Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB2/4511-1-524/15-6/WM
z 7 października 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) w zw. z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 21 maja 2015 r. (data wpływu: 27 maja 2015 r.), uzupełnionym pismami z: 23 sierpnia 2015 r. (data wpływu: 28 sierpnia 2015 r.) oraz 28 września 2015 r. (data wpływu: 2 października 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków otrzymania spłaty wypłaconej z tytułu działu spadku – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 maja 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków otrzymania spłaty wypłaconej z tytułu działu spadku.

Z uwagi na fakt, że przedmiotowy wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy – Ordynacja podatkowa, pismem z 10 sierpnia 2015 r. nr ILPB2/4511-1-524/15-2/WM (dalej: wezwanie I), Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów wezwał Wnioskodawczynię do usunięcia – w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania – braków formalnych wniosku.

W przedmiotowym wezwaniu tut. Organ wskazał, że nieuzupełnienie wniosku w wyznaczonym terminie spowoduje pozostawienie podania bez rozpatrzenia.

Jednocześnie poinformowano, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ a jego uzupełnieniem przez Wnioskodawczynię nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie I wysłane 10 sierpnia 2015 r., zostało skutecznie doręczone 20 sierpnia 2015 r., zaś 28 sierpnia 2015 r. do tut. Organu wpłynęło pismo z 23 sierpnia 2015 r. stanowiące odpowiedź na ww. wezwanie (data nadania pisma w placówce pocztowej operatora publicznego: 24 sierpnia 2015 r.).

Z uwagi na treść pisma stanowiącego uzupełnienie wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej w realiach badanej sprawy zaistniała potrzeba ponownego uzupełnienia podania.

Wobec powyższego, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu pismem z 7 września 2015 r. nr ILPB2/4511-1-524/15-4/WM (dalej: wezwanie II), stosownie do art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, wezwał Wnioskodawczynię do usunięcia – w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania – braków formalnych wniosku.

W wezwaniu II tut. Organ wskazał, że nieuzupełnienie wniosku w wyznaczonym terminie spowoduje pozostawienie podania bez rozpatrzenia.

Jednocześnie poinformowano, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ a jego uzupełnieniem przez Wnioskodawczynię nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie II wysłane 7 września 2015 r., zostało skutecznie doręczone 25 września 2015 r., zaś 2 października 2015 r. do tut. Organu wpłynęło pismo z 28 września 2015 r., stanowiące odpowiedź na ww. wezwanie (data nadania pisma w placówce pocztowej operatora publicznego: 29 września 2015 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Dnia (…) 1999 r. zmarł ojciec Wnioskodawczyni. Majątek po nim stanowiący 1/2 części w prawie własności budynku mieszkalnego odziedziczyli – na podstawie orzeczenia sądu z (…) 2010 r. – w częściach równych (po 1/3): Zainteresowana, matka i brat Wnioskodawczyni.

Podatek od spadku w kwocie 5 359 zł został uiszczony.

Dnia (…) 2011 r. matka, umową darowizny, przekazała część majątku nabytą po swoim mężu, a ojcu Zainteresowanej, na rzecz Wnioskodawczyni i Jej brata. Obdarowani otrzymali po 1/2 udziału w budynku mieszkalnym. Tak więc Wnioskodawczyni posiada ogółem 3/12 udziału w budynku, co stanowiło majątek osobisty Zainteresowanej. Wnioskodawczyni ma zawartą umowę rozdzielności majątkowej małżeńskiej.

Z uwagi na fakt, że Zainteresowana nie mogła korzystać ze swojej części udziału w budynku, jak również nie mogła czerpać żadnych zysków, czy profitów, została zmuszona do zawarcia umowy o dział spadku i zniesienie współwłasności na rzecz brata.

Zgodnie z umową zawartą (…) 2015 r. Wnioskodawczyni otrzymała spłatę o wartości ogółem 142 000 zł. W ten sposób otrzymany w 2011 r. udział został przedwcześnie zbyty łącznie z udziałem z 1999 r., czyli 1/12 i 1/3 z 1/2 części udziału.

Należący do Zainteresowanej udział w nieruchomości z lat 80-tych, składającej się z trzech samodzielnych mieszkań, garażu, ogrodu i budynku gospodarczego stanowił w 1999 r. dużo wyższą wartość niż po 16 latach, tzn. w chwili spłaty mającej miejsce (…) 2015 r. Wnioskodawczyni nie dysponuje środkami pozwalającymi na zatrudnienie rzeczoznawcy. Adwokat Zainteresowanej występował z różnymi wariantami spłaty, lecz współwłaściciele nie zgodzili się na żadną z nich. Wobec powyższego, Wnioskodawczyni pozostało przyjąć warunki proponowane przez matkę i brata. Zły stan zdrowia Zainteresowanej nie pozwala na wniesienie sprawy sądowej przeciwko wyżej wymienionym, którzy tam zamieszkują i nigdy nie byli zainteresowani spłatą udziału Wnioskodawczyni.

