2015.01.22 - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP1/443-1004/14/MS
z 22 stycznia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 6 października 2014 r. (data wpływu 10 października 2014 r.), uzupełnionego pismami z 30 października 2014 r. (data wpływu 5 listopada 2014 r.) oraz z 9 stycznia 2015 r. (data wpływu 15 stycznia 2015 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług na podstawie kart paliwowych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 października 2014 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług na podstawie kart paliwowych.

Wniosek został uzupełniony pismem z 30 października 2014 r. oraz pismem z 9 stycznia 2015 r. (data wpływu 15 stycznia 2015 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu nr IBPP1/443-1004/14/MS z 31 grudnia 2014 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Podstawową działalnością Wnioskodawcy jest produkcja i sprzedaż mrożonych artykułów spożywczych, m.in. pizzy, zapiekanek, wyrobów kulinarnych ziemniaczanych i mącznych, w tym pyz, knedli, pierogów, uszek, kopytek, klusek, a także ciast, ciastek i napojów. Wnioskodawca sprzedaje wymienione towary hurtowniom, hipermarketom, a także klientom detalicznym oraz placówkom gastronomicznym na terenie całego kraju.

W celu dystrybucji mrożonek do odbiorców Wnioskodawca wykorzystuje samochody stanowiące jego własność, a także samochody używane na podstawie umów leasingu, najmu albo dzierżawy. Umowy najmu i dzierżawy zawierane są także ze spółkami powiązanymi.

By ograniczyć koszty związane z obsługą dużej ilości pojazdów, Wnioskodawca podpisał umowę z B. L. Sp. z o.o. (dalej: „B.”), na mocy której B. świadczy na rzecz Wnioskodawcy usługi polegające na zarządzaniu flotą samochodową. Zakres usług świadczonych przez B. zależy od wybranego (w odniesieniu do każdego pojazdu) pakietu i może obejmować m.in. świadczenie polegające na wydaniu kontrahentowi karty paliwowej (dalej: „Karty”).

Karta paliwowa umożliwia bezgotówkowe nabycie paliwa i innych, wskazanych w umowie towarów i usług od współpracujących z B. koncernów paliwowych, działających na terytorium Polski (dalej: „Dostawcy”).

Mechanizm funkcjonowania transakcji z użyciem Kart wygląda następująco:

Koncerny paliwowe wydają B. karty paliwowe,
B. przekazuje karty paliwowe swoim kontrahentom, w tym m.in. Wnioskodawcy,
Wnioskodawca przekazuje karty swoim pracownikom, którzy przy ich użyciu mogą bezgotówkowo nabywać od Dostawców ściśle określone towary lub usługi, do których należą m.in.: paliwa silnikowe, płyny eksploatacyjne, akcesoria samochodowe oraz usługi myjni samochodowej.

Proces fakturowania i rozliczania transakcji nabycia towarów i usług od Dostawców wygląda następująco:

W pierwszej kolejności pracownicy Wnioskodawcy dokonują, używając Karty, zakupu towarów i usług w punktach należących do Dostawców,
W ustalonych okresach rozliczeniowych Dostawcy wystawiają na rzecz B. faktury VAT wraz ze specyfikacją towarów i usług nabytych za pomocą Kart. Na podstawie tych faktur B. dokonuje płatności na rzecz Dostawców,
W ustalonych okresach rozliczeniowych B. wystawia na rzecz Wnioskodawcy faktury VAT wraz ze specyfikacją towarów i usług nabytych za pomocą Kart. Na podstawie tych faktur Wnioskodawca dokonuje płatności na rzecz B.

B posiada koncesję na obrót paliwami ciężkimi na okres od 1 czerwca 2014 r. do 31 maja 2016 r. (decyzja z 19 kwietnia 2006 r.) oraz wypełnia obowiązki ciążące na niej z tego tytułu (np. ponoszenie opłat związanych z posiadaną koncesją, raportowanie do URE wartości obrotu zrealizowanego z tytułu sprzedaży paliwa etc).

Ponadto, zgodnie z interpretacją indywidualną z dnia 14 maja 2014 r. (sygn. IPPP3/443-259/12-4/JF) wydaną dla B. Minister Finansów, odstępując od uzasadnienia prawnego, podzielił pogląd, zgodnie z którym B. jest zobowiązana do:

uznania świadczeń realizowanych na rzecz Klientów za odpłatną dostawę towarów lub odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju,
uznania zapłaty otrzymanej od Klientów za wynagrodzenie za zrealizowane świadczenie,
udokumentowania sprzedaży fakturami VAT zgodnymi z przepisami prawa,
opodatkowania tej sprzedaży właściwymi stawkami podatku VAT i wykazania ich w deklaracjach podatkowych.

Wnioskodawca jest podatnikiem VAT czynnym, posiada potwierdzenie zgłoszenia rejestracyjnego podatnika od towarów i usług oraz podatku akcyzowego, wydane przez Urząd Skarbowy dla Sp. z o.o. (poprzednia nazwa Wnioskodawcy), oraz decyzję w sprawie nadania numeru identyfikacji podatkowej przez ten sam urząd z dnia 14 czerwca 2006 r.

Na fakturach otrzymywanych przez Wnioskodawcę od B. wskazane są następujące towary i usługi:

paliwo silnikowe,
myjnia samochodowa,
płyny eksploatacyjne.

Zgodnie z procesem rozliczania transakcji nabycia towarów i usług wskazanym przez Wnioskodawcę we wniosku, którego dotyczy wezwanie, B. nabywa towary i usługi od Dostawców, które następnie odsprzedaje na rzecz Wnioskodawcy. W ocenie Wnioskodawcy można wobec tego uznać, że B. jest ekonomicznym właścicielem przekazywanych na rzecz Wnioskodawcy towarów i usług.

Dodatkowo, jak zostało wskazane we wniosku, B. posiada koncesje na obrót paliwami oraz wykazuje nabycia od Dostawców oraz przekazania na rzecz klientów jako własny obrót z tego tytułu. W ocenie Wnioskodawcy fakt ten dodatkowo potwierdza, że paliwo faktycznie zostaje przez B. nabyte i przekazane dalej na rzecz Wnioskodawcy.

W interpretacji z 14 maja 2012 r., wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie (sygn. IPPP3/443-259/12-4/JF - którego dotyczy niniejsze wezwanie), możliwości negocjacyjne B. w zakresie cen i warunków sprzedaży towarów i usług nabywanych od Dostawców, sprzedawanych następnie Wnioskodawcy, zostały określone następująco:

„Na udział Spółki (B.) w łańcuchu dostaw i świadczeniu usług wskazuje również sam charakter jej działań. Jest ona bowiem aktywnym uczestnikiem transakcji, gdyż negocjuje odpowiednie warunki z Dostawcą w zakresie oferowanych przez niego towarów i usług, a następnie ustala odpowiednie zasady współpracy i dostaw towarów i usług z Klientami. W jej zakresie leży również uzgodnienie listy towarów i usług, które będą mogły zostać nabyte przy użyciu kart paliwowych oraz zasięg obowiązywania tych kart. To również Spółka odpowiednio kształtuje sposób ustalania cen pomiędzy nią a Klientami”.

Zacytowany fragment wyraźnie wskazuje, iż B. ma prawo do negocjowania cen towarów i usług nabywanych od Dostawców, a także decyduje, które z nich Wnioskodawca będzie mógł nabyć przy użyciu kart paliwowych.

Tak, wszystkie towary nabywane przez B. od Dostawców są następnie odsprzedawane klientom B. (w tym Wnioskodawcy), którzy wynajmują/leasingują samochody od B.

Umowa zawarta pomiędzy B. a Wnioskodawcą nie reguluje warunków odpowiedzialności B. za wadliwość towaru bądź wykonanej usługi. Kwestie te zgodnie z umową podlegają ogólnym zasadom przewidzianym w przepisach Kodeksu Cywilnego.

Tak, karty paliwowe przypisane są do konkretnego samochodu, który jest przedmiotem wynajmu przez B. na rzecz Wnioskodawcy.

Jednocześnie, Wnioskodawca wskazuje, iż odpowiedzi udzielone powyżej dotyczą wszystkich pojazdów samochodowych, będących przedmiotem wniosku.

Końcowo, Wnioskodawca pragnie również zwrócić uwagę na fakt, iż wnioski o treści analogicznej do wniosku, który jest przedmiotem niniejszego wezwania, zostały również złożone przez siedem spółek z Grupy Kapitałowej, do której należy Wnioskodawca.

We wszystkich przypadkach organ podatkowy (Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy) zgodził się ze stanowiskiem wnioskodawców i potwierdził, że mają oni prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z dokonywaniem nabyć towarów i usług przy pomocy kart paliwowych. Interpretacje, o których mowa to:

interpretacja z 15 grudnia 2014 r. wydana dla spółki I. S. Sp. z o.o. (sygn. ITPP2/443-1392/14/RS),
interpretacja z 18 grudnia 2014 r. wydana dla spółki I. S.A. (sygn. ITPP2/443-1348/14/EK),
interpretacja z 29 grudnia 2014 r. wydana dla spółki I. Sp. z o.o. (sygn. ITPP2/443-1377/14/AW),
interpretacja z 29 grudnia 2014 r. wydana dla spółki C. G. Sp. z o.o. (sygn. ITPP2/443-1378/14/AW),
interpretacja z 29 grudnia 2014 r. wydana dla spółki I. – D. Sp. z o.o. (sygn. ITPP2/443-1379/14/AW),
interpretacja z 29 grudnia 2014 r. wydana dla spółki I. T. Sp. z o.o. (sygn. ITPP2/443-1383/14/AW),
interpretacja z 2 stycznia 2015 r. wydana dla spółki N. Sp. z o.o. (sygn. ITPP2/443-1384/14/AP).

W ocenie Wnioskodawcy fakt ten dodatkowo potwierdza, że jego stanowisko wyrażone we wniosku jest prawidłowe.

Jednocześnie w odpowiedzi na pytanie nr 8 wezwania Wnioskodawca podał, że jego intencją było jedynie otrzymanie interpretacji w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego ze względu na sposób dokonywania transakcji (tj. nabycie towarów i usług przy użyciu kart paliwowych), natomiast zakres odliczenia przewidziany w art. 86a ustawy o VAT nie jest przedmiotem złożonego wniosku, dlatego też Wnioskodawca nie przedstawi odpowiedzi na pytania postawione w pkt 8.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny, Wnioskodawca prosi o udzielenie odpowiedzi na pytanie czy przysługuje mu prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur wystawianych przez B., a dokumentujących nabycie towarów i usług za pomocą Kart?

Zdaniem Wnioskodawcy,

Stanowisko Wnioskodawcy.

Zdaniem Wnioskodawcy, przysługuje mu prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur wystawianych przez B., a dokumentujących nabycie towarów i usług za pomocą Kart.

Uzasadnienie.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 oraz z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit a) ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Biorąc pod uwagę, że B. (zgodnie z otrzymaną indywidualną interpretacją prawa podatkowego) dokumentuje sprzedaż na rzecz Wnioskodawcy za pomocą faktur VAT należy przyjąć, że Wnioskodawca ma prawo do odliczenia VAT z tych faktur na podstawie art. 86 ust. 1 w związku z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit a) ustawy o VAT.

Należy również podkreślić, że prawo do odliczenia podatku VAT przy nabyciu towarów i usług w analogicznych sytuacjach zostało potwierdzone wprost przez Ministra Finansów w interpretacjach przepisów prawa podatkowego, w szczególności w:

interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 11 marca 2011 r. (sygn. ILPP4/443-554/12-2/ISN), w której czytamy, że: „Spółka ma prawo do odliczenia podatku od towarów i usług z faktur otrzymanych od Pośrednika związanych z korzystaniem z Kart Flota w zakresie, w jakim nabywane przez nią towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych (...).
interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 3 września 2013 r. (sygn. IBPP2/443-467/13/AB), zgodnie z którą: „Wnioskodawca nabywa za pomocą kart flotowych paliwa silnikowe, płyny eksploatacyjne, akcesoria samochodowe i usługi myjni samochodowej na stacjach benzynowych należących do Koncernu lub podmiotów z nim współpracujących. Z okoliczności sprawy wynika, iż wśród nabywanych towarów są również paliwa silnikowe. Nabyte przez Wnioskodawcę przy użyciu kart flotowych towary i usług związane są wyłącznie z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług. (...) Wnioskodawca ma prawo do odliczenia podatku od towarów i usług z faktur wystawionych przez Dostawcę dokumentujących nabycie towarów i usług przy użyciu kart flotowych, w zakresie, w jakim nabywane przez Wnioskodawcę towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych”.
interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 10 grudnia 2013 r. (sygn. IPPP3/443-890/13-2/KC), zgodnie z którą „W sytuacji, kiedy Wnioskodawca nabywa karty paliwowe od firmy Z, która z kolei nabywa je od koncernu paliwowego, mamy do czynienia z tzw. transakcją łańcuchową. Pierwszym podmiotem w łańcuchu dostaw jest Koncern paliwowy, drugim jest firma Z, a trzecim podmiotem jest Wnioskodawca jako nabywca towarów i usług. Fizyczne wydanie towarów będzie miało miejsce pomiędzy koncernem paliwowym, (podmiot pierwszy w łańcuchu) a Wnioskodawcą (podmiot ostatni). Pomiędzy poszczególnymi podmiotami łańcucha dostaw, dochodzi do władania towarem w sensie ekonomicznym i tym samym transakcje te stanowią dostawę towaru w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy”.

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy, przysługuje mu prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur wystawianych przez B., a dokumentujących nabycie towarów i usług za pomocą Kart.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).

Natomiast art. 8 ust. 1 ustawy o VAT określa, że przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów (art. 2 pkt 22 ustawy o VAT).

Na podstawie art. 7 ust. 8 ustawy o VAT w przypadku gdy kilka podmiotów dokonuje dostawy tego samego towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności nabywcy, uznaje się, że dostawy towarów dokonał każdy z podmiotów biorących udział w tych czynnościach.

Powyższy przepis definiuje tzw. transakcje (dostawy) łańcuchowe. Warunkiem niezbędnym do ich zaistnienia jest to, że towar zostaje wydany przez pierwszy podmiot ostatniemu w kolejności podmiotowi, przy czym podmioty pośredniczące w ogóle nie wchodzą w fizyczne posiadanie przedmiotu dostawy. Powyższy przepis bazuje zatem na fikcji prawnej, zgodnie z którą, dla potrzeb podatku VAT przyjmuje się, że dostawy towarów dokonuje każdy podmiot uczestniczący w transakcji łańcuchowej, pomimo że fizyczne wydanie towaru ma miejsce tylko jeden raz. W odniesieniu do powyższego, każdy z podmiotów uczestniczących w takiej transakcji, na którego następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, musi posiadać praktyczną kontrolę nad tym towarem, możliwość korzystania z niego oraz ustalenia warunków takiego korzystania.

Podkreślenia wymaga, że art. 7 ust. 8 ustawy posługuje się wprost stwierdzeniem, że „uznaje się, że dostawy towarów dokonał każdy z podmiotów biorących udział w tych czynnościach”, czyli uznaje się, że prawo do rozporządzania towarami jak właściciel miał każdy z podmiotów występujących w ww. łańcuchu, tj. uznaje się, że podmiot taki miał możliwość władania rzeczą w sensie ekonomicznym.

Z kolei art. 8 ust. 2a ustawy stanowi, że w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

Powyższy przepis dotyczy sytuacji, w której podatnik kupuje usługę, a następnie w „stanie nieprzetworzonym” odsprzedaje ją swojemu kontrahentowi. Zgodnie z tą regulacją, jest on traktowany tak, jak gdyby sam świadczył tą usługę.

Z przedstawionego opisu zaistniałego stanu faktycznego wynika, że podstawową działalnością Wnioskodawcy jest produkcja i sprzedaż mrożonych artykułów spożywczych.

Mechanizm funkcjonowania transakcji z użyciem Kart wygląda następująco:

Koncerny paliwowe wydają B. karty paliwowe,
B. przekazuje karty paliwowe swoim kontrahentom, w tym m.in. Wnioskodawcy,
Wnioskodawca przekazuje karty swoim pracownikom, którzy przy ich użyciu mogą bezgotówkowo nabywać od Dostawców ściśle określone towary lub usługi, do których należą m.in.: paliwa silnikowe, płyny eksploatacyjne, akcesoria samochodowe oraz usługi myjni samochodowej.

Proces fakturowania i rozliczania transakcji nabycia towarów i usług od Dostawców wygląda następująco:

W pierwszej kolejności pracownicy Wnioskodawcy dokonują, używając Karty, zakupu towarów i usług w punktach należących do Dostawców,
W ustalonych okresach rozliczeniowych Dostawcy wystawiają na rzecz B. faktury VAT wraz ze specyfikacją towarów i usług nabytych za pomocą Kart. Na podstawie tych faktur B. dokonuje płatności na rzecz Dostawców,
W ustalonych okresach rozliczeniowych B. wystawia na rzecz Wnioskodawcy faktury VAT wraz ze specyfikacją towarów i usług nabytych za pomocą Kart. Na podstawie tych faktur Wnioskodawca dokonuje płatności na rzecz B..

Na fakturach otrzymywanych przez Wnioskodawcę od B. wskazane są następujące towary i usługi:

paliwo silnikowe,
myjnia samochodowa,
płyny eksploatacyjne.

B. posiada koncesję na obrót paliwami ciężkimi na okres od 1 czerwca 2014 r. do 31 maja 2016 r. (decyzja z 19 czerwca 2006 r.) oraz wypełnia obowiązki ciążące na niej z tego tytułu (np. ponoszene opłat związanych z posiadaną koncesją, raportowanie do URE wartości obrotu zrealizowanego z tytułu sprzedaży paliwa etc).

uznania świadczeń realizowanych na rzecz Klientów za odpłatną dostawę towarów lub odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju,
uznania zapłaty otrzymanej od Klientów za wynagrodzenie za zrealizowane świadczenie,
udokumentowania sprzedaży fakturami VAT zgodnymi z przepisami prawa,
opodatkowania tej sprzedaży właściwymi stawkami podatku VAT i wykazania ich w deklaracjach podatkowych.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że na udział Spółki (B.) w łańcuchu dostaw i świadczeniu usług wskazuje również sam charakter jej działań. Jest ona bowiem aktywnym uczestnikiem transakcji, gdyż negocjuje odpowiednie warunki z Dostawcą w zakresie oferowanych przez niego towarów i usług, a następnie ustala odpowiednie zasady współpracy i dostaw towarów i usług z Klientami. W jej zakresie leży również uzgodnienie listy towarów i usług, które będą mogły zostać nabyte przy użyciu kart paliwowych oraz zasięg obowiązywania tych kart. To również Spółka odpowiednio kształtuje sposób ustalania cen pomiędzy nią a Klientami.

Wszystkie towary nabywane przez B. od Dostawców są następnie odsprzedawane klientom B. (w tym Wnioskodawcy), którzy wynajmują/leasingują samochody od B..

Mając na uwadze powyższe informacje, w ocenie tut. Organu, w analizowanej sprawie mamy do czynienia z podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług odsprzedażą przez B. na rzecz Wnioskodawcy towarów i usług (paliw silnikowych i płynów eksploatacyjnych oraz usług myjni samochodowej), przy wykorzystaniu kart paliwowych, które następnie służą wykonywaniu działalności gospodarczej Wnioskodawcy.

Jednocześnie wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia ww. towarów i usług przy wykorzystaniu kart paliwowych.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, zwanej dalej ustawa o VAT, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na podstawie art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

nabycia towarów i usług,
dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje tylko podatnikom podatku od towarów i usług w takim przypadku, gdy dokonywane zakupy mają związek z czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Wskazana norma prawna wyraża zasadę neutralności podatku od towarów i usług, w następstwie której podatnicy realizujący czynności zwolnione, są w podobnej sytuacji jak ostateczny nabywca (konsument) towaru lub usługi, z wyjątkiem przypadków jednoznacznie wskazanych w ustawie o podatku od towarów i usług. Ustawa wyłącza zatem dokonywanie odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegającyćh opodatkowaniu.

W myśl art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Kwestie dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego m.in. przy nabyciu paliwa do napędu samochodów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów są uregulowane w art. 86a ustawy o VAT, który od dnia 1 kwietnia 2014 r. otrzymał brzmienie, nadane ustawą z dnia 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2014 r. poz. 312).

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym.

Na fakturach otrzymywanych przez Wnioskodawcę od B. wskazane są następujące towary i usługi nabywane w oparciu o karty paliwowe:

paliwo silnikowe,
myjnia samochodowa,
płyny eksploatacyjne.

Karty paliwowe przypisane są do konkretnego samochodu, który jest przedmiotem wynajmu przez B na rzecz Wnioskodawcy. Przedmiotowe samochody Wnioskodawca wykorzystuje do dystrybucji produkowanych przez siebie towarów (mrożonych artykułów spożywczych, m.in. pizzy, zapiekanek, wyrobów kulinarnych ziemniaczanych i mącznych, w tym pyz, knedli, pierogów, uszek, kopytek, klusek, a także ciast, ciastek i napojów), a zatem do czynności opodatkowanych.

Analiza przedstawionego stanu faktycznego i powołanych regulacji prawnych prowadzi do stwierdzenia, że skoro odsprzedaż towarów i usług przez firmę B., na rzecz Wnioskodawcy jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług, to Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur otrzymanych od tego sprzedawcy dokumentujących nabycie paliwa, płynów eksploatacyjnych oraz usług myjni samochodowej w zakresie, w jakim nabywane przez Wnioskodawcę ww. towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Przy czym ww. prawo przysługuje przy spełnieniu warunków określonych w art. 86a ustawy o podatku od towarów i usług, o ile nie zachodzą pozostałe wyłączenia wskazane w art. 88 ww. ustawy oraz w art. 12 ustawy z dnia 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, że przysługuje mu prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur wystawianych przez B., a dokumentujących nabycie towarów i usług za pomocą kart paliwowych, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Niniejsza interpretacja nie dotyczy natomiast zakresu prawa do odliczenia przewidzianego w art. 86a ustawy o VAT, gdyż w odpowiedzi na wezwanie tut. organu Wnioskodawca podał, że kwestia ta nie jest przedmiotem złożonego wniosku.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 15 grudnia 2014 r. nr ITPP2/443-1392/14/RS, z 18 grudnia 2014 r. nr ITPP2/443-1348/14/EK, z 29 grudnia 2014 r. nr ITPP2/443-1377/14/AW, nr ITPP2/443-1378/14/AW, nr ITPP2/443-1379/14/AW, nr ITPP2/443-1383/14/AW, z 2 stycznia 2015 r. nr ITPP2/443-1384/14/AP oraz Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 11 marca 2011 r. nr ILPP4/443-554/12-2/ISN), Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 3 września 2013 r. nr IBPP2/443-467/13/AB i Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 10 grudnia 2013 r. nr IPPP3/443-890/13-2/KC należy stwierdzić, że interpretacje są wydawane w indywidualnych sprawach podatników, którzy o ich wydanie wystąpili i nie stanowią źródeł prawa.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Podkreślenia wymaga, iż interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Odnośnie dokumentów stanowiących załączniki do wniosku z 6 października 2014 r. oraz pisma Wnioskodawcy z 9 stycznia 2015 r., tutejszy organ wyjaśnia, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy – Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Natomiast w myśl art. 14c § 1 tej ustawy, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Z powyższych przepisów wynika zatem, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska Wnioskodawcy dotyczącego przedstawionego we wniosku stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny przesłanych załączników.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2012r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin