Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP3/4512-746/15-2/KT
z 6 listopada 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 3 września 2015 r. (data wpływu 7 września 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• opodatkowania dostawy towarów na pokładach samolotów na trasie państwo trzecie – państwo trzecie – jest prawidłowe,
• opodatkowania dostawy towarów na pokładach samolotów na trasie państwo trzecie – Polska – jest nieprawidłowe,
• prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia towarów będących przedmiotem dostawy na pokładach samolotów – jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 7 września 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy towarów na pokładach samolotów na trasie państwo trzecie – państwo trzecie i na trasie państwo trzecie – Polska oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia towarów będących przedmiotem tej dostawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Spółka z o.o. (dalej: Spółka) prowadzi działalność gospodarczą w zakresie lotniczych przewozów pasażerskich. Spółka jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Spółka w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wykonuje m.in. usługi transportu osób na trasach międzynarodowych.

Przy użyciu definicji słownikowych zawartych w art. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, Spółka wykonuje usługę transportu osób z terytorium państwa trzeciego na terytorium innego państwa trzeciego. W trakcie transportu osób na tej trasie nie odbywa się lądowanie na terytorium kraju ani na terytorium innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej.

Dodatkowo Spółka świadczy usługi transportu osób na trasie terytorium państwa trzeciego - terytorium kraju. Pasażerowie w ramach tej relacji wchodzą na pokład samolotu na terytorium państwa trzeciego a schodzą z pokładu na terytorium kraju.

W trakcie transportu międzynarodowego, o którym mowa powyżej, Spółka na pokładzie samolotu dokonuje dostaw towarów, np. alkohol, perfumy itp. Spółka każdorazowo jest w stanie, na podstawie prowadzonej dokumentacji, ustalić, jaki towarów został sprzedany w ramach danej relacji międzynarodowej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy dostawa towarów na pokładach samolotów w trakcie transportu wykonywanego na trasie państwo trzecie - państwo trzecie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wg stawki podatku w wysokości 23%?
   
2. Czy dostawa towarów na pokładach samolotów w trakcie transportu wykonywanego na trasie państwo trzecie - terytorium RP podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wg stawki podatku w wysokości 23%?
   
3. Czy Spółka ma prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia towarów, które są następnie przedmiotem dostawy na pokładach samolotów?
   
   

Stanowisko Wnioskodawcy:

Spółka, mając na względzie przepisy ustawy z dnia 11 marca 2004 r., stoi na stanowisku, że w przypadkach opisanych w stanie faktycznym miejscem świadczenia dostawy towarów dokonywanych na pokładach samolotów należących do Spółki nie jest terytorium kraju. Co za tym idzie, w ocenie Spółki, dostawa towarów na pokładach samolotów w okolicznościach wskazanych w stanie faktycznym wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce.

Jednocześnie, w ocenie Spółki, zachowuje Ona prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia towarów, które następnie będą przedmiotem dostawy na pokładzie samolotu.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r., opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju – którym, stosownie do treści art. 2 pkt 1 tej ustawy, jest terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Dodatkowo ustawodawca w art. 22 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. sprecyzował miejsce, w którym dochodzi do dostawy towarów. W myśl art. 22 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r., miejscem opodatkowania dostawy towarów na pokładach statków, samolotów lub pociągów w trakcie części transportu pasażerów, która wykonywana jest na terenie Unii Europejskiej, jest miejsce rozpoczęcia transportu. W art. 22 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. sprecyzowano, że częścią transportu pasażerów wykonaną na terytorium UE jest część transportu zrealizowanego bez zatrzymania na terytorium państwa trzeciego, od miejsca rozpoczęcia transportu pasażerów do miejsca jego zakończenia. Przez miejsce rozpoczęcia transportu pasażerów rozumie się przewidziane pierwsze na terytorium UE miejsce przyjęcia pasażerów na pokład, w tym również po odcinku podróży poza terytorium UE. W przypadku podróży w obie strony, odcinek powrotny transportu uznaje się za transport oddzielny.

Należy zwrócić uwagę, że zasady określone w art. 22 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. dotyczą towarów, które można nabyć odpłatnie na pokładach wymienionych środków transportu i stanowią one odrębną dostawę. Takie bowiem dostawy stanowią dostawę towarów, realizowaną na podstawie umowy odrębnej od umowy przewozu osób. Odpowiednikiem powyższej regulacji jest art. 37 Dyrektywy Rady z dnia 28 listopada 2006 r. 2006/112/We w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej. Powyższe przepisy wprowadzono ze względu na liczne wątpliwości do miejsca świadczenia przy lotach w ramach Unii Europejskiej, które w rezultacie prowadziły do braku opodatkowania dostaw na pokładach samolotów lub podwójnego ich opodatkowania.

Warto w tym miejscu odnotować, że pośrednio za prawidłowością stanowiska Spółki świadczy wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie C-58/04 Antje Kohler a Finanzamt Duseldorf Nord. Trybunał orzekł, że każde zatrzymanie statku poza terytorium Unii Europejskiej powoduje, że dostawa towaru na jego pokładzie dokonywana po tym zatrzymaniu nie podlega opodatkowaniu na podstawie przepisów Dyrektywy 112, a zatem stosuje się do niej przepisy państwa trzeciego.

Z przepisów nie wynika natomiast analogiczna regulacja prawna w odniesieniu do dostaw towarów dokonywanych na pokładach samolotów w trakcie transportu pasażerów innego niż wykonywany na terytorium Unii Europejskiej - czyli gdy transport ten jest wykonywany poza Unią Europejską między terytoriami państw trzecich - w rozumieniu art. 2 pkt 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r., którymi są państwa niewchodzące w skład Unii Europejskiej. Ponadto przepisy nie zawierają szczególnej regulacji dla dostawy towarów dokonywanych w trakcie transportu pasażerów między terytorium państwa trzeciego a terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Należy jednocześnie zwrócić uwagę, że szczególnej regulacji w tym zakresie nie przewidują również akty wykonawcze do ustawy z dnia 11 marca 2004 r. Kluczowe zatem znaczenie ma odwołanie się do treści art. 5 ust. 1 pkt 1 i art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r., a zatem zdefiniowanie miejsca dostawy towarów poprzez przepisy stanowiące, że opodatkowana podatkiem od towarów i usług jest dostawa towarów na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r., terytorium kraju jest terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Terytorium to jest ograniczone granicami państwa. Zgodnie z ustawą z dnia 12 października 1990 r. o ochronie granicy państwowej (Dz.U. z 2009 r. Nr 12, poz. 67) granicą RP jest powierzchnia pionowa przechodząca przez linię graniczną oddzielająca terytorium państwa polskiego od terytoriów innych państw i od morza pełnego. Granica państwowa rozgranicza również przestrzeń powietrzną wody i wnętrze ziemi. Terytorium obejmuje także wody terytorialne i szelf kontynentalny. W skład terytorium kraju nie wchodzą pokłady statków powietrznych. Oznacza to, że statek powietrzny zarejestrowany w Polsce w momencie znajdowania się w przestrzeni innego państwa nie może być uważany za terytorium kraju.

Rozważania na ten temat poczynił Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie m.in. w wyroku z dnia 9 marca 2011 r. (sygn. I FSK 502/10). W ocenie NSA statek morski (również zatem statek powietrzny) nie stanowi terytorium danego państwa, czynności na nim wykonywane w kontekście miejsce świadczenia dla potrzeb podatku od towarów i usług powinny być rozpatrywane w kontekście miejsca, w którym statek ten się znajduje w danym momencie. Jak wywodzi NSA: „Powyższe sprawia, że nie ma podstaw prawnych do uznania, że sama przynależność statku niebędącego okrętem wojennym do państwa bandery powoduje włączenie tego statku do terytorium państwa bandery (w przypadku okrętów wojennych inna jest ich sytuacja prawna, okręty te nie korzystają z prawa nieszkodliwego przepływu w tym również dobijania do urządzeń portowych lub redowych, vide: art. 6 ust. 1 pkt cyt. ustawy o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej). Nie wynikają one z żadnych przepisów w tym z powoływanej przez skarżącego Konwencji o morza pełnym, jak też z innych regulacji tyczących roztrząsanego tu zagadnienia. W cytowanym wyroku z 26 stycznia 2010 r., sygn. akt I FSK 1903/08, Naczelny Sad Administracyjny uznał, że zaaprobowanie stanowiska skarżącego skutkować musiałoby uznaniem, że pokład statku obcej bandery przewożącego ładunki czy pasażerów jest eksterytorialny, co nie ma żadnego uzasadnienia. Eksterytorialność to wyłączenie spod jurysdykcji danego państwa osób reprezentujących inne państwa, np. przedstawicieli dyplomatycznych lub obiektów, np. pomieszczeń dyplomatycznych, okrętów wojennych (vide: Słownik Języka Polskiego PWN pod redakcją M. Szymczaka, tom 1). Stanowisko takie potwierdza zresztą obowiązujące prawo. Mianowicie z postanowień Konwencji Wiedeńskiej o stosunkach dyplomatycznych sporządzonej w Wiedniu 18 kwietnia 1961 r. ratyfikowanej przez Polskę 26 lutego 1965 r. (załącznik do Dz.U. z 1965 r., nr 37, poz. 232) wynika eksterytorialność pomieszczeń misji dyplomatycznych. Zgodnie z art. 22 ust. 1 Konwencji pomieszczenia misji są nietykalne. Funkcjonariusze państwa przyjmującego nie mogą do nich wkraczać, chyba że uzyskają zgodę na to szefa misji. Takich uregulowań brak jest jednak w odniesieniu do statków handlowych czy pasażerskich.”

Ze stanowiskiem tym należy niewątpliwe się zgodzić. Oznacza to, że pokłady samolotów należących do Spółki nie mogą być utożsamiane, dla potrzeb podatku od towarów i usług, z terytorium kraju w rozumieniu art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r., a co za tym idzie dostawa towarów na nich dokonywana nie powinna być utożsamiana z czynnością podlegającą opodatkowaniu, która wymieniona jest w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r.

Powyższe prowadzi do jednoznacznych wniosków, że w przypadku:

1. transportu pasażerów, który odbywa się wyłącznie nad terytorium RP, miejscem opodatkowania dostawy towarów na pokładzie samolotu będzie Polska - stosownie do treści art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. - ten przypadek nie dotyczy jednak stanu faktycznego niniejszego wniosku;
   
2. transportu pasażerów w ramach Unii Europejskiej miejscem opodatkowania dostawy towarów na pokładzie samolotu będzie miejsce rozpoczęcia transportu pasażerów - stosownie do treści art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. - ten przypadek nie dotyczy jednak stanu faktycznego niniejszego wniosku;
   
3. transportu pasażerów w innych sytuacjach, niż wskazane powyżej, a więc m.in. transportu pasażerów na trasie państwo trzecie - państwo trzecie oraz państwo trzecie - terytorium kraju, miejscem opodatkowania dostawy towarów na pokładzie samolotu nie będzie Polska - stosownie do treści art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r.
   
   

Mając powyższe na względzie Spółka stoi na stanowisku, że w przedmiotowej sprawie miejscem opodatkowania dostawy towarów na pokładzie samolotów Spółki nie będzie Polska, a co za tym idzie Spółka nie stosuje do tych dostaw przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r.

Jednocześnie, uwzględniając treść art. 86 ust. 8 ustawy z dnia 11 marca 2004 r., Spółka ma prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia towarów, które następnie będą przedmiotem dostawy na pokładzie samolotów. Jak bowiem wynika z tego przepisu, prawo do odliczenia przysługuje, jeżeli nabyte towary dotyczą dostawy towarów przez podatnika poza terytorium kraju, jeżeli kwoty te mógłby być odliczone, gdyby czynności te byty wykonane na terytorium kraju, a podatnik posiada dokumenty, z których wynika związek odliczonego podatku z tymi czynnościami. Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego, Spółka posiada dokumenty, które wskazują związek zakupionych towarów z dostawą na pokładzie samolotu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest:

• prawidłowe - w zakresie opodatkowania dostawy towarów na pokładach samolotów na trasie państwo trzecie – państwo trzecie oraz w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia towarów będących przedmiotem dostawy na pokładach samolotów,
  
• nieprawidłowe – w zakresie opodatkowania dostawy towarów na pokładach samolotów na trasie państwo trzecie – Polska.
  
  

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
   
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają ww. czynności wykonane odpłatnie, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia jest terytorium kraju, przez które – w myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy - rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

Podatek od towarów i usług jest zatem podatkiem o charakterze terytorialnym, co oznacza, że opodatkowaniu w danym państwie podlegają tylko te czynności, które zostaną uznane za wykonane w tym państwie, a ściślej te czynności, które zostaną uznane za wykonane w danym miejscu. W tym wypadku określenie miejsca świadczenia determinuje miejsce opodatkowania.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…). Przy czym towarami, w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl zasady wyrażonej w art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy, miejscem dostawy towarów jest - w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią – miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy.

Z kolei na mocy art. 22 ust. 1 pkt 3 ustawy, w przypadku towarów niewysyłanych ani nietransportowanych - miejscem ich dostawy jest miejsce, w którym towary znajdują się w momencie dostawy.

Natomiast zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 4 ustawy, miejscem dostawy towarów w przypadku dostawy towarów na pokładach statków, samolotów lub pociągów w trakcie części transportu pasażerów wykonywanej na terytorium Unii Europejskiej – jest miejsce rozpoczęcia transportu pasażerów.

Jak wskazuje ust. 5 powołanego art. 22 ustawy, na potrzeby określenia miejsca świadczenia, o którym mowa w ust. 1 pkt 4:

1. przez część transportu pasażerów wykonaną na terytorium Unii Europejskiej rozumie się część transportu zrealizowanego bez zatrzymania na terytorium państwa trzeciego, od miejsca rozpoczęcia transportu pasażerów do miejsca zakończenia transportu pasażerów;
   
2. przez miejsce rozpoczęcia transportu pasażerów rozumie się przewidziane pierwsze na terytorium Unii Europejskiej miejsce przyjęcia pasażerów na pokład, w tym również po odcinku podróży poza terytorium Unii Europejskiej;
   
3. przez miejsce zakończenia transportu pasażerów rozumie się przewidziane ostatnie na terytorium Unii Europejskiej miejsce zejścia z pokładu pasażerów, którzy zostali na niego przyjęci na terytorium Unii Europejskiej, w tym również przed odcinkiem podróży poza terytorium Unii Europejskiej;
   
4. w przypadku podróży w obie strony, odcinek powrotny transportu uznaje się za transport oddzielny.
   
   

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca - spółka z siedzibą w Warszawie, zarejestrowany podatnik podatku od towarów i usług - prowadzi działalność gospodarczą w zakresie lotniczych przewozów pasażerskich, w ramach której wykonuje m.in. usługi transportu osób na trasach międzynarodowych.

Spółka wykonuje usługę transportu osób z terytorium państwa trzeciego na terytorium innego państwa trzeciego i w trakcie tego transportu nie odbywa się lądowanie na terytorium kraju ani na terytorium innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej.

Ponadto, Spółka świadczy usługi transportu osób na trasie terytorium państwa trzeciego - terytorium kraju. W ramach tej relacji pasażerowie wchodzą na pokład samolotu na terytorium państwa trzeciego a schodzą z pokładu na terytorium kraju.

W trakcie opisanego transportu międzynarodowego, Spółka na pokładzie samolotu dokonuje dostaw różnych towarów (alkohol, perfumy itp.). Przedmiotem zapytania Wnioskodawcy jest określenie miejsca takiej dostawy, a tym samym miejsca jej opodatkowania.

Jak wskazuje powołany wyżej art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega dostawa towarów na terytorium kraju. Należy zatem mieć na uwadze terytorialny charakter podatku VAT, zgodnie z którym opodatkowaniu podlegają wyłącznie czynności, których miejscem świadczenia jest terytorium Polski. W przypadku, gdy wykonanie danej czynności opodatkowanej ma miejsce poza terytorium kraju (Polski), czynność ta nie podlega opodatkowaniu w Polsce.

Dla dostaw towarów w opisanym stanie faktycznym nie mają zastosowania regulacje art. 22 ust. 1 pkt 4 oraz ust. 5 ustawy, ponieważ dostawa ta ma miejsce na pokładach samolotów podczas lotów na trasach międzynarodowych, które rozpoczynają się i kończą na terytorium państwa trzeciego, lub też odbywają się na trasie terytorium państwa trzeciego - terytorium kraju bez międzylądowania na terytorium innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej. Nie mamy zatem w tym przypadku do czynienia z transportem pasażerów wykonanym na terytorium Unii Europejskiej, tj. „częścią transportu zrealizowanego bez zatrzymania na terytorium państwa trzeciego, od miejsca rozpoczęcia transportu pasażerów do miejsca zakończenia transportu pasażerów”, o której mowa w art. 22 ust. 1 pkt 4 ustawy.

Tym samym, dla określenia miejsca dostawy towarów dokonywanej na pokładach samolotów w przedstawionej sprawie należy stosować regulacje dotyczące dostawy towarów niewysyłanych ani nietransportowanych, tj. art. 22 ust. 1 pkt 3 ustawy, zgodnie z którym miejscem dostawy w takim przypadku jest miejsce, w którym towary znajdują się w momencie dostawy.

Oznacza to, że dostawa towarów podczas transportu lotniczego pasażerów na trasie z terytorium państwa trzeciego na terytorium innego państwa trzeciego, gdy transport ten nie odbywa się na terytorium kraju, nie podlega opodatkowaniu w Polsce, gdyż miejscem takiej dostawy jest terytorium państwa trzeciego, na którym towar znajduje się w momencie dostawy.

Zatem w tej części stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Z kolei w przypadku dostawy towarów podczas transportu lotniczego pasażerów na trasie z terytorium państwa trzeciego na terytorium kraju, dostawa ta nie podlega opodatkowaniu w Polsce tylko w sytuacji, gdy jest dokonywana podczas przelotu przez terytorium innego państwa.

Natomiast dostawa towarów dokonana na trasie przebiegającej przez terytorium kraju (gdzie towar znajduje się w momencie dostawy) powinna zostać opodatkowana podatkiem od towarów i usług w Polsce na zasadach wynikających z krajowych przepisów podatkowych.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym we wszystkich przypadkach opisanych w stanie faktycznym miejscem dostawy towarów dokonywanej na pokładach samolotów Spółki nie jest terytorium kraju i nie podlega ona opodatkowaniu w Polsce - należało uznać za nieprawidłowe.

Odnosząc się do kwestii prawa do odliczenia podatku naliczonego od zakupów dokonanych przez Wnioskodawcę na terytorium Polski, należy wskazać, że zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Kwotę podatku naliczonego, w myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy, stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Ponadto, na podstawie przepisu art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy, podatnik ma również prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, jeżeli importowane lub nabyte towary i usługi dotyczą dostawy towarów lub świadczenia usług przez podatnika poza terytorium kraju, jeżeli kwoty te mogłyby być odliczone, gdyby czynności te były wykonywane na terytorium kraju, a podatnik posiada dokumenty, z których wynika związek odliczonego podatku z tymi czynnościami.

Prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje zatem wyłącznie podatnikowi podatku od towarów i usług i dotyczy podatku naliczonego wynikającego z zakupów towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności opodatkowanych. Odliczyć można więc podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Zasada ta wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług, które w ogóle nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Przy czym, aby odliczyć kwoty związane z czynnościami, których miejsce świadczenia (opodatkowania) znajduje się poza granicami kraju, konieczne jest, aby kwoty te mogłyby być odliczone, gdyby czynności te były wykonywane na terytorium kraju. Warunkiem do odliczenia podatku naliczonego od towarów i usług związanych z dostawami dokonanymi poza terytorium kraju, jest to, aby - hipotetycznie - w przypadku realizowania tych samych dostaw w Polsce podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. Co do zasady zatem, czynności wykonywane poza terytorium kraju powinny mieć charakter sprzedaży opodatkowanej. Ponadto, podatnik musi posiadać dokumenty, z których wynikać będzie związek odliczonego podatku z dostawami dokonanymi poza terytorium kraju. Powinny to być przede wszystkim dokumenty potwierdzające wykonanie określonych czynności poza terytorium kraju, które będą jednocześnie opisywać te czynności.

We wniosku wskazano, że w trakcie opisanego powyżej transportu międzynarodowego na pokładzie samolotu Spółka dokonuje dostaw towarów, takich jak np. alkohol, perfumy itp. Przy czym Spółka każdorazowo jest w stanie, na podstawie prowadzonej dokumentacji, ustalić, jaki towar został sprzedany w ramach danej relacji międzynarodowej, tj. posiada dokumenty, które potwierdzają związek zakupionych towarów z dostawą na pokładzie samolotu.

W świetle przedstawionych okoliczności sprawy oraz powołanych przepisów prawa podatkowego należy zatem stwierdzić, że Wnioskodawcy, zarejestrowanemu podatnikowi podatku od towarów i usług, przysługuje - na podstawie art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy - prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem w Polsce towarów, które są przedmiotem dostawy na pokładach samolotów opodatkowanej, ze względu na miejsce dostawy, poza terytorium kraju.

Natomiast w przypadku dostawy towarów podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem tych towarów przysługuje Spółce na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie prawa do odliczenia podatku uznaje się za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.