Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP3/4512-303/15-2/BJ
z 9 września 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) w zw. z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 24 czerwca 2015 r. (data wpływu 30 czerwca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. „XXX” - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 czerwca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie indywidualnej interpretacji dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją ww. projektu.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym. Wykonuje zadania nałożone na nią odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których została powołana. Zdecydowana większość z tych zadań jest realizowana przez Gminę w ramach reżimu publicznoprawnego. Wybrane czynności Gmina wykonuje na podstawie zawieranych umów cywilnoprawnych i traktuje je jako podlegające regulacjom VAT. W ramach czynności wykonywanych na podstawie umów cywilnoprawnych Gmina dokonuje:

1. zarówno czynności opodatkowanych VAT w szczególności świadczy usługi dzierżawy nieruchomości - lokali użytkowych, nieruchomości zabudowanych (np. Ośrodek Zdrowia), dzierżawa sieci wodociągowych i kanalizacyjnych, refaktur mediów. Czynności te Gmina dokumentuje fakturami oraz wykazuje je w rejestrach sprzedaży i deklaracji podatkowej;
2. czynności opodatkowane - zwolnione z opodatkowania, jak wynajem lokali mieszkalnych, czy dzierżawa nieruchomości rolnych. Transakcje te Gmina wykazuje w rejestrach sprzedaży i deklaracji VAT jako zwolnione.

Po stronie Gminy występują również inne zdarzenia, wynikające z zadań własnych nałożonych na Gminę odrębnymi przepisani, realizowane przez Gminę w reżimie administracyjnym.

W ramach zawartej umowy cywilnoprawnej Gmina wydzierżawia za odpłatnością budynek O. Z. Nieruchomość zabudowana O. Z. w S. została nabyta przez Gminę na podstawie umowy darowizny pomiędzy Powiatem a Gminą w 2000 r. Rada Gminy w 2005 r. wyraziła zgodę na oddanie w dzierżawę na okres 15 lat nieruchomości zabudowanej oznaczonej geodezyjnie nr 433/2 i 237/1. Umowa dzierżawy zawarta została w dniu 4 lipca 2005 r. i obejmuje ww. działki wraz z budynkiem Ośrodka Zdrowia. Budynek Gmina wydzierżawia N. Z. O. Z. H. w S. za odpłatnością. Umowa dzierżawy ściśle określa na jakie cele ta nieruchomość może być wykorzystywana, tj. świadczenie usług w zakresie podstawowej opieki zdrowotnej, promocji zdrowia, opieki specjalistycznej, stomatologii oraz usług farmakologicznych. W protokole zdawczo-odbiorczym, stanowiącym załącznik do umowy wskazano, że przedmiotem przekazania są: budynek, 2 działki, wanna do masażu, elektrokardiograf. Niezależnie od umowy dzierżawy Gmina w okresie późniejszym doposażyła O. Z. kupując i przekazując w użyczenie (nieodpłatnie) ciśnieniomierz oraz wagę medyczną. Gmina w 2016 r. zamierza ponieść nakłady finansowe na termomodernizację budynku O. Z. z wymianą okien (dokładny wykaz prac będzie znany w terminie późniejszym) Poniesione nakłady na realizację zadania zostaną sfinansowane zostanie ze środków własnych Gminy. W opisanym zdarzeniu przyszłym Gmina będzie realizowała przedsięwzięcie, którego istotą będzie modernizacja budynku. Nie będzie to remont polegający na przywróceniu pierwotnej wartości użyteczności środka trwałego, lecz modernizacja w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym. Poniesione nakłady zwiększą wartość majątkową nieruchomości zabudowanej. Gmina po rozbudowie i ewentualnie doposażeniu, w dalszym ciągu będzie wydzierżawiała budynek za odpłatnością oraz pozostałe wyposażenie będące przedmiotem dzierżawy (niezależnie od umowy użyczenia).

W związku z tym, że Gmina uzyskuje i będzie uzyskiwała dochód z tytułu dzierżawy za budynek komunalny wraz z wyposażeniem (umowa dzierżawy), czy ma możliwość pełnego, na bieżąco odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach zakupowych przy realizacji przedmiotowego zadania.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

W związku z tym, że Gmina uzyskuje i będzie uzyskiwała dochód z tytułu dzierżawy za budynek komunalny wraz z wyposażeniem (umowa dzierżawy), czy ma możliwość pełnego, na bieżąco odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach zakupowych przy realizacji przedmiotowego zadania?

Zdaniem Gminy, istnieje możliwość pełnego odliczenia podatku od towarów i usług. Prawo do odliczenia podatku naliczonego wynika z art. 86 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług. W myśl przywołanej regulacji, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy odliczenia tego podatku dokonuje podatnik od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z w wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Stosownie do art. 15 ust. 3 ustawy o VAT, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy, w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Gminy, poza czynnościami wykonywanymi w ramach zadań publicznych wykonują też czynności realizowane w obrocie cywilnoprawnym, a taką niewątpliwie jest czynność dzierżawy. Z tytułu dzierżawy Gmina jest podatnikiem VAT, gdyż świadczenie wykonywane jest na podstawie umowy cywilnoprawnej. Dlatego też Gmina, uważa, że podatek naliczony zawarty w fakturach zakupowych daje jej prawo odliczenia tego podatku, gdyż wykorzystywany jest do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. czynności, które generują podatek należny. N. Z. O. Z. prowadzi działalność w zakresie usług ochrony zdrowia, które są zwolnione od podatku, ale dla Gminy wydatki na środek trwały związane są z czynnościami opodatkowanymi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.) w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 88 ust. 4 powołanej ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług, a towary i usługi, przy nabyciu których podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Zatem warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi. Przedstawiona zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego przez podmiot niebędący zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym oraz podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku i niepodlegających temu podatkowi.

Na podstawie art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Możliwość odliczenia podatku naliczonego nie stanowi żadnego przywileju dla podatnika, lecz jest podstawowym i fundamentalnym uprawnieniem, wynikającym z samej konstrukcji podatku od wartości dodanej. Z orzecznictwa TSUE wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego w zasadzie nie może być ograniczone ani pod względem czasu, ani pod względem zakresu przedmiotowego. Trybunał zwraca uwagę, że właśnie zasada odliczenia podatku naliczonego zapewnia uzyskanie neutralności podatku. System odliczeń podatku oznacza całkowite uwolnienie przedsiębiorcy od obciążeń z tytułu VAT zapłaconego lub należnego (do zapłaty) w prowadzonej działalności gospodarczej. Wspólny system podatku od wartości dodanej zapewnia, że jakakolwiek działalność gospodarcza, bez względu na jej cel oraz rezultat, o ile sama jest opodatkowana VAT, jest opodatkowana w sposób całkowicie neutralny. Pozwala to na zachowanie zasady potrącalności, która powinna być na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług rozumiana możliwie najszerzej. Oznacza to, że zawsze ma ona zastosowanie przy nabyciu towarów dokonanym z zamiarem wykorzystania ich w działalności opodatkowanej.

Każde zatem nabycie towarów i usług, przeznaczonych do przyszłego wykorzystania ich do czynności opodatkowanych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, bez względu na to, jakie faktycznie będą efekty tej działalności, należy uznać w momencie jego dokonania za związane z wykonywaniem czynności opodatkowanych.

Istotna jest intencja nabycia, jeśli dany towar/usługa ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych, wówczas – po spełnieniu wymienionych w art. 86 ustawy o podatku od towarów i usług wymogów formalnych – odliczenie jest prawnie dozwolone, oczywiście jeżeli nie wyłączają go inne przepisy ustawy (art. 88 cyt. ustawy) lub aktów wykonawczych.

W każdym więc przypadku należy dokonać oceny, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowoprawne było wykonywanie czynności opodatkowanych. Zatem, jeśli towary i usługi, przy nabyciu których naliczono podatek, są (mają być) wykorzystywane w całości do prowadzenia działalności opodatkowanej, wówczas podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Z kolei jak stanowi art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

A zatem organ (gmina) będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań własnych oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Biorąc pod uwagę przedstawione zdarzenie przyszłe oraz treść powołanych przepisów stwierdzić należy, że skoro towary i usługi nabyte w związku z realizacją opisanego zadania będą służyły wykonywaniu czynności opodatkowanych, na podstawie zawieranych umów cywilnoprawnych, a Gmina jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym, to spełnione są przesłanki z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Tym samym Gminie będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur związanych z realizacją ww. zadania w pełnym zakresie.

Zaznaczenia wymaga, że w sytuacji gdy realizacja projektu będzie również związana z obiektami wykorzystywanymi przez Gminę do realizacji Jej zadań własnych, określonych w art. 7 ustawy o samorządzie gminnym, w tej części Gminie nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Pokreślić należy, że przedmiotowa interpretacja została udzielona przy założeniu, że przedmiotowa inwestycja będzie miała związek wyłącznie z czynnościami opodatkowanymi. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, to interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.