Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB2/4511-1-417/15-2/TR
z 23 lipca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) w zw. z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 20 kwietnia 2015 r. (data wpływu 23 kwietnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zeznań podatkowych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 kwietnia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zeznań podatkowych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Zainteresowany jest obywatelem Chin. Przebywa w Polsce od 2009 r., gdzie pracuje na umowę o pracę. Małżonka Wnioskodawcy, również obywatelka Chin, przybyła do Polski w 2010 r. i pracowała na umowę o pracę do kwietnia 2013 r.

W 2012 r. do Polski przyjechała córka Zainteresowanego i małżonki (obecnie 8 lat) oraz mama Zainteresowanego. W 2012 r. Wnioskodawcy i małżonce urodziła się w Polsce druga córka, a w marcu 2015 r. – trzecie dziecko.

Wnioskodawca dochody osiąga tylko i wyłącznie w Polsce. Obecnie rodzina jest na utrzymaniu Zainteresowanego.

Z małżonką Wnioskodawca posiada wspólność majątkową oraz cały rok podatkowy 2014 przebywał w związku małżeńskim.

Ponadto:

• w roku podatkowym 2014 Wnioskodawca przebywał powyżej 183 dni na terenie Polski;
• centrum życiowym Wnioskodawcy jest obecnie Polska;
• Wnioskodawca ma miejsce zamieszkania na terenie Polski;
• małżonka Wnioskodawcy nie osiągała żadnych dochodów w roku podatkowym 2014;
• małżonkowie mają nadane nr PESEL (dzieci również).
  
  

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Zainteresowany może rozliczać się z wspólnie z małżonką zgodnie z art. 6 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz korzystać z ulg z tego tytułu przewidzianych (chodzi o ulgę na dzieci)?

Zdaniem Wnioskodawcy, może wspólnie z małżonką rozliczać się zgodnie z wnioskiem, o którym mowa w art. 6 ust. 2 ustawy oraz korzystać z ulgi na dzieci.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), małżonkowie podlegają odrębnemu opodatkowaniu od osiąganych przez nich dochodów.

Jednak art. 6 ust. 2 ww. ustawy przewiduje możliwość preferencyjnego opodatkowania dochodów osiąganych przez małżonków. W myśl bowiem tego przepisu, małżonkowie podlegający obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, między którymi istnieje przez cały rok podatkowy wspólność majątkowa, pozostający w związku małżeńskim przez cały rok podatkowy mogą być, z zastrzeżeniem ust. 8, na wspólny wniosek wyrażony w zeznaniu podatkowym, opodatkowani łącznie od sumy swoich dochodów określonych zgodnie z art. 9 ust. 1 i 1a, po uprzednim odliczeniu, odrębnie przez każdego z małżonków, kwot określonych w art. 26 i art. 26c; w tym przypadku podatek określa się na imię obojga małżonków w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy łącznych dochodów małżonków.

Stosownie do treści art. 6 ust. 2a cyt. ustawy, wniosek, o którym mowa w ust. 2, może być wyrażony przez jednego z małżonków. Wyrażenie wniosku przez jednego z małżonków traktuje się na równi ze złożeniem przez niego oświadczenia o upoważnieniu go przez jego współmałżonka do złożenia wniosku o łączne opodatkowanie ich dochodów. Oświadczenie to składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za fałszywe zeznania.

Zgodnie z art. 6 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zasada wyrażona w ust. 2 ma zastosowanie również, jeżeli jeden z małżonków w roku podatkowym nie uzyskał przychodów ze źródeł, z których dochód jest opodatkowany zgodnie z art. 27, lub osiągnął dochody w wysokości niepowodującej obowiązku uiszczenia podatku.

Natomiast stosownie do treści art. 6 ust. 8 ww. ustawy, sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4, nie ma zastosowania w sytuacji, gdy chociażby do jednego z małżonków, osoby samotnie wychowującej dzieci lub do jej dziecka mają zastosowanie przepisy art. 30c, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym lub ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym.

Z kolei na podstawie art. 6 ust. 10 ww. ustawy, sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4, nie ma zastosowania do podatników, którzy wniosek, wyrażony w zeznaniu podatkowym, określony w ust. 2 i 4, złożą po terminie, o którym mowa w art. 45 ust. 1.

Zgodnie zaś z art. 45 ust. 1 ww. ustawy, podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 7 i 8.

Mając na uwadze powyższe, należy stwierdzić, że możliwość skorzystania z preferencyjnego opodatkowania dochodów osiąganych przez małżonków została z woli ustawodawcy uzależniona od spełnienia ściśle określonych warunków, a mianowicie małżonkowie winni:

• przez cały rok podatkowy pozostawać w związku małżeńskim;
• przez cały rok podatkowy posiadać wspólność majątkową małżeńską;
• nie prowadzić działalności podlegającej opodatkowaniu podatkiem liniowym, podatkiem tonażowym lub zryczałtowanym podatkiem dochodowym, z wyjątkiem opodatkowania przychodów z tzw. najmu prywatnego ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych;
• złożyć w ustawowym terminie (tj. do 30 kwietnia następnego roku) wniosek o zastosowanie wspólnego opodatkowania w zeznaniu podatkowym.
  
  

Wzory zeznań podatkowych zawierających wniosek o wspólne opodatkowanie dochodów małżonków zostały ogłoszone w drodze rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 10 października 2013 r. w sprawie określenia wzorów rocznego obliczenia podatku oraz zeznań podatkowych obowiązujących w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych (Dz. U. z 2013 r., poz. 1303). Złożenie wniosku o wspólne opodatkowanie dochodów małżonków polega na dokonaniu wyboru sposobu opodatkowania poprzez zaznaczenie kwadratu nr 2 w poz. 6 zeznania PIT-37 albo PIT-36 oraz złożenie podpisu pod oświadczeniem o spełnieniu warunków do zastosowania tego sposobu opodatkowania. Informuje o tym treść zamieszczona w poz. 6 formularza zeznania rocznego.

Zatem, dla skuteczności wniosku niezbędne jest zarówno zaznaczenie kwadratu, jak i podpisanie oświadczenia przez małżonków (małżonka, jeśli zachodzi okoliczność, o której mowa w art. 6 ust. 2a ustawy) w terminie do dnia 30 kwietnia roku następnego po roku, za który składane jest zeznanie, tj. w analizowanej sprawie do dnia 30 kwietnia 2015 r. Brak jednego z wymienionych elementów uniemożliwia skorzystanie z preferencji w postaci wspólnego opodatkowania dochodów małżonków.

Biorąc powyższe pod uwagę, należy stwierdzić, że na gruncie stanu faktycznego opisanego w analizowanym wniosku, Zainteresowanemu przysługiwało prawo do wspólnego (łącznego) rozliczenia się z żoną za rok podatkowy 2014 – o którym to rozliczeniu mowa w art. 6 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – jeżeli w ustawowym terminie stosowne zeznanie podatkowe (a tym samym wniosek w nim zawarty) zostało podpisane i złożone właściwemu urzędowi skarbowemu.

Przechodząc natomiast do zagadnienia dotyczącego ulgi prorodzinnej za rok 2014, w którym Zainteresowany posiadał dwójkę małoletnich dzieci, należy wskazać, co następuje.

Zgodnie z art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 27, pomniejszonego o kwotę składki, o której mowa w art. 27b, podatnik ma prawo odliczyć kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2 na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym:

1. wykonywał władzę rodzicielską;
2. pełnił funkcję opiekuna prawnego, jeżeli dziecko z nim zamieszkiwało;
3. sprawował opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą.
   
   

W myśl art. 27f ust. 2 pkt 2 ww. ustawy, odliczeniu podlega za każdy miesiąc kalendarzowy roku podatkowego, w którym podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do dwojga małoletnich dzieci - kwota stanowiąca 1/6 kwoty zmniejszającej podatek określonej w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, na każde dziecko.

Na mocy art. 27f ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odliczenie dotyczy łącznie obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim. Kwotę tę mogą odliczyć od podatku w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej.

Według art. 27f ust. 5 ww. ustawy, odliczenia dokonuje się w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1, podając liczbę dzieci i ich numery PESEL, a w przypadku braku tych numerów - imiona, nazwiska oraz daty urodzenia dzieci. Na żądanie organów podatkowych lub organów kontroli skarbowej, podatnik jest obowiązany przedstawić zaświadczenia, oświadczenia oraz inne dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia, w szczególności:

1. odpis aktu urodzenia dziecka;
2. zaświadczenie sądu rodzinnego o ustaleniu opiekuna prawnego dziecka;
3. odpis orzeczenia sądu o ustaleniu rodziny zastępczej lub umowę zawartą między rodziną zastępczą a starostą;
4. zaświadczenie o uczęszczaniu pełnoletniego dziecka do szkoły.
   
   

Reasumując: w analizowanej sprawie Wnioskodawcy przysługuje prawo do skorzystania w zeznaniu podatkowym za rok 2014 z ulgi prorodzinnej na dwie małoletnie córki.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Końcowo informuje się również, że wydając interpretację w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego, w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony, do oceny dokumentów załączonych do wniosku; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego, bądź zdarzenia przyszłego, przedstawionym przez Zainteresowanego i stanowiskiem Zainteresowanego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.