Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB1/4511-339/15/PW
z 24 kwietnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2012 r. poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 28 stycznia 2015 r. (data wpływu 12 lutego 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania otrzymanej kwoty z tytułu zrzeczenia się służebności osobistej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 lutego 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania otrzymanej kwoty z tytułu zrzeczenia się służebności osobistej.

W ww. wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 14 stycznia 2013 r. Wnioskodawca dokonał darowizny w formie aktu notarialnego nieruchomości gruntowej, zabudowanej jednorodzinnym wolnostojącym budynkiem mieszkalnym, swojej wnuczce. Przedmiotowa darowizna została dokonana ze zwolnieniem od obowiązku zaliczenia na schedę spadkową. Jest to pierwsza darowizna dokonana na rzecz wnuczki Wnioskodawcy. Łączna wartość darowizny została wyceniona na kwotę 400.000 zł (słownie: czterysta tysięcy złotych). Na darowanej nieruchomości ustanowiono na rzecz Wnioskodawcy dożywotnio i bezpłatnie służebność osobistą mieszkania, polegającą na zamieszkiwaniu w całym przedmiotowym budynku mieszkalnym. Służebność ta została wyceniona na kwotę 16.000 zł (słownie: szesnaście tysięcy złotych), a wartość tej służebności przyjęto w kwocie 160.000 zł. Celem tej służebności było zabezpieczenie potrzeb osobistych Wnioskodawcy. Ponieważ Wnioskodawca posiada inny lokal mieszkalny, nie w pełni jeszcze wykończony (w trakcie budowy), wyprowadził się, a obdarowana wnuczka wpłaciła mu ww. kwotę 16.000 zł (słownie: szesnaście tysięcy złotych). Kwota ta została w całości przeznaczona na własne potrzeby mieszkaniowe Wnioskodawcy, tj. na dokończenie budowy lokalu, w którym obecnie mieszka.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy przekazana kwota 16.000 zł (słownie: szesnaście tysięcy zł) stanowi przychód do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, pomimo tego, że kwota ta została w całości przeznaczona na własne potrzeby mieszkaniowe?

Zdaniem Wnioskodawcy, kwota 16.000 zł (słownie: szesnaście tysięcy) wpłacona przez wnuczkę Wnioskodawcy, stanowi przychód do opodatkowania jako „inne źródła”.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają zatem wszelkie dochody osiągane przez podatnika, z wyjątkiem tych dochodów, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę jako zwolnione od podatku, bądź od których zaniechano poboru podatku, w drodze rozporządzenia wydanego przez Ministra Finansów.

W katalogu źródeł przychodów zawartych w art. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w pkt 9 znalazły się również przychody z „innych źródeł”, które przykładowo zostały wymienione w art. 20 ust. 1 ustawy. Za przychód z innych źródeł uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych; zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego; alimenty; stypendia; dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14; dopłaty; nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach. Użycie przez ustawodawcę zwrotu „w szczególności” wskazuje na to, iż katalog przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty, a wymienione źródła są jedynie przykładowym wyliczeniem najbardziej typowych przychodów z tego źródła.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2014 r. przychodami z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Natomiast w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2015 r. w myśl art. 11 ust. 1 ustawy przychodami z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3 i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego, Wnioskodawca w dniu 14 stycznia 2013 r. dokonał darowizny w formie aktu notarialnego nieruchomości gruntowej, zabudowanej jednorodzinnym wolnostojącym budynkiem mieszkalnym swojej wnuczce. Na darowanej nieruchomości ustanowiono na rzecz Wnioskodawcy dożywotnio i bezpłatnie służebność osobistą mieszkania, polegającą na zamieszkiwaniu w całym budynku mieszkalnym. Służebność ta została wyceniona na kwotę 16.000 zł (słownie: szesnaście tysięcy złotych), a wartość tej służebności przyjęto w kwocie 160.000 zł. Celem tej służebności było zabezpieczenie potrzeb osobistych Wnioskodawcy. Ponieważ Wnioskodawca posiada inny lokal mieszkalny, nie w pełni jeszcze wykończony (w trakcie budowy), wyprowadził się, a obdarowana wnuczka wpłaciła mu ww. kwotę 16.000 zł (słownie: szesnaście tysięcy złotych). Kwota ta została w całości przeznaczona na własne potrzeby mieszkaniowe Wnioskodawcy, tj. na dokończenie budowy lokalu, w którym obecnie mieszka.

Zgodnie z art. 296 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks Cywilny (Dz. U. z 2014 r. 2014 r. poz. 121 ze zm.) służebność osobista polega na obciążeniu nieruchomości na rzecz oznaczonej osoby fizycznej prawem, którego treść odpowiada treści służebności gruntowej. W odróżnieniu od służebności gruntowej służebność osobista przysługuje oznaczonej osobie fizycznej i ma zaspokoić jej potrzeby podczas gdy służebność gruntowa jest prawem związanym z nieruchomością władnącą i stanowi jej część składową (art. 50 i 47 Kodeksu cywilnego). Do każdej służebności osobistej stosuje się odpowiednie przepisy o służebności gruntowej, z zachowaniem odrębności wynikającej z charakteru służebności osobistej. Najważniejszą z nich jest ta, że służebność osobista ma przynosić korzyści osobie fizycznej, a nie oznaczonej nieruchomości. Zasadniczym źródłem powstania służebności osobistej jest umowa. Służebność osobista wygasa z reguły z chwilą śmierci uprawnionego, co wynika z celu i funkcji służebności osobistej jako prawa ściśle związanego z osobą uprawnionego i ograniczonego czasem jego życia. Do istoty służebności osobistych należy zaliczyć także to, że są one niezbywalne, co oznacza, że nie mogą być one przedmiotem obrotu. Nie można również przenieść uprawnień do ich wykonywania. Zgodnie z art. 294 Kodeksu cywilnego właściciel nieruchomości obciążonej może żądać zniesienia służebności gruntowej za wynagrodzeniem, jeżeli wskutek zmiany stosunków służebność stała się dla niego szczególnie uciążliwa, a nie jest konieczna do prawidłowego korzystania z nieruchomości władnącej.

Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, że otrzymując wynagrodzenie z tytułu wyprowadzenia się z budynku mieszkalnego, na którym ustanowiono na rzecz Wnioskodawcy służebność osobistą mieszkania, Wnioskodawca uzyskał przysporzenie majątkowe, skutkujące powstaniem przychodu z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w związku z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przychód ten należy wykazać w zeznaniu podatkowym składanym do 30 kwietnia roku następującego po roku, w którym osiągnięto ten przychód.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Jak wynika z opisanego we wniosku stanu faktycznego Wnioskodawca nie uzyskał przychodu ze sprzedaży nieruchomości (lokalu mieszkalnego), lecz otrzymał kwotę pieniężną w ramach wynagrodzenia za wyprowadzenie się z budynku mieszkalnego, na którym ustanowiono na rzecz Wnioskodawcy służebność osobistą mieszkania. W związku z powyższym, bez znaczenia w niniejszej sprawie jest to, że otrzymaną od wnuczki kwotę Wnioskodawca wydatkował na cele mieszkaniowe.

Podsumowując, w oparciu o powyższe przepisy prawa należy stwierdzić, że kwota 16.000 zł z tytułu wynagrodzenia za wyprowadzenie się z budynku mieszkalnego, na którym ustanowiono na rzecz Wnioskodawcy służebność osobistą mieszkania na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi przychód z innych źródeł, który podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.