Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP1/443-49/13/AL
z 25 kwietnia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 18 stycznia 2013r. (data wpływu 21 stycznia 2013r.), uzupełnionym pismem z dnia 18 kwietnia 2013r. (data wpływu 19 kwietnia 2013r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 stycznia 2013r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 18 kwietnia 2013r. (data wpływu 19 kwietnia 2013r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 11 kwietnia 2013r. znak: IBPP1/443-49/13/AL.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny (zdarzenie przyszłe):

Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i nie jest związana ze sprzedażą działek budowlanych. W marcu 2002r. ze środków uzyskanych ze sprzedaży mieszkania własnościowego, Wnioskodawca wraz z żoną zakupił dwie działki rolne, co jest stwierdzone jednym aktem notarialnym, ponieważ działki te zakupione zostały od jednej osoby. Działki te położone są obok siebie. Wnioskodawca razem z żoną chcieli na tych działkach wybudować dom po przekształceniu ich na działki budowlane. Jednak rok później w 2003r. udało się Wnioskodawcy i jego zonie kupić inną działkę już budowlaną i położoną w lepszej lokalizacji. To na tej działce w styczniu tego roku Wnioskodawca wraz z żoną dostali pozwolenie na budowę domu wraz w warsztatem. Niestety oszczędności Wnioskodawcy i jego żony nie wystarczają na realizację tego projektu. Starania Wnioskodawcy i jego żony o kredyt hipoteczny spełzły na niczym z powodu małych środków jako wkład własny wymagany przez bank.

Dlatego też, Wnioskodawca wraz z żoną są zmuszeni szukać środków przez sprzedaż tych działek. W 2013r. Wnioskodawca wraz z żoną zamierzają sprzedać obie działki, z tym, że w zależności od klienta dokonają sprzedaży dwóch działek razem jednej osobie, bądź każdą z działek oddzielnie. Działki te były nabyte na potrzeby własne, nie z przeznaczeniem na działalność handlową. Sprzedaż działek, dokonana jednocześnie bądź oddzielnie będzie sprzedażą jednorazową. Wnioskodawca wraz z żoną zamierzają dokonać sprzedaży dwóch działek bez zamiaru powtarzania tej czynności.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 18 kwietnia 2013r. Wnioskodawca wskazał, iż nabycie przedmiotowych działek jako działki rolne wynikało z ewidencji gruntów.

Obydwie działki od momentu nabycia nie były wykorzystywane do jakiejkolwiek działalności gospodarczej czy rolniczej. Wnioskodawca nie jest rolnikiem i nie jest płatnikiem podatku VAT i nie sprzedawał produktów rolniczych.

Wnioskodawca nie jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Przedmiotowe działki nie były wykorzystywane w jakikolwiek sposób.

Od momentu nabycia obu działek tj od roku 2002 grunty te nie były przedmiotem najmu.

Gmina nie dysponuje Miejscowym Planem Zagospodarowania Przestrzennego a wg otrzymanego pisma z UM czytamy że: [teren pod inwestycję nie wymaga zgody na zmianę przeznaczenia gruntów rolnych i leśnych na cele nierolnicze i nieleśne - użytek ,,RV” i „dr”].

Jedna z działek została już sprzedana i nabywca sam przed kupnem wystąpił do UM o warunki zabudowy.

W stosunku do przedmiotowych nieruchomości Wnioskodawca nie podejmował i nie będzie podejmował żadnych działań mających na celu opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego, zmiany przeznaczenia terenu, występowanie o wyłączenie gruntów z produkcji ornej oraz jakichkolwiek innych działań.

Wnioskodawca nie dokonał jakiegokolwiek uatrakcyjniania przedmiotowych działek, nie uzbrajał terenu, nie wydzielał drogi i nie wyposażył w jakiekolwiek urządzenia.

Na pytanie nr 10 tut. organu zawarte w wezwaniu z dnia 11 kwietnia 2013r. cyt.: „Jakie działania marketingowe podejmował Pan lub będzie podejmować w celu sprzedaży działek?”, Wnioskodawca w uzupełnieniu wskazał, iż cyt.: „Jednorazowe działanie w postaci ogłoszenia w internecie.”

Na pytanie nr 11 tut. organu zawarte w wezwaniu z dnia 11 kwietnia 2013r. cyt.: „ W jaki sposób zamierza Pan pozyskać nabywców dla poszczególnych działek?”, Wnioskodawca w uzupełnieniu wskazał, iż cyt.: „Kupujący sami się do mnie zgłosili. Drugą działką jest zainteresowany sąsiad.”

Na pytanie nr 12 tut. organu zawarte w wezwaniu z dnia 11 kwietnia 2013r. cyt.: „Jakie formy ogłoszeń o sprzedaży stosował Pan lub będzie stosować?”, Wnioskodawca w uzupełnieniu wskazał, iż cyt.: „Nie będę stosował już żadnych form ogłoszeń.”

Na dzień dzisiejszy Wnioskodawca nie posiada innych nieruchomości przeznaczonych do sprzedaży.

Wnioskodawca w roku 1997 i 2009 sprzedał mieszkanie spółdzielcze i od tych czynności nie odprowadzał podatku VAT oraz nie składał deklaracji VAT-7 i nie składał zgłoszenia rejestracyjnego VAT-R.

W momencie sprzedaży żadna z działek i ta już sprzedana nie była i ta druga działka nie będzie zabudowana budynkami. Obie działki były i są w takim stanie jak je Wnioskodawca nabył w roku 2002.

Wnioskodawca określił, że przedmiotem sprzedaży jednej z działek i planowanej sprzedaży drugiej działki są wobec nie zmienionej formy nieruchomości gruntowej - działki rolne. Od momentu kupna obu nieruchomości tj. od 2002r. Wnioskodawca nie zmieniał ich przeznaczenia i klasyfikacji gruntów w jakikolwiek sposób.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy sprzedaż dwóch działek rolnych na rzecz jednej osoby, bądź każdej działki innej osobie, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, przy założeniu że czynność ta nie będzie wykonywana więcej niż wskazane dwa przypadki (nie w sposób wielokrotny) i dotyczy wyprzedaży majątku własnego na realizację ważnych planów życiowych?

Zdaniem Wnioskodawcy (stanowisko uzupełnione pismem z dnia 18 kwietnia 2013r.): sprzedaż dwóch działek rolnych na rzecz jednej osoby, bądź każdej działki innej osobie, bez zamiaru wykonania sprzedaży wielokrotnie i w sposób częstotliwy nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Sprzedaż działek budowlanych nie w sposób częstotliwy wyklucza uznanie tego za działalność gospodarczą. Zamierzona transakcja sprzedaży działek nie powinna być obłożona podatkiem VAT, gdyż będzie to czynność okazjonalna, w żaden sposób nie związana z działalnością gospodarczą. Nadto podjęte działania służą jedynie zaspokojeniu potrzeb mieszkaniowych i wiążą się z realizacją istotnych planów życiowych. Obciążenie w opisanej sytuacji podatkiem VAT byłoby krzywdzące i niezgodne z przepisami, które sprzeciwiają się uznaniu za czynność opodatkowaną wyprzedaży majątku własnego.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 18 kwietnia 2013r. Wnioskodawca wskazał, iż podtrzymuje i precyzuje swoje stanowisko, że sprzedaż nieruchomości gruntowych, w przypadku Wnioskodawcy gruntów ornych, nie w sposób częstotliwy, wyklucza uznanie tego za działalność gospodarczą, opodatkowaną podatkiem VAT. A tym samym sprzedaż ww. nieruchomości nie powinna podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Wnioskodawca jest świadomy że wydana pisemna interpretacja jest decyzją indywidualną i żona zamierza również wystąpić osobiście z podobnym wnioskiem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.) zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Czynności te podlegają opodatkowaniu niezależnie od tego, czy zostały wykonane z zachowaniem warunków oraz form określonych przepisami prawa, o czym stanowi art. 5 ust. 2 ww. ustawy.

Przepisy art. 7 ust. 1 i art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług definiują pojęcie dostawy towarów i świadczenia usług za wynagrodzeniem.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy o VAT przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Ustawodawca w ww. przepisach poza wskazaniem, że przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, wskazał ponadto, że za świadczenie usług uznawana jest każda transakcja, która nie stanowi dostawy towarów.

Przyjęcie podziału na dostawę towaru oraz świadczenie usług oznacza w praktyce, że wolą ustawodawcy było określenie maksymalnie szeroko przedmiotu opodatkowania podatkiem od towarów i usług, jeżeli nawet wykazane zostałoby w konkretnym przypadku, że nie występuje dostawa towarów to i tak z reguły należy opodatkować czynność kwalifikowaną wówczas jako świadczenie usług.

Głównym celem wprowadzenia takiej konstrukcji jest zagwarantowanie, aby każda transakcja, która nie mogłaby zostać uznana za dostawę towarów była opodatkowana jako świadczenie usług, za wyjątkiem tych transakcji, które zostały taksatywnie wyłączone lub zwolnione z opodatkowania.

Powyższe regulacje wynikające z ustawodawstwa wspólnotowego dotyczącego harmonizacji przepisów Państw Członkowskich w zakresie podatków obrotowych, wprowadzono w tym celu, aby nie dopuścić do:

1. podwójnego opodatkowania,
2. braku opodatkowania,
3. zakłócenia konkurencji.
   
   

Podstawowe bowiem znaczenie dla kształtu i funkcjonowania wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (podatku od towarów i usług) mają fundamentalne cechy tego podatku, tj.:

1. powszechność opodatkowania,
2. faktyczne opodatkowanie konsumpcji,
3. stosowanie podatku od wartości dodanej na wszystkich etapach obrotu towarami i usługami.
   
   

Realizację powyższych fundamentalnych cech podatku od towarów i usług, o których mowa wyżej, gwarantują nie tylko przepisy określające zakres przedmiotowy podatku VAT, tj. cyt. wyżej art. 5, 7 i 8 ustawy o VAT, lecz również przepisy regulujące zakres podmiotowy podatku od towarów i usług, czyli przepisy art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 marca 2013r.).

Działalność gospodarcza (zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2013r.) obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W świetle powyższego stwierdzić należy, iż każdy, kto dokonuje czynności, które zmierzają do przyszłego wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, powinien być uznany za podatnika podatku od towarów i usług. Tym samym również wykorzystywanie majątku prywatnego przez osobę fizyczną stanowi działalność gospodarczą, jeżeli jest dokonywane w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zatem podstawowym kryterium dla opodatkowania dostawy działki już sprzedanej jak i planowanej do sprzedaży - nabytych przez Wnioskodawcę w marcu 2002r. - jest ustalenie, czy działanie dotyczące dostawy ww. działek można uznać za wykorzystywanie w sposób ciągły do celów zarobkowych.

Jak wynika z wniosku Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i nie jest związana ze sprzedażą działek budowlanych. W marcu 2002r. ze środków uzyskanych ze sprzedaży mieszkania własnościowego, Wnioskodawca zakupił położone obok siebie dwie działki rolne (co wynikało z ewidencji gruntów). Działki te były nabyte na potrzeby własne, nie z przeznaczeniem na działalność handlową. Wnioskodawca miał zamiar na tych działkach wybudować dom po przekształceniu działek na działki budowlane, jednakże w 2003r. udało się Wnioskodawcy kupić inną działkę już budowlaną i położoną w lepszej lokalizacji, w odniesieniu do której w styczniu tego roku Wnioskodawca dostał pozwolenie na budowę domu wraz w warsztatem.

Z uwagi na fakt, iż oszczędności Wnioskodawcy nie wystarczają na realizację tego projektu (budowy domu z warsztatem na działce nabytej w 2003r.), a starania Wnioskodawcy o kredyt hipoteczny nie powiodły się, Wnioskodawca został zmuszony szukać środków przez sprzedaż tych działek.

Wnioskodawca dokonał już sprzedaży jednej z działek, drugą zamierza sprzedać.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, iż obydwie działki od momentu nabycia nie były wykorzystywane do jakiejkolwiek działalności gospodarczej czy rolniczej. Wnioskodawca nie jest rolnikiem i nie jest podatnikiem podatku VAT i nie sprzedawał produktów rolniczych.

Wnioskodawca nie jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Przedmiotowych działek Wnioskodawca nie wykorzystywał w jakikolwiek sposób, w tym działki od momentu ich nabycia nie były przedmiotem najmu.

Dla działki sprzedanej jak i przeznaczonej do sprzedaży brak miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego gminy.

Zarówno w stosunku do działki już sprzedanej jak i przeznaczonej do sprzedaży Wnioskodawca nie podejmował i nie będzie podejmował żadnych działań mających na celu opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego, zmiany przeznaczenia terenu, występowanie o wyłączenie gruntów z produkcji ornej oraz jakichkolwiek innych działań. W odniesieniu do działki już sprzedanej to nabywca sam przed kupnem wystąpił o warunki zabudowy.

Wnioskodawca nie dokonał jakichkolwiek uatrakcyjniania przedmiotowych działek, nie uzbrajał terenu, nie wydzielał drogi i nie wyposażył w jakiekolwiek urządzenia.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, iż jedynymi działaniami marketingowymi czynionymi w celu sprzedaży działek było zamieszczenie ogłoszenia w internecie. Innych ogłoszeń Wnioskodawca nie zamierza już stosować. Kupujący sami bowiem zgłosili się już do Wnioskodawcy, w tym zainteresowanym zakupem działki jest również sąsiad Wnioskodawcy.

Wnioskodawca nie posiada innych nieruchomości przeznaczonych do sprzedaży.

Wnioskodawca w roku 1997 i 2009 sprzedał mieszkanie spółdzielcze i od tych czynności nie odprowadzał podatki VAT oraz nie składał deklaracji VAT-7 i nie składał zgłoszenia rejestracyjnego VAT-R.

W momencie sprzedaży żadna z działek i ta już sprzedana nie była i ta druga działka nie będzie zabudowana budynkami. Obie działki były i są w takim stanie jak je Wnioskodawca nabył w roku 2002.

Ze złożonego wniosku nie wynika zatem, że w przedmiotowej sprawie wystąpiły okoliczności, które wskazują, by zarówno dokonaną już dostawę jak i planowaną do sprzedaży dostawę działki należało zakwalifikować jako dokonaną w okolicznościach wskazujących na działalność gospodarczą tj. czynioną w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Dostawę przedmiotowych działek (zbytej i przeznaczonej do zbycia) uznać należy za transakcję okazjonalną, jednorazową czyli taką, która nie będzie czyniona z zamiarem nadania jej stałego charakteru. Wnioskodawca nie dokonywał bowiem wcześniej (tj. przed dostawami o których mowa we wniosku) sprzedaży gruntów. Posiadane przez niego działki nie były w żaden sposób wykorzystywane w celach zarobkowych, jak również Wnioskodawca nie dokonywał żadnych uatrakcyjnień działek np. poprzez doprowadzenie do nich mediów. Środki ze sprzedaży obu działek Wnioskodawca przeznaczy na budowę domu wraz z warsztatem.

W tym miejscu należy przytoczyć orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości UE wydane w sprawach C-180-181/10. Z treści wskazanych orzeczeń wynika, że za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje środki podobne do wykorzystywanych przez handlowca, tj. wykazuje aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

W sprawie będącej przedmiotem niniejszej interpretacji nie wystąpiła żadna z ww. okoliczności.

W świetle powyższego w przedmiotowej sprawie nie można przypisać Wnioskodawcy aktywności porównywalnej do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie obrotem nieruchomościami.

Mając zatem na uwadze przedstawiony stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa należy uznać, że w ocenie tut. organu nie stwierdzono aktywności Wnioskodawcy zarówno w dokonanym jak i planowanym zbyciu przedmiotowych działek, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Zatem Wnioskodawcy nie można w tej konkretnej sytuacji uznać za podatnika prowadzącego w tym zakresie działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Wnioskodawca, dokonując sprzedaży przedmiotowych działek, korzysta z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem osobistym.

W konsekwencji stwierdzić należy, że sprzedaż przedmiotowych działek (dokonana i planowana) nie podlega przepisom ustawy o podatku od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Końcowo należy nadmienić, iż w przedmiotowej sprawie nie znajdzie zastosowania przepis art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług, który stanowi, iż zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę, bowiem jak wskazano powyżej zarówno dokonana jak i planowana przez Wnioskodawcę sprzedaż działek nie jest w ogóle objęta regulacjami ustawy o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego przedstawionych przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.