Zainteresowana nadmieniła, że ostatnie kilkanaście lat przebywała na rencie inwalidzkiej, a obecnie jest na emeryturze. Z uwagi na fakt, że Wnioskodawczyni dalej choruje część Jej dochodów pochłania leczenie.

W piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku, Zainteresowana podała, że wartość otrzymanych spłat jest wyższa niż udział w dniu otwarcia spadku.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy Wnioskodawczyni musi zapłacić podatek dochodowy od otrzymanej spłaty?

Jeżeli tak, to jakie możliwości zwolnienia z opłaty podatku ma Zainteresowana?

Zdaniem Wnioskodawczyni, straty finansowe, jakie poniosła przyjmując zaniżoną spłatę oraz niemożność korzystania z przysługującej Jej części nieruchomości przez 16 lat, dają podstawę do zaniechania opłaty podatku od zbycia udziałów.

Zainteresowana prezentuje stanowisko, zgodnie z którym po tak długim okresie wartość środków finansowych uległa dewaluacji, a budynek celowo nie był remontowany – aby nie podwyższać jego wartości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Katalog źródeł przychodów, których osiągnięcie powoduje powstanie obowiązku podatkowego, w odniesieniu do nieruchomości został zawarty w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

-jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w tym przepisie przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw nastąpi po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym kwota uzyskana ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Stosownie do art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 121, z późn. zm.), spadek stanowią prawa i obowiązki majątkowe zmarłego, które z chwilą jego śmierci przechodzą na jedną lub kilka osób, stosownie do przepisów niniejszej ustawy.

W myśl art. 924 Kodeksu cywilnego, spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku (art. 925 Kodeksu cywilnego).

Oznacza to, że dniem nabycia spadku jest data śmierci spadkodawcy. Natomiast, zgodnie z art. 1025 § 1 Kodeksu cywilnego, prawomocne postanowienie sądu o nabyciu spadku, czy też akt poświadczenia dziedziczenia sporządzony przez notariusza, potwierdza jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia.

Z instytucją działu spadku mamy do czynienia w sytuacji, w której spadek przypada kilku spadkobiercom. Wskutek działu spadku poszczególni spadkobiercy stają się podmiotami wyłącznie uprawnionymi względem przyznanych im praw majątkowych, stanowiących do chwili działu przedmiot wspólności. Na skutek działu spadku następuje konkretyzacja składników masy spadkowej przypadających poszczególnym spadkobiercom.

Zgodnie z art. 1035 ustawy Kodeks cywilny, jeżeli spadek przypada kilku spadkobiercom, do wspólności majątku spadkowego oraz do działu spadku stosuje się odpowiednio przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych.

W myśl art. 210 tej ustawy, każdy ze współwłaścicieli może żądać zniesienia współwłasności Do momentu zniesienia tej współwłasności lub dokonania działu spadku, spadkobiercy są współwłaścicielami rzeczy i praw wchodzących w skład spadku.

W wyniku działu spadku prawa majątkowe objęte spadkiem, przyznane poszczególnym spadkobiercom, przechodzą na nich; ustaje więc wspólność majątku spadkowego. Umowa o dział spadku lub prawomocne orzeczenie sądowe o dziale spadku stanowią tytuł własności rzeczy, które w dziale przypadły poszczególnym spadkobiercom. Na skutek działu spadku następuje konkretyzacja składników masy spadkowej przypadających poszczególnym spadkobiercom.

Z chwilą działu spadku jedni spadkobiercy tracą więc własność udziałów nabytych przez siebie w spadku, a własność tę dopiero z tą chwilą nabywają inni spadkobiercy. Dział spadku może nastąpić za odpłatnością w formie spłaty na rzecz pozostałych współwłaścicieli (współwłaściciela) lub nieodpłatnie bez żadnych spłat.

Podkreślić należy, że czynność działu spadku w świetle prawa cywilnego stanowi formę zbycia, a jeżeli dział spadku następuje ze spłatą, wówczas mamy do czynienia z odpłatnym zbyciem nieruchomości (lub części, bądź udziału w nieruchomości), które wyczerpuje dyspozycję przepisu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Bez znaczenia jest bowiem czy do odpłatnego zbycia dochodzi w drodze umowy sprzedaży, zamiany, działu spadku, czy zniesienia współwłasności. Użyte w powyższym przepisie art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy „odpłatne zbycie” oznacza każde przeniesienie prawa własności lub praw majątkowych w zamian za korzyść majątkową.

