2015.11.17 - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP4/4513-98/15/PK
z 17 listopada 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 7 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z 3 lipca 2015 r. (data wpływu 10 sierpnia 2015 r.), uzupełnionym pismem z 19 października 2015 r. (data wpływu 27 października 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w przedmiocie zwolnienia z akcyzy energii elektrycznej uzyskanej z biogazu - jest:

prawidłowe w zakresie zwolnienia energii elektrycznej zużywanej w procesie produkcji energii elektrycznej, jak również zużycia tej energii w celu podtrzymywania tych procesów produkcyjnych oraz w zakresie obliczenia ilości energii elektrycznej zużywanej do czynności zwolnionych,
nieprawidłowe w pozostałym zakresie

UZASADNIENIE

W dniu 10 sierpnia 2015 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku akcyzowego, w przedmiocie zwolnienia z energii elektrycznej uzyskanej z biogazu. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 19 października 2015 r. będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z 9 października 2015 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca od lutego 2015 r. rozpoczął produkcję biogazu rolniczego z którego powstaje energia elektryczna i ciepło w skojarzeniu. Produkty te powstają w będącej własnością Spółki nowo wybudowanej biogazowni rolniczej, w jednostce kogeneracyjnej o łącznej mocy nie przekraczającej 1,2 MW (dla energii) i 1,2 GJ (dla ciepła).

Spółka jest podmiotem wpisanym do rejestru przedsiębiorstw energetycznych zajmujących się wytwarzaniem biogazu rolniczego (decyzja Prezesa Agencji Rynku Rolnego w załączeniu).

Podstawa prawną wpisu jest ustawa z dnia 8 stycznia 2010 r. o zmianie ustawy - Prawo energetyczne z dnia 10 kwietnia 1997 r. oraz o zmianie niektórych innych ustaw ( Dz. U. z 2010 r. Nr 21 poz. 104). Przedmiotowy wpis uprawnia Spółkę do ubiegania się o wydanie Świadectw pochodzenia energii elektrycznej wytworzonej w odnawialnym źródła energii.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 12 ustawy Prawo energetyczne Spółka jest więc przedsiębiorstwem energetycznym - czyli podmiotem gospodarczym prowadzący działalność gospodarczą w zakresie wytwarzania, przetwarzania, magazynowania, przesyłania oraz dystrybucji paliw lub energii lub obrotu nimi. Spółka jest zarejestrowanym podatnikiem podatku akcyzowego.

Dodatkową działalnością Spółki jest usługowe suszenie pasz za pomocą zainstalowanej w zakładzie suszarni oraz handel kiszonkami surowców rolniczych (np. wysłodkami).

Działalność handlowa była prowadzona przez Spółkę od roku 2014. Działalność gospodarcza w zakresie produkcji energii elektrycznej i suszenia pasz jest prowadzona od roku 2015, od momentu rozruchu biogazowni. Docelowo (według kryterium przychodów) przewalającą działalnością Spółki jest produkcja energii i ciepła w skojarzeniu - czyli dochód ze sprzedaży energii elektrycznej i świadectw pochodzenia zielonej energii oraz dochód z suszenia pasz oraz sprzedaży suszonych pasz.

Produkowany w Spółce biogaz uzyskuje się w wyniku fermentacji masy organicznej (surowców rolniczych) w tym:

kiszonki kukurydzianej
kiszonki traw
wytłoków owocowych
wycierki ziemniaczanej
kiszonki całych roślin żyta
kiszonki wysłodków cukrowniczych
zmieszanych w określonej przez technologię proporcji wraz z komponentami.

Biogaz jest mieszaniną gazów oraz zanieczyszczeń. Biogaz składa się głównie z metanu (45-55%) oraz dwutlenku węgla (35-45%). Biogaz jest gazem zanieczyszczanym głównie związkami siarki (siarkowodór), lotnymi metylosiloksanami oraz halogenowymi pochodnymi węglowodorów. Nie zawiera w swoim składzie węglowodorów takich jak; etan/eten/etyn, propan/propen/propyn, butan/buten/butyn. Ze względu na brak zawartości propanu oraz wyższych węglowodorów biogaz jest gazem „suchym”. Z przyczyn ekonomicznych i procesowo-technologicznych (mieszanina gazów różnych właściwościach fizykochemicznych) nie poddawany jest sprężaniu, a wskutek tego nie nadaje się do odsprzedaży, a jedynie do spalania w specjalnie do tego przeznaczonych instalacjach. W Spółce jest on spalany w układzie kogeneracyjnym, w celu skojarzonej produkcji energii elektrycznej (42% wyprodukowanego biogazu) i cieplnej (58% wyprodukowanego biogazu).

Zbiornik biogazu ma określoną pojemność. Nie można go napełniać biogazem w nieskończoność. Ponieważ takie nadwyżki są chwilowe, a nadwyżki biogazu nie da się przechować lub w inny sposób zagospodarować - ulega on spalaniu w tzw. świeczce (uwalniany jest do atmosfery), nie przekształcając się żadną postać energii i nie przynosząc żadnych innych korzyści ekonomicznych Spółce. Na dzień pisania niniejszego wniosku Spółka nie posiada też urządzeń pomiarowych, które spalaną w świeczce ilość gazu mogłyby precyzyjnie zmierzyć.

