INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 24.04.2012 r. (data wpływu 30.04.2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie powstania po stronie Spółki obowiązku podatkowego z tytułu uczestnictwa pracowników i podwykonawców w spotkaniach integracyjnych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30.04.2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur za organizację spotkań integracyjnych dla pracowników i podwykonawców oraz powstania po stronie Spółki obowiązku podatkowego z tytułu uczestnictwa pracowników i podwykonawców w spotkaniach integracyjnych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Sp. z o.o. jest spółką z branży informatycznej, liderem w zakresie doradztwa IT. W ramach prowadzonej działalności spółka realizuje kompleksowe usługi informatyczne dotyczące projektów technologicznych (tworzenie oprogramowania), integracji systemów informatycznych, utrzymania (zarządzanie systemem informatycznym) oraz outsourcingu systemów informatycznych. Kompleksowe rozwiązania informatyczne oferowane przez Spółkę obejmują doradztwo i analizy, opracowanie systemów informatycznych oraz testy, wdrożenia i utrzymanie systemów.

Spółka realizuje projekty na terenie W. oraz w największych miastach na terenie kraju (m.in. K., W., Ł., T., B.). Ze względu na szeroki zakres geograficzny realizowanych projektów, działalność Spółki wykonywana jest poprzez jej siedzibę w W. oraz oddziały Spółki we W., G., K. oraz P.. Spółka jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, wykonuje czynności wyłącznie opodatkowane podatkiem VAT.

Na dzień sporządzenia niniejszego wniosku, Spółka zatrudnia ok. 860 osób, specjalistów z zakresu IT, począwszy od analityków, poprzez deweloperów, kierowników i koordynatorów projektu, do testerów i administratorów. Projekty realizowane są przez zespoły projektowe złożone z pracowników firmy (osoby zatrudnione na podstawie umowy o pracę) i/lub podwykonawców (osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, z którymi Spółka zawarła umowy o współpracy). Spółka angażuje do danego projektu pracowników lub podwykonawców, w zależności od kwalifikacji posiadanych przez konsultantów i wymaganych przy realizacji danego projektu oraz w zależności od bieżących możliwości organizacyjnych spółki (np. konieczność dodatkowego zaangażowania podwykonawców w przypadku braku dostępnego personelu) lub wewnętrznych procedur klienta (np. ze względu na tajemnice handlowe klienta, w projekcie mogą brać udział jedynie osoby zatrudnione przez spółkę na umowę o pracę). Podwykonawcy realizują samodzielnie projekty na rzecz klientów spółki lub też dołączają do istniejących zespołów, stanowiąc ich uzupełnienie. Podwykonawcy, jako osoby prowadzące działalność gospodarczą, ponoszą odpowiedzialność za swoje działania, wykonują zlecenia przy wykorzystaniu własnego sprzętu lub sprzętu udostępnionego odpłatnie przez Spółkę. Ze względu na charakter wykonywanego zlecenia, podwykonawcy wykonują usługi w czasie i miejscu wymaganych ich zakresem, w większości przypadków u klientów spółki.

Charakter świadczonych przez spółkę usług oraz rozproszenie geograficzne działalności wymaga od członków zespołu projektowego wykonywania danego zlecenia w miejscu prowadzenia działalności przez klienta, poza biurem siedziby lub oddziału Spółki. Konsultanci nie mają zatem możliwości wzajemnego poznania się poprzez codzienny kontakt. W przypadku jeśli konsultanci są zaangażowani przy wspólnym projekcie, współpraca między nimi, jako członkami zespołu projektowego, jest kluczowym elementem zapewniającym efektywną realizację zlecenia (projektu). Ponadto, współpraca z podwykonawcą, który dobrze zna zespoły projektowe oraz procedury obowiązujące w Spółce, przekłada się na jakość świadczonych przez niego usług, a więc na osiągane przez Spółkę przychody. Nie bez znaczenia pozostaje również fakt, że konsultanci, posiadający wysoko specjalistyczne kwalifikacje, są kluczowym czynnikiem wprowadzonej przez spółkę działalności. Pozyskanie na rynku specjalistów o odpowiednich kwalifikacjach jest kosztowne i trudne, w związku z powyższym Spółka dąży do nawiązania zarówno z pracownikami jak i podwykonawcami trwałej współpracy. Ze względu na przedstawioną powyżej specyfikę działalności, Spółka widzi istotną potrzebę zapewnienia konsultantom (zarówno pracownikom jak i podwykonawcom), możliwości nawiązania kontaktu zawodowego, który umocni ich wzajemną współpracę. W tym celu spółka organizuje wymienione poniżej rodzaje spotkań integracyjnych, w których uczestniczą pracownicy i/lub podwykonawcy Spółki:

1. Spotkania integracyjne — spotkania o charakterze integracyjnym, w trakcie którego organizowane są wspólne zajęcia mające na celu wzmacnianie więzi pracowniczych, zwiększenie efektywności pracy zespołowej (tzw. team-building);
2. Spotkania integracyjno-szkoleniowe — spotkania o charakterze integracyjno-szkoleniowym — poza zajęciami integracyjnymi jak opisane w punkcie 1, w trakcie wyjazdu uczestnicy biorą również udział w szkoleniach podnoszących ich kwalifikacje zawodowe lub szkoleniach w zakresie procedur wewnętrznych (np. procedury obiegu dokumentów);
3. Spotkania integracyjne z poszczególnych działów firmy, w trakcie których uczestnicy wymieniają się doświadczeniami i omawiana jest bieżąca działalność operacyjna, na przykład:
   • spotkania inżynierów i managerów projektów, na których omawiane są wyniki za ostatnie miesiące i strategia sprzedaży na kolejne miesiące;
   • spotkania kadry zarządzającej, na których omawiane są wyniki spółki za rok obrotowy, wyniki rekrutacji, struktura organizacyjna firmy, plany biznesowe i finansowe na najbliższą przyszłość;
   • spotkania managerów i dyrektorów oddziałów, w trakcie których następuje wymiana doświadczeń w zdobywaniu nowych klientów i współpracy z już pozyskanymi klientami, prezentacja struktury organizacyjnej firmy.
   
   
   

Pracownicy ani podwykonawcy nie wnoszą żadnych opłat za uczestnictwo w wymienionych powyżej spotkaniach organizowanych przez Spółkę. Dodatkowo, w przypadku pracowników, uczestnictwo w spotkaniach integracyjnych jest jednym z elementów procesu ewaluacji pracowników. Pracownicy w procesie oceny ich pracy w formie corocznej ankiety (oraz rozmowy z przełożonym) są pytani o udział w spotkaniach integracyjnych lub szkoleniowych, organizowanych w trakcie roku przez firmę.

Aktywne uczestnictwo pracownika w spotkaniach integracyjnych stanowi dla firmy miarę zaangażowania w wykonywaną pracę i identyfikacji pracownika z firmą i może mleć wpływ na jego awans lub wynagrodzenie (np. wysokość premii). Dzięki przyjętej polityce budowania więzi między współpracownikami, zespołami roboczymi, Spółka osiąga dużą skuteczność świadczonych usług i rozwija się dynamicznie. Spółka rozpoczęła działalność w 2006 roku. Na koniec marca 2007 r. roczne obroty Spółki stanowiły kwotę ok. 2mln zł. W następnym roku obrotowym Spółka osiągnęła przychody na poziomie 9mln zł, przy zwiększeniu zespołu konsultantów (pracownicy i podwykonawcy) do 90 osób. Obroty następnego okresu (koniec marca 2009 r.) wyniosły 21 mln zł, a liczba pracowników i podwykonawców łącznie wzrosła do 156 osób. Na koniec marca 2010 Spółka zrealizowała przychody ze sprzedaży na poziomie 30mln zł, a poziom zatrudnienia wzrósł do 227 osób. Na dzień sporządzania niniejszego wniosku liczba konsultantów wynosi ok. 860 osób, a szacowane przychody na koniec roku obrotowego 2011 wynoszą ok. 95 mln zł.

