Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP1/4512-886/15-2/EK
z 14 października 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 18 sierpnia 2015 r. (data wpływu 24 sierpnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania Wnioskodawcy za podatnika podatku VAT z tytułu wykonywania nieodpłatnej działalności pożytku publicznego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 sierpnia 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zakresie uznania Wnioskodawcy za podatnika podatku VAT z tytułu wykonywania nieodpłatnej działalności pożytku publicznego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Fundacja została ustanowiona przez Centrum zgodnie z przepisami ustawy z 6 kwietnia 1984 r. o fundacjach (Dz. U. z 1991 r., Nr. 46, poz. 203 t.j., dalej: ustawa o fundacjach). Zgodnie z postanowieniami Statutu Fundacji Niewidoczni z dnia 17 czerwca 2015 r. (dalej: Statut) Fundacja może prowadzić nieodpłatną oraz odpłatną działalność pożytku publicznego oraz działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. z 2014 poz. 1118, t.j., dalej: ustawa o DPPiW).

Działalność statutowa Fundacji finansowana jest w szczególności ze środków pochodzących z darowizn, zbiórek publicznych i niepublicznych, czy dofinansowań, subwencji i dotacji oraz z prowadzonej przez Fundację działalności gospodarczej.

Celem Fundacji jest podejmowanie społecznie i gospodarczo użytecznej działalności na rzecz osób niewidomych i słabowidzących, podgrupy wyodrębnionej z grupy osób niepełnosprawnych biologicznie i prawnie ze względu na szczególnie trudną sytuację życiową i materialną w stosunku do całej grupy i do całego społeczeństwa, a w szczególności:

1. działalność na rzecz integracji i reintegracji zawodowej i społecznej osób niewidomych i słabowidzących jako osób niepełnosprawnych szczególnie zagrożonych wykluczeniem społecznym;
   
2. działalność charytatywna na rzecz osób niewidomych i słabowidzących;
   
3. ochrona i promocja zdrowia osób niewidomych i słabowidzących;
   
4. szeroko rozumiana działalność wspierająca na rzecz osób niepełnosprawnych biologicznie i prawnie, w szczególności osób niewidomych i słabowidzących;
   
5. promocja zatrudnienia i aktywizacja zawodowa osób niewidomych i słabowidzących,
   w szczególności osób niewidomych i słabowidzących pozostających bez pracy, zagrożonych zwolnieniem z pracy lub będących w wieku emerytalnym;
   
6. szeroko rozumiana działalność wspierająca na rzecz osób niewidomych i słabowidzących w wieku emerytalnym;
   
7. działalność wspomagająca rozwój gospodarczy osób niepełnosprawnych, w tym rozwój
   przedsiębiorczości niewidomych i słabowidzących;
   
8. działalność wspomagająca rozwój techniki, wynalazczości i innowacyjności osób pełnosprawnych i niepełnosprawnych na rzecz osób niewidomych i słabowidzących oraz rozpowszechnianie i wdrażanie nowych rozwiązań technicznych, organizacyjnych i marketingowych polepszających sytuację życiową i materialną osób niewidomych i słabowidzących;
   
9. nauka, szkolnictwo wyższe, edukacja, oświata i wychowanie osób niewidomych i słabowidzących;
   
10. turystyka i krajoznawstwo osób niewidomych i słabowidzących;
    
11. ratownictwo oraz ochrona zdrowia i życia osób niewidomych i słabowidzących;
    
12. działalność na rzecz organizacji pozarządowych, niezależnie od formy prawnej, prowadzących działalność o charakterze pożytku publicznego w zakresie edukacji oraz rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudniania osób niepełnosprawnych.
    
