2015.06.02 - Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP1/4512-1-178/15-4/TK
z 2 czerwca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 10 marca 2015 r. (data wpływu 11 marca 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 1 czerwca 2015 r. (data wpływu 5 czerwca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wskazania, czy przeprowadzenie dodatkowego badania technicznego w dniu 3 lutego 2015 r. daje prawo do odliczenia 100% VAT od zakupu Samochodu i wydatków eksploatacyjnych w okresie od dnia 31 maja 2013 r. do dnia 31 marca 2014 r. – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 marca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wskazania, czy przeprowadzenie dodatkowego badania technicznego w dniu 3 lutego 2015 r. daje prawo do odliczenia 100% VAT od zakupu Samochodu i wydatków eksploatacyjnych w okresie od dnia 31 maja 2013 r. do dnia 31 marca 2014 r. Wniosek uzupełniono w dniu 5 czerwca 2015 r. o doprecyzowanie własnego stanowiska.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: Spółka) prowadzi działalność gospodarczą na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (dalej: SSE) na podstawie:

Zezwolenia z dnia 31 stycznia 2005 r. oraz
Zezwolenia z dnia 18 stycznia 2011 r.

Spółka zajmuje się produkcją. Wnioskodawca jest podmiotem należącym do Grupy będącej jednym z największych światowych producentów wyrobów przemysłu gumowego.

Spółka jest zarejestrowanym podatnikiem VAT w Polsce i prowadzi działalność podlegającą opodatkowaniu w zakresie sprzedaży tych towarów. Spółka zatrudnia średnio 75 pracowników na podstawie umowy o pracę.

W prowadzonej działalności gospodarczej Spółka wykorzystuje samochód ciężarowy marki (…) o dopuszczalnej ładowności 828 kg i dopuszczalnej masie całkowitej 2310 kg. Przedmiotowy samochód posiada fabryczne świadectwo homologacji wydane przez producenta oraz wpis w dowodzie rejestracyjnym stwierdzający, że jest to samochód ciężarowy. Samochód spełnia wymogi określone w art. 86a ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, tj. pojazd samochodowy, mający jeden rząd siedzeń, który jest oddzielony od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowany na podstawie przepisów o ruchu drogowym do podrodzaju wielozadaniowy, van, dalej zwany jako „Samochód”.

Samochód ten został zakupiony 31 maja 2013 r. jako nowy z autoryzowanego salonu i przeznaczony na użytkowanie przez pracowników Spółki wyłącznie do celów służbowych na rzecz Spółki. Wnioskodawca odliczył 100% VAT z faktury zakupu samochodu, a także odlicza 100% VAT od faktur zakupu paliwa i materiałów eksploatacyjnych.

Posiadany przez Wnioskodawcę samochód typu van z 1 rzędem siedzeń oraz oddzieloną przestrzenią bagażową posiada badania techniczne wykonane w dniu 4 czerwca 2013 r., które są ważne na okres 3 lat.

Badanie wykonane w dniu 3 lutego 2015 r. potwierdziło, że Samochód o którym mowa we wniosku odpowiadał warunkom ustawy o VAT dotyczącym możliwości 100% odliczenia VAT. Od dnia zakupu do dnia wykonania dodatkowych badań technicznych nie były dokonywane żadne zmiany konstrukcji Samochodu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w związku z wykonaniem dodatkowego badania technicznego i wpisem adnotacji w dowodzie rejestracyjnym pojazdu o spełnieniu warunków art. 86a Ustawy o VAT w dniu 3 lutego 2015 r. podatnik ma prawo do odliczenia 100% VAT od zakupu Samochodu i wydatków eksploatacyjnych w okresie od dnia 31 maja 2013 r. do dnia 31 marca 2014 r.?

Zdaniem Wnioskodawcy, aby odliczyć VAT przy zakupie samochodu i od wydatków eksploatacyjnych nie jest konieczne posiadanie zaświadczenia ze stacji kontroli pojazdów. Ustawodawca uzależnił bowiem prawo do odliczenia VAT od spełnienia przez dany pojazd samochodowy określonych wymagań, nie zaś od wykonania badań technicznych. Dodatkowe badanie techniczne, zaświadczenie ze stacji kontroli pojazdów i odpowiedni wpis w dowodzie rejestracyjnym potwierdzają jedynie prawo do odliczenia, ale nie warunkują skorzystania z niego.

