Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB2/4511-1-539/15-4/WS
z 11 września 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) w zw. z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 27 maja 2015 r. (data wpływu 1 czerwca 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 5 września 2015 r. (data wpływu 9 września 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku podatkowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 czerwca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od spadków i darowizn oraz podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku podatkowego.

Wniosek w odniesieniu do podatku dochodowego od osób fizycznych nie spełniał wymogów formalnych określonych w art. 14b § 3 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej, w związku z powyższym pismem z dnia 28 sierpnia 2015 r. nr ILPB2/4511-1-539/15-2/WS, wezwano Wnioskodawczynię do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku w odniesieniu do podatku dochodowego od osób fizycznych bez rozpatrzenia.

Jednocześnie poinformowano Wnioskodawczynię, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ, a uzupełnieniem wniosku nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano w dniu 28 sierpnia 2015 r., skutecznie doręczono dnia 1 września 2015 r., zaś w dniu 9 września 2015 r. (data nadania 7 września 2015 r.), do tut. organu wpłynęła odpowiedź, w której Wnioskodawczyni uzupełniła ww. wniosek.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni posiada z mężem wspólnotę majątkową. Roczne zeznania podatkowe małżonkowie rozliczają indywidualnie. Oboje otrzymują emerytury na swoje indywidualne rachunki bankowe. Małżonkowie chcą spróbować oszczędzać i zacząć przy tym korzystać ze wspólnego konta bankowego, co byłoby dla nich praktycznym ułatwieniem w kwestiach gromadzenia oszczędności oraz codziennego gospodarowania domowym budżetem.

Małżonkowie posiadają lokaty bankowe założone ze względów technicznych na nazwisko męża, ponieważ formularz internetowy banku, jak jest to praktykowane, nie dawał możliwości założenia depozytów na nich oboje jednocześnie, a wyłącznie na jedno nazwisko.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Jeżeli na wspólny rozliczeniowy rachunek bankowy małżonków, wpłyną środki z zakończonych lokat terminowych założonych wcześniej na nazwisko męża (tzn. przed ustanowieniem wspólnego rachunku, ale w zakresie wspólnoty majątkowej), czy rzeczone wpływy będą rodzić powstanie zobowiązania podatkowego dla Wnioskodawczyni, co zobowiązywałoby ją do zgłoszenia tego faktu w rocznym zeznaniu podatkowym PIT (jeśli innego zgłoszenia - to jakiego i w jakiej formie) i ewentualnego odprowadzenia podatku?
2. Czy w przypadku posiadania wspólnego z mężem rachunku bankowego i następnie zakładanych w przyszłości lokat bankowych, ale opłacanych z konta męża (na które wpływa jego emerytura), po wygaśnięciu lokat środki zasilające wspólny rachunek bankowy spowodują powstanie dla Wnioskodawczyni zobowiązania podatkowego (jak w pytaniu 1)?
3. Czy odsetki z depozytów na: wspólnym oprocentowanym rachunku rozliczeniowym lub wspólnym rachunku oszczędnościowym (od których pobierany jest już podatek w formie zryczałtowanej) również spowodują powstanie dla Wnioskodawczyni zobowiązania podatkowego i wykazania tego dochodu w rocznym zeznaniu podatkowym PIT?
   
   

Zdaniem Wnioskodawczyni, uznać należy, że co do zasady wszystko to, co małżonkowie nabyli w czasie trwania małżeństwa objętego małżeńską wspólnością majątkową, jest ich majątkiem wspólnym, a co za tym idzie, przekazywanie między nimi np. dochodów z tytułu emerytury czy wynagrodzenia za pracę nie stanowi przeniesienia tego składnika z jednego majątku do drugiego, gdyż jest to wciąż majątek wspólny. Zainteresowana uważa zatem, że nie będzie miało miejsca przysporzenie majątkowe jednej osoby kosztem drugiej.

Pytania (1 i 2), które Wnioskodawczyni zawarła dotyczą wyłącznie kwestii technicznych przelewów na wspólne konto małżonków, które to przelewy w opisanej sytuacji nie spowodują powstania dodatkowego zobowiązania podatkowego dla Zainteresowanej, w świetle ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowiącej, że małżonkowie podlegają odrębnemu opodatkowaniu od osiąganych przez siebie dochodów (art. 6 ust. 1) o ile nie złożą wniosku o wspólne rozliczenie z małżonkiem.

W przypadku odsetek od depozytów naliczonych na wspólnym oprocentowanym rachunku rozliczeniowym lub oszczędnościowym (pytanie 3) ze względu na ich opodatkowanie w zryczałtowanej formie (zgodnie z art. 30a ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) również nie powstanie zobowiązanie podatkowe dla Wnioskodawczyni, które podlegałoby dodatkowemu zgłoszeniu (w rocznym zeznaniu podatkowym lub w innej formie).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2012 r., poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ww. ustawy, źródłami przychodów są:

1. stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta;
2. działalność wykonywana osobiście;
3. pozarolnicza działalność gospodarcza;
4. działy specjalne produkcji rolnej;
5. (uchylony);
6. najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą;
7. kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c;
8. odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:
   1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
   2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
   3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
   4. innych rzeczy,
   - jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany;
9. inne źródła.
   
   

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawczyni posiada z mężem wspólnotę majątkową. Roczne zeznania podatkowe małżonkowie rozliczają indywidualnie. Oboje otrzymują emerytury na swoje indywidualne rachunki bankowe. Małżonkowie chcą spróbować oszczędzać i zacząć przy tym korzystać ze wspólnego konta bankowego, co byłoby dla nich praktycznym ułatwieniem w kwestiach gromadzenia oszczędności oraz codziennego gospodarowania domowym budżetem.

Małżonkowie posiadają lokaty bankowe założone ze względów technicznych na nazwisko męża, ponieważ formularz internetowy banku, jak jest to praktykowane, nie dawał możliwości założenia depozytów na nich oboje jednocześnie, a wyłącznie na jedno nazwisko.

Stosunki majątkowe między małżonkami zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz.U. z 2015 r., poz. 583).

Na podstawie art. 31 § 1 tej ustawy z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Zgodnie z art. 31 § 2 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego do majątku wspólnego należą w szczególności:

1. pobrane wynagrodzenie za pracę i dochody z innej działalności zarobkowej każdego z małżonków;
2. dochody z majątku wspólnego, jak również z majątku osobistego każdego z małżonków;
3. środki zgromadzone na rachunku otwartego lub pracowniczego funduszu emerytalnego każdego z małżonków;
4. kwoty składek zewidencjonowanych na subkoncie, o którym mowa w art. 40a ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U. z 2015 r., poz. 121).
   
   

Z kolei według art. 33 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, do majątku osobistego każdego z małżonków należą:

1. przedmioty majątkowe nabyte przed powstaniem wspólności ustawowej;
2. przedmioty majątkowe nabyte przez dziedziczenie, zapis lub darowiznę, chyba że spadkodawca lub darczyńca inaczej postanowił;
3. prawa majątkowe wynikające ze wspólności łącznej podlegającej odrębnym przepisom;
4. przedmioty majątkowe służące wyłącznie do zaspokajania osobistych potrzeb jednego z małżonków;
5. prawa niezbywalne, które mogą przysługiwać tylko jednej osobie;
6. przedmioty uzyskane z tytułu odszkodowania za uszkodzenie ciała lub wywołanie rozstroju zdrowia albo z tytułu zadośćuczynienia za doznaną krzywdę; nie dotyczy to jednak renty należnej poszkodowanemu małżonkowi z powodu całkowitej lub częściowej utraty zdolności do pracy zarobkowej albo z powodu zwiększenia się jego potrzeb lub zmniejszenia widoków powodzenia na przyszłość;
7. wierzytelności z tytułu wynagrodzenia za pracę lub z tytułu innej działalności zarobkowej jednego z małżonków;
8. przedmioty majątkowe uzyskane z tytułu nagrody za osobiste osiągnięcia jednego z małżonków;
9. prawa autorskie i prawa pokrewne, prawa własności przemysłowej oraz inne prawa twórcy;
10. przedmioty majątkowe nabyte w zamian za składniki majątku osobistego, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej.
    