    

W ramach nieodpłatnej działalności pożytku publicznego (dalej: Działalności Statutowej) Fundacja zamierza organizować zajęcia grupowe mające na celu przede wszystkim aktywizację zawodową i reintegrację społeczną niewidomych i słabowidzących, zapobieganie zjawisku wykluczenia społecznego oraz udzielanie im wsparcia psychologicznego. Zrealizowanie tych celów ma nastąpić przez organizację następujących zajęć:

1. nauka orientacji przestrzennej,
   
2. nauka podstawowej, średnio-zaawansowanej i zaawansowanej obsługi komputera,
   
3. nauka obsługi urządzeń przenośnych (telefon, tablet, itp.),
   
4. nauka oprogramowania specjalistycznego dla osób niewidomych i słabowidzących,
   
5. nauka poruszania się po sieci internetowej (obsługa przeglądarki internetowej, poczty elektronicznej, wyszukiwarki internetowej itp.),
   
6. przysposobienie do życia,
   
7. zajęcia kulinarne oraz inne zajęcia dnia codziennego,
   
8. konsultacje psychologiczne,
   
9. nauka gry w szachy, warcaby oraz inne gry planszowe,
   
10. nauka tańca oraz innych form aktywności ruchowej,
    
11. zajęcia artystyczne.
    
    

Uczestnictwo w zajęciach prowadzonych przez Fundację w ramach jej celów statutowych będzie całkowicie wolne od opłat i otwarte, tak aby udział w nich mógł wziąć każdy zainteresowany niewidomy lub słabowidzący. Opieka nad uczestnikami oraz prowadzenie samych zajęć zostanie powierzone wolontariuszom bądź wykwalifikowanej kadrze, mającej przygotowanie zawodowe w tym zakresie. Uczestnictwo w tych zajęciach jest całkowicie niezależne od udziału w zajęciach organizowanych przez Fundację w ramach jej działalności gospodarczej.

Na moment składania niniejszego wniosku o interpretację, Fundacja nie zamierza wykonywać odpłatnej działalności pożytku publicznego. Fundacja nie wyklucza możliwości podjęcia takiej działalności w przyszłości.

Zgodnie z postanowieniami Statutu Fundacja może, w rozmiarach służących realizacji jej celów statutowych, prowadzić działalność gospodarczą, przy czym całkowity dochód z tej działalności przeznaczany jest na realizację celów statutowych. Według Polskiej Klasyfikacji Działalności PKD Fundacja może prowadzić działalność w następującym zakresie:

1. nauki języków obcych (85.59.A) oraz
2. pozostałych pozaszkolnych form edukacji, gdzie indziej niesklasyfikowanych (85.59.B).

Fundacja zamierza realizować swoją działalność gospodarczą poprzez organizację kursów językowych, tj. zajęć nauki języka Braillea oraz innych języków obcych dla niewidomych i słabowidzących. Kursy prowadzone będą przez wykwalifikowaną kadrę z zastosowaniem środków komunikacji elektronicznej (m.in. przez telefon, w formie indywidualnych i grupowych telekonferencji) oraz w pomieszczeniach biura Fundacji lub udostępnionych Fundacji przez podmioty trzecie. Uczestnicy zajęć podzieleni zostaną na nieduże grupy zajęciowe. Przydział do odpowiedniej grupy nastąpi na podstawie kryteriów obiektywnych, takich jak np. znajomość języka. Podczas zajęć uczestnikom pozostawia się do dyspozycji materiały dydaktyczne oraz wyspecjalizowany sprzęt. Uczestnictwo w zajęciach podlegać będzie opłacie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w ramach prowadzenia Działalności Statutowej Fundacja nabywa status podatnika VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o VAT?

Stanowisko Wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem

W ocenie Fundacji, prowadząc Działalność Statutową, a więc wykonując czynności z zakresu nieodpłatnej działalności statutowej, Fundacja nie działa w charakterze podatnika VAT, a co za tym idzie jej działalność w tym zakresie nie podlega opodatkowaniu VAT.

Uzasadnienie

1. Definicja działalności gospodarczej
   
   

Zgodnie z treścią art. 15 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011r., Nr 177, poz. 1054 t.j., dalej: ustawa o VAT) podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. W tym miejscu należy wskazać, iż na mocy art. 7 ust. 2 ustawy o fundacjach, Fundacja uzyskuje osobowość prawną w chwili wpisu do Krajowego Rejestru Sądowego. Oznacza to, iż w zakresie, w jakim Fundacja prowadzi działalność gospodarczą (w rozumieniu ustawy o VAT) może zostać uznana za podatnika.