Spółka twierdzi, że o prawie do dokonywania takich odliczeń decyduje wyłącznie posiadanie przez pojazdy samochodowe cech określonych przepisami. Stanowisko to znajduje odzwierciedlenie w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 25 lipca 2012 r. (sygn. ILPP2/443-447/12-4/MR), w której czytamy, że:

„(...) wykonanie dodatkowego badania technicznego jest wyłącznie obowiązkiem podatnika, a nie warunkiem dającym uprawnienie do odliczenia podatku naliczonego z tytułu zakupu samochodu oraz od nabycia paliwa przeznaczonego do napędu samochodów, o których mowa w art. 3 ust. 2 pkt 1-4 ustawy. W istocie zatem ustawodawca uzależnił prawo podatnika do odliczenia podatku od spełnienia przez dany pojazd samochodowy wymagań określonych w art. 3 ust. 2 pkt 1-4 ustawy nowelizującej, nie zaś od wykonania przedmiotowych badań technicznych”.

Identyczne stanowisko zajął Minister Finansów w interpretacji indywidualnej z 25 października 2012 r. (sygn. PT8/033/246/849/WCX/12/PT-831) stwierdzając, że „(…) omawiane odliczenie przysługuje Wnioskodawcy na zasadach wynikających z art. 86 ust. 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, pod warunkiem, że nie wystąpi żadna z okoliczności wyłączających to prawo, określonych w art. 88 tej ustawy”.

Zdaniem Wnioskodawcy, ostatecznie przedstawionym w piśmie z dnia 1 czerwca 2015 r., Spółka ma prawo odliczyć 100% podatku VAT od zakupu Samochodu i wydatków eksploatacyjnych w okresie od dnia 31 maja 2013 r. do dnia 31 marca 2014 r. pomimo braku dodatkowego badania technicznego i wpisu w dowodzie rejestracyjnym w tym okresie. Zdaniem Zainteresowanego, Samochód wykorzystywany przez Spółkę spełnia wymogi określone w art. 86a ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, a w związku z tym Spółka ma prawo odliczyć VAT w pełnej wysokości. Zdaniem Spółki brak dodatkowego badania technicznego, o którym mowa w art. 86 ust. 5 nie pozbawia Wnioskodawcy prawa do odliczenia 100% podatku VAT od zakupu Samochodu i wydatków eksploatacyjnych. Spółka uważa, że dodatkowe badanie techniczne, zaświadczenie ze stacji kontroli pojazdów i odpowiedni wpis w dowodzie rejestracyjnym potwierdza jedynie prawo do odliczenia, a nie warunkuje skorzystanie z niego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że ocena stanowiska Wnioskodawcy w niniejszej interpretacji została dokonana przez organ w oparciu o przepisy prawa podatkowego dotyczące podatku od towarów i usług obowiązujące w okresie od dnia 31 maja 2013 r. do dnia 31 marca 2014 r.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Jak stanowi art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy – w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2013 r. – kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

z tytułu nabycia towarów i usług,
potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego,
od komitenta z tytułu dostawy towarów będącej przedmiotem umowy komisu

– z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Natomiast na mocy ww. art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy – w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r. – kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

nabycia towarów i usług,
dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Przedstawiona zasada wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ustawodawca stworzył zatem podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

W okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., kwestie związane z odliczeniem podatku od towarów i usług związanego z nabyciem samochodów regulował przepis art. 3 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652, z późn. zm.), dalej jako ustawa nowelizująca.

I tak, w myśl przepisu art. 3 ust. 1 ww. ustawy, w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy do dnia 31 grudnia 2013 r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1, stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł, z zastrzeżeniem ust. 2.