Zgodnie z założeniami technicznymi i zastosowaną technologią w biogazowni Spółki (modelowo) cały wyprodukowany biogaz będzie przekształcać się:

w 42% na energię elektryczną (1,2 MW)
w 58% na energie cieplną. (1,2 GJ)

Na dzień pisania niniejszego wniosku Spółka nie osiągnęła jeszcze docelowych parametrów pracy. Oczekiwaną wydajność osiągnie ona w ciągu najbliższych tygodni. Zanim energia i ciepło zostały wyprodukowane po raz pierwszy (czyli na etapie tzw. rozruchu biogazowni) biogaz wykorzystany został do prób mających na celu ocenę sprawności urządzeń. Podczas tego etapu nie zostały wytworzone za jego pomocą energia elektryczna i cieplna w skojarzeniu. Co więcej ilości biogazu zużytego w tym procesie Spółka nie była w stanie precyzyjnie zmierzyć - ze względu na brak urządzeń pomiarowych, które by to określały. Wartość może być jedynie oszacowana za pomocą obliczeń, użycia odpowiednich wzorów matematycznych i parametrów urządzeń.

Głównymi elementami składowymi instalacji kogeneracji w biogazowni Spółki są: silnik spalinowy na paliwo gazowe, generator prądu, system wymienników ciepła oraz układ automatyki i sterowania. Energia elektryczna wytwarzana jest przez prądnicę agregatową, która jest napędzana silnikiem spalinowym.

Zgodnie z założeniami technicznymi, technologicznymi oraz na podstawie udzielonych administracyjnych zezwoleń wytworzona energia (moc energetyczna 1,2 MW) w całości jest wprowadzana do sieci energetycznej biogazowni i będzie wykorzystywana:

0,5 MW (42%) na potrzeby własne:
1. do napędu urządzeń (mieszadeł, sprężarek gazu, urządzeń dozujących oraz pomp) zapewniających ciągłość procesu wytwarzania biogazu,
2. podtrzymania technologii wytwarzania energii elektrycznej (utrzymania kogeneratora oraz urządzeń wspomagających produkcję energii w gotowości do pracy, sterowania nimi),
3. doprowadzania gazu do kogeneratora,
4. do pieca elektrycznego wytwarzającego dodatkowe ciepło wykorzystywane w suszami oraz napędu infrastruktury transportowej suszarni (dodatkowa działalność Spółki),
5. oświetlenia placu, budynków administracyjnych, hal surowcowych, pomieszczeń, w których znajdują się urządzenia do produkcji biogazu, energii i ciepła oraz ich obsługa,
0,7 MW (58%) jest odsprzedawana do sieci energetycznej, jako tzw. „zielona energia”. Energia elektryczna jest sprzedawana odbiorcy z urzędu.

W sytuacji, gdy jednostki kogeneracyjne nie pracują, to urządzenia biogazowi są zasilane z sieci elektrycznych tych samych, którymi zarówno płynie energia elektryczna sprzedawana przez Wnioskodawcę do sieci w przypadku jej wytwarzania, jak też wykorzystywana ogólnie przez Wnioskodawcę podczas postoju urządzeń wytwarzających energię elektryczną (z agregatu prądotwórczego na paliwo ciekłe lub od operatora zewnętrznego).

Całość wytworzonej energii elektrycznej mierzona jest przez liczniki zamontowane na zaciskach kogeneratora i odczytywana przez operatora. Podane odczyty pozwalają obliczyć ilość energii elektrycznej (tzw. zielonej), uprawniającej do otrzymania zielonych certyfikatów. Różnicę pomiędzy odczytem licznika mierzącego całość wytworzonej energii (tzw. zielonej energii), a ilością energii elektrycznej wtłoczonej do sieci stanowi energia elektryczna zużyta na potrzeby własne. Na dzień pisania niniejszego wniosku Spółka nie posiada mierników, które w sposób wiarygodny mogłyby określić ilościowe zużycie energii, w podziale na poszczególne (wymienione w punktach 1a, 1b, 1c, 1d) kategorie. Niemniej jednak w dokumentacji technicznej poszczególnych urządzeń używanych w biogazowni jest zapisana tzw. moc znamionowa poszczególnych urządzeń. Technologia przewiduje, że urządzenia pracują non-stop, a przerwy w produkcji (serwisowe, awaryjne itp.) są odnotowywane w dokumentacji technicznej biogazowni. Na tej podstawie w sposób bardzo wiarygodny można wyliczyć zużycie energii elektryczne dla procesu opisanego w punkcie la, 1b, 1c i 1d.

Ciepło natomiast pochodzi od procesów spalania biogazu w silniku. Ciepło to jest odzyskiwane poprzez wymienniki ciepła, włączone w układ chłodzenia oraz w układ wydechowy silnika. W dalszym etapie poprzez system wymienników ciepła w układzie chłodzenia energia cieplna zużywana jest:

do utrzymania temperatury w fermentatorach (podtrzymania procesu produkcji biogazu),
do osuszania odpadu poprodukcyjnego jakim jest masa pofermentacyjna, wykorzystywana następnie
w procesie produkcji nawozu w procesie suszenia pasz (dodatkowa działalność spółki).

Nie wykorzystane w wymieniony powyżej sposób ciepło jest poprzez chłodnice wyrzucane do atmosfery. Ciepło mierzone jest na licznikach:

liczniku głównym - który mierzy całe ciepło wytworzone przez agregat (kogenetrator)
liczniku wtórnym - służącym celom wewnętrznym- który mierzy ile ciepła poszło na ogrzewanie komory fermentacyjnej.

Spółka nie dysponuje licznikami, które w sposób wiarygodny mogłyby oszacować ilość ciepła zużyta do osuszania odpadu poprodukcyjnego, w procesie suszenia pasz, oraz uwalnianego do atmosfery.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626, z póżn. zm.) określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

Stosownie do art. 2 pkt 1 ustawy wyroby akcyzowe to - wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Załącznik nr 1 do ustawy nie obejmuje swym zakresem energii cieplnej, co oznacza że energia cieplna nie stanowi wyrobu akcyzowego. Natomiast w opisanym procesie Spółka wytwarza dwa różne wyroby akcyzowe:

wyrób energetyczny - biogaz (wyrób gazowy) klasyfikowany do kodu CN 2711 29 00, wymieniony w poz. 28 załącznika nr 1 do ustawy
energię elektryczną z kodem CN 2716 00 00 wymieniony w poz. 33 załącznika nr 1 do ustawy.