Przez działalność gospodarczą na gruncie ustawy o VAT rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Przywołane powyżej przepisy stanowią implementację do polskiego porządku prawnego art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE. L. z 2006 r. Nr 347, str. 1 ze zm., dalej: Dyrektywa VAT). Należy więc wziąć pod uwagę, że zawarte w Dyrektywie pojęcia „podatnika" i „działalności gospodarczej" stanowią autonomiczne pojęcia prawa unijnego a co za tym idzie stosowane powinny być zgodnie ze wskazówkami interpretacyjnymi zawartymi w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: Trybunał). W szczególności, zgodnie z tezą wyrażoną w wyroku Trybunału z dnia 26 czerwca 2003 r. w sprawie C-305/01 MGK Kraftfahrzeuge-Factoring należy pamiętać, że podstawą zawartego w Dyrektywie VAT wspólnego systemu VAT jest m.in. jednolite zdefiniowanie transakcji podlegających opodatkowaniu.

2. Okoliczności wykonywania Działalności Statutowej
   
   

W pierwszej kolejności należy zwrócić uwagę, iż ocena charakteru działalności Fundacji powinna odbywać się w odniesieniu do całokształtu towarzyszących jej okoliczności. W wyroku Trybunału z dnia 21 lutego 2006 r. w sprawie C-223/03 University of Huddersfield, w którym Trybunał podkreślił, iż pojęcie działalności gospodarczej, zgodnie z jego utrwalonym orzecznictwem ma obiektywny charakter, co oznacza, że działalność tę ocenia się per Se niezależnie od jej celów lub rezultatów, jednakże należy zawsze badać całokształt charakteru działalności, porównując tę działalność z działalnością producentów, handlowców i usługodawców. Wniosek taki wynika z orzeczenia Trybunału w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10 Słaby Kuć: „Inaczej jest natomiast w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami; angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów: handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi dyrektywy VAT.” Z kolei zgodnie ze wskazaniami Trybunału z wyroku w sprawie C-230/94 Enkler; „aby ustalić czy jest używany rzeczywiście w celu uzyskania z tego tytułu stałego dochodu należy zbadać ogół okoliczności, w jakich jest wykorzystywany”.

W analizowanym stanie faktycznym taką okoliczność stanowi w szczególności działanie Fundacji na podstawie ustawy o DPPiW, poprzez wykonywanie nieodpłatnej działalności statutowej zmierzającą do realizacji określonych celów społecznych. Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, Fundacja ustanowiona została w celu podejmowania społecznie i gospodarczo użytecznej działalności na rzecz osób niewidomych i słabowidzących, podgrupy wyodrębnionej z grupy osób niepełnosprawnych biologicznie i prawnie ze względu na szczególnie trudną sytuację życiową i materialną w stosunku do całej grupy i do całego społeczeństwa. Działalność Statutowa, będąca przedmiotem niniejszego wniosku, jest działalnością pożytku publicznego i realizowana jest nieodpłatnie. Wynika to zarówno wprost z postanowień Statutu Fundacji, jak i z przepisów ustawy o DPPiW.

Wykonując czynności w ramach Działalności Statutowej Fundacja nie działa więc jako usługodawca (tym bardziej nie działa jako producent lub handlowiec).

3. Brak odpłatności za realizację nieodpłatnej działalności statutowej
   
   

Powyższe wnioski potwierdza także nieodpłatny charakter wykonywanej Działalności Statutowej.

Należy przy tym wskazać, że wykonywanie czynności przez Fundację w ramach jej Działalności Statutowej z założenia jest dokonywane bez żadnego wynagrodzenia, jest to bowiem nieodpłatna działalność pożytku publicznego.

Jeżeli dana czynności z założenia, a więc ze swej istoty, nie wiąże się z jakimkolwiek wynagrodzeniem, wówczas czynność ta nie podlega opodatkowaniu VAT.

Stosownie do treści art. 5 ust. 1 pkt . 1 w zw. z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT opodatkowaniu VAT podlega odpłatne świadczenie usług, przez które rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT. Zasadą jest opodatkowanie odpłatnego świadczenia usług. Opodatkowanie świadczeń nieodpłatnych występować może jedynie wyjątkowo, w wypadkach wyraźnie wskazanych w art. 8 ust. 2 ustawy o VAT. Zgodnie z jego treścią „za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1. użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;
2. nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia"

Przy czym nieodpłatne świadczenie usług zostało zrównane z odpłatnym świadczeniem usług, w celu wyeliminowania takich sytuacji, w których konsumpcja usług byłaby nieopodatkowana VAT tylko z uwagi na brak odpłatności. Taka sytuacja naruszałaby zasadę powszechności opodatkowania usług oraz mogłaby prowadzić do nadużyć, w których podatnicy VAT odliczaliby VAT naliczony związany z usługami, które następnie wyświadczaliby nieodpłatnie na cele prywatne, w efekcie konsumując usługi taniej o wartość odliczonego VAT naliczonego.

Jednakże, jeżeli czynności ze swej istoty nie wiążą się z odpłatnością, wówczas w ogóle pozostają poza zakresem stosowania podatku VAT.

Powyższy wniosek potwierdza wprost Trybunał w wyroku w sprawie C-89/81 Hong-Kong Trade Development Council. W ocenie Trybunału: „w przypadku, gdy działalność podmiotu polega wyłącznie na świadczeniu usług bez otrzymywania bezpośrednio z nimi powiązanego wynagrodzenia, nie ma podstaw do oszacowania i opodatkowania VAT tych darmowych usług. W takich sytuacjach podmiot ten powinien być traktowany jako odbiorca końcowy, bowiem znajduje się on niejako na końcu łańcucha produkcji i dystrybucji. W istocie, powiązanie pomiędzy nim a odbiorcą towarów lub usług nie zawiera się w żadnej kategorii kontraktu objętego harmonizacją podatkową, która zapewnia neutralność konkurencji. W takim przypadku, usługi świadczone nieodpłatnie różnią się swym charakterem od transakcji podlegających opodatkowaniu, które to, w ramach systemu podatku VAT, zakładają warunek ustalenia ceny bądź innego wynagrodzenia".

W związku z powyższym, opierając się na wskazówkach interpretacyjnych Trybunału zawartych w szczególności w przywołanym powyżej wyroku Hong-Kong Trade Development Council, należy stwierdzić, iż Działalność Statutowa nie stanowi działalności gospodarczej, w rozumieniu ustawy o VAT, a w konsekwencji Fundacja nie może zostać w tym zakresie uznana za podatnika.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z przepisu art. 7 ust. 1 ustawy wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast art. 8 ust. 1 ustawy stanowi, że przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy zatem rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś), jak i zaniechanie (nieczynienie, bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy).

Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy zwrócić uwagę na to, że usługą jest tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący z niego korzyść. Wskazać należy bowiem, że czynnikiem wyróżniającym określoną czynność jako czynność usługową (usługę) jest przede wszystkim to, że świadczenie tej czynności zmierza do bezpośredniego zaspokojenia określonej potrzeby zamawiającego.

Należy jednak zaznaczyć, że nie każde działanie, powstrzymanie się od działania, czy tolerowanie czynności lub sytuacji może zostać uznane za usługę, w rozumieniu przepisów ustawy. Aby tak się stało muszą zostać spełnione łącznie następujące warunki:

• w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,
  

• świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).
  
  

Pod pojęciem odpłatności świadczenia usług rozumieć należy prawo podmiotu świadczącego usługę do żądania od odbiorcy usługi lub osoby trzeciej zapłaty ceny lub ekwiwalentu (np. w postaci świadczenia wzajemnego). W konsekwencji powyższego należy stwierdzić, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług będzie podlegało tylko to świadczenie (usługa), w przypadku którego istnieje konsument, tj. odbiorca świadczenia odnoszący z niego choćby potencjalną korzyść. Dopóki nie istnieje podmiot który odnosiłby lub powinien odnosić konkretne korzyści o charakterze majątkowym związanym z danym świadczeniem, dopóty świadczenie to nie będzie usługą podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Wskazać w tym miejscu również należy, iż w cytowanym wyżej przepisie art. 8 ust. 1 ustawy przyjęto generalną zasadę, zgodnie z którą usługami są wszelkie odpłatne świadczenia, niebędące dostawą towarów. Stąd też stwierdzić należy, iż definicja „świadczenia usług” ma charakter dopełniający definicję „dostawy towarów” i jest wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług, transakcji wykonywanych przez podatników w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Jednakże zauważyć należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca działa zgodnie z przepisami ustawy z 6 kwietnia 1984 r. o fundacjach. Zgodnie z postanowieniami Statutu Wnioskodawca może prowadzić nieodpłatną oraz odpłatną działalność pożytku publicznego oraz działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie. Działalność statutowa Fundacji finansowana jest w szczególności ze środków pochodzących z darowizn, zbiórek publicznych i niepublicznych, czy dofinansowań, subwencji i dotacji oraz z prowadzonej przez Fundację działalności gospodarczej. Celem Fundacji jest podejmowanie społecznie i gospodarczo użytecznej działalności na rzecz osób niewidomych i słabowidzących, podgrupy wyodrębnionej z grupy osób niepełnosprawnych biologicznie i prawnie ze względu na szczególnie trudną sytuację życiową i materialną w stosunku do całej grupy i do całego społeczeństwa. Wnioskodawca wskazał, że w ramach nieodpłatnej działalności pożytku publicznego (Działalności Statutowej) Fundacja zamierza organizować zajęcia grupowe mające na celu przede wszystkim aktywizację zawodową i reintegrację społeczną niewidomych i słabowidzących, zapobieganie zjawisku wykluczenia społecznego oraz udzielanie im wsparcia psychologicznego. Zrealizowanie tych celów ma nastąpić przez organizację różnorodnych zajęć.

Uczestnictwo w zajęciach prowadzonych przez Fundację w ramach jej celów statutowych będzie całkowicie wolne od opłat i otwarte, tak aby udział w nich mógł wziąć każdy zainteresowany niewidomy lub słabowidzący. Opieka nad uczestnikami oraz prowadzenie samych zajęć zostanie powierzone wolontariuszom bądź wykwalifikowanej kadrze, mającej przygotowanie zawodowe w tym zakresie. Uczestnictwo w tych zajęciach jest całkowicie niezależne od udziału w zajęciach organizowanych przez Fundację w ramach jej działalności gospodarczej.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą, czy w ramach wykonywania nieodpłatnej działalności pożytku publicznego Fundacja nabywa status podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy.

Należy wskazać, że działalność fundacji uregulowana jest przepisami ustawy z dnia 6 kwietnia 1984 r. o fundacjach (Dz. U. z 1991 r. Nr 46, poz. 203, z późn. zm.). Stosownie do art. 1 tej ustawy, fundacja może być ustanowiona dla realizacji zgodnych z podstawowymi interesami Rzeczypospolitej Polskiej celów społecznie lub gospodarczo użytecznych, w szczególności takich jak: ochrona zdrowia, rozwój gospodarki i nauki, oświata i wychowanie, kultura i sztuka, opieka i pomoc społeczna, ochrona środowiska oraz opieka nad zabytkami.

W myśl art. 4 ww. ustawy, fundacja działa na podstawie przepisów tej ustawy i statutu. Fundator ustala statut fundacji, określający jej nazwę, siedzibę i majątek, cele, zasady, formy i zakres działalności fundacji, skład i organizację zarządu, sposób powoływania oraz obowiązki i uprawnienia tego organu i jego członków.Statut może zawierać również inne postanowienia, w szczególności dotyczące prowadzenia przez fundację działalności gospodarczej, dopuszczalności i warunków jej połączenia z inną fundacją, zmiany celu lub statutu, a także przewidywać tworzenie obok zarządu innych organów fundacji (art. 5 ust. 1 ww. ustawy).

Ustawa z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i wolontariacie (Dz. U. z 2014 r., poz. 1118 z późn. zm.) w art. 1 ust. 1 reguluje m.in. zasady prowadzenia działalności pożytku publicznego przez organizacje pozarządowe w sferze zadań publicznych, uzyskiwanie przez organizacje pozarządowe statusu organizacji pożytku publicznego oraz funkcjonowania organizacji pożytku publicznego. W myśl art. 3 ust. 1 ww. ustawy, działalnością pożytku publicznego jest działalność społecznie użyteczna, prowadzona przez organizacje pozarządowe w sferze zadań publicznych określonych w ustawie.

Organizacjami pozarządowymi są niedziałające w celu osiągnięcia zysku osoby prawne lub jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, którym odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną, w tym fundacje i stowarzyszenia, z zastrzeżeniem ust. 4 (art. 3 ust. 2 pkt 2 ww. ustawy). Stosownie do art. 6 ustawy o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, działalność pożytku publicznego nie jest, z zastrzeżeniem art. 9 ust. 1, działalnością gospodarczą, w rozumieniu przepisów o swobodzie działalności gospodarczej i może być prowadzona jako działalność nieodpłatna lub jako działalność odpłatna.

Działalnością nieodpłatną pożytku publicznego jest działalność prowadzona przez organizacje pozarządowe i podmioty wymienione w art. 3 ust. 3, w sferze zadań publicznych, o której mowa w art. 4, za które nie pobierają one wynagrodzenia (art. 7).

Wskazać należy w tym miejscu, że definicja działalności gospodarczej wynikająca z ustawy o podatku od towarów i usług ma charakter autonomiczny i winna być rozpatrywana niezależnie od innych przepisów regulujących działalność stowarzyszenia oraz organizacji pożytku publicznego. Ponadto wskazać należy, że definicja zawarta w art. 15 ust. 2 ustawy stanowi wprost jakiego rodzaju czynności należy uznać za działalność gospodarczą, stąd też należy dokonać jej wykładni literalnej.

Działalność gospodarcza, w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, nie musi być – co do zasady – prowadzona w celu uzyskania zysku. W ramach działalności gospodarczej podatnik VAT może dążyć do osiągnięcia celów inne niż zarobkowe. Tym samym, podatnikami VAT mogą być również podmioty typu non profit, realizujące np. zadania charytatywne, przy czym opodatkowaniu mogą podlegać jedynie takie czynności wykonywane przez tych podatników, działających w tym charakterze, które są realizowane pod tytułem odpłatnym. Bez znaczenia także dla bycia podatnikiem VAT jest efekt prowadzonej działalności, w szczególności, czy jest to działalność dochodowa, czy też przynosząca straty.

Ponadto należy wskazać, że realizacja zadań fundacji, poza przypadkami prowadzenia przez niego działalności gospodarczej związanej z jego celami statutowymi (czynności odpłatne), ma z reguły charakter usługowy – nieodpłatny. Przy czym, należy zauważyć, że jego statutowe czynności podlegają opodatkowaniu, w myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, jedynie wówczas, gdy są one realizowane za odpłatnością (odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług), natomiast, gdy są wykonywane nieodpłatnie – nie podlegają podatkowi od towarów i usług.

Zatem z uwagi na opis przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że w zakresie, w jakim Stowarzyszenie wykonuje nieodpłatnie czynności w ramach Działalności Statutowej organizacji pożytku publicznego – to w takim zakresie nie wykonuje czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT. W konsekwencji należy uznać, że Wnioskodawca nie jest w tym przypadku podatnikiem podatku VAT, w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, a Jego działalność w tym zakresie nie podlega przepisom ustawy o podatku od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.