Koszty spotkań integracyjnych finansowane są w całości przez Spółkę z bieżących środków obrotowych. Ze względu na charakter spotkań oraz dużą liczbę osób uczestniczących, Spółka zleca organizację spotkań profesjonalnym firmom zewnętrznym. Usługa organizatora spotkania jest kompleksowa i obejmuje większość świadczeń związanych z organizacją spotkania. Przedmiotem umowy zawieranej z organizatorem jest zorganizowanie i przeprowadzenie imprezy integracyjnej lub integracyjno-sportowej.

Wartość usługi świadczonej przez organizatora obejmuje m.in. wynajęcie sali konferencyjnej, organizację zajęć integracyjnych dla uczestników (tzw. team buildingi, usługi gastronomiczne i/lub cateringowe dla uczestników, koszty dojazdu uczestników, nocleg uczestników. W większości zawartych przez Wnioskodawcę umów poszczególne części składowe usług organizowania spotkania są z reguły wyszczególnione w załączonej do umowy specyfikacji, z której wynika wartość poszczególnych pozycji kosztorysu (m.in.: zajęć integracyjnych, wyżywienia, noclegów), które składały się na usługę zorganizowania spotkania jako całości. Po wykonaniu usługi Spółka obciążana jest fakturami VAT z opisem:

„organizacja spotkania integracyjnego” i łączną kwotą należną z tytułu zawartej umowy, opodatkowaną wg stawki podstawowej VAT. Zdarza się również, że Spółka otrzymuje odrębne faktury np. za transport uczestników lub usługę szkoleniową, które są świadczone przez inne firmy zewnętrzne.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług Spółka ma prawo do odliczenia podatku VAT wynikającego z faktur za organizację spotkań integracyjnych dla pracowników i podwykonawców...
2. Czy w przypadku jeśli odpowiedź na pytanie nr 1 będzie negatywna, Spółka ma prawo odliczyć VAT od poszczególnych pozycji składających się na wartość netto usługi organizacji spotkania (w przypadku jeśli posiada spotkania), z uwzględnieniem ograniczeń w zakresie prawa do odliczenia przewidzianych w ustawie (np. usługi gastronomiczne)...
3. Czy uczestnictwo pracowników i podwykonawców w spotkaniu integracyjnym będzie stanowiło nieodpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 2 ustawy o VAT i po stronie Spółki powstanie obowiązek w podatku należnym z tego tytułu...
4. W przypadku jeśli odpowiedź na pytanie nr 3 powyżej byłaby twierdząca, czy Spółka jest zobowiązana do rozliczenia podatku należnego od nieodpłatnego świadczenia usługi kompleksowej, tj. usługi związanej z udziałem pracownika lub podwykonawcy w spotkaniu integracyjnym...
5. Czy jeśli odpowiedź na pytanie nr 4 byłaby negatywna, czy Spółka powinna opodatkować ww. świadczenia jako odrębne świadczenia (poszczególne towary lub usługi składające się na całość świadczenia) i opodatkować wg obowiązujących zasad (nieodpłatne przekazanie towarów lub nieodpłatne świadczenie usług) i właściwych stawek podatku...
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy :

Ad. Pytanie 3, 4 i 5 - nieodpłatne świadczenie.

W odniesieniu do pytania nr 3 sformułowanego we wniosku, Spółka stoi na stanowisku, że uczestnictwo pracowników i podwykonawców w spotkaniu integracyjnym nie będzie stanowiło nieodpłatnego świadczenia usług, o którym mowa w art. 8 ust. 2 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu podatkiem VAT podlega odpłatne świadczenie usług. W myśl art. 8 ust. 2 pkt 2 za odpłatne świadczenie usług uznaje się również nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika. Powyższe brzmienie przepisu art. 8 ust. 2 pkt 2 obowiązuje od dnia 1 kwietnia 2011 r. Zgodnie z uzasadnieniem do ustawy, zmiana miała na celu „ściślejsze odwzorowanie definicji odpłatnego świadczenia usług do uregulowań tego zagadnienia zawartych w art. 26 dyrektywy 2006/112/WE”. Zgodnie z art. 26 pkt b Dyrektywy za odpłatne świadczenie usług uznaje się nieodpłatne świadczenie usług przez podatnika na prywatny użytek jego lub jego pracowników, lub bardziej ogólnie, do celów innych niż działalność jego przedsiębiorstwa.

Podkreślenia wymaga fakt, że aby nieodpłatne świadczenie usług zostało zrównane z odpłatnym świadczeniem na gruncie ustawy VAT, nieodpłatne świadczenie usług przez podatnika musi służyć innym celom niż działalność gospodarcza, np. na użytek osobisty pracowników podatnika. Przy czym opodatkowaniu podlegać będzie każde nieodpłatne świadczenie usług przez podatnika na cele inne niż działalność gospodarcza podatnika, nawet wówczas, gdy z tytułu tych usług nie przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia „celu osobistego” Zgodnie z istniejącymi stanowiskami organów podatkowych oraz sądów administracyjnych „realizacja celu osobistego polega na zaspokajaniu własnej (prywatnej) potrzeby osoby, która ten cel realizuje, a potrzeby osobiste pracownika, to takie potrzeby, do których zaspokojenia pracodawca nie jest zobowiązany przepisami prawa, więc przekraczające zakres obowiązków pracodawcy. Przy czym realizacja celu osobistego zrywa związek z prowadzeniem przez podatnika przedsiębiorstwa ( wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 12 stycznia 2011 r. I SA/Lu 744/2010).

Niezależnie od powyższego, klasyfikacji nieodpłatnych świadczeń na gruncie ustawy o VAT należy dokonywać przy uwzględnieniu złożonej rzeczywistości, w której występują sytuacje, gdy dane świadczenie zaspokaja zarówno jakieś potrzeby osobiste, jak również służy prowadzonej przez przedsiębiorcę działalności. Jednak w ocenie Spółki, aby można było zakwalifikować daną usługę jako nieodpłatne świadczenie na cele osobiste pracowników (czy np. kontrahentów) podatnika i tym samym nie związane z działalnością gospodarczą, to zaspokojenie potrzeb osobistych powinno być dominującym elementem świadczenia. Zdaniem Spółki, w przypadku, jeśli głównym celem świadczenia jest zrealizowanie potrzeb związanych z prowadzonym przedsiębiorstwem, a wystąpienie pewnych korzyści osobistych u pracownika czy kontrahenta jest elementem ubocznym świadczenia, to nie może to przesądzać o zakwalifikowaniu danej usługi jako nieodpłatnego świadczenia podlegającego opodatkowaniu.

Powyższe kryterium rozróżniające charakter usługi występuje również w orzecznictwie Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości. W wyroku z dnia 16.10.1997 r. w sprawie Julius Fillibeck Sohne GmbH 8c Co. KG przeciwko Finanzamt Neustadt (sygn. C-258/95 ), sąd wyjaśnił, że w przypadkach jeśli ze względu na specyfikę działalności, przedsiębiorca widzi konieczność zapewnienia pewnych nieodpłatnych świadczeń (wyrok dotyczył zapewnienia pracownikom transportu do pracy) to świadczenie to może zostać uznane za dokonywane na potrzeby związane z prowadzoną działalnością.

W innym wyroku ETS z dnia 11 grudnia 2008 r. w sprawie C-371/07 Danfoss A/S, AstraZeneca A/S przeciwko Skatteministeriet „ Trybunał stwierdził, że „ nieodpłatne wydawanie posiłków przez Danfoss i AstraZeneca swym partnerom handlowym miało miejsce wyłącznie podczas spotkań odbywających się w lokalach przedsiębiorstwa. Ostatnia z wymienionych spółek zaprasza bowiem lekarzy i innych specjalistów z dziedziny ochrony zdrowia w celu poinformowania ich o chorobach oraz o przeznaczeniu i stosowaniu jej produktów medycznych. Ponadto omawiane posiłki są wydawane uczestnikom spotkań w stołówce, w zależności od czasu rozpoczęcia lub trwania spotkania, Te okoliczności stanowią wskazówkę, że wydawanie posiłków nie jest dokonywane do celów innych niż związane z prowadzoną działalnością. Jednak prawdą jest „że skuteczna kontrola w zakresie celu wydawania posiłków w stołówkach należących do przedsiębiorstw, w tym również w ramach zwykłego ich funkcjonowania, może być trudna. Zatem jeśli z obiektywnych okoliczności wynika, co winien zbadać sąd krajowy - że wydawanie posiłków rzeczywiście dokonywane było do celów ściśle związanych z działalnością gospodarczą, to czynności te nie będą objęte zakresem zastosowania art. 6 ust.2 szóstej Dyrektywy. W drugiej kolejności należy zbadać nieodpłatne wydawanie posiłków przez stołówki należące do przedsiębiorstw pracownikom tych ostatnich przy okazji spotkań służbowych należy traktować jako świadczenie usług przez podatnika na prywatne cele jego pracowników, czy też, ogólniej do celów innych niż związane z jego działalnością. Natomiast w szczególnych okolicznościach potrzeby danego przedsiębiorstwa mogą wymagać , by sam pracodawca zapewniał posiłki pracownikom (zob. analogicznie do przewozu pracowników do miejsca pracy zapewnianego przez pracodawcę w/w wyrok w sprawie Fillibeck ). (....) W tych szczególnych okolicznościach zapewnianie posiłków przez pracodawcę swym pracownikom nie służy zaspokajaniu prywatnych potrzeb tych ostatnich i nie jest dokonywane w celach innych niż związane z działalnością przedsiębiorstwa. Osobista korzyść, jaka wynika z tego dla pracowników wydaje się mieć jedynie charakter uboczny względem potrzeb przedsiębiorstwa”.

Spółka stoi na stanowisku, że powyżej zaprezentowane podejście do klasyfikacji charakteru usług świadczonych nieodpłatnie przez Spółkę na gruncie ustawy o VAT ma zastosowanie w jej przypadku. Jak wskazano w uzasadnieniu „ze względu na specyfikę prowadzonej działalności (m.in. duże rozproszenie geograficzne ,wykonywanie usług w siedzibie klienta), spółka widzi konieczność zapewnienia pracownikom i podwykonawcom możliwości wzajemnego poznania się i zintegrowania w trakcie organizowanych spotkań. Kluczowym czynnikiem wprowadzonej działalności są bowiem zespoły projektowe, których efektywna współpraca zapewnia wysoką jakość świadczonych usług . W trakcie wyjazdów odbywają się zajęcia integracyjne (tzw. „team-building”), szkolenia lub spotkania pracowników i podwykonawców, na których następuje wymiana doświadczeń lub omawiana jest działalność Spółki. Celem organizowanych spotkań nie jest zapewnienie osobistych korzyści pracownikom czy podwykonawcom, lecz osiągnięcie oczekiwanych rezultatów związanych z działalnością firmy (zwiększenie motywacji i zaangażowania pracowników, podniesienie ich kompetencji związanych z pracą zespołową, zwiększenie kwalifikacji zawodowych, opracowanie strategii działalności firmy) . Za każdym razem Spółka jest w stanie udokumentować motywacyjny, czy informacyjny charakter spotkania (program spotkania integracyjnego, program szkolenia „prezentacje przygotowane przez wskazanych pracowników lub tematy omawiane w trakcie spotkania). Firma oczekuje od pracowników i podwykonawców aktywnego uczestnictwa w zajęciach odbywających się w trakcie spotkań. Pracownicy są również zobowiązani do uczestniczenia w spotkaniach „w trakcie których omawiane są wyniki firmy i strategia działalności działu /spółki . Spotkania takie wymagają zatem od pracowników aktywności (udział w dyskusji, przygotowanie prezentacji). Opisywane wyjazdy integracyjne służą zatem bieżącej działalności firmy i nie wiążą z się z prywatną korzyścią po stronie pracownika czy podwykonawcy. Natomiast Spółka uzyskuje określone korzyści z uczestnictwa pracowników i podwykonawców w spotkaniach.

Z istnieniem związku organizowanych spotkań z działalnością Spółki zgodził się również Minister Finansów, przyznając Spółce rację w powołanej już interpretacji wydanej w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych (interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dn. 27.09.2011 „ sygn. IPPB5/423-458/10/11-7/S/JC ) . W sytuacji Spółki ewentualna osobista korzyść osób uczestniczących w spotkaniu ma znaczenie marginalne, czy też jest efektem ubocznym świadczenia. Decydująca jest natomiast korzyść uzyskiwana przez firmę - nieodpłatne świadczenia związane z organizacją spotkań integracyjnych umożliwiają albo usprawniają prawidłowe funkcjonowanie przedsiębiorstwa.

Stanowisko prezentowane przez Spółkę, przedstawił również Dyrektor izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 30.04.2009 r. (sygn. IPPP3-443-101/09-5/JF), która odnosi się do organizowanych przez podatnika spotkań integracyjnych. W wydanej interpretacji organ podatkowy stwierdził m.in. „że uzasadnienie dla takiej interpretacji wynika także z orzecznictwa ETS wyrażonego jednoznacznie w wyroku w sprawie Jullus Fillibeck Sohne (C-258/95). Zgodnie z konkluzją przedstawioną przez ETS w tym orzeczeniu art. 6 ust. 2 VI Dyrektywy w sprawie VAT, tj. przepis na którym oparta jest regulacja art. 8 ust. 2 ustawy VAT, może mieć zastosowanie tylko w przypadku, jeżeli nieodpłatne świadczenie następuje na cele inne niż cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem. Spółka wskazuje, że w analizowanym przypadku „związek wykonywanych usług z prowadzonym przez nią przedsiębiorstwem jest bezsprzeczny. Co więcej, związek ten ma charakter bezpośredni, tj. czynność spotkań integracyjnych jest bezpośrednio związana z prowadzonym przez nią przedsiębiorstwem (tj. organizacja spotkań integracyjnych dla aktualnych i potencjalnych kontrahentów jest wprost proporcjonalnie skorelowana z wielkością sprzedaży realizowanej przez Spółkę). Organizowanie przez Spółkę imprez (spotkań), na które zapraszani są obecni i potencjalni kontrahenci ma na celu zwiększenie sprzedaży opodatkowanej Spółki. Spółka organizuje opisywane spotkania w celu zapoznania kontrahentów z ofertą Spółki oraz zachęcenia ich do nabywania jej produktów, a tym samym do zwiększenia sprzedaży tych produktów. W konsekwencji, fakt świadczenia przez Spółkę usług na rzecz kontrahentów dowodzi niezaprzeczalnego związku opisywanej aktywności z działalnością gospodarczą (przedsiębiorstwem) prowadzonym przez Spółkę. Zatem, opodatkowaniu podatkiem VAT podlega generalnie każde nieodpłatne świadczenie usług „jeżeli nie jest ono związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, a podatnik miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi usługami. Z treści wniosku wynika ‚iż Spółka w ramach strategii marketingowej organizuje spotkania integracyjne dla kontrahentów Spółki .Czynności te służą celom Spółki - są związane z prowadzonym przedsiębiorstwem, bowiem służą zwiększeniu sprzedaży. Zatem „ nieodpłatna organizacja spotkania integracyjnego dla kontrahentów Spółki, jako czynność związana z prowadzonym przedsiębiorstwem, nie wypełnia przesłanki wymienionej w art. 8 ust. 2 ustawy i nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Podsumowując, zdaniem Spółki w opisywanej sytuacji nie występuje nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste pracowników lub podwykonawców, a zatem nie dochodzi do nieodpłatnego świadczenia usług podlegającego opodatkowaniu. Konsekwentnie, w odniesieniu do pytania 4 i 5 zawartego we wniosku, nie powstanie obowiązek odprowadzenia podatku VAT z tytułu nieodpłatnego świadczenia z tytułu organizowanych spotkań integracyjnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Organ podatkowy informuje ponadto. iż w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur za organizacje spotkań integracyjnych dla pracowników i podwykonawców (pytanie nr 1 i 2) wydane zostało odrębne rozstrzygnięcie IPPP1/443-375/12-2/MP.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.