Zasadą jest bowiem, że końcowymi produktami energetycznymi biogazowni mogą być: biogaz - gaz o składzie i parametrach zbliżonych do gazu ziemnego (po jego oczyszczeniu i obróbce) oraz wytworzona z niego energia elektryczna, ciepło lub/oraz chłód.

Biogaz wytwarzany w procesie produkcji służący do spalania w kogeneratorze, mieści się w klasyfikacji CN pod symbolem 2711 29 00 w sekcji V, dział 25 załącznika 1 do rozporządzenia Komisji (UE) Nr 661/2010 z dnia 5 października 2010 r. zmieniającego załącznik 1 do rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz.U. UE I. 2010.284.1 z dnia 29 października 2010 r. ze zm.), który wszedł w życie z dniem 1 stycznia 2011 roku. Tak samo kwalifikować należy ten biogaz w świetle rozporządzenia Komisji [UE) nr 1001/2013 z dnia 4 października 2013 zmieniającego załącznik I do rozporządzenia nr 2658/87 w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz.U. UEL z 31.10.2013). Biogaz jest gazem palnym, produktem fermentacji anaerobowej związków pochodzenia organicznego (np. ścieki, m.in. ścieki cukrownicze, odpady przemysłu rolno-spożywczego, biomasa), a częściowo także ich rozpadu gnilnego, powstający w biogazowni.

W myśl art. 16 ust. 1 ustawy, podmiot prowadzący działalność gospodarczą jest obowiązany, przed dniem wykonania pierwszej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą lub pierwszej czynności z wykorzystaniem wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, złożyć zgłoszenie rejestracyjne właściwemu naczelnikowi urzędu celnego. Dlatego Spółka dokonała zgłoszenia rejestracyjnego w urzędzie celnym jako podatnik akcyzy prowadzący działalność w zakresie wyrobów akcyzowych i składa deklaracje podatkowe.

Na gruncie ustawy o podatku akcyzowym istnieje, co do zasady, obowiązek uiszczania akcyzy od zużycia energii elektrycznej na potrzeby własne producenta tej energii. Mówi o tym art. 9 ust. 1 pkt 3 i 4 ustawy.

Należy jednak zaznaczyć, że zwalnia się od akcyzy zużycie energii elektrycznej w procesie produkcji energii elektrycznej, jak również zużycie tej energii w celu podtrzymywania tych procesów produkcyjnych - art. 30 ust. 6 ustawy.

Stosownie zaś do art. 30 ust. 7 ustawy zwalnia się od akcyzy zużycie energii elektrycznej w procesie produkcji energii elektrycznej i ciepła w skojarzeniu

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy energia elektryczna wykorzystywania w sposób opisany w punktach 1a, 1b, 1c stanu faktycznego korzysta ze zwolnienia z podatku akcyzowego?
Czy przedstawione w zapytaniu rozliczenie energii zużytej na własne potrzeby jest prawidłowe z punktu widzenia ustawy o podatku akcyzowym i uprawnia do zastosowania stawki zwolnionej dla procesu wymienionego w poz. 1a , 1b i 1c?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1

Energia zużyta na etapie spalania biogazu w kogeneratorze i sterowania procesami produkcji i pomiaru w tym urządzeniu (czyli proces opisany w pkt 1b i 1c stanu faktycznego) jest zwolniona z podatku akcyzowego na podstawie art. 30 ust. 6 i 7 Ustawy o podatku akcyzowym. Biorąc zaś pod uwagę fakt, iż produkowany w biogazowni Spółki biogaz służy wyłącznie produkcji energii i ciepła w skojarzeniu Wnioskodawca stoi na stanowisku, że zwolnienie z podatku akcyzowego przysługuje w całym procesie produkcji energii elektrycznej, w tym również w procesie produkcji biogazu (czyli proces opisany w pkt 1a).

Ad. 2

W przypadku Wnioskodawcy art. 91 pkt 3 ustawy przewiduje, że podatnik dokonujący sprzedaży energii elektrycznej oraz zużywający energię ma obowiązek prowadzenia ewidencji, która powinna zawierać w okresach miesięcznych, z dokładności a do 0,001 MWh ilość (m.in.):

wyprodukowanej energii elektrycznej
sprzedanej podmiotom posiadającym koncesje
zużytej na potrzeby własne
zwolnionej od akcyzy na podstawie art. 30 ust. 6 i 7
strat nie podlegających opodatkowaniu, o których mowa w art. 9.

Całość wyprodukowanej energii elektrycznej mierzy licznik na zaciskach kogeneratora. Ilość energii elektrycznej wtłoczonej do sieci również mierzy licznik. Różnica jest energią zużytą na potrzeby własne. W ramach zużycia na potrzeby własne Spółka wyodrębnia pięć procesów, w których energia jest wykorzystywana:

do napędu urządzeń (mieszadeł, sprężarek gazu, urządzeń dozujących oraz pomp) zapewniających ciągłość procesu wytwarzania biogazu.
podtrzymania technologii wytwarzania energii elektrycznej (utrzymania kogeneratora w gotowości do pracy, sterowania nimi oraz do ich obsługi: np. oświetlania pomieszczeń, w których się one znajdują)
doprowadzania gazu do kogeneratora
do pieca elektrycznego wytwarzającego ciepło wykorzystywane w suszarni oraz napędu infrastruktury transportowej suszarni (dodatkowa działalność Spółki)
oświetlenia placu, budynków administracyjnych, hal surowcowych.

Fakt, iż Spółka nie posiada urządzeń pomiarowo-rozliczeniowych pozwalających określić ilościowe zużycie energii elektrycznej w procesach, o których mowa w pkt 1a, 1b, 1c, 1d, 1e opisu technologii zamieszczonej w niniejszym zapytaniu nie przesądza o braku możliwości korzystania ze zwolnienia z akcyzy całej zużytej w tych procesach energii. W przypadku braku takich urządzeń art. 91 dopuszcza określenie współczynnikowe dla poszczególnych urządzeń wskazane w dokumentacji prowadzonej przez podatnika. Jeśli w dokumentacji technicznej poszczególnych urządzeń używanych w biogazowni jest zapisana tzw. moc znamionowa poszczególnych urządzeń i znana będzie ilość godzin pracy tych urządzeń to Spółka będzie mogła wiarygodnie wyliczyć zużycie energii elektrycznej dla procesów zużycia energii opisanych w punkcie 1a, 1b, 1c i 1d.

Wyodrębnienie ilościowego zużycia energii elektrycznej w procesach opisanych w zapytaniu jest dla spółki o tyle ważne, że zdaniem Spółki proces 1a 1b i 1c ma bezpośredni związek ze zwolnieniem z akcyzy zużytej w ten sposób energii o którym mowa w art. 30 ust. 6 i 7.

Technologia przewiduje, że urządzenia pracują non-stop, a przerwy w pracy urządzeń (serwisowe, awaryjne itp.) są odnotowywane w dokumentacji technicznej biogazowni. Tym samym prawdopodobieństwo błędu w ilości godzin pracy urządzeń będzie zminimalizowany. Ponadto Spółka dysponuje oprogramowaniem, które rejestruje, monitoruje i steruje procesem produkcji i suszenia, który również może być źródłem wiarygodnych danych o czasie pracy poszczególnych elementów systemu. Jeśli Spółka opisze sposób wyliczenia (zdefiniuje) i będzie systematycznie prowadzić ewidencję będzie ona wystarczająca do tego aby uznać, że jest ona prawidłowa, a tym samym prawo do zwolnienia części energii będzie przysługiwało.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za:

prawidłowe w zakresie zwolnienia energii elektrycznej zużywanej w procesie produkcji energii elektrycznej, jak również zużycia tej energii w celu podtrzymywania tych procesów produkcyjnych oraz w zakresie obliczenia ilości energii elektrycznej zużywanej do czynności zwolnionych,
nieprawidłowe w pozostałym zakresie

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 roku o podatku akcyzowym (t.j. Dz. U. z 2014 r. Nr 752 ze zm.), wyroby akcyzowe oznaczają - wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy. W poz. 28 ww. załącznika pod kodem CN 2711 wymieniono gaz ziemny (mokry) i pozostałe węglowodory gazowe.

Przez wyroby gazowe - w myśl art. 2 ust. 1 pkt 1b ustawy - rozumie się wyroby energetyczne o kodach CN 2705 00 00, 2711 11 00, 2711 21 00, 2711 29 00 i pozostałe paliwa opałowe, o których mowa w art. 89 ust. 1 pkt 15 lit. b, z wyłączeniem wyrobów energetycznych o kodzie CN 2901 10 00.

Zgodnie zaś z art. 86 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy do wyrobów energetycznych, w rozumieniu ustawy, zalicza się wyroby objęte pozycjami CN 2701, 2702 oraz od 2704 do 2715.

W świetle powyższego należy zauważyć, że biogaz objęty kodem CN 2711 29 00 stanowi wyrób akcyzowy zaliczany jednocześnie do wyrobów energetycznych w rozumieniu ustawy o podatku akcyzowym.

W myśl art. 9 ust. 1 w przypadku energii elektrycznej przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

nabycie wewnątrzwspólnotowe energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;
sprzedaż energii elektrycznej nabywcy końcowemu na terytorium kraju, w tym przez podmiot nieposiadający koncesji na wytwarzanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne, który wyprodukował tę energię;
zużycie energii elektrycznej przez podmiot posiadający koncesję, o której mowa w pkt 2;
zużycie energii elektrycznej przez podmiot nieposiadający koncesji, o której mowa w pkt 2, który wyprodukował tę energię;
import energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;
zużycie energii elektrycznej przez nabywcę końcowego, jeżeli nie została od niej zapłacona akcyza w należnej wysokości i nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży tej energii elektrycznej nabywcy końcowemu.

Zatem zużycie na potrzeby własne energii elektrycznej przez podmiot posiadający koncesję, o której mowa w art. 9 ust. 1 pkt 2 ustawy lub przez podmiot nieposiadający takiej koncesji, który wyprodukował tą energię, jest czynnością podlegającą opodatkowaniu akcyzą – zgodnie art. 9 ust. 1 pkt 3 i 4 ustawy.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy, w przypadku energii elektrycznej obowiązek podatkowy powstaje:

z dniem nabycia wewnątrzwspólnotowego energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;
z momentem wydania energii elektrycznej nabywcy końcowemu, w przypadku sprzedaży energii elektrycznej na terytorium kraju;
z dniem zużycia energii elektrycznej, w przypadkach, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3, 4 i 6;
z dniem powstania długu celnego, w przypadku importu energii elektrycznej przez nabywcę końcowego.

Stosownie do art. 13 ust. 1 ustawy podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą (…).

Stosownie zaś do art. 30 ust. 7 ustawy zwalnia się od akcyzy zużycie energii elektrycznej w procesie produkcji energii elektrycznej i ciepła w skojarzeniu.

Należy również mieć na uwadze, że zgodnie z delegacją ustawową zawartą w art. 38 ust. 2 ustawy, Minister Finansów w rozporządzeniu z dnia 16 września 2013r. w sprawie warunków stosowania niektórych zwolnień od podatku akcyzowego (Dz.U. z 2013 r. poz. 1109), zwanym dalej rozporządzeniem, określił dodatkowe warunki i tryb stosowania zwolnień, o których mowa w art. 30, art. 31a i art. 32 ustawy, w szczególności w zakresie ewidencjonowania i dokumentowania uprawnienia do zastosowania zwolnień.