Z kolei ust. 2 tegoż przepisu stanowi, że przepis ust. 1 nie dotyczy:

pojazdów samochodowych mających jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van;
pojazdów samochodowych mających więcej niż jeden rząd siedzeń, które oddzielone są od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą i u których długość części przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona po podłodze od najdalej wysuniętego punktu podłogi pozwalającego postawić pionową ścianę lub trwałą przegrodę pomiędzy podłogą a sufitem do tylnej krawędzi podłogi, przekracza 50% długości pojazdu; dla obliczenia proporcji, o której mowa w zdaniu poprzednim, długość pojazdu stanowi odległość pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a tylną krawędzią podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona w linii poziomej wzdłuż pojazdu pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a punktem wyprowadzonym w pionie od tylnej krawędzi podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków;
pojazdów samochodowych, które mają otwartą część przeznaczoną do przewozu ładunków;
pojazdów samochodowych, które posiadają kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu;
pojazdów samochodowych będących pojazdami specjalnymi w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym o przeznaczeniach wymienionych w załączniku do niniejszej ustawy;
pojazdów samochodowych konstrukcyjnie przeznaczonych do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą – jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;
przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest:
1. odprzedaż tych samochodów (pojazdów) lub
2. oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze i te samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.

Spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 2 pkt 1-4 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu, zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań (art. 3 ust. 3 ww. ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r.).

Na podstawie art. 4 ww. ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 3 ust. 1.

W okresie od dnia 1 stycznia 2014 r. do dnia 31 marca 2014 r. powyższe kwestie regulują przepisy art. 86a oraz art. 88a ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z ust. 1 wymienionego artykułu – w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 marca 2014 r. - w przypadku nabycia:

samochodów osobowych,
innych niż samochody osobowe pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony

kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł.

W myśl ust. 2 powyższego artykułu, przepis ust. 1 pkt 2 nie dotyczy:

pojazdów samochodowych mających jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van;
pojazdów samochodowych mających więcej niż jeden rząd siedzeń, które oddzielone są od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą i u których długość części przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona po podłodze od najdalej wysuniętego punktu podłogi pozwalającego postawić pionową ścianę lub trwałą przegrodę pomiędzy podłogą a sufitem do tylnej krawędzi podłogi, przekracza 50% długości pojazdu; dla obliczenia proporcji, o której mowa w zdaniu poprzednim, długość pojazdu stanowi odległość pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a tylną krawędzią podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona w linii poziomej wzdłuż pojazdu pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a punktem wyprowadzonym w pionie od tylnej krawędzi podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków;
pojazdów samochodowych, które mają otwartą część przeznaczoną do przewozu ładunków;
pojazdów samochodowych, które posiadają kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu;
pojazdów specjalnych - jeżeli z dokumentów wydanych zgodnie z przepisami prawa o ruchu drogowym wynika, że jest to pojazd specjalny;
pojazdów samochodowych innych niż wymienione w pkt 1-5, w których liczba miejsc (siedzeń) łącznie z miejscem dla kierowcy wynosi:
1. 1 - jeżeli dopuszczalna ładowność jest równa lub większa niż 425 kg,
2. 2 - jeżeli dopuszczalna ładowność jest równa lub większa niż 493 kg,
3. 3 lub więcej - jeżeli dopuszczalna ładowność jest równa lub większa niż 500 kg;
pojazdów samochodowych konstrukcyjnie przeznaczonych do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą - jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie.

Zgodnie z art. 88a ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r. do 31 marca 2014 r., obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 86a ust. 1.

Z opisu sprawy wynika, że Spółka prowadzi działalność gospodarczą na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej i zajmuje się produkcją. Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem VAT w Polsce i prowadzi działalność podlegającą opodatkowaniu w zakresie sprzedaży tych towarów. Spółka zatrudnia średnio 75 pracowników na podstawie umowy o pracę.

W prowadzonej działalności gospodarczej Spółka wykorzystuje samochód ciężarowy marki (…) o dopuszczalnej ładowności 828kg i dopuszczalnej masie całkowitej 2310kg. Samochód ten posiada fabryczne świadectwo homologacji wydane przez producenta oraz wpis w dowodzie rejestracyjnym stwierdzający, że jest to samochód ciężarowy. Samochód spełnia wymogi określone w art. 86a ust. 2 pkt 1 ustawy – jest to pojazd samochodowy, mający jeden rząd siedzeń, który jest oddzielony od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowany na podstawie przepisów o ruchu drogowym do podrodzaju wielozadaniowy, van.

Dodatkowe badanie techniczne, które potwierdza spełnienie wymagań określonych w art. 86a ust. 5 ustawy, przeprowadzane przez okręgową stację kontroli pojazdów potwierdzone w postaci zaświadczenia wydanego przez tę stację, zostało wykonane w dniu 3 lutego 2015 r. i tego samego dnia wpisano do dowodu rejestracyjnego adnotację dotyczącą spełnienia przez Samochód wymogów technicznych. Spółka wskazała, że badanie wykonane w dniu 3 lutego 2015 r. potwierdziło, że Samochód o którym mowa we wniosku odpowiadał warunkom ustawy dotyczącym możliwości 100% odliczenia VAT. Od dnia zakupu do dnia wykonania dodatkowych badań technicznych nie były dokonywane żadne zmiany konstrukcji Samochodu.

Na tle tak przedstawionego stanu faktycznego Wnioskodawca powziął wątpliwości, czy w związku z wykonaniem dodatkowego badania technicznego i wpisem adnotacji w dowodzie rejestracyjnym pojazdu o spełnieniu warunków art. 86a ustawy w dniu 3 lutego 2015 r., Spółka ma prawo do odliczenia 100% VAT od zakupu Samochodu i wydatków eksploatacyjnych w okresie od dnia 31 maja 2013 r. do dnia 31 marca 2014 r.

Z powołanych powyżej przepisów wynika, że spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych, w okresie wskazanym w pytaniu, stwierdzało się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu, zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań. Dodatkowe badanie techniczne miało potwierdzać spełnienie przez pojazd wszystkich określonych w ustawie warunków technicznych. Wnioskodawca w opisie sprawy wskazał, że Samochód będący przedmiotem wniosku, to pojazd samochodowy, mający jeden rząd siedzeń, który jest oddzielony od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowany na podstawie przepisów o ruchu drogowym do podrodzaju wielozadaniowy, van.

Przepisy nie regulują terminu badania technicznego, niemniej jednak badanie to wpływa na prawo do odliczenia podatku naliczonego, dlatego powinno być ono przeprowadzone do momentu złożenia deklaracji podatkowej za okres, w którym został nabyty samochód (wtedy wykonywane jest prawo do odliczenia i musi istnieć dokument potwierdzający „konstrukcyjność” pojazdu).

W związku z powyższym na podstawie przedstawionego stanu faktycznego i zacytowanych powyżej przepisów należy stwierdzić, że w przypadku braku przeprowadzenia dodatkowego badania technicznego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację, a tym samym braku wpisu w dowodzie rejestracyjnym o spełnieniu wymagań dla pojazdów określonych w art. 3 ust. 2 pkt 1-4 ustawy nowelizującej (art. 86a ust. 2 pkt 1-4 ustawy), Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do pełnego odliczenia podatku naliczonego od zakupu Samochodu i wydatków eksploatacyjnych w okresie od dnia 31 maja 2013 r. do dnia 31 marca 2014 r. bowiem zgodnie z art. 3 ust. 3 ustawy nowelizującej (odpowiednio art. 86a ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług), spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych, stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stacje kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez te stację oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu, zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań.

W świetle powyższych ustaleń stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe.

Odnośnie powołanej przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnej, należy zauważyć, że interpretacja ta została wydana w indywidualnej sprawie, w której indywidualnie oceniano opis zaistniałego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i stanowisko wnioskodawcy. Powołana interpretacja nie stanowi źródła prawa. Zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek Zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Stosownie zaś do treści art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa, interpretacje wydawane są w indywidualnych sprawach Wnioskodawcy, w związku z tym skutki prawne, czy też ewentualna ochrona, określone w art. 14k do 14m mogą dotyczyć wyłącznie podmiotu, który uzyskał interpretację indywidualną.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin