Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB2/4511-319/15/ENB
z 19 maja 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 23 lutego 2015 r. (data wpływu 24 lutego 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych dotyczącej odliczenia z tytułu środków zgromadzonych na koncie IKZE - jest nieprawidłowe w zakresie odliczenia za 2013 r., jest prawidłowe w zakresie odliczenia za 2014 r.

UZASADNIENIE

W dniu 24 lutego 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie odliczenia z tytułu środków zgromadzonych na koncie IKZE.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni uzyskuje przychody z tytułu wynajmu lokalu, którego jest właścicielem oraz diety w związku ze sprawowaniem mandatu radnej miejskiej. Jako osoba fizyczna nie prowadząca działalności gospodarczej podlega opodatkowaniu na zasadach ogólnych. Wnioskodawczyni nie płaci żadnych składek do ZUS. Przy rozliczeniu podatku za 2013 r. (PIT-36) Wnioskodawczyni odliczyła od dochodu całość wpłaty dokonanej w 2013 r. na fundusz IKZE, tj. kwotę 4.230 zł. Bank nie miał żadnych zastrzeżeń ani co do zasadności otwarcia funduszu, ani też co do wysokości maksymalnej wpłaty. Wnioskodawczyni otrzymała zwrot nadpłaty podatku, jednakże we wrześniu 2014 r. Urząd Skarbowy zakwestionował odliczenie i Wnioskodawczyni musiała zwrócić należność w wysokości 758 zł + 43 zł odsetek. Wnioskodawczyni uzyskała informację, że Jej przychody są nieoskładkowane i w związku z tym nie ma możliwości skorzystania z ulgi związanej z wpłatą na fundusz IKZE. W ocenie Urzędu Skarbowego Wnioskodawczyni również za 2014 r. nie może skorzystać z ulgi, pomimo iż wpłaciła na fundusz IKZE maksymalną kwotę, tj. 4.495 zł.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy Wnioskodawczyni przysługuje prawo do odliczenia wpłat na IKZE, a jeśli tak to na jakiej podstawie i w jakiej wysokości?

Czy w przypadku prawa do skorzystania z tej ulgi Urząd Skarbowy powinien zwrócić zapłacone odsetki?

Zdaniem Wnioskodawczyni, w 2013 r. może odliczyć kwotę 3.598,25 zł z tytułu wpłaty na IKZE. Jest to 4 % od kwoty przychodu w roku poprzednim, tj. 2012, który wyniósł 89.956,29 zł. Natomiast w 2014 r. zdaniem Wnioskodawczyni może odliczyć od dochodu całość wpłaconej na IKZE kwoty, tj. 4.495 zł.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe w zakresie odliczenia za 2013 r., jest prawidłowe w zakresie odliczenia za 2014 r.

W myśl art. 26 ust. 1 pkt 2b ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2012 r., poz. 361 z późn. zm.) w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2014 r. podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 29-30c oraz art. 30e, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 3b-3e, 4, 4a-4e, ust. 6 lub art. 24b ust. 1 i 2, lub art. 25, po odliczeniu kwot wpłat na indywidualne konto zabezpieczenia emerytalnego dokonanych przez podatnika w roku podatkowym, do wysokości określonej w przepisach o indywidualnych kontach zabezpieczenia emerytalnego.

Odliczenia, o którym mowa w ust. 1 pkt 2b, dokonuje się w zeznaniu podatkowym (art. 26 ust. 6g ww. ustawy).

Wydatki na cele określone w ust. 1 podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów lub nie zostały odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie. (art. 26 ust. 13a ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2013 r.).

Jednocześnie jednak, obniżenia dochodu można dokonać jedynie o kwoty wpłat faktycznie dokonanych w roku podatkowym oraz do wysokości określonej w przepisach ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o indywidualnych kontach emerytalnych oraz indywidualnych kontach zabezpieczenia emerytalnego (Dz.U. z 2014 r. poz. 1147), tj. do wysokości limitu wpłat określonego zgodnie z tymi przepisami.

Stosownie do art. 13a ust. 1 ww. ustawy o indywidualnych kontach emerytalnych oraz indywidualnych kontach zabezpieczenia emerytalnego w brzmieniu obowiązującym do 14 stycznia 2014 r. wpłaty dokonywane na IKZE w roku kalendarzowym nie mogą przekroczyć kwoty odpowiadającej równowartości 4% podstawy wymiaru składki na ubezpieczenie emerytalne, ustalonej dla oszczędzającego za rok poprzedni, nie więcej jednak niż 4% kwoty ograniczenia rocznej podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe ogłoszonej na podstawie art. 19 ust. 10 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 205, poz. 1585, z późn. zm.) na rok poprzedni.

Na podstawie art. 13a ust. 2 ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym do 14 stycznia 2014 r. w przypadku gdy kwota obliczona zgodnie z ust. 1 nie przekracza 4% równowartości 12-krotności minimalnego wynagrodzenia za pracę ogłaszanego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski", w drodze obwieszczenia Prezesa Rady Ministrów, w terminie do dnia 15 września poprzedniego roku kalendarzowego, oszczędzający może dokonać w roku kalendarzowym wpłaty na IKZE do wysokości 4% równowartości 12-krotności minimalnego wynagrodzenia za pracę w poprzednim roku kalendarzowym.

Zgodnie z art. 13a ust. 3 ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym do 14 stycznia 2014 r. w przypadku IKZE prowadzonego w ramach umowy ubezpieczenia na życie z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym ograniczenie, o którym mowa w ust. 1 i 2, dotyczy części składki ubezpieczeniowej stanowiącej wpłatę na IKZE.

Stosownie natomiast do art. 13a ust. 1 ustawy o indywidualnych kontach emerytalnych oraz indywidualnych kontach zabezpieczenia emerytalnego w brzmieniu obowiązującym od 15 stycznia 2014 r. wpłaty dokonywane na IKZE w roku kalendarzowym nie mogą przekroczyć kwoty odpowiadającej 1,2-krotności przeciętnego prognozowanego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej na dany rok określonego w ustawie budżetowej lub ustawie o prowizorium budżetowym lub w ich projektach, jeżeli odpowiednie ustawy nie zostały uchwalone.

W przypadku gdy kwota ustalona w sposób określony w ust. 1 będzie niższa od kwoty ogłoszonej w poprzednim roku kalendarzowym, obowiązuje kwota wpłat dokonywanych na IKZE ogłoszona w poprzednim roku kalendarzowym (art. 13 ust. 2 ustawy w brzmieniu obowiązującym od 15 stycznia 2014 r.)

Na podstawie art. 13a ust. 3 ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym od 15 stycznia 2014 r. w przypadku IKZE prowadzonego w ramach umowy ubezpieczenia na życie z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym ograniczenie, o którym mowa w ust. 1, dotyczy części składki ubezpieczeniowej stanowiącej wpłatę na IKZE.

W odniesieniu zatem do odliczenia za 2013 r. stwierdzić należy, że w sytuacji gdy za rok poprzedzający rok podatkowy, za który składane jest zeznanie podatkowe, nie można ustalić limitu odliczenia, określonego w art. 13a ustawy o indywidualnych kontach emerytalnych oraz indywidualnych kontach zabezpieczenia emerytalnego w brzmieniu obowiązującym do 14 stycznia 2014 r. (w poprzednim roku podatnik nie uzyskał dochodów stanowiących podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie emerytalne) – nie ma też możliwości dokonania w zeznaniu podatkowym odliczenia od dochodu na podstawie art. 26 ust. 1 pkt 2b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawczyni nie odprowadzała składek do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych co oznacza, że nie miała ustalonej podstawy wymiaru składki na ubezpieczenie emerytalne. Brak podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne czyni natomiast niemożliwym ustalenie - stosownie do art. 13a ustawy o indywidualnych kontach emerytalnych oraz indywidualnych kontach zabezpieczenia emerytalnego w brzmieniu obowiązującym do 14 stycznia 2014 r. - przysługującego Wnioskodawczyni w 2013 r. limitu odliczenia od dochodu z tytułu wpłat na indywidualne konto zabezpieczenia emerytalnego. W rezultacie, Wnioskodawczyni w zeznaniu podatkowym za 2013 r. nie mogła dokonać odliczenia od dochodu na podstawie art. 26 ust. 1 pkt 2b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ponadto z treści wniosku wynika, iż Wnioskodawczyni w 2014 r. wpłaciła na Indywidualne Konto Zabezpieczenia Emerytalnego kwotę 4.495 zł.

Biorąc zatem pod uwagę, iż limit maksymalnej wpłaty na Indywidualne Konto Zabezpieczenia Emerytalnego w 2014 r. ustalonej zgodnie ze znowelizowanym art. 13a ust. 1 ustawy o indywidualnych kontach emerytalnych oraz indywidualnych kontach zabezpieczenia emerytalnego wynosi 4.495,20 zł, zatem stwierdzić należy, iż Wnioskodawczyni w zeznaniu podatkowym składanym za 2014 r. może dokonać odliczenia od dochodu na podstawie art. 26 ust. 1 pkt 2b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w wysokości całości wpłaconych środków, tj. w kwocie 4.495 zł.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.