    

Wyżej powołane przepisy maja zastosowanie jeżeli ich stosowanie nie zostało wyłączone małżeńską umową majątkową (art. 47 § 1 ww. ustawy).

W związku z powyższym należy stwierdzić, że wpływ środków na wspólne konto bankowe z zakończonych lokat terminowych założonych wcześniej na nazwisko męża (tzn. przed ustanowieniem wspólnego rachunku, ale w zakresie wspólnoty majątkowej), nie będzie traktowane jako przysporzenie na rzecz Wnioskodawczyni, podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji Wnioskodawczyni nie jest zobowiązana do wykazywania ww. środków w rocznym zeznaniu podatkowym PIT i odprowadzenia podatku z ww. tytułu.

Ponadto, należy wskazać, że na podstawie art. 30a ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od uzyskanych dochodów (przychodów) pobiera się 19% zryczałtowany podatek dochodowy, z zastrzeżeniem art. 52a z odsetek lub innych przychodów od środków pieniężnych zgromadzonych na rachunku podatnika lub w innych formach oszczędzania, przechowywania lub inwestowania, prowadzonych przez podmiot uprawniony na podstawie odrębnych przepisów, z zastrzeżeniem art. 14 ust. 2 pkt 5.

Stosownie do treści art. 30a ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zryczałtowany podatek, o którym mowa w ust. 1 pkt 1-4 oraz pkt 6, 8 i 9, pobiera się bez pomniejszania przychodu o koszty uzyskania, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 5 pkt 1 i 4, ust. 5a, 5d i 5e.

Natomiast zgodnie z art. 41 ust. 4 ww. ustawy, płatnicy, o których mowa w ust. 1, czyli osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4-5a, 13 i 14 oraz art. 30a ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 4d, 5 oraz 10.

Z kolei zgodnie z art. 45 ust. 1 ww. ustawy, podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 7 i 8.

W terminie określonym w ust. 1 podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym odrębne zeznania, według ustalonych wzorów, o wysokości osiągniętego w roku podatkowym dochodu (poniesionej straty) z:

1. kapitałów opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30b,
2. pozarolniczej działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej, opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30c.
   
   

Natomiast w myśl art. 45 ust. 3b ww. ustawy, w zeznaniu, o którym mowa w ust. 1 lub ust. 1a, wykazuje się należny podatek dochodowy, o którym mowa w art. 29-30a i 30e, jeżeli podatek ten nie został pobrany przez płatnika.

Z powyższych przepisów wynika zatem, że to płatnicy pobierają zryczałtowany podatek dochodowy z odsetek od środków pieniężnych zgromadzonych na rachunku podatnika. Jednakże w sytuacji gdy podatek ten nie został pobrany przez płatnika, podatnik zobowiązany jest wykazać go w składanym przez siebie zeznaniu rocznym.

Reasumując należy stwierdzić, że wpływ środków na wspólne konto bankowe z zakończonych lokat terminowych założonych wcześniej na nazwisko męża (tzn. przed ustanowieniem wspólnego rachunku, ale w zakresie wspólnoty majątkowej), nie będzie traktowane jako przysporzenie na rzecz Wnioskodawczyni, podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Podobnie w przypadku posiadania wspólnego z mężem rachunku bankowego i następnie zakładanych w przyszłości lokat bankowych, ale opłacanych z konta męża (na które wpływa jego emerytura), po wygaśnięciu których środki z tych lokat zasilą wspólny rachunek bankowy, nie spowodują powstania dla Wnioskodawczyni zobowiązania podatkowego.

W konsekwencji Wnioskodawczyni nie jest zobowiązana do wykazywania ww. środków w rocznym zeznaniu podatkowym PIT i odprowadzenia podatku z ww. tytułu.

Ponadto, w sytuacji gdy płatnik pobrał lub pobierze zryczałtowany podatek dochodowy z odsetek od środków pieniężnych zgromadzonych na wspólnym oprocentowanym rachunku rozliczeniowym lub wspólnym rachunku oszczędnościowym, Wnioskodawczyni nie będzie zobowiązana wykazywać podatku z tego tytułu w rocznym zeznaniu podatkowym PIT.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.