmiotem takiej działalności. W takich bowiem przypadkach przychody z wynajmowania nieruchomości traktowane są jako przychody ze źródła – pozarolnicza działalność gospodarcza.

Stosownie do treści art. 9a ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dochody osiągane przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6, są opodatkowane na zasadach określonych w ustawie, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemne oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że Wnioskodawczyni wraz z małżonkiem są właścicielami lokalu mieszkalnego, położonego w miejscowości nadmorskiej, który będzie przez Wnioskodawczynię wynajmowany. Wnioskodawczyni nie prowadzi pozarolniczej działalności gospodarczej. Czynności wynajmu lokalu mieszkalnego wykonywane będą przez Wnioskodawczynię w celu zarobkowym we własnym imieniu bez względu na rezultat. Jednocześnie wynajem nie będzie wykonywany w sposób zorganizowany i ciągły. Wynajem ww. lokalu nie spełnia wszystkich warunków określonych w definicji działalności gospodarczej zawartej w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawczyni nie będzie działać w sposób profesjonalny i zorganizowany, ponieważ obsługą wynajmu będzie zajmować się sama, a wynajem dotyczy tylko jednego mieszkania. Wnioskodawczyni zamierza szukać najemców poprzez ogłoszenia umieszczane na portalach internetowych. Najemcami będą głównie turyści, wynajmujący lokal na krótki okres, trwający od kilku do kilkunastu dni. Najemcy będą nawiązywać kontakt bezpośrednio z Wnioskodawczynią, dokonując rezerwacji i wpłacając zaliczki na jej rachunek bankowy. Jedynie sprzątaniem lokalu mieszkalnego i przekazywaniem kluczy do lokalu będzie zajmować się firma zewnętrzna, z którą Wnioskodawczyni podpisała umowę, z uwagi na znaczną odległość, jaka dzieli jej miejsce zamieszkania od lokalu. Opłaty administracyjne i eksploatacyjne związane z użytkowaniem lokalu będzie ponosić Wnioskodawczyni. Lokal nie będzie wynajmowany przez cały czas. W okresie, w którym nie ma najemców, Wnioskodawczyni wraz z rodziną zamierza korzystać z lokalu w celach rekreacyjno-wypoczynkowych. Wnioskodawczyni nie będzie zatem prowadzić wynajmu w sposób ciągły. Wnioskodawczyni nastawia się głównie na wynajem lokalu turystom w miesiącach wiosenno-letnich. Nie wyklucza jednak wynajmu w pozostałych miesiącach, jeżeli byłoby takie zapotrzebowanie, również w celu zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych najemców (najem długoterminowy).

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego oraz obowiązujące przepisy stwierdzić należy, że skoro Wnioskodawczyni nie prowadzi działalności gospodarczej i nieruchomość, która jest przedmiotem najmu, nie będzie składnikiem majątku związanym z działalnością gospodarczą oraz najem nie będzie prowadzony w sposób zorganizowany i ciągły – to przychody uzyskane z najmu tego lokalu będą stanowić źródło przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednocześnie tutejszy organ zastrzega, że przy wydawaniu niniejszej interpretacji dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Jeżeli zatem przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe różni się od stanu występującego w rzeczywistości, w szczególności jeżeli najem opisanej we wniosku nieruchomości wyczerpuje znamiona działalności gospodarczej, wówczas wydana interpretacja nie chroni Wnioskodawczyni w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin , po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.