W myśl przepisu § 2 ust. 1 i ust. 2 tego rozporządzenia, zwolnienie, o którym mowa w art. 30 ust. 6 i 7 ustawy, ma zastosowanie, pod warunkiem że podmiot zużywający energię elektryczną:

prowadzi ewidencję pozwalającą na określenie ilości i sposobu wykorzystania energii,
przekazuje do właściwego naczelnika urzędu celnego, do 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło zużycie energii, oświadczenie o ilościach zużytej energii elektrycznej i sposobie jej wykorzystania.

Oświadczenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, powinno zawierać:

nazwę i adres siedziby podmiotu zużywającego energię elektryczną oraz jego NIP;
ilość zużytej energii elektrycznej;
sposób wykorzystania energii elektrycznej;
datę i miejsce sporządzenia oświadczenia oraz podpis osoby składającej oświadczenie.

Wnioskodawca ma wątpliwości w jakim zakresie energia elektryczna uzyskana z biogazu o symbolu CN 2711 29 00 otrzymanego w toku fermentacji biomasy, korzysta ze zwolnienia.

W opisanym procesie Spółka wytwarza dwa różne wyroby akcyzowe: wyrób energetyczny – biogaz (wyrób gazowy) klasyfikowany do kodu CN 2711 29 00 oraz energię elektryczną w kogeneracji. Uzyskaną energie elektryczną Spółka zużywa do

do napędu urządzeń (mieszadeł, sprężarek gazu, urządzeń dozujących oraz pomp) zapewniających ciągłość procesu wytwarzania biogazu.
podtrzymania technologii wytwarzania energii elektrycznej (utrzymania kogeneratora w gotowości do pracy, sterowania nimi oraz do ich obsługi: np. oświetlania pomieszczeń, w których się one znajdują)
doprowadzania gazu do kogeneratora
do pieca elektrycznego wytwarzającego ciepło wykorzystywane w suszarni oraz napędu infrastruktury transportowej suszarni (dodatkowa działalność Spółki)
oświetlenia placu, budynków administracyjnych, hal surowcowych.

Zapytanie Wnioskodawcy dotyczy możliwości zwolnienia uzyskanej energii elektrycznej wykorzystywanej do czynności wymienionych w punktach a-c.

Zasadą jest, że końcowymi produktami energetycznymi biogazowni mogą być: biogaz – gaz o składzie i parametrach zbliżonych do gazu ziemnego (po jego oczyszczeniu i obróbce) oraz wytworzona z niego energia elektryczna, ciepło lub/oraz chłód – „Przewodnik dla inwestorów zainteresowanych budowa biogazowni rolniczych” opracowanie Instytutu Energetyki Odnawialnej w Warszawie (EC BREC IEO) (http://www.mg.gov.pl/node/13229).

Zgodnie z ugruntowanym orzecznictwem sądowym wszelkiego rodzaju przywileje podatkowe są w swojej istocie odstępstwem od jednej z głównych zasad podatkowych, a mianowicie zasady sprawiedliwości podatkowej, przejawiającej się w powszechności opodatkowania oraz równości podatkowej. Zatem rzeczą zupełnie wyjątkową jest sytuacja, w której pewna grupa podmiotów korzysta z uprawnień, których nie posiada większość. Z powyższego wynika, że wszelkiego rodzaju uprzywilejowanie w systemie prawa podatkowego jako wyjątek, odstępstwo od zasady sprawiedliwości podatkowej (powszechności i równości opodatkowania) nie może być oderwane od zasad wykładni gramatycznej i odbywać się według wykładni rozszerzającej. Zasadą jest bowiem, jak to sformułowano w wyroku Sądu Najwyższego z dnia 7 maja 1997 r. (III RN 22/97 - OSNAPU 1998 nr 5 poz. 142), ścisła interpretacja przepisów wprowadzających przywileje podatkowe.

Wyjaśnić także należy, że zarówno prawodawca krajowy, jak i wspólnotowy nie określa wprost, co należy rozumieć pod pojęciem procesu produkcji energii elektrycznej. Należy jednak zwrócić uwagę, że w powołanych przepisach rozróżnia się zużycie energii elektrycznej w procesie produkcji energii elektrycznej oraz w celu utrzymania zdolności do produkcji. Z powyższego wynika, że w założeniu prawodawcy utrzymanie zdolności do produkcji nie mieści się w pojęciu samej produkcji energii elektrycznej, skoro zostało odrębnie wymienione, choć nie budzi wątpliwości jego związek z tą produkcją, co przemawia za ścisłym rozumieniem pojęcia procesu produkcji energii elektrycznej. Chodzi zatem o wszelkie czynności (zjawiska), które można zaliczyć do samego procesu produkcji z wyłączeniem innych czynności (zjawisk), które, choć są z nim powiązane i służą temu procesowi, to jednak nie stanowią jego elementu. Powyższe znajduje również potwierdzenie w treści dyrektywy energetycznej, w której zużycie energii elektrycznej na cele związane produkcją energii elektrycznej, ale w ramach z czynności (zjawisk) niemieszczącymi się w tym procesie produkcji zostało odrębnie potraktowane. Wynika to z art. 21 ust. 3 dyrektywy, który stanowi, że zużycie produktów energetycznych na terenie zakładu produkującego produkty energetyczne nie jest uważane za zdarzenie powodujące powstanie zobowiązania podatkowego, jeśli zużyciu ulegają produkty energetyczne produkowane na terenie zakładu; państwa członkowskie mogą uznać także zużycie energii elektrycznej i innych produktów energetycznych niewyprodukowanych na terenie takiego zakładu oraz zużycie produktów energetycznych i energii elektrycznej na terenie zakładu produkującego paliwa, wykorzystywanych do wytwarzania energii elektrycznej, jako nie powodujące powstania zdarzenia powodującego powstanie zobowiązania podatkowego; w przypadku gdy zużycie następuje na cele niezwiązane z produkcją produktów energetycznych, w szczególności do napędu pojazdów, wówczas jest to uznawane za zdarzenie powodujące powstanie zobowiązania podatkowego.

Ponadto z uwagi, że pojęcie „procesu produkcji” nie zostało zdefiniowane w przepisach dotyczących podatku akcyzowego, należy w tym względzie posiłkować się jego potocznym rozumieniem. Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego (http://sjp.pwn.pl/szukaj/produkować) „produkować” to – w kontekście znajdującym zastosowanie w niniejszej sprawie «wytwarzać jakiś towar».

Przez „proces” zaś rozumie się (http://sjp.pwn.pl/szukaj/proces):

«przebieg następujących po sobie i powiązanych przyczynowo określonych zmian»
«postępowanie prowadzone przez sąd»
«kolejno następujące po sobie zmiany fizykochemiczne materii»

Natomiast jako „podtrzymywanie procesów produkcyjnych” rozumie się niedopuszczenie do osłabienia, przerwania, ustania, naruszenia czegoś, stosując odpowiednie środki.

Uznać zatem można, że czynności podtrzymujące proces produkcji, odnoszą się do okresów przerw w samej produkcji (technicznych, czy też o charakterze incydentalnym), kiedy to maszyny oraz inne urządzenia produkcyjne nie produkują energii elektrycznej, ale pozostają w gotowości do takiej produkcji.

Podtrzymywanie procesów produkcyjnych należy zatem rozumieć jako utrzymywanie urządzeń (instalacji, maszyn) wykorzystywanych w procesie produkcji energii elektrycznej w stanie umożliwiającym podjęcie produkcji energii elektrycznej po zakończeniu postoju wynikającego np. z konieczności konserwacji lub naprawy danego urządzenia.

Powszechnie przyjmuje się ponadto, że proces produkcji to uporządkowany zestaw celowych działań wykonywanych w toku produkcji począwszy od pobrania materiału wejściowego z magazynu, aż do zdania gotowego wyrobu włącznie. Proces produkcyjny zawsze dotyczy określonego wyrobu (jest to suma operacji produkcyjnych wykonywanych w uporządkowanej kolejności i mających na celu wytworzenie określonego wyrobu).

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że do procesu produkcji energii elektrycznej należy zaliczyć regularnie po sobie następujące zjawiska zmierzające do wytworzenia energii elektrycznej. Tym samym, na skutek zespołu celowych działań wyznaczonych poprzez proces technologiczny, energia zużywana do ich wykonania lub podtrzymania (nie dopuszczenia do przerwania ich ciągłości) może zostać zakwalifikowana jako zwolniona od akcyzy.

Z kolei te z procesów, które nie mieszczą się w ramach ustalonego procesu technologicznego i nie posiadają wskazanych powyżej cech (tj. regularnie po sobie następujących zjawisk, pozostających między sobą w związku przyczynowym powodujących powstawanie energii elektrycznej lub mających na celu nie dopuszczenie do przerwania ciągłości tych zjawisk), nie mogą korzystać z przywileju zwolnienia od podatku akcyzowego.

W ocenie Organu, analiza wskazanych wyżej przepisów wskazuje, że zwolnienie od akcyzy, o którym mowa w art. 30 ust. 6 i 7 ustawy, dotyczy zużycia energii elektrycznej w procesie produkcji samej energii elektrycznej, zużycia energii elektrycznej do podtrzymania procesów jej produkcji oraz zużycia energii elektrycznej w procesie produkcji energii elektrycznej i ciepła w skojarzeniu. Zatem nie obejmuje swoim zakresem zużycia energii elektrycznej w procesie produkcji innych niż energia elektryczna wyrobów akcyzowych, np. biogazu (wyrobów gazowych).

Stanowisko tutejszego organu znajduje potwierdzenie w orzecznictwie sądów administracyjnych. Rozstrzygając kwestię zakresu zwolnienia od akcyzy energii elektrycznej Wojewódzki Sad Administracyjny w Poznaniu w wyroku z dnia 8 listopada 2012 r. sygn. III SA/Po 640/12 stwierdził, że samo uzyskanie paliwa, z którego produkowana jest energia elektryczna (wydobycie węgla brunatnego), nie rozpoczyna procesu produkcji energii elektrycznej. Produkcja energii elektrycznej rozpoczyna się bowiem dopiero w procesie przetwarzania tego węgla z zastosowaniem określonej technologii, który prowadzi do uzyskania gotowego wyrobu, jakim jest energia elektryczna. Nie można do tego procesu zaliczyć wydobycia węgla brunatnego, stanowiącego wyłącznie pozyskanie surowca, który może być przeznaczony jako paliwo do produkcji energii elektrycznej”.

W związku z powyższym uzasadnione jest twierdzenie tutejszego organu, że zespołu czynności związanych z uzyskaniem paliwa – biogazu – przeznaczonego następnie do wytworzenia energii elektrycznej i cieplnej w skojarzeniu nie można zaliczyć do procesu produkcyjnego energii elektrycznej i cieplnej w skojarzeniu.

Ustawa nie przewiduje dodatkowo zwolnień dla energii elektrycznej zużywanej do produkcji innych wyrobów energetycznych takich jak biogaz, zatem produkcja w biogazowni biogazu używanego do produkcji energii elektrycznej, odbywa się z użyciem energii elektrycznej obciążonej podatkiem akcyzowym.

Rozstrzygając kwestię zakresu zwolnienia od akcyzy energii elektrycznej zużywanej do produkcji energii oraz ciepła w skojarzeniu, Wojewódzki Sad Administracyjny w Lublinie w wyroku z 23 stycznia 2013 r. I SA/Lu 875/12 orzekł, iż: (…) użyty w art. 30 ust. 7 ustawy o podatku akcyzowym zwrot „zużycie energii elektrycznej w procesie produkcji energii elektrycznej i ciepła w skojarzeniu” rozumieć należy jako wykorzystanie energii elektrycznej wyłącznie do czynności, które odnoszą się do produkcji energii elektrycznej i ciepła w skojarzeniu. Stąd też każde inne przeznaczenie niż „do produkcji” nie jest objęte zakresem zwolnienia. Z tej przyczyny zwolnieniu nie podlegają inne przeznaczenia energii elektrycznej jak na przykład (…) energii zużytej przez zasilacze (ich doładowanie), serwery, oświetlenie i latarnie, urządzenia w dyspozytorni, urządzenia w pomieszczeniach socjalnych, czy też biurowych. Powyższe stanowisko zostało podtrzymane przez Naczelny Sąd Administracyjny w prawomocnym wyroku z 13 maja 2015 r. sygn. I GSK 1548/13.

Jak zatem wskazano powyżej proces produkcji energii elektrycznej rozpoczyna się w momencie spalania surowca (w tym przypadku biogazu) w celu uzyskania energii elektrycznej lub łącznego uzyskania energii elektrycznej i ciepła. Zatem wszystkie czynności, które poprzedzają, a na które zużywana jest energia elektryczna, nie mogą być uznane za element procesu produkcyjnego.

Dlatego też energia elektryczna zużyta przez Wnioskodawcę na czynności opisane w pkt 1 lit. a) i c) nie podlega zwolnieniu z podatku akcyzowego.

Odnośnie natomiast czynności opisanych w pkt 1 lit. b) zawartego w stanie faktycznym to wskazać należy, że treść art. 30 ust. 6 i 7 jednoznacznie wskazuje, że zwolnieniem z akcyzy - w przypadku potrzymania procesów produkcyjnych - objęte jest wyłącznie zużycie energii elektrycznej do podtrzymania procesów produkcji energii elektrycznej. Natomiast dla zużycia energii elektrycznej do podtrzymania innych procesów (np. produkcji ciepła w skojarzeniu z energią elektryczną) ustawodawca nie wprowadził możliwości zastosowania zwolnienia.

Tym samym energia elektryczna zużyta przez Wnioskodawcę do czynności wymienionych w pkt 1 lit. b) będzie korzystała ze zwolnienia wyłączenie w takim zakresie w jakim będzie zużyta do podtrzymania technologii wytwarzania energii elektrycznej (utrzymania kogeneratora oraz urządzeń wspomagających produkcję energii elektrycznej w gotowości do pracy, sterowania nimi)

Podsumowując, zwolnienie na podstawie art. 30 ust. 6 i 7 przy spełnieniu pozostałych warunków - będzie objęta energia zużyta do:

sterowania kogeneratorem - jako element procesu produkcyjnego łącznego wytwarzania ciepła i energii elektrycznej,
sterowania urządzeniami wspomagającymi produkcję energii elektrycznej i ciepła - jako element procesu produkcyjnego łącznego wytwarzania ciepła i energii elektrycznej,
utrzymania kogeneratora oraz urządzeń wspomagających produkcję energii w gotowości do pracy lecz tylko w takim zakresie w jakim zużycie to można proporcjonalnie przypisać do podtrzymania procesów produkcji energii elektrycznej (art. 30 ust. 7 nie przewiduję zwolnienia dla czynności podtrzymywania procesów produkcyjnych energii i ciepła w skojarzeniu)

Zgodnie z art. 91 ust. 1 i 3 ustawy, podatnik dokonujący sprzedaży energii elektrycznej nabywcy końcowemu, zużywający energię elektryczną w sytuacji, o której mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3 i 4 ustawy, a także podmiot reprezentujący, o którym mowa w art. 13 ust. 5 ustawy, są obowiązani do prowadzenia ilościowej ewidencji energii elektrycznej na podstawie wskazań urządzeń pomiarowo-rozliczeniowych u nabywcy końcowego lub podmiotu zużywającego energię, a w przypadku braku urządzeń pomiarowych - na podstawie współczynnikowo określonego poziomu poboru energii przez poszczególne urządzenia, wskazanego w dokumentacji prowadzonej przez podatnika.

Ewidencja, o której mowa powyżej, powinna zawierać odpowiednio dane niezbędne do określenia w okresach miesięcznych, z dokładnością do 0,001 MWh, łącznej ilości:

wyprodukowanej, nabytej wewnątrzwspólnotowo, zaimportowanej, zakupionej na terytorium kraju energii elektrycznej;
energii elektrycznej sprzedanej nabywcom końcowym na terytorium kraju;
energii elektrycznej sprzedanej podmiotom posiadającym koncesję w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne;
energii elektrycznej dostarczonej wewnątrzwspólnotowo i wyeksportowanej;
energii elektrycznej zużytej na potrzeby własne;
energii elektrycznej zwolnionej od akcyzy na podstawie art. 30 ust. 6 i 7 oraz przepisów wydanych na podstawie art. 39 ust. 1 pkt 2;
strat energii elektrycznej niepodlegających opodatkowaniu, o których mowa w art. 9.

Jeżeli brak jest urządzeń pomiarowych pozwalających na precyzyjne określenie ilości, o których mowa w ust. 3 pkt 5 i 7, prowadzący ewidencję określa ilości szacunkowe (art. 91 ust. 4 ustawy).

Zgodnie z delegacją ustawową zawartą w art. 38 ust. 2 ustawy, Minister Finansów w rozporządzeniu z dnia 16 września 2013 r. w sprawie warunków stosowania niektórych zwolnień od podatku akcyzowego (Dz. U. z 2013 r., poz. 1109), zwanym dalej rozporządzeniem, określił dodatkowe warunki i tryb stosowania zwolnień, o których mowa w art. 30, art. 31a i art. 32 ustawy, w szczególności w zakresie ewidencjonowania i dokumentowania uprawnienia do zastosowania zwolnień.

W myśl przepisu § 2 ust. 1 i 2 tego rozporządzenia, zwolnienie, o którym mowa w art. 30 ust. 6 i 7 ustawy, ma zastosowanie, pod warunkiem że podmiot zużywający energię elektryczną:

prowadzi ewidencję pozwalającą na określenie ilości i sposobu wykorzystania energii,
przekazuje do właściwego naczelnika urzędu celnego, do 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło zużycie energii, oświadczenie o ilościach zużytej energii elektrycznej i sposobie jej wykorzystania.

Oświadczenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, powinno zawierać:

nazwę i adres siedziby podmiotu zużywającego energię elektryczną oraz jego NIP;
ilość zużytej energii elektrycznej;
sposób wykorzystania energii elektrycznej;
datę i miejsce sporządzenia oświadczenia oraz podpis osoby składającej oświadczenie.

Warunkiem zwolnienia o którym mowa w art. 30 ust. 6 i 7 ustawy jest spełnienie wymogów, o których mowa § 2 ust. 1 i 2 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie warunków stosowania niektórych zwolnień od podatku akcyzowego.

Ww. zwolnienie od akcyzy może być zastosowane, jeżeli ilość zużytej energii może być co do zasady dokładnie określona przy pomocy właściwych urządzeń pomiarowych. Jednakże w przypadku braku urządzeń pomiarowych pozwalających na precyzyjne określenie zużytej energii elektrycznej Spółka może skorzystać ze zwolnienia od akcyzy - w zakresie określonym powyżej - jeśli określi jej ilość metodą szacunkową (przy wypełnieniu pozostałych warunków zwolnienia od akcyzy).

Jak wynika z wniosku całość wytworzonej energii elektrycznej mierzona jest przez liczniki zamontowane na zaciskach kogeneratora i odczytywana przez operatora. Podane odczyty pozwalają obliczyć ilość energii elektrycznej (tzw. zielonej), uprawniającej do otrzymania zielonych certyfikatów. Różnicę pomiędzy odczytem licznika mierzącego całość wytworzonej energii (tzw. zielonej energii), a ilością energii elektrycznej wtłoczonej do sieci stanowi energia elektryczna zużyta na potrzeby własne. Na dzień pisania niniejszego wniosku Spółka nie posiada mierników, które w sposób wiarygodny mogłyby określić ilościowe zużycie energii, w podziale na poszczególne (wymienione w punktach 1a, 1b, 1c, 1d) kategorie. Niemniej jednak w dokumentacji technicznej poszczególnych urządzeń używanych w biogazowni jest zapisana tzw. moc znamionowa poszczególnych urządzeń. Technologia przewiduje, że urządzenia pracują non-stop, a przerwy w produkcji (serwisowe, awaryjne itp.) są odnotowywane w dokumentacji technicznej biogazowni. Na tej podstawie w sposób bardzo wiarygodny można wyliczyć zużycie energii elektryczne dla procesu opisanego w punkcie la, 1b, 1c i 1d.

Należy zatem stwierdzić, że skoro Spółka zna moc znamieniową poszczególnych urządzeń i na podstawie tego jest w stanie w sposób wiarygodny wyliczyć zużycie energii elektryczne i opisze sposób wyliczenia (zdefiniuje) oraz będzie systematycznie prowadzić ewidencję to w przypadku zużycia energii elektryczne zużytej na potrzeby sterowania kogeneratorem oraz urządzeniami wspomagającymi produkcję energii elektrycznej będą spełnione warunki określone w § 2 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia warunkujące zwolnienie z akcyzy.

Przy czym należy tutaj pamiętać, że aby korzystać ze zwolnienia o którym mowa w art. 30 ust.1 pkt 6 i 7 konieczne jest również przekazanie do właściwego naczelnika urzędu celnego, do 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło zużycie energii, oświadczenie o ilościach zużytej energii elektrycznej i sposobie jej wykorzystania.

Reasumując - energia elektryczna wykorzystywana w sposób opisany w pkt 1 lit. a), b) i c) w stanie faktycznym:

przy spełnieniu pozostałych warunków zwolnienia od akcyzy tj. przekazania do właściwego naczelnika urzędu celnego, do 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło zużycie energii, oświadczenia - zawierającego dane określonych w § 2 ust. 2 ww. rozporządzenia - o ilości zużytej energii elektrycznej i sposobie jej wykorzystania, korzysta ze zwolnienia w zakresie w jakim zużywana jest do samej produkcji energii elektrycznej oraz w zakresie czynności podtrzymujących ten proces,
zużycie energii elektryczne w pozostałym przedstawionym zakresie (którego dotyczyło pytanie), pomimo prawidłowego ewidencjonowania w kontekście § 2 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia, nie podlega zwolnieniu.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy oceniane całościowo należało uznać za:

prawidłowe w zakresie zwolnienia energii elektrycznej zużywanej w procesie produkcji energii elektrycznej, jak również zużycia tej energii w celu podtrzymywania tych procesów produkcyjnych oraz w zakresie obliczenia ilości energii elektrycznej zużywanej do czynności zwolnionych,
nieprawidłowe w pozostałym zakresie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Dodatkowo informuje się, że w zakresie uznania Spółki jako podmiot nieposiadający koncesji na wytwarzanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne zostanie wydano odrębne rozstrzygniecie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z dnia 14 marca 2012r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin