Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB1/4511-1-595/15-5/AA
z 24 lipca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) w zw. z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 27 kwietnia 2015 r. (data wpływu 30 kwietnia 2015 r.) uzupełnionym w dniu 2 lipca 2015 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 kwietnia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie możliwości opodatkowania przychodów z najmu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych oraz podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W związku z tym, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14f § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, pismem z dnia 29 czerwca 2015 r., znak ILPB1/4511-1-595/15-2/AA ILPP2/4512-1-342/15-2/EN, na podstawie art. 169 § 1 i § 2 tej ustawy wezwano Wnioskodawczynię do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 30 czerwca 2015 r., a w dniu 2 lipca 2015 r. uzupełniono brakującą opłatę.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług i prowadzi działalność gospodarczą w zakresie transportu międzynarodowego i spedycji. W ewidencji środków trwałych Wnioskodawczyni ujęte są m.in.: prawo wieczystego użytkowania gruntu, posadowiony na tym gruncie budynek biurowy, magazyn, ogrodzenie i kostka brukowa posadowiona na tym gruncie, a także związane z tym budynkiem system alarmowy, system kamer przemysłowych, kotłownia gazowa. Wnioskodawczyni zamierza wraz z mężem dokonać podziału majtku wspólnego małżonków, w ten sposób, iż wyżej wymienione środki trwałe zostaną przeniesione do majątku Wnioskodawczyni. Wnioskodawczyni zamierza wycofać z działalności gospodarczej i z ewidencji środków trwałych wyżej wymienione środki trwałe oraz przenieść je do majątku prywatnego. Następnie Wnioskodawczyni zamierza wynajmować przedmiotową nieruchomość wraz z pozostałymi środkami trwałymi jako jej majątek prywatny niezwiązany z działalnością gospodarczą. Planowany wynajem ma być dokonywany na rzecz spółki osobowej (spółka komandytowa), której Wnioskodawczyni będzie odpowiednio wspólnikiem lub na rzecz spółki kapitałowej (spółka z ograniczoną odpowiedzialnością), której Wnioskodawczyni będzie udziałowcem.

Podatek dochodowy od osób fizycznych z tytułu najmu, Wnioskodawczyni zamierza rozliczać na zasadach ryczałtowych przewidzianych w ustawie z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie w części dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawczyni, iż w przypadku wynajmowania nieruchomości przez Wnioskodawczynię na rzecz spółki osobowej (spółka komandytowa), w której Wnioskodawczyni jest wspólnikiem, czynsz zapłacony przez Spółkę na rzecz Wnioskodawczyni z tytułu najmu stanowić będzie koszt uzyskania przychodów w podatku dochodowym w całości dla wspólników spółki komandytowej, w tym również dla Wnioskodawczyni, ze źródeł przychodów pozarolnicza działalność gospodarcza?

Zdaniem Wnioskodawczyni, czynsz zapłacony przez spółkę komandytową na rzecz Wnioskodawczyni z tytułu najmu stanowić będzie koszt uzyskania przychodów w podatku dochodowym w całości dla wspólników spółki komandytowej, w tym również dla Wnioskodawczyni, ze źródeł przychodów pozarolnicza działalność gospodarcza.

Dany wydatek może być uznany za koszt uzyskania przychodu po spełnieniu następujących warunków:

• pozostawać w związku przyczynowo-skutkowym z przychodem lub źródłem przychodu być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
• nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 u.p.d.o.f.,
• być właściwe udokumentowany.
  
  

W myśl art. 8 ust. 1 u.p.d.o.f. przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku. Stosownie do art. 8 ust. 2 pkt 1 u.p.do.f. zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat.

Umowa najmu nieruchomości zostanie zawarta pomiędzy dwoma odrębnymi uczestnikami obrotu gospodarczego tj. pomiędzy spółką komandytową prowadzącą pozarolniczą działalność gospodarczą oraz Wnioskodawczynią. W tej sytuacji nie można uznać, iż jest to świadczenie „samemu sobie”. Wystawiona przez Wnioskodawczynię faktura z tytułu najmu stanowić będzie podstawę do zaliczenia poniesionego wydatku do kosztów uzyskania przychodów wszystkich wspólników spółki komandytowej, w tym również samej Wnioskodawczyni, proporcjonalnie do udziału w zysku przysługującego im w spółce komandytowej.

Reasumując wydatki ponoszone przez spółkę komandytową tytułem najmu od Wnioskodawczyni mogą stanowić w całości koszty uzyskania przychodów spółki komandytowej, przy czym, dla Wnioskodawczyni ww. wydatek może stanowić koszt uzyskania przychodów, w wielkości proporcjonalnej do jej udziału w zyskach spółki, stosownie do treści art. 8 u.p.d.o.f.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zatem kosztem uzyskania przychodów nie są wszystkie wydatki, ale tylko takie, które nie są wymienione w art. 23 ww. ustawy i których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskaniem (zwiększeniem) przychodu z danego źródła, bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów. Jednakże ciężar wskazania owego związku spoczywa na podatniku, który wywodzi z tego określone skutki prawne.

Kosztami uzyskania przychodu są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Z oceny związku z prowadzoną działalnością winno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może się przyczynić do osiągnięcia przychodów z danego źródła. Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu, winien, w myśl powołanego przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:

• pozostawać w związku przyczynowo-skutkowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
• nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
• być właściwie udokumentowany.
  
  

Jak stanowi art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat (art. 8 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy).

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawczyni planuje wynajmować składniki majątku na rzecz spółki osobowej (spółki komandytowej), której będzie wspólnikiem lub na rzecz spółki kapitałowej (spółki z ograniczoną odpowiedzialnością) której będzie udziałowcem.

Zauważyć należy, iż wskazana we wniosku umowa najmu nieruchomości, zostanie zawarta pomiędzy dwoma odrębnymi uczestnikami obrotu gospodarczego, tj. pomiędzy spółką osobową prowadzącą pozarolniczą działalność gospodarczą oraz Wnioskodawczynią. Z uwagi na powyższe, wydatki ponoszone przez spółkę osobową tytułem najmu od Wnioskodawczyni przedmiotowej nieruchomości mogą stanowić w całości koszty uzyskania przychodów spółki osobowej, przy czym, dla Wnioskodawczyni ww. wydatek może stanowić koszt uzyskania przychodów, w wielkości proporcjonalnej do jej udziału w zyskach spółki, stosownie do treści cyt. powyżej art. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując, mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe oraz powołane przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że czynsz najmu zapłacony przez spółkę osobową na podstawie zawartej umowy najmu nieruchomości, będzie stanowił koszt uzyskania przychodów dla Wnioskodawczyni, proporcjonalnie do jej udziałów w zyskach spółki.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawczyni uznano za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie tut. Organ wskazuje, że wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług został rozstrzygnięty odrębną interpretacją indywidualną. Natomiast w dniu 24 lipca 2015 r. wniosek w części dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie możliwości opodatkowania przychodów z najmu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych został rozstrzygnięty odrębną interpretacją indywidualną nr ILPB1/4511-1-595/15-4/AA.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.