Termin odpłatne zbycie obejmuje zatem szeroki zakres umów. W myśl art. 155 Kodeksu cywilnego, umowa sprzedaży, zamiany, darowizny lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia własności rzeczy co do tożsamości oznaczonej przenosi własność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej albo że strony inaczej postanowiły. Tym samym określenie „zbycie” odnosi się do wszystkich przypadków przeniesienia własności, nie ogranicza się wyłącznie do sprzedaży, czy zamiany, lecz ma zastosowanie do wszystkich czynności prawnych, których skutkiem jest przeniesienie prawa własności do całej rzeczy lub udziału. Pod pojęciem „odpłatnego zbycia” należy rozumieć zatem każde zdarzenie i każdą czynność prawną, w wyniku których dochodzi do przeniesienia prawa własności nieruchomości lub praw (lub udziału w nich) za wynagrodzeniem, w tym odpłatne zbycie udziału w nieruchomości w drodze działu spadku.

W myśl art. 211 i art. 212 Kodeksu cywilnego, zniesienie współwłasności może nastąpić przez podział rzeczy wspólnej, a gdy rzeczy nie da się podzielić, przez przyznanie rzeczy jednemu ze współwłaścicieli z obowiązkiem spłaty pozostałych, bądź przez podział cywilny, polegający na sprzedaży rzeczy wspólnej i podziale uzyskanej ceny stosownie do wielkości udziałów współwłaścicieli. W rezultacie w wyniku zniesienia współwłasności dochodzi więc jedynie do nowego ukształtowania prawa własności poprzez odebranie temu prawu cechy wspólności.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Zainteresowana nabyła w drodze dziedziczenia po zmarłym 26 czerwca 1999 r. ojcu udział w nieruchomości. Następnie na podstawie dokonanej w 2011 r. darowizny od matki Wnioskodawczyni nabyła kolejny udział w tej nieruchomości. W 2015 r. doszło do działu spadku i zniesienia współwłasności przedmiotowej nieruchomości na rzecz brata Zainteresowanej. W związku z powyższym, Zainteresowana otrzymała spłatę, której wartość jest wyższa niż udział w dniu otwarcia spadku.

Wątpliwości Wnioskodawczyni wzbudzają skutki podatkowe odpłatnego działu spadku w sytuacji otrzymania – w zamian za zbycie udziału w przedmiotowej nieruchomości – spłaty pieniężnej w kwocie przewyższającą wartość posiadanego udziału.

Okoliczność, że dział spadku, którego przedmiotem był udział w nieruchomości, następuje ze spłatami na rzecz pozostałego spadkobiercy, powoduje, że umowa ta ma charakter odpłatny z konsekwencjami wynikającymi z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji, rozpoznanie ww. źródła przychodu implikuje powstanie obowiązku zapłaty podatku, stosownie do art. 30e ust. 1 i 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W myśl tych przepisów od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

• dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
• dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.
  
  

W świetle powyższego, stwierdzić należy, że otrzymanie przez Wnioskodawczynię w wyniku działu spadku kwoty przekraczającej wartość udziału w spadku – spowodowało powstanie źródła przychodu, o którym mowa w ww. art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Powyższe wynika z faktu, że otrzymana w wyniku działu spadku spłata przekroczyła wartości przysługującego Zainteresowanej udziału spadkowego.

W konsekwencji, od nadwyżki spłaty ponad kwotę odpowiadającą wartości udziału spadkowego Wnioskodawczyni zobowiązana jest do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych, stosownie do treści cytowanego wyżej art. 30e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednakże nadmienić należy, że z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy podatkowej wynika, że wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Z kolei, zgodnie z art. 21 ust. 25 pkt 1 ww. ustawy, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki poniesione na:

1. nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,
2. nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,
3. nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego,
4. budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego,
5. rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego

-położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej.

Ponadto, stosownie do art. 21 ust. 25 pkt 2 ww. ustawy, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki poniesione na:

1. spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, na cele określone w pkt 1,
2. spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, na spłatę kredytu (pożyczki), o którym mowa w lit. a,
3. spłatę każdego kolejnego kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, na spłatę kredytu (pożyczki), o których mowa w lit. a lub b

-w banku lub w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, mających siedzibę w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej, (…).

Wskazać należy, że zawarte w przepisie art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wyliczenie wydatków mieszkaniowych ma charakter wyczerpujący, w związku z czym tylko realizacja w wymaganym terminie celów w nim wymienionych pozwala na zwolnienie z opodatkowania dochodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości.

W świetle przywołanych wyżej przepisów, stwierdzić należy, że Zainteresowana jest uprawniona do skorzystania z dobrodziejstwa zwolnienia od podatku pod warunkiem spełnienia wszystkich przesłanek, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 w zw. z art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Ponadto, wyjaśnić należy, że specyfika postępowania interpretacyjnego polega na tym, iż upoważniony do wydania interpretacji indywidualnej organ podatkowy orzeka tylko i wyłącznie w obrębie stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę. Co oznacza, że organ rozpatrujący konkretną sprawę nie ma możliwości modyfikowania (uzupełniania, odtwarzania) stanu faktycznego tej sprawy, nie prowadzi również postępowania dowodowego w trybie działu IV Ordynacji podatkowej. Stąd też informuje się, że dołączone do wniosku dokumenty nie podlegały analizie w toku postepowania w sprawie wydania interpretacji indywidualnej.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.