2015.11.17 - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPB-2-1/4514-205/15/ASz
z 17 listopada 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2015 r., poz. 613, ze zm.) oraz § 7 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U., poz. 643) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 10 sierpnia 2015 r. (wpływ do Biura – 18 sierpnia 2015 r.), uzupełnionym 3 września 2015 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umów pożyczek z osobą fizyczną nie prowadzącą działalności gospodarczej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 sierpnia 2015 r. wpłynął do Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych m.in. w zakresie skutków podatkowych zawarcia umów pożyczek z osobą fizyczną nie prowadzącą działalności gospodarczej.

Z uwagi na fakt, że ww. wniosek nie spełniał wymogów formalnych w piśmie z 27 sierpnia 2015 r. znak: IBPB-2-1/4514-203/15/ASz, IBPB-2-1/4514-204/15/ASz, IBPB-2-1/4514-205/15/ASz, wezwano do jego uzupełnienia. Wniosek uzupełniono 3 września 2015 r.

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniu zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, posiadającą siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (polskim rezydentem podatkowym). Podlega ona w Polsce opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie tworzenia i udostępniania nowoczesnych i bezpiecznych produktów inwestycyjnych. Przedmiotem jej działalności jest pozostała działalność wspomagająca usługi finansowe (PKD 66.19.Z). Jest podmiotem zwolnionym przedmiotowo z podatku od towarów i usług ze względu na wykonywane usługi finansowe.

Wnioskodawca planuje obecnie wprowadzić nowy produkt finansowy, w którym klient (inwestor) udostępnia określony kapitał, a spółka know-how oraz zaplecze logistyczno-organizacyjne. Dzięki współpracy podmiotów realizowany jest projekt inwestycyjny w branży nieruchomości. Realizowany projekt umożliwia wypracowanie zysków gwarantowanych inwestorowi przez umowę, a zabezpieczeniem ich realizacji są grunty budowlane (zabezpieczenie w formie przewłaszczenia nieruchomości).

Czas trwania umowy wynosi 3 lata, a oprocentowanie określone w umowie wypłacane będzie inwestorowi łącznie za cały okres inwestycyjny na koniec czasu trwania umowy. Inwestorowi przysługuje również zamiennie prawo pierwokupu przygotowanego gruntu.

Z punktu widzenia spółki i inwestora umowa ta będzie umową pożyczki, czyli umową, w ramach której pożyczkodawca (inwestor) oddaje na własność pożyczkobiorcy (Wnioskodawcy) pieniądze, a pożyczkobiorca zobowiązuje się do oddania tej samej ilości pieniędzy po upływie ustalonego w umowie czasu (art. 720 § 1 Kodeksu cywilnego).

Inwestorami będą mogły być zarówno osoby fizyczne nie prowadzące działalności gospodarczej, jak również spółki cywilne, osobowe oraz kapitałowe, a także osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą polegającą na udzielaniu pożyczek.

W przypadku, gdy inwestorem będzie spółka cywilna, osobowa, kapitałowa albo osoba fizyczna, prowadzące działalność gospodarczą w zakresie udzielania pożyczek, z treści umów będzie wynikać że są one zawarte w ramach powadzonej działalności gospodarczej, polegającej na udzielaniu pożyczek, a w przedmiocie działalności gospodarczej pożyczkodawcy, uwidocznionym w KRS/CEIDG, będą wymienione usługi pośrednictwa finansowego. Jednocześnie z treści umów będzie wynikać, że inwestor wystawi dla Wnioskodawcy faktury na usługi pośrednictwa finansowego w wysokości przysługujących odsetek. Jednocześnie z zapisów zawartej umowy będzie wynikać, że inwestor posiada wyodrębnione środki uzyskane z działalności gospodarczej z przeznaczeniem na udzielanie pożyczek, oraz ma zamiar udzielania ich różnym podmiotom w celach czerpania zysku.

Zatem w przypadku zawarcia umowy pożyczki ze spółką cywilną, osobową, kapitałową a także z osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą polegającą na udzielaniu pożyczek udzielenie pożyczki pieniężnej będzie stanowiło świadczenie usług w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. We wszystkich wymienionych przypadkach podmiot dający pożyczkę (inwestor) będzie świadczyć na rzecz podmiotu biorącego pożyczkę (Wnioskodawcy) usługę pośrednictwa finansowego, polegającą na przeniesieniu na własność biorącego określonej sumy pieniędzy, na określony czas.

Wnioskodawca wskazał, że zgodnie z treścią art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku od towarów i usług usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych są zwolnione z podatku od towarów i usług. Udzielone Wnioskodawcy pożyczki pozostaną więc zwolnione z podatku od towarów i usług. Z tytułu zawartej umowy pożyczki inwestor będący spółką cywilną osobową lub kapitałową a także osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą polegającą na udzielaniu pożyczek będzie zwolniony z podatku od towarów i usług zgodnie z uregulowaniami wynikającymi z ustawy o podatku od towarów i usług.

Przedmiotem umów pożyczek mogą być pieniądze znajdujące się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jak również pieniądze znajdujące się za granicą, czynność zawarcia umowy będzie dokonywana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca powinien zapłacić podatek od czynności cywilnoprawnych w związku z zawieraniem opisanych umów pożyczek, jeżeli inwestorem będzie osoba fizyczna nie prowadząca działalności gospodarczej a pożyczka będzie udzielona z majątku prywatnego?

Zdaniem Wnioskodawcy, pożyczki udzielone na rzecz Spółki przez osoby fizyczne nie prowadzące działalności gospodarczej z ich majątku prywatnego będą podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych w wysokości 2%.

Wnioskodawca wskazał, że zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych podatkowi temu podlegają umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku.

Umowa pożyczki zawarta z osobą fizyczną nie prowadzącą działalności gospodarczej w zakresie udzielania pożyczek, będzie podlegać podatkowi od czynności cywilnoprawnych według stawki 2% od kwoty pożyczki, zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Podstawę opodatkowania będzie stanowić kwota pożyczki na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Obowiązek podatkowy będzie ciążył na biorącym pożyczkę, czyli na Wnioskodawcy, zgodnie z art. 4 pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Jeżeli podatek nie będzie pobierany przez płatnika (notariusza), pożyczkobiorca będzie miał obowiązek złożyć deklarację do właściwego urzędu skarbowego w terminie 14 dni od dnia zawarcia umowy pożyczki. Jednocześnie Wnioskodawca będzie zobowiązany do obliczenia i wpłaty należnego podatku od czynności cywilnoprawnych na rachunek właściwego urzędu skarbowego. Organem podatkowym właściwym miejscowo w sprawach podatku od czynności cywilnoprawnych od umów pożyczki będzie naczelnik urzędu skarbowego właściwy ze względu na adres siedziby podatnika − Wnioskodawcy na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Z uwagi na zakres niniejszej interpretacji przywołano powyżej tylko tę część stanowiska Wnioskodawcy, która odnosi się do kwestii opodatkowania umów pożyczek, które zostaną zawarte z osobą fizyczną nieprowadzącą działalność gospodarczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie zaznacza się, że przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawcy tylko w zakresie skutków podatkowych zawarcia umów pożyczek z osobą fizyczną nie prowadzącą działalności gospodarczej.

W zakresie skutków podatkowych zawarcia umów pożyczek z osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą w zakresie udzielania pożyczek została wydana interpretacja znak: IBPB-2-1/4514-203/15/ASz, natomiast w zakresie skutków podatkowych zawarcia umów pożyczek ze spółką cywilną, osobową lub kapitałową prowadzącymi działalność gospodarczą w zakresie udzielania pożyczek − interpretacja indywidualna znak: IBPB-2-1/4514-203/15/ASz,

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz.U. z 2015 r., poz. 626, ze zm.) podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku.

Przepis art. 720 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz.U. z 2014 r., poz. 121, ze zm.) stanowi, że przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

Do elementów znamionujących umowę pożyczki należy obowiązek jej zwrotu. Przy czym, nie tyle dotyczy to oznaczenia terminu zwrotu, ile zaznaczenia samego obowiązku zwrotu – który, jak wskazuje się w orzecznictwie, w myśl art. 720 § 1 Kodeksu cywilnego, jest elementem przedmiotowo istotnym dla tego rodzaju umowy, bez którego nie ma umowy pożyczki.

W zależności od tego, jak zostanie ukształtowana przez strony umowa pożyczki, może ona przyjąć postać umowy nieodpłatnej bądź też odpłatnej, gdzie pożyczkobiorca zobowiązany będzie do zapłaty odsetek. Umowa pożyczki jest umową konsensualną i dochodzi do skutku poprzez zgodne oświadczenia woli.

Wskazać również należy, że stosownie do treści art. 1 ust. 4 ww. ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, czynności cywilnoprawne podlegają podatkowi, z zastrzeżeniem ust. 5, jeżeli ich przedmiotem są:

rzeczy znajdujące się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa majątkowe wykonywane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
rzeczy znajdujące się za granicą lub prawa majątkowe wykonywane za granicą, w przypadku gdy nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i czynność cywilnoprawna została dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Z przepisu art. 1a pkt 7 ww. ustawy wynika, że użyte w ustawie określenie: podatek od towarów i usług – oznacza podatek od towarów i usług w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, ze zm.) lub podatek od wartości dodanej pobierany na podstawie przepisów obowiązujących w państwach członkowskich.

Z treści art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych wynika że obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej, czyli z chwilą zawarcia umowy pożyczki.

Na podstawie art. 4 pkt 7 ww. ustawy obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych ciąży, przy umowie pożyczki, na biorącym pożyczkę.

W myśl art. 6 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych podstawę opodatkowania przy umowie pożyczki stanowi kwota lub wartość pożyczki.

Stawka podatku od umowy pożyczki wynosi 2% (art. 7 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ww. ustawy podatnicy są obowiązani, bez wezwania organu podatkowego, złożyć deklarację w sprawie podatku od czynności cywilnoprawnych oraz obliczyć i wpłacić podatek w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego, z wyłączeniem przypadków, gdy podatek jest pobierany przez płatnika.

Płatnikami podatku od czynności cywilnoprawnych dokonywanych w formie aktu notarialnego są notariusze (art. 10 ust. 2 pkt 1 cyt. ustawy).

W związku z powyższym, należy stwierdzić, że umowa pożyczki podlega generalnie opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych i obowiązek uiszczenia tego podatku ciąży na biorącym pożyczkę.

W ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych przewidziano jednak sytuacje, w których czynność cywilnoprawna, mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy, nie podlega opodatkowaniu tym podatkiem.

Stosownie do art. 2 pkt 4 ww. ustawy, nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest:

a.opodatkowana podatkiem od towarów i usług,

b.zwolniona z podatku od towarów i usług, z wyjątkiem:

umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,
umowy sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, posiadającą siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, która podlega w Polsce opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania.

Inwestorami będą mogły być m.in. osoby fizyczne nie prowadzące działalności gospodarczej a pożyczki będą udzielane z majątku prywatnego. Przedmiotem umów pożyczek mogą być pieniądze znajdujące się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jak również pieniądze znajdujące się za granicą czynność zawarcia umowy będzie dokonywana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W świetle powyższego – mając na uwadze treść art. 1 ust. 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych – należy stwierdzić, że umowy pożyczek będą podlegały – co do zasady − podatkowi od czynności cywilnoprawnych, jeżeli w chwili ich zawarcia ich przedmiot, tj. pieniądze będą znajdowały się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i wówczas nie ma znaczenia gdzie umowa zostanie zawarta i gdzie będą miały miejsce zamieszkania (siedzibę) strony umowy.

Umowy pożyczek będą podlegały podatkowi od czynności cywilnoprawnych, także jeśli pieniądze będące przedmiotem pożyczki w chwili jej zawarcia będą znajdowały się za granicą oraz nabywca – pożyczkobiorca będzie miał miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a czynność zostanie dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Z treści art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych jednoznacznie wynika, iż wyłączenie z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych ma miejsce wówczas, gdy z tytułu danej czynności cywilnoprawnej jedna ze stron czynności jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub jest z niego zwolniona.

W opisanym zdarzeniu przyszłym pożyczkodawcy (osoby fizyczne nie prowadzące działalności gospodarczej) nie są z tytułu zawierania umowy pożyczki ani podatnikami podatku od towarów i usług ani zwolnieni z opodatkowania tym podatkiem. Pożyczkodawcy nie są bowiem czynnymi podatnikami podatku od towarów i usług.

Z uwagi na powyższe należy stwierdzić, że umowy pożyczki, na podstawie których Wnioskodawca będzie otrzymywał pożyczki od osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej będą podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych według stawki wynoszącej 2% kwoty lub wartości pożyczki. Stosownie do art. 4 pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych obowiązek zapłaty podatku ciąży na Wnioskodawcy – pożyczkobiorcy.

Jeżeli podatek nie zostanie pobrany przez płatnika (notariusza), pożyczkobiorca (Wnioskodawca) będzie miał obowiązek złożyć deklarację do właściwego urzędu skarbowego w terminie 14 dni od dnia zawarcia umowy pożyczki. Jednocześnie Wnioskodawca będzie zobowiązany do obliczenia i wpłaty należnego podatku od czynności cywilnoprawnych na rachunek właściwego urzędu skarbowego. Organem podatkowym właściwym miejscowo w sprawach podatku od czynności cywilnoprawnych od umów pożyczki będzie – zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych − naczelnik urzędu skarbowego właściwy ze względu na adres siedziby podatnika – Wnioskodawcy.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin