Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP3/4512-450/15/MN
z 21 września 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) w zw. z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. 2015, poz. 643) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 29 maja 2015 r. (data wpływu 8 czerwca 2015 r.), uzupełnionym pismami z 18 sierpnia 2015 r. (data wpływu 24 sierpnia 2015 r.) i z 18 września 2015 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania czynności przekazania garażu z działalności gospodarczej na potrzeby osobiste – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 czerwca 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania czynności przekazania garażu z działalności gospodarczej na potrzeby osobiste Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 18 sierpnia 2015 r., będącym odpowiedzią na wezwanie organu z 10 sierpnia 2015 r. znak: IBPP3/4512-450/15/MN oraz pismem z 18 września 2015 r.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą od 1993 r. pod nazwą Firma T. (skrót xxx), której przedmiotem jest handel krajowy i zagraniczny usługami i częściami zamiennymi do statków powietrznych. Uzyskiwane z tej działalności dochody Wnioskodawca opodatkowuje na zasadach ogólnych – wg 19% stawki liniowej. Wnioskodawca jest podatnikiem podatku VAT.

W 1998 r. Wnioskodawca podpisał ze Spółdzielnią Mieszkaniową Lokatorsko Własnościową

(skrót: SMLW) w M. umowę w której SMLW zobowiązała się wybudować i przydzielić na warunkach własnościowego prawa garaż – jest to garaż w budownictwie wielorodzinnym (bloku mieszkalnym) w terminie do 14 sierpnia 1998 roku. Garaż w 1998 roku Wnioskodawca wprowadził do ewidencji środków trwałych i dokonywał odpisów amortyzacyjnych według stawki podatkowej w ciężar kosztów.

Po przyjęciu garażu do środków trwałych Wnioskodawca nie dokonywał żadnych zakupów wyposażenia ani też nie dokonywał żadnych ulepszeń tej nieruchomości. Podczas wykorzystywania garażu w działalności gospodarczej Wnioskodawca odliczał podatek VAT od faktur uzyskiwanych ze Spółdzielni Mieszkaniowej z tytułu opłat eksploatacyjnych, funduszu remontowego, energii administracyjnej, opłata stałych CO/CCW, centralnego ogrzewania, podatków i ubezpieczeń, opłat za odpady komunalne oraz fundusz remontowy.

W latach ubiegłych garaż był przedmiotem wynajmu. Obecnie od 2014 roku nadal garaż jest przedmiotem wynajmu. W 2015 roku Wnioskodawca zamierzał wycofać garaż na cele osobiste, z możliwością wynajmu jako osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej. Po okresie 6 lat od momentu wycofania majątku na cele osobiste być może garaż zostanie sprzedany.

W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca wskazał, że nabycie garażu nie było udokumentowane fakturą VAT z wykazanym podatkiem należnym. Nabycie nastąpiło na podstawie przydziału garażu w roku 1998.

Do grudnia 1998 r. Wnioskodawca dokonywał wydatki na prace związane z przystosowaniem garażu do używania. Prace polegały m.in. na zakupie i montażu stolarki malowaniu, zakupie i ułożeniu płytek, od których to przy nabyciu Wnioskodawca odliczał kwotę podatku naliczonego. Garaż był wprowadzony do ewidencji środków trwałych i służył działalności opodatkowanej od grudnia 1998 roku. W 2006 roku Wnioskodawca dokonał ulepszenia w wysokości wyższej niż 30% od wartości początkowej garażu. W całym okresie na rzecz Spółdzielni Wnioskodawca dokonywał opłat z tytułu eksploatacyjnych, funduszu remontowego, energii administracyjnej, opłata stałych CO/CCW, centralnego ogrzewania, podatków i ubezpieczeń, opłat za odpady komunalne oraz fundusz remontowy. Od faktur otrzymywanych za ww. opłaty odliczałem podatek naliczony. Data pierwszego wynajmu garażu to grudzień 2014 roku. Po wycofaniu garażu na cele osobiste będzie on służył zaspokojeniu własnych celów mieszkaniowych. Być może w przyszłości Wnioskodawca będzie wynajmował garaż na podstawie umowy najmu. Dotychczasowa umowa wynajmu będzie rozwiązania.

Ponadto Wnioskodawca wyjaśnił, że w 2006 r. odliczył podatek naliczony z tytułu zakupów związanych z ulepszeniem garażu. Po ulepszeniu dokonanym w 2006 r. garaż był wykorzystywany do czynności opodatkowanych w ramach podstawowej działalności gospodarczej dłużej niż 5 lat.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie w zakresie podatku od towarów i usług (oznaczone we wniosku nr 2):

Czy w związku z wycofaniem składników majątku /garażu/ z działalności gospodarczej i przekazania go na potrzeby osobiste czynność ta podlega opodatkowaniu VAT według stawki 23%?

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie podatku od towarów i usług (oznaczone we wniosku nr 2), przedstawione w piśmie z 18 sierpnia 2015 r.:

Wycofanie składników majątku firmy – garażu wraz z gruntem i przeniesienie na majątek osobisty właściciela nie rodzi skutków w podatku VAT, gdyż przekazanie majątku na cele osobiste nastąpi po upływie 10 lat.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 cyt. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Jak wynika z art. 7 ust. 2 cyt. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne darowizny

-jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Zatem, co do zasady, opodatkowaniu podatkiem VAT podlega odpłatna dostawa towarów (przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel), a także wszelkie inne przekazania oraz darowizny wskazane w pkt 1 i 2, pod warunkiem, że podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Tym samym, niespełnienie powyższego warunku jest podstawą do traktowania nieodpłatnego przekazania towarów w świetle brzmienia art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy – jako wyłączonego spod zakresu działania ustawy o podatku od towarów i usług, bez względu na cel, na który zostały one przekazane.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą opodatkowania podatkiem VAT czynności wycofania składnika majątku (garażu) z działalności gospodarczej i przekazania go na potrzeby osobiste Wnioskodawcy.

W sytuacji będącej przedmiotem wniosku, po wycofaniu garażu na cele osobiste będzie on służył zaspokojeniu własnych celów mieszkaniowych.

W świetle powołanych przepisów, należy więc stwierdzić, że w rozpatrywanej sprawie mamy do czynienia z nieodpłatnym przekazaniem składników majątku przedsiębiorstwa na cele osobiste podatnika. Czynność wycofania składników majątku (garażu) z działalności gospodarczej i przekazania go na potrzeby osobiste, stosownie do art. 7 ust. 2 ustawy o VAT będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT, jako przekazanie towarów należących do przedsiębiorstwa na cele osobiste podatnika, w sytuacji gdy podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Wnioskodawca wskazał, że nabycie garażu nie było udokumentowane fakturą VAT z wykazanym podatkiem należnym. Nabycie nastąpiło na podstawie przydziału garażu w roku 1998. Skoro transakcja nie została udokumentowana faktura VAT z wykazanym podatkiem należnym, a nabycie nastąpiło na mocy przydziału, to należy zatem uznać, że Wnioskodawcy nie przysługiwało prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia garażu.

Zgodnie z art. 2 pkt 14a ustawy, pod pojęciem wytworzenia nieruchomości rozumie się wybudowanie budynku, budowli lub ich części, lub ich ulepszenie w rozumieniu podatku dochodowym.

Wnioskodawca wskazał, że do grudnia 1998 r. ponosił wydatki na prace związane z przystosowaniem garażu do używania. Prace polegały m.in. na zakupie i montażu stolarki malowaniu, zakupie i ułożeniu płytek, od których to przy nabyciu Wnioskodawca odliczał kwotę podatku naliczonego. Garaż był wprowadzony do ewidencji środków trwałych i służył działalności opodatkowanej od grudnia 1998 roku. W 2006 roku Wnioskodawca dokonał ulepszenia w wysokości wyższej niż 30% od wartości początkowej garażu, z tytułu których odliczył podatek naliczony. Po ulepszeniu dokonanym w 2006 r. garaż był wykorzystywany do czynności opodatkowanych w ramach podstawowej działalności gospodarczej dłużej niż 5 lat.

W związku z nabyciem ww. garażu Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku od towarów i usług. Jednak Wnioskodawca ponosił wydatki, z tytułu których dokonał odliczenia podatku VAT. Ww. wydatki stanowią ulepszenie nieruchomości, a więc są wydatkami na jej wytworzenie. W związku z tym czynność przekazania garażu wraz z gruntem na cele osobiste podatnika będzie podlegała opodatkowaniu zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy.

Należy jednak rozpatrzyć czy dostawa nieruchomości będzie czynnością korzystającą ze zwolnienia od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

Z treści ww. przepisu wynika, że dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynku lub budowli kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Według art. 2 pkt 14 ustawy, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
   
   

Użyte w art. 2 pkt 14 ustawy sformułowanie „w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu” wskazuje na katalog czynności wymienionych w art. 5 ustawy, czyli dana czynność musi podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, choć nie jest konieczne, aby faktycznie był naliczony podatek od tej czynności – może to być czynność zwolniona od podatku. Oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, a za taką należy rozumieć nie tylko umowę sprzedaży, ale także umowy najmu i dzierżawy podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT. Zatem, należy uznać za pierwsze zasiedlenie moment oddania budynku do użytkowania pierwszemu najemcy (dzierżawcy).

W omawianej sprawie, do pierwszego zasiedlenia doszło w momencie przekazania garażu w dzierżawę, co nastąpiło w grudniu 2014 r. W tej sytuacji przekazanie na potrzeby osobiste nie nastąpi w ramach pierwszego zasiedlenia, jednak pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a przekazaniem upłynie okres krótszy niż 2 lata. W konsekwencji do przekazania garażu nie znajdzie zastosowania art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

W tym miejscu należy zauważyć, że w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
   
   

Warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b – zgodnie z zapisem art. 43 ust. 7a ustawy – nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że aby dostawa nieruchomości lub ich części mogła korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ww. ustawy muszą być spełnione łącznie dwa warunki występujące w tym artykule tj. dokonującemu dostawy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu budynków i budowli, oraz nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Analiza art. 43 ust. 1 pkt 10a i ust. 7a ustawy o VAT wskazuje, że dostawa budynków budowli lub ich części może korzystać ze zwolnienia od podatku w związku z art. 43 ust. 7a ww. ustawy w sytuacji gdy nie zostanie spełniony warunek przewidziany w art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. b dotyczący wydatków poniesionych na ulepszenie, w przypadku, gdy budynek, budowla lub ich część były wykorzystywane w stanie ulepszonym przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Reasumując, w związku z powyższym odnośnie opisanej dostawy garażu znajdzie zastosowanie art. 43 ust. 1 pkt 10a. Jak wskazał Wnioskodawca w odniesieniu do garażu ponosił wydatki na ulepszenie w wysokości wyższej niż 30%, z tytułu których odliczał podatek VAT, jednak garaż był wykorzystywany w stanie ulepszonym przez Wnioskodawcę do czynności opodatkowanych dłużej niż 5 lat. Zatem dostawa garażu korzystać będzie ze zwolnienia z podatku zgodnie z art. 43 ust 1 pkt 10a w związku z art. 43 ust 7a ustawy o VAT.

Ponadto, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu, o czym stanowi art. 29a ust. 8 ustawy.

Zatem przy dostawie nieruchomości, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków lub ich części w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

Podsumowując, czynność wycofania z działalności gospodarczej na cele osobiste podatnika garażu wraz z gruntem podlega opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy, lecz korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a w związku z art. 43 ust. 7a ustawy. Czynność ta nie generuje więc dla Wnioskodawcy podatku należnego.

Pomimo, że Wnioskodawca wywiódł prawidłowy skutek prawny w postaci uznania, że wycofanie składników majątku firmy wraz z gruntem i przeniesienie na majątek osobisty właściciela nie rodzi skutków w podatku VAT, to ze względu na odmienną argumentację od przedstawionej w niniejszej interpretacji, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Końcowo Organ pragnie zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie zdarzenia przyszłego, w którym wskazano, że po wycofaniu z działalności garaż będzie służył zaspokajaniu własnych celów mieszkaniowych. Z uwagi jednak na wskazanie Wnioskodawcy, że „być może w przyszłości Wnioskodawca będzie wynajmował garaż na podstawie umowy najmu”, należy zauważyć, że usługi najmu mieszczą się w pojęciu działalności gospodarczej zdefiniowanej w art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Zatem wycofanie garażu z działalności gospodarczej z możliwością wynajmu powoduje, że Wnioskodawca nadal pozostaje podatnikiem na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług. Niniejszą interpretacje wydano przy założeniu, że faktycznie nastąpi wycofanie garażu z działalności gospodarczej na cele osobiste. Tym samym w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego zdarzenia przyszłego, udzielona interpretacja traci swą aktualność